Ergodyczność procesów filtracji - o wieloletnim błędzie i próbach jego poprawienia
|
|
- Halina Bednarczyk
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Ergodyczność procesów filtracji - o wieloletnim błędzie i próbach jego poprawienia Łukasz Stettner Instytut Matematyczny PAN VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, UŚ, 11 stycznia 2013
2 Prof. Andrzej Lasota 11 stycznia 1932, Warszawa - 28 grudnia 2006 VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia
3 Dobra matematyka jest to odkrywanie matematyki w rzeczywistości, czy raczej odkrywanie matematycznej struktury w rzeczywistości, w złej matematyce struktury buduje się formalnie, zła matematyka przypomina mi koszmarny sen... dobra matematyka jak dobra poezja to twórcze poznawanie struktury rzeczywistości. (z wypowiedzi prof. A. Lasoty) VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia
4 VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia
5 Historia problemu i jego motywacje proces stanu (x n ) proces obserwacji (y n ) 1801 C.F. Gauss, planetoida Ceres (Giuseppe Piazzi, Franz Xaver von Zach) 1809 C.F. Gauss, Theory of the motion of the heavenly bodies moving about the sun in conic sections - New York: Nachdruck Dover Publications 1963, 1821 C.F. Gauss, Theoria combinations observationum erroribus minimis obnoxiae, Gesammelte Werke, Bd.4. Götingen 1941 A.N. Kolmogorov, Intiergrirovanije i ekstrapolirovanije stacjonarnych sluczajnych posledovatelnostiej, Izv. AN SSSR, t. 5 no N. Wiener, Extrapolation, interpolation and smoothing of stationary time series - New York, Wiley VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia
6 Liniowy proces filtracji Thorvald Nicolai Thiele, Peter Swerling 1958, 1959 R.C. Bucy, 1960 Rudolf E. Kalman, R.E. Kalman and R.C. Bucy 1961 liniowa filtracja x n := E [x n y 1,..., y n ] przez warunkową wartość oczekiwaną E [X Y ] rozumiemy projekcję (rzut) zmiennej X na przestrzeń L 2 (Ω, σ {Y }, P ) (zakładając cicho, że X L 2 (Ω, F, P )) filtr Kalmana Bucy ego (w wersji uogólnionej przez szkołę rosyjską R. Liptser i A. Shiryaev lata 70-te) ciągi warunkowo normalne x n+1 = a(y n )x n + b(y n ) + c(y n )w n y n+1 = d(y n )x n + e(y n ) + f(y n )v n (w n ), (v n ) i.i.d. N(0, 1) x n, E [ (x n x n ) (x n x n ) T y 1,..., y n ] dane rekurencyjnymi równaniami VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia
7 Procesy Markowa Andrey (Andrei) Andreyevich Markov (14 czerwca lipca 1922) (x n ), P (x, A) = P {x 1 A x 0 = x} prawdopodobieństwo przejścia P f(x) := E 0 f(x )P (x, dx ) VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia
8 Miary niezmiennicze dla procesów Markowa µ jest miarą niezmienniczą dla P (x, dy) jeżeli µ(a) = E 0 P (x, A)µ(dx) = P (µ, A) dla A E 0 miary niezmiennicze opisują zachowanie się procesu, gdy czas dąży do nieskończoności i operatora P n (x, A) (P n (x, A) µ(a) lub 1 n ni=1 P n (x, A) µ(a) gdy n ) miara niezmiennicza - miara równowagi N. N. Bogoliubov and N. M. Krylov (1937). "La theorie generalie de la mesure dans son application a l etude de systemes dynamiques de la mecanique nonlineaire" VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia
9 Opis modelu i jego własności - proces stanu (x n ), (y n ) procesy o wartościach w przestrzeni polskiej E 0 and E (x n ), proces stanu (nieobserwowany, ukryty) - proces Markowa o prawdopodobieństwie przejścia P (x n 1, dx ) (y n ), proces obserwacji P x n 1 (y n 1, dy ) (np. y n = h(x n ) + w n lub y n = h(x n, y n 1 ) + w n ) X n = σ{x 0, x 1,..., x n }, Y n = σ{y 0, y 1,..., y n }, P { x n+1 A X n, Y n} = P (x n, A), (1) VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia
10 Opis modelu i jego własności - proces obserwacji Przypadek szczególny: y n = h(x n, w n ) P { y n+1 B X n+1, Y n} = r ( x n+1, y ) η(dy ) (2) B Przypadek ogólny: y n+1 = h(y n, x n+1, w n+1 ) para jest procesem Markowa z operatorem prawdopodobieństw przejścia P { y n+1 B X n+1, Y n} = P x n+1 1 (y n, B) = ( xn y n ) r ( x n+1, y n, y ) η(dy ) (3) B T f(x, y) = E 0 E f ( x, y ) P x 1 (y, dy )P (x, dx ) (4) VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia
11 Proces nieliniowej filtracji - przypadek szczególny π n (A) = P {x n A Y n } = E {1 A (x n ) Y n } procesie (x n ) na podstawie obserwacji Y n P a.s. dla A E 0 informacja o π 0 (A) = ν(a) rozkład początkowy procesu (x n ), π n to proces o wartościach w przestrzeni miar probabilistycznych P(E 0 ) nad E 0. M (y, ν) (A) = A r ( x, y ) P ( ν, dx ) r (x, y) P (ν, dx ) := E 0 N(y, ν)(a) N(y, ν)(e 0 ) Mamy, że π n+1 (A) = M ( y n+1, π n ) (A), co jest równaniem rekurencyjnym (π n ) jest procesem Markowa z prawdopodobieństwem przejścia F (ν) = E 0 E F (M (y, ν)) r (x, y) dyp (ν, dx) VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia
12 Proces nieliniowej filtracji - przypadek ogólny M ( y, y, ν ) (A) = A r ( x, y, y ) P ( ν, dx ) r (x, y, y ) P (ν, dx ) := E 0 ρ(dx, dy) = p ρ (y, dx)ρ(e 0, dy) N(y, y, ν)(a) N(y, y, ν)(e 0 ). π ρ 0 (A) = p ρ (y 0, A) πn(a) ρ = M ( y n 1, y n, π ρ ) (5) n 1 (A) π ρ n (A) = P {x n A Y n } P a.s. Para ( π ρ n y n ) tworzy proces Markowa z operatorem F (ν, y) = E 0 F ( M ( y, y, ν ), y ) ( P x 1 y, dy ) P (ν, dx) (6) E VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia
13 Główny problem w przypadku szczególnym: ergodyczność (istnienie jedynej miary niezmienniczej) dla procesu (π n ); w przypadku ogólnym: ergodyczność pary n ( ρ ) π, y n H.Kunita (1971), L. Stettner (1989), H. Kunita (1991), A.G. Bhatt, A. Budhiraja, R.L. Karandikar (2000) T. Kaijser (1975), P. Baxendale, P. Chigansky, R. Liptser (2004), A. Budhiraja (2003), Di Masi, L.S. (2005), F. Le Gland, N. Oudiane (2004), V. Tadic, A. Doucet (2005), M.L. Kleptsyna, A.Yu. Veretennikov (2007) Twierdzenie (nieprawdziwe). Załóżmy, że istnieje jedyna miara niezmiennicza µ dla procesu stanu (x n ). Wtedy proces nieliniowej filtracji (π n ) ma dokładnie jedną miarę niezmienniczą wtedy i tylko wtedy gdy zachodzi warunek lim sup n E x {f(x n )} µ(f) µ(dx) = 0. VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia
14 Gdzie był błąd? w przejściu granicznym, gdzie Y n = σ {..., y n, y n+1,..., y 0, y 1,..., y n } X m = σ {..., x n, x n+1,...,..., x m } lim m E { φ(x n ) Y n Xm } E { φ(xn ) Y n }, X = {, Ω}, (z tw. Levy ego E { Z X m } { } E Z X ) Kontrprzykład (T. Kaijser (1975), P. Baxendale, P. Chigansky, R. Liptser (2004)) E 0 = {1, 2, 3, 4}, E = {0, 1} macierz prawdopodobieństw przejścia procesu (x n ) VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia
15 E 01 = {1, 3}, E 02 = {2, 4} y n = 1 E01 (x n ) r(x, 1) = 2 for x E 01, r(x, 1) = 0 for x E 02 r(x, 0) = 2 for x E 02, r(x, 0) = 0 for x E 01 with η(0) = η(1) = 1 2. P (x, E 01 ) = 1 2, (y n) i.i.d. P {y n = 0} = P {y n = 1} = 1 2 α 0 1 α 0, 0 α 0 1 α, 1 α 0 α 0, 0 1 α 0 α dla α (0, 1) mamy kontinuum zbiorów niezmienniczych i miar niezmienniczych. VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia
16 Dlaczego zadziałał kontrprzykład? Jeżeli y n = 1 E01 (x n )+w n, gdzie (w n ) i.i.d. np. N(0, 1) to istnieje jedyna miara niezmiennicza dla (π n ). Hipoteza: G.B. Di Masi Stettner (2005) Istnienie jedynej miary niezmienniczej dla (x n ) plus równoważność operatorów obserwacji r(x, y)η(dy), (P x 1 (y, ) = r(x, y, y )η(dy ) w przypadku ogólnym) dla x E 0, (również dla y E w przypadku ogólnym) implikuje istnienie jedynej miary niezmienniczej dla operatora Π, czyli procesu filtracji (π n ), ( ( π ρ n y n ) N(0, 1)) w przypadku ogólnym) (np. y n+1 = h(y n, x n+1 ) + w n+1, z (w n ) i.i.d. VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia
17 Asymptotyczna stabilność procesów filtracji R. Atar, O. Zeitouni (1997), ρ (dx, dy) = p ρ (y, dx)ρ (E 0, dy); zdefiniujmy rekursywnie π ρρ 0 (A) = p ρ (y 0, A) ( π ρρ n+1 (A) = M y n, y n+1, πn ρρ A r (x,y n,y n+1 )P r(x,y n,y n+1 )P E 0 (π ρρ (π ρρ n+1,dx ) ) (A) = ρρ n )(A) ) =: N(y n,y n+1,π n+1,dx N(y n,y n+1,πn ρρ. )(E 0 ) (7) (πn ρρ ) aproksymacyjny proces filtracji Mamy asymptotyczną stabilność według prawdopodobieństwa jeżeli dla ρ 1, ρ 2 P(E 0 E) zachodzi π ρρ 1 n (f) π ρρ 2 n (f) 0 według P ρ, gdy n, dla f C(E 0 ) i ρ - początkowego rozkładu (x n, y n ) VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia
18 Metryka Hilberta dla µ, ν M(E 0 ) h(µ, ν) = sup ln µ(a)ν(b) A,B B(E 0 ),µ(b),ν(a)>0 µ(b)ν(a) = ln α(µ, ν) β(µ, ν) (8) α(µ, ν) = inf {a : aµ ν} β(µ, ν) = sup {b : bµ ν}. jeżeli L jest liniową transformacją zachowującą porządek w M(E 0 ) to z = sup µ,ν h(lµ, Lν). h (Lµ, Lν) tanh ( ) 4 (9) h(µ, ν) (10) jeżeli µ, ν P(E 0 ) to µ ν var 2 h(µ, ν) (11) ln 2 VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia
19 Twierdzenie 1 Jeżeli dla k = 1 mamy (A1) i dla k > 1, (A1) sup h(p k (x, ), P k ( x, )) < x,x E 0 (A2) istnieją funkcje ciągłe r(y, y ), r(y, y ), r(y ) takie, że dla dowolnych x E 0, y, y E, mamy 0 < r ( y, y ) r ( x, y, y ) r ( y, y ) r ( y ), oraz k 1 { E ρ ln r } (y i 1,y i ) < i i=1 r(y i 1,y i ) E E... E E r (y(k 2), y(k 1)) η(dy(k 1)) r(y(k 3), y(k 2))η(dy(k 2))... r(y(0), y(1)) η(dy(1))r(y(0))η(dy(0)) <. (12) to dowolnych miar ρ 1, ρ 2 P(E 0 E) przy n mamy [ ( ρρ E ρ h π 1 n, π ρρ )] 2 n 0 (13) VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia
20 Propozycja 1 Jeżeli dla k = 1 zachodzi (B1) i (B2) lub dla k > 1 (B1) k N takie, że sup x,x E 0 sup h ( T k (x, y, ), T k ( x, y, )) <, y,y E (B2) istnieją funkcje ciągłe r(y, y ), r(y, y ) takie, ze dla każdego x E 0 i dla k jak w (B1), zachodzi (A2), 0 < r ( y, y ) r ( x, y, y ) r ( y, y ) (B3) dla f 1 C(E 0 ), f 2 C(E) odwzorowanie jest ciągłe, x P f 1 (x) and (x, y) P x 1 f 2(y) wtedy dla dowolnych miar ρ 1, ρ 2 P(E 0 E), gdy n mamy [ ( ρρ E ρ h π 1 n, π ρρ )] 2 n 0. VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia
21 Ergodyczne własności aproksymacyjnych procesów filtracji Trójka (x n, y n, πn ρρ ) jest procesem Markowa z operatorem przejścia S danym dla F bb(e 0 E P(E 0 )) wzorem SF (x, y, ν) = E 0 E F ( x, y, M ( y, y, ν )) P1 x ( y, dy ) P ( x, dx ). π µ 0η 0 ν lub π xyν aproksymacyjnym procesem fitracji π ρρ z ρ = µ 0 η 0 i ρ = ν η 0 lub ρ = δ x δ y i ρ = ν δ y Aproksymacyjne procesy filtracji π µ 0η 0 ν są asymptotycznie stabilne wg prawd. w (µ 0, η 0 ) jeżeli dla dowolnego ν 1, ν 2 P(E 0 ) i ϕ bb(e 0 ) π µ 0η 0 ν 1 n (ϕ) π µ 0η 0 ν 2 n (ϕ) 0, P µ0 η 0 prawie wszędzie, gdy n. VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia
22 Główne wyniki Twierdzenie 2 Załóżmy, że istnieje jedyna miara niezmiennicza ζ(dx, dy) dla operatora T i aproksymacyjne procesy filtracji (πn xyν ) są asymptotycznie stabilne wg prawd. w (x, y) dla ζ prawie wszystkich (x, y). Wtedy istnieje co najwyżej jedna miara niezmiennicza dla operatora S. Propozycja 2 Jeżeli operator jest S fellerowski i istnieje miara niezmiennicza ζ dla operatora T to istnieje miara niezmiennicza dla operatora S. Wniosek 1 Jeżeli operator Π jest fellerowski i istnieje miara niezmiennicza ζ dla operatora T, to istnieje miara niezmiennicza dla Π. VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia
23 Główne wyniki - kontynuacja dla miary Φ P(P(E 0 ) E) zdefiniujmy barycenter bφ, A B(E 0 ) i B B(E), jako bφ(a B) = wtedy bφ P(E 0 E). P(E 0 ) ν(a)φ(dν, B), Lemat 1 Jeżeli Φ jest niezmiennicza dla Π, to bφ jest niezmiennicza dla T. Twierdzenie 3 Jeżeli S jest fellerowski i ma co najwyżej jedną miarę niezmienniczą to operator Π też ma co najwyżej jedną miarę niezmienniczą. Wniosek 2 Jeżeli S jest fellerowski i istnieje jedyna miara niezmiennicza ζ dla T i dla ζ prawie wszystkich (x, y) aproksymacyjne procesy filtracji (πn xyρ ) są asymptotycznie stabilne wg prawdopodobieństwa w (x, y), to istnieją jedyne miary niezmiennicze dla operatorów S and Π. VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia
24 Minimal and maximal invariant measures for Π C c (P(E 0 ) E) funkcji ciągłych, ograniczonych P(E 0 ) E (ν, y) F (ν, y) wypukłych ze względu na ν przy ustalonym y E. Wprowadźmy porządek P(P(E 0 ) E): q 1 q 2 if f Cc (P(E 0 ) E) q 1 (f) q 2 (f) i dwa procesy filtracji (oba z tym samym operatorem prawdopodobieństw przejścia Π): π ρ n(a) = P ρ {x n A x 0 Y n } i π ρ n(a) = P ρ {x n A Y n } rozkłady π ρ n i π ρ n, gdy ρ miara niezmiennicza dla T, dążą do miar ekstremalnych niezmienniczych M i m procesów filtracji, gdzie m M, jest to największa i najmniejsza miara niezmiennicza dla operatora Π Dostateczne warunki na asymptotyczną stabilność aproksymacyjnych procesów filtracji D. Ocone, E. Pardoux (1996), A. Budhiraja (2003); istnienie jedynej miary niezmienniczej dla Π implikuje asymptotyczną stabilność aproksymacyjnych procesów filtracji VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia
25 Ergodyczność procesu filtracji metodą znikającego dyskonta M. Schäl (1993), G.B. Di Masi i Ł. Stettner (2008); dla F : P(E 0 ) E R zdefiniujmy g F := inf µ P(E0 ),y E lim sup n n 1 n 1 i=0 Πi F (µ, y) w β F (µ, y) := i=0 β i Π i F (µ, y), z 0 < β < 1, m β F := inf µ P(E 0 ),y E wβ F (µ, y) ḡ F := lim sup β 1 (1 β)m β F, g F := lim inf β 1 (1 β)m β F Wtedy 0 g F ḡ F g F Lemat 2 Jeżeli istnieje nieujemna funkcja borelowska w F P(E 0 ) i y E mamy taka, że dla µ to wtedy dla µ P(E 0 ) i y E w F (µ, y) + g F F (µ, y) + Πw F (µ, y) (14) g F = lim sup n 1 n n 1 i=0 Π i F (µ, y) (15) VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia
26 Niech h β F (µ, y) := wβ F (µ, y) mβ F (16) (A F ) sup β<1 h β F (µ, y) < for all (µ, y) P(E 0) E w β F (µ, y) = F (µ, y) + βπwβ F (µ, y) (17) h β F (µ, y) := F (µ, y) (1 β)mβ F + βπhβ F (µ, y) (18) Lemat 3 Przy założeniu (A F ) istnieje nieujemna funkcja borelowska w F taka, że dla µ P(E 0 ) i y E mamy w F (µ, y) + g F F (µ, y) + Πw F (µ, y) (19) VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia
27 Główny wynik g F = lim sup n 1 n n 1 i=0 Π i F (µ, y) Propozycja 3 Załóżmy, że zachodzi (A F ) dla ograniczonych funkcji F z klasy wyznaczającej miary( P(E 0 ) E. Wtedy istnieje co najwyżej jedna miara niezmiennicza Φ dla pary n ρ ) π. y n Warunek dostateczny na (A) M + (E 0 ); F : P(E 0 ) E R let ζ ZF (ζ, y) = ζ(e 0 )F (, y) (20) ζ(e 0 ) ΠF (µ, y) = E ZF (N(y, y, µ), y )η(dy ) (21) VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia
28 Lemat 4 Jeżeli F : P(E 0 ) E R jest wklęsła ze względu na pierwszą zmienną to ZF : M + (E 0 ) E R jest także wklęsła ze względu na pierwszą zmienną. Niech i indukcyjnie N 0 (y, µ)(a) = µ(a) N 1 (y, y, µ)(a) = N(y, y, µ)(a) (22) N n (y 0, y 1,..., y n, µ)(a) = N(y n 1, y n, N n 1 (y 0, y 1,..., y n 1, µ))(a) (23) M n (y 0, y 1,..., y n, µ)(a) =: N n(y 0, y 1,..., y n, µ)(a) N n (y 0, y 1,..., y n, µ)(e 0 ). (24) Jeżeli rozkładem początkowym (x n ) jest µ i y 0 = y to P p.w.. π µy n (A) = M n (y, y 1,..., y n, µ)(a) (25)
29 Lemat 5 Π n F (µ, y) = E µy {F (π n, y n )} = E 0 {ZF (N n (y, ỹ 1,..., ỹ n, µ), ỹ n )} (26) gdzie E 0 to wartość oczekiwana względem miary P 0 przy której zmienne losowe ỹ 1, ỹ 2,..., ỹ n są i.i.d. z rozkładem η. Lemat 6 Dla ograniczonej funkcji mierzalnej F : P(E 0 ) E R i β (0, 1) istnieje jedyne rozwiązanie w β F równania (23). Jeżeli F jest ciągła zaś Π fellerowska to w β F jest także ciągła. Jeżeli F wklęsła ze względu na pierwszą zmienną to w β F jest także wklęsła ze względu na pierwszą zmienna. Niech µ, ν P(E 0 ), ɛ (0, 1), naturalne m D ν,µ ɛ,m (y, y ) := { ω : Nm (y, ỹ 1,..., ỹ m, ν) ɛn m (y, ỹ 1,..., ỹ m, µ) } (27) (C1) m ɛ>0,δ>0 takie, że y,y E 0 E 0 {1 D ν,µ ɛ,m(y,y ) (ω)n m(y, ỹ 1,..., ỹ m, µ)(d 1 ) } δ (28)
30 h β m 1 F (µ, y) = (1 β)m β F i=0 m 1 i=0 β i E 0 {ZF (N i (y, ỹ 1,..., ỹ i, µ), ỹ i )} β i + (29) β m E 0 { Zh β F (N m(y, ỹ 1,..., ỹ m, µ), ỹ m } Propozycja 4 Przy założeniu (C1) dla ograniczonej ciągłej wklęsłej ze względu na pierwszą zmienną funkcji F mamy h β F m F. (30) ɛδ
31 Równanie Poissona Zakładamy, że E σ - zwarta; tj. istnieją zwarte zbiory (E k ) takie, że E k E k+1 i E = k=1 Ek. λ k m(ν, y, µ, y) := sup { s [0, 1] s.t. N m (y, y 1,..., y m, ν) N m (y, y 1,..., y m, µ) for y 1,..., y m E k} (31) (C2) if ν µ and y y mamy dla k = 1, 2,... λ k m(ν, y, µ, y) 1 i λ k m(µ, y, ν, y ) 1 (C3) E 0 { 1 E k(ỹ 1 )... 1 E k(ỹ m )N m (y, ỹ 1,..., ỹ m, µ)(e 0 ) } 1 gdy k and for any y k y, ν k ν E 0 { 1 E k(ỹ 1 )... 1 E k(ỹ m )N m (y k, ỹ 1,..., ỹ m, ν k )(E 0 ) } 1 (C4) for each i = 1, 2,... odwzorowanie (µ, y) N i (y, y 1,..., y i, µ) and y 1 N 1 (y, y 1, µ) jest ciągłe w słabej topologii. VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia
32 Propozycja 5 Przy założeniach (C1)-(C4) dla każdej ciągłej ograniczonej ze względu na pierwszą współrzędną funkcji F funkcje h β F są jednakowo ciągłe w każdym punkcie (µ, y) P(E 0 ) E. Wniosek 3 Przy założeniach (C1)-(C4) dla ograniczonej ciągłej, wypukłej ze względu na pierwszą współrzędna funkcji F istnieje ograniczona funkcja w F : P D 2 R taka, że µ P(E 0 ) i y E w F (µ, y) + g F = F (µ, y) + Πw F (µ, y). (32)
33 Ergodyczne problemy z częściową obserwacją L. Stettner 1993, V. Borkar 1999, 2003, V. Borkar A. Budhiraya 2004, T. Duncan B. Pasik-Duncan L. Stettner 2005, J. Palczewski L. Stettner 2007, A. Arapostathis, V.S. Borkar i M.K. Ghosh 2012, P v n(x n, dx), P x n+1,v n 1 (y n, dy) V = (v n ), v n mierzalne względem Y n np. v n = u(π n ) J(V ) = lim sup n 1 n E V { n 1 i=0 c(x i, y i ) } min w(µ, y) + g = inf a U [c(µ, y) + Πa w(µ, y)]. (33) VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia
34 Co z hipotezą? prace R. van Handela (2009) i X.T. Tong, R. van Handel (2012) (R) operatory obserwacji r(x, y, y )η(dy ), są równoważne (dla różnych x i y) (H) istnieje miara probabilistyczna φ P(E (0, )) taka, że P {(x n, y n ) } φ( ), w normie wahania, gdy n. (jest to spełnione dla szerokie klasy ergodycznych procesów Harrisa) Twierdzenie 4 Przy założeniu (R) i (H) istnieje jedyna miara niezmiennicza Φ dla pary (y n, π n ) i ponadto Π n zbiega w normie wahania do Φ, gdy n. Uwaga 1 Jeżeli (H) jest zastąpione przez słabą zbieżność to może być więcej miar niezmienniczych dla pary (y n, π n ) (kontrprzykład R. van Handela 2010). Zatem hipoteza nie jest prawdziwa. Pytanie co należałoby dodać do słabej zmienności, by mieć jedyną miarę niezmienniczą do operator Π? VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia
35 Dziękuję za uwagę! VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia
36 VI Wykład im. Profesora Andrzeja Lasoty, Katowice, 11 stycznia
stochastycznego i ich zastosowaniach
O kilku problemach teorii sterowania stochastycznego i ich zastosowaniach Łukasz Stettner Instytut Matematyczny PAN 1. Jak zarządzać firmą ubezpieczeniową? Kiedy wypłacać dywidendę? Konferencja Matematyka
2. Wykaż, że moment pierwszego skoku w procesie Poissona. S 1 := inf{t : N t > 0} jest zmienną losową o rozkładzie wykładniczym z parametrem λ.
Zadania z Procesów Stochastycznych 1 1. Udowodnij, że z prawdopodobieństwem 1 trajektorie procesu Poissona są niemalejące, przyjmują wartości z Z +, mają wszystkie skoki równe 1 oraz dążą do nieskończoności.
2. Wykaż, że moment pierwszego skoku w procesie Poissona. S 1 := inf{t : N t > 0} jest zmienną losową o rozkładzie wykładniczym z parametrem λ.
Zadania z Procesów Stochastycznych 1 1. Udowodnij, że z prawdopodobieństwem 1 trajektorie procesu Poissona są niemalejące, przyjmują wartości z Z +, mają wszystkie skoki równe 1 oraz dążą do nieskończoności.
Dyskretne procesy stacjonarne o nieskończonej entropii nadwyżkowej
Dyskretne procesy stacjonarne o nieskończonej entropii nadwyżkowej Łukasz Dębowski ldebowsk@ipipan.waw.pl i Instytut Podstaw Informatyki PAN Co to jest entropia nadwyżkowa? Niech (X i ) i Z będzie procesem
Zadania z Rachunku Prawdopodobieństwa III - 1
Zadania z Rachunku Prawdopodobieństwa III - 1 Funkcją tworzącą momenty (transformatą Laplace a) zmiennej losowej X nazywamy funkcję M X (t) := Ee tx, t R. 1. Oblicz funkcję tworzącą momenty zmiennych o
1 Relacje i odwzorowania
Relacje i odwzorowania Relacje Jacek Kłopotowski Zadania z analizy matematycznej I Wykazać, że jeśli relacja ρ X X jest przeciwzwrotna i przechodnia, to jest przeciwsymetryczna Zbadać czy relacja ρ X X
21 maja, Mocna własność Markowa procesu Wienera. Procesy Stochastyczne, wykład 13, T. Byczkowski, Procesy Stochastyczne, PPT, Matematyka MAP1126
Mocna własność Markowa procesu Wienera Procesy Stochastyczne, wykład 13, T. Byczkowski, Procesy Stochastyczne, PPT, Matematyka MAP1126 21 maja, 2012 Mocna własność Markowa W = (W 1,..., W d ) oznaczać
Wykład 11: Martyngały: Twierdzenie o zbieżności i Hoeffdinga
RAP 412 21.01.2009 Wykład 11: Martyngały: Twierdzenie o zbieżności i Hoeffdinga Wykładowca: Andrzej Ruciński Pisarz: Łukasz Waszak 1 Wstęp Na ostatnim wykładzie przedstawiliśmy twierdzenie o zbieżności
Algorytmy MCMC i ich zastosowania statystyczne
Algorytmy MCMC i ich zastosowania statystyczne Wojciech Niemiro Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Toruń i Uniwersytet Warszawski Statystyka Matematyczna Wisła, grudzień 2010 Wykład 3 1 Łańcuchy Markowa Oznaczenia
1. Struktury zbiorów 2. Miara 3. Miara zewnętrzna 4. Miara Lebesgue a 5. Funkcje mierzalne 6. Całka Lebesgue a. Analiza Rzeczywista.
Literatura P. Billingsley, Miara i prawdopodobieństwo, PWN, Warszawa 1997, P. R. Halmos, Measure theory, Springer-Verlag, 1994, W, Kołodziej, naliza matematyczna, PWN, Warszawa 1978, S. Łojasiewicz, Wstęp
Seria 1. Zbieżność rozkładów
Seria Zbieżność rozkładów We wszystkich poniższych zadaniach (E, ρ) jest przestrzenią metryczną Wykazać, że dla dowolnych x, x n, δ xn δ x wtedy i tylko wtedy, gdy x n x Sprawdzić, że n nk= δ k n λ, gdzie
1.1 Przegląd wybranych równań i modeli fizycznych. , u x1 x 2
Temat 1 Pojęcia podstawowe 1.1 Przegląd wybranych równań i modeli fizycznych Równaniem różniczkowym cząstkowym rzędu drugiego o n zmiennych niezależnych nazywamy równanie postaci gdzie u = u (x 1, x,...,
Szkice do zajęć z Przedmiotu Wyrównawczego
Szkice do zajęć z Przedmiotu Wyrównawczego Matematyka Finansowa sem. letni 2011/2012 Spis treści Zajęcia 1 3 1.1 Przestrzeń probabilistyczna................................. 3 1.2 Prawdopodobieństwo warunkowe..............................
Wykład 12: Warunkowa wartość oczekiwana. Rozkłady warunkowe. Mieszanina rozkładów.
