CHARAKTERYSTYKI GEOMETRYCZNE FIGUR PŁASKICH

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "CHARAKTERYSTYKI GEOMETRYCZNE FIGUR PŁASKICH"

Transkrypt

1 Politecnika Rzeszowska Wydział Budowy Maszyn i Lotnictwa Kateda Samolotów i Silników Lotniczyc Pomoce dydaktyczne Wytzymałość Mateiałów CHRKTERYSTYKI GEOMETRYCZNE FIGUR PŁSKICH Łukasz Święc Rzeszów, 18 Ewentualne uwagi, sugestie lub błędy w tekście poszę kieować na ades: lukasz.swiec@pz.edu.pl

2 1. Podstawy teoetyczne Rozpatzmy dowolną figuę płaską o polu leżącą w płaszczyźnie okeślonej w układzie współzędnyc YZ (ys. 1.1). Figuę podzielono na nieskończenie wiele pól elementanyc d odległyc odpowiednio o y i z od osi Z i Y. Figua taka cecuje się właściwościami, nazywanymi caakteystykami geometycznymi, z któyc podstawowe zdefiniowano poniżej. Pole figuy Rys.1.1 Pole figuy definiujemy, jako sumę pól elementanyc d. = d (1) Momenty statyczne pola figuy względem osi Momentem statycznym pola figuy względem osi nazywamy sumę iloczynów pól elementanyc d pzez ic odległości od tej osi. S y = z d, S z = y d () UWG Moment statyczny pola figuy płaskiej względem osi pzecodzącej pzez śodek ciężkości figuy jest ówny zeo, oś taką nazywamy osią centalną. KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st.

3 Śodek ciężkości figuy y sc = S z = y d, z sc = S y = z d W pzypadku figu złożonyc z wielu figu podstawowyc (np. postokątów, tójkątów) sumy ciągłe we wzoac (3) zastąpić można sumowaniem iloczynów współzędnej śodka ciężkości i pola poszczególnyc figu. Pzykładowo dla figuy z ysunku 1. położenie osi centalnyc wyznacza się, jako: y sc = y y + y , z sc = z z + z Ogólnie, kiedy figua składa się n składowyc, zależności powyższe pzyjmą postać: (3) y sc = y i i i, z sc = z i i i. i = 1,,, n (4) Rys.1.. UWG W figuac symetycznyc śodek ciężkości leży na osi symetii figuy. KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 3

4 Moment bezwładności figuy względem osi (osiowy moment bezwładności) Osiowym momentem bezwładności figuy nazywamy sumę iloczynów pól elementanyc d pzez kwadaty ic odległości od tej osi. I y = z d, I z = y d (5) Biegunowy moment bezwładności Biegunowym momentem bezwładności figuy nazywamy sumę iloczynów pól elementanyc d pzez kwadaty ic odległości od bieguna. I = d (6) UWG Na podstawie ysunku 1.1 łatwo zauważyć, że: = y + z Po podstawieniu tej ówności do zależności (6) otzymamy: I = d = (y + z ) d = y d + z d = I z + I y Biegunowy moment bezwładności jest sumą momentów osiowyc względem postopadłyc osi pzecodzącyc pzez ten biegun. Moment dewiacji względem układu osi (moment odśodkowy) Momentem dewiacji figuy względem układu osi nazywamy sumę iloczynów pól elementanyc d pzez ic odległości od każdej z dwóc osi. I yz = yz d (7) UWG Moment dewiacji względem osi, z któyc minimum jedna pokywa się z osią symetii (osią centalną) figuy wynosi zeo. Osie względem, któyc moment odśodkowy jest ówny zeu nazywa się centalnymi osiami głównymi. KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 4

5 TWIERDZENIE STEINER Twiedzenie to umożliwia wyznaczenie watości momentów bezwładności względem układu osi YZ pzesuniętyc względem układu centalnego Y C Z C o watości a i b. y = y 1 + b z = z 1 + a b = y y 1 a = z z 1 Rys Podstawiając do wzou (5) definiującego moment bezwładności względem osi Y wyażenie na odległość z będącą miaą oddalenia elementanego pola d od tej osi otzymamy: I y = z d = (z 1 + a) d = (z 1 + z 1 a + a ) d = z 1 d + a z 1 d + a d = I yc + a I yc S yc = = W wyażeniu powyższym piewszy człon (I yc ) ozumieć należy, jako moment bezwładności figuy o polu względem jej osi centalnej Y c. Człon dugi epezentuje moment statyczny pola tej figuy względem tej samej osi, toteż watość ta musi wynosić zeo. Człon ostatni natomiast jest iloczynem odległości pomiędzy dowolną osią Y, a osią centalną Y c pzez pole tej figuy. nalogiczny tok ozumowania zastosować można dla dugiego z momentów osiowyc oaz dla momentu odśodkowego. W efekcie otzymuje się zależności umożliwiające wyznaczanie momentów bezwładności względem układu osi pzesuniętyc: I y = I yc + a I z = I zc + b (8) I yz = I yc z C + ab KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 5

6 Momenty bezwładności względem układu osi obóconyc W celu okeślenia watości momentów bezwładności względem układu osi UV obóconego względem układu YZ o kąt α należy skozystać z następującyc wzoów tansfomacyjnyc: I u = I y cos α + I z sin α + I yz sin α I v = I y sin α + I z cos α I yz sin α (9) I uv = I yz cos α I y I z sinα Rys Wzoy (9) są słuszne pod waunkiem pzyjęcia za obót dodatni, kieunku tygonometycznego (patz ys.1.4). Główne momenty i kieunki bezwładności Ze zbiou nieskończenie wielu możliwyc położeń osi UV znaleźć można szczególny układ względem, któego osiowe momenty bezwładności pzyjmą watości maksymalną i minimalną. Układ taki nazywa się układem głównym, a jeżeli pzecodzi ównież pzez śodek ciężkości figuy nosi nazwę głównego centalnego układu osi. Watości głównyc momentów bezwładności wyznacza się, jako: I max = I 1 = I y + I z I min = I = I y + I z + ( I y I z ) + I yz ( I y I z ) + I yz (1) Kąt, o jaki należy obócić dowolny układ osi YZ, aby stał się układem głównym danej figuy oblicza się z zależności: I yz tgα = I y I z Infomację, o jaki kąt należy obócić oś poziomą układu współzędny, aby pokyła się z osią względem, któej moment bezwładności jest maksymalny (α max ) oaz minimalny (α min ), dostaczają wyażenia: (11) tgα max = tgα 1 = I yz I z I 1, tgα min = tgα = I yz I z I (1) KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 6

7 Koło Moa dla momentów bezwładności Gaficzną epezentacją zbiou wszystkic watości momentów bezwładności cecującyc daną figuę stanowi tzw. koło Moa. Koło Moa wykeśla się w układzie współzędnyc, w któym na osi poziomej odmiezamy watości osiowyc momentów bezwładności (I y, I z ), na osi pionowej natomiast watości odśodkowego momentu bezwładności (I yz ). Położenie śodka koła Moa wyznacza długość odcinka OC. Punkty pzecięcia obwodu koła z osią poziomą (1, ) wskazują watości głównyc momentów bezwładności (I 1, I ). Punkty K i L epezentują watości momentów bezwładności względem układu osi obóconyc, o kąt α w stosunku do układu głównego. Śodek koła: OC = I y + I z Pomień koła: Rys = ( I y I z ) + I yz KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 7

8 Tablica 1. Momenty bezwładności figu podstawowyc Figua Momenty bezwładności względem osi centalnyc Odśodkowy moment bezwładności względem układu osi centalnyc = b y SC = b z SC = I yc = b3 1 I zc = b3 1 I yzc = = 1 b y SC = b 3 z SC = 3 I yc = b3 36 I zc = b3 36 I yzc = ± b 7 = 1 b y SC = b z SC = 3 I yc = b3 36 I zc = b3 48 I yc z C = = π I yc = I zc = π 4 4 I yc z C = = π y SC = z SC = 4 3 π I yc = 4 ( π 8 8 9π ),11 4 I zc = π 4 8 I yc z C = = π 4 y SC = 4 3 π z SC = 4 3 π I yc = I zc = = 4 ( π π ),55 4 I yc z C = ± ( π ) ±,165 4 KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 8

9 . PRZYKŁDY zastosowanie teoii.1. Znaleźć współzędną z sc śodka ciężkości tójkąta Pole tójkąta oaz pole elementanego wycinka pola: = 1 b, d = s dz Z podobieństwa tójkątów wyznaczyć można długość s: s b = z s = b ( z) Współzędną z sc wyznacza się, zatem jako: z sc = S y Rys..1 z sc = z b ( z) dz = 1 b (z z ) dz z sc = 3 = { z } z3 3 = {3 3 3 }.. Znaleźć współzędną z sc śodka ciężkości ćwiatki koła Zadanie ozwiązane zostanie w biegunowym układzie współzędnyc, dla któego zacodzi zależność: z = ρ sinφ, y = ρ cosφ d = ρ dρ dφ Moment statyczny pola figuy względem osi y wynosi: S y = z d = ( ρ3 3 ) π = ρ sinφ ρ dρ dφ = π sinφ dφ = 3 3 ( cosφ) π 3 = 3 Współzędna śodka ciężkości pzyjmuje zatem watość: 4 z sc = 3 π Rys.. KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 9

