(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (13) (51) T3 Int.Cl. H04W 48/18 ( ) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 2013/20 EP B1 (54) Tytuł wynalazku: Zarządzanie interfejsem terminala łączności bezprzewodowej (30) Pierwszeństwo: FR (43) Zgłoszenie ogłoszono: w Europejskim Biuletynie Patentowym nr 2012/46 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 2013/10 (73) Uprawniony z patentu: France Telecom, Paris, FR (72) Twórca(y) wynalazku: PL/EP T3 JULIEN BOURNELLE, Paris, FR LIONEL MORAND, Malakoff, FR (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Grażyna Palka JWP RZECZNICY PATENTOWI DOROTA RZĄŻEWSKA SP. J. ul. Żelazna 28/30 Sienna Center Warszawa Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 17165/13/P-RO/GP EP Opis Tło wynalazku Zarządzanie interfejsem terminala łączności bezprzewodowej [0001] Wynalazek dotyczy ogólnej dziedziny telekomunikacji. [0002] Dotyczy on zwłaszcza aktywacji interfejsu łączności bezprzewodowej na terminalu, takiego jak na przykład interfejs typu Bluetooth, WiF (Wireless Fidelity). Przykład znajduje się w WO 01/ [0003] Przez aktywację (odpowiednio dezaktywację) interfejsu łączności bezprzewodowej, rozumie się tu włączenie lub uruchomienie (odpowiednio wyłączenie) interfejsu. Inaczej mówiąc, według wynalazku, interfejs łączności bezprzewodowej nie emituje żadnego sygnału (nawet sygnału obecności), dopóki nie zostanie aktywowany. [0004] Na ogół interfejsy łączności bezprzewodowej typu Bluetooth lub WLAN umożliwiają terminalowi łączenie się z siecią domową lub z siecią łączności prywatnej lub publicznej, za pośrednictwem punktu dostępowego. To połączenie jest możliwe tylko wtedy, kiedy interfejs łączności jest aktywowany. [0005] Obecnie aktywacja i dezaktywacja interfejsu łączności bezprzewodowej są wykonywane ręcznie przez użytkownika terminala: użytkownik wybiera, za pośrednictwem odpowiedniego menu swojego terminala, interfejs, który zamierza aktywować lub dezaktywować, a następnie wskazuje, którą czynność zamierza wykonać (tj. aktywację czy dezaktywację). [0006] Aby uniknąć powtarzających się aktywacji i dezaktywacji, użytkownik ma możliwość pozostawienia interfejsów łączności bezprzewodowej swojego terminala w stanie stałej aktywacji. [0007] Jednak to rozwiązanie jest energochłonne i z tego powodu ma niepomijalny wpływ na trwałość baterii terminala. Przedmiot i krótki opis wynalazku [0008] Obecny wynalazek umożliwia pokonanie szczególnie tej wady, proponując sposób zarządzania co najmniej jednym interfejsem terminala łączności bezprzewodowej, obejmujący: etap odbioru informacji przedstawiającej lokalizację geograficzną terminala; etap poszukiwania, w bazie danych terminala, co najmniej jednego identyfikatora interfejsu łączności bezprzewodowej terminala związanego z tą informacją i w danym przypadku, etap automatycznej aktywacji interfejsu łączności bezprzewodowej, odpowiadającego temu co najmniej jednemu identyfikatorowi. [0009] Odpowiednio wynalazek dotyczy również terminala wyposażonego w co najmniej jeden interfejs łączności bezprzewodowej, zawierającego: środki odbioru informacji przedstawiającej lokalizację geograficzną terminala;

