Inżynieria chemiczna i bioprocesowa

Podobne dokumenty
Inżynieria chemiczna

Mechanika płynów. Wykład 9. Wrocław University of Technology

INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 2

Budowa materii Opis statystyczny - NAv= 6.022*1023 at.(cz)/mol Opis termodynamiczny temperatury -

Mechanika płynp. Wykład 9 14-I Wrocław University of Technology

10. FALE, ELEMENTY TERMODYNAMIKI I HYDRODY- NAMIKI.

PŁYN Y RZECZYWISTE Przepływy rzeczywiste różnią się od przepływów idealnych obecnością tarcia (lepkości): przepływy laminarne/warstwowe - różnią się

zbiór punktów o idealnej sprężystości i braku wzajemnych oddziaływań, spełnia prawa Boyle a-mariotta, Gay-Lussaca-Charlesa, Clapeyrona

Metodyka obliczenia natężenia przepływu za pomocą anemometru skrzydełkowego.

J. Szantyr Wykład nr 25 Przepływy w przewodach zamkniętych I

Stany materii. Masa i rozmiary cząstek. Masa i rozmiary cząstek. m n mol. n = Gaz doskonały. N A = 6.022x10 23

Wykłady z Hydrauliki- dr inż. Paweł Zawadzki, KIWIS WYKŁAD 3

J. Szantyr Wykład nr 16 Przepływy w przewodach zamkniętych

Substancja, masa, energia

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Teoria kinetyczna INZYNIERIAMATERIALOWAPL. Kierunek Wyróżniony przez PKA

Mechanika cieczy. Ciecz jako ośrodek ciągły. 1. Cząsteczki cieczy nie są związane w położeniach równowagi mogą przemieszczać się na duże odległości.

Metody doświadczalne w hydraulice Ćwiczenia laboratoryjne. 1. Badanie przelewu o ostrej krawędzi

TERMODYNAMIKA. Termodynamika jest to dział nauk przyrodniczych zajmujący się własnościami

INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 5

MECHANIKA PŁYNÓW. Materiały pomocnicze do wykładów. opracował: prof. nzw. dr hab. inż. Wiesław Grzesikiewicz

Jest to zasada zachowania energii w termodynamice - równoważność pracy i ciepła. Rozważmy proces adiabatyczny sprężania gazu od V 1 do V 2 :

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

P O L I T E C H N I K A W A R S Z A W S K A

POLITECHNIKA KRAKOWSKA Instytut Inżynierii Cieplnej i Procesowej Zakład Termodynamiki i Pomiarów Maszyn Cieplnych

1. Parametry strumienia piaskowo-powietrznego w odlewniczych maszynach dmuchowych

A - przepływ laminarny, B - przepływ burzliwy.

INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 4 OKREŚLENIE WSPÓŁCZYNNIKA STRAT LOEKALNYCH

[ ] ρ m. Wykłady z Hydrauliki - dr inż. Paweł Zawadzki, KIWIS WYKŁAD WPROWADZENIE 1.1. Definicje wstępne

WYKŁAD 1 WPROWADZENIE DO STATYKI PŁYNÓW 1/23

Termodynamika 1. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Wykład 1. Anna Ptaszek. 5 października Katedra Inżynierii i Aparatury Przemysłu Spożywczego. Chemia fizyczna - wykład 1. Anna Ptaszek 1 / 36

Ćw. 11 Wyznaczanie prędkości przepływu przy pomocy rurki spiętrzającej

Entalpia swobodna (potencjał termodynamiczny)

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

Wykład 12 Silnik Carnota z gazem doskonałym Sprawność silnika Carnota z gazem doskonałym Współczynnik wydajności chłodziarki i pompy cieplnej Carnota

10. FALE, ELEMENTY TERMODYNAMIKI I HYDRODY- NAMIKI.

TERMODYNAMIKA. Przedstaw cykl przemian na wykresie poniższym w układach współrzędnych przedstawionych poniżej III

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ

16 GAZY CZ. I PRZEMIANY.RÓWNANIE CLAPEYRONA

Metody doświadczalne w hydraulice Ćwiczenia laboratoryjne. 1. Badanie przelewu o ostrej krawędzi

ZEROWA ZASADA TERMODYNAMIKI

Wykład 3. Prawo Pascala

Rys.1. Zwężki znormalizowane: a) kryza, b) dysza, c) dysza Venturiego [2].

