O KOMBINATORYCE ANALITYCZNEJ

Podobne dokumenty
Matematyka Dyskretna - zagadnienia

f '. Funkcja h jest ciągła. Załóżmy, że ciąg (z n ) n 0, z n+1 = h(z n ) jest dobrze określony, tzn. n 0 f ' ( z n

APROKSYMACJA I INTERPOLACJA. funkcja f jest zbyt skomplikowana; użycie f w dalszej analizie problemu jest trudne

Funkcja generująca rozkład (p-two)

LICZBY, RÓWNANIA, NIERÓWNOŚCI; DOWÓD INDUKCYJNY

INDUKCJA MATEMATYCZNA

Zadania z Analizy Funkcjonalnej I Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi?

Wykład 8: Zmienne losowe dyskretne. Rozkłady Bernoulliego (dwumianowy), Pascala, Poissona. Przybliżenie Poissona rozkładu dwumianowego.

Analiza I.1, zima globalna lista zadań

Matematyka I. Bezpieczeństwo jądrowe i ochrona radiologiczna Semestr zimowy 2018/2019 Wykład 11
























RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE WYKŁAD 11

Matematyczne Metody Fizyki I

Kombinatorycznie o tożsamościach kombinatorycznych

Definicja interpolacji

Krzywe Freya i Wielkie Twierdzenie Fermata

Dwumian Newtona. Agnieszka Dąbrowska i Maciej Nieszporski 8 stycznia 2011

Twierdzenia graniczne:

Funkcje tworz ce skrypt do zada«

Rachunek różniczkowy i całkowy w przestrzeniach R n

Zadania egzaminacyjne

KOMBINATORYKA. Oznaczenia. } oznacza zbiór o elementach a, a2,..., an. Kolejność wypisania elementów zbioru nie odgrywa roli.

I. Podzielność liczb całkowitych

Zadania z Analizy Funkcjonalnej I Które z poniższych przestrzeni metrycznych są przestrzeniami unormowanymi?

Maciej Grzesiak Instytut Matematyki Politechniki Poznańskiej. Całki nieoznaczone

Funkcje Analityczne, ćwiczenia i prace domowe

1 Twierdzenia o granicznym przejściu pod znakiem całki

Charakterystyki liczbowe zmiennych losowych: wartość oczekiwana i wariancja

Zdarzenia losowe, definicja prawdopodobieństwa, zmienne losowe

Podstawowe rozkłady zmiennych losowych typu dyskretnego

Rozkład normalny (Gaussa)

Sumy kwadratów kolejnych liczb naturalnych

tek zauważmy, że podobnie jak w dziedzinie rzeczywistej wprowadzamy dla funkcji zespolonych zmiennej rzeczywistej pochodne wyższych rze

Wersja testu A 15 lutego 2011 r. jest, że a) x R y R y 2 > Czy prawda. b) y R x R y 2 > 1 c) x R y R y 2 > 1 d) x R y R y 2 > 1.

3. Funkcje elementarne

Estymacja przedziałowa - przedziały ufności dla średnich. Wrocław, 5 grudnia 2014

ZWĄIZEK REKURENCYJNY ORAZ ZALEŻNOŚCI I RÓWNANIE RÓŻNICZKOWE DLA WIELOMIANÓW LEGENDRE A

Zliczanie Podziałów Liczb

Lokalna odwracalność odwzorowań, odwzorowania uwikłane

Analiza matematyczna i algebra liniowa

O liczbach naturalnych, których suma równa się iloczynowi

Freyd, Abelian Categories

Elementy logiki. Zdania proste i złożone

Zestaw zadań 5: Sumy i sumy proste podprzestrzeni. Baza i wymiar. Rzędy macierzy. Struktura zbioru rozwiązań układu równań.

Matematyczne Metody Fizyki II

Lista 5. Odp. 1. xf(x)dx = xdx = 1 2 E [X] = 1. Pr(X > 3/4) E [X] 3/4 = 2 3. Zadanie 3. Zmienne losowe X i (i = 1, 2, 3, 4) są niezależne o tym samym

Zał nr 4 do ZW. Dla grupy kursów zaznaczyć kurs końcowy. Liczba punktów ECTS charakterze praktycznym (P)

Wykład 10 Estymacja przedziałowa - przedziały ufności dla średn

XXXII Rozkosze Łamania Głowy konkurs matematyczny dla klas I i II szkół ponadgimnazjalnych. zestaw A

Liczby Stirlinga I rodzaju - definicja i własności

Wykład 11. a, b G a b = b a,

Rekursja 2. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak

Treści zadań Obozu Naukowego OMJ

Liczba obrotu i twierdzenie Poincare go o klasyfikacji homeomorfizmów okręgu.