10 .3. Znaleźć współzędną z sc śodka ciężkości ćwiatki koła (dugi sposób) Pole figuy oaz pole elementanego wycinka pola: gdzie: d = s dz, s = z = π 4 Moment statyczny pola figuy względem osi y wynosi: S y = z d = z z dz t = z dt = zdz 1 S y = { zdz = 1 } = t dt dt Rys..3 S y = ( ( t)3 3 ) = ( 3 3 ) = 3 3 z sc = S y z sc = 4 3π.4. Wyznaczyć moment bezwładoności postokąta względem osi ównoległej do podstawy i pzecodzącej pzez jego śodek ciężkości (ys..4a) oaz osi pzecodzącej pzez kawędź podstawy (ys..4b) Rys..4a Rys..4b I y = z b dz = b [ z3 3 ] = b3 1 I y1 = z b dz = b [ z3 3 ] = b3 3 KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 1

11 .5. Wyznaczyć moment bezwładności ćwiatki koła względem osi y pzecodzącej pzez kawędź figuy Zadanie ozwiązane zostanie w biegunowym układzie współzędnyc, dla któego zacodzi zależność: z = ρ sinφ, y = ρ cosφ d = ρ dρ dφ Moment bezwładności wyazi się jako: I y = z d I y = ρ 3 dρ I y = ρ4 4 π = (ρ sinφ) ρ dρ dφ π sin φdφ π sin φ dφ Rys..5 Całkę sin φ obliczyć można stosując zasadę całkowania pzez części: sin φ dφ = sinφ sinφ dφ = sinφ ( cosφ) dφ sin φ dφ = sinφ cosφ cosφ ( cosφ) dφ = sinφ cosφ + cos φ dφ sin φ dφ = sinφ cosφ + (1 sin φ ) dφ = sinφ cosφ + dφ sin φ dφ sin φ dφ = sinφ cosφ + φ sin φ dφ = φ 1 sinφ cosφ Wykozystując powyższe: I y = ρ4 4 ( φ 1 sinφ cosφ) π I y = 4 4 (π 4 1 sin π cos π ) 4 4 ( 1 4 sin cos) = 4 π 4 Ostatecznie: I y = π4 16 KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 11

12 .6. Wyznaczyć moment bezwładności tójkąta względem osi y pzecodzącej pzez jego podstawę. Następnie kozystając z twiedzenia Steinea znaleźć moment bezwładności względem centalnej osi y C. Elementane pole figuy wyznacza się jako: d = s dz gdzie: s b = z s = b ( z) Moment bezwładności względem osi Y: I y = z d = b (z z3 ) dz = z b ( z) dz = = b ( z3 3 z4 4 ) Rys..6a I y = b3 1 Wiedząc, że odległość pomiędzy osiami y i y C wynosi: pole tójkąta: z sc = 3 = b Moment bezwładności względem osi y C wyazić można, jako: I yc = I y z sc 3 Rys..6b I yc = b3 1 ( b 3 ) = b3 1 b3 18 = b3 36 I yc = b3 36 KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 1

13 .7. Wyznaczyć moment bezwładności tójkąta ównoamiennego względem osi pionowej pokywającej się z osią symetii figuy Elementane pole figuy wyznacza się jako: gdzie: d = s dy s = b y b s = b (b y) Moment bezwładności względem osi Z, ze względu na symetię, ówny będzie podwojonemu momentowi połówki tójkąta: I z = y d = y b (b y) dy = I z = 4 b (b y 3 b 3 3 y4 4 ) 4 = b (b ( b ) 6 b b 4 (b ) 4 ) b Rys..7 (b y y 3 ) dy I z = b Wyznaczyć moment odśodkowy postokąta względem układu osi pzecinającego się w naożu figuy Metoda obliczeń pzy wyboze pola elementanego w postaci d = dy dz (ys..8a): I yz = yz d = ( y dy) z dz = ( y ) z dz = = b (z ) b I yz = b 4 b Rys..8a Metoda obliczeń pzy wyboze pola elementanego w postaci d = b dz (ys..8b): I yz = yz d = z y sc b dz z b b b dz = (z ) I yz = b 4 Rys..8b KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 13

14 .9. Wyznaczyć moment odśodkowy ćwiatki koła względem układu osi pzecinającego się w naożu figuy. Następnie kozystając z twiedzenia Steinea znaleźć odśodkowy moment bezwładności względem osi centalnyc figuy Elementane pole figuy wyznacza się jako: d = s dz gdzie: s = z Śodek ciężkości pola elementanego: y c (z) = 1 z Moment odśodkowy: I yz = yz d = y c (z) z d = y c (z) z s dz I yz = 1 z z z dz 1 I yz z ( z )dz I yz = 1 ( z z4 4 1 ) = (4 4 4 ) I yz = 4 8 Rys..9a Rys..9b Zgodnie z ysunkiem.9b odległości pomiędzy osiami yz, a osiami centalnymi wynoszą: y sc = z sc = 4 ( patz zadanie.3 lub tablica 1) 3 π Odśodkowy moment bezwładności wyazić można jako: I yc z C = I yz y sc z sc I yc zc = 4 8 (4 π 3 π ) 4 Ostatecznie: I yc z C, KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 14

15 .1. Wyznaczyć moment bezwładności koła względem bieguna pokywającego się z jego śodkiem Biegunowy moment bezwładności okeślany jest, jako: I = d Jako pole elementane d pzyjąć można pole pieścienia o szeokości dρ i obwodzie πρ: d = πρ dρ Moment bezwładności obliczamy wtedy, jako: I = ρ πρ dρ = π ρ 3 dρ = π ( ρ4 4 ) Rys..1 I = π4 lub I = πd4 3 Pomiędzy momentami osiowymi, a momentem biegunowym zacodzi zależność: I = I z + I y Watości osiowyc momentów bezwładności I y i I z okeślić można wykozystując wynik zadania.5 lub kozystając z infomacji zawatyc w tablicy 1: I yc = I zc = π4 4 Biegunowy moment bezwładności pzyjmie, zatem watość: I = I yc + I zc = π4 4 I = π4 KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 15

16 3. Pzykłady wyznaczania caakteystyk geometycznyc figu złożonyc 3.1. Wyznaczyć centalne momenty bezwładności pzekoju podanego na ys.3.1 Rys. 3.1 Rozpatywana figua posiada oś symetii z c pokywającą się z osią z. Do wyznaczenia pozostaje położenie osi y c. W celu tym podzielić można jej pole na dwie części (ys. 3.1) w postaci postokątów o polac pzekoju odpowiednio 1 i. Współzędną z sc okeślającą położenie osi y c wyznacza się, według wzou 4, jako: z sc = z z 1 + = =, 5 [cm] Moment bezwładności względem osi z z c wyznacza się jako sumę momentów bezwładności pól figu składowyc względem tej osi. Kozystając z ozwiązania zadania.4a lub z tablicy 1: I zc = ( ) + ( 1 1 ) I z c = 17, 67 [cm 4 ] Okeślenie watości momentu bezwładności pola figuy względem osi centalnej y c wymaga wykozystania twiedzenia Steinea. Moment ten wynosi: I yc = [I yc1 + (z 1 z sc ) 1 ] + [I yc + (z z sc ) ] I yc = [ (5 1 3,5) 1] + [ 1 + (1,5) ] = 111, + 51,67 I yc = 16, 67 [cm 4 ] KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 16

17 3.. Wyznaczyć odśodkowy moment bezwładności dążonego pzekoju kołowego (ys.3.) Pole pzekoju ozpatywanej figuy wyznaczyć można jako óżnicę pola koła o śednicy d z koła o śednicy d w. Moment bezwładności wyznacza się dla pola figuy, zatem poszukiwana wielkość będzie óżnicą momentów bezwładności kół o śednicy d z i d w. Wykozystując wynik zadania.1 otzymamy: I = πd z 4 3 πd 4 w 3 I = π(d z 4 d w 4 ) 3 Rys Wyznaczyć odśodkowy moment bezwładności dążonego pzekoju kołowego (ys.3.3) Moment odśodkowy pola ozpatywnaej ozpatywanej figuy obliczyć można wykozystując twiedzenie Steinea w postaci: I = I C + ρ c gdzie pzez I C ozumieć należy odśodkowy moment bezławdności figuy względem jej śodka ciężkości C, a pzez ρ c odległość między początkiem układu, a tymże punktem C. W ozważanym pzypadku odśodkowy moment bezwładności figuy złożonej wynosi: I = π4 4 3 (π 1 + π 1 ) Rys. 3.3 KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 17

18 3.4. Wyznaczyć główne momenty bezwładności kątownika pzedstawionego na ysunku 3.4.1a. Pocedua ozwiązania: 1. Podział na figuy poste Rys Kątownik dzielimy na dwa postokąty pokazane na ysunku 3.4.1b Dla każdej z tyc figu należy okeślić położenie śodka ciężkości względem układu osi YZ oaz ic pole pzekoju popzecznego. Figua 1: y 1 = 1 [mm] z 1 = 5 [mm] 1 = 1 = [mm ] Figua : y = + 6 = + 3 = 5 [mm] z = 1 [mm] = 6 = 1 [mm ]. Wyznaczenie współzędnyc śodka ciężkości figuy złożonej z sc = z z 1 + = = 3, 5 [mm] y sc = y y = =,5 [mm] KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 18

