CHARAKTERYSTYKI GEOMETRYCZNE FIGUR PŁASKICH
|
|
- Anatol Górecki
- 4 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Politecnika Rzeszowska Wydział Budowy Maszyn i Lotnictwa Kateda Samolotów i Silników Lotniczyc Pomoce dydaktyczne Wytzymałość Mateiałów CHRKTERYSTYKI GEOMETRYCZNE FIGUR PŁSKICH Łukasz Święc Rzeszów, 18 Ewentualne uwagi, sugestie lub błędy w tekście poszę kieować na ades: lukasz.swiec@pz.edu.pl
2 1. Podstawy teoetyczne Rozpatzmy dowolną figuę płaską o polu leżącą w płaszczyźnie okeślonej w układzie współzędnyc YZ (ys. 1.1). Figuę podzielono na nieskończenie wiele pól elementanyc d odległyc odpowiednio o y i z od osi Z i Y. Figua taka cecuje się właściwościami, nazywanymi caakteystykami geometycznymi, z któyc podstawowe zdefiniowano poniżej. Pole figuy Rys.1.1 Pole figuy definiujemy, jako sumę pól elementanyc d. = d (1) Momenty statyczne pola figuy względem osi Momentem statycznym pola figuy względem osi nazywamy sumę iloczynów pól elementanyc d pzez ic odległości od tej osi. S y = z d, S z = y d () UWG Moment statyczny pola figuy płaskiej względem osi pzecodzącej pzez śodek ciężkości figuy jest ówny zeo, oś taką nazywamy osią centalną. KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st.
3 Śodek ciężkości figuy y sc = S z = y d, z sc = S y = z d W pzypadku figu złożonyc z wielu figu podstawowyc (np. postokątów, tójkątów) sumy ciągłe we wzoac (3) zastąpić można sumowaniem iloczynów współzędnej śodka ciężkości i pola poszczególnyc figu. Pzykładowo dla figuy z ysunku 1. położenie osi centalnyc wyznacza się, jako: y sc = y y + y , z sc = z z + z Ogólnie, kiedy figua składa się n składowyc, zależności powyższe pzyjmą postać: (3) y sc = y i i i, z sc = z i i i. i = 1,,, n (4) Rys.1.. UWG W figuac symetycznyc śodek ciężkości leży na osi symetii figuy. KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 3
4 Moment bezwładności figuy względem osi (osiowy moment bezwładności) Osiowym momentem bezwładności figuy nazywamy sumę iloczynów pól elementanyc d pzez kwadaty ic odległości od tej osi. I y = z d, I z = y d (5) Biegunowy moment bezwładności Biegunowym momentem bezwładności figuy nazywamy sumę iloczynów pól elementanyc d pzez kwadaty ic odległości od bieguna. I = d (6) UWG Na podstawie ysunku 1.1 łatwo zauważyć, że: = y + z Po podstawieniu tej ówności do zależności (6) otzymamy: I = d = (y + z ) d = y d + z d = I z + I y Biegunowy moment bezwładności jest sumą momentów osiowyc względem postopadłyc osi pzecodzącyc pzez ten biegun. Moment dewiacji względem układu osi (moment odśodkowy) Momentem dewiacji figuy względem układu osi nazywamy sumę iloczynów pól elementanyc d pzez ic odległości od każdej z dwóc osi. I yz = yz d (7) UWG Moment dewiacji względem osi, z któyc minimum jedna pokywa się z osią symetii (osią centalną) figuy wynosi zeo. Osie względem, któyc moment odśodkowy jest ówny zeu nazywa się centalnymi osiami głównymi. KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 4
5 TWIERDZENIE STEINER Twiedzenie to umożliwia wyznaczenie watości momentów bezwładności względem układu osi YZ pzesuniętyc względem układu centalnego Y C Z C o watości a i b. y = y 1 + b z = z 1 + a b = y y 1 a = z z 1 Rys Podstawiając do wzou (5) definiującego moment bezwładności względem osi Y wyażenie na odległość z będącą miaą oddalenia elementanego pola d od tej osi otzymamy: I y = z d = (z 1 + a) d = (z 1 + z 1 a + a ) d = z 1 d + a z 1 d + a d = I yc + a I yc S yc = = W wyażeniu powyższym piewszy człon (I yc ) ozumieć należy, jako moment bezwładności figuy o polu względem jej osi centalnej Y c. Człon dugi epezentuje moment statyczny pola tej figuy względem tej samej osi, toteż watość ta musi wynosić zeo. Człon ostatni natomiast jest iloczynem odległości pomiędzy dowolną osią Y, a osią centalną Y c pzez pole tej figuy. nalogiczny tok ozumowania zastosować można dla dugiego z momentów osiowyc oaz dla momentu odśodkowego. W efekcie otzymuje się zależności umożliwiające wyznaczanie momentów bezwładności względem układu osi pzesuniętyc: I y = I yc + a I z = I zc + b (8) I yz = I yc z C + ab KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 5
6 Momenty bezwładności względem układu osi obóconyc W celu okeślenia watości momentów bezwładności względem układu osi UV obóconego względem układu YZ o kąt α należy skozystać z następującyc wzoów tansfomacyjnyc: I u = I y cos α + I z sin α + I yz sin α I v = I y sin α + I z cos α I yz sin α (9) I uv = I yz cos α I y I z sinα Rys Wzoy (9) są słuszne pod waunkiem pzyjęcia za obót dodatni, kieunku tygonometycznego (patz ys.1.4). Główne momenty i kieunki bezwładności Ze zbiou nieskończenie wielu możliwyc położeń osi UV znaleźć można szczególny układ względem, któego osiowe momenty bezwładności pzyjmą watości maksymalną i minimalną. Układ taki nazywa się układem głównym, a jeżeli pzecodzi ównież pzez śodek ciężkości figuy nosi nazwę głównego centalnego układu osi. Watości głównyc momentów bezwładności wyznacza się, jako: I max = I 1 = I y + I z I min = I = I y + I z + ( I y I z ) + I yz ( I y I z ) + I yz (1) Kąt, o jaki należy obócić dowolny układ osi YZ, aby stał się układem głównym danej figuy oblicza się z zależności: I yz tgα = I y I z Infomację, o jaki kąt należy obócić oś poziomą układu współzędny, aby pokyła się z osią względem, któej moment bezwładności jest maksymalny (α max ) oaz minimalny (α min ), dostaczają wyażenia: (11) tgα max = tgα 1 = I yz I z I 1, tgα min = tgα = I yz I z I (1) KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 6
7 Koło Moa dla momentów bezwładności Gaficzną epezentacją zbiou wszystkic watości momentów bezwładności cecującyc daną figuę stanowi tzw. koło Moa. Koło Moa wykeśla się w układzie współzędnyc, w któym na osi poziomej odmiezamy watości osiowyc momentów bezwładności (I y, I z ), na osi pionowej natomiast watości odśodkowego momentu bezwładności (I yz ). Położenie śodka koła Moa wyznacza długość odcinka OC. Punkty pzecięcia obwodu koła z osią poziomą (1, ) wskazują watości głównyc momentów bezwładności (I 1, I ). Punkty K i L epezentują watości momentów bezwładności względem układu osi obóconyc, o kąt α w stosunku do układu głównego. Śodek koła: OC = I y + I z Pomień koła: Rys = ( I y I z ) + I yz KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 7
