Szkolny program profilaktyki Zespołu Szkół w Blizanowie. Zespół Szkół w Blizanowie. Szkolny program profilaktyki

Transkrypt

1 Zespół Szkół w Blizanowie Szkolny program profilaktyki 2016/2017

2 Spis treści: I Wprowadzenie II Założenia programowe III Cele programu IV Sposoby realizacji V Ewaluacja i uwagi końcowe

3 Podstawa prawna: - rozporządzenie MENiS z dnia roku w sprawie szczegółowych form działalności wychowawczej i zapobiegawczej wśród dzieci i młodzieży zagrożonych uzależnieniem (Dz. U. z 2003 r. Nr 26, poz. 226), - ustawa z dnia 26 października 1982 roku o postępowaniu w sprawach nieletnich (Dz. U. z 2002 r. Nr 11, poz. 209 z późniejszymi zmianami), - ustawa z dnia 26 października 1982 roku o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2002 r. Nr 147, poz z późniejszymi zmianami), - Rozporządzenie ministra edukacji narodowej z 18 sierpnia 2015 r. w sprawie zakresu i form prowadzenia w szkołach i placówkach systemu oświaty działalności wychowawczej, edukacyjnej, informacyjnej i profilaktycznej w celu przeciwdziałania narkomanii (Dz.U. poz. 1249), - ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 roku o Policji (Dz. U. z 2007 r. Nr 57, poz. 390 z późniejszymi zmianami), - zarządzenie Nr 15/97 Komendanta Głównego Policji z dnia 16 czerwca 1997 roku w sprawie form i metod działań Policji w zakresie zapobiegania i zwalczania demoralizacji i przestępczości nieletnich, - Statut szkoły.

4 I Wprowadzenie Zachowanie człowieka warunkuje ogromna liczba czynników związanych z życiem w określonym środowisku, warunków socjalnych i wszechobecnych mediów dostarczających młodemu człowiekowi bodźców do korzystania z nich. Obserwacja życia codziennego pokazuje, że wraz z postępem technologii, łatwym dostępem do niej, oprócz dobrych wzorców coraz częściej pojawiają się zachowania aspołeczne, nieakceptowane w społeczności szkolnej. Szkoły coraz częściej borykają się z problemami spowodowanymi patologią zachowań. Często jedynym pomysłem na rozwiązanie problemów jest eskalacja metod kontroli i nacisku, w szkołach zatrudnia się ochroniarzy, instaluje kamery. Chcemy uchronić naszą szkołę przed taką etykietą. Chcemy, żeby uczniowie i czuli się w niej bezpiecznie oraz identyfikowali się z nią. Szkolny program profilaktyki jest odpowiedzią na narastające potrzeby uczniów, rodziców i nauczycieli, a także uzupełnieniem programu wychowawczego o problematykę i działania o charakterze prewencyjnym. Zadaniem naszym jest wyposażenie uczniów w umiejętności interpersonalne, które nie pojawiają się instynktownie, lecz są wynikiem uczenia się, naśladowania i treningu społecznego. Najskuteczniej młody człowiek uczy się tego w bezpiecznym środowisku i to nie od innych dzieci, które również tę edukację dopiero zdobywają, ale od troskliwych dorosłych. Chcemy uczyć naszą młodzież umiejętności wytyczania granic, zachęcić do eksploracji i samodzielności, służyć wsparciem w chwilach lęku i zwątpienia we własne siły, czuwać nad jej bezpieczeństwem oraz wyposażyć w niezbędną wiedzę dotyczącą współczesnych zagrożeń takich jak: uzależnienia, uleganie wpływom i psychomanipulacja, przemoc wobec innych i autoagresja, pułapki i niebezpieczeństwa zbyt wczesnej inicjacji seksualnej. Twierdzi się często, że okres dorastania, zwany wiekiem adolescencji, charakteryzuje się powtórzeniem pewnej fazy rozwoju z wcześniejszego etapu, tzw. fazy separacji indywiduacji. W fazie tej (drugi, trzeci rok życia) dziecko oddziela się od matki i uczy się, że jest niezależną, odrębną istotą, ale też przekonuje się, że w wielu sytuacjach jest słabe i zależne, nie bez przyczyny jedna z podfaz tego okresu nosi nazwę: ponowne zbliżenie. Powtórka w okresie adolescencji odbywa się w znacznie trudniejszych okolicznościach, przeżywa się ją bowiem samemu i na własny rachunek. Młodzi ludzie już nie dzieci, a jeszcze nie dorośli przeżywają bardzo silne zjawisko zwane oscylatorem dorastania, czyli konflikt między potrzebą bezpieczeństwa, a pragnieniem samodzielności. Sprzeczność tych potrzeb rodzi nieustanny wewnętrzny konflikt i poczucie frustracji. Poszukiwanie tożsamości, własnej drogi w życiu może przejawiać się w skłonności do eksperymentowania na sobie i podejmowanie ryzykownych zachowań. Zadaniem szkoły jest minimalizowanie tego zjawiska i zapobieganie niebezpieczeństwom związanym, z naturalnym skądinąd, dążeniem do niezależności. Jak wiemy, adolescent może osiągnąć bezpieczeństwo w dużej mierze w sferze symbolicznej, a więc przez kontakt słowny, emocjonalny i duchowy, stąd ogromna rola szkoły w tworzeniu wystarczająco dobrych warunków do pełnego rozwoju. Innym, ważnym naszym zadaniem jest wspieranie i edukacja rodziców w ich trudnej roli. Chcemy zaproponować im różne formy pomocy i pracy nad podnoszeniem umiejętności bycia rodzicem i współbycia z dzieckiem w okresie adolescencji.