Rozwiązywanie problemów z użyciem Solvera programu Excel

IV Uniwersytecka Sobota Matematyczna 14 kwietnia Funkcje tworzące w kombinatoryce

Krótkie i dość swobodne wprowadzenie do liczb Stirlinga. Jakub Kamiński

Zadania z Rachunku Prawdopodobieństwa III - 1

Wykład 6 Centralne Twierdzenie Graniczne. Rozkłady wielowymiarowe

1 Wersja testu A 18 września 2014 r.

Przykładowe zadania z teorii liczb

Sprawy organizacyjne. dr Barbara Przebieracz Bankowa 14, p.568

Funkcja tworząca Funkcja charakterystyczna. Definicja i własności Funkcja tworząca momenty

Zestaw zadań z Równań różniczkowych cząstkowych I 18/19

Centralne twierdzenie graniczne

Znajdowanie pozostałych pierwiastków liczby zespolonej, gdy znany jest jeden pierwiastek

czastkowych Państwo przyk ladowe zadania z rozwiazaniami: karpinw adres strony www, na której znajda

Rozwiązanie: Zastosowanie twierdzenia o kątach naprzemianległych

Zadania z algebry liniowej Iloczyn skalarny, przestrzenie euklidesowe

ALGEBRA LINIOWA Z ELEMENTAMI GEOMETRII ANALITYCZNEJ. 1. Ciała

Matematyka dyskretna dla informatyków

Dolne oszacowania wartości rekordowych

Równania różniczkowe. Notatki z wykładu.

Całki powierzchniowe w R n

Szkice do zajęć z Przedmiotu Wyrównawczego

Biotechnologia, Chemia, Chemia Budowlana - Wydział Chemiczny - 1

Wyk lad 14 Formy kwadratowe I

Estymatory nieobciążone o minimalnej wariancji

Transkrypt:

O KOMBINATORYCE ANALITYCZNEJ Katedra Iformatyi Wydział Podstawowych Problemów Techii Politechia Wrocławsa OMatKo!!! 207 7 wietia 207

Współczyii dwumiaowe Wzór dwumiaowy Newtoa ( + x) = =0 x ( + x) y = 0 ( + x)y Twierdzeie ( + x)y =, x y

Współczyii dwumiaowe Wzór dwumiaowy Newtoa ( + x) = =0 x ( + x) y = 0 ( + x)y Twierdzeie ( + x)y =, x y

Klasa ombiatorycza Defiicja Klasa ombiatorycza: para A = (A, ) taa, że : A N 2 ( N)( {a A : a = } < ) Ozaczeia A = {a A : a = } a = A A(x) = =0 a x (fucja tworząca lasy A) [x ] ( a x ) = a

Przyłady Liczby aturale N = (N, ), gdzie = N = {}, N = N (x) = x = x Sończoa strutura A = ({, }, ), gdzie =, = 2 A(x) = x + x 2 Pusta lasa E = ({ε}, ), gdzie ε = 0 A(x) = x 0 =

Przyład Fucja tworząca A(x) = 3 + 2x + 0x 2 + 4x 3 + 2x 4 +... Iterpretacja mam 3 obiety rozmiaru 0 mam 2 obiety rozmiaru mam 0 obietów rozmiaru 2... Ituicja Wielomiay = lasy sończoe Fucje wymiere = rówaia reurecyje

Suma las ombiatoryczych Defiicja (Suma) Jeśli A = (A, A ), B = (B, B ) są lasami ombiatoryczymi oraz A B =, to A B = (A B, A B ) Twierdzeie Dowód. (A B)(x) = A(x) + B(x) Niech C = A B. Wtedy C = A B, więc c = a + b, więc c x = (a + b )x = a x + b x

Suma las ombiatoryczych Defiicja (Produt) Jeśli A = (A, A ), B = (B, B ) są lasami ombiatoryczymi, to A B = (A B, ), gdzie (a, b) = a A + b B Twierdzeie Dowód. (A B)(x) = A(x) B(x) Niech C = A B. Wtedy C = (A =0 B ), więc c = (a =0 b ), więc c x = (a b )x = a x b x =0

