MATEMATYKA DYSKRETNA - MATERIAŁY DO WYKŁADU GRAFY

Podobne dokumenty
Teoria grafów podstawy. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak

Matematyka dyskretna

WYŻSZA SZKOŁA INFORMATYKI STOSOWANEJ I ZARZĄDZANIA

Matematyczne Podstawy Informatyki

Elementy teorii grafów Elementy teorii grafów

Przykłady grafów. Graf prosty, to graf bez pętli i bez krawędzi wielokrotnych.

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /15

Podstawowe własności grafów. Wykład 3. Własności grafów

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /14

Suma dwóch grafów. Zespolenie dwóch grafów

Digraf. 13 maja 2017

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /14

Reprezentacje grafów nieskierowanych Reprezentacje grafów skierowanych. Wykład 2. Reprezentacja komputerowa grafów

G. Wybrane elementy teorii grafów

Graf. Definicja marca / 1

Czy istnieje zamknięta droga spaceru przechodząca przez wszystkie mosty w Królewcu dokładnie jeden raz?

0. ELEMENTY LOGIKI. ALGEBRA BOOLE A

Algorytmy grafowe. Wykład 1 Podstawy teorii grafów Reprezentacje grafów. Tomasz Tyksiński CDV

Algorytmiczna teoria grafów

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, B/14

Kombinowanie o nieskończoności. 2. Wyspy, mosty, mapy i kredki materiały do ćwiczeń

Marek Miszczyński KBO UŁ. Wybrane elementy teorii grafów 1

Algorytmiczna teoria grafów

Kolorowanie wierzchołków Kolorowanie krawędzi Kolorowanie regionów i map. Wykład 8. Kolorowanie

Matematyczne Podstawy Informatyki

Matematyczne Podstawy Informatyki

Drzewa. Jeżeli graf G jest lasem, który ma n wierzchołków i k składowych, to G ma n k krawędzi. Własności drzew

Ilustracja S1 S2. S3 ściana zewnętrzna

Struktury danych i złożoność obliczeniowa Wykład 5. Prof. dr hab. inż. Jan Magott

Grafy co o ich rysowaniu wiedzą przedszkolaki i co z tego wynika dla matematyków

WYŻSZA SZKOŁA INFORMATYKI STOSOWANEJ I ZARZĄDZANIA

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, A/14

SPÓJNOŚĆ. ,...v k. }, E={v 1. v k. i v k. ,...,v k-1. }. Wierzchołki v 1. v 2. to końce ścieżki.

Struktury danych i złożoność obliczeniowa Wykład 7. Prof. dr hab. inż. Jan Magott

Algorytmy z powracaniem

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /15

Złożoność obliczeniowa klasycznych problemów grafowych

Sortowanie topologiczne skierowanych grafów acyklicznych

TEORIA GRAFÓW I SIECI

Podstawy Programowania 2 Grafy i ich reprezentacje. Plan. Wstęp. Teoria grafów Graf skierowany. Notatki. Notatki. Notatki. Notatki.

. Podstawy Programowania 2. Grafy i ich reprezentacje. Arkadiusz Chrobot. 9 czerwca 2016

Grafy dla każdego. dr Krzysztof Bryś. Wydział Matematyki i Nauk Informacyjnych Politechnika Warszawska.

KURS MATEMATYKA DYSKRETNA

E ' E G nazywamy krawędziowym zbiorem

Zofia Kruczkiewicz, Algorytmu i struktury danych, Wykład 14, 1

Ścieżki w grafach. Grafy acykliczne i spójne

Wykład 8. Drzewo rozpinające (minimum spanning tree)

WYŻSZA SZKOŁA INFORMATYKI STOSOWANEJ I ZARZĄDZANIA

Drzewa spinające MST dla grafów ważonych Maksymalne drzewo spinające Drzewo Steinera. Wykład 6. Drzewa cz. II

Graf to nie tylko tytuł szlachecki

Wykład 4. Droga i cykl Eulera i Hamiltona

Opracowanie prof. J. Domsta 1

Zad. 1 Zad. 2 Zad. 3 Zad. 4 Zad. 5 SUMA

Droga i cykl Eulera Przykłady zastosowania drogi i cyku Eulera Droga i cykl Hamiltona. Wykład 4. Droga i cykl Eulera i Hamiltona

6. Wstępne pojęcia teorii grafów

Matematyka dyskretna - 5.Grafy.