8 Tablica 1. Momenty bezwładności figu podstawowyc Figua Momenty bezwładności względem osi centalnyc Odśodkowy moment bezwładności względem układu osi centalnyc = b y SC = b z SC = I yc = b3 1 I zc = b3 1 I yzc = = 1 b y SC = b 3 z SC = 3 I yc = b3 36 I zc = b3 36 I yzc = ± b 7 = 1 b y SC = b z SC = 3 I yc = b3 36 I zc = b3 48 I yc z C = = π I yc = I zc = π 4 4 I yc z C = = π y SC = z SC = 4 3 π I yc = 4 ( π 8 8 9π ),11 4 I zc = π 4 8 I yc z C = = π 4 y SC = 4 3 π z SC = 4 3 π I yc = I zc = = 4 ( π π ),55 4 I yc z C = ± ( π ) ±,165 4 KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 8
9 . PRZYKŁDY zastosowanie teoii.1. Znaleźć współzędną z sc śodka ciężkości tójkąta Pole tójkąta oaz pole elementanego wycinka pola: = 1 b, d = s dz Z podobieństwa tójkątów wyznaczyć można długość s: s b = z s = b ( z) Współzędną z sc wyznacza się, zatem jako: z sc = S y Rys..1 z sc = z b ( z) dz = 1 b (z z ) dz z sc = 3 = { z } z3 3 = {3 3 3 }.. Znaleźć współzędną z sc śodka ciężkości ćwiatki koła Zadanie ozwiązane zostanie w biegunowym układzie współzędnyc, dla któego zacodzi zależność: z = ρ sinφ, y = ρ cosφ d = ρ dρ dφ Moment statyczny pola figuy względem osi y wynosi: S y = z d = ( ρ3 3 ) π = ρ sinφ ρ dρ dφ = π sinφ dφ = 3 3 ( cosφ) π 3 = 3 Współzędna śodka ciężkości pzyjmuje zatem watość: 4 z sc = 3 π Rys.. KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 9
10 .3. Znaleźć współzędną z sc śodka ciężkości ćwiatki koła (dugi sposób) Pole figuy oaz pole elementanego wycinka pola: gdzie: d = s dz, s = z = π 4 Moment statyczny pola figuy względem osi y wynosi: S y = z d = z z dz t = z dt = zdz 1 S y = { zdz = 1 } = t dt dt Rys..3 S y = ( ( t)3 3 ) = ( 3 3 ) = 3 3 z sc = S y z sc = 4 3π.4. Wyznaczyć moment bezwładoności postokąta względem osi ównoległej do podstawy i pzecodzącej pzez jego śodek ciężkości (ys..4a) oaz osi pzecodzącej pzez kawędź podstawy (ys..4b) Rys..4a Rys..4b I y = z b dz = b [ z3 3 ] = b3 1 I y1 = z b dz = b [ z3 3 ] = b3 3 KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 1
11 .5. Wyznaczyć moment bezwładności ćwiatki koła względem osi y pzecodzącej pzez kawędź figuy Zadanie ozwiązane zostanie w biegunowym układzie współzędnyc, dla któego zacodzi zależność: z = ρ sinφ, y = ρ cosφ d = ρ dρ dφ Moment bezwładności wyazi się jako: I y = z d I y = ρ 3 dρ I y = ρ4 4 π = (ρ sinφ) ρ dρ dφ π sin φdφ π sin φ dφ Rys..5 Całkę sin φ obliczyć można stosując zasadę całkowania pzez części: sin φ dφ = sinφ sinφ dφ = sinφ ( cosφ) dφ sin φ dφ = sinφ cosφ cosφ ( cosφ) dφ = sinφ cosφ + cos φ dφ sin φ dφ = sinφ cosφ + (1 sin φ ) dφ = sinφ cosφ + dφ sin φ dφ sin φ dφ = sinφ cosφ + φ sin φ dφ = φ 1 sinφ cosφ Wykozystując powyższe: I y = ρ4 4 ( φ 1 sinφ cosφ) π I y = 4 4 (π 4 1 sin π cos π ) 4 4 ( 1 4 sin cos) = 4 π 4 Ostatecznie: I y = π4 16 KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 11
12 .6. Wyznaczyć moment bezwładności tójkąta względem osi y pzecodzącej pzez jego podstawę. Następnie kozystając z twiedzenia Steinea znaleźć moment bezwładności względem centalnej osi y C. Elementane pole figuy wyznacza się jako: d = s dz gdzie: s b = z s = b ( z) Moment bezwładności względem osi Y: I y = z d = b (z z3 ) dz = z b ( z) dz = = b ( z3 3 z4 4 ) Rys..6a I y = b3 1 Wiedząc, że odległość pomiędzy osiami y i y C wynosi: pole tójkąta: z sc = 3 = b Moment bezwładności względem osi y C wyazić można, jako: I yc = I y z sc 3 Rys..6b I yc = b3 1 ( b 3 ) = b3 1 b3 18 = b3 36 I yc = b3 36 KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 1
13 .7. Wyznaczyć moment bezwładności tójkąta ównoamiennego względem osi pionowej pokywającej się z osią symetii figuy Elementane pole figuy wyznacza się jako: gdzie: d = s dy s = b y b s = b (b y) Moment bezwładności względem osi Z, ze względu na symetię, ówny będzie podwojonemu momentowi połówki tójkąta: I z = y d = y b (b y) dy = I z = 4 b (b y 3 b 3 3 y4 4 ) 4 = b (b ( b ) 6 b b 4 (b ) 4 ) b Rys..7 (b y y 3 ) dy I z = b Wyznaczyć moment odśodkowy postokąta względem układu osi pzecinającego się w naożu figuy Metoda obliczeń pzy wyboze pola elementanego w postaci d = dy dz (ys..8a): I yz = yz d = ( y dy) z dz = ( y ) z dz = = b (z ) b I yz = b 4 b Rys..8a Metoda obliczeń pzy wyboze pola elementanego w postaci d = b dz (ys..8b): I yz = yz d = z y sc b dz z b b b dz = (z ) I yz = b 4 Rys..8b KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 13
14 .9. Wyznaczyć moment odśodkowy ćwiatki koła względem układu osi pzecinającego się w naożu figuy. Następnie kozystając z twiedzenia Steinea znaleźć odśodkowy moment bezwładności względem osi centalnyc figuy Elementane pole figuy wyznacza się jako: d = s dz gdzie: s = z Śodek ciężkości pola elementanego: y c (z) = 1 z Moment odśodkowy: I yz = yz d = y c (z) z d = y c (z) z s dz I yz = 1 z z z dz 1 I yz z ( z )dz I yz = 1 ( z z4 4 1 ) = (4 4 4 ) I yz = 4 8 Rys..9a Rys..9b Zgodnie z ysunkiem.9b odległości pomiędzy osiami yz, a osiami centalnymi wynoszą: y sc = z sc = 4 ( patz zadanie.3 lub tablica 1) 3 π Odśodkowy moment bezwładności wyazić można jako: I yc z C = I yz y sc z sc I yc zc = 4 8 (4 π 3 π ) 4 Ostatecznie: I yc z C, KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 14
15 .1. Wyznaczyć moment bezwładności koła względem bieguna pokywającego się z jego śodkiem Biegunowy moment bezwładności okeślany jest, jako: I = d Jako pole elementane d pzyjąć można pole pieścienia o szeokości dρ i obwodzie πρ: d = πρ dρ Moment bezwładności obliczamy wtedy, jako: I = ρ πρ dρ = π ρ 3 dρ = π ( ρ4 4 ) Rys..1 I = π4 lub I = πd4 3 Pomiędzy momentami osiowymi, a momentem biegunowym zacodzi zależność: I = I z + I y Watości osiowyc momentów bezwładności I y i I z okeślić można wykozystując wynik zadania.5 lub kozystając z infomacji zawatyc w tablicy 1: I yc = I zc = π4 4 Biegunowy moment bezwładności pzyjmie, zatem watość: I = I yc + I zc = π4 4 I = π4 KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 15