Zastosowaie Mamy Wiemy, że N (x) = x Przyglądamy się lasie A = N N N. Mamy a = {(a, b, c) N 2 : a + b + c = }. A(x) = (N (x)) 3 = ( x) 3 = ( x) 3 = 3 ( x). Co to jest? 3

Współczyii dwumiaowe Defiicja (Stadardowa)! =!( )! = []!, gdzie [x] = (x ) i=0 Defiicja (Wielomiaowa) x = [x]!, Twierdzeie (Góra egacja) x x = ( )

Zastosowaie - c.d. A(x) = 3 ( x) = + 3 ( ) ( ) x = = + 2 x = + 2 x 2 Zatem więc + 2 [x ]A(x) =. 2 + 2 {(a, b, c) N 3 : a + b + c = } =. 2

Ciągi Defiicja Jeśli A = (A, A ) jest taą lasą ombiatoryczą, że a 0 = 0, to SEQ(A) = E + A + (A A) +... Twierdzeie SEQ((A))(x) = A(a) Dowód. SEQ((A))(x) = E(x) + (A)(x) + ((A)(x)) 2 + ((A)(x)) 3 +...

Przyłady - sprawdzeie Liczby aturale = ({ }, ), gdzie =. (x) = x SEQ()(x) = x = N (x) Ciągi bitów B = ({, }, ), gdzie = =. B(x) = 2x SEQ(B)(x) = 2x = 2 x

Przyład Domio D = ({, }, ), gdzie =, = 2. D(x) = x + x 2 SEQ(D)(x) = x x 2 Liczby Fibboacciego F 0 = 0, F =, F +2 = F + + F. F x = x x 2 ZATEM [x ]SEQ(D)(x) = F

Przyład Domio D = ({, }, ), gdzie =, = 2. D(x) = x + x 2 SEQ(D)(x) = x x 2 Liczby Fibboacciego F 0 = 0, F =, F +2 = F + + F. F x = x x 2 ZATEM [x ]SEQ(D)(x) = F

Defiicja Jeśli A = (A, A ) jest taą lasą ombiatoryczą, że a 0 = 0, to CYC(A) = E + A + (A A)/ +(A A A)/... gdzie (a 0,..., a ) (b 0,..., b ) ( )( i)(b i = a (i+ mod ) ) Twierdzeie CYC(A)(x) = = φ() l A(x )

Przyład Naszyjii A = ({, }, ), gdzie =, =. A(x) = 2x Niech C = CYC(A) [x 5 ]C(x) = [x 5 ] = φ() Korzystamy ze wzoru: l x = m m x m ( ) = [x 5 ] = φ() m l 2x = ( ) m (2x ) m = [x 5 ] m φ() m 2m x m

Naszyjii-cd Mamy (5 = m) ((, m) = (, 5) (, m) = (5, )) więc [x 5 ],m φ() m 2m x m = φ() 5 25 + φ(5) 5 2 = = 5 32 + 4 0 2 = 8

Biare Defiicja reurecyja T = { }(E + T T) T(x) = x( + T(x) 2 ) Twierdzeie (Lagrage Iversio Theorem) Załóżmy, że f (x) = xφ(f (x)), gdzie φ jest aalitycza w otoczeiu 0 oraz φ(0) 0. Wtedy [x ]f (x) = [u ](φ(u))

Biare - cd T(x) = x( + T(x) 2 ) Stosujemy LIT do fucji φ(x) = + x 2 [u ]( + u 2 ) = [u ] =0 u 2 więc ( ) jest ieparzysta t = 2 0 jest parzysta

Szic dowodu LIT Dowód. Jeśli T (x) = t x, to T (x) = t x. Więc t = 2πi z =ɛ T (z) z dz = ( ) Podstawiamy u = T (z). Mamy du = T (z)dz. Z tego, że T (z) = zφ(t (z)) otrzymujemy u = zφ(u), więc ( ) = φ(u) 2πi γ u du = [u ](φ(u)).

ANALYTIC COMBINATORICS PHILIPPE FLAJOLET, ROBERT SEDGEWICK Cambridge Uiversity Press, 2009 DZIĘKUJĘ jace.cicho@pwr.edu.pl

ANALYTIC COMBINATORICS PHILIPPE FLAJOLET, ROBERT SEDGEWICK Cambridge Uiversity Press, 2009 DZIĘKUJĘ jace.cicho@pwr.edu.pl