OPIS MODUŁU (PRZEDMIOTU) Historia mody i ubioru. Kulturoznawstwo Moda w kulturze studia I stopnia ogólnoakademicki stacjonarne

Transkrypt

1 Załącznik Nr 1.11 pieczątka jednostki organizacyjnej OPIS PRZEDMIOTU, PROGRAMU NAUCZANIA ORAZ SPOSOBÓW WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA CZEŚĆ A * (opis przedmiotu i programu nauczania) OPIS MODUŁU (PRZEDMIOTU) Nazwa przedmiotu Wydział Instytut/Katedra Kierunek Specjalność/specjalizacja Poziom kształcenia Profil Forma studiów Rok/semestr Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). Imię i nazwisko prowadzącego przedmiot/ koordynatora przedmiotu Historia mody i ubioru Wydział Humanistyczny Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa Kulturoznawstwo Moda w kulturze studia I stopnia ogólnoakademicki stacjonarne II/3,4 dr Iwona Jastrzębska-Puzowska Liczba godzin dydaktycznych 30 h wykładu i 30 h konwersatorium i formy zajęć Liczba punktów ECTS 5 Rygory zaliczenia zaliczenie z oceną Typ przedmiotu specjalizacyjny Język wykładowy polski Przedmioty wprowadzające i wymagania wstępne Znajomość historii powszechnej i historii Polski Efekty kształcenia Efekty kierunkowe K_W04 omawia podstawowe zagadnienia związane z kulturą jako systemem oraz jej obiegami K_W05 zna najważniejsze ogniwa historii powszechnej i wyjaśnia jej oddziaływanie na rozwój kultury europejskiej, zna najważniejsze ogniwa historii kultury polskiej i jej związki z kulturą europejską oraz kryteria ich periodyzacji K_W15 ma podstawową wiedzę o historii dziedzin sztuki obejmującą najważniejsze osiągnięcia, Efekty przedmiotowe W01 student zna miejsce mody w kulturze W02 student zna historię mody i ubioru i potrafi umiejscowić jej przemiany i artefakty w kontekście historycznym i kulturowym W03 student potrafi przedstawić związki pomiędzy dziejami sztuk plastycznych a historią mody

2 reprezentantów oraz konteksty kulturowe K_U02 wykorzystuje wiedzę i posługuje się podstawową terminologią z zakresu teorii, historii kultury, filozofii, antropologii, religioznawstwa, semiotyki, historii sztuki, folklorystyki, socjologii kultury, nauki o komunikowaniu w typowych sytuacjach zawodowych i społecznych K_U05 samodzielnie analizuje i interpretuje przekazy i zjawiska kulturowe wywodzące się z różnych obiegów kultury, epok, posługując się typowymi metodami, charakteryzuje ich specyfikę, wskazuje związki pomiędzy przekazami kulturowymi i określa ich relacje z estetyką, filozofią, dziejami sztuki, etc. K_U11 formułuje i analizuje problemy badawcze, selekcjonuje dostępne metody i narzędzia; opracowuje, prezentuje i wykorzystuje wyniki badań K_K03 zdając sobie sprawę z różnorodności środowisk, światopoglądów i kręgów kulturowych, przyjmuje postawę tolerancji i partnerskiego dialogu K_K09 zdaje sobie sprawę z konieczności integracji wiedzy o kulturze w budowaniu tożsamości narodowej oraz rozwijaniu więzi społecznych na poziomie lokalnym, krajowym i globalnym U01 student posługuje się terminologią z zakresu historii sztuk plastycznych i mody U02 student analizuje artefakty z dziedziny mody i ubioru, wywodzące się z różnych epok i kręgów kulturowych i potrafi wskazać związki i różnice pomiędzy nimi i określić ich relacje z estetyką, filozofią i dziejami sztuki U03 student potrafi sformułować problem i wyselekcjonować odpowiedni materiał badawczy, a także opracować i zaprezentować wyniki swoich badań z zakresu historii mody i ubioru K01 student rozumie potrzebę szacunku wobec wszystkich ludzi, niezależnie od ich ubioru K02 student włącza się w lokalne, krajowe i globalne działania mające na celu odtworzenie i kultywowanie form i metod pracy rzemieślniczej i rękodzielniczej... podpis prowadzącego/koordynatora przedmiotu Objaśnienia: * Część A sylabusa (Opis przedmiotu i programu nauczania) ma postać jednorodną i jako wzór obowiązuje w całej uczelni. 1. Opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez prowadzącego przedmiot w przypadku, gdy dany przedmiot jest prowadzony wyłącznie przez jedną osobę. 2. Opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez koordynatora przedmiotu w przypadku, gdy dany przedmiot jest prowadzony przez więcej niż jedną osobę, np. ze względu na różne formy realizacji przedmiotu (wykład + ćwiczenia); przygotowanie przez koordynatora opisu przedmiotu wymaga współpracy z pozostałymi osobami prowadzącymi przedmiot. Załącznik Nr 1.11 Uchwały Senatu Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego Nr 12/2015/2016 z dnia 15 grudnia 2015 r. PROGRAM NAUCZANIA MODUŁU (PRZEDMIOTU)