Wykład 7. Algorytmy grafowe

Minimalne drzewa rozpinające

Teoria grafów dla małolatów. Andrzej Przemysław Urbański Instytut Informatyki Politechnika Poznańska

TEORIA GRAFÓW I SIECI

MATEMATYKA DYSKRETNA - KOLOKWIUM 2

Grafy (3): drzewa. Wykłady z matematyki dyskretnej dla informatyków i teleinformatyków. UTP Bydgoszcz

Kolorowanie wierzchołków

KURS MATEMATYKA DYSKRETNA

Wykłady z Matematyki Dyskretnej

Algorytmy i Struktury Danych.

Grafy i Zastosowania. 9: Digrafy (grafy skierowane) c Marcin Sydow

Algorytmy Grafowe. dr hab. Bożena Woźna-Szcześniak, prof. UJD. Wykład 5 i 6. Uniwersytet Humanistyczno-Przyrodniczy im. Jana Długosza w Częstochowie

a) 7 b) 19 c) 21 d) 34

Znajdowanie skojarzeń na maszynie równoległej

SKOJARZENIA i ZBIORY WEWN. STABILNE WIERZCH. Skojarzeniem w grafie G nazywamy dowolny podzbiór krawędzi parami niezależnych.

Algorytmy Równoległe i Rozproszone Część V - Model PRAM II

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /15

Grafem nazywamy strukturę G = (V, E): V zbiór węzłów lub wierzchołków, Grafy dzielimy na grafy skierowane i nieskierowane:

Matematyka Dyskretna. Andrzej Szepietowski. 25 czerwca 2002 roku

Ogólne wiadomości o grafach

Matematyka dyskretna - 7.Drzewa

Grafy i Zastosowania. 5: Drzewa Rozpinające. c Marcin Sydow. Drzewa rozpinające. Cykle i rozcięcia fundamentalne. Zastosowania

ĆWICZENIE NR 1 WPROWADZENIE DO INFORMATYKI

Spis treści Podstawowe definicje Wielomian charakterystyczny grafu Grafy silnie regularne

Grafy. Graf ( graf ogólny) to para G( V, E), gdzie:

1) Grafy eulerowskie własnoci algorytmy. 2) Problem chiskiego listonosza

Procesy stochastyczne

Matematyka dyskretna - 6.Grafy

Indukowane Reguły Decyzyjne I. Wykład 3

Zadania z ćwiczeń #18 (pon. 7 maja) Matematyka Dyskretna

Algorytmika Problemów Trudnych

Podstawowe pojęcia dotyczące drzew Podstawowe pojęcia dotyczące grafów Przykłady drzew i grafów

Podejście zachłanne, a programowanie dynamiczne

(4) x (y z) = (x y) (x z), x (y z) = (x y) (x z), (3) x (x y) = x, x (x y) = x, (2) x 0 = x, x 1 = x

TEORIA GRAFÓW I SIECI

Kolorowanie wierzchołków grafu

Gramatyki grafowe. Dla v V, ϕ(v) etykieta v. Klasa grafów nad Σ - G Σ.

Lista 4. Kamil Matuszewski 22 marca 2016

Matematyka dyskretna Literatura Podstawowa: 1. K.A. Ross, C.R.B. Wright: Matematyka Dyskretna, PWN, 1996 (2006) 2. J. Jaworski, Z. Palka, J.

Algorytm Dijkstry znajdowania najkrótszej ścieżki w grafie

WSTĘP DO INFORMATYKI. Grafy i struktury grafowe

Egzaminy i inne zadania. Semestr II.

Algorytmy i Struktury Danych.