16 3. Pzykłady wyznaczania caakteystyk geometycznyc figu złożonyc 3.1. Wyznaczyć centalne momenty bezwładności pzekoju podanego na ys.3.1 Rys. 3.1 Rozpatywana figua posiada oś symetii z c pokywającą się z osią z. Do wyznaczenia pozostaje położenie osi y c. W celu tym podzielić można jej pole na dwie części (ys. 3.1) w postaci postokątów o polac pzekoju odpowiednio 1 i. Współzędną z sc okeślającą położenie osi y c wyznacza się, według wzou 4, jako: z sc = z z 1 + = =, 5 [cm] Moment bezwładności względem osi z z c wyznacza się jako sumę momentów bezwładności pól figu składowyc względem tej osi. Kozystając z ozwiązania zadania.4a lub z tablicy 1: I zc = ( ) + ( 1 1 ) I z c = 17, 67 [cm 4 ] Okeślenie watości momentu bezwładności pola figuy względem osi centalnej y c wymaga wykozystania twiedzenia Steinea. Moment ten wynosi: I yc = [I yc1 + (z 1 z sc ) 1 ] + [I yc + (z z sc ) ] I yc = [ (5 1 3,5) 1] + [ 1 + (1,5) ] = 111, + 51,67 I yc = 16, 67 [cm 4 ] KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 16
17 3.. Wyznaczyć odśodkowy moment bezwładności dążonego pzekoju kołowego (ys.3.) Pole pzekoju ozpatywanej figuy wyznaczyć można jako óżnicę pola koła o śednicy d z koła o śednicy d w. Moment bezwładności wyznacza się dla pola figuy, zatem poszukiwana wielkość będzie óżnicą momentów bezwładności kół o śednicy d z i d w. Wykozystując wynik zadania.1 otzymamy: I = πd z 4 3 πd 4 w 3 I = π(d z 4 d w 4 ) 3 Rys Wyznaczyć odśodkowy moment bezwładności dążonego pzekoju kołowego (ys.3.3) Moment odśodkowy pola ozpatywnaej ozpatywanej figuy obliczyć można wykozystując twiedzenie Steinea w postaci: I = I C + ρ c gdzie pzez I C ozumieć należy odśodkowy moment bezławdności figuy względem jej śodka ciężkości C, a pzez ρ c odległość między początkiem układu, a tymże punktem C. W ozważanym pzypadku odśodkowy moment bezwładności figuy złożonej wynosi: I = π4 4 3 (π 1 + π 1 ) Rys. 3.3 KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 17
18 3.4. Wyznaczyć główne momenty bezwładności kątownika pzedstawionego na ysunku 3.4.1a. Pocedua ozwiązania: 1. Podział na figuy poste Rys Kątownik dzielimy na dwa postokąty pokazane na ysunku 3.4.1b Dla każdej z tyc figu należy okeślić położenie śodka ciężkości względem układu osi YZ oaz ic pole pzekoju popzecznego. Figua 1: y 1 = 1 [mm] z 1 = 5 [mm] 1 = 1 = [mm ] Figua : y = + 6 = + 3 = 5 [mm] z = 1 [mm] = 6 = 1 [mm ]. Wyznaczenie współzędnyc śodka ciężkości figuy złożonej z sc = z z 1 + = = 3, 5 [mm] y sc = y y = =,5 [mm] KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 18
19 3. Okeślenie watości momentów bezwładności względem osi centalnyc Rozpatywany kątownik składa się z dwóc figu postyc. W celu wyznaczenia momentów bezwładności względem osi centalnyc kątownika należy posłużyć się twiedzeniem Steinea. I yc = (I yc1 + a 1 1 ) + (I yc + a ) I zc = (I zc1 + b 1 1 ) + (I zc + b ) I yc z c = (I yc1 z c1 + a 1 b 1 1 ) + (I yc z c + a b ) Watości I y sc1, I z sc1, itd. wyznaczamy z pomocą infomacji zawatyc w tablicy 1. Odległości pomiędzy osiami, w ozważanym pzypadku, wynoszą: a 1 = z1 z sc = 5 3,5 = 1,5 [mm] b 1 = y1 y sc = 1,5 = 1,5 [mm] a = z z sc = 1 3,5 =,5 [mm] b = y y sc = 5,5 =,5 [mm] Momenty bezwładności względem osi centalnyc pzyjmują watości: I yc = ( ,5 ) + ( (,5) 1) = 11, , I yc = 9, 67 [mm 4 ] 1 3 I zc = ( 1 + ( 1,5) ) + ( ,5 1) = 51, , I zc = 16, 67 [mm 4 ] I yc z c = [ + 1,5 ( 1,5) ] + [ + (,5),5 1] = 45, 75, I yc z c = 1, [mm 4 ] 4. Okeślenie głównyc momentów bezwładności I max I min } = I 1 I } = I y c + I zc ± ( I y c I zc ) + I yc z c KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 19
20 I max I min } = I 1 I } = 9, ,67 + ( 9,67 16,67 ) I max I min } = I 1 I } = 6,67 ± 136, + ( 1,) I max = I 1 = 36, 67 [mm 4 ] I min = I = 9, 67 [mm 4 ] 5. Okeślenie kieunków głównyc momentów bezwładności tgα = I y c z c I yc I zc α = 1 actg ( I y c z c ) I yc I zc α = 1 actg ( ( 1,) 9,67 16,67 ) = 1 actg( 1,875) α 31 Kąt, o jaki należałoby obócić oś Y sc, aby pokyła się z osią 1 względem, któej moment bezwładności figuy ma największą watość wynosi: tgα max = I y c z c α I zc I max = α Kąt o jaki należałoby obócić oś Y sc, aby pokyła się z osią względem, któej moment bezwładności figuy ma najmniejszą watość wynosi: tgα min = I y c z c α I zc I min = α Wykeślenie koła Moa Rys KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st.
21 3.5. ltenatywny sposób ozwiązania zadania 3.4 Ponieważ wynik obliczeń nie zależy od sposobu podziału figuy złożonej na postsze elementy, identyczny wynik zadania 3.4. uzyskamy stosując podział z ysunku 3.5b. Różnice w acunkac oganiczą się jedynie do sposobu wyznaczenia współzędnyc śodka ciężkości figuy oaz momentów bezwładności względem osi centalnyc. Dalsze obliczenia pozostają identyczne w stosunku do pzykładu 3.4. Rys.3.5 Współzędnyc śodka ciężkości figuy złożonej: y sc = y 1 1 y = =,5 [mm] z sc = z 1 1 z = = 3,5 [mm] Momenty bezwładności względem osi centalnyc: I yc = [ (5 3,5) 8] [ (6 3,5) 48] = 846,67 556, I yc = 9, 67 [mm 4 ] 1 83 I zc = [ 1 + (4,5) 8] [ (5,5) 48] = 66,67 444, I zc = 16, 67 [mm 4 ] I yc z c = [ + (5 3,5) (4,5) 8] [ + (6 3,5) (5,5) 48] I yc z c = 1, [mm 4 ] KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 1
22 3.6. Wyznaczyć główne momenty bezwładności figuy pzedstawionej na ysunku 3.6.1a. Rys Podział na figuy poste y 1 = 1 [mm] z 1 = [mm] 1 = = 6 [mm ] y = 4 1 =,44 [mm] 3 π z =,5 [mm] π 1 = = 1,571 [mm ]. Wyznaczenie współzędnyc śodka ciężkości figuy złożonej y sc = y 1 1 y 1 6,44 1,571 = = 1,4 [mm] 1 6 1,571 z sc = z 1 1 z 1 = 6, 5 1, , Momenty bezwładności względem osi centalnyc a 1 = z 1 z sc = 1, 8 =, 177 [mm] b 1 = y 1 y sc = 1 1, =, 4 [mm] a = z z sc =,5 1,8 =,677 [mm] b = y y sc =,44 1, =,78 [mm] = 1, 83 [mm] I yc = [ π 14,177 6] [ 8 +,677 1,571] = 4,189 1,113 I yc = 3, 75 [mm 4 ] KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st.