3 Nazwa przedmiotu Wydział Instytut/Katedra Kierunek Specjalność/specjalizacja Opisywana forma zajęć Liczba godzin dydaktycznych Rok akademicki: 2017/2018 Forma studiów: stacjonarne Poziom studiów: Rok studiów: Semestr: Historia mody i ubioru Wydział Humanistyczny Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa Kulturoznawstwo Moda w kulturze wykład + konwersatorium Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). dr Iwona Jastrzębska-Puzowska Imię i nazwisko prowadzącego zajęcia Treści programowe realizowane podczas zajęć Ubiór i jego charakterystyczne elementy, stroje różnych grup i warstw społecznych w kolejnych okresach historycznych: w czasach antycznych, w średniowieczu (w tym paramentyka), w okresie renesansu, baroku, klasycyzmu. Stroje blisko i dalekowschodnie, afrykańskie i indiańskie. Polski ubiór szlachecki, mieszczański i chłopski. Ubiór dziewiętnastowieczny: empire, biedermeier, okres wiktoriański i belle epoque, początki Haute Couture. Moda I poł. XX wieku: sufrażystki, Coco Chanel, art deco, moda hollywoodzka, odzież sportowa i plażowa, rozwój prasy dotyczącej mody, ubiór w okresie II wojny światowej i pierwszych latach powojennych. Moda II poł. XX wieku: rozwój Haute Couture, New look i Christian Dior, moda lat 50. bikini, Marylin Monroe, demokratyzacja mody Pret-a-porter i produkcja masowa, kariera denimu i jeansów. Moda lat 60. i 70.: nowe tkaniny i technologie, op-art, futuryzm Andre Courreges, styl hipisowski, styl YSL. Lata 80.: styl punk, disco, jak w serialu Dynastia, hip-hop, moda uliczna. Odrodzenie Haute Couture: Karl Lagerfeld, Christian Lacroix. Moda wzorowana na stylu wielkich gwiazd muzyki pop: Madonna, Michael Jackson. Lata 90.: grunge, minimalistyczna moda architektoniczna Calvina Kleina, moda ekologiczna, rozwój wielkich sieci sklepów odzieżowych, projektanci japońscy. Tendencje w modzie pocz. XXI wieku. Metody dydaktyczne wykład, prezentacje multimedialne, dyskusja na ocenę dostateczną: student przygotuje i przedstawi jedną prezentację multimedialną na zadany temat i uzyska przynajmniej 50 % dobrych odpowiedzi w końcowym kolokwium pisemnym. na ocenę dobrą: student przygotuje i przedstawi co najmniej 2 prezentacje multimedialne na zadany temat i uzyska Metody i kryteria oceniania przynajmniej 60 % dobrych odpowiedzi w końcowym kolokwium pisemnym na ocenę bardzo dobrą: student przygotuje i przedstawi 3 lub więcej prezentacji multimedialnych na zadany temat i uzyska przynajmniej 80 % dobrych odpowiedzi w końcowym kolokwium pisemnym przygotowanie prezentacji multimedialnych i przedstawienie Rygor zaliczenia ich na zajęciach, końcowe kolokwium zaliczeniowe w formie Literatura podstawowa pisemnego testu 1. F. Boucher, Historia mody. Dzieje ubiorów od lat prehistorycznych do końca XX wieku, Warszawa 2004.