19 3. Okeślenie watości momentów bezwładności względem osi centalnyc Rozpatywany kątownik składa się z dwóc figu postyc. W celu wyznaczenia momentów bezwładności względem osi centalnyc kątownika należy posłużyć się twiedzeniem Steinea. I yc = (I yc1 + a 1 1 ) + (I yc + a ) I zc = (I zc1 + b 1 1 ) + (I zc + b ) I yc z c = (I yc1 z c1 + a 1 b 1 1 ) + (I yc z c + a b ) Watości I y sc1, I z sc1, itd. wyznaczamy z pomocą infomacji zawatyc w tablicy 1. Odległości pomiędzy osiami, w ozważanym pzypadku, wynoszą: a 1 = z1 z sc = 5 3,5 = 1,5 [mm] b 1 = y1 y sc = 1,5 = 1,5 [mm] a = z z sc = 1 3,5 =,5 [mm] b = y y sc = 5,5 =,5 [mm] Momenty bezwładności względem osi centalnyc pzyjmują watości: I yc = ( ,5 ) + ( (,5) 1) = 11, , I yc = 9, 67 [mm 4 ] 1 3 I zc = ( 1 + ( 1,5) ) + ( ,5 1) = 51, , I zc = 16, 67 [mm 4 ] I yc z c = [ + 1,5 ( 1,5) ] + [ + (,5),5 1] = 45, 75, I yc z c = 1, [mm 4 ] 4. Okeślenie głównyc momentów bezwładności I max I min } = I 1 I } = I y c + I zc ± ( I y c I zc ) + I yc z c KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 19

20 I max I min } = I 1 I } = 9, ,67 + ( 9,67 16,67 ) I max I min } = I 1 I } = 6,67 ± 136, + ( 1,) I max = I 1 = 36, 67 [mm 4 ] I min = I = 9, 67 [mm 4 ] 5. Okeślenie kieunków głównyc momentów bezwładności tgα = I y c z c I yc I zc α = 1 actg ( I y c z c ) I yc I zc α = 1 actg ( ( 1,) 9,67 16,67 ) = 1 actg( 1,875) α 31 Kąt, o jaki należałoby obócić oś Y sc, aby pokyła się z osią 1 względem, któej moment bezwładności figuy ma największą watość wynosi: tgα max = I y c z c α I zc I max = α Kąt o jaki należałoby obócić oś Y sc, aby pokyła się z osią względem, któej moment bezwładności figuy ma najmniejszą watość wynosi: tgα min = I y c z c α I zc I min = α Wykeślenie koła Moa Rys KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st.

21 3.5. ltenatywny sposób ozwiązania zadania 3.4 Ponieważ wynik obliczeń nie zależy od sposobu podziału figuy złożonej na postsze elementy, identyczny wynik zadania 3.4. uzyskamy stosując podział z ysunku 3.5b. Różnice w acunkac oganiczą się jedynie do sposobu wyznaczenia współzędnyc śodka ciężkości figuy oaz momentów bezwładności względem osi centalnyc. Dalsze obliczenia pozostają identyczne w stosunku do pzykładu 3.4. Rys.3.5 Współzędnyc śodka ciężkości figuy złożonej: y sc = y 1 1 y = =,5 [mm] z sc = z 1 1 z = = 3,5 [mm] Momenty bezwładności względem osi centalnyc: I yc = [ (5 3,5) 8] [ (6 3,5) 48] = 846,67 556, I yc = 9, 67 [mm 4 ] 1 83 I zc = [ 1 + (4,5) 8] [ (5,5) 48] = 66,67 444, I zc = 16, 67 [mm 4 ] I yc z c = [ + (5 3,5) (4,5) 8] [ + (6 3,5) (5,5) 48] I yc z c = 1, [mm 4 ] KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 1

22 3.6. Wyznaczyć główne momenty bezwładności figuy pzedstawionej na ysunku 3.6.1a. Rys Podział na figuy poste y 1 = 1 [mm] z 1 = [mm] 1 = = 6 [mm ] y = 4 1 =,44 [mm] 3 π z =,5 [mm] π 1 = = 1,571 [mm ]. Wyznaczenie współzędnyc śodka ciężkości figuy złożonej y sc = y 1 1 y 1 6,44 1,571 = = 1,4 [mm] 1 6 1,571 z sc = z 1 1 z 1 = 6, 5 1, , Momenty bezwładności względem osi centalnyc a 1 = z 1 z sc = 1, 8 =, 177 [mm] b 1 = y 1 y sc = 1 1, =, 4 [mm] a = z z sc =,5 1,8 =,677 [mm] b = y y sc =,44 1, =,78 [mm] = 1, 83 [mm] I yc = [ π 14,177 6] [ 8 +,677 1,571] = 4,189 1,113 I yc = 3, 75 [mm 4 ] KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st.

23 I zc = [ (,4) 6] [, (,78) 1,571] = 3,5 1,65 I zc =, 185 [mm 4 ] I yc z c = [ +,177 (,4) 6] [ +,677 (,78) 1,571] = =,17 (,83) I yc z c =, 61 [mm 4 ] 4. Okeślenie głównyc momentów bezwładności: I max I min } = I 1 I } = 3,75 +,185 + ( 3,75,185 ) + (,61) =,63 ±,757 I max = I 1 = 3, 387 [mm 4 ], I min = I 1 = 1, 873 [mm 4 ] 5. Koło Moa α = 1 actg (,61 3,75,185 ) = 1 actg(1,375) α 7 tgα max = tgα min = I y c z c I zc I 1 α max = α 1 7 I y c z c I zc I α min = α 63 Rys KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 3

24 LITERTUR 1. Bodna.: Wytzymałość mateiałów : podęcznik dla studentów wyższyc szkół tecnicznyc, Wydawnictwo Politecniki Kakowskiej, 4. Bzoska Z.: Wytzymałość Mateiałów, PWN, Niezgodziński M., Niezgodziński T.: Wytzymałość Mateiałów, PWN Niezgodziński M., Niezgodziński T.: Zadania z wytzymałości mateiałów, PWN 13 KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 4

Modele odpowiedzi do arkusza Próbnej Matury z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony

Modele odpowiedzi do arkusza Próbnej Matury z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony Modele odpowiedzi do akusza Póbnej Matuy z OPERONEM Matematyka Poziom ozszezony Listopad 00 W kluczu są pezentowane pzykładowe pawidłowe odpowiedzi. Należy ównież uznać odpowiedzi ucznia, jeśli są inaczej

Bardziej szczegółowo

GEOMETRIA PŁASZCZYZNY

GEOMETRIA PŁASZCZYZNY GEOMETRIA PŁASZCZYZNY. Oblicz pole tapezu ównoamiennego, któego podstawy mają długość cm i 0 cm, a pzekątne są do siebie postopadłe.. Dany jest kwadat ABCD. Punkty E i F są śodkami boków BC i CD. Wiedząc,

Bardziej szczegółowo

MECHANIKA OGÓLNA (II)

MECHANIKA OGÓLNA (II) MECHNIK GÓLN (II) Semest: II (Mechanika I), III (Mechanika II), ok akademicki 2017/2018 Liczba godzin: sem. II*) - wykład 30 godz., ćwiczenia 30 godz. sem. III*) - wykład 30 godz., ćwiczenia 30 godz. (dla

Bardziej szczegółowo

9. 1. KOŁO. Odcinki w okręgu i kole

9. 1. KOŁO. Odcinki w okręgu i kole 9.. KOŁO Odcinki w okęgu i kole Cięciwa okęgu (koła) odcinek łączący dwa dowolne punkty okęgu d Śednica okęgu (koła) odcinek łączący dwa dowolne punkty okęgu pzechodzący pzez śodek okęgu (koła) Pomień

Bardziej szczegółowo

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI

PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI ODPOWIEDZI DO ARKUSZA ROZSZERZONEGO Zadanie ( pkt) A Zadanie ( pkt) C Zadanie ( pkt) A, bo sinα + cosα sinα + cosα cos sinα sin cosα + π π + π sin α π A więc musi

Bardziej szczegółowo

II.6. Wahadło proste.

II.6. Wahadło proste. II.6. Wahadło poste. Pzez wahadło poste ozumiemy uch oscylacyjny punktu mateialnego o masie m po dolnym łuku okęgu o pomieniu, w stałym polu gawitacyjnym g = constant. Fig. II.6.1. ozkład wektoa g pzyśpieszenia

Bardziej szczegółowo

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Póbna Matua z OPERONEM Matematyka Poziom ozszezony Listopad 0 W ni niej szym sche ma cie oce nia nia za dań otwa tych są pe zen to wa ne pzy kła do we po paw ne od po wie

Bardziej szczegółowo

Wykład: praca siły, pojęcie energii potencjalnej. Zasada zachowania energii.