Katedra Silników Spalinowych i Pojazdów ATH ZAKŁAD TERMODYNAMIKI. Badanie pompy ciepła - 1 -

Wykład 4 Gaz doskonały, gaz półdoskonały i gaz rzeczywisty Równanie stanu gazu doskonałego uniwersalna stała gazowa i stała gazowa Odstępstwa gazów

Wykład 2. Przemiany termodynamiczne

Katedra Silników Spalinowych i Pojazdów ATH ZAKŁAD TERMODYNAMIKI. Pomiar ciepła spalania paliw gazowych

3. Równanie Bernoulliego dla przepływu płynów doskonałych

termodynamika fenomenologiczna

Ćw. 1 Wyznaczanie prędkości przepływu przy pomocy rurki spiętrzającej

3. Podstawowe wiadomości z fizyki. Dr inż. Janusz Dębiński. Mechanika ogólna. Wykład 3. Podstawowe wiadomości z fizyki. Kalisz

Kalorymetria paliw gazowych

Opis techniczny. Strona 1

Pole temperatury - niestacjonarne (temperatura zależy od położenia elementu ciała oraz czasu) (1.1) (1.2a)

9.1 Wstęp Analiza konstrukcji pomp i sprężarek odśrodkowych pozwala stwierdzić, że: Ciśnienie (wysokość) podnoszenia pomp wynosi zwykle ( ) stopnia

prawa gazowe Model gazu doskonałego Temperatura bezwzględna tościowa i entalpia owy Standardowe entalpie tworzenia i spalania 4. Stechiometria 1 tość

Układ jednostek miar SI

= T. = dt. Q = T (d - to nie jest różniczka, tylko wyrażenie różniczkowe); z I zasady termodynamiki: przy stałej objętości. = dt.

5. Jednowymiarowy przepływ gazu przez dysze.

Ćwiczenie nr 3. Wyznaczanie współczynnika Joule a-thomsona wybranych gazów rzeczywistych.

Pole temperatury - niestacjonarne (temperatura zależy od położenia elementu ciała oraz czasu)

WARUNKI RÓWNOWAGI UKŁADU TERMODYNAMICZNEGO

WYKŁAD 10 METODY POMIARU PRĘDKOŚCI, STRUMIENIA OBJĘTOŚCI I STRUMIENIA MASY W PŁYNACH

DOBÓR ZESTAWU HYDROFOROWEGO

ZADANIE 9.5. p p T. Dla dwuatomowego gazu doskonałego wykładnik izentropy = 1,4 (patrz tablica 1). Temperaturę spiętrzenia obliczymy następująco

Chemia Fizyczna Technologia Chemiczna II rok Wykład 1. Kontakt,informacja i konsultacje. Co to jest chemia fizyczna?

Katedra Silników Spalinowych i Pojazdów ATH ZAKŁAD TERMODYNAMIKI. Wyznaczanie ciepła właściwego c p dla powietrza

MECHANIKA PŁYNÓW Płyn

SPRĘŻ WENTYLATORA stosunek ciśnienia statycznego bezwzględnego w płaszczyźnie

. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest porównanie na drodze obserwacji wizualnej przepływu laminarnego i turbulentnego, oraz wyznaczenie krytycznej licz

J. Szantyr - Wykład nr 30 Podstawy gazodynamiki II. Prostopadłe fale uderzeniowe

FALE MECHANICZNE C.D. W przypadku fal mechanicznych energia fali składa się z energii kinetycznej i energii

Zadanie 1. Zadanie 2.

prędkości przy przepływie przez kanał

Pole temperatury - niestacjonarne (temperatura zależy od położenia elementu ciała oraz czasu)

Ć W I C Z E N I E N R C-5

Gęstość i ciśnienie. Gęstość płynu jest równa. Gęstość jest wielkością skalarną; jej jednostką w układzie SI jest [kg/m 3 ]

Płytowe wymienniki ciepła. 1. Wstęp

1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zaoznanie się z metodą omiaru objętościowego natężenia rzeływu i wyznaczania średniej wartości rędkości łynu w r

1. Podstawowe pojęcia w wymianie ciepła

BADANIA SYMULACYJNE PROCESU IMPULSOWEGO ZAGĘSZCZANIA MAS FORMIERSKICH. W. Kollek 1 T. Mikulczyński 2 D.Nowak 3

Opracowała: mgr inż. Ewelina Nowak

zbiór punktów o idealnej sprężystości i braku wzajemnych oddziaływań, spełnia prawa Boyle a-mariotta, Gay-Lussaca-Charlesa, Clapeyrona

LEPKOŚĆ. D średnica rury, V średnia prędkość cieczy w rurze, d gęstość cieczy, η (czyt. eta ) lepkość dynamiczna.

