OPIS PRZEDMIOTU Rok akademicki: 2016/2017 Metodologia współczesnej humanistyki

Transkrypt

1 Załącznik Nr 1.11 pieczątka jednostki organizacyjnej OPIS PRZEDMIOTU, PROGRAMU NAUCZANIA ORAZ SPOSOBÓW WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA CZEŚĆ A * (opis przedmiotu i programu nauczania) Nazwa przedmiotu Kod przedmiotu OPIS PRZEDMIOTU Rok akademicki: 2016/2017 Metodologia współczesnej humanistyki Wydział Wydział Humanistyczny Instytut/Katedra Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa Kierunek Kulturoznawstwo Specjalność/specjalizacja Poziom kształcenia: studia pierwszego stopnia Profil: Ogólno akademicki Forma studiów stacjonarne, Rok/semestr III 5 Tytuł i/lub stopień naukowy/tytuł zawodowy, imię i nazwisko koordynatora przedmiotu Liczba godzin dydaktycznych i formy zajęć Liczba punktów ECTS Rygory Typ przedmiotu Język wykładowy dr hab. Ryszard Strzelecki, prof. ndzw. Konwersatorium 45 Łącznie 4 Przygotowanie do zajęć, kolokwium - 2 pkt. Lektura własna 0,5 pkt. Przygotowanie do egzaminu - 1,5 pkt zaliczenie, egzamin podstawowy język polski Przedmioty wprowadzające i wymagania wstępne Efekty kształcenia przedmioty i treści objęte programem nauczania na I i II roku studiów. Efekty kierunkowe K_W03 rozpoznaje i charakteryzuje Efekty przedmiotowe W01 Student zna ewolucję ogólnej metodologii nauk w XX wieku, stan

2 podstawowe metody analizy i interpretacji różnych tekstów kultury, posługuje się odpowiednią terminologią oraz wiedzą dotyczącą przekazów kulturowych z uwzględnieniem jej historii oraz kierunków rozwoju K_W02 definiuje podstawowe terminy z zakresu nauk humanistycznych ze szczególnym uwzględnieniem terminologii z zakresu kulturoznawstwa K_U04 samodzielnie zdobywa wiedzę i rozwija umiejętności profesjonalne, kierując się wskazówkami opiekuna naukowego K_U09 ocenia koncepcje filozoficzne, antropologiczne, estetyczne oraz socjologiczne, porównuje ich walory poznawcze i efektywność w analizie zjawisk kulturowych, dobiera założenia i procedury metodologiczne do wskazanych zadań badawczych K_K08 dostrzega znaczenie i potrzebę zachowania dziedzictwa kulturowego regionu, kraju, Europy wiedzy i kultury naukowej w fazie postmodernizmu, wyodrębnia i opisuje najważniejsze metody badań literackich W02 zna specyfikę nauk humanistycznych, ich przemiany i znaczenie w refleksji nad człowiekiem i światem współczesnym U01 Potrafi posługiwać się terminologią z zakresu metodologii nauk. Rozpoznaje antagonizmy w doktrynach teorii nauki. Rozpoznaje i definiuje kluczowe dylematy kultury naukowej, ocenia status wiedzy humanistycznej w i jej rolę w podejmowaniu zadań poznawczych (w ramach konwersatorium) U02 analizuje teksty naukowe, problematyzuje, formułuje wnioski, recenzuje i ocenia, dokonuje porównań i formułuje własne stanowisko i refereuje wyniki K01 student korzysta z dorobku myśli metodologicznej w identyfikacji zjawisk i wartości kulturowych w obrębie europejskiego dziedzictwa Dodatkowe objaśnienia do Opisu przedmiotu : * Opracowanie i podpisanie Opisu przedmiotu : 1. opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez prowadzącego przedmiot w przypadku, gdy dany przedmiot jest prowadzony wyłącznie przez jedną osobę; 2. opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez koordynatora przedmiotu w przypadku, gdy dany przedmiot jest prowadzony przez więcej niż jedną osobę np. ze względu na różne formy realizacji przedmiotu (wykład + ćwiczenia); przygotowanie przez koordynatora opisu przedmiotu wymaga współpracy z pozostałymi osobami prowadzącymi przedmiot; 3. przez koordynatora przedmiotu należy rozumieć osobę odpowiedzialną za przeprowadzenie całego przedmiotu niezależnie od jego formy.