Rachunek prawdopodobieństwa MAT1332 Wydział Matematyki, Matematyka Stosowana Wykładowca: dr hab. Agnieszka Jurlewicz Wykład 12: Warunkowa wartość oczekiwana. Rozkłady warunkowe. Mieszanina rozkładów. Warunkowa
Wykład 11: Martyngały: definicja, twierdzenia o zbieżności
RAP 412 14.01.2009 Wykład 11: Martyngały: definicja, twierdzenia o zbieżności Wykładowca: Andrzej Ruciński Pisarz:Mirosława Jańczak 1 Wstęp Do tej pory zajmowaliśmy się ciągami zmiennych losowych (X n
Geometryczna zbieżność algorytmu Gibbsa
Geometryczna zbieżność algorytmu Gibbsa Iwona Żerda Wydział Matematyki i Informatyki, Uniwersytet Jagielloński 6 grudnia 2013 6 grudnia 2013 1 / 19 Plan prezentacji 1 Algorytm Gibbsa 2 Tempo zbieżności
Zadania z Procesów Stochastycznych 1
Zadania z Procesów Stochastycznych 1 Definicja Procesem Poissona z parametrem (intensywnością) λ > 0 nazywamy proces stochastyczny N = (N t ) t 0 taki, że N 0 = 0; (P0) N ma przyrosty niezależne; (P1)
Jak wyznaczyć premię za ryzyko? kilka słów o modelu Arrowa - Pratta
Jak wyznaczyć premię za ryzyko? kilka słów o modelu Arrowa - Pratta Instytut Matematyki Politechniki Łódzkiej Poznań, 13.05.2017 r. Pojęcia wstępne u - funkcja użyteczności u : R R, u - ciągła, ściśle
Analiza matematyczna 1 - test egzaminacyjny wersja do ćwiczeń
Analiza matematyczna 1 - test egzaminacyjny wersja do ćwiczeń Leszek Skrzypczak 1. Niech E = {x [0, 1] : x = k 2 n k = 1, 2,... 2 n, n = 1, 2, 3,...} Wówczas: (a) Dla dowolnych liczb wymiernych p, q [0,
28 maja, Problem Dirichleta, proces Wienera. Procesy Stochastyczne, wykład 14, T. Byczkowski, Procesy Stochastyczne, PPT, Matematyka MAP1126
Problem Dirichleta, proces Wienera Procesy Stochastyczne, wykład 14, T. Byczkowski, Procesy Stochastyczne, PPT, Matematyka MAP1126 28 maja, 2012 Funkcje harmoniczne Niech będzie operatorem Laplace a w
Modelowanie zależności. Matematyczne podstawy teorii ryzyka i ich zastosowanie R. Łochowski
Modelowanie zależności pomiędzy zmiennymi losowymi Matematyczne podstawy teorii ryzyka i ich zastosowanie R. Łochowski P Zmienne losowe niezależne - przypomnienie Dwie rzeczywiste zmienne losowe X i Y
Zadania do Rozdziału X
Zadania do Rozdziału X 1. 2. Znajdź wszystkie σ-ciała podzbiorów X, gdy X = (i) {1, 2}, (ii){1, 2, 3}. (b) Znajdź wszystkie elementy σ-ciała generowanego przez {{1, 2}, {2, 3}} dla X = {1, 2, 3, 4}. Wykaż,
Prawa wielkich liczb, centralne twierdzenia graniczne
, centralne twierdzenia graniczne Katedra matematyki i ekonomii matematycznej 17 maja 2012, centralne twierdzenia graniczne Rodzaje zbieżności ciągów zmiennych losowych, centralne twierdzenia graniczne
F t+ := s>t. F s = F t.
M. Beśka, Całka Stochastyczna, wykład 1 1 1 Wiadomości wstępne 1.1 Przestrzeń probabilistyczna z filtracją Niech (Ω, F, P ) będzie ustaloną przestrzenią probabilistyczną i niech F = {F t } t 0 będzie rodziną
1 Ciągłe operatory liniowe
1 Ciągłe operatory liniowe Załóżmy, że E, F są przestrzeniami unormowanymi. Definicja 1.1. Operator liniowy T : E F nazywamy ograniczonym, jeżeli zbiór T (B) F jest ograniczony dla dowolnego zbioru ograniczonego
PEWNE FAKTY Z RACHUNKU PRAWDOPODOBIEŃSTWA
PEWNE FAKTY Z RACHUNKU PRAWDOPODOBIEŃSTWA 1. Trójkę (Ω, F, P ), gdzie Ω, F jest σ-ciałem podzbiorów Ω, a P jest prawdopodobieństwem określonym na F, nazywamy przestrzenią probabilistyczną. 2. Rodzinę F
Zadania z Analizy Funkcjonalnej I Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi?
Zadania z Analizy Funkcjonalnej I - 1 1. Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi? a) X = R, d(x, y) = arctg x y ; b) X = R n, d(x, y) = x 1 y 1 + x 2 y 2 + max i 3 x i
13 Równanie struny drgającej. Równanie przewodnictwa ciepła.
Równanie struny drgającej. Równanie przewodnictwa ciepła 13 1 13 Równanie struny drgającej. Równanie przewodnictwa ciepła. 13.1 Równanie struny drgającej Równanie różniczkowe liniowe drugiego rzędu typu
7. Miara, zbiory mierzalne oraz funkcje mierzalne.
7. Miara, zbiory mierzalne oraz funkcje mierzalne. Funkcję rzeczywistą µ nieujemną określoną na ciele zbiorów S będziemy nazywali miarą, gdy dla dowolnego ciągu A 0, A 1,... zbiorów rozłącznych należących
Metoda największej wiarogodności
Wprowadzenie Założenia Logarytm funkcji wiarogodności Metoda Największej Wiarogodności (MNW) jest bardziej uniwersalną niż MNK metodą szacowania wartości nieznanych parametrów Wprowadzenie Założenia Logarytm
Prawdopodobieństwo i statystyka
Wykład XIII: Prognoza. 26 stycznia 2015 Wykład XIII: Prognoza. Prognoza (predykcja) Przypuśćmy, że mamy dany ciąg liczb x 1, x 2,..., x n, stanowiących wyniki pomiaru pewnej zmiennej w czasie wielkości
Proces rezerwy w czasie dyskretnym z losową stopą procentową i losową składką
z losową stopą procentową i losową składką Instytut Matematyki i Informatyki Politechniki Wrocławskiej 10 czerwca 2008 Oznaczenia Wprowadzenie ξ n liczba wypłat w (n 1, n], Oznaczenia Wprowadzenie ξ n
Teoria miary. WPPT/Matematyka, rok II. Wykład 5
Teoria miary WPPT/Matematyka, rok II Wykład 5 Funkcje mierzalne Niech (X, F) będzie przestrzenią mierzalną i niech f : X R. Twierdzenie 1. NWSR 1. {x X : f(x) > a} F dla każdego a R 2. {x X : f(x) a} F
Zadania z Rachunku Prawdopodobieństwa III - 1
Zadania z Rachunku Prawdopodobieństwa III - 1 1. Oblicz funkcję tworzącą momenty zmiennych o następujących rozkładach: a) symetryczny dwupunktowy; b) dwumianowy z parametrami n, p; c) Poissona z parametrem
PROCESY STOCHASTYCZNE. PEWNE KLASY PROCESÓW STOCHASTYCZNYCH Definicja. Procesem stochastycznym nazywamy rodzinę zmiennych losowych X(t) = X(t, ω)
PROCESY STOCHASTYCZNE. PEWNE KLASY PROCESÓW STOCHASTYCZNYCH Definicja. Procesem stochastycznym nazywamy rodzinę zmiennych losowych X(t) = X(t, ω) określonych na tej samej przestrzeni probabilistycznej
Lista zadania nr 7 Metody probabilistyczne i statystyka studia I stopnia informatyka (rok 2) Wydziału Ekonomiczno-Informatycznego Filia UwB w Wilnie
Lista zadania nr 7 Metody probabilistyczne i statystyka studia I stopnia informatyka (rok 2) Wydziału Ekonomiczno-Informatycznego Filia UwB w Wilnie Jarosław Kotowicz Instytut Matematyki Uniwersytet w
Zadania z Analizy Funkcjonalnej I* - 1
Zadania z Analizy Funkcjonalnej I* - 1 1. Która z następujących przestrzeni jest przestrzenią Banacha w normie supremum: C(R); C ogr (R) przestrzeń funkcji ciągłych ograniczonych; C zw (R) przestrzeń funkcji
7 Twierdzenie Fubiniego
M. Beśka, Wstęp do teorii miary, wykład 7 19 7 Twierdzenie Fubiniego 7.1 Miary produktowe Niech i będą niepustymi zbiorami. Przez oznaczmy produkt kartezjański i tj. zbiór = { (x, y : x y }. Niech E oraz