MODELOWANIE POŻARÓW. Ćwiczenia laboratoryjne. Ćwiczenie nr 1. Obliczenia analityczne parametrów pożaru

MECHANIKA PŁYNÓW LABORATORIUM

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW

WYKŁAD 14 PROSTOPADŁA FALA UDERZENIOWA

Termodynamika Techniczna dla MWT, Rozdział 12. AJ Wojtowicz IF UMK

DYNAMIKA PŁYNÓW. Przepływ płynów Strumień płynu Płyn idealny Linie prądu Równanie ciągłości strugi Prawo Bernoulli ego Zastosowania R.C.S. i PR.B.

Temperatura i ciepło E=E K +E P +U. Q=c m T=c m(t K -T P ) Q=c przem m. Fizyka 1 Wróbel Wojciech

Efektywność energetyczna systemu ciepłowniczego z perspektywy optymalizacji procesu pompowania

Podstawy fizyki wykład 5

Termodynamika 2. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Ciśnienie i temperatura model mikroskopowy

J. Szantyr Wykład nr 26 Przepływy w przewodach zamkniętych II

WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA ROK SZKOLNY 2017/ ) wyodrębnia z tekstów, tabel, diagramów lub wykresów, rysunków schematycznych

Cieplne Maszyny Przepływowe. Temat 4 Charakterystyki ogólne i przy zmiennych wymiarach maszyn wirujących. Część I Podstawy teorii

OPERACJE JEDNOSTKOWE w CHEMII BUDOWLANEJ

Transkrypt:

Inżynieria chemiczna i biorocesowa W- Postawowe jenostki fizyczne Natężenie rzeływ / strmień / rękość rzeływ Równanie ciąłości stri Płyn oskonały Prawa ois ynamiki łynów oskonałych Pomiar natężenia / rękości rzeływ łynów Katera Inżynierii Chemicznej i Procesowej, Wyział Chemiczny Politechniki Gańskiej rof. Marian Kamiński Gańsk, 06

Pojęcia ostawowe i rawa Fizyki Prawo ciążenia Newtona Q=m [N] Prawo Pascala P=const [N/m ] = [Pa] Prawo Torricelleo P=hρ [Pa] masa, objętość, ęstość, objętość właściwa ρ = m/v ; m = ρv ; ρ = /v ; v = /ρ [k/m ] eneria otencjalna E = m = ρv, kinetyczna E=mv /, wewnętrzna U - [J], raca L [J] moc N=L/τ - [J/s] = [W]

Pojęcia i wielkości ostawowe - ich o-wielokrotności (ecy /0, centy /00, mili /000, mikro /0 6, nano /0 9, iko /0, femto /0 4 ) oraz wielokrotności (eka - 0, hekto - 00, kilo - 000, mea - 0 6, ia - 0 9 ) - masa (m) [k], masa molowa (M)[k/kmol], [/mol], - objętość (V) [m ], - ciśnienie (P) [Pa=N/m ], [bar] bar = 0 5 Pa = 0. MPa, (ciśnienie absoltne, naciśnienie, ociśnienie) - ęstość (ρ) [k/m ] / objętość właściwa (v = /ρ) [m /k], - stężenie waowe (masowe) [% m/m], objętościowe [% v/v], molowe [% mol/mol], (masowo-objętościowe) [k/m ] - łamek masowy (waowy), objętościowy, molowy, - lekość ynamiczna (η)[pa sek] ([N sek / m ], lekość kinematyczna (ν) [m /sek] (Stokes [cm /sek]) ν = η/ρ - wsółczynnik yfzji (D) [m /sek] - orowatość (ε) [] (mięzyziarnowa, wewnątrzziarnowa, całkowita)

