SYLABUS/OPIS PRZEDMIOTU 1. Nazwa przedmiotu/ moduł (w języku polskim) Jak rozmawiać o psychopatologii? Społeczne konteksty diagnozy i terapii./ Moduł 109.: Psychologia miłości 2. Nazwa przedmiotu w języku angielskim How to speak about the psychopathology? The social contexts of diagnosis and therapy 3. Jednostka prowadząca przedmiot Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych, Instytut Psychologii, Zakład Psychologii Osobowości. 4. Kod przedmiotu/modułu (nie wypełniać) 5. Rodzaj przedmiotu (obowiązkowy lub fakultatywny) Fakultatywny 6. Kierunek studiów Psychologia 7. Poziom studiów (I lub II stopień lub jednolite studia magisterskie) Jednolite studia magisterskie 8. Rok studiów IV 9. Semestr (zimowy lub letni) letni 10. Forma zajęć i liczba godzin (dotyczy nazw różnych typów zajęć) Forma zajęć: Warsztat, 30 godzin 11. Imię, nazwisko, tytuł/stopień naukowy osoby prowadzącej zajęcia Barbara Mróz, dr hab. 12. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych dla przedmiotu/modułu oraz zrealizowanych przedmiotów Wiedza z zakresu psychopatologii, całościowej diagnozy psychologicznej, umiejętności konceptualizacji i interpretacji problemów psychologicznych, umiejętności przeprowadzania rozmowy psychologicznej i wywiadu 1
13. Cele przedmiotu C1 Zapoznanie z podstawowymi podejściami teoretycznymi w psychologii relacji intymnych. C2 Zapoznanie z uwarunkowaniami kulturowymi i środowiskowymi funkcjonowania w relacjach intymnych CP. C3 Dostarczenie wiedzy z zakresu zaburzeń seksualnych (wybrane zagadnienia) C4 Dostarczenie podstawowej wiedzy dotyczącej rozpoznawania i procesu diagnozy zaburzeń seksualnych. C5 Kształtowanie umiejętności związanych z pełnieniem roli psychologa pomagającego ludziom w radzeniu sobie z problemami w relacjach intymnych (kontrakt, nawiązanie kontaktu, rozpoznawanie problemu, rozpoznawanie zasobów, wybór sposobów wsparcia, podstawowa wiedza dotycząca diagnozy i działań terapeutycznych) CP. C6 Pogłębienie wiedzy na temat złożoności procesów zachodzących miedzy ludźmi w relacjach intymnych, rozpoznawanie różnorodnych stanowisk tłumaczących tę złożoność CP. C7 Uświadomienie wpływu własnych postaw i doświadczeń na postępowanie diagnostyczne i pomaganie. Poszerzanie wglądu we własne psychologiczne uwarunkowania. Rozpoznawanie znaczenia kontekstu społecznego i kulturowego w relacji z pacjentem (klientem) CP. C8 Uwrażliwienie na etyczne aspekty pracy z ludźmi dotyczącej ich relacji intymnych CP. 14. Zakładane efekty kształcenia (dla przedmiotu) EK_W_02 Rozpoznaje uwarunkowania kulturowe funkcjonowania w relacjach społecznych EK_U_01 Wykorzystuje wiedzę przygotowującą do pracy z ludźmi ma świadomość konieczności dalszego uczenia się procesów zachodzących w relacji psycholog pacjent (klient) Symbole kierunkowych efektów kształcenia, np.: K_W01*, K_U05, K_K03 (symbole dla kierunku) K_W01, K_W02 K_U01, K_U02, K_U04, K_U05 2
EK_U_02 Rozpoznaje złożoność problemów w relacjach społecznych, poszerza wgląd we własne ustosunkowanie do kontrowersyjnych tematów, jest otwarty na rozumienie innych poglądów EK_K_01 Dba o to, by rozpoznawać i dystansować się wobec własnych przekonań i doświadczeń w pracy z ludźmi nad ich problemami w relacjach społecznych EK_K_02 Dostrzega problemy etyczne w pracy psychologa dotyczące pracy z problemami i zaburzeniami w relacjach społecznych K_K01, K_K02, K_K03, K_K05, K_K06 15. Treści programowe 1. Zaburzenia psychiczne w świadomości społecznej. 2. Społeczne spostrzeganie osoby zaburzonej lub chorej psychicznie. 3. Definicje zdrowia psychicznego w oparciu o normy społeczne, społeczna percepcja pomocy psychologicznej i osoby psychologa i terapeuty. 4. Proces przekazywania wyników badań psychologicznych jako wstęp do pracy terapeutycznej 5. Komunikacja między psychologiem z pacjentem, klientem, rodziną. 6. Zapobieganie błędom w komunikacji werbalnej i pozawerbalnej. 7. Przekaz wartościujący i niewartościujący. 