5 Dążymy do tego, by nasza szkoła była miejscem przyjaznym i otwartym, by uczeń, rodzic i nauczyciel czuli się w niej dobrze i bezpiecznie. Zakres działań profilaktycznych może być różny w zależności od potrzeb osób, do których jest kierowany. Populację dzieci i młodzieży możemy podzielić na grupy: - niskiego ryzyka należą tu te osoby, które nie podejmują jeszcze zachowań ryzykownych, są przed inicjacją, - podwyższonego ryzyka należą tu te osoby, które mają już za sobą pierwsze próby zachowań ryzykownych, - wysokiego ryzyka należą tu osoby o utrudnionych zachowaniach ryzykownych. Celem profilaktyki jest ochrona ucznia przed wszelkimi zakłóceniami rozwoju. Prowadzenie ucznia ku dojrzałości jest zarówno wychowywaniem jak i profilaktyką prowadzoną przede wszystkim przez dom rodzinny, a wspomagany przez szkołę. Najczęściej spotykane w nim czynniki ryzyka to: nieporadność wychowawcza rodziców wielu rodziców nie posiada odpowiednich umiejętności wychowawczych, koniecznych do prawidłowego pokierowania rozwojem, zwłaszcza psychicznym i dydaktycznym dziecka, niska motywacja do nauki zjawisko nasilające się w ostatnich latach. Wiedza i nauka przestały być wartością, dla której warto poświęcić czas i wysiłek, papierosy palenie papierosów jest rozpowszechnionym zjawiskiem wśród młodych ludzi, to też przejaw chęci bycia dorosłym w negatywnym tego słowa znaczeniu, szpan, alkohol bardzo dużo młodych ludzi pije alkohol towarzysko. Traktuje picie jako sposób na spędzanie czasu wolnego, narkotyki spora część młodzieży używa narkotyków najczęściej w celach rozrywkowych, jako sposób spędzania wolnego czasu oraz traktuje je jako ucieczkę od problemów, agresywne zachowania wobec innych krytyka, wyśmiewanie, szydzenie z osób różniących się jakąś cechą, pochodzeniem itd.; brak właściwych postaw i zachowań: - niestosowny strój, - makijaż, - niewłaściwe korzystanie z telefonów komórkowych i urządzeń elektronicznych, - używanie wulgaryzmów. II Założenia programowe Główne założenie programu to stworzenie systemu działań chroniących młodzież przed zakłóceniami w rozwoju oraz interwencyjnych, stosowanych w sytuacji pojawiających się zagrożeń.