23 I zc = [ (,4) 6] [, (,78) 1,571] = 3,5 1,65 I zc =, 185 [mm 4 ] I yc z c = [ +,177 (,4) 6] [ +,677 (,78) 1,571] = =,17 (,83) I yc z c =, 61 [mm 4 ] 4. Okeślenie głównyc momentów bezwładności: I max I min } = I 1 I } = 3,75 +,185 + ( 3,75,185 ) + (,61) =,63 ±,757 I max = I 1 = 3, 387 [mm 4 ], I min = I 1 = 1, 873 [mm 4 ] 5. Koło Moa α = 1 actg (,61 3,75,185 ) = 1 actg(1,375) α 7 tgα max = tgα min = I y c z c I zc I 1 α max = α 1 7 I y c z c I zc I α min = α 63 Rys KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 3
24 LITERTUR 1. Bodna.: Wytzymałość mateiałów : podęcznik dla studentów wyższyc szkół tecnicznyc, Wydawnictwo Politecniki Kakowskiej, 4. Bzoska Z.: Wytzymałość Mateiałów, PWN, Niezgodziński M., Niezgodziński T.: Wytzymałość Mateiałów, PWN Niezgodziński M., Niezgodziński T.: Zadania z wytzymałości mateiałów, PWN 13 KSiSL, WBMiL, Politecnika Rzeszowska opacował: Łukasz Święc st. 4
Modele odpowiedzi do arkusza Próbnej Matury z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony
Modele odpowiedzi do akusza Póbnej Matuy z OPERONEM Matematyka Poziom ozszezony Listopad 00 W kluczu są pezentowane pzykładowe pawidłowe odpowiedzi. Należy ównież uznać odpowiedzi ucznia, jeśli są inaczej
Bardziej szczegółowoGEOMETRIA PŁASZCZYZNY
GEOMETRIA PŁASZCZYZNY. Oblicz pole tapezu ównoamiennego, któego podstawy mają długość cm i 0 cm, a pzekątne są do siebie postopadłe.. Dany jest kwadat ABCD. Punkty E i F są śodkami boków BC i CD. Wiedząc,
Bardziej szczegółowoMECHANIKA OGÓLNA (II)
MECHNIK GÓLN (II) Semest: II (Mechanika I), III (Mechanika II), ok akademicki 2017/2018 Liczba godzin: sem. II*) - wykład 30 godz., ćwiczenia 30 godz. sem. III*) - wykład 30 godz., ćwiczenia 30 godz. (dla
Bardziej szczegółowo9. 1. KOŁO. Odcinki w okręgu i kole
9.. KOŁO Odcinki w okęgu i kole Cięciwa okęgu (koła) odcinek łączący dwa dowolne punkty okęgu d Śednica okęgu (koła) odcinek łączący dwa dowolne punkty okęgu pzechodzący pzez śodek okęgu (koła) Pomień
Bardziej szczegółowoPRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI
PRÓBNY EGZAMIN MATURALNY Z MATEMATYKI ODPOWIEDZI DO ARKUSZA ROZSZERZONEGO Zadanie ( pkt) A Zadanie ( pkt) C Zadanie ( pkt) A, bo sinα + cosα sinα + cosα cos sinα sin cosα + π π + π sin α π A więc musi
Bardziej szczegółowoII.6. Wahadło proste.
II.6. Wahadło poste. Pzez wahadło poste ozumiemy uch oscylacyjny punktu mateialnego o masie m po dolnym łuku okęgu o pomieniu, w stałym polu gawitacyjnym g = constant. Fig. II.6.1. ozkład wektoa g pzyśpieszenia
Bardziej szczegółowoKRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony
KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Póbna Matua z OPERONEM Matematyka Poziom ozszezony Listopad 0 W ni niej szym sche ma cie oce nia nia za dań otwa tych są pe zen to wa ne pzy kła do we po paw ne od po wie
Bardziej szczegółowoWykład: praca siły, pojęcie energii potencjalnej. Zasada zachowania energii.
Wykład: paca siły, pojęcie enegii potencjalnej. Zasada zachowania enegii. Uwaga: Obazki w tym steszczeniu znajdują się stonie www: http://www.whfeeman.com/tiple/content /instucto/inde.htm Pytanie: Co to
Bardziej szczegółowoKONKURS Z MATEMATYKI DLA UCZNIÓW SZKÓŁ PODSTAWOWYCH
Konkusy w województwie podkapackim w oku szkolnym 08/09 KONKURS Z MTEMTYKI L UZNIÓW SZKÓŁ POSTWOWYH ETP REJONOWY KLUZ OPOWIEZI Zasady pzyznawania punktów za każdą popawną odpowiedź punkt za błędną odpowiedź
Bardziej szczegółowo2. Charakterystyki geometryczne przekroju
. CHRKTERYSTYKI GEOMETRYCZNE PRZEKROJU 1.. Charakterystyki geometryczne przekroju.1 Podstawowe definicje Z przekrojem pręta związane są trzy wielkości fizyczne nazywane charakterystykami geometrycznymi
Bardziej szczegółowoPODSTAWY WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW (POWYM)
PODSTAWY WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW (POWYM) Automatyka i Robotyka Sem. 3 Dr inŝ. Anna DĄBROWSKA-TKACZYK (4,, 8, 5) X; (8, 3,, 9) XI; (6, 3, 0), XII; (3, 0, 7, 4) I 3 XI (wtorek) zamiast 5 XI (czwartek) Dzień
Bardziej szczegółowo1. Ciało sztywne, na które nie działa moment siły pozostaje w spoczynku lub porusza się ruchem obrotowym jednostajnym.
Wykład 3. Zasada zachowania momentu pędu. Dynamika punktu mateialnego i były sztywnej. Ruch obotowy i postępowy Większość ciał w pzyodzie to nie punkty mateialne ale ozciągłe ciała sztywne tj. obiekty,
Bardziej szczegółowo8. PŁASKIE ZAGADNIENIA TEORII SPRĘŻYSTOŚCI
8. PŁASKIE ZAGADNIENIA TEORII SPRĘŻYSTOŚCI 8. 8. PŁASKIE ZAGADNIENIA TEORII SPRĘŻYSTOŚCI 8.. Płaski stan napężenia Tacza układ, ustój ciągły jednoodny, w któym jeden wymia jest znacznie mniejszy od pozostałych,
Bardziej szczegółowoGraf skierowany. Graf zależności dla struktur drzewiastych rozgrywających parametrycznie
Gaf skieowany Gaf skieowany definiuje się jako upoządkowaną paę zbioów. Piewszy z nich zawiea wiezchołki gafu, a dugi składa się z kawędzi gafu, czyli upoządkowanych pa wiezchołków. Ruch po gafie możliwy
Bardziej szczegółowo11. DYNAMIKA RUCHU DRGAJĄCEGO
11. DYNAMIKA RUCHU DRGAJĄCEGO Ruchem dgającym nazywamy uch, któy powtaza się peiodycznie w takcie jego twania w czasie i zachodzi wokół położenia ównowagi. Zespół obiektów fizycznych zapewniający wytwozenie
Bardziej szczegółowom q κ (11.1) q ω (11.2) ω =,
OPIS RUCHU, DRGANIA WŁASNE TŁUMIONE Oga Kopacz, Adam Łodygowski, Kzysztof Tymbe, Michał Płotkowiak, Wojciech Pawłowski Konsutacje naukowe: pof. d hab. Jezy Rakowski Poznań 00/00.. Opis uchu OPIS RUCHU
Bardziej szczegółowoPole magnetyczne. 5.1 Oddziaływanie pola magnetycznego na ładunki. przewodniki z prądem. 5.1.1 Podstawowe zjawiska magnetyczne
Rozdział 5 Pole magnetyczne 5.1 Oddziaływanie pola magnetycznego na ładunki i pzewodniki z pądem 5.1.1 Podstawowe zjawiska magnetyczne W obecnym ozdziale ozpatzymy niektóe zagadnienia magnetostatyki. Magnetostatyką
Bardziej szczegółowoKRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Próbna Matura z OPERONEM. Matematyka Poziom rozszerzony
KRYTERIA OCENIANIA ODPOWIEDZI Póbna Matua z OPERONEM Matematyka Poziom ozszezony Listopad W niniejszym schemacie oceniania zadań otwatych są pezentowane pzykładowe popawne odpowiedzi. W tego typu ch należy
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE MOMENTU BEZWŁADNOSCI KRĄŻKA
Ćwiczenie -7 WYZNACZANE OENTU BEZWŁADNOSC KRĄŻKA. Cel ćwiczenia: zapoznanie się z teoią momentu bezwładności. Wyznaczenie momentu bezwładności były względem osi obotu z siłą tacia i bez tej siły, wyznaczenie
Bardziej szczegółowo2. Charakterystyki geometryczne przekroju
. CHRKTERYSTYKI GEOMETRYCZNE PRZEKROJU 1.. Charakterystyki geometryczne przekroju.1 Podstawowe definicje Z przekrojem pręta związane są trzy wielkości fizyczne nazywane charakterystykami geometrycznymi
Bardziej szczegółowoBRYŁA SZTYWNA. Umowy. Aby uprościć rozważania w tym dziale będziemy przyjmować następujące umowy:
Niektóe powody aby poznać ten dział: BRYŁA SZTYWNA stanowi dobe uzupełnienie mechaniki punktu mateialnego, opisuje wiele sytuacji z życia codziennego, ma wiele powiązań z innymi działami fizyki (temodynamika,
Bardziej szczegółowoMechanika ogólna. Łuki, sklepienia. Zalety łuków (1) Zalety łuków (2) Geometria łuku (2) Geometria łuku (1) Kształt osi łuku (1) Kształt osi łuku (2)
Łuki, skepienia Mechanika ogóna Wykład n Pęty o osi zakzywionej. Łuki. Łuk: pęt o osi zakzywionej (w stanie nieodkształconym) w płaszczyźnie działania sił i podpaty na końcach w taki sposó, że podpoy nie
Bardziej szczegółowoRuch obrotowy. Wykład 6. Wrocław University of Technology
Wykład 6 Wocław Univesity of Technology Oboty - definicje Ciało sztywne to ciało któe obaca się w taki sposób, że wszystkie jego części są związane ze sobą dzięki czemu kształt ciała nie ulega zmianie.