Transkrypt:

ERIAŁY DO WYKŁADU GRAFY

Graf nieskierowany Grafem nieskierowanym nazywamy parę G = (V, E), gdzie V jest pewnym zbiorem skończonym (zwanym zbiorem wierzchołków grafu G), natomiast E jest zbiorem nieuporządkowanych par {u, v}, gdzie u, v V i u v. Zbiór E nazywamy zbiorem krawędzi grafu G.

Graf nieskierowany

Graf nieskierowany PRZYKŁAD (GRAF I) Zilustrować graf G = (V, E), gdzie V = {1, 2, 3, 4, 5, 6, 7} oraz E = {{1, 2}, {1, 5}, {2, 5}, {3, 6}, {6, 7}}.

Graf nieskierowany PRZYKŁAD (GRAF I) Zilustrować graf G = (V, E), gdzie V = {1, 2, 3, 4, 5, 6, 7} oraz E = {{1, 2}, {1, 5}, {2, 5}, {3, 6}, {6, 7}}. PRZYKŁAD (GRAF II) Podać zbiory E i V poniższego grafu: 1 2 3 4 5 6

Graf nieskierowany Jeżeli {u, v} jest krawędzią grafu nieskierowanego G, to mówimy, że {u, v} jest incydentna z wierzchołkami u i v.

Graf nieskierowany Jeżeli {u, v} jest krawędzią grafu nieskierowanego G, to mówimy, że {u, v} jest incydentna z wierzchołkami u i v. Stopniem wierzchołka w grafie nieskierowanym nazywamy liczbę incydentnych z nim krawędzi.

Graf nieskierowany Jeżeli {u, v} jest krawędzią grafu nieskierowanego G, to mówimy, że {u, v} jest incydentna z wierzchołkami u i v. Stopniem wierzchołka w grafie nieskierowanym nazywamy liczbę incydentnych z nim krawędzi. ĆWICZENIE Podać stopień wierzchołka u = 6 grafu nr I.

Graf skierowany Grafem skierowanym nazywamy parę G = (V, E), gdzie V jest pewnym zbiorem skończonym (zwanym zbiorem wierzchołków grafu G), natomiast E - zbiór krawędzi grafu G - jest zbiorem uporządkowanych par {u, v} oznaczanych (u, v), gdzie u, v V.

Graf skierowany PRZYKŁAD (GRAF III) Zilustrować graficznie graf G = (V, E), gdzie V = {1, 2, 3, 4, 5, 6} oraz E = {(1, 2), (2, 2), (2, 4), (2, 5), (4, 1), (4, 5), (5, 4), (6, 3)}.

Graf skierowany PRZYKŁAD (GRAF III) Zilustrować graficznie graf G = (V, E), gdzie V = {1, 2, 3, 4, 5, 6} oraz E = {(1, 2), (2, 2), (2, 4), (2, 5), (4, 1), (4, 5), (5, 4), (6, 3)}. PRZYKŁAD (GRAF IV) Podać zbiory E i V poniższego grafu: a b c d e

Graf skierowany Stopniem wierzchołka w grafie skierowanym nazywamy sumę liczby krawędzi wchodzących do wierzchołka i wychodzących z tego wierzchołka.

Graf skierowany Stopniem wierzchołka w grafie skierowanym nazywamy sumę liczby krawędzi wchodzących do wierzchołka i wychodzących z tego wierzchołka. PRZYKŁAD Podać stopień wierzchołka u = 2 w grafie III.

Ścieżką (drogą) długości k z wierzchołka u do v w grafie G nazywamy ciąg wierzchołków < v 0, v 1,..., v k > takich, że u = v 0, v = v k,i (v i 1, v i ) E dla i = 1,..., k. Ścieżkę nazywamy prostą, gdy jej wszystkie wierzchołki są różne.