6 Głównym podmiotem oddziaływań są uczniowie naszej szkoły. Program jest zorientowany na ucznia, uwzględnia jego potrzeby oraz specyfikę okresu rozwojowego przemiany związane z procesem dojrzewania, poszukiwaniem tożsamości, ćwiczeniem nowych ról i zainteresowaniem płcią przeciwną. Bardzo ważnym podmiotem oddziaływań profilaktycznych są rodzice. Można powiedzieć, że stanowią podmiot wspomagający profilaktykę w szkole. Rodzice współtworzą program poprzez wskazywanie najistotniejszych problemów oraz uczestniczą w nim, podnosząc swoje umiejętności rodzicielskie i wychowawcze, współpracując z kadrą szkoły w imię szeroko pojmowanego dobra dziecka. Wychowawcy i są realizatorami programu, ale także jego podmiotem. Stale podnoszą swoje kompetencje wychowawcze i interpersonalne poprzez uczestniczenie w szkoleniach i kursach oraz kontakt z najnowszą wiedzą z dziedziny psychoprofilaktyki. Identyfikacja potrzeb środowiska szkolnego. W celu zdiagnozowania środowiska szkolnego, określenia jego potrzeb i wytyczenia obszarów pracy profilaktycznej przeprowadzono badania ankietowe. Badaniom poddani zostali uczniowie wszystkich klas, rodzice oraz. Obserwacja życia w szkole oraz analiza ankiet pozwoliły na wytyczenie kierunku naszej pracy i najważniejszych celów programu. III Cele programu Celem programu profilaktycznego jest przygotowywanie młodego człowieka do dokonywania wyborów takich, aby nie szkodziły ani jemu samemu ani innym. Jest to pomoc w pracy nad samorozwojem i kształtowaniem systemu wartości młodzieży. Aby osiągnąć ten cel szkoła będzie: promować zdrowy, aktywny tryb życia, informować uczniów i rodziców o skutkach palenia papierosów, używania alkoholu, narkotyków, zachowań agresywnych, cyberprzemocy, uczyć kultury korzystania z telefonów komórkowych, eliminować wulgaryzmy, propagować kulturę języka, wypracowywać umiejętność podejmowania właściwych decyzji, kształtować odpowiedzialność za ochronę zdrowia własnego i innych, uświadamiać uczniów o negatywnym wpływie używek, uczyć umiejętności radzenia sobie ze stresem, ćwiczyć zachowania asertywne, empatyczne, wspierać rozwój fizyczny i intelektualny, uczyć efektywnego spędzania wolnego czasu, rozwijać zainteresowania uczniów (koła zainteresowań, konkursy, olimpiady), wzmacniać poczucie własnej wartości, wiary w siebie i swoje możliwości, uczyć uczniów nie ulegać negatywnym wpływom rówieśników, ćwiczyć umiejętność komunikacji, wyrażania własnych opinii, przekonań i poglądów, ćwiczyć sposobów kontroli emocji, uczyć sposobów rozwiązywania problemów, kształtować postawy tolerancji, szacunku do drugiego człowieka, wspierać relacje rodzic uczeń - nauczyciel, w celu tworzenia właściwego klimatu szkoły zapewniającego podmiotowość i bezpieczeństwo uczniów, nauczycieli i rodziców, wzbudzać świadomość odczuwania własnych nastrojów, emocji oraz pomagać w formułowaniu (nazywaniu) ich.

7 Główne cele programu to: Wspieranie osobowego rozwoju uczniów jako najważniejszego czynnika chroniącego przed podejmowaniem zachowań ryzykownych. Minimalizacja oddziaływania czynników ryzyka. Cele szczegółowe: Wzmacnianie więzi w rodzinie. Rozwijanie umiejętności komunikacyjnych uczniów (porozumiewanie się, asertywność, rozwiązywanie konfliktów). Wzmacnianie poczucia wartości i kształtowanie adekwatnej samooceny uczniów. Przeciwdziałanie agresji, przemocy i innym ryzykownym zachowaniom (np. uzależnieniom). Wspieranie ucznia w sytuacjach trudnych. Przeciwdziałanie przedwczesnej inicjacji seksualnej. Propagowanie zdrowego stylu życia. IV Struktura programu Program skierowany jest do całej społeczności szkolnej. W szkole realizowana jest przede wszystkim profilaktyka pierwszorzędowa, której zadaniem jest przeciwdziałanie zagrożeniom, wspieranie procesu wychowania oraz identyfikacja osób będących w grupie podwyższonego ryzyka. W przypadku rozpoznania uczniów z grupy drugiej i trzeciej szkoła (pedagog szkolny) kieruje takie osoby do współpracujących z nią placówek przede wszystkim do Poradni Psychologiczno Pedagogicznej. Stosowane są następujące strategie: - informacyjne ich celem jest dostarczanie adekwatnych informacji na temat skutków zachowań ryzykownych i tym samym umożliwienia dokonywania racjonalnego wyboru, - edukacyjne ich celem jest pomoc w rozwijaniu ważnych umiejętności icznych społecznych (umiejętności nawiązywania kontaktów z ludźmi, radzenie sobie ze stresem, samoprezentacji, rozwiązywania konfliktów, opierania się naciskom otoczenia), - sytuacyjne ich celem jest symulowanie lub wykorzystywanie juz istniejących okoliczności, przypadków dla potrzeb wzbudzenia odpowiednich emocji, kształtowania empatii lub też skłaniania uczniów do refleksji.

