OPIS PRZEDMIOTU, PROGRAMU NAUCZANIA ORAZ SPOSOBÓW WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA

Transkrypt

1 Załącznik Nr 1.11 pieczątka jednostki organizacyjnej OPIS PRZEDMIOTU, PROGRAMU NAUCZANIA ORAZ SPOSOBÓW WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA CZEŚĆ A * (opis przedmiotu i programu nauczania) OPIS MODUŁU (PRZEDMIOTU) Nazwa przedmiotu Retoryka i teoria dyskusji Wydział Wydział Humanistyczny Instytut/Katedra Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa Kierunek Kulturoznawstwo Specjalność/specjalizacja Poziom kształcenia studia pierwszego stopnia Profil ogólnoakademicki Forma studiów Studia stacjonarne Rok/semestr 1 1 Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). Imię i nazwisko prowadzącego przedmiot/ koordynatora przedmiotu Dr hab. Beata Morzyńska-Wrzosek adiunkt Liczba godzin dydaktycznych 30, konwersatoria i formy zajęć Liczba punktów ECTS 2 Rygory zaliczenia Zaliczenie z oceną Typ przedmiotu Podstawowy, kierunkowy Język wykładowy polski Przedmioty wprowadzające i wymagania wstępne Podstawowe wiadomości z zakresu gramatyki języka polskiego i kultury języka Efekty kształcenia Efekty kierunkowe W zakresie: Wiedzy: K_W02 definiuje podstawowe terminy z zakresu nauk humanistycznych ze szczególnym uwzględnieniem terminologii z zakresu kulturoznawstwa Efekty przedmiotowe Student w zakresie: Wiedzy: W01 zna elementarną terminologię z zakresu historii retoryki W02 wymienia i charakteryzuje elementy sztuki perswazji Umiejętności: K_U10 stosuje poprawne merytorycznie argumenty, implementuje poglądy innych autorów, formułuje wnioski wykorzystując zasady retoryki i teorii dyskusji, wykorzystując różne narzędzia Umiejętności: U01 konstruuje mowę według określonych zasad kompozycyjnych i ją prezentuje U02 potrafi wyrażać opinię zgodnie z podstawowymi zasadami retoryki (inwencji,

2 porozumiewania się w zakresie nauk humanistycznych kompozycji, elokucji) K_U12 konstruuje typowe prace pisemne (teksty użytkowe, naukowe, popularne i popularno-naukowe) i ustne, prezentacje multimedialne w języku polskim oraz obcym, podejmujące zagadnienia kultury z wykorzystaniem podstawowych ujęć teoretycznych i informacji pochodzących z różnych źródeł K_U13 publicznie wyraża stanowisko w kwestiach dotyczących oceny współczesnej kultury polskiej, wykorzystując podstawowe ujęcia teoretyczne oraz informacje pochodzące z różnych źródeł Kompetencji społecznych: K_K03 zdając sobie sprawę z różnorodność środowisk, światopoglądów i kręgów kulturowych, przyjmuje postawę tolerancji i partnerskiego dialogu K_K04 charakteryzuje się wrażliwością etyczną, empatią, otwartością, refleksyjnością oraz postawami prospołecznymi i poczuciem odpowiedzialności za stan kultury Kompetencji społecznych: K01 potrafi dostosować wypowiedź do okoliczności zewnętrznych K02 potrafi wyrażać opinie zgodnie z etosem mówcy, jego pozycją społeczną i wiekiem, potrafi wyszukiwać atrakcyjne zarówno dla podmiotu retorycznego, jak i dla odbiorcy sprawy... podpis prowadzącego/koordynatora przedmiotu Objaśnienia: * Część A sylabusa (Opis przedmiotu i programu nauczania) ma postać jednorodną i jako wzór obowiązuje w całej uczelni. 1. Opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez prowadzącego przedmiot w przypadku, gdy dany przedmiot jest prowadzony wyłącznie przez jedną osobę. 2. Opis przedmiotu jest opracowany i podpisywany przez koordynatora przedmiotu w przypadku, gdy dany przedmiot jest prowadzony przez więcej niż jedną osobę, np. ze względu na różne formy realizacji przedmiotu (wykład + ćwiczenia); przygotowanie przez koordynatora opisu przedmiotu wymaga współpracy z pozostałymi osobami prowadzącymi przedmiot. PROGRAM NAUCZANIA MODUŁU (PRZEDMIOTU) Rok akademicki: (2017/2018) Semestr: (zimowy) Nazwa przedmiotu Retoryka i teoria dyskusji Wydział Wydział Humanistyczny Instytut/Katedra Instytut Filologii Polskiej i Kulturoznawstwa Kierunek Kulturoznawstwo Specjalność/specjalizacja Opisywana forma zajęć konwersatoria Liczba godzin dydaktycznych 30