Ścieżką (drogą) długości k z wierzchołka u do v w grafie G nazywamy ciąg wierzchołków < v 0, v 1,..., v k > takich, że u = v 0, v = v k,i (v i 1, v i ) E dla i = 1,..., k. Ścieżkę nazywamy prostą, gdy jej wszystkie wierzchołki są różne. PRZYKŁAD Podać przykłady dróg

Ścieżką (drogą) długości k z wierzchołka u do v w grafie G nazywamy ciąg wierzchołków < v 0, v 1,..., v k > takich, że u = v 0, v = v k,i (v i 1, v i ) E dla i = 1,..., k. Ścieżkę nazywamy prostą, gdy jej wszystkie wierzchołki są różne. PRZYKŁAD Podać przykłady dróg 1 z wierzchołka u = 2 do wierzchołka v = 1 w grafie I;

Ścieżką (drogą) długości k z wierzchołka u do v w grafie G nazywamy ciąg wierzchołków < v 0, v 1,..., v k > takich, że u = v 0, v = v k,i (v i 1, v i ) E dla i = 1,..., k. Ścieżkę nazywamy prostą, gdy jej wszystkie wierzchołki są różne. PRZYKŁAD Podać przykłady dróg 1 z wierzchołka u = 2 do wierzchołka v = 1 w grafie I; 2 z wierzchołka u = 1 do wierzchołka v = 3 w grafie I;

Ścieżką (drogą) długości k z wierzchołka u do v w grafie G nazywamy ciąg wierzchołków < v 0, v 1,..., v k > takich, że u = v 0, v = v k,i (v i 1, v i ) E dla i = 1,..., k. Ścieżkę nazywamy prostą, gdy jej wszystkie wierzchołki są różne. PRZYKŁAD Podać przykłady dróg 1 z wierzchołka u = 2 do wierzchołka v = 1 w grafie I; 2 z wierzchołka u = 1 do wierzchołka v = 3 w grafie I; 3 z wierzchołka u = 1 do wierzchołka v = 4 w grafie III;

Ścieżką (drogą) długości k z wierzchołka u do v w grafie G nazywamy ciąg wierzchołków < v 0, v 1,..., v k > takich, że u = v 0, v = v k,i (v i 1, v i ) E dla i = 1,..., k. Ścieżkę nazywamy prostą, gdy jej wszystkie wierzchołki są różne. PRZYKŁAD Podać przykłady dróg 1 z wierzchołka u = 2 do wierzchołka v = 1 w grafie I; 2 z wierzchołka u = 1 do wierzchołka v = 3 w grafie I; 3 z wierzchołka u = 1 do wierzchołka v = 4 w grafie III; 4 z wierzchołka u = 3 do wierzchołka v = 6 w grafie III.

Mówimy, że v jest osiągalny z u, gdy istnieje ścieżka z u do v.

Mówimy, że v jest osiągalny z u, gdy istnieje ścieżka z u do v. PRZYKŁAD Rozważmy graf III. Stwierdzić czy

Mówimy, że v jest osiągalny z u, gdy istnieje ścieżka z u do v. PRZYKŁAD Rozważmy graf III. Stwierdzić czy 1 wierzchołek u = 5 jest osiągalny z wierzchołka v = 4;

Mówimy, że v jest osiągalny z u, gdy istnieje ścieżka z u do v. PRZYKŁAD Rozważmy graf III. Stwierdzić czy 1 wierzchołek u = 5 jest osiągalny z wierzchołka v = 4; 2 wierzchołek u = 3 jest osiągalny z wierzchołka v = 1;

Mówimy, że v jest osiągalny z u, gdy istnieje ścieżka z u do v. PRZYKŁAD Rozważmy graf III. Stwierdzić czy 1 wierzchołek u = 5 jest osiągalny z wierzchołka v = 4; 2 wierzchołek u = 3 jest osiągalny z wierzchołka v = 1; 3 wierzchołek u = 2 jest osiągalny z wierzchołka v = 5.

Cykle Mówimy, że w grafie skierowanym ścieżka < v 0, v 1,..., v k > tworzy cykl, jeśli v 0 = v k Cykl nazywamy prostym, gdy v 1,..., v k są różne.