3 ** Tabela. Lewa część tabeli jest przyporządkowaniem efektów przedmiotowych (W01, U02, K01) do efektów kierunkowych (K_W01, K_U02) oraz wskazaniem form zajęć (W wykład; L laboratorium; Ć ćwiczenia itd.) pozwalających osiągnąć efekty dla przedmiotu. *** Tabela. W prawej części tabeli należy zamieścić sposoby oceniania (określają prowadzący w tabeli podano przykłady) oraz efekty przedmiotowe, które są w określony sposób sprawdzane. Nazwa przedmiotu Wydział Instytut/Katedra Kierunek Specjalność/specjalizacja Opisywana forma zajęć Liczba godzin dydaktycznych Załącznik Nr 2 do Zarządzenia Nr 40/2011/2012 Rektora UKW z dnia 10 lutego 2012 r. PROGRAM NAUCZANIA PRZEDMIOTU Rok akademicki: (2016/2017) Semestr: (zimowy) Metodologia humanistyki i literaturoznawstwa Wydział Humanistyczny Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa Kulturoznawstwo Ćwiczenia 45 Tytuł i/lub stopień naukowy/tytuł zawodowy, imię i dr hab. Ryszard Strzelecki, prof. ndzw. nazwisko prowadzącego daną formę zajęć Treści programowe realizowane podczas zajęć Wiedza o ogólnej metodologii nauk, ewolucja metodologii - pozytywizm i jego krytyka (koncepcje XIXwieczne, sztuka i literatura w badaniach H. Taine a, Brunetière a, i in., konwencjonalizm, pragmatyzm, Koło Wiedeńskie i opozycja: idee K. Poppera, T. Kuhna, P. Feyerabenda. Przełom antypozytywistyczny i metody wewnętrzne, W. Dilthey, fenomenologia: E. Husserl, R. Ingarden. Koncepcje strukturalizmu i semiotyki w refleksji nad kulturą symboliczną; idee ponowoczesności (Lyotard, Vattimo, Agamben, Deleuze, Derrida, White, Geertz, Fukuyama O. Wilson), ; postrukturalizm, dekonstrukcjonizm, intepretacjonizm. Stan współczesnej wiedzy i humanistyki analiza i diagnoza: F. Furedi Metodologia literaturoznawstwa i jej specyfika: wielość ujęć, potrzeba ładu i granice zgodności, status i efektywność poznawcza fenomenologii, hermeneutyki, dekonstrukcjonizmu, propozycje socjobiologii. Koncepcje metodologiczne w badaniu kultury, krytyka transaktywna, zastosowania semiotyki, hermeneutyki, ujęcia antropologiczne Metody dydaktyczne Metody i kryteria Omówienie przez prowadzącego problematyki ogólnej metodologii nauk, faz ewolucji nauki, tendencji antypozytywistyczne. Następnie lektura literatury obowiązkowej - dyskusja, krytyczna analiza tekstów, prezentacje problemów, referaty problemowe, wstęp do dyskusji, podsumowania, sposoby i rygory dostosowania wiedzy do zadań badawczych. Podstawą zaliczenia jest: obecność, aktywność na zajęciach, (referaty,

4 oceniania Rygor Literatura podstawowa protokoły, głosy w dyskusji, zgłaszanie tematów i prowadzenie dyskusji), pisemna praca z większej części materiału. Obowiązuje znajomość pojęć, zagadnień, tez i kontekstów omawianych na zajęciach haseł encyklopedycznych, opracowań i studiów. Zestaw wymaganych treści, artykułów i książek jest udostępniany na początku zajęć w formie pliku lub wydruku, pt.: Wykaz literatury obowiązkowej i problematyka konwersatorium z Metodologii humanistyki i literaturoznawstwa. Zestawienie obejmuje bibliografię tekstów obowiązujących na zajęciach i stanowiących podstawę zaliczenia przedmiotu, ponadto wykaz zagadnień do każdego z tekstów omawianych na zajęciach, kluczowe pojęcia i tematy dyskusji. Przedmiot kończy się egzaminem: na ocenę dostateczną student prezentuje problematykę metodologiczną poruszana na zajęciach (metodologia ogólna nauk oraz wybrane zagadnienia z metodologii humanistyki). ocena dobra ponadto porównuje koncepcje metodologiczne co do genezy, założeń, opinii krytycznych; ocena bardzo dobra student ponadto ocenia wartość poznawczą koncepcji i studiów oraz określa ich efektywność w badaniu kultury Zaliczeni, egzamin Popper Karl, Logika odkrycia naukowego, Fundacja Aletheia, Warszawa 2002 Rozdział IV: Falsyfikowalność. s Paul Feyerabend, Przeciw metodzie par. 15 (ostatnia część podstawowa), Siedmioróg, Wrocław 1996 s Saint-Sernin Bertrand, Rozum u schyłku XX wieku, w tegoż aut.:] Rozum w XX wieku, słowo/obraz terytoria, Gdańsk 2001 s Kiereś Henryk, Humanistyka [hasło], Powszechnej encyklopedii filozofii, t. 4 Lublin s Lyotard Jean-Francois, Kondycja ponowoczesna, Warszawa S wybór zagadnie (31ss). Kiereś Henryk, Postmodernizm [hasło] [w:] Powszechna encyklopedia filozofii, t. 8, Lublin Furedi Frank, Gdzie się podziali wszyscy intelektualiści? PIW, Warszawa S. od rozdz. 3, 4 i 6 wybór (suma 32ss) Vattimo Giani, Ponowoczesnośći i kres historii, [w:] Postmodernizm. Antologia przekładów, oprac. i przedm. Ryszar Nycz, Wydawnictwo Baran i Suszyński, Kraków 1998, s Ankersmit Franklin, Historiografia i postmodernizm, [w:] Postmodernizm s Hayden White, Znaczenie narracyjności dla przedstawienia rzeczywistości, przeł. Marek Wilczyński [w tegoż:] Poetyka pisarstwa historycznego pod red. E. Domańskiej i M. Wilczyńskiego, Kraków Baudrillard Jean, Precesja Symulakrów, [w:] Postmodernizm s Horgan John, Koniec nauki czyli o granicach wiedzy u schyłku ery naukowej, Prószyński i S-ka, Warszawa Z tego: Koniec filozofii, s Geertz Clifford, O gatunkach zmąconych, [:] Postmodernizm s Fukuyama Francis, Kres człowieka. Konsekwencje rewolucji biotechnologicznej, Wydawnictwo Znak, Kraków 2004 s : Prawa człowieka; s : Godność ludzka (fragment) Jacques Derrida, [w:] Krystyna Wilkoszewska, Wariacje na postmodernizm, wyd. II, Universitas, Kraków 2000, s