8 V. Realizacja (gimnazjum) Cel ogólny I Wspieranie osobowego rozwoju uczniów jako najważniejsz ego czynnika chroniącego przed zachowanie m ryzykownym Cele szczegółowe 1. Wzmacnianie więzi w rodzinie 2. Rozwijanie umiejętności komunikacyjnych uczniów (porozumiewanie się, asertywność, rozwiązywanie konfliktów) Zadania Realizatorzy Klasa 1. Zapraszanie rodziców i zachęcanie ich do uczestniczenia w imprezach i uroczystościach szkolnych. 2. Zebrania rodziców, w których uczestniczą uczniowie. 3. Warsztaty dla rodziców rozwijające umiejętności wychowawcze i funkcjonowanie w roli rodzica. 4. Mini edukacja rodziców redagowanie tekstów z treściami psychoedukacyjnymi, przekazywanych na zebraniach rodziców. 1.Zajęcia dotyczące komunikacji werbalnej i niewerbalnej oraz asertywności. 2. Zajęcia warsztatowe dotyczące rozwiązywania konfliktów i negocjacji. 3. Zajęcia warsztatowe dotyczące radzenia sobie z agresją. 4. Ćwiczenie sprawności językowej i umiejętności porozumiewania się werbalnego. Wychowawcy klas poloniści godziny wychowawcze WDŻWR 3.Wzmacniani e poczucia wartości i adekwatnej samooceny uczniów 5.Oglądanie edukacyjnych filmów video dotyczących asertywności i komunikacji. 1.Zajęcia warsztatowe związane z poczuciem tożsamości oraz rozpoznawaniem i wzmacnianiem mocnych stron uczniów. 2. Cykl zajęć specjalistycznych dotyczących poczucia wartości dla uczniów nieśmiałych. szkolna oferta zajęć wybrana grupa uczniów

9 3. Rozwijanie zdolności i zainteresowań poprzez ofertę zajęć pozalekcyjnych. 4. Rozpoznawanie i wzmacnianie specyficznych uzdolnień uczniów konkursy szkolne i pozaszkolne. pozalekcyjnych przedmiotów II Minimalizowanie oddziaływania czynników ryzyka 1.Przeciwdziałanie agresji oraz innym ryzykownym zachowaniom 1.Zajęcia warsztatowe dotyczące rozpoznawania uczuć i rozumienia zachowań agresywnych. 2. Przedstawienia teatralne dotyczące profilaktyki uzależnień i przemocy. specjaliści z zewnątrz 3. Warsztaty i prelekcje dotyczące uzależnień i profilaktyki HIV/AIDS. biologii i WDŻWR, pielęgniarka 4. Pogadanki i prelekcje dotyczące szkodliwości palenia i zagrożeń związanych z narkotykami (m.in. dopalaczami) i alkoholem. 5. Stałe podnoszenie kompetencji kadry pedagogicznej w zakresie psychoprofilaktyki uczestniczenie w warsztatach, szkoleniach, tworzenie biblioteczki profilaktyki. dyrektor nauczyciel biologii Kadra pedagogiczna 6. Realizacja programu Trzeźwy umysł 7. Ochrona uczniów przed niepożądanymi treściami w Internecie oraz brutalnymi programami i grami komputerowymi (CYBERPRZEMOC). 2. Wspieranie ucznia w sytuacjach trudnych 1. Porady indywidualne, opieka iczna. 2. Jednolity system reagowania w razie konieczności procedura postępowania w sytuacji zagrożenia. 3 Schemat postępowania interwencyjnego wobec ucznia używającego środków psychotropowych: rozmowa sprawdzająco-interwencyjna z uczniem, pracownicy uczniowie