Cykle Mówimy, że w grafie skierowanym ścieżka < v 0, v 1,..., v k > tworzy cykl, jeśli v 0 = v k Cykl nazywamy prostym, gdy v 1,..., v k są różne. Pętlą nazywamy cykl o długosci 1.

Cykle Mówimy, że ścieżka < v 0, v 1,..., v k > tworzy cykl w grafie nieskierownym, gdy v 0 = v k, v 1,..., v k są różne i k > 2.

Cykle Mówimy, że ścieżka < v 0, v 1,..., v k > tworzy cykl w grafie nieskierownym, gdy v 0 = v k, v 1,..., v k są różne i k > 2. Graf nie zawierający cykli nazywamy acyklicznym.

Cykle Mówimy, że ścieżka < v 0, v 1,..., v k > tworzy cykl w grafie nieskierownym, gdy v 0 = v k, v 1,..., v k są różne i k > 2. Graf nie zawierający cykli nazywamy acyklicznym. Acykliczny graf nieskierowany nazywamy lasem.

PRZYKŁAD Podać przykład

PRZYKŁAD Podać przykład 1 sciezki prostej w grafie III;

PRZYKŁAD Podać przykład 1 sciezki prostej w grafie III; 2 cyklu w grafie III;

PRZYKŁAD Podać przykład 1 sciezki prostej w grafie III; 2 cyklu w grafie III; 3 cyklu prostego w grafie III;

PRZYKŁAD Podać przykład 1 sciezki prostej w grafie III; 2 cyklu w grafie III; 3 cyklu prostego w grafie III; 4 sciezki prostej w grafie I;

PRZYKŁAD Podać przykład 1 sciezki prostej w grafie III; 2 cyklu w grafie III; 3 cyklu prostego w grafie III; 4 sciezki prostej w grafie I; 5 sciezki prostej w grafie II.

PRZYKŁAD Podać przykład 1 sciezki prostej w grafie III; 2 cyklu w grafie III; 3 cyklu prostego w grafie III; 4 sciezki prostej w grafie I; 5 sciezki prostej w grafie II. 6 grafu zawierajcego petle.

Macierz sąsiedztwa Niech dany będzie graf G = (V, E) o wierzchołkach ponumerowanych od 1 do k, gdzie k = V. Macierzą sąsiedztwa grafu G nazywamy macierz A = [a ij ] k k zdefiniowana następująco a ij := { 1, gdy (i, j) E 0, gdy (i, j) / E.

Macierz sąsiedztwa Niech dany będzie graf G = (V, E) o wierzchołkach ponumerowanych od 1 do k, gdzie k = V. Macierzą sąsiedztwa grafu G nazywamy macierz A = [a ij ] k k zdefiniowana następująco a ij := { 1, gdy (i, j) E 0, gdy (i, j) / E. PRZYKŁAD Wyznaczyć macierz sąsiedztwa dla grafów I i III.

PRZYKŁAD Narysować graf nieskierowany, którego macierz sąsiedztwa jest następująca 0 1 0 0 1 1 0 1 1 1 0 1 0 1 0 0 1 1 0 1 1 1 0 1 0

PRZYKŁAD Narysować graf nieskierowany, którego macierz sąsiedztwa jest następująca 0 1 0 0 1 1 0 1 1 1 0 1 0 1 0 0 1 1 0 1 1 1 0 1 0 PRZYKŁAD Narysować graf skierowany, którego macierz sąsiedztwa jest następująca 0 1 0 1 0 0 0 0 0 0 1 0 0 0 0 0 1 1 0 1 0 0 0 0 0 0 0 1 0 0 0 0 0 0 0 1

Podgraf Mówimy,że graf G = (V, E ) jest podgrafem grafu G = (V, E), jeśli V V oraz E E.

Podgraf Mówimy,że graf G = (V, E ) jest podgrafem grafu G = (V, E), jeśli V V oraz E E.

Grafy specjalne Grafem pełnym nazywamy graf nieskierowany, w którym każda para wierzchołków połączona jest krawędzią.