Wykład: praca siły, pojęcie energii potencjalnej. Zasada zachowania energii. Wykład: paca siły, pojęcie enegii potencjalnej. Zasada zachowania enegii. Uwaga: Obazki w tym steszczeniu znajdują się stonie www: http://www.whfeeman.com/tiple/content /instucto/inde.htm Pytanie: Co to

Bardziej szczegółowo

KONKURS Z MATEMATYKI DLA UCZNIÓW SZKÓŁ PODSTAWOWYCH

KONKURS Z MATEMATYKI DLA UCZNIÓW SZKÓŁ PODSTAWOWYCH Konkusy w województwie podkapackim w oku szkolnym 08/09 KONKURS Z MTEMTYKI L UZNIÓW SZKÓŁ POSTWOWYH ETP REJONOWY KLUZ OPOWIEZI Zasady pzyznawania punktów za każdą popawną odpowiedź punkt za błędną odpowiedź

Bardziej szczegółowo

2. Charakterystyki geometryczne przekroju

2. Charakterystyki geometryczne przekroju . CHRKTERYSTYKI GEOMETRYCZNE PRZEKROJU 1.. Charakterystyki geometryczne przekroju.1 Podstawowe definicje Z przekrojem pręta związane są trzy wielkości fizyczne nazywane charakterystykami geometrycznymi

Bardziej szczegółowo

PODSTAWY WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW (POWYM)

PODSTAWY WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW (POWYM) PODSTAWY WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW (POWYM) Automatyka i Robotyka Sem. 3 Dr inŝ. Anna DĄBROWSKA-TKACZYK (4,, 8, 5) X; (8, 3,, 9) XI; (6, 3, 0), XII; (3, 0, 7, 4) I 3 XI (wtorek) zamiast 5 XI (czwartek) Dzień

Bardziej szczegółowo

1. Ciało sztywne, na które nie działa moment siły pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem obrotowym jednostajnym.

1. Ciało sztywne, na które nie działa moment siły pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem obrotowym jednostajnym. Wykład 3. Zasada zachowania momentu pędu. Dynamika punktu mateialnego i były sztywnej. Ruch obotowy i postępowy Większość ciał w pzyodzie to nie punkty mateialne ale ozciągłe ciała sztywne tj. obiekty,

Bardziej szczegółowo

8. PŁASKIE ZAGADNIENIA TEORII SPRĘŻYSTOŚCI

8. PŁASKIE ZAGADNIENIA TEORII SPRĘŻYSTOŚCI 8. PŁASKIE ZAGADNIENIA TEORII SPRĘŻYSTOŚCI 8. 8. PŁASKIE ZAGADNIENIA TEORII SPRĘŻYSTOŚCI 8.. Płaski stan napężenia Tacza układ, ustój ciągły jednoodny, w któym jeden wymia jest znacznie mniejszy od pozostałych,

Bardziej szczegółowo

Graf skierowany. Graf zależności dla struktur drzewiastych rozgrywających parametrycznie

Graf skierowany. Graf zależności dla struktur drzewiastych rozgrywających parametrycznie Gaf skieowany Gaf skieowany definiuje się jako upoządkowaną paę zbioów. Piewszy z nich zawiea wiezchołki gafu, a dugi składa się z kawędzi gafu, czyli upoządkowanych pa wiezchołków. Ruch po gafie możliwy

Bardziej szczegółowo

11. DYNAMIKA RUCHU DRGAJĄCEGO

11. DYNAMIKA RUCHU DRGAJĄCEGO 11. DYNAMIKA RUCHU DRGAJĄCEGO Ruchem dgającym nazywamy uch, któy powtaza się peiodycznie w takcie jego twania w czasie i zachodzi wokół położenia ównowagi. Zespół obiektów fizycznych zapewniający wytwozenie

Bardziej szczegółowo

m q κ (11.1) q ω (11.2) ω =,

m q κ (11.1) q ω (11.2) ω =, OPIS RUCHU, DRGANIA WŁASNE TŁUMIONE Oga Kopacz, Adam Łodygowski, Kzysztof Tymbe, Michał Płotkowiak, Wojciech Pawłowski Konsutacje naukowe: pof. d hab. Jezy Rakowski Poznań 00/00.. Opis uchu OPIS RUCHU

Bardziej szczegółowo

Pole magnetyczne. 5.1 Oddziaływanie pola magnetycznego na ładunki. przewodniki z prądem. 5.1.1 Podstawowe zjawiska magnetyczne

Pole magnetyczne. 5.1 Oddziaływanie pola magnetycznego na ładunki. przewodniki z prądem. 5.1.1 Podstawowe zjawiska magnetyczne Rozdział 5 Pole magnetyczne 5.1 Oddziaływanie pola magnetycznego na ładunki i pzewodniki z pądem 5.1.1 Podstawowe zjawiska magnetyczne W obecnym ozdziale ozpatzymy niektóe zagadnienia magnetostatyki. Magnetostatyką

Bardziej szczegółowo

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony

KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Póbna Matua z OPERONEM Matematyka Poziom ozszezony Listopad W niniejszym schemacie oceniania zadań otwatych są pezentowane pzykładowe popawne odpowiedzi. W tego typu ch należy

Bardziej szczegółowo

WYZNACZANIE MOMENTU BEZWŁADNOSCI KRĄŻKA

WYZNACZANIE MOMENTU BEZWŁADNOSCI KRĄŻKA Ćwiczenie -7 WYZNACZANE OENTU BEZWŁADNOSC KRĄŻKA. Cel ćwiczenia: zapoznanie się z teoią momentu bezwładności. Wyznaczenie momentu bezwładności były względem osi obotu z siłą tacia i bez tej siły, wyznaczenie

Bardziej szczegółowo

2. Charakterystyki geometryczne przekroju

2. Charakterystyki geometryczne przekroju . CHRKTERYSTYKI GEOMETRYCZNE PRZEKROJU 1.. Charakterystyki geometryczne przekroju.1 Podstawowe definicje Z przekrojem pręta związane są trzy wielkości fizyczne nazywane charakterystykami geometrycznymi

Bardziej szczegółowo

BRYŁA SZTYWNA. Umowy. Aby uprościć rozważania w tym dziale będziemy przyjmować następujące umowy:

BRYŁA SZTYWNA. Umowy. Aby uprościć rozważania w tym dziale będziemy przyjmować następujące umowy: Niektóe powody aby poznać ten dział: BRYŁA SZTYWNA stanowi dobe uzupełnienie mechaniki punktu mateialnego, opisuje wiele sytuacji z życia codziennego, ma wiele powiązań z innymi działami fizyki (temodynamika,

Bardziej szczegółowo

Mechanika ogólna. Łuki, sklepienia. Zalety łuków (1) Zalety łuków (2) Geometria łuku (2) Geometria łuku (1) Kształt osi łuku (1) Kształt osi łuku (2)

Mechanika ogólna. Łuki, sklepienia. Zalety łuków (1) Zalety łuków (2) Geometria łuku (2) Geometria łuku (1) Kształt osi łuku (1) Kształt osi łuku (2) Łuki, skepienia Mechanika ogóna Wykład n Pęty o osi zakzywionej. Łuki. Łuk: pęt o osi zakzywionej (w stanie nieodkształconym) w płaszczyźnie działania sił i podpaty na końcach w taki sposó, że podpoy nie

Bardziej szczegółowo

Ruch obrotowy. Wykład 6. Wrocław University of Technology

Ruch obrotowy. Wykład 6. Wrocław University of Technology Wykład 6 Wocław Univesity of Technology Oboty - definicje Ciało sztywne to ciało któe obaca się w taki sposób, że wszystkie jego części są związane ze sobą dzięki czemu kształt ciała nie ulega zmianie.

Bardziej szczegółowo

ROZWIĄZUJEMY PROBLEM RÓWNOWAŻNOŚCI MASY BEZWŁADNEJ I MASY GRAWITACYJNEJ.

ROZWIĄZUJEMY PROBLEM RÓWNOWAŻNOŚCI MASY BEZWŁADNEJ I MASY GRAWITACYJNEJ. ROZWIĄZUJEMY PROBLEM RÓWNOWAŻNOŚCI MASY BEZWŁADNEJ I MASY GRAWITACYJNEJ. STRESZCZENIE Na bazie fizyki klasycznej znaleziono nośnik ładunku gawitacyjnego, uzyskano jedność wszystkich odzajów pól ( elektycznych,

Bardziej szczegółowo

Scenariusz lekcji. Temat: Podsumowanie wiadomości o walcu. Cele lekcji

Scenariusz lekcji. Temat: Podsumowanie wiadomości o walcu. Cele lekcji opacowała: Maia Kukułka Scenaiusz lekcji Temat: Podsumowanie wiadomości o walcu. Cele lekcji Uczeń potafi: ozpoznać walec wśód innych był obliczyć pole powiezchni walca obliczyć objętość walca zaznaczyć

Bardziej szczegółowo

ĆWICZENIE 3 REZONANS W OBWODACH ELEKTRYCZNYCH

ĆWICZENIE 3 REZONANS W OBWODACH ELEKTRYCZNYCH ĆWZENE 3 EZONANS W OBWODAH EEKTYZNYH el ćwiczenia: spawdzenie podstawowych właściwości szeegowego i ównoległego obwodu ezonansowego pzy wymuszeniu napięciem sinusoidalnym, zbadanie wpływu paametów obwodu