10 kontakt z rodzicami, zawarcie kontraktu z uczniem (w obecności rodziców). uczniowie 3.Przeciwdziałanie wczesnej inicjacji seksualnej 4.Propagowanie zdrowego stylu życia. 4. Indywidualne kontakty z wychowawcą. 1.Przekazanie rodzicom informacji o zakresie tematyki przedmiotu WDŻWR (zwiększenie frekwencji uczniów na tych zajęciach). 2. Zorganizowanie spotkania z położną na temat zagrożeń wynikających z wczesnej ciąży. 1.Harmonogram pracy pielęgniarki promocja zdrowia. 2. Zajęcia pozalekcyjne dotyczące sprawności i aktywności fizycznej: SKS, rajdy, program Trzymaj formę i Bądźmy zdrowi, wiemy, więc działamy ; Żyj smacznie i zdrowo:. WDŻWR pielęgniarka pielęgniarka wychowania fizycznego VI. Realizacja (szkoła podstawowa) Cel główny I Wspieranie osobowego rozwoju uczniów jako najważniejsze go czynnika chroniącego przed zachowaniem ryzykownym Cele szczegółowe 1.Wzmacnianie więzi w rodzinie Zadania Realizatorzy Klasa 1.Zapraszanie rodziców i zachęcanie ich do uczestniczenia w imprezach i uroczystościach szkolnych. 2.Zebrania rodziców, w których uczestniczą uczniowie. Warsztaty dla rodziców rozwijające umiejętności wychowawcze i funkcjonowanie w roli rodzica. rodzice rodzice 2. Rozwijanie umiejętności komunikacyjnyc h uczniów (porozumiewani e się, asertywność, rozwiązywanie konfliktów) 3.Mini edukacja rodziców redagowanie tekstów z treściami psychoedukacyjnymi, przekazywanych na zebraniach rodziców. 1.Zajęcia dotyczące nauki komunikowania swoich potrzeb i wyrażania ich w formie akceptowanej w szkole. 2.Zajęcia warsztatowe dotyczące rozwiązywania konfliktów i negocjacji. 3. Zajęcia warsztatowe dotyczące radzenia sobie z agresją. Kl I-III Kl I-III

11 4.Ćwiczenie sprawności językowej i umiejętności porozumiewania się werbalnego. 5. Ćwiczenia zachowań asertywnych ze szczególnym wskazaniem na umiejętność odmawiania. Kl I-III 3. Wzmacnianie poczucia wartości i adekwatnej samooceny uczniów 6.Kształtowanie umiejętności troski o własne bezpieczeństwo w relacjach z osobami nieznajomymi. 1.Zajęcia związane z poczuciem tożsamości oraz rozpoznawaniem i wzmacnianiem mocnych stron uczniów. 2.Cykl zajęć specjalistycznych dotyczących poczucia wartości dla dzieci nieśmiałych. 3.Rozwijanie zdolności i zainteresowań poprzez ofertę zajęć pozalekcyjnych. szkolna oferta zajęć pozalekcyjnych 4.Rozpoznawanie i wzmacnianie specyficznych uzdolnień uczniów konkursy szkolne i pozaszkolne. przedmiotów II Minimalizowa nie oddziaływania czynników ryzyka 1.Przeciwdziała nie agresji oraz innym ryzykownym zachowaniom 2. Wspieranie ucznia w sytuacjach trudnych 5.Zajęcia dla uczniów ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. 1.Zajęcia warsztatowe dotyczące rozpoznawania uczuć i rozumienia zachowań agresywnych. 2.Pogadanki dotyczące profilaktyki przemocy. 3. Ochrona dzieci przed niepożądanymi treściami w Internecie oraz brutalnymi programami i grami komputerowymi (CYBERPRZEMOC). 1. Porady indywidualne, opieka iczna. 2. Jednolity system reagowania w razie konieczności procedura postępowania w sytuacji zagrożenia. 3. Indywidualne kontakty z wychowawcą. logopeda specjaliści z zewnątrz, Kadra pedagogi czna rodzice 4. Radzenie sobie ze stresem, techniki relaksacyjne.