5. Równania różniczkowe zwyczajne pierwszego rzędu
5. Równania różniczkowe zwyczajne pierwszego rzędu 5.1. Wstęp. Definicja 5.1. Niech V R 3 będzie obszarem oraz F : V R. Równaniem różniczkowym zwyczajnym rzędu pierwszego nazywamy równanie postaci Równanie
zadania z rachunku prawdopodobieństwa zapożyczone z egzaminów aktuarialnych
zadania z rachunku prawdopodobieństwa zapożyczone z egzaminów aktuarialnych 1. [E.A 5.10.1996/zad.4] Funkcja gęstości dana jest wzorem { 3 x + 2xy + 1 y dla (x y) (0 1) (0 1) 4 4 P (X > 1 2 Y > 1 2 ) wynosi:
3. Podać przykład rozkładów prawdopodobieństwa µ n, µ, takich, że µ n µ,
Zadania z Rachunku Prawdopodobieństwa II - Mówimy, że i) ciąg miar probabilistycznych µ n zbiega słabo do miary probabilistycznej µ (ozn. µ n µ), jeśli fdµ n fdµ dla dowolnej funkcji ciągłej ograniczonej
Zadania do wykładu Jakościowa Teoria Równań Różniczkowych Zwyczajnych
Zadania do wykładu Jakościowa Teoria Równań Różniczkowych Zwyczajnych [ ] e Zadanie 1 Pokazać, że X(t) = 2t cos t sin t e 2t jest specjalną macierzą fundamentalną w sin t cos t [ 2 cos chwili τ = 0 układu
Zadania z Rachunku Prawdopodobieństwa II Podaj przykład rozkładów prawdopodobieństwa µ n, µ, takich, że µ n µ,
Zadania z Rachunku Prawdopodobieństwa II -. Udowodnij, że dla dowolnych liczb x n, x, δ xn δ x wtedy i tylko wtedy, gdy x n x.. Wykaż, że n n k= δ k/n λ, gdzie λ jest miarą Lebesgue a na [, ].. Podaj przykład
1 Elementy analizy funkcjonalnej
M. Beśka, Dodatek 1 1 Elementy analizy funkcjonalnej 1.1 Twierdzenia o reprezentacji Zaczniemy od znanego twierdzenia Riesza Twierdzenie 1.1 (Riesz) Niech będzie zwartą przestrzenią metryczną i załóżmy,
Prawdopodobieństwo i statystyka
Wykład IV: 27 października 2014 Współczynnik korelacji Brak korelacji a niezależność Definicja współczynnika korelacji Współczynnikiem korelacji całkowalnych z kwadratem zmiennych losowych X i Y nazywamy
2. P (E) = 1. β B. TSIM W3: Sygnały stochastyczne 1/27
SYGNAŁY STOCHASTYCZNE Przestrzeń probabilistyczna i zmienna losowa Definicja Przestrzenią probabilistyczną (doświadczeniem) nazywamy trójkę uporządkowaną (E, B, P ), gdzie: E przestrzeń zdarzeń elementarnych;
O pewnych klasach funkcji prawie okresowych (niekoniecznie ograniczonych)
(niekoniecznie ograniczonych) Wydział Matematyki i Informatyki Uniwersytet im. Adama Mickiewicza, Poznań Będlewo, 25-30 maja 2015 Funkcje prawie okresowe w sensie Bohra Definicja Zbiór E R nazywamy względnie
Zadania z Rachunku Prawdopodobieństwa II Podać przykład rozkładów prawdopodobieństwa µ n, µ, takich, że µ n µ,
Zadania z Rachunku Prawdopodobieństwa II -. Udowodnij, że dla dowolnych liczb x n, x, δ xn δ x wtedy i tylko wtedy, gdy x n x.. Wykaż, że n n k= δ k/n λ, gdzie λ jest miarą Lebesgue a na [, ].. Podać przykład
Równanie przewodnictwa cieplnego (II)
Wykład 5 Równanie przewodnictwa cieplnego (II) 5.1 Metoda Fouriera dla pręta ograniczonego 5.1.1 Pierwsze zagadnienie brzegowe dla pręta ograniczonego Poszukujemy rozwiązania równania przewodnictwa spełniającego
Prognozowalne kryterium całkowalności według A. N. Shiryaeva i A. S. Cherny ego Joanna Karłowska-Pik. Historia
1 Prognozowalne kryterium całkowalności według A. N. Shiryaeva i A. S. Cherny ego Joanna Karłowska-Pik Całka stochastyczna ( t ) H s dx s = H X. t Historia K. Itô (1944) konstrukcja całki stochastycznej
ZADANIA PRZYGOTOWAWCZE DO EGZAMINU Z UKŁADÓW DYNAMICZNYCH
ZADANIA PRZYGOTOWAWCZE DO EGZAMINU Z UKŁADÓW DYNAMICZNYCH Punkty okresowe, zbiory graniczne, sprzężenia Zadanie 1. Pokazać, że trajektoria (w przód) punktu x w przestrzeni metrycznej X pod działaniem ciągłego
Zestaw zadań z Równań różniczkowych cząstkowych I 18/19
Zestaw zadań z Równań różniczkowych cząstkowych I 18/19 Zad 1. Znaleźć rozwiązania ogólne u = u(x, y) następujących równań u x = 1, u y = 2xy, u yy = 6y, u xy = 1, u x + y = 0, u xxyy = 0. Zad 2. Znaleźć
Wykład 3 Jednowymiarowe zmienne losowe
Wykład 3 Jednowymiarowe zmienne losowe Niech (Ω, F, P ) będzie ustaloną przestrzenią probabilistyczną Definicja 1 Jednowymiarowa zmienna losowa (o wartościach rzeczywistych), określoną na przestrzeni probabilistycznej
Prawdopodobieństwo i statystyka
Wykład XI: Testowanie hipotez statystycznych 12 stycznia 2015 Przykład Motywacja X 1, X 2,..., X N N (µ, σ 2 ), Y 1, Y 2,..., Y M N (ν, δ 2 ). Chcemy sprawdzić, czy µ = ν i σ 2 = δ 2, czyli że w obu populacjach
Zagadnienia brzegowe dla równań eliptycznych
Temat 7 Zagadnienia brzegowe dla równań eliptycznych Rozważmy płaski obszar R 2 ograniczony krzywą. la równania Laplace a (Poissona) stawia się trzy podstawowe zagadnienia brzegowe. Zagadnienie irichleta
Metody probabilistyczne opracowane notatki 1. Zdefiniuj zmienną losową, rozkład prawdopodobieństwa. Przy jakich założeniach funkcje: F(x) = sin(x),
Metody probabilistyczne opracowane notatki 1. Zdefiniuj zmienną losową, rozkład prawdopodobieństwa. Przy jakich założeniach funkcje: Fx sinx, Fx a e x mogą być dystrybuantami?. Podaj twierdzenie Lindeberga
Hypatia? 415 PROCESY KAWAŁKAMI DETERMINISTYCZNE I ICH ASYMPTOTYKA RYSZARD RUDNICKI ŚLADAMI KOBIET W MATEMATYCE RZESZÓW, Strona 1 z 36 Wróć
Strona 1 z 36 Wróć PROCESY KAWAŁKAMI Hypatia? 415 DETERMINISTYCZNE I ICH ASYMPTOTYKA RYSZARD RUDNICKI ŚLADAMI KOBIET W MATEMATYCE RZESZÓW, 23.06.2017 Strona 2 z 36 Wróć Plan: Co to sa procesy kawałkami
Procesy stochastyczne
Wykład I: Istnienie procesów stochastycznych 21 lutego 2017 Forma zaliczenia przedmiotu Forma zaliczenia Literatura 1 Zaliczenie ćwiczeń rachunkowych. 2 Egzamin ustny z teorii 3 Do wykładu przygotowane
Statystyka i eksploracja danych
Projekt pn. Wzmocnienie potencjału dydaktycznego UMK w Toruniu w dziedzinach matematyczno-przyrodniczych realizowany w ramach Poddziałania 4.1.1 Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki Statystyka i eksploracja
Krzywe Freya i Wielkie Twierdzenie Fermata
Krzywe Freya i Wielkie Twierdzenie Fermata Michał Krzemiński 29 listopad 2006 Naukowe Koło Matematyki Politechnika Gdańska 1 1 Krzywe algebraiczne Definicja 1.1 Krzywą algebraiczną C nad ciałem K nazywamy
Ośrodkowość procesów, proces Wienera. Ośrodkowość procesów, proces Wienera Procesy Stochastyczne, wykład, T. Byczkowski,
Procesy Stochastyczne, wykład, T. Byczkowski, Procesy Stochastyczne, PPT, Matematyka MAP1136 27 luty, 2012 Ośrodkowość procesów Dalej zakładamy, że (Ω, Σ, P) jest zupełną przestrzenią miarową. Definicja.