5 Gilles Deleuze, Felix Guattari, [w:] Wilkoszewska, s Kiereś Henryk, Modernizm postmodernizm a kultura klasyczna, [w:] Trzy socjalizmy. Tradycja łacińska wobec modernizmu i postmodernizmu, Lubelska Szkoła Filozofii Chrześcijańskiej, Lublin 2000, s Życiński Józef, Bóg postmodernistów. Wielkie pytania filozofii we współczesnej krytyce moderny, [z tego:] Kulturowa kenoza Boga, Redakcja wydawnictw KUL, Lublin 2001 s Korab Kazimierz, Filozofia i socjologia wirtualnej rzeczywistości, [w:] Wirtual. Czy nowy wspaniały świat, Warszawa s Gergen Kenneth J., Nasycone Ja. Dylematy tożsamości w życiu współczesnym, rozdz. 4: Prawda w kłopotach Diamski Grzegorz, Prawda w kulturze ponowoczesnej, [w tegoż:] Kulturoznawstwo czyli wprowadzenie kultury ponowoczesnej, Gdańsk 2016, s Peeters Marguerite A., Globalizacja zachodnie rewolucji kulturowej, Warszawa 2010, rozdział 2, s Inne: Jaroszyński Piotr, Nauka [hasło], Powszechna encyklopedia filozofii, t. 7, Lublin Hajduk Zygmunt, Metodologia nauk [hasło], Powszechna encyklopedia filozofii, t. 7, Lublin Kamiński Stanisław, Pisma wybrane, t. 4: Nauka i metoda. Pojęcie nauki i klasyfikacja nauk, TN KUL, Lublin II. Literatura uzupełniająca (w tym portale internetowe) Alina Motycka, Postmodernizm a kryzys kulturowy, [w:] Rozum i intuicja w nauce, Eneteia, Warszawa 2005 s Jasińska Maria, Makowska Hanna, Polskie źródła informacji w naukach społecznych i humanistycznych, Warszawa, 1983 Katarzyna Rosner, Narracja, tożsamość, czas, Kraków Marciszewski Witold, Analiza logiczna jako metoda nauk humanistycznych i społecznych, Administracja Publiczna. 2007, nr 1, s Jonathan Turner, Struktura teorii socjologicznej, PWN, Warszawa Norman K. Denzin, Yvonna S. Lincoln, Metody badań jakościowych, PWN, Warszawa Benon Miśkiewicz, Metody badań historycznych, PWN, Warszawa Shaughnessy John J., Metody badawcze w psychologii, Gdańskie Wydaw. Psychologiczne, Gdańsk 2002 Badanie kultury. Elementy teorii antropologicznej, PWN Warszawa 2003 i podpis prowadzącego daną formę zajęć podpis koordynatora przedmiotu

6 CZEŚĆ B * (opis przedmiotu i programu nauczania) Tab. Opis sposobu sprawdzania efektów kształcenia dla przedmiotu z odniesieniem do form zajęć i sprawdzianów kierunku Efekty kształcenia a forma zajęć Efekty kształcenia dla ** przedmiotu Forma zajęć Ocenianie efektów kształcenia Sposoby oceniania*** Efekty kształcenia dla przedmiotu K_W03 W01 K_W02 W02 K Praca pisemna W01, W02, U01 K_U04 U01 K Egzamin W01, W02, U01, K_U09 U02 K U02 K01 K_K08 K01 K

7 podpis prowadzącego daną formę zajęć podpis koordynatora przedmiotu