OPIS MODUŁU (PRZEDMIOTU) Wydział Humanistyczny. Instytut Nauk Politycznych. Bezpieczeństwo Narodowe. ogólnoakademicki. mgr Sylwia Barwińska

Transkrypt

1 Załącznik Nr 1.11 pieczątka jednostki organizacyjnej OPIS MODUŁU(PRZEDMIOTU), PROGRAMU NAUCZANIA ORAZ SPOSOBÓW WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA CZEŚĆ A * (opis modułu (przedmiotu) i programu nauczania) OPIS MODUŁU (PRZEDMIOTU) Nazwa modułu (przedmiotu) Podstawy ergonomii Wydział Wydział Humanistyczny Instytut/Katedra Instytut Nauk Politycznych Kierunek Bezpieczeństwo Narodowe Specjalność/specjalizacja Poziom kształcenia studia pierwszego stopnia Profil ogólnoakademicki Forma studiów stacjonarne Rok/semestr I 1 Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). Imię i nazwisko prowadzącego moduł (przedmiot)/ koordynatora modułu (przedmiotu) mgr Sylwia Barwińska Liczba godzin dydaktycznych konwersatoria - 15 godzin i formy zajęć Liczba punktów ECTS 3 Rygory zaliczenia zaliczenie z oceną Typ modułu moduł zajęć z zakresu nauk podstawowych Język wykładowy język polski Przedmioty wprowadzające i wymagania wstępne nie dotyczy Efekty kształcenia Efekty kierunkowe Wiedza: K_W09: Ma podstawową wiedzę o poglądach na temat rozwoju historycznego, jego dynamice i ewolucji więzi społecznych ważnych dla bezpieczeństwa społecznego, ekonomicznego i ekologicznego. K_W05: Ma podstawową wiedzę w wymiarze historycznym i współczesnym o ludzkim wymiarze bezpieczeństwa, w tym o prawach Efekty modułowe (przedmiotowe) Wiedza: W01: Student zna pojęcia ergonomia, praca, środek pracy, narzędzie pacy, materiał pracy, projekt, technika, technologia i bezpieczeństwo oraz genezę ergonomii i zakres prowadzonych przez nią badań. W02: Student objaśnia miejsce bezpieczeństwa w hierarchii potrzeb oraz wśród praw człowieka i obywatela, w tym pracownika, a

2 człowieka i obywatela. Ma podstawową wiedzę o zagrożeniach jednostki ze strony otoczenia społecznego np. z powodów rasowych, etnicznych, wyznaniowych, ekonomicznych, kulturowych. Ma podstawową wiedzę o podmiotach realizujących zadania publiczne w zakresie ochrony praw jednostki i różnych mniejszości. K_W04: Ma podstawową wiedzę o roli organizacji społecznych, inicjatyw społecznych i działalności samorządu terytorialnego na rzecz bezpieczeństwa. Ma podstawową wiedzę o programach prewencyjnych bezpieczeństwa lokalnego. Ma ogólną wiedzę o czynnikach mających wpływ na bezpieczeństwo w skali kraju i społeczności lokalnej. K_W04: Ma podstawową wiedzę o roli organizacji społecznych, inicjatyw społecznych i działalności samorządu terytorialnego na rzecz bezpieczeństwa. Ma podstawową wiedzę o programach prewencyjnych bezpieczeństwa lokalnego. Ma ogólną wiedzę o czynnikach mających wpływ na bezpieczeństwo w skali kraju i społeczności lokalnej. Umiejętności: K_U03: Potrafi właściwie analizować przyczyny i przebieg konkretnych zjawisk i zagrożeń dla K_U06: Wykorzystuje podstawową wiedzę do rozstrzygania dylematów pojawiających się w pracy zawodowej na stanowiskach mających związek z ochroną także czynniki powodujące naruszenie bezpieczeństwa jednostki, zbiorowości i państwa oraz sposoby zapewniania bezpieczeństwa przez różne podmioty. W03: Student zna podmioty realizujące działania na rzecz zapewniania bezpieczeństwa oraz programy, projekty i działania ergonomiczne opracowywane i wdrażane dla zagwarantowania bezpieczeństwa. Umiejętności: U01: Student wykorzystuje posiadaną wiedzę i środki oddane mu do dyspozycji podczas wykonywania zadań zawodowych z zakresu K_U03: Potrafi właściwie analizować przyczyny i przebieg konkretnych zjawisk i zagrożeń dla K_U06: Wykorzystuje podstawową wiedzę do rozstrzygania dylematów pojawiających się w pracy zawodowej na stanowiskach mających związek z ochroną Kompetencje społeczne: U02: Student opracowuje projekt ergonomiczny na potrzeby bezpieczeństwa narodowego dla wybranego podmiotu na podstawie przeprowadzonej diagnozy. Kompetencje społeczne:

3 K_K02: Potrafi współdziałać i pracować w zespołach składających się ze specjalistów z różnych dziedzin wiedzy. potrafi się dostosować do wymogów zespołu, ponieważ wie, że tylko praca zespołowa zapewnia bezpieczeństwo w czasie działań np. podczas kryzysów. K01: Student ma aktywną postawę do pracy wykonywanej indywidulanie i grupowo, jednocześnie akceptując i dostosowując się do wymogów danej pracy dla zapewnienia bezpieczeństwa sobie i innym osobom. K02: Student ma świadomość roli ergonomii w środowisku pracy i życiu codziennym.... podpis prowadzącego/koordynatora modułu (przedmiotu)

4 PROGRAM NAUCZANIA MODUŁU (PRZEDMIOTU) Rok akademicki: (2016/2017) Semestr: (zimowy/letni) Nazwa modułu (przedmiotu) Podstawy ergonomii Wydział Wydział Humanistyczny Instytut/Katedra Instytut Nauk Politycznych Kierunek Bezpieczeństwo Narodowe Specjalność/specjalizacja Opisywana forma zajęć konwersatoria Liczba godzin 15 dydaktycznych Tytuł /stopień naukowy (zawodowy). Imię i nazwisko prowadzącego zajęcia mgr Sylwia Barwińska Treści programowe realizowane podczas zajęć 1. Ergonomia pojęcie, podmiot, przedmiot i geneza. 2. Ergonomia jako wiedza interdyscyplinarna zadania i sfery oddziaływania. 3. Badania ergonomiczne tematyka i metody. 4. Działania ergonomiczne cele i ich przyczyny. 5. Geneza rozwoju oraz struktury procesualne i przedmiotowe myślenia technicznego. 6. Technika oraz umiejętności i uzdolnienia techniczne człowieka pojęcie, rodzaje i ich rozwój. 7. Proces pracy oraz jego zasady i skutki. 8. Parametry sylwetki człowieka i przestrzenne stanowiska pracy. 9. Czynniki środowiska pracy oddziaływujące na pracownika i wykonywaną przez niego pracę. 10. Praca, technika i ergonomia w funkcjonowaniu społeczeństw. 11. Metoda projektu w pracy definicja, cele i główne założenia. 12. Opracowanie projektu ergonomicznego na potrzeby bezpieczeństwa narodowego indywidualne projekty dla wybranych podmiotów działających w obszarze bezpieczeństwa narodowego. Rozmowa nauczająca, pogadanka, praca z materiałem źródłowym, metoda projektu-przygotowanie i prezentowanie własnych Metody dydaktyczne projektów ergonomicznych na potrzeby bezpieczeństwa narodowego. Zajęcia konwersatoryjne są obowiązkowe. Dopuszcza się jedną godzinę zajęć dydaktycznych nieusprawiedliwionej nieobecności. Każda kolejna godzina nieobecności na zajęciach dydaktycznych wymaga usprawiedliwienia. Osiągnięcie przez studenta założonych efektów kształcenia dla zajęć konwersatoryjnych oceniane jest takimi metodami jak: - aktywność na zajęciach; - ćwiczenia; - projekt; Metody i kryteria oceniania - kolokwium. W ocenianiu osiągnięcia przez studenta założonych efektów kształcenia dla zajęć konwersatoryjnych powyższymi metodami stosuje się następujące kryteria oceniania: a) aktywność na zajęciach jest oceniania na każdej godzinie dydaktycznej zajęć konwersatoryjnych, z wyjątkiem godzin/y kiedy studenta nie ma na zajęciach w ramach dopuszczonej lub usprawiedliwionej nieobecności. Ocenie podlega osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia, w tym