1 Gaussowskie zmienne losowe
Gaussowskie zmienne losowe W tej serii rozwiążemy zadania dotyczące zmiennych o rozkładzie normalny. Wymagana jest wiedza na temat własności rozkładu normalnego, CTG oraz warunkowych wartości oczekiwanych..
RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE. Marta Zelmańska
RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE ZWYCZAJNE Marta Zelmańska Toruń 009 1 Rozdział 1 Wstęp Definicja 1. Równaniem różniczkowym zwyczajnym rzędu n nazywamy równanie: F (t, x, x, x,..., x (n) ) = 0 (1.1) Rozwiązaniem równania
Procesy stochastyczne
Wykład I: Istnienie procesów stochastycznych 2 marca 2015 Forma zaliczenia przedmiotu Forma zaliczenia Literatura 1 Zaliczenie ćwiczeń rachunkowych. 2 Egzamin ustny z teorii 3 Do wykładu przygotowane są
czyli o szukaniu miejsc zerowych, których nie ma
zerowych, których nie ma Instytut Fizyki im. Mariana Smoluchowskiego Centrum Badania Systemów Złożonych im. Marka Kaca Uniwersytet Jagielloński Metoda Metoda dla Warszawa, 9 stycznia 2006 Metoda -Raphsona
Wykład 21 Funkcje mierzalne. Kostrukcja i własności całki wzglȩdem miary przeliczalnie addytywnej
Wykład 2 Funkcje mierzalne. Kostrukcja i własności całki wzglȩdem miary przeliczalnie addytywnej czȩść II (opracował: Piotr Nayar) Definicja 2.. Niech (E, E) bȩdzie przestrzenia mierzalna i niech λ : E
Algorytm Metropolisa-Hastingsa
Seminarium szkoleniowe, 25 kwietnia 2006 Plan prezentacji 1 Problem Metoda MCMC 2 Niezależny algorytm Metropolisa-Hastingsa Bła dzenie losowe Zbieżność procedury Metropolisa-Hastingsa Problem Metoda MCMC
Procesy stochastyczne WYKŁAD 2-3. Łańcuchy Markowa. Łańcuchy Markowa to procesy "bez pamięci" w których czas i stany są zbiorami dyskretnymi.
Procesy stochastyczne WYKŁAD 2-3 Łańcuchy Markowa Łańcuchy Markowa to procesy "bez pamięci" w których czas i stany są zbiorami dyskretnymi. 2 Łańcuchem Markowa nazywamy proces będący ciągiem zmiennych
Afiniczne rekursje stochastyczne z macierzami trójkatnymi
Afiniczne rekursje stochastyczne z macierzami trójkatnymi Ewa Damek (Uniwersytet Wrocławski ) (wyniki wspólne z Witoldem Światkowskim, Jackiem Zienkiewiczem - Uniwersytet Wrocławski, Muneya Matsui - Nanzan
Analiza Funkcjonalna - Zadania
Analiza Funkcjonalna - Zadania 1 Wprowadzamy następujące oznaczenia. K oznacza ciało liczb rzeczywistych lub zespolonych. Jeżeli T jest dowolnym zbiorem niepustym, to l (T ) = {x : E K : x funkcja ograniczona}.
Dystrybucje. Marcin Orchel. 1 Wstęp Dystrybucje Pochodna dystrybucyjna Przestrzenie... 5
Dystrybucje Marcin Orchel Spis treści 1 Wstęp 1 1.1 Dystrybucje................................... 1 1.2 Pochodna dystrybucyjna............................ 3 1.3 Przestrzenie...................................
8 Całka stochastyczna względem semimartyngałów
M. Beśka, Całka Stochastyczna, wykład 8 148 8 Całka stochastyczna względem semimartyngałów 8.1 Całka stochastyczna w M 2 Oznaczmy przez Ξ zbiór procesów postaci X t (ω) = ξ (ω)i {} (t) + n ξ i (ω)i (ti,
Prawdopodobieństwo i statystyka
Wykład II: Zmienne losowe i charakterystyki ich rozkładów 13 października 2014 Zmienne losowe Wartość oczekiwana Dystrybuanty Słowniczek teorii prawdopodobieństwa, cz. II Definicja zmiennej losowej i jej
Zawansowane modele wyborów dyskretnych
Zawansowane modele wyborów dyskretnych Jerzy Mycielski Uniwersytet Warszawski grudzien 2013 Jerzy Mycielski (Uniwersytet Warszawski) Zawansowane modele wyborów dyskretnych grudzien 2013 1 / 16 Model efektów
Rachunek różniczkowy i całkowy w przestrzeniach R n
Rachunek różniczkowy i całkowy w przestrzeniach R n Na dzisiejszym wykładzie rozważać będziemy funkcje f : R m R n Każda taka funkcję f można przedstawić jako wektor funkcji (f 1, f 2,, f n ), gdzie każda
x x 1. Przedmiot identyfikacji System x (1) x (2) : x (s) a 1 a 2 : a s mierzone, a = zestaw współczynników konkretyzujacych F ()
. Przedmiot identyfikacji System () x (2) x * a z y ( s ) x y = F (x,z)=f(x,z,a ),gdziex = F () znane, a nieznane x () x (2) x (s) mierzone, a = a a 2 a s zestaw współczynników konkretyzujacych F () informacja
STATYSTYKA MATEMATYCZNA WYKŁAD 5. 2 listopada 2009
STATYSTYKA MATEMATYCZNA WYKŁAD 5 2 listopada 2009 Poprzedni wykład: przedział ufności dla µ, σ nieznane Rozkład N(µ, σ). Wnioskowanie o średniej µ, gdy σ nie jest znane Testowanie H : µ = µ 0, K : µ
EGZAMIN MAGISTERSKI, Biomatematyka
Biomatematyka 91...... Zadanie 1. (8 punktów) Liczebność pewnej populacji jest opisana równaniem różniczkowym: dn = r N(α N)(N β), (1) dt w którym, N(t) oznacza liczebność populacji w chwili t, a r > 0
Metody probabilistyczne
Metody probabilistyczne. Twierdzenia graniczne Wojciech Kotłowski Instytut Informatyki PP http://www.cs.put.poznan.pl/wkotlowski/ 20.2.208 / 26 Motywacja Rzucamy wielokrotnie uczciwą monetą i zliczamy
v = v i e i v 1 ] T v =
v U = e i,..., e n ) v = n v i e i i= e i i v T v = = v v n v n U v v v +q 3q +q +q b c d XY X +q Y 3q r +q = r 3q = r +q = r +q = r 3q = r +q = E = E +q + E 3q + E +q = k q r+q 3 + k 3q r 3q 3 b V = kq
Prawdopodobieństwo i statystyka
Wykład VII: Rozkład i jego charakterystyki 22 listopada 2016 Uprzednio wprowadzone pojęcia i ich własności Definicja zmiennej losowej Zmienna losowa na przestrzeni probabilistycznej (Ω, F, P) to funkcja
Analiza portfelowa w czasie ciagłym dla ogólnych cen zakupu i sp. ze stałymi kosztami za transakcje
Analiza portfelowa w czasie ciagłym dla ogólnych cen zakupu i sprzedaży ze stałymi kosztami za transakcje Instytut Matematyczny PAN Problem bez stałych kosztów za transakcje (Ω, F, (F t ), P) przestrzeń
Stacjonarne procesy gaussowskie, czyli o zwiazkach pomiędzy zwykła
Stacjonarne procesy gaussowskie, czyli o zwiazkach pomiędzy zwykła autokorelacji Łukasz Dębowski ldebowsk@ipipan.waw.pl Instytut Podstaw Informatyki PAN autokorelacji p. 1/25 Zarys referatu Co to sa procesy
Rodzinę F złożoną z podzbiorów zbioru X będziemy nazywali ciałem zbiorów, gdy spełnione są dwa następujące warunki.