Bardziej szczegółowoROZWIĄZUJEMY PROBLEM RÓWNOWAŻNOŚCI MASY BEZWŁADNEJ I MASY GRAWITACYJNEJ.
ROZWIĄZUJEMY PROBLEM RÓWNOWAŻNOŚCI MASY BEZWŁADNEJ I MASY GRAWITACYJNEJ. STRESZCZENIE Na bazie fizyki klasycznej znaleziono nośnik ładunku gawitacyjnego, uzyskano jedność wszystkich odzajów pól ( elektycznych,
Bardziej szczegółowoScenariusz lekcji. Temat: Podsumowanie wiadomości o walcu. Cele lekcji
opacowała: Maia Kukułka Scenaiusz lekcji Temat: Podsumowanie wiadomości o walcu. Cele lekcji Uczeń potafi: ozpoznać walec wśód innych był obliczyć pole powiezchni walca obliczyć objętość walca zaznaczyć
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 3 REZONANS W OBWODACH ELEKTRYCZNYCH
ĆWZENE 3 EZONANS W OBWODAH EEKTYZNYH el ćwiczenia: spawdzenie podstawowych właściwości szeegowego i ównoległego obwodu ezonansowego pzy wymuszeniu napięciem sinusoidalnym, zbadanie wpływu paametów obwodu
Bardziej szczegółowoWyznaczanie profilu prędkości płynu w rurociągu o przekroju kołowym
1.Wpowadzenie Wyznaczanie pofilu pędkości płynu w uociągu o pzekoju kołowym Dla ustalonego, jednokieunkowego i uwastwionego pzepływu pzez uę o pzekoju kołowym ównanie Naviea-Stokesa upaszcza się do postaci
Bardziej szczegółowoFizyka 10. Janusz Andrzejewski
Fizyka 10 Pawa Keplea Nauki Aystotelesa i Ptolemeusza: wszystkie planety i gwiazdy pouszają się wokół Ziemi po skomplikowanych toach( będących supepozycjami uchów Ppo okęgach); Mikołaj Kopenik(1540): planety
Bardziej szczegółowoPRĄD ELEKTRYCZNY I SIŁA MAGNETYCZNA
PĄD LKTYCZNY SŁA MAGNTYCZNA Na ładunek, opócz siły elektostatycznej, działa ównież siła magnetyczna popocjonalna do pędkości ładunku v. Pzekonamy się, że siła działająca na magnes to siła działająca na
Bardziej szczegółowoFizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku
w popzednim odcinku 1 Zasady zachowania: enegia mechaniczna E E const. k p E p ()+E k (v) = 0 W układzie zachowawczym odosobnionym całkowita enegia mechaniczna, czyli suma enegii potencjalnej, E p, zaówno
Bardziej szczegółowoWYKŁAD 11 OPTYMALIZACJA WIELOKRYTERIALNA
WYKŁAD OPTYMALIZACJA WIELOKYTEIALNA Wstęp. W wielu pzypadkach pzy pojektowaniu konstukcji technicznych dla okeślenia ich jakości jest niezędne wpowadzenie więcej niż jednego kyteium oceny. F ) { ( ), (
Bardziej szczegółowoPOLE MAGNETYCZNE W PRÓŻNI. W roku 1820 Oersted zaobserwował oddziaływanie przewodnika, w którym płynął
POLE MAGNETYCZNE W PÓŻNI W oku 8 Oested zaobsewował oddziaływanie pzewodnika, w któym płynął pąd, na igłę magnetyczną Dopowadziło to do wniosku, że pądy elektyczne są pzyczyną powstania pola magnetycznego
Bardziej szczegółowoPrzykład 4.1. Ściag stalowy. L200x100x cm 10 cm I120. Obliczyć dopuszczalną siłę P rozciagającą ściąg stalowy o przekroju pokazanym na poniższym
Przykład 4.1. Ściag stalowy Obliczyć dopuszczalną siłę P rozciagającą ściąg stalowy o przekroju pokazanym na poniższym rysunku jeśli naprężenie dopuszczalne wynosi 15 MPa. Szukana siła P przyłożona jest
Bardziej szczegółoworectan.co.uk 1. Szkic projektu Strona:1
Zadanie: Wyznaczyć położenie głównych centralnych osi bezwładności i obliczyć główne centralne momenty bezwładności 1. Szkic projektu * Rozwiązanie zadania * Oznaczenia: A [cm²] - pole powierzchni figury
Bardziej szczegółowoKINEMATYCZNE WŁASNOW PRZEKŁADNI
KINEMATYCZNE WŁASNOW ASNOŚCI PRZEKŁADNI Waunki współpacy pacy zazębienia Zasada n 1 - koła zębate mogą ze sobą współpacować, kiedy mają ten sam moduł m. Czy to wymaganie jest wystaczające dla pawidłowej
Bardziej szczegółowoINSTRUKCJA DO ĆWICZENIA
NSTRKJA DO ĆWZENA Temat: Rezonans w obwodach elektycznych el ćwiczenia elem ćwiczenia jest doświadczalne spawdzenie podstawowych właściwości szeegowych i ównoległych ezonansowych obwodów elektycznych.
Bardziej szczegółowoSiła. Zasady dynamiki
Siła. Zasady dynaiki Siła jest wielkością wektoową. Posiada okeśloną watość, kieunek i zwot. Jednostką siły jest niuton (N). 1N=1 k s 2 Pzedstawienie aficzne A Siła pzyłożona jest do ciała w punkcie A,
Bardziej szczegółowoKrzywe stożkowe Lekcja II: Okrąg i jego opis w różnych układach współrzędnych
Krzywe stożkowe Lekcja II: Okrąg i jego opis w różnych układach współrzędnych Wydział Matematyki Politechniki Wrocławskiej Okrąg Okrąg jest szczególną krzywą stożkową. Wyznacza nam koło, które jest podstawą
Bardziej szczegółowoWykład 1. Elementy rachunku prawdopodobieństwa. Przestrzeń probabilistyczna.
Podstawowe pojęcia. Wykład Elementy achunku pawdopodobieństwa. Pzestzeń pobabilistyczna. Doświadczenie losowe-doświadczenie (zjawisko, któego wyniku nie możemy pzewidzieć. Pojęcie piewotne achunku pawdopodobieństwa
Bardziej szczegółowoEnergia kinetyczna i praca. Energia potencjalna
negia kinetyczna i paca. negia potencjalna Wykład 4 Wocław Univesity of Technology 1 NRGIA KINTYCZNA I PRACA 5.XI.011 Paca Kto wykonał większą pacę? Hossein Rezazadeh Olimpiada w Atenach 004 WR Podzut
Bardziej szczegółowoMechanika teoretyczna
ktestki geometcze Mecik teoetcz Wkłd 9, i ktestki geometcze figu płskic. Główe cetle osie ezwłdości. Pole powiezci Momet sttcz współzęde śodk ciężkości. Momet ezwłdości Momet odśodkow główe cetle osie
Bardziej szczegółowoModelowanie przepływu cieczy przez ośrodki porowate Wykład III
Modelowanie pzepływu cieczy pzez ośodki poowate Wykład III 6 Ogólne zasady ozwiązywania ównań hydodynamicznego modelu pzepływu. Metody ozwiązania ównania Laplace a. Wpowadzenie wielkości potencjału pędkości
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA EDUKACYJNE Z PRZEDMIOTU: KONSTRUKCJE BUDOWLANE klasa III Podstawa opracowania: PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK BUDOWNICTWA 311204
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z PRZEDMIOTU: KONSTRUKCJE BUDOWLANE klasa III Podstawa opracowania: PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK BUDOWNICTWA 311204 1 DZIAŁ PROGRAMOWY V. PODSTAWY STATYKI I WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW
Bardziej szczegółowo20 ELEKTROSTATYKA. PRAWO COULOMBA.