5 uczestniczenie w rozmowach nauczających i pogadankach według poniżej podanej skali ocen. Po zakończeniu realizacji wszystkich zajęć konwersatoryjnych dokonuje się zestawienia osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia i uzyskanych ocen oraz obliczenie i wystawienie oceny końcowej za aktywność na zajęciach. b) ćwiczenia są oceniane po ich wykonaniu, zaprezentowaniu i oddaniu w terminach ustalonych z prowadzącym zajęcia konwersatoryjne. Ocenie podlega osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia według poniżej podanych zasad i skali ocen, a oceny podawane są przez prowadzącego na danych lub kolejnych zajęciach. Po zakończeniu realizacji wszystkich zajęć konwersatoryjnych dokonuje się zestawienia osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia i uzyskanych ocen oraz obliczenie i wystawienie oceny końcowej za ćwiczenia. c) projekt Projekt ergonomiczny na potrzeby bezpieczeństwa narodowego (w tytule dodaje się nazwę instytucji wybranej przez studenta, dla której opracował projekt) opracowywany jest indywidulanie w formie pisemnej według wzoru podanego przez prowadzącego zajęcia konwersatoryjne, a oceniany jest po jego wykonaniu, przedstawieniu przed grupą i oddaniu w terminie ustalonym z prowadzącym zajęcia konwersatoryjne. Ocenie podlega osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia według poniżej podanych zasad i skali ocen, a oceny podawane są przez prowadzącego na kolejnych zajęciach. d) kolokwium jest indywidualne, przeprowadzane w formie pisemnej w zapowiedzianym i ustalonym z wyprzedzeniem terminie oraz zakresie. Przed rozpoczęciem pisania kolokwium prowadzący zapoznaje z punktacją pytań oraz skalą ocen i ustalonymi dla nich przedziałami procentowopunktowymi. Ocenie podlega osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia, w tym poprawność udzielonych odpowiedzi na pytania według poniżej podanych zasad i skali ocen, a oceny podawane są przez prowadzącego na kolejnych zajęciach. Nie oddanie ćwiczeń, projektu i/lub nie pisanie kolokwium w uzgodnionych terminach może wynikać jedynie z uzasadnionych przyczyn, które należy usprawiedliwić u prowadzącego konwersatoria. W takim przypadku prowadzący konwersatoria nie wystawia oceny, a wyznacza inny termin oddania ćwiczeń i/lub pisania kolokwium. Za nie oddanie ćwiczeń, projektu i/lub nie pisanie kolokwium w uzgodnionych terminach wynikające z nieuzasadnionych i nieusprawiedliwionych przyczyn otrzymuje się ocenę niedostateczną. Ćwiczenia, projekt i kolokwium można poprawiać w ustalonych z prowadzącym konwersatoria terminie/ach. Przy poprawianiu ćwiczeń, projektu i kolokwium kryteria oceniania nie zmieniają się.

6 Rygor zaliczenia Literatura podstawowa Literatura uzupełniająca Skala ocen stosowana przy wystawianiu studentowi zaliczenia z oceną z zajęć konwersatoryjnych, w tym ocen za aktywność na zajęciach, z ćwiczeń, projektu i kolokwium obejmuje oceny: - bardzo dobrą (5.0) (90-100%), - dobrą plus (4.5) (80-89%), - dobrą (4.0) (70-79%), - dostateczną plus (3.5) (60-69%), - dostateczną (3.0) (0,1-59%), przyznawane studentowi, który osiągnął wszystkie zakładane efekty kształcenia, a różnicowane w zależności od poziomu osiągnięcia zakładanych efektów kształcenia; - niedostateczną (2.0) przyznawaną studentowi, który nie osiągnął jednego lub większej ilości zakładanych efektów kształcenia. zaliczenie z oceną. Bogatowska A., Malinowski A., Ergonomia dla każdego, Poznań, Franus E., Wielkie funkcje technicznego intelektu. Struktura uzdolnień technicznych, Kraków, Franus E., Struktura i ogólna metodologia nauki ergonomii, Kraków, Górska E., Ergonomia: projektowanie, diagnoza, eksperymenty, Warszawa, Górska E., Tytyk E., Ergonomia w projektowaniu stanowisk pracy. Podstawy teoretyczne, Warszawa, Janiga J., Podstawy fizjologii pracy i ergonomii, Legnica, Trzeciak M., Podstawy ergonomii, Radom, Ergonomia - pojęcia podstawowe, Warszawa, Centralny Instytut Ochrony Pracy, Kowal E., Ekonomiczno-społeczne aspekty ergonomii, Warszawa, Poznań, Olszewski J., Podstawy ergonomii i fizjologii pracy, Poznań, Ergonomia: materiały do ćwiczeń i projektowania, praca zbiorowa, pod red. J. Lewandowskiego, Łódź, Wróblewska M., Ergonomia: skrypt dla studentów, Opole, Portal ergonomiczny: podpis prowadzącego daną formę zajęć podpis koordynatora modułu (przedmiotu)

7 CZĘŚĆ B (opis sposobów weryfikacji efektów kształcenia) Opis sposobu realizowania i sprawdzania efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) z odniesieniem do form zajęć i sprawdzianów Efekty kształcenia a forma zajęć Metody oceniania efektów kształcenia Efekty kształcenia dla ** kierunku modułu (przedmiotu) K_W09 W01 K K_W04, K_W05 Forma zajęć Metody oceniania*** aktywność na zajęciach W02 K ćwiczenia K_W04 W03 K projekt K_U03, K_U06 U01 K kolokwium K_U03, K_U06 U02 K K_K02 K01, K02 K Efekty kształcenia dla modułu (przedmiotu) W01, W02, W03, U01, K01, K02 W01, W02, W03, U01, K01, K02 W01, W03, U02, K01, K02 W01, W02, W03, K01, K02 podpis prowadzącego daną formę zajęć podpis koordynatora modułu (przedmiotu)