3 - 2 - środki poszukiwania, w bazie danych terminala, co najmniej jednego identyfikatora interfejsu łączności bezprzewodowej terminala, związanego z tą informacją; środki aktywacji automatycznej, w danym przypadku, interfejsu łączności bezprzewodowej, odpowiadającego temu co najmniej jednemu identyfikatorowi. [0010] Wynalazek wynika ze stwierdzenia, że użytkownik często aktywuje interfejsy łączności bezprzewodowej swojego terminala w tych samych miejscach (na przykład interfejs WLAN w mieszkaniu lub w miejscu pracy albo na dworcu kolejowym lub na często odwiedzanym lotnisku itd.). Proponuje on korzystnie, przechowywanie w bazie danych terminala łączności między lokalizacją geograficzną terminala i jednym lub kilkoma interfejsami łączności bezprzewodowej do aktywowania. [0011] Wynalazek umożliwia zatem automatyczne aktywowanie odpowiednich interfejsów w zależności od lokalizacji geograficznej terminala. Uwalnia w związku z tym użytkownika od konieczności ręcznej aktywacji tych interfejsów, za pomocą odpowiedniego menu. Aktywacja tych interfejsów dokonuje się więc w sposób przejrzysty dla użytkownika terminala. [0012] Wynalazek umożliwia nie tylko na zminimalizowanie procedur manualnych przy aktywacji interfejsów łączności bezprzewodowej terminala, ale oferuje również istotną oszczędność w baterii, ponieważ nie ma już potrzeby posiadania stale aktywowanych interfejsów łączności. [0013] Według pierwszego przykładu wykonania wynalazku, etap odbioru obejmuje odbiór komunikatu nadanego przez system GPS, zawierającego informację przedstawiającą lokalizację geograficzną terminala. [0014] Ta informacja składa się na przykład ze współrzędnych geograficznych terminala. [0015] W drugim przykładzie wykonania wynalazku, etap odbioru obejmuje odbiór komunikatu sygnalizacyjnego, nadanego przez sieć telekomunikacji komórkowej, z którą połączony jest terminal (na przykład sieć GSM (Global System for Mobile communications) lub UMTS (Universsal Mobile Telecommunications system)) przy czym komunikat ten zawiera informację przedstawiającą lokalizacje geograficzną terminala. [0016] W tym drugim przykładzie wykonania, tą informacją jest na przykład identyfikator komórki sieci telekomunikacji komórkowej (tj. komórki, w której znajduje się terminal lub z którą jest połączony). [0017] Zatem wynalazek pozwala oprzeć się na danych odebranych w sposób klasyczny z sieci telekomunikacji komórkowej przez terminal. Nie wymaga się używania szczególnych komunikatów pomiędzy terminalem i siecią komórkową, ale zastosowania informacji, którą zwykle terminal dysponuje podczas łączenia z siecią komórkową, a mianowicie identyfikatora komórki, z którą jest połączony, lub w której się znajduje. [0018] Informacja przedstawiająca lokalizację geograficzną terminala może również składać się ze współrzędnych geograficznych terminala, przekazanych w komunikacie pochodzącym z sieci komórkowej.

4 - 3 - [0019] W szczególnym przykładzie wykonania, sposób zarządzania według wynalazku obejmuje ponadto: etap wykrywania zmiany lokalizacji geograficznej terminala i etap automatycznej dezaktywizacji interfejsu lub interfejsów uprzednio aktywowanych. [0020] Wynalazek pozwala więc również automatycznie dezaktywować interfejsy łączności bezprzewodowej terminala w zależności od lokalizacji geograficznej terminala, szczególnie, kiedy uległa ona zmianie. W ten sposób sprzyja się żywotności baterii terminala. [0021] Dla uniknięcia niewłaściwej dezaktywacji interfejsu, etap automatycznej dezaktywacji będzie mógł zostać zastosowany dopiero po upływie z góry określonego czasu trwania, podczas którego upewnimy się, że interfejs łączności nie jest już używany przez terminal. [0022] Wynalazek dotyczy również bazy danych terminala wyposażonego w co najmniej jeden interfejs łączności bezprzewodowej, zawierającej co najmniej jedną informację przedstawiającą lokalizację geograficzną terminala, związaną z co najmniej jednym identyfikatorem jednego z interfejsów łączności bezprzewodowej. [0023] W