Bardziej szczegółowo

Wyznaczanie profilu prędkości płynu w rurociągu o przekroju kołowym

Wyznaczanie profilu prędkości płynu w rurociągu o przekroju kołowym 1.Wpowadzenie Wyznaczanie pofilu pędkości płynu w uociągu o pzekoju kołowym Dla ustalonego, jednokieunkowego i uwastwionego pzepływu pzez uę o pzekoju kołowym ównanie Naviea-Stokesa upaszcza się do postaci

Bardziej szczegółowo

Fizyka 10. Janusz Andrzejewski

Fizyka 10. Janusz Andrzejewski Fizyka 10 Pawa Keplea Nauki Aystotelesa i Ptolemeusza: wszystkie planety i gwiazdy pouszają się wokół Ziemi po skomplikowanych toach( będących supepozycjami uchów Ppo okęgach); Mikołaj Kopenik(1540): planety

Bardziej szczegółowo

PRĄD ELEKTRYCZNY I SIŁA MAGNETYCZNA

PRĄD ELEKTRYCZNY I SIŁA MAGNETYCZNA PĄD LKTYCZNY SŁA MAGNTYCZNA Na ładunek, opócz siły elektostatycznej, działa ównież siła magnetyczna popocjonalna do pędkości ładunku v. Pzekonamy się, że siła działająca na magnes to siła działająca na

Bardziej szczegółowo

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku w popzednim odcinku 1 Zasady zachowania: enegia mechaniczna E E const. k p E p ()+E k (v) = 0 W układzie zachowawczym odosobnionym całkowita enegia mechaniczna, czyli suma enegii potencjalnej, E p, zaówno

Bardziej szczegółowo

WYKŁAD 11 OPTYMALIZACJA WIELOKRYTERIALNA

WYKŁAD 11 OPTYMALIZACJA WIELOKRYTERIALNA WYKŁAD OPTYMALIZACJA WIELOKYTEIALNA Wstęp. W wielu pzypadkach pzy pojektowaniu konstukcji technicznych dla okeślenia ich jakości jest niezędne wpowadzenie więcej niż jednego kyteium oceny. F ) { ( ), (

Bardziej szczegółowo

POLE MAGNETYCZNE W PRÓŻNI. W roku 1820 Oersted zaobserwował oddziaływanie przewodnika, w którym płynął

POLE MAGNETYCZNE W PRÓŻNI. W roku 1820 Oersted zaobserwował oddziaływanie przewodnika, w którym płynął POLE MAGNETYCZNE W PÓŻNI W oku 8 Oested zaobsewował oddziaływanie pzewodnika, w któym płynął pąd, na igłę magnetyczną Dopowadziło to do wniosku, że pądy elektyczne są pzyczyną powstania pola magnetycznego

Bardziej szczegółowo

Przykład 4.1. Ściag stalowy. L200x100x cm 10 cm I120. Obliczyć dopuszczalną siłę P rozciagającą ściąg stalowy o przekroju pokazanym na poniższym

Przykład 4.1. Ściag stalowy. L200x100x cm 10 cm I120. Obliczyć dopuszczalną siłę P rozciagającą ściąg stalowy o przekroju pokazanym na poniższym Przykład 4.1. Ściag stalowy Obliczyć dopuszczalną siłę P rozciagającą ściąg stalowy o przekroju pokazanym na poniższym rysunku jeśli naprężenie dopuszczalne wynosi 15 MPa. Szukana siła P przyłożona jest

Bardziej szczegółowo

rectan.co.uk 1. Szkic projektu Strona:1

rectan.co.uk 1. Szkic projektu Strona:1 Zadanie: Wyznaczyć położenie głównych centralnych osi bezwładności i obliczyć główne centralne momenty bezwładności 1. Szkic projektu * Rozwiązanie zadania * Oznaczenia: A [cm²] - pole powierzchni figury

Bardziej szczegółowo

KINEMATYCZNE WŁASNOW PRZEKŁADNI

KINEMATYCZNE WŁASNOW PRZEKŁADNI KINEMATYCZNE WŁASNOW ASNOŚCI PRZEKŁADNI Waunki współpacy pacy zazębienia Zasada n 1 - koła zębate mogą ze sobą współpacować, kiedy mają ten sam moduł m. Czy to wymaganie jest wystaczające dla pawidłowej

Bardziej szczegółowo

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NSTRKJA DO ĆWZENA Temat: Rezonans w obwodach elektycznych el ćwiczenia elem ćwiczenia jest doświadczalne spawdzenie podstawowych właściwości szeegowych i ównoległych ezonansowych obwodów elektycznych.

Bardziej szczegółowo

Siła. Zasady dynamiki

Siła. Zasady dynamiki Siła. Zasady dynaiki Siła jest wielkością wektoową. Posiada okeśloną watość, kieunek i zwot. Jednostką siły jest niuton (N). 1N=1 k s 2 Pzedstawienie aficzne A Siła pzyłożona jest do ciała w punkcie A,

Bardziej szczegółowo

Krzywe stożkowe Lekcja II: Okrąg i jego opis w różnych układach współrzędnych

Krzywe stożkowe Lekcja II: Okrąg i jego opis w różnych układach współrzędnych Krzywe stożkowe Lekcja II: Okrąg i jego opis w różnych układach współrzędnych Wydział Matematyki Politechniki Wrocławskiej Okrąg Okrąg jest szczególną krzywą stożkową. Wyznacza nam koło, które jest podstawą

Bardziej szczegółowo

Wykład 1. Elementy rachunku prawdopodobieństwa. Przestrzeń probabilistyczna.

Wykład 1. Elementy rachunku prawdopodobieństwa. Przestrzeń probabilistyczna. Podstawowe pojęcia. Wykład Elementy achunku pawdopodobieństwa. Pzestzeń pobabilistyczna. Doświadczenie losowe-doświadczenie (zjawisko, któego wyniku nie możemy pzewidzieć. Pojęcie piewotne achunku pawdopodobieństwa

Bardziej szczegółowo

Energia kinetyczna i praca. Energia potencjalna

Energia kinetyczna i praca. Energia potencjalna negia kinetyczna i paca. negia potencjalna Wykład 4 Wocław Univesity of Technology 1 NRGIA KINTYCZNA I PRACA 5.XI.011 Paca Kto wykonał większą pacę? Hossein Rezazadeh Olimpiada w Atenach 004 WR Podzut

Bardziej szczegółowo

Mechanika teoretyczna

Mechanika teoretyczna ktestki geometcze Mecik teoetcz Wkłd 9, i ktestki geometcze figu płskic. Główe cetle osie ezwłdości. Pole powiezci Momet sttcz współzęde śodk ciężkości. Momet ezwłdości Momet odśodkow główe cetle osie

Bardziej szczegółowo

Modelowanie przepływu cieczy przez ośrodki porowate Wykład III

Modelowanie przepływu cieczy przez ośrodki porowate Wykład III Modelowanie pzepływu cieczy pzez ośodki poowate Wykład III 6 Ogólne zasady ozwiązywania ównań hydodynamicznego modelu pzepływu. Metody ozwiązania ównania Laplace a. Wpowadzenie wielkości potencjału pędkości

Bardziej szczegółowo

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z PRZEDMIOTU: KONSTRUKCJE BUDOWLANE klasa III Podstawa opracowania: PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK BUDOWNICTWA 311204

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z PRZEDMIOTU: KONSTRUKCJE BUDOWLANE klasa III Podstawa opracowania: PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK BUDOWNICTWA 311204 WYMAGANIA EDUKACYJNE Z PRZEDMIOTU: KONSTRUKCJE BUDOWLANE klasa III Podstawa opracowania: PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK BUDOWNICTWA 311204 1 DZIAŁ PROGRAMOWY V. PODSTAWY STATYKI I WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW

Bardziej szczegółowo

20 ELEKTROSTATYKA. PRAWO COULOMBA.

20 ELEKTROSTATYKA. PRAWO COULOMBA. Włodzimiez Wolczyński Pawo Coulomba 20 ELEKTROSTATYKA. PRAWO COULOMBA. POLE CENTRALNE I JEDNORODNE Q q = k- stała, dla póżni = 9 10 = 1 4 = 8,9 10 -stała dielektyczna póżni ε względna stała dielektyczna

Bardziej szczegółowo

GRAWITACJA. przyciągają się wzajemnie siłą proporcjonalną do iloczynu ich mas i odwrotnie proporcjonalną do kwadratu ich odległości r.

GRAWITACJA. przyciągają się wzajemnie siłą proporcjonalną do iloczynu ich mas i odwrotnie proporcjonalną do kwadratu ich odległości r. GRAWITACJA Pawo powszechnego ciążenia (pawo gawitacji) Dwa punkty mateialne o masach m 1 i m pzyciągają się wzajemnie siłą popocjonalną do iloczynu ich mas i odwotnie popocjonalną do kwadatu ich odległości.

Bardziej szczegółowo

Tra r n a s n fo f rm r a m c a ja a na n p a rę r ż ę eń e pomi m ę i d ę zy y uk u ł k a ł d a am a i m i obr b ó r cony n m y i m

Tra r n a s n fo f rm r a m c a ja a na n p a rę r ż ę eń e pomi m ę i d ę zy y uk u ł k a ł d a am a i m i obr b ó r cony n m y i m Wytrzymałość materiałów Naprężenia główne na przykładzie płaskiego stanu naprężeń 1 Tensor naprężeń Naprężenia w stanie przestrzennym: τ τxz τ yx τ yz τzx τzy zz Układ współrzędnych jest zwykle wybrany

Bardziej szczegółowo

Przykład 4.2. Sprawdzenie naprężeń normalnych

Przykład 4.2. Sprawdzenie naprężeń normalnych Przykład 4.. Sprawdzenie naprężeń normalnych Sprawdzić warunki nośności przekroju ze względu na naprężenia normalne jeśli naprężenia dopuszczalne są równe: k c = 0 MPa k r = 80 MPa 0, kn 0 kn m 0,5 kn/m

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys.

Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys. Ćwiczenie M- Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego. Cel ćwiczenia: pomiar przyśpieszenia ziemskiego przy pomocy wahadła fizycznego.. Przyrządy: wahadło rewersyjne, elektroniczny

Bardziej szczegółowo

29 Rozpraszanie na potencjale sferycznie symetrycznym - fale kuliste

29 Rozpraszanie na potencjale sferycznie symetrycznym - fale kuliste 9 Rozpaszanie na potencjae sfeycznie symetycznym - fae kuiste W ozdziae tym zajmiemy się ozpaszaniem na potencjae sfeycznie symettycznym V ). Da uchu o dodatniej enegii E = k /m adiane ównanie Schödingea

Bardziej szczegółowo

KOOF Szczecin: Komitet Główny Olimpiady Fizycznej. Andrzej Wysmołek Komitet Główny Olimpiady Fizycznej, IFD UW.

KOOF Szczecin:   Komitet Główny Olimpiady Fizycznej. Andrzej Wysmołek Komitet Główny Olimpiady Fizycznej, IFD UW. LVII OLIMPIADA FIZYCZNA (007/008). Stopień III, zadanie doświadczalne D Źódło: Auto: Nazwa zadania: Działy: Słowa kluczowe: Komitet Główny Olimpiady Fizycznej. Andzej Wysmołek Komitet Główny Olimpiady

Bardziej szczegółowo

Komputerowa symulacja doświadczenia Rutherforda (rozpraszanie cząstki klasycznej na potencjale centralnym

Komputerowa symulacja doświadczenia Rutherforda (rozpraszanie cząstki klasycznej na potencjale centralnym Pojekt n C.8. Koputeowa syulacja doświadczenia Ruthefoda (ozpaszanie cząstki klasycznej na potencjale centalny (na podstawie S.. Koonin "Intoduction to Coputational Physics") Wpowadzenie Cząstka o asie

Bardziej szczegółowo

10. Ruch płaski ciała sztywnego

10. Ruch płaski ciała sztywnego 0. Ruch płaski ciała sztywnego. Pędkość w uchu płaskim Metody wyznaczania pędkości w uchu płaskim y x / chwiowy śodek pędkości. naitycznie Dane:, Szukane: s / /. Na podstawie położenia chwiowego śodka

Bardziej szczegółowo

XXXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne

XXXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne XXXVII OIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne ZADANIE D Nazwa zadania: Obacający się pęt swobodnie Długi cienki pęt obaca się swobodnie wokół ustalonej pionowej osi, postopadłej do niego yc.

Bardziej szczegółowo

Dobór zmiennych objaśniających do liniowego modelu ekonometrycznego

Dobór zmiennych objaśniających do liniowego modelu ekonometrycznego Dobó zmiennych objaśniających do liniowego modelu ekonometycznego Wstępnym zadaniem pzy budowie modelu ekonometycznego jest okeślenie zmiennych objaśniających. Kyteium wybou powinna być meytoyczna znajomość

Bardziej szczegółowo

dr inż. Małgorzata Langer Architektura komputerów

dr inż. Małgorzata Langer Architektura komputerów Instukcja współfinansowana pzez Unię Euopejską w amach Euopejskiego Funduszu Społecznego w pojekcie Innowacyjna dydaktyka bez oganiczeń zintegowany ozwój Politechniki Łódzkiej zaządzanie Uczelnią, nowoczesna

Bardziej szczegółowo

Model klasyczny gospodarki otwartej

Model klasyczny gospodarki otwartej Model klasyczny gospodaki otwatej Do tej poy ozpatywaliśmy model sztucznie zakładający, iż gospodaka danego kaju jest gospodaką zamkniętą. A zatem bak było międzynaodowych pzepływów dób i kapitału. Jeżeli

Bardziej szczegółowo

Mechanika ogólna. Łuki, sklepienia. Zalety łuków (2) Zalety łuków (1) Geometria łuku (1) Geometria łuku (2) Kształt osi łuku (2) Kształt osi łuku (1)

Mechanika ogólna. Łuki, sklepienia. Zalety łuków (2) Zalety łuków (1) Geometria łuku (1) Geometria łuku (2) Kształt osi łuku (2) Kształt osi łuku (1) Łuki, sklepienia Mechanika ogólna Wykład n 12 Pęty o osi zakzywionej. Łuki. Łuk: pęt o osi zakzywionej (w stanie nieodkształconym) w płaszczyźnie działania sił i podpaty na końcach w taki sposób, że podpoy

Bardziej szczegółowo

SKRYPT DO ZAJĘĆ WYRÓWNAWCZYCH Z FIZYKI DLA STUDENTÓW I ROKU AKADEMII MORSKIEJ W SZCZECINIE

SKRYPT DO ZAJĘĆ WYRÓWNAWCZYCH Z FIZYKI DLA STUDENTÓW I ROKU AKADEMII MORSKIEJ W SZCZECINIE Publikacja współfinansowana ze śodków Unii Euopejskiej w amach Euopejskiego Funduszu Społecznego SKRYPT DO ZAJĘĆ WYRÓWNAWCZYCH Z FIZYKI DLA STUDENTÓW I ROKU AKADEMII MORSKIEJ W SZCZECINIE d Janusz Chzanowski

Bardziej szczegółowo

Zrobotyzowany system docierania powierzchni płaskich z zastosowaniem plików CL Data

Zrobotyzowany system docierania powierzchni płaskich z zastosowaniem plików CL Data MECHANIK NR 8-9/2015 25 Zobotyzowany system docieania powiezcni płaskic z zastosowaniem plików CL Data Robotic system fo flat sufaces lapping using CLData ADAM BARYLSKI NORBERT PIOTROWSKI * DOI: 10.17814/mecanik.2015.8-9.335

Bardziej szczegółowo

KURS CAŁKI WIELOKROTNE

KURS CAŁKI WIELOKROTNE KURS CAŁKI WIELOKROTNE Lekcja Całki potójne ZADANIE DOMOWE www.etapez.pl Stona 1 Częśd 1: TEST Zaznacz popawną odpowiedź (tylko jedna jest pawdziwa). Pytanie 1 Obszaem całkowania w całce potójnej jest:

Bardziej szczegółowo

Pęd, d zasada zac zasad a zac owan owan a p a p du Zgod Zg n od ie n ie z d r d u r g u im g pr p a r wem e N ew e tona ton :

Pęd, d zasada zac zasad a zac owan owan a p a p du Zgod Zg n od ie n ie z d r d u r g u im g pr p a r wem e N ew e tona ton : Mechanika ogólna Wykład n 13 Zasady zachowania w dynamice. Dynamika były sztywnej. Dynamika układu punktów mateialnych. 1 Zasady zachowania w dynamice Zasada: zachowania pędu; zachowania momentu pędu (kętu);

Bardziej szczegółowo

SCENARIUSZ LEKCJI MATEMATYKI Temat: Zadania na dowodzenie w trygonometrii. Cel: Uczeń tworzy łańcuch argumentów i uzasadnia jego poprawność.

SCENARIUSZ LEKCJI MATEMATYKI Temat: Zadania na dowodzenie w trygonometrii. Cel: Uczeń tworzy łańcuch argumentów i uzasadnia jego poprawność. SCENAIUSZ LEKCJI MATEMATYKI Temat: Zadania na dowodzenie w tygonometii Cel: Uczeń twozy łańcuch agumentów i uzasadnia jego popawność Czas: godzina lekcyjna Cele zajęć: Uczeń po zajęciach: wykozystuje definicje

Bardziej szczegółowo

2. CHARAKTERYSTYKI GEOMETRYCZNE FIGUR PŁASKICH

2. CHARAKTERYSTYKI GEOMETRYCZNE FIGUR PŁASKICH dam Bodnar: Wtrzmałość Materiałów. Charakterstki geometrczne figur płaskich.. CHRKTERSTKI GEOMETRCZNE FIGUR PŁSKICH.. Definicje podstawowch charakterstk geometrcznch Podczas zajęć z wtrzmałości materiałów

Bardziej szczegółowo

Wyznaczanie współczynnika sztywności drutu metodą dynamiczną.