Natężenie rzeływ / strmień / liniowa rękość rzeływ śrenia / chwilowa -- w V V V m s v m m S m s s m k s M W m W m m w w m k m s m m N N W mol s N mol n W m s Znaczenie ozostałych symboli : S, owierzchnia rzekroj strmienia (wyznaczona rostoale o wektora śreniej rękości rzeływ), N liczba moli, W masa, τ - czas

,,,, h h h=0 ole rzekroj orzeczneo, m Przekrój orzeczny jest to rzekrój rostoały o kiernk rzeływ łyn h wysokość ołożenia, m

Wielkości bęące miarą rzeływ: W - strmień masy, masowe natężenie rzeływ masa łyn m o ęstości, rzeływająca rzez any rzekrój w jenostce czas : W m k s V - strmień objętości, objętościowe natężenie rzeływ objętość łyn V, która rzeływa rzez any rzekrój w jenostce czas : V V m s

Wielkości bęące miarą rzeływ: śrenia liniowa rękość rzeływ łyn: V m s w masowa rękość rzeływ łyn: w W k m s

W w V w V

Równanie ciąłości strmienia: Strmień masy łyn rzeływająceo w sosób stalony rzez rzewó jest stały w każym owolnym rzekroj rzewo (rostoałym o kiernk rch łyn): W const. W W W rzyak nieściśliweo łyn, tzn. y jeo ęstość jest stała, strmień objętości też jest stały. Dla wóch owolnych rzekrojów rzewo i można naisać zależność: V V const

Eneria kinetyczna E k : E k m Dla jeneo kilorama łyn: E k Wartość rękości łyn jest zmienna w rzekroj orzecznym strmienia. jest śrenią wartością rękości liniowej. by zyskać orawną wartości śreniej enerii kinetycznej k łyn łynąceo całym rzekrojem, wrowaza się wsółczynnik orawkowy α (0.5-) E k Wykła nr. Przeływ łynów

, Bilans eneretyczny kła licząc na k łyn: h cieło, h raca Uwzlęnić należy: orowazenie i orowazenie enerii otencjalnej E kinetycznej E k objętościowej E 0 wewnętrznej U orowazone cieło Q racę L J k N m k k m m s m k s E Ek E0 U L Q E Ek E0 U ()

Eneria otencjalna E jest równa iloczynowi wysokości h, oraz siły ciężkości ziałającej na masę k łyn. Siła ta jest iloczynem tej masy i rzyśieszenia ziemskieo ( 9,8 m/s ). E h Eneria objętościowa E 0 jest równa racy otrzebnej o wytworzenia objętości V zajętej rzez k łyn o ciśnieniem. E 0 V Dla łyn nielekieo i nieściśliweo nie mamy wkła racy: L 0

U V h Q U V V h Q Równanie () zaiszemy w ostaci: U U V V h h Q Dla rzekrojów oalonych o siebie o różniczkowo małą olełość: Rozwijając różniczkę (V): V V V

Dla łyn oskonałeo, oczas rzeływ któreo nie wystęje tarcie wewnętrzne α =. Z nkt wizenia termoynamiki taki rzeływ jest owracalny, a la roces owracalneo I zasaa termoynamiki wyraża się równaniem: Q U V oraz wzlęniając, że la k łyn: V h 0 () Róniczkowa ostać równania Bernollieo

Całkjąc równanie () mięzy rzekrojami i otrzymjemy: h h const () Równanie Bernollieo wyraża związek, jaki zachozi mięzy ołożeniem łynąceo element łyn h, ciśnieniem i rękością rzeływ Każy człon równania () ma wymiar fizyczny s ; możemy owiezieć, że w czasie staloneo rzeływ łyn oskonałeo sma enerii kinetycznej, enerii otencjalnej ołożenia i enerii ciśnienia la jenostki masy łynącej stri jest wielkością stałą. m

Inne ostaci alebraiczne równania Bernollieo: h h const (4) h Ciśnienie ynamiczne, Pa Ciśnienie hyrostatyczne, Pa Ciśnienie statyczne, Pa Ciśnienie statyczne ciśnienie anjące w łynie ozostającym w soczynk, jest to ciśnienie wskazywane rzez rzyrzą orszający się w strmieni łyn z taką samą rękością i w tym samym kiernk rękość wzlęna rzyrzą i łyn jest równa zer

const h h const h h (5a) Inne ostaci alebraiczne równania Bernollieo: (5b) h wysokość rękości, m wysokość ciśnienia, m wysokość ołożenia, m

h h

Prawo i równanie Bernolleo la cieczy oskonałych nielekich (w istocie rawo zachowania enerii) - barzo ważne znaczenie w oisie i rojektowani warnków oeracji hyroynamicznych! z const z

z const z

ZSTOSOWNI równania Bernolli eo Przykłay zastosowania równania Bernollieo la łynów oskonałych: Pomka wona Przenoszenie cieczy za omocą omy na wysokość =+ Wyływ cieczy ze zbiornika rzez otwór o małym rzekroj Skralacz barometryczny Pomiar rękości rzeływ łyn za omocą kryzy omiarowej Pomiar rękości łyn za omocą rrki Prantla