4 Literatura uzupełniająca 2. A. Sieradzka, Żony modne. Historia mody kobiecej od starożytności do współczesności, Warszawa Historia mody, red. naukowa M. Fogg, Warszawa K. Łoszewski, Od spódnicy do spodni: historia mody męskiej, Olszanica A. Dziekońska Kozłowska, Moda kobieca XX wieku, Warszawa Ilustrowana historia strojów : w co ubierali się ludzie, czyli moda od czasów starożytnych do XIX wieku [klasyczne ryciny Friedricha Hottenrotha i Auguste'a Racineta], Warszawa A. Sieradzka, Moda w przedwojennej Polsce : codzienna, sportowa, wieczorowa, ślubna, dziecięca, bielizna, Warszawa R. Kinzel, Królowie mody: historia haute couture Wrocław M. Możdżyńska-Nawotka, Od zmierzchu do świtu. Historia mody balowej, Wrocław M. Bialic, Syreny w trykotach: historia dawnej mody kąpielowej w Polsce i nie tylko, Warszawa A. Pelka, Teksas-land : moda młodzieżowa w PRL, Warszawa J. Antkowiak, Sekrety modnych pań, Warszawa A. Sierdzka, Peleryna, tren i konfederatka : o modzie i sztuce polskiego modernizmu, Wrocław podpis prowadzącego daną formę zajęć podpis koordynatora przedmiotu Objaśnienia do Programu nauczania przedmiotu : 1. Program nauczania przedmiotu sporządza się odrębnie dla każdej formy przedmiotu. 2. Program nauczania przedmiotu jest opracowywany przez prowadzącego daną formę zajęć. CZĘŚĆ B (opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia) Opis sposobu realizowania i sprawdzania efektów kształcenia dla przedmiotu z odniesieniem do form zajęć i sprawdzianów kierunku Efekty kształcenia a forma zajęć Efekty kształcenia dla ** przedmiotu Forma zajęć Ocenianie efektów kształcenia Sposoby oceniania*** Efekty kształcenia dla przedmiotu K_W04 W01 W kolokwium W02, W03 K_W05 W02 W, K dyskusja W01, W02, W03, U01, U02, U03, K01, K02

5 K_W15 W03 W, K K_U02 U01 W, K K_U05 U02 W, K K_U11 U03 W, K K_K03 K01 W, K prezentacja multimedialna W02, W03, U01, U02, U03, K01, K02 K_K09 K02 podpis prowadzącego daną formę zajęć podpis koordynatora przedmiotu Objaśnienia: Część B sylabusa (opisy sposobów realizowania i sprawdzania efektów kształcenia) nie ma jednorodnej postaci. Podstawowe jednostki organizacyjne uczelni bądź jednostki prowadzące kierunki studiów mogą w tym zakresie opracować i przyjąć inne wzory i sposoby opisów części B sylabusa. ** Tabela. Lewa część tabeli jest przyporządkowaniem efektów przedmiotowych (W01, U02, K01) do efektów kierunkowych (K_W01, K_U02) oraz wskazaniem form zajęć (W wykład; L laboratorium; Ć ćwiczenia itd.) pozwalających osiągnąć efekty dla przedmiotu. *** Tabela. W prawej części tabeli należy zamieścić metody oceniania oraz efekty przedmiotowe, które są w określony sposób sprawdzane (określają je prowadzący w tabeli podano przykłady).