Wyznaczanie współczynnika sztywności drutu metodą dynamiczną. Ćwiczenie M- Wyznaczanie współczynnika sztywności dutu metodą dynamiczną.. Ce ćwiczenia: pomia współczynnika sztywności da stai metodą dgań skętnych.. Pzyządy: dwa kążki metaowe, statyw, dut staowy, stope,

Bardziej szczegółowo

MECHANIKA 2. Wykład Nr 3 KINEMATYKA. Temat RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

MECHANIKA 2. Wykład Nr 3 KINEMATYKA. Temat RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ. Prowadzący: dr Krzysztof Polko MECHANIKA 2 Wykład Nr 3 KINEMATYKA Temat RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ Prowadzący: dr Krzysztof Polko Pojęcie Ruchu Płaskiego Rys.1 Ruchem płaskim ciała sztywnego nazywamy taki ruch, w którym wszystkie

Bardziej szczegółowo

Próba określenia miary jakości informacji na gruncie teorii grafów dla potrzeb dydaktyki

Próba określenia miary jakości informacji na gruncie teorii grafów dla potrzeb dydaktyki Póba okeślenia miay jakości infomacji na guncie teoii gafów dla potzeb dydaktyki Zbigniew Osiak E-mail: zbigniew.osiak@gmail.com http://ocid.og/0000-0002-5007-306x http://via.og/autho/zbigniew_osiak Steszczenie

Bardziej szczegółowo

Charakterystyki geometryczne figur płaskich. dr hab. inż. Tadeusz Chyży Katedra Mechaniki Konstrukcji

Charakterystyki geometryczne figur płaskich. dr hab. inż. Tadeusz Chyży Katedra Mechaniki Konstrukcji Charakterstki geometrczne figur płaskich dr hab. inż. Tadeusz Chż Katedra Mechaniki Konstrukcji Wielkości geometrczne charakterzujące przekrój pod względem wtrzmałościowm to: pole przekroju (A), (ang.

Bardziej szczegółowo

POMIAR PĘTLI HISTEREZY MAGNETYCZNEJ

POMIAR PĘTLI HISTEREZY MAGNETYCZNEJ POMAR PĘTL STEREZ MAGNETZNEJ 1. Opis teoetyczny do ćwiczenia zamieszczony jest na stonie www.wtc.wat.edu.pl w dziale DDAKTKA FZKA ĆZENA LABORATORJNE.. Opis układu pomiaowego Mateiały feomagnetyczne (feyt,

Bardziej szczegółowo

Geodezja fizyczna. Siła grawitacji. Potencjał grawitacyjny Ziemi. Modele geopotencjału. Dr inż. Liliana Bujkiewicz. 23 października 2018

Geodezja fizyczna. Siła grawitacji. Potencjał grawitacyjny Ziemi. Modele geopotencjału. Dr inż. Liliana Bujkiewicz. 23 października 2018 Geodezja fizyczna Siła gawitacji. Potencjał gawitacyjny iemi. Modele geopotencjału. D inż. Liliana Bujkiewicz 23 paździenika 2018 D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna 23 paździenika 2018 1 / 24

Bardziej szczegółowo

ĆWICZENIE 6. POMIAR MOMENTU BEZWŁADNOŚCI. SPRAWDZENIE DRUGIEJ ZASADY DYNAMIKI DLA RUCHU OBROTOWEGO. BADANIE ADDYTYWNOŚCI MOMENTU BEZWłADNOŚCI

ĆWICZENIE 6. POMIAR MOMENTU BEZWŁADNOŚCI. SPRAWDZENIE DRUGIEJ ZASADY DYNAMIKI DLA RUCHU OBROTOWEGO. BADANIE ADDYTYWNOŚCI MOMENTU BEZWłADNOŚCI ĆWICZEIE 6 POMIAR MOMETU BEZWŁADOŚCI. SPRAWDZEIE DRUGIEJ ZASADY DYAMIKI DLA RUCHU OBROTOWEGO. BADAIE ADDYTYWOŚCI MOMETU BEZWłADOŚCI Wpowadzenie Była sztywna to układ punktów mateialnych o stałych odległościach

Bardziej szczegółowo

ROZWIAZANIA ZAGADNIEŃ PRZEPŁYWU FILTRACYJNEGO METODAMI ANALITYCZNYMI.

ROZWIAZANIA ZAGADNIEŃ PRZEPŁYWU FILTRACYJNEGO METODAMI ANALITYCZNYMI. Modelowanie pzepływu cieczy pzez ośodki poowate Wykład VII ROZWIAZANIA ZAGADNIEŃ PRZEPŁYWU FILTRACYJNEGO METODAMI ANALITYCZNYMI. 7. Pzepływ pzez goblę z uwzględnieniem zasilania wodami infiltacyjnymi.

Bardziej szczegółowo

θ = s r, gdzie s oznacza długość łuku okręgu o promieniu r odpowiadającą kątowi 2. Rys Obrót ciała wokół osi z

θ = s r, gdzie s oznacza długość łuku okręgu o promieniu r odpowiadającą kątowi 2. Rys Obrót ciała wokół osi z IX. OBROTY 9.1. Zmienne obotowe W celu opisania uchu obotowego ciała wokół ustalonej osi (zwanej osią obotu) należy wybać linię postopadłą do osi obotu, któa jest związana z ciałem i któa obaca się waz

Bardziej szczegółowo

23 PRĄD STAŁY. CZĘŚĆ 2

23 PRĄD STAŁY. CZĘŚĆ 2 Włodzimiez Wolczyński 23 PĄD STAŁY. CZĘŚĆ 2 zadanie 1 Tzy jednakowe oponiki, każdy o opoze =30 Ω i opó =60 Ω połączono ze źódłem pądu o napięciu 15 V, jak na ysunku obok. O ile zwiększy się natężenie pądu

Bardziej szczegółowo

cz.2 dr inż. Zbigniew Szklarski

cz.2 dr inż. Zbigniew Szklarski Wykład 11: Gawitacja cz. d inż. Zbigniew Szklaski szkla@agh.edu.pl http://laye.uci.agh.edu.pl/z.szklaski/ Pawo Gaussa - PZYKŁADY: Masa punktowa: ds Powiezchnia Gaussa M g g S g ds S g ds 0 cos180 S gds

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie 9 ZASTOSOWANIE ŻYROSKOPÓW W NAWIGACJI

Ćwiczenie 9 ZASTOSOWANIE ŻYROSKOPÓW W NAWIGACJI 9.1. Cel ćwiczenia Ćwiczenie 9 ZASTSWANIE ŻYRSKPÓW W NAWIGACJI Celem ćwiczenia jest pezentacja paktycznego wykozystania efektu żyoskopowego w lotniczych pzyządach nawigacyjnych. 9.2. Wpowadzenie Żyoskopy

Bardziej szczegółowo

L(x, 0, y, 0) = x 2 + y 2 (3)

L(x, 0, y, 0) = x 2 + y 2 (3) 0. Małe dgania Kótka notatka o małych dganiach wyjasniające możliwe niejasności. 0. Poszukiwanie punktów ównowagi Punkty ównowagi wyznaczone są waunkami x i = 0, ẋi = 0 ( Pochodna ta jest ówna pochodnej

Bardziej szczegółowo

Siła tarcia. Tarcie jest zawsze przeciwnie skierowane do kierunku ruchu (do prędkości). R. D. Knight, Physics for scientists and engineers

Siła tarcia. Tarcie jest zawsze przeciwnie skierowane do kierunku ruchu (do prędkości). R. D. Knight, Physics for scientists and engineers Siła tacia Tacie jest zawsze pzeciwnie skieowane do kieunku uchu (do pędkości). P. G. Hewitt, Fizyka wokół nas, PWN R. D. Knight, Physics fo scientists and enginees Symulacja molekulanego modelu tacia

Bardziej szczegółowo

Zadanie : Wyznaczyć położenie głównych centralnych osi bezwładności i obliczyć główne centralne momenty bezwładności Strona :1

Zadanie : Wyznaczyć położenie głównych centralnych osi bezwładności i obliczyć główne centralne momenty bezwładności Strona :1 Zadanie : Wyznaczyć położenie głównych centralnych osi bezwładności i obliczyć główne centralne momenty bezwładności * Rozwiązanie zadania * Oznaczenia : A [cm²] - pole powierzchni figury Xo [cm] - współrzędna

Bardziej szczegółowo

dr inż. Zbigniew Szklarski

dr inż. Zbigniew Szklarski ykład 5: Paca i enegia d inż. Zbigniew Szklaski szkla@agh.edu.pl http://laye.uci.agh.edu.pl/z.szklaski/ Enegia a paca Enegia jest to wielkość skalana, okeślająca stan, w jakim znajduje się jedno lub wiele

Bardziej szczegółowo

Badania nad kształtowaniem się wartości współczynnika podatności podłoża dla celów obliczeń statycznych obudowy tuneli

Badania nad kształtowaniem się wartości współczynnika podatności podłoża dla celów obliczeń statycznych obudowy tuneli AKADEMIA GÓRNICZO HUTNICZA im. Stanisława Staszica WYDZIAŁ GÓRNICTWA I GEOINŻYNIERII KATEDRA GEOMECHANIKI, BUDOWNICTWA I GEOTECHNIKI Rozpawa doktoska Badania nad kształtowaniem się watości współczynnika

Bardziej szczegółowo

gruparectan.pl 1. Szkic projektu Strona:1

gruparectan.pl 1. Szkic projektu Strona:1 Zadanie: Wyznaczyć położenie głównych centralnych osi bezwładności i obliczyć główne centralne momenty bezwładności 1. Szkic projektu * Rozwiązanie zadania * Oznaczenia: A [cm²] - pole powierzchni figury

Bardziej szczegółowo

Wykład Pojemność elektryczna. 7.1 Pole nieskończonej naładowanej warstwy. σ-ładunek powierzchniowy. S 2 E 2 E 1 y. ds 1.