12 3.Propagowanie zdrowego stylu życia. 5. Współpraca z GOPS-em. 1. Harmonogram pracy pielęgniarki pielęgniarka promocja zdrowia. 2. Zajęcia pozalekcyjne dotyczące sprawności i aktywności fizycznej (SKS, rajdy, program Trzymaj formę i Bądźmy zdrowi, wiemy, więc działamy ; Żyj smacznie i zdrowo ; Moje dziecko idzie do szkoły ; Znajdź właściwe rozwiązanie : Nie Pal Przy Mnie Proszę, Odpowiedzialny kierowca ) 3. Zajęcia propagujące właściwe zachowanie się na drodze. 4. Ćwiczenia śródlekcyjne 5. Akcja Lekki tornister Kl I-III Kl I-III VII. Ewaluacja, uwagi końcowe Badania ewaluacyjne pozwalają na znaczne zwiększenie skuteczności programu poprzez możliwość wprowadzenia korekt. Ewaluacja zostanie przeprowadzona w oparciu o: Podsumowanie pracy na koniec każdego roku szkolnego sprawozdania z przydzielonych zadań. Badanie efektów programu na koniec każdego roku szkolnego. Zaplanowanie zmian i korekt po analizie wyników badania. Coroczna identyfikacja potrzeb w klasach pierwszych.

13 Procedura postępowania w sytuacji szczególnego zagrożenia (np. związanej ze środkami odurzającymi i substancjami psychotropowymi (w tym dopalaczami), zachowaniami agresywnymi zagrażającymi bezpieczeństwu, zachowaniami karalnymi). I. Postępowanie wobec ucznia będącego pod wpływem narkotyków, dopalaczy lub alkoholu: nauczyciel powiadamia wychowawcę klasy, izoluje ucznia, zapewniając mu bezpieczeństwo, zawiadamia pielęgniarkę lub lekarza, zawiadamia a i dyrektora szkoły, wychowawca ( lub dyrektor) zawiadamia rodziców i wzywa ich do szkoły, zobowiązując do niezwłocznego odebrania ucznia ze szkoły, w przypadku odmowy ze strony rodziców, o pozostaniu ucznia w szkole lub przewiezieniu do placówki służby zdrowia, bądź przekazania funkcjonariuszom Policji decyduje lekarz w porozumieniu z dyrektorem, w przypadku ucznia będącego pod wpływem alkoholu i zachowującego się agresywnie, jeżeli rodzice odmawiają przyjazdu szkoła zawiadamia Policję, jeżeli zdarzenia, w których uczeń znajduje się pod wpływem alkoholu lub narkotyków (w tym tzw. dopalaczy) na terenie szkoły powtarzają się, szkoła ma obowiązek powiadomienia Policji bądź Sądu Rodzinnego. II. Postępowanie w sytuacji, gdy nauczyciel podejrzewa, że uczeń posiada przy sobie substancję przypominającą narkotyk lub dopalacz: nauczyciel w obecności innej osoby (wychowawca,, dyrektor) ma prawo żądać, aby uczeń przekazał mu tę substancję, pokazał zawartość torby lub kieszeni (we własnej odzieży), nauczycielowi nie wolno samodzielnie wykonać czynności przeszukania odzieży ani teczki ucznia może to zrobić jedynie Policja, powiadamia dyrekcję szkoły, powiadamia rodziców (opiekunów) i wzywa ich do szkoły, jeżeli uczeń nie chce dobrowolnie przekazać substancji ani pokazać zawartości teczki, szkoła wzywa Policję, jeżeli uczeń odda podejrzaną substancję nauczyciel, po jej zabezpieczeniu, zobowiązany jest przekazać ją do najbliższej jednostki Policji, zdarzenie musi być udokumentowane, sporządza się możliwie dokładną notatkę. III. Postępowanie wobec sprawcy czynu karalnego: powiadomienie dyrektora, ustalenie okoliczności czynu i ewentualnych świadków zdarzenia, przekazanie sprawcy dyrektorowi bądź owi pod opiekę, powiadomienie rodziców, gdy sprawa jest poważna (rozbój, uszkodzenie ciała), niezwłoczne powiadomienie Policji. IV. Postępowanie nauczyciela wobec ucznia, który stał się ofiarą czynu karalnego: udzielenie pierwszej pomocy, wezwanie lekarza lub pogotowia, powiadomienie dyrektora szkoły, powiadomienie rodziców, wezwanie Policji w przypadku, gdy sprawa jest poważna.