Włodzimiez Wolczyński Pawo Coulomba 20 ELEKTROSTATYKA. PRAWO COULOMBA. POLE CENTRALNE I JEDNORODNE Q q = k- stała, dla póżni = 9 10 = 1 4 = 8,9 10 -stała dielektyczna póżni ε względna stała dielektyczna
Bardziej szczegółowoGRAWITACJA. przyciągają się wzajemnie siłą proporcjonalną do iloczynu ich mas i odwrotnie proporcjonalną do kwadratu ich odległości r.
GRAWITACJA Pawo powszechnego ciążenia (pawo gawitacji) Dwa punkty mateialne o masach m 1 i m pzyciągają się wzajemnie siłą popocjonalną do iloczynu ich mas i odwotnie popocjonalną do kwadatu ich odległości.
Bardziej szczegółowoTra r n a s n fo f rm r a m c a ja a na n p a rę r ż ę eń e pomi m ę i d ę zy y uk u ł k a ł d a am a i m i obr b ó r cony n m y i m
Wytrzymałość materiałów Naprężenia główne na przykładzie płaskiego stanu naprężeń 1 Tensor naprężeń Naprężenia w stanie przestrzennym: τ τxz τ yx τ yz τzx τzy zz Układ współrzędnych jest zwykle wybrany
Bardziej szczegółowoPrzykład 4.2. Sprawdzenie naprężeń normalnych
Przykład 4.. Sprawdzenie naprężeń normalnych Sprawdzić warunki nośności przekroju ze względu na naprężenia normalne jeśli naprężenia dopuszczalne są równe: k c = 0 MPa k r = 80 MPa 0, kn 0 kn m 0,5 kn/m
Bardziej szczegółowoĆwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys.
Ćwiczenie M- Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego. Cel ćwiczenia: pomiar przyśpieszenia ziemskiego przy pomocy wahadła fizycznego.. Przyrządy: wahadło rewersyjne, elektroniczny
Bardziej szczegółowo29 Rozpraszanie na potencjale sferycznie symetrycznym - fale kuliste
9 Rozpaszanie na potencjae sfeycznie symetycznym - fae kuiste W ozdziae tym zajmiemy się ozpaszaniem na potencjae sfeycznie symettycznym V ). Da uchu o dodatniej enegii E = k /m adiane ównanie Schödingea
Bardziej szczegółowoKOOF Szczecin: Komitet Główny Olimpiady Fizycznej. Andrzej Wysmołek Komitet Główny Olimpiady Fizycznej, IFD UW.
LVII OLIMPIADA FIZYCZNA (007/008). Stopień III, zadanie doświadczalne D Źódło: Auto: Nazwa zadania: Działy: Słowa kluczowe: Komitet Główny Olimpiady Fizycznej. Andzej Wysmołek Komitet Główny Olimpiady
Bardziej szczegółowoKomputerowa symulacja doświadczenia Rutherforda (rozpraszanie cząstki klasycznej na potencjale centralnym
Pojekt n C.8. Koputeowa syulacja doświadczenia Ruthefoda (ozpaszanie cząstki klasycznej na potencjale centalny (na podstawie S.. Koonin "Intoduction to Coputational Physics") Wpowadzenie Cząstka o asie
Bardziej szczegółowo10. Ruch płaski ciała sztywnego
0. Ruch płaski ciała sztywnego. Pędkość w uchu płaskim Metody wyznaczania pędkości w uchu płaskim y x / chwiowy śodek pędkości. naitycznie Dane:, Szukane: s / /. Na podstawie położenia chwiowego śodka
Bardziej szczegółowoXXXVII OLIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne
XXXVII OIMPIADA FIZYCZNA ETAP III Zadanie doświadczalne ZADANIE D Nazwa zadania: Obacający się pęt swobodnie Długi cienki pęt obaca się swobodnie wokół ustalonej pionowej osi, postopadłej do niego yc.
Bardziej szczegółowoDobór zmiennych objaśniających do liniowego modelu ekonometrycznego
Dobó zmiennych objaśniających do liniowego modelu ekonometycznego Wstępnym zadaniem pzy budowie modelu ekonometycznego jest okeślenie zmiennych objaśniających. Kyteium wybou powinna być meytoyczna znajomość
Bardziej szczegółowodr inż. Małgorzata Langer Architektura komputerów
Instukcja współfinansowana pzez Unię Euopejską w amach Euopejskiego Funduszu Społecznego w pojekcie Innowacyjna dydaktyka bez oganiczeń zintegowany ozwój Politechniki Łódzkiej zaządzanie Uczelnią, nowoczesna
Bardziej szczegółowoModel klasyczny gospodarki otwartej
Model klasyczny gospodaki otwatej Do tej poy ozpatywaliśmy model sztucznie zakładający, iż gospodaka danego kaju jest gospodaką zamkniętą. A zatem bak było międzynaodowych pzepływów dób i kapitału. Jeżeli
Bardziej szczegółowoMechanika ogólna. Łuki, sklepienia. Zalety łuków (2) Zalety łuków (1) Geometria łuku (1) Geometria łuku (2) Kształt osi łuku (2) Kształt osi łuku (1)
Łuki, sklepienia Mechanika ogólna Wykład n 12 Pęty o osi zakzywionej. Łuki. Łuk: pęt o osi zakzywionej (w stanie nieodkształconym) w płaszczyźnie działania sił i podpaty na końcach w taki sposób, że podpoy
Bardziej szczegółowoSKRYPT DO ZAJĘĆ WYRÓWNAWCZYCH Z FIZYKI DLA STUDENTÓW I ROKU AKADEMII MORSKIEJ W SZCZECINIE
Publikacja współfinansowana ze śodków Unii Euopejskiej w amach Euopejskiego Funduszu Społecznego SKRYPT DO ZAJĘĆ WYRÓWNAWCZYCH Z FIZYKI DLA STUDENTÓW I ROKU AKADEMII MORSKIEJ W SZCZECINIE d Janusz Chzanowski
Bardziej szczegółowoZrobotyzowany system docierania powierzchni płaskich z zastosowaniem plików CL Data
MECHANIK NR 8-9/2015 25 Zobotyzowany system docieania powiezcni płaskic z zastosowaniem plików CL Data Robotic system fo flat sufaces lapping using CLData ADAM BARYLSKI NORBERT PIOTROWSKI * DOI: 10.17814/mecanik.2015.8-9.335
Bardziej szczegółowoKURS CAŁKI WIELOKROTNE
KURS CAŁKI WIELOKROTNE Lekcja Całki potójne ZADANIE DOMOWE www.etapez.pl Stona 1 Częśd 1: TEST Zaznacz popawną odpowiedź (tylko jedna jest pawdziwa). Pytanie 1 Obszaem całkowania w całce potójnej jest:
Bardziej szczegółowoPęd, d zasada zac zasad a zac owan owan a p a p du Zgod Zg n od ie n ie z d r d u r g u im g pr p a r wem e N ew e tona ton :
Mechanika ogólna Wykład n 13 Zasady zachowania w dynamice. Dynamika były sztywnej. Dynamika układu punktów mateialnych. 1 Zasady zachowania w dynamice Zasada: zachowania pędu; zachowania momentu pędu (kętu);
Bardziej szczegółowoSCENARIUSZ LEKCJI MATEMATYKI Temat: Zadania na dowodzenie w trygonometrii. Cel: Uczeń tworzy łańcuch argumentów i uzasadnia jego poprawność.