szczególnym przykładzie wykonania, poszczególne etapy sposobu zarządzania są określone przez instrukcje programów komputerowych. [0024] W związku z tym wynalazek dotyczy również programu komputerowego na nośniku informacji, przy czym program ten może być stosowany w terminalu lub bardziej ogólnie, w komputerze, przy czym zawiera on instrukcje dostosowane do wykonania etapów sposobu zarządzania opisanego powyżej. [0025] Program ten może używać jakiegokolwiek języka programowania i mieć postać kodu źródłowego, kodu wynikowego lub kodu pośredniego między kodem źródłowym i kodem wynikowym, takiego jak w postaci częściowo skompilowanej lub w jakiejkolwiek innej dopuszczalnej postaci. [0026] Wynalazek dotyczy również nośnika informacji odczytywanego przez komputer i zawierającego instrukcje programu komputerowego, takiego jaki został opisany powyżej. [0027] Nośnikiem informacji może być jakakolwiek jednostka lub urządzenie zdolne do przechowywania programu. Na przykład, nośnik może zawierać środki przechowywania, takie jak ROM, na przykład CD ROM lub ROM obwodu mikroelektronicznego, lub środki zapisu magnetycznego, na przykład dyskietka (flopp disc) lub dysk twardy. [0028] Poza tym nośnikiem informacji może być nośnik przesyłany, taki jak sygnał elektryczny lub optyczny, który może zostać wysłany kablem elektrycznym lub optycznym, radiowo lub innymi środkami. Program według wynalazku może zostać, w szczególności, pobrany z sieci typu Internet. [0029] Alternatywnie, nośnik informacji może być obwodem zintegrowanym, w którym program może zostać wbudowany, przy czym obwód jest dostosowany do wykonywania lub używania przy wykonywaniu tego sposobu. [0030] Można również przyjąć, w innych przykładach wykonania, że sposób zarządzania

5 - 4 - i terminal według wynalazku mają razem wszystkie lub część omówionych cech. Krótki opis rysunków [0031] Inne cechy i zalety wynalazku wynikną z poniższego opisu, w odniesieniu do załączonych rysunków, które przedstawiają przykład wykonania pozbawiony możliwości ograniczania. Na figurach: figura 1 przedstawia terminal według wynalazku, w jego otoczeniu, w szczególnym przykładzie wykonania; figura 2 przedstawia, w postaci schematu blokowego, główne etapy sposobu zarządzania interfejsem łączności bezprzewodowej terminala przedstawionego na fig. 1, w szczególnym przykładzie wykonania wynalazku i figura 3 przedstawia przykład bazy danych według wynalazku, w szczególnym przykładzie wykonania. Szczegółowy opis przykładu wykonania [0032] Figura 1 przedstawia terminal 10 według wynalazku w jego środowisku, w szczególnym przykładzie wykonania. [0033] W rozpatrywanym tu przykładzie terminal 10 jest telefonem komórkowym wielozadaniowym. To założenie nie jest w żadnym razie ograniczające, przy czym wynalazek może mieć zastosowanie w innych typach terminali, jak na przykład w komputerze przenośnym, palmtopie (PDA, Personal Digital Assistant), itd. [0034] Terminal 10 ma środki łączności 11, umożliwiające łączenie się z siecią telekomunikacji komórkowej NW. Te środki łączności 11 zawierają mianowicie kartę SIM (Subscriber Identity Module) i interfejs radiowy zgodny z siecią komórkową NW. [0035] Pod pojęciem sieć komórkowa rozumie się tu sieć łączności bezprzewodowej, w której terminale łączą się między sobą za pośrednictwem odpowiedniej infrastruktury, za pomocą stanowisk (lub stacji bazowych) rozmieszczonych na terytorium pokrytym przez sieć, przy czym każde stanowisko pokrywa z góry określoną strefę geograficzną, nazywaną komórką. [0036] Sieć komórkowa NW jest tu siecią telekomunikacji UMTS (Universal Mobile Telecommunications System). Jednak wynalazek ma również zastosowanie w innych sieciach komórkowych, takich jak na przykład sieci drugiej generacji (GSM (Global System for Mobile communications), GPRS (General Packet Radio Service), EDGE (Enhanced Data rates for GSM Evolution), w innych sieciach trzeciej generacji (HSDPA (High Speed Data Packet Access), CDMA (Code Division Multiple Access), etc.), w sieciach czwartej generacji typu LTE (Long Term Evolution), etc. [0037] Terminal 10 jest ponadto wyposażony w interfejs łączności bezprzewodowej 12 o małym zasięgu typu Bluetooth i w interfejs łączności bezprzewodowej 13 o średnim zasięgu typu WLAN. [0038] Interfejs 12 pozwala terminalowi 10 ustanowienie łączności bezprzewodowej z urządzeniem 21 domowej sieci NWD, wyposażonym w interfejs Bluetooth. Urządzeniem

6 jest na przykład zestaw bezobsługowy, inny terminal, itd. Może zostać wówczas ustanowiona łączność lokalna między terminalem 10 i urządzeniem 21 wewnątrz domowej sieci NWD. [0039] W podobny sposób, interfejs 13 pozwala terminalowi 10 ustanowienie łączności bezprzewodowej z punktem dostępu 22 do sieci publicznej NWP (na przykład sieci Internet), zgodnie z protokołem WLAN. W przykładzie wykonania sieć NWP może być siecią prywatną lub siecią domową. [0040] W rozpatrywanym tu przykładzie rozważa się zarządzanie interfejsami łączności bezprzewodowej 12 i 13 terminala 10. Oczywiście można rozpatrywać inne interfejsy komunikacji bezprzewodowej, i wynalazek może z łatwością zostać zastosowany przy zarządzaniu innej liczby interfejsów. [0041] Należy zauważyć, że interfejsy łączności bezprzewodowej 12 i 13 oraz środki łączności 11 w sieci telekomunikacji komórkowej NW są niezależne od siebie. W szczególności mogą być aktywowane lub dezaktywowane niezależnie od siebie. [0042] W rozpatrywanym tu przykładzie terminal 10 ma architekturę materialną komputera. Zawiera on procesor 14, pamięć operacyjną typu RAM 15, pamięć stałą typu ROM 16 i pamięć nieulotną 17. [0043] Pamięć stała 16 stanowi nośnik zapisu według wynalazku, odczytywany przez procesor 14 terminala 10, na którym jest zapisany program komputerowy według wynalazku, zawierający instrukcje do wykonania etapów sposobu zarządzania interfejsami łączności 12 i 13 według wynalazku. [0044] Główne etapy tego sposobu są przedstawione w szczególnym przykładzie wykonania wynalazku na fig. 2 obecnie opisywanej. [0045] Zakłada się tu, że terminal 10 jest połączony z siecią telefonii komórkowej NW. To połączenie jest utrzymywane jako aktywne, aby terminal mógł odbierać i/lub nadawać wywołania telefoniczne lub komunikaty poprzez sieć NW. [0046] W znany sposób, kiedy takie połączenie zostaje ustanowione, sieć komórkowa nadaje komunikaty sygnalizacyjne do terminala 10 kanałem BCCH (Broadcast Control CHannel), szczególnie za pośrednictwem stacji bazowych (lub Node B). Te komunikaty są przeznaczone do umożliwienia terminalowi 10 ustanowienia łączności poprzez sieć NW. [0047] Terminal 10 potrafi określić, na podstawie tych komunikatów sygnalizacyjnych, w której komórce znajduje się lub przynajmniej, z którą komórką jest połączony. [0048] Dokładniej, zakłada się tutaj, że terminal 10 odbiera, za pośrednictwem swoich środków łączności 11, komunikat M nadawany przez stację bazową, związaną z komórką, w której się znajduje, kanałem BCCH (Broadcast Control CHannel) sieci NW (etap E10). [0049] Zgodnie z normą UMTS, ten komunikat ma bloki informacji systemu lub SIB (System Information Block). Blok SIB1 ma mianowicie identyfikator CId tej komórki (również znany pod nazwą CeIIID).