Wykład Pojemność elektryczna. 7.1 Pole nieskończonej naładowanej warstwy. σ-ładunek powierzchniowy. S 2 E 2 E 1 y. ds 1. Wykład 9 7. Pojemność elektyczna 7. Pole nieskończonej naładowanej wastwy z σ σładunek powiezchniowy S y ds x S ds 8 maca 3 Reinhad Kulessa Natężenie pola elektycznego pochodzące od nieskończonej naładowanej

Bardziej szczegółowo

FIZYKA 2. Janusz Andrzejewski

FIZYKA 2. Janusz Andrzejewski FIZYKA 2 wykład 4 Janusz Andzejewski Pole magnetyczne Janusz Andzejewski 2 Pole gawitacyjne γ Pole elektyczne E Definicja wektoa B = γ E = Indukcja magnetyczna pola B: F B F G m 0 F E q 0 qv B = siła Loentza

Bardziej szczegółowo

Szczególna i ogólna teoria względności (wybrane zagadnienia)

Szczególna i ogólna teoria względności (wybrane zagadnienia) Szczególna i ogólna teoia względności wybane zagadnienia Maiusz Pzybycień Wydział Fizyki i Infomatyki Stosowanej Akademia Góniczo-Hutnicza Wykład 11 M. Pzybycień WFiIS AGH Szczególna Teoia Względności

Bardziej szczegółowo

i = [ 0] j = [ 1] k = [ 0]

i = [ 0] j = [ 1] k = [ 0] Ćwiczenia nr TEMATYKA: Układy współrzędnych: kartezjański, walcowy (cylindryczny), sferyczny (geograficzny), Przekształcenia: izometryczne, nieizometryczne. DEFINICJE: Wektor wodzący: wektorem r, ρ wodzącym

Bardziej szczegółowo

Fizyka 2. Janusz Andrzejewski

Fizyka 2. Janusz Andrzejewski Fizyka 2 wykład 2 Pawo Coulomba Jeżeli dwie naładowane cząstki o ładunkach q1 i q2 znajdują się w odległości, to siła elektostatyczna pzyciągania między nimi ma watość: F k k stała elektostatyczna k 1

Bardziej szczegółowo

Analiza Matematyczna Praca domowa

Analiza Matematyczna Praca domowa Analiza Matematyczna Praca domowa J. de Lucas Zadanie 1. Pokazać, że dla wszystkich n naturalnych ( n ) exp kx k dx 1 dx n = 1 n (e k 1). (0,1) n k=1 n! k=1 Zadanie. Obliczyć dla dowolnego n. (0,1) n (x

Bardziej szczegółowo

00502 Podstawy kinematyki D Część 2 Iloczyn wektorowy i skalarny. Wektorowy opis ruchu. Względność ruchu. Prędkość w ruchu prostoliniowym.

00502 Podstawy kinematyki D Część 2 Iloczyn wektorowy i skalarny. Wektorowy opis ruchu. Względność ruchu. Prędkość w ruchu prostoliniowym. 1 00502 Kinematyka D Dane osobowe właściciela akusza 00502 Podstawy kinematyki D Część 2 Iloczyn wektoowy i skalany. Wektoowy opis uchu. Względność uchu. Pędkość w uchu postoliniowym. Instukcja dla zdającego

Bardziej szczegółowo

WYWAŻANIE MASZYN WIRNIKOWYCH W ŁOŻYSKACH WŁASNYCH

WYWAŻANIE MASZYN WIRNIKOWYCH W ŁOŻYSKACH WŁASNYCH LABORATORIUM DRGANIA I WIBROAKUSTYKA MASZYN Wydział Budowy Maszyn i Zaządzania Zakład Wiboakustyki i Bio-Dynamiki Systemów Ćwiczenie n 4 WYWAŻANIE MASZYN WIRNIKOWYCH W ŁOŻYSKACH WŁASNYCH Cel ćwiczenia:

Bardziej szczegółowo

IV.2. Efekt Coriolisa.

IV.2. Efekt Coriolisa. IV.. Efekt oiolisa. Janusz B. Kępka Ruch absolutny i względny Załóżmy, że na wiującej taczy z pędkością kątową ω = constant ciało o masie m pzemieszcza się ze stałą pędkością = constant od punktu 0 wzdłuż

Bardziej szczegółowo

Rachunek całkowy - całka oznaczona

Rachunek całkowy - całka oznaczona SPIS TREŚCI. 2. CAŁKA OZNACZONA: a. Związek między całką oznaczoną a nieoznaczoną. b. Definicja całki oznaczonej. c. Własności całek oznaczonych. d. Zastosowanie całek oznaczonych. e. Zamiana zmiennej

Bardziej szczegółowo

Tradycyjne mierniki ryzyka

Tradycyjne mierniki ryzyka Tadycyjne mieniki yzyka Pzykład 1. Ryzyko w pzypadku potfela inwestycyjnego Dwie inwestycje mają następujące stopy zwotu, zależne od sytuacji gospodaczej: Sytuacja Pawdopodobieństwo R R Recesja 0, 9,0%

Bardziej szczegółowo

Odpowiednio [4] zużycie liniowe zębów koła ślimakowego w ciągu jednego obrotu oblicza się według wzoru

Odpowiednio [4] zużycie liniowe zębów koła ślimakowego w ciągu jednego obrotu oblicza się według wzoru Postępy Nauki i Tecniki n 5, 0 Mion Czeniec, Jezy Kiełbiński, Jui Czeniec METODA NA OSZACOWANIE WPŁYWU ZUŻYCIA NA WYTRZYMAŁOŚĆ STYKOWĄ ORAZ TRWAŁOŚĆ PRZEKŁADNI ŚLIMAKOWEJ ZE ŚLIMAKIEM ARCHIMEDESA Steszczenie.

Bardziej szczegółowo

Ć W I C Z E N I E N R E-15

Ć W I C Z E N I E N R E-15 NSTYTUT FZYK WYDZAŁ NŻYNER PRODUKCJ TECNOLOG MATERAŁÓW POLTECNKA CZĘSTOCOWSKA PRACOWNA ELEKTRYCZNOŚC MAGNETYZMU Ć W C Z E N E N R E-15 WYZNACZANE SKŁADOWEJ POZOMEJ NATĘŻENA POLA MAGNETYCZNEGO ZEM METODĄ

Bardziej szczegółowo

WYDZIAŁ FIZYKI, MATEMATYKI I INFORMATYKI POLITECHNIKI KRAKOWSKIEJ Instytut Fizyki LABORATORIUM PODSTAW ELEKTROTECHNIKI, ELEKTRONIKI I MIERNICTWA

WYDZIAŁ FIZYKI, MATEMATYKI I INFORMATYKI POLITECHNIKI KRAKOWSKIEJ Instytut Fizyki LABORATORIUM PODSTAW ELEKTROTECHNIKI, ELEKTRONIKI I MIERNICTWA WYDZIAŁ FIZYKI, MATEMATYKI I INFORMATYKI POITEHNIKI KRAKOWSKIEJ Instytut Fizyki ABORATORIUM PODSTAW EEKTROTEHNIKI, EEKTRONIKI I MIERNITWA ĆWIZENIE 7 Pojemność złącza p-n POJĘIA I MODEE potzebne do zozumienia

Bardziej szczegółowo

Metody optymalizacji. dr inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie

Metody optymalizacji. dr inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie Metody optymalizacji d inż. Paweł Zalewski kademia Moska w Szczecinie Optymalizacja - definicje: Zadaniem optymalizacji jest wyznaczenie spośód dopuszczalnych ozwiązań danego polemu ozwiązania najlepszego

Bardziej szczegółowo

Materiały pomocnicze dla studentów I roku do wykładu Wstęp do fizyki I Wykład 1

Materiały pomocnicze dla studentów I roku do wykładu Wstęp do fizyki I Wykład 1 Mateiał pomocnicze dla studentów I oku do wkładu Wstęp do fizki I Wkład 1 I. Skala i Wekto. Skala: Jest to wielkość, któą można jednoznacznie okeślić za pomocą liczb i jednostek; a więc mająca jednie watość,

Bardziej szczegółowo

DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu

DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu Ćwiczenie 7 DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Cel ćwiczenia Doświadczalne wyznaczenie częstości drgań własnych układu o dwóch stopniach swobody, pokazanie postaci drgań odpowiadających

Bardziej szczegółowo

Wykład 10. Reinhard Kulessa 1

Wykład 10. Reinhard Kulessa 1 Wykład 1 14.1 Podstawowe infomacje doświadczalne cd. 14. Pąd elektyczny jako źódło pola magnetycznego 14..1 Pole indukcji magnetycznej pochodzące od nieskończenie długiego pzewodnika z pądem. 14.. Pawo

Bardziej szczegółowo

Wykład 15. Reinhard Kulessa 1

Wykład 15. Reinhard Kulessa 1 Wykład 5 9.8 Najpostsze obwody elektyczne A. Dzielnik napięcia. B. Mostek Wheatstone a C. Kompensacyjna metoda pomiau siły elektomotoycznej D. Posty układ C. Pąd elektyczny w cieczach. Dysocjacja elektolityczna.

Bardziej szczegółowo