SCENAIUSZ LEKCJI MATEMATYKI Temat: Zadania na dowodzenie w tygonometii Cel: Uczeń twozy łańcuch agumentów i uzasadnia jego popawność Czas: godzina lekcyjna Cele zajęć: Uczeń po zajęciach: wykozystuje definicje
Bardziej szczegółowo2. CHARAKTERYSTYKI GEOMETRYCZNE FIGUR PŁASKICH
dam Bodnar: Wtrzmałość Materiałów. Charakterstki geometrczne figur płaskich.. CHRKTERSTKI GEOMETRCZNE FIGUR PŁSKICH.. Definicje podstawowch charakterstk geometrcznch Podczas zajęć z wtrzmałości materiałów
Bardziej szczegółowoWyznaczanie współczynnika sztywności drutu metodą dynamiczną.
Ćwiczenie M- Wyznaczanie współczynnika sztywności dutu metodą dynamiczną.. Ce ćwiczenia: pomia współczynnika sztywności da stai metodą dgań skętnych.. Pzyządy: dwa kążki metaowe, statyw, dut staowy, stope,
Bardziej szczegółowoMECHANIKA 2. Wykład Nr 3 KINEMATYKA. Temat RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ. Prowadzący: dr Krzysztof Polko
MECHANIKA 2 Wykład Nr 3 KINEMATYKA Temat RUCH PŁASKI BRYŁY MATERIALNEJ Prowadzący: dr Krzysztof Polko Pojęcie Ruchu Płaskiego Rys.1 Ruchem płaskim ciała sztywnego nazywamy taki ruch, w którym wszystkie
Bardziej szczegółowoPróba określenia miary jakości informacji na gruncie teorii grafów dla potrzeb dydaktyki
Póba okeślenia miay jakości infomacji na guncie teoii gafów dla potzeb dydaktyki Zbigniew Osiak E-mail: zbigniew.osiak@gmail.com http://ocid.og/0000-0002-5007-306x http://via.og/autho/zbigniew_osiak Steszczenie
Bardziej szczegółowoCharakterystyki geometryczne figur płaskich. dr hab. inż. Tadeusz Chyży Katedra Mechaniki Konstrukcji
Charakterstki geometrczne figur płaskich dr hab. inż. Tadeusz Chż Katedra Mechaniki Konstrukcji Wielkości geometrczne charakterzujące przekrój pod względem wtrzmałościowm to: pole przekroju (A), (ang.
Bardziej szczegółowoPOMIAR PĘTLI HISTEREZY MAGNETYCZNEJ
POMAR PĘTL STEREZ MAGNETZNEJ 1. Opis teoetyczny do ćwiczenia zamieszczony jest na stonie www.wtc.wat.edu.pl w dziale DDAKTKA FZKA ĆZENA LABORATORJNE.. Opis układu pomiaowego Mateiały feomagnetyczne (feyt,
Bardziej szczegółowoGeodezja fizyczna. Siła grawitacji. Potencjał grawitacyjny Ziemi. Modele geopotencjału. Dr inż. Liliana Bujkiewicz. 23 października 2018
Geodezja fizyczna Siła gawitacji. Potencjał gawitacyjny iemi. Modele geopotencjału. D inż. Liliana Bujkiewicz 23 paździenika 2018 D inż. Liliana Bujkiewicz Geodezja fizyczna 23 paździenika 2018 1 / 24
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 6. POMIAR MOMENTU BEZWŁADNOŚCI. SPRAWDZENIE DRUGIEJ ZASADY DYNAMIKI DLA RUCHU OBROTOWEGO. BADANIE ADDYTYWNOŚCI MOMENTU BEZWłADNOŚCI
ĆWICZEIE 6 POMIAR MOMETU BEZWŁADOŚCI. SPRAWDZEIE DRUGIEJ ZASADY DYAMIKI DLA RUCHU OBROTOWEGO. BADAIE ADDYTYWOŚCI MOMETU BEZWłADOŚCI Wpowadzenie Była sztywna to układ punktów mateialnych o stałych odległościach
Bardziej szczegółowoROZWIAZANIA ZAGADNIEŃ PRZEPŁYWU FILTRACYJNEGO METODAMI ANALITYCZNYMI.
Modelowanie pzepływu cieczy pzez ośodki poowate Wykład VII ROZWIAZANIA ZAGADNIEŃ PRZEPŁYWU FILTRACYJNEGO METODAMI ANALITYCZNYMI. 7. Pzepływ pzez goblę z uwzględnieniem zasilania wodami infiltacyjnymi.
Bardziej szczegółowoθ = s r, gdzie s oznacza długość łuku okręgu o promieniu r odpowiadającą kątowi 2. Rys Obrót ciała wokół osi z
IX. OBROTY 9.1. Zmienne obotowe W celu opisania uchu obotowego ciała wokół ustalonej osi (zwanej osią obotu) należy wybać linię postopadłą do osi obotu, któa jest związana z ciałem i któa obaca się waz
Bardziej szczegółowo23 PRĄD STAŁY. CZĘŚĆ 2
Włodzimiez Wolczyński 23 PĄD STAŁY. CZĘŚĆ 2 zadanie 1 Tzy jednakowe oponiki, każdy o opoze =30 Ω i opó =60 Ω połączono ze źódłem pądu o napięciu 15 V, jak na ysunku obok. O ile zwiększy się natężenie pądu
Bardziej szczegółowocz.2 dr inż. Zbigniew Szklarski
Wykład 11: Gawitacja cz. d inż. Zbigniew Szklaski szkla@agh.edu.pl http://laye.uci.agh.edu.pl/z.szklaski/ Pawo Gaussa - PZYKŁADY: Masa punktowa: ds Powiezchnia Gaussa M g g S g ds S g ds 0 cos180 S gds
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 9 ZASTOSOWANIE ŻYROSKOPÓW W NAWIGACJI
9.1. Cel ćwiczenia Ćwiczenie 9 ZASTSWANIE ŻYRSKPÓW W NAWIGACJI Celem ćwiczenia jest pezentacja paktycznego wykozystania efektu żyoskopowego w lotniczych pzyządach nawigacyjnych. 9.2. Wpowadzenie Żyoskopy
Bardziej szczegółowoL(x, 0, y, 0) = x 2 + y 2 (3)
0. Małe dgania Kótka notatka o małych dganiach wyjasniające możliwe niejasności. 0. Poszukiwanie punktów ównowagi Punkty ównowagi wyznaczone są waunkami x i = 0, ẋi = 0 ( Pochodna ta jest ówna pochodnej
Bardziej szczegółowoSiła tarcia. Tarcie jest zawsze przeciwnie skierowane do kierunku ruchu (do prędkości). R. D. Knight, Physics for scientists and engineers
Siła tacia Tacie jest zawsze pzeciwnie skieowane do kieunku uchu (do pędkości). P. G. Hewitt, Fizyka wokół nas, PWN R. D. Knight, Physics fo scientists and enginees Symulacja molekulanego modelu tacia
Bardziej szczegółowoZadanie : Wyznaczyć położenie głównych centralnych osi bezwładności i obliczyć główne centralne momenty bezwładności Strona :1
Zadanie : Wyznaczyć położenie głównych centralnych osi bezwładności i obliczyć główne centralne momenty bezwładności * Rozwiązanie zadania * Oznaczenia : A [cm²] - pole powierzchni figury Xo [cm] - współrzędna
Bardziej szczegółowodr inż. Zbigniew Szklarski
ykład 5: Paca i enegia d inż. Zbigniew Szklaski szkla@agh.edu.pl http://laye.uci.agh.edu.pl/z.szklaski/ Enegia a paca Enegia jest to wielkość skalana, okeślająca stan, w jakim znajduje się jedno lub wiele
Bardziej szczegółowoBadania nad kształtowaniem się wartości współczynnika podatności podłoża dla celów obliczeń statycznych obudowy tuneli
AKADEMIA GÓRNICZO HUTNICZA im. Stanisława Staszica WYDZIAŁ GÓRNICTWA I GEOINŻYNIERII KATEDRA GEOMECHANIKI, BUDOWNICTWA I GEOTECHNIKI Rozpawa doktoska Badania nad kształtowaniem się watości współczynnika
Bardziej szczegółowogruparectan.pl 1. Szkic projektu Strona:1
Zadanie: Wyznaczyć położenie głównych centralnych osi bezwładności i obliczyć główne centralne momenty bezwładności 1. Szkic projektu * Rozwiązanie zadania * Oznaczenia: A [cm²] - pole powierzchni figury
Bardziej szczegółowoWykład Pojemność elektryczna. 7.1 Pole nieskończonej naładowanej warstwy. σ-ładunek powierzchniowy. S 2 E 2 E 1 y. ds 1.