7 - 6 - [0050] Dokładniejsze szczegóły dotyczące informacji systemowych, przekazanych kanałem BCCH, znajdują się na przykład w dokumencie 3GPP TS zatytułowanym «Radio Resource Control: Protocol Specification», Wydanie 6. [0051] Identyfikator komórki CId tworzy informację przedstawiającą lokalizację geograficzną terminala 10 w sensie wynalazku, ponieważ pozwala zlokalizować, nawet zgrubnie, terminal. Rzeczywiście, znanym sposobem, każda komórka jest identyfikowana w sieci w jedyny sposób i każdej komórce odpowiada z góry określona strefa geograficzna. W ten sposób, identyfikator umożliwia określenie, dla poszczególnej komórki, lokalizację geograficzną terminala. [0052] Procesor 14 terminala 10 wydziela identyfikator komórki CId z komunikatu M i zapisuje go w pamięci operacyjnej 15. [0053] Następnie poszukuje on tego identyfikatora w bazie danych 17A terminala 10 (etap E20). Według wynalazku baza danych oznacza zespół lub układ danych (np. tabelę). [0054] Baza danych 17 A zostaje zapisana w pamięci trwałej 17 terminala. Łączy ona, z identyfikatorami komórek pokrywanych przez sieć NW, identyfikator jednego lub kilku interfejsów łączności bezprzewodowej terminala 10, który użytkownik zamierza aktywować, kiedy znajduje się w tych komórkach. [0055] Przykład takiej bazy jest przedstawiony na fig. 3. Zgodnie z tym przykładem: z identyfikatorami komórki CId i CId2 sieci NW jest skojarzony identyfikator ID(12) interfejsu łączności 12; z identyfikatorem komórki CId3 sieci NW jest skojarzony identyfikator ID(13) interfejsu łączności 13; z identyfikatorem komórki CId4 sieci NW są skojarzone identyfikatory ID(12) i ID(13) interfejsów łączności 12 i 13; itd. [0056] Ta baza może zostać wstępnie określona i przesłana do terminala, na przykład za pomocą jednego lub drugiego interfejsu łączności 12 lub 13. [0057] W przykładzie wykonania może być ona wzbogacona za każdym razem, kiedy użytkownik terminala 10 aktywuje ręcznie interfejsy łączności 12 i 13. [0058] Na przykład, przy każdej aktywacji wykonanej ręcznie przez użytkownika terminala, użytkownik wskazuje, czy zamierza lub nie zamierza zapisać w bazie danych 17A identyfikator aktywowanego interfejsu. W danym przypadku, jeśli terminal 10 znajduje się w zasięgu sieci komórkowej NW, odzyskuje z jednego z komunikatów sygnalizacyjnych nadanych przez sieć, identyfikator komórki, w której się znajduje, i łączy, w bazie 17A, ten identyfikator z identyfikatorem aktywowanego interfejsu. [0059] Jak pokazuje przykład z fig. 3, z tym samym identyfikatorem komórki może zostać połączonych kilka interfejsów łączności komórki. W podobny sposób, interfejs łączności może być połączony z kilkoma identyfikatorami komórki.