8. Zagadnienie manipulacji w terapii, nadużywanie pozycji terapeuty. 9. Skłonności makiaweliczne terapeuty, manipulowanie terapeutą, manipulowanie wiedzą psychologiczną. 10. Problemy wypalenia zawodowego w zawodach społecznych, w tym w pracy psychologa. 11. Społeczny i kulturowy wymiar depresji, nerwicy, psychozy, psychopatii. 12. Problemy etyczne pojawiające się w związku z kontaktem z pacjentem, klientem, rodziną. 13. Znaczenie samorozwoju i kompetencji zawodowych psychologa. 1. 16. Zalecana literatura Obowiązkowa: 1. Bąk O. (2011) Informacje zwrotne przekazywane przez nauczycieli w percepcji uczniów szkół ponadgimnazjalnych. Psychologia Rozwojowa, 16, 2, 67-82. 2. Brodniak W. A. (2000). Choroba psychiczna w świadomości społecznej. Warszawa: Oficyna Naukowa. 3. Kostrubiec B., Mirucka B. (red.) (2004). Rysunek projekcyjny w badaniach obrazu siebie. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL. 4. Mróz B. (2007). Postrzeganie własnej roli zawodowej a obraz siebie. 3
Annales Universitatis Mariae Curie- Skłodowska. Sectio D, Medicina. Vol. 62, suppl. 18, (5), 152-155. 5. Mróz B., Turkiewicz A., Mordarski S. (2010). Wypalenie zawodowe wśród personelu intensywnej opieki medycznej. Polskie Forum Psychologiczne, T 15, (2), 212-226. Uzupełniająca: 1. Brzeziński J. (1984) (red.) Wybrane zagadnienia z psychometrii i diagnostyki psychologicznej, Poznań: Wydawnictwo UAM. 2. Carson R. C., Butcher J. N., Mineka S. (2003). Psychologia zaburzeń. Człowiek we współczesnym świecie. Gdańsk: GWP. 3. Frank L.K. (1987). Metody projekcyjne w badaniu osobowości w: Szustrowa T. (red), Swobodne techniki diagnostyczne, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego. 4. Hornowska E. (2001). Testy psychologiczne. Teoria i praktyka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar. 5. Kodeks etyczno-zawodowy psychologa. W: J. Strelau (red.) (2000). Psychologia. Podręcznik Akademicki. Tom 3, 837-844, Gdańsk: GWP. 6. Łazowski J. (1989). Problemy psychosomatyczne w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy, Warszawa: PZWL. 7. Ostrowska K., Milewska, E. (1986). Diagnozowanie psychologiczne w kryminologii. Warszawa: Wydawnictwo ATK. 8. Popielski K.(1987). Testy egzystencjalne: metody badania frustracji egzystencjalnej i nerwicy noogennej. W: K. Popielski Człowiek pytanie otwarte. Studia z logoteorii i logoterapii. Lublin: RW KUL. 9. Sokolik M. (red.) (1991), Kliniczne studia przypadków, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego. 10.Stemplewska-Żakowicz K. (2005). Metoda wywiadu w psychologii. W: K. Stemplewska-Żakowicz, K. Krejtz (red.) Wywiad psychologiczny. Tom 1, 31-89. Warszawa: Pracownia Testów Psychologicznych Polskiego Towarzystwa Psychologicznego. 11.Stemplewska-Żakowicz K. (2011). Diagnoza psychologiczna. Diagnozowanie jako kompetencja profesjonalna. Gdańsk: GWP. 12.Suchańska A. (2007). Rozmowa i obserwacja w diagnozie psychologicznej. Warszawa: WAiP - Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne. 13.Strelau J. (1997). Inteligencja człowieka. Warszawa: Wydawnictwo Żak. 17. Forma zaliczenia poszczególnych komponentów przedmiotu, sposób sprawdzenia osiągnięcia zamierzonych efektów kształcenia - wykład: - ćwiczenia: - laboratorium: - konwersatorium: - warsztat: Ocena pracy końcowej - inne: 18. Język wykładowy polski 4
19. Obciążenie pracą studenta Forma aktywności studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem: - wykład:. godzin - ćwiczenia:. godzin - laboratorium:. godzin - konwersatorium:. godzin - warsztat: 30 godzin - inne:. godzin 30 godzin Praca własna studenta np.: (podać tylko te, które dotyczą danego przedmiotu. Praca własna wyliczona z uwzględnieniem ECTS - patrz: opis pod tabelą**) - przygotowanie do zajęć: 20 godzin - opracowanie wyników: 20 godzin - czytanie wskazanej literatury: 20 godzin - napisanie raportu z zajęć: 30 godzin - przygotowanie do egzaminu:. godzin - przygotowanie do kolokwium:. godzin 90 godzin Suma godzin 120 godzin Liczba punktów ECTS 4 5