Wykład 9 7. Pojemność elektyczna 7. Pole nieskończonej naładowanej wastwy z σ σładunek powiezchniowy S y ds x S ds 8 maca 3 Reinhad Kulessa Natężenie pola elektycznego pochodzące od nieskończonej naładowanej
Bardziej szczegółowoFIZYKA 2. Janusz Andrzejewski
FIZYKA 2 wykład 4 Janusz Andzejewski Pole magnetyczne Janusz Andzejewski 2 Pole gawitacyjne γ Pole elektyczne E Definicja wektoa B = γ E = Indukcja magnetyczna pola B: F B F G m 0 F E q 0 qv B = siła Loentza
Bardziej szczegółowoSzczególna i ogólna teoria względności (wybrane zagadnienia)
Szczególna i ogólna teoia względności wybane zagadnienia Maiusz Pzybycień Wydział Fizyki i Infomatyki Stosowanej Akademia Góniczo-Hutnicza Wykład 11 M. Pzybycień WFiIS AGH Szczególna Teoia Względności
Bardziej szczegółowoi = [ 0] j = [ 1] k = [ 0]
Ćwiczenia nr TEMATYKA: Układy współrzędnych: kartezjański, walcowy (cylindryczny), sferyczny (geograficzny), Przekształcenia: izometryczne, nieizometryczne. DEFINICJE: Wektor wodzący: wektorem r, ρ wodzącym
Bardziej szczegółowoFizyka 2. Janusz Andrzejewski
Fizyka 2 wykład 2 Pawo Coulomba Jeżeli dwie naładowane cząstki o ładunkach q1 i q2 znajdują się w odległości, to siła elektostatyczna pzyciągania między nimi ma watość: F k k stała elektostatyczna k 1
Bardziej szczegółowoAnaliza Matematyczna Praca domowa
Analiza Matematyczna Praca domowa J. de Lucas Zadanie 1. Pokazać, że dla wszystkich n naturalnych ( n ) exp kx k dx 1 dx n = 1 n (e k 1). (0,1) n k=1 n! k=1 Zadanie. Obliczyć dla dowolnego n. (0,1) n (x
Bardziej szczegółowo00502 Podstawy kinematyki D Część 2 Iloczyn wektorowy i skalarny. Wektorowy opis ruchu. Względność ruchu. Prędkość w ruchu prostoliniowym.
1 00502 Kinematyka D Dane osobowe właściciela akusza 00502 Podstawy kinematyki D Część 2 Iloczyn wektoowy i skalany. Wektoowy opis uchu. Względność uchu. Pędkość w uchu postoliniowym. Instukcja dla zdającego
Bardziej szczegółowoWYWAŻANIE MASZYN WIRNIKOWYCH W ŁOŻYSKACH WŁASNYCH
LABORATORIUM DRGANIA I WIBROAKUSTYKA MASZYN Wydział Budowy Maszyn i Zaządzania Zakład Wiboakustyki i Bio-Dynamiki Systemów Ćwiczenie n 4 WYWAŻANIE MASZYN WIRNIKOWYCH W ŁOŻYSKACH WŁASNYCH Cel ćwiczenia:
Bardziej szczegółowoIV.2. Efekt Coriolisa.
IV.. Efekt oiolisa. Janusz B. Kępka Ruch absolutny i względny Załóżmy, że na wiującej taczy z pędkością kątową ω = constant ciało o masie m pzemieszcza się ze stałą pędkością = constant od punktu 0 wzdłuż
Bardziej szczegółowoRachunek całkowy - całka oznaczona
SPIS TREŚCI. 2. CAŁKA OZNACZONA: a. Związek między całką oznaczoną a nieoznaczoną. b. Definicja całki oznaczonej. c. Własności całek oznaczonych. d. Zastosowanie całek oznaczonych. e. Zamiana zmiennej
Bardziej szczegółowoTradycyjne mierniki ryzyka
Tadycyjne mieniki yzyka Pzykład 1. Ryzyko w pzypadku potfela inwestycyjnego Dwie inwestycje mają następujące stopy zwotu, zależne od sytuacji gospodaczej: Sytuacja Pawdopodobieństwo R R Recesja 0, 9,0%
Bardziej szczegółowoOdpowiednio [4] zużycie liniowe zębów koła ślimakowego w ciągu jednego obrotu oblicza się według wzoru
Postępy Nauki i Tecniki n 5, 0 Mion Czeniec, Jezy Kiełbiński, Jui Czeniec METODA NA OSZACOWANIE WPŁYWU ZUŻYCIA NA WYTRZYMAŁOŚĆ STYKOWĄ ORAZ TRWAŁOŚĆ PRZEKŁADNI ŚLIMAKOWEJ ZE ŚLIMAKIEM ARCHIMEDESA Steszczenie.
Bardziej szczegółowoĆ W I C Z E N I E N R E-15
NSTYTUT FZYK WYDZAŁ NŻYNER PRODUKCJ TECNOLOG MATERAŁÓW POLTECNKA CZĘSTOCOWSKA PRACOWNA ELEKTRYCZNOŚC MAGNETYZMU Ć W C Z E N E N R E-15 WYZNACZANE SKŁADOWEJ POZOMEJ NATĘŻENA POLA MAGNETYCZNEGO ZEM METODĄ
Bardziej szczegółowoWYDZIAŁ FIZYKI, MATEMATYKI I INFORMATYKI POLITECHNIKI KRAKOWSKIEJ Instytut Fizyki LABORATORIUM PODSTAW ELEKTROTECHNIKI, ELEKTRONIKI I MIERNICTWA
WYDZIAŁ FIZYKI, MATEMATYKI I INFORMATYKI POITEHNIKI KRAKOWSKIEJ Instytut Fizyki ABORATORIUM PODSTAW EEKTROTEHNIKI, EEKTRONIKI I MIERNITWA ĆWIZENIE 7 Pojemność złącza p-n POJĘIA I MODEE potzebne do zozumienia
Bardziej szczegółowoMetody optymalizacji. dr inż. Paweł Zalewski Akademia Morska w Szczecinie
Metody optymalizacji d inż. Paweł Zalewski kademia Moska w Szczecinie Optymalizacja - definicje: Zadaniem optymalizacji jest wyznaczenie spośód dopuszczalnych ozwiązań danego polemu ozwiązania najlepszego
Bardziej szczegółowoMateriały pomocnicze dla studentów I roku do wykładu Wstęp do fizyki I Wykład 1
Mateiał pomocnicze dla studentów I oku do wkładu Wstęp do fizki I Wkład 1 I. Skala i Wekto. Skala: Jest to wielkość, któą można jednoznacznie okeślić za pomocą liczb i jednostek; a więc mająca jednie watość,
Bardziej szczegółowoDRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu
Ćwiczenie 7 DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Cel ćwiczenia Doświadczalne wyznaczenie częstości drgań własnych układu o dwóch stopniach swobody, pokazanie postaci drgań odpowiadających
Bardziej szczegółowoWykład 10. Reinhard Kulessa 1
Wykład 1 14.1 Podstawowe infomacje doświadczalne cd. 14. Pąd elektyczny jako źódło pola magnetycznego 14..1 Pole indukcji magnetycznej pochodzące od nieskończenie długiego pzewodnika z pądem. 14.. Pawo
Bardziej szczegółowoWykład 15. Reinhard Kulessa 1
Wykład 5 9.8 Najpostsze obwody elektyczne A. Dzielnik napięcia. B. Mostek Wheatstone a C. Kompensacyjna metoda pomiau siły elektomotoycznej D. Posty układ C. Pąd elektyczny w cieczach. Dysocjacja elektolityczna.
Bardziej szczegółowo