8 - 7 - [0060] Etap E20 poszukiwania w bazie 17A dąży więc do określenia, czy identyfikator CId znajduje się w bazie, i w danym przypadku do określenia, z którym interfejsem łączności terminala 10 jest on połączony (etap E30). Ten etap zostaje uruchomiony przez zapytanie z bazy danych 17A za pomocą identyfikatora CId, zgodnie z konwencjonalnymi środkami znanymi specjaliście i tutaj niewymienionymi. [0061] Jeśli identyfikator CId nie znajduje się w bazie danych 17A, sposób zatrzymuje się (etap E40). Interfejsy łączności 12 i 13 nie są aktywowane automatycznie przez procesor 14, ale użytkownik może je uruchomić ręcznie, jeśli sobie tego życzy. [0062] Zakłada się tutaj, że identyfikator komórki CId jest równy CId3.Zatem zgodnie z fig. 3, zapytanie bazy danych 17A przez procesor 14 umożliwia określenie, że interfejs 13 identyfikowany przez ID(13) jest połączony z komórką, w której znajduje się terminal 10. [0063] Po odbiorze identyfikatora ID(13), procesor 14 aktywuje (inaczej mówiąc włącza) automatycznie interfejs 13 (etap E50) dzięki odpowiedniej aplikacji programowej, znanej i tutaj niewyszczególnionej. [0064] Aktywacja interfejsu 13 zostaje wówczas włączona automatycznie, tzn. bez wymagania interwencji użytkownika terminala 10. [0065] Przy aktywowanym interfejsie 13 możliwe jest połączenie z siecią publiczną NWP, z chwilą, gdy terminal 10 znajduje się dostatecznie blisko punktu dostępu 22, aby móc z nim podjąć współpracę i połączyć się. Należy odnotować, że parametry współpracy z punktem dostępu 22 mogą również zostać zapisane w bazie 17A. [0066] W opisanym tu przykładzie wykonania, w wyniku automatycznej aktywacji interfejsu 13, procesor 14 terminala 10 kontynuuje analizę identyfikatorów komórki, odebranych w komunikatach sygnalizacyjnych, nadanych przez sieć komórkową NW, dla wykrycia zmiany lokalizacji geograficznej terminala 10. [0067] Dokładniej, w sposób ciągły lub w różnych z góry określonych momentach (na przykład okresowo), procesor 14 wydziela każdy identyfikator komórki (oznaczony przez CId'), odebrany w tych komunikatach i porównuje go z identyfikatorem CId zapisanym w pamięci nietrwałej 13 (etap E60). [0068] Jeśli identyfikator CId' jest różny od identyfikatora CId, zostaje wykryta zmiana lokalizacji geograficznej terminala 10. Inaczej mówiąc, uprzednio aktywowany interfejs 13 nie może już zostać przyjęty. [0069] Po wykryciu tej zmiany lokalizacji geograficznej, procesor 14 włącza przekaźnik czasowy na okres zwłoki T tempo z góry określony (etap E70). [0070] Jeśli podczas tego okresu zwłoki T tempo (etap E80) żaden z komunikatów odebranych przez terminal 10 z sieci komórkowej NW nie pozwala ustalić, że znajduje się z powrotem w komórce identyfikowanej przez CId, interfejs łączności 13 jest automatycznie dezaktywowany przez procesor 14 (etap E90) dzięki odpowiedniej aplikacji programowej, znanej i tutaj niewyszczególnionej.

9 - 8 - [0071] Należy odnotować, że etapy E20 do E50 mogą zostać ponownie rozpoczęte z nowym identyfikatorem CId' celem zidentyfikowania w bazie danych 17A innego interfejsu do aktywowania w danym przypadku. Te etapy zostaną korzystnie zastosowane przed dezaktywacją interfejsu 13, celem zagwarantowania ciągłości połączenia oferowanego terminalowi 10. [0072] Natomiast, jeśli przed upływem okresu trwania zwłoki T tempo, terminal 10 otrzyma komunikat sygnalizacyjny z sieci komórkowej NW, wskazujący, że komórka, w której się znajduje, jest ponownie komórką identyfikowaną przez CId, interfejs łączności 13 jest teraz aktywowany, a przekaźnik czasowy wyłączony. [0073] W innym przykładzie wykonania wynalazku, zamiast sprawdzania, czy terminal 10 jest ponownie w komórce identyfikowanej przez CId, procesor 14 analizuje przez okres zwłoki, czy połączenie z siecią NW jest aktywne. Dezaktywuje