14 Zasady współpracy szkoły z instytucjami ją wspierającymi w wychowaniu : Współpraca z Sądem Rodzinnym. Szkoła podejmuje następujące działania: sporządza pisemne wnioski z uzasadnieniem o rozpatrzenie spraw uczniów dotyczących: uchylania się od obowiązku szkolnego, rażących zaniedbań rodziców w sprawowaniu opieki i wychowaniu dziecka, przemocy w rodzinie, przekazuje na prośbę sądu opinie o uczniach, nad którymi ustanowiono nadzór, wychowujących się w rodzinach zastępczych lub z powodu toczącego się postępowania w ich sprawie, udziela pomocy icznej uczniom nadzorowanym przez kuratora, współdziała z zawodowymi i społecznymi kuratorami rodzinnymi, uczestniczy w posiedzeniach sądu w sprawach uczniów. Współpraca z Policją Szkoła kontaktuje się z Policją w celu: udziału przedstawicieli w zajęciach edukacyjnych, informowania uczniów o konsekwencjach zachowań przemocowych, informowania i pomocy w sytuacjach agresywnych zachowań uczniów, dokonania czynności przeszukania w przypadku podejrzenia o posiadanie narkotyków, dopalaczy lub alkoholu, pomocy w przypadku kradzieży, wymuszeń rozbójniczych, działań profilaktycznych w sytuacji stwierdzenia wandalizmu, podjęcia działań w przypadku stwierdzenia uczestnictwa uczniów w nieformalnych grupach negatywnych, wygłaszania prelekcji dotyczących bezpieczeństwa, prowadzenia spotkań mediacyjnych. Współpraca z Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną Szkoła kontaktuje się z poradnią w celu: pomocy w zdiagnozowaniu środowiska uczniów, rozpoznania możliwości i indywidualnych potrzeb ucznia, wspierania ucznia w rozwoju, określenia formy pomocy iczno-pedagogicznej, udzielania pomocy nauczycielom w dostosowywaniu wymagań edukacyjnych do indywidualnych potrzeb uczniów, udzielania pomocy rodzicom i rozwijania ich umiejętności wychowawczych.

15 Cyberprzemoc Cyberprzemoc to inaczej przemoc z użyciem mediów elektronicznych przede wszystkim Internetu i telefonów komórkowych. Problem ten dotyczy przede wszystkim dzieci i młodzieży. W Polsce doświadcza go ponad połowa młodych internautów!!! Do działań określanych jako cyberprzemoc zalicza się m.in: - wyzywanie, straszenie poniżanie kogoś w Internecie lub przy użyciu telefonu, - robienie komuś zdjęć lub rejestrowanie filmów bez jego zgody, - publikowanie w Internecie lub rozsyłanie telefonem zdjęć, filmów lub tekstów, które kogoś obrażają lub ośmieszają, - podszywanie się pod kogoś w Sieci. Pomimo, że akty cyberprzemocy mogą wyglądać niewinnie, to potrafią wyrządzać bardzo dużą krzywdę. Agresja i przemoc Agresję definiuje się jako świadome, zamierzone działanie, mające na celu wyrządzenie szkody fizycznej lub psychicznej osobie o zbliżonych możliwościach, mającej zdolność skutecznej obrony. Agresja jest często, lecz nie zawsze, sposobem wyrażania złości. W szczególnych warunkach agresja może przeradzać się w przemoc. Przemoc to wykorzystywanie swojej przewagi nad drugim człowiekiem ( fizycznej, emocjonalnej, społecznej, duchowej). Mamy z nią do czynienia wówczas, gdy osoba słabsza ( ofiara) poddawana jest przez dłuższy czas negatywnym działaniom osoby lub grupy osób silniejszych. Przemoc zawsze wiąże się z emocjami, które najtrudniej jest kontrolować mianowicie ze złością, gniewem i nienawiścią. Podstawą naszej wygranej w starciu z agresją i przemocą jest dialog. Szczera, otwarta rozmowa w domu, w szkole, w klasie, w grupie kolegów. Konieczne jest również, aby nikt nie był obojętny na akty przemocy mające miejsce w jego otoczeniu, ponieważ przemoc karmi się milczeniem i jeśli nikt nie zareaguje, to przemoc pozostanie bezkarna.