3. Funkcje borelowskie. Rodzinę F złożoną z podzbiorów zbioru X będziemy nazywali ciałem zbiorów, gdy spełnione są dwa następujące warunki. (1): Jeśli zbiór Y należy do rodziny F, to jego dopełnienie X
Funkcje charakterystyczne zmiennych losowych, linie regresji 1-go i 2-go rodzaju
Funkcje charakterystyczne zmiennych losowych, linie regresji -go i 2-go rodzaju Dr Joanna Banaś Zakład Badań Systemowych Instytut Sztucznej Inteligencji i Metod Matematycznych Wydział Informatyki Politechniki
n=0 Dla zbioru Cantora prawdziwe są wersje lematu 3.6 oraz lematu 3.8 przy założeniu α = :
4. Zbiory borelowskie. Zbiór wszystkich podzbiorów liczb naturalnych będziemy oznaczali przez ω. Najmniejszą topologię na zbiorze ω, w której zbiory {A ω : x A ω \ y}, gdzie x oraz y są zbiorami skończonymi,
Procesy Stochastyczne - Zestaw 1
Procesy Stochastyczne - Zestaw 1 Zadanie 1 Niech ξ i η bed a niezależnymi zmiennymi losowymi o rozk ladach N (0, 1). Niech X = ξ +η i Y = ξ η. Znaleźć rozk lad (X, Y ) i rozk lad warunkowy L X ( Y ). Zadanie
Algorytmy MCMC (Markowowskie Monte Carlo) dla skokowych procesów Markowa
Algorytmy MCMC (Markowowskie Monte Carlo) dla skokowych procesów Markowa Wojciech Niemiro 1 Uniwersytet Warszawski i UMK Toruń XXX lat IMSM, Warszawa, kwiecień 2017 1 Wspólne prace z Błażejem Miasojedowem,
Zadania o numerze 4 z zestawów licencjat 2014.
Zadania o numerze 4 z zestawów licencjat 2014. W nawiasie przy zadaniu jego występowanie w numerze zestawu Spis treści (Z1, Z22, Z43) Definicja granicy ciągu. Obliczyć granicę:... 3 Definicja granicy ciągu...
Lista 5. Zadanie 3. Zmienne losowe X i (i = 1, 2, 3, 4) są niezależne o tym samym
Lista 5 Zadania na zastosowanie nierównosci Markowa i Czebyszewa. Zadanie 1. Niech zmienna losowa X ma rozkład jednostajny na odcinku [0, 1]. Korzystając z nierówności Markowa oszacować od góry prawdopodobieństwo,
Całka podwójna po prostokącie
Całka podwójna po prostokącie Rozważmy prostokąt = {(x, y) R : a x b, c y d}, gdzie a, b, c, d R, oraz funkcję dwóch zmiennych f : R ograniczoną w tym prostokącie. rostokąt dzielimy na n prostokątów i
Zadania z RP 2. seria Podać przykład rozkładów prawdopodobieństwa µ n, µ, takich, że µ n
Zadania z RP 2. seria 1. 1. Dla x R n, niech δ x oznacza miarę Diraca, skupioną w punkcie x. Wykazać, że dla dowolnego ciągu x n R n zachodzi δ xn δ x wtedy i tylko wtedy, gdy x n x. 2. Podać przykład
Detekcja rozkładów o ciężkich ogonach
Detekcja rozkładów o ciężkich ogonach J. Śmiarowska, P. Jamer Wydział Matematyki i Nauk Informacyjnych Politechnika Warszawska 24 kwietnia 2012 J. Śmiarowska, P. Jamer (Politechnika Warszawska) Detekcja
G. Plebanek, MIARA I CAŁKA Zadania do rozdziału 1 28
G. Plebanek, MIARA I CAŁKA Zadania do rozdziału 1 28 1.9 Zadania 1.9.1 Niech R będzie pierścieniem zbiorów. Zauważyć, że jeśli A, B R to A B R i A B R. Sprawdzić, że (R,, ) jest także pierścieniem w sensie
jest ciągiem elementów z przestrzeni B(R, R)
Wykład 2 1 Ciągi Definicja 1.1 (ciąg) Ciągiem w zbiorze X nazywamy odwzorowanie x: N X. Dla uproszczenia piszemy x n zamiast x(n). Przykład 1. x n = n jest ciągiem elementów z przestrzeni R 2. f n (x)
Zadania z Analizy Funkcjonalnej I Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi?
Zadania z Analizy Funkcjonalnej I - 1 1. Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi?. a) X = R, x = arctg x ; b) X = R n, d(x, y) = x 1 y 1 + x 2 y 2 + max i 3 x i y i ;
VI. Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów
VI. 1. Równanie różniczkowe liniowe n-tego rzędu o zmiennych współczynnikach Niech podobnie jak w poprzednim paragrafie K = C lub K = R. Podobnie jak w dziedzinie rzeczywistej wprowadzamy pochodne wyższych
Rozdział 1. Wektory losowe. 1.1 Wektor losowy i jego rozkład
Rozdział 1 Wektory losowe 1.1 Wektor losowy i jego rozkład Definicja 1 Wektor X = (X 1,..., X n ), którego każda współrzędna jest zmienną losową, nazywamy n-wymiarowym wektorem losowym (krótko wektorem
Twierdzenia graniczne fluktuacji procesów przebywania dla układów gałazkowych
Publiczna obrona rozprawy doktorskiej Twierdzenia graniczne fluktuacji procesów przebywania dla układów gałazkowych Piotr Miłoś Instytut Matematyczny Polskiej Akademii Nauk 23.10.2008 Warszawa Plan 1 Układy