Grafy specjalne Grafem pełnym nazywamy graf nieskierowany, w którym każda para wierzchołków połączona jest krawędzią. Grafem dwudzielnym nazywamy taki graf nieskierowany G = (V, E), w którym V = V 1 V 2, przy czym zbiory V 1, V 2 są rozłączne oraz (u, v) E u V 1, v V 2 lub u V 2, v V 1.

Graf spójny, składowa grafu Graf jest spójny, jeśli każda para różnych wierzchołków jest połączona drogą w tym grafie.

Graf spójny, składowa grafu Graf jest spójny, jeśli każda para różnych wierzchołków jest połączona drogą w tym grafie. Spójny podgraf grafu G, który nie jest zawarty w żadnym większym spójnym podgrafie tego grafu, nazywamy składową grafu G.

Graf spójny, składowa grafu Graf jest spójny, jeśli każda para różnych wierzchołków jest połączona drogą w tym grafie. Spójny podgraf grafu G, który nie jest zawarty w żadnym większym spójnym podgrafie tego grafu, nazywamy składową grafu G. Spójny, acykliczny graf nieskierowany nazywamy drzewem (wolnym).

Lemat o podawaniu rąk LEMAT Niech G = (V, E) będzie grafem nieskierowanym. Oznaczmy przez D i (G), i = 1,..., V 1 ilość wierzchołków stopnia i w grafie G. Wówczas: suma stopni wierzchołków grafie jest dwa razy większa od liczby krawędzi - to znaczy: oraz deg(v) = 2 E v V D 1 (G) + 2D 2 (G) + 3D 3 (G) +... + ( V 1)D V 1 = 2 E

Problem mostów królewieckich Przez Królewiec przepływa rzeka Pregoła, w któ rej rozwidleniach znajdują się 2 wyspy. Fragmenty lądu łączy układ 7 mostów, jak na rysunku:

Problem mostów królewieckich Problem: Czy można przejść przez każdy most dokładnie 1 raz i wrócić do punktu wyjścia? W 1736 roku szwajcarski matematyk, Leonard Euler rozwiązał powyższy dylemat.

Problem mostów królewieckich Problem: Czy można przejść przez każdy most dokładnie 1 raz i wrócić do punktu wyjścia? W 1736 roku szwajcarski matematyk, Leonard Euler rozwiązał powyższy dylemat. Sytuację opisał za pomocą multigrafu, zastępując obszary lądu wierzchołkami, a mosty - łączącymi je krawędziami:

Cykl Eulera, droga Eulera Cykl Eulera - droga zamknięta przechodząca przez każdą krawędź grafu dokładnie raz.

Cykl Eulera, droga Eulera Cykl Eulera - droga zamknięta przechodząca przez każdą krawędź grafu dokładnie raz. Droga Eulera - droga przechodząca przez każdą krawędź grafu dokładnie raz.

Rozwiązanie problemu STWIERDZENIE Graf, który posiada cykl Eulera musi mieć wszystkie wierzchołki stopnia parzystego.

Rozwiązanie problemu STWIERDZENIE Graf, który posiada cykl Eulera musi mieć wszystkie wierzchołki stopnia parzystego. WNIOSEK Graf, który posiada drogę Eulera ma albo dokładnie 2 wierzchołki stopnia nieparzystego, albo nie ma w ogóle takich wierzchołków.

Twierdzenie Eulera TWIERDZENIE Graf spójny, w którym każdy wierzchołek ma stopień parzysty, posiada cykl Eulera.

Twierdzenie Eulera TWIERDZENIE Graf spójny, w którym każdy wierzchołek ma stopień parzysty, posiada cykl Eulera. WNIOSEK Graf spójny, mający dokładnie 2 wierzchołki stopnia nieparzystego, posiada drogę Eulera.

Ross K.A., Wright C.R., Matematyka dyskretna, PWN, Warszawa, 2000. Cormen T.H., Leiserson C.E., Rivest R.L. Wprowadzenie do algorytmów, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa, 1990 (str. 113-117, 526-530)