Inżektor wono wony ( POMPK WODN )

Uwzlęnienie oejścia termoynamiczneo i zasay zachowania enerii, rowazące o równania Bernoilli eo la cieczy oskonałej

Wyływ cieczy ze zbiornika: Obliczyć, z jaką rękością bęzie rzeływać woa rzez mały otwór znajjący się w ściance zbiornika. Na zwierciałem woy w zbiornik i na wylocie z otwor anje ciśnienie atmosferyczne. Otwór znajje się na łębokości h oniżej lstra cieczy w zbiornik. Poziom woy w zbiornik jest stały. h 0 h h h h h

Wyływ cieczy ze zbiornika: 4 4 h Jeżeli ole rzekroj zbiornika jest znacznie większe o ola rzekroj wylot otwor: 0 atm h h

Wyływ cieczy ze zbiornika: h (6) Równanie (6) otyczy rzeływ łyn oskonałeo i nie wzlęnia strat rzeływ wystęjących mięzy rzekrojami i sowoowanych lekością łyn. W rzyak łynów lekich rękość wyływ jest mniejsza o teoretycznej. Związek omięzy rękością rzeczywistą a teoretyczną rzyjęto wyrażać w formie iloczyn: rzecz - wsółczynnik rękości, = 0.96 0.99.

Wyływ cieczy ze zbiornika: Zjawisko kontrakcji strmienia - bezwłaność orszających się elementów łyn owoje, że w niewielkiej olełości za otworem wystęje rzewężenie strmienia. - wsółczynnik kontrakcji - iloraz najmniejszeo rzekroj strmienia 0 o rzekroj otwor : 0 Wartość zależy o ostrości krawęzi otwor,o kształt i sytowania otwor. Dla otworów kołowych o ostrych krawęziach: β = 0.60 0.64.

Wyływ cieczy ze zbiornika: rzecz 0 V rzecz V Wsółczynnik wyływ (rzeływ) - iloraz rzeczywisteo strmienia objętości o strmienia teoretyczneo W rosty sosób można owonić, że: Wartość wsółczynnika rzeływ rzy wyływie z otwor o ostrych krawęziach zależy łównie o wartości wsółczynnika kontrakcji i mieści się w ranicach = 0.60 0.6. rzecz

Czas wyływ cieczy ze zbiornika: K P oł oł V V 0 0 0 0 0 oziom lstra cieczy na otworem oływowym, m P 0, 0, 0 P,, P K 0

Czas wyływ cieczy ze zbiornika: ) 0 =const K P, P K P K 0 5 0 0 0,,, 5 0 5 0 5 0

Czas wyływ cieczy ze zbiornika: 5 const. 0 P 0, 0, 0 P,, r 0 0 t r t r 5 5 5 K P t t t P K P K P K 0

Czas wyływ cieczy ze zbiornika: const 0

SKRPLCZ BROMETRYCZNY

Pomiar rękości łyn za omocą rrki Prantla: zjawisko siętrzenia - całkowite zahamowanie rzeływ łyn 0 h h Ciśnienia w orszającym się łynie: c s s

Pomiar rękości łyn za omocą rrki Prantla: h h h h 0 c s s c c s s c

ΔP=P -P Pomiar rękości rzeływ łyn za omocą kryzy: h M h M 4 h M 4 h C M l,, Re f C 4 C h M h h h h

ΔP=P -P Pomiar rękości rzeływ łyn za omocą kryzy: h M h M 4 h M 4 h C M l,, Re f C 4 C h M h h h h

Pomiar rękości łyn za omocą rrki Prantla: zjawisko siętrzenia - całkowite zahamowanie rzeływ łyn 0 h h Ciśnienia w orszającym się łynie: c s s