3 Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). Imię i nazwisko prowadzącego zajęcia Dr hab. Beata Morzyńska-Wrzosek adiunkt Treści programowe realizowane podczas zajęć 1. Wprowadzenie w podstawowe cele nauczania retoryki. 2. Problemy ze zdefiniowaniem retoryki. 3. Podstawowe cechy struktury retoryki. 4. Zakres retorycznej inwencji, kompozycji i elokucji. 5. Różnorodność środków mnemotechnicznych. 6. Poprawność wymowy. 7. Podstawowe błędy pronuncjacyjne. 8. Dyskusja różne sposoby rozumienia terminu.. 9. Współczesność retoryki podstawowa rola retoryki we współczesnej kulturze. 10. Retoryka i jej praktyczne wykorzystanie w mass mediach, propagandzie i reklamie, publicznych sporach, negocjacjach i pracy dziennikarskiej, edukacji. 11. Ćwiczenia w wygłaszaniu mowy. 12. Prezentacje wygłoszenie mowy. 13. Przygotowanie dyskusji. 14. Podsumowanie. Metody dydaktyczne Metody i kryteria oceniania Rygor zaliczenia Literatura podstawowa Pogadanka, pokaz, praca z tekstem, dyskusja Zaliczenie jest dwuetapowe obejmuje pisemne lub ustne przedstawienie treści teoretycznych oraz zaprezentowanie na forum grupy przygotowanej wcześniej mowy napisanej zgodnie z zasadami perswazji retorycznej (student konstruuje plan wypowiedzi, uzupełnia go bibliografią). Zakres wymagań na kolokwium określa treść zajęć, lektura materiału. Na ocenę dostateczną student podaje informacje z zakresu całości materiału. Zna podstawowe definicje i pojęcia, porządkuje materiał. Przedstawia i wygłasza mowę na ocenę dostateczną. Na ocenę dobrą student podaje informacje z zakresu całości materiału. Zna podstawowe definicje i pojęcia, dokonuje analizy materiału. Przedstawia i wygłasza mowę na ocenę dobrą. Na ocenę bardzo dobrą student podaje informacje z zakresu całości materiału. Zna podstawowe definicje i pojęcia, dokonuje analizy materiału, wskazuje szersze konteksty. Przedstawia pracę ocenioną jako bardzo dobra. zaliczenie z oceną 1. M. Kochan, Pojedynek na słowa. Techniki erystyczne w publicznych sporach, Kraków M. Korolko, Sztuka retoryki. Przewodnik encyklopedyczny, Warszawa M. Kuziak, Jak mówić, rozmawiać, przemawiać, Bielsko-Biała M. Leary, Wywieranie wrażenia na innych. O sztuce autoprezentacji, tłum. A. Kacmajor, M. Kacmajor, Gdańsk H. Lemmermann, Szkoła retoryki, tłum. B. Sierocka, Wrocław M. Nagnajewicz, Jasność stylu w rzymskiej teorii retorycznej, Meander 1958, z M. Nagnajewicz, Cyceron i Kwintylian o poprawności językowej, Roczniki Humanistyczne 1963, z M. Nagnajewicz, Stosowność i ozdobność stylu w teorii Cycerona i

4 Kwintyliana, Meander 1965, z.2/3. 9. B. Sobczak, Kształcenie retoryczne na poziomie uniwersyteckim. Rekonesans, [w:] Dydaktyka retoryki, red. B. Sobczak, H. Zgółkowa, Poznań Literatura uzupełniająca 1. P. H. Lewiński, Retoryka reklamy, Wrocław M. Marciszewski, Sztuka dyskutowania, Warszawa Z. Nęcki, komunikowanie interpersonalne, Wrocław T. Pszczołowski, Umiejętność przekonywania i dyskusji, Gdańsk Retoryka dziś. Teoria i praktyka, red. R. Przybylska, W. Przyczyna, Kraków podpis prowadzącego daną formę zajęć podpis koordynatora przedmiotu Objaśnienia do Programu nauczania przedmiotu : 1. Program nauczania przedmiotu sporządza się odrębnie dla każdej formy przedmiotu. 2. Program nauczania przedmiotu jest opracowywany przez prowadzącego daną formę zajęć. CZĘŚĆ B (opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia) Opis sposobu realizowania i sprawdzania efektów kształcenia dla przedmiotu z odniesieniem do form zajęć i sprawdzianów Efekty kształcenia a forma zajęć Metody oceniania efektów kształcenia Efekty kształcenia Efekty kształcenia dla ** Forma zajęć Metody oceniania*** dla przedmiotu kierunku przedmiotu K_W02 W01 K kolokwium W01, W02 K_W02 W02 praca domowa i jej U01, U02, U03, K01, prezentacja K02 K_U10/12/13 U01 K_U12/13 U02 K_03/04 K01 K_03/04 K02 podpis prowadzącego daną formę zajęć podpis koordynatora przedmiotu

5 Objaśnienia: Część B sylabusa (opisy sposobów realizowania i sprawdzania efektów kształcenia) nie ma jednorodnej postaci. Podstawowe jednostki organizacyjne uczelni bądź jednostki prowadzące kierunki studiów mogą w tym zakresie opracować i przyjąć inne wzory i sposoby opisów części B sylabusa. ** Tabela. Lewa część tabeli jest przyporządkowaniem efektów przedmiotowych (W01, U02, K01) do efektów kierunkowych (K_W01, K_U02) oraz wskazaniem form zajęć (W wykład; L laboratorium; Ć ćwiczenia itd.) pozwalających osiągnąć efekty dla przedmiotu. *** Tabela. W prawej części tabeli należy zamieścić metody oceniania oraz efekty przedmiotowe, które są w określony sposób sprawdzane (określają je prowadzący w tabeli podano przykłady).