wówczas automatycznie interfejs 13, jeśli połączenie z siecią NWP jest nieaktywne podczas całego okresu czasu trwania zwłoki. [0074] W innym przykładzie wykonania wynalazku etapy E60 do E90 nie są realizowane, a użytkownik dezaktywuje ręcznie interfejs 13, kiedy tego sobie życzy. [0075] W rozpatrywanym tu przykładzie, informacja przedstawiająca lokalizację geograficzną terminala 10, stosowana przez sposób według wynalazku, jest identyfikatorem komórki sieci NW, w której lub w pobliżu której znajduje się terminal albo z którą jest połączony. To założenie nie jest ograniczające, a wynalazek może również mieć zastosowanie do innych informacji przedstawiających lokalizację geograficzną terminala 10, takich jak na przykład współrzędne geograficzne, przedstawiające położenie terminala 10. [0076] Te współrzędne geograficzne będą mogły zostać uzyskane zwłaszcza na podstawie komunikatu przesłanego przez sieć komórkową, z którą jest połączony terminal 10, lub komunikatu odebranego z systemu GPS, jeśli terminal jest wyposażony w odbiornik GPS. Zatem wynalazek ma również zastosowanie wówczas, gdy terminal 10 nie jest połączony z siecią komórkową. Sporządziła i zweryfikowała Grażyna Palka Rzecznik patentowy

10 - 9 - Zastrzeżenia patentowe 1. Sposób zarządzania co najmniej jednym interfejsem łączności bezprzewodowej (12, 13) terminala (10), obejmujący: etap odbioru (E10) informacji (CId) przedstawiającej lokalizację geograficzną terminala; etap poszukiwania (E20), w bazie danych (17A) terminala, co najmniej jednego identyfikatora (ID(13)) interfejsu łączności bezprzewodowej (13) terminala związanego z tą informacją i w danym przypadku, etap automatycznej aktywacji (E50) interfejsu łączności bezprzewodowej, odpowiadającego temu co najmniej jednemu identyfikatorowi (13). 2. Sposób zarządzania według zastrz. 1, w którym etap odbioru (E10) obejmuje odbiór komunikatu nadanego przez system GPS i zawierającego tę informację przedstawiającą lokalizację geograficzną terminala. 3. Sposób zarządzania według zastrz. 2, w którym informacja przedstawiająca lokalizację geograficzną terminala jest utworzona przez współrzędne geograficzne terminala. 4. Sposób zarządzania według zastrz. 1, w którym etap odbioru (E10) obejmuje odbiór komunikatu sygnalizacyjnego (M), nadanego przez sieć telefonii komórkowej (NW), z którą jest połączony terminal, przy czym ten komunikat zawiera tę informację przedstawiającą lokalizację geograficzną terminala. 5. Sposób zarządzania według zastrz. 4, w którym informacja przedstawiającą lokalizację geograficzną terminala jest identyfikatorem komórki (CId) sieci telefonii komórkowej. 6. Sposób zarządzania według zastrz. 1, obejmujący ponadto: etap wykrywania (E60) zmiany lokalizacji geograficznej terminala i etap dezaktywacji automatycznej (E90) tego co najmniej jednego interfejsu. 7. Program komputerowy, zawierający instrukcje do wykonania etapów sposobu zarządzania według jednego z zastrz. 1 do 6, kiedy ten program jest wykonywany przez komputer. 8. Nośnik do zapisu odczytywanego przez komputer, na którym jest zapisany program komputerowy, zawierający instrukcje do wykonania etapów sposobu zarządzania według jednego z zastrz. 1 do Terminal (10) wyposażony w co najmniej jeden interfejs łączności bezprzewodowej (12, 13), zawierający: środki odbioru (11, 14) informacji (CId) przedstawiającej lokalizację geograficzną terminala; środki poszukiwania, w bazie danych terminala (17A), co najmniej jednego identyfikatora interfejsu łączności bezprzewodowej terminala, związanego z tą informacją i

11 środki aktywacji automatycznej (14), w danym przypadku, interfejsu łączności bezprzewodowej, odpowiadającego temu co najmniej jednemu identyfikatorowi. Sporządziła i zweryfikowała Grażyna Palka Rzecznik patentowy

12 - 11 -

13 - 12 -