Katedra Geotechniki i Budownictwa Drogowego. WYDZIAŁ NAUK TECHNICZNYCH Uniwersytet Warmińsko-Mazurski

Podobne dokumenty
Naprężenia i odkształcenia Stress & strain. Marek Cała Katedra Geomechaniki, Budownictwa i Geotechniki

Naprężenia w ośrodku gruntowym

Zakres wiadomości na II sprawdzian z mechaniki gruntów:

Zginanie Proste Równomierne Belki

PRZEKŁADNIE ZĘBATE CZOŁOWE ŚRUBOWE. WALCOWE (równoległe) STOŻKOWE (kątowe) ŚLIMAKOWE HIPERBOIDALNE. o zebach prostych. walcowe. o zębach.

P K. Położenie punktu na powierzchni kuli określamy w tym układzie poprzez podanie dwóch kątów (, ).

Kolokwium z mechaniki gruntów

ZADANIA Z FUNKCJI ANALITYCZNYCH LICZBY ZESPOLONE

ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE

Transformator Φ M. uzwojenia; siła elektromotoryczna indukowana w i-tym zwoju: dφ. = z1, z2 liczba zwojów uzwojenia pierwotnego i wtórnego.

Naprężenia wywołane ciężarem własnym gruntu (n. geostatyczne)

PROGNOZA OSIADANIA BUDYNKU W ZWIĄZKU ZE ZMIANĄ SPOSOBU POSADOWIENIA THE PROGNOSIS OF BUILDING SETTLEMENT DUE TO CHANGES OF FOUNDATION

TRANSFORMATORY. Transformator jednofazowy. Zasada działania. Dla. mamy. Czyli. U 1 = E 1, a U 2 = E 2. Ponieważ S. , mamy: gdzie: z 1 E 1 E 2 I 1

Ćwiczenie 13. Wyznaczanie ruchliwości i koncentracji nośników prądu w półprzewodnikach metodą efektu Halla. Cel ćwiczenia

Instytut Geologii, Uniwersytet im. A. Mickiewicza w Poznaniu. prof. UAM, dr hab. inż. Jędrzej Wierzbicki

ZADANIA. PYTANIA I ZADANIA v ZADANIA za 2pkt.

3. WSPÓŁCZYNNIK ŚCINANIA (KOREKCYJNY)

MIESZANY PROBLEM POCZĄTKOWO-BRZEGOWY W TEORII TERMOKONSOLIDACJI. ZAGADNIENIE POCZĄTKOWE

1. ZADANIA Z CECH FIZYCZNYCH GRUNTÓW

Załącznik D (EC 7) Przykład analitycznej metody obliczania oporu podłoża

, u. sposób wyznaczania: x r = m. x n, Zgodnie z [1] stosuje się następujące metody ustalania parametrów geotechnicznych:

Wykonawstwo robót fundamentowych związanych z posadowieniem fundamentów i konstrukcji drogowych z głębiej zalegającą w podłożu warstwą słabą.

J. Szantyr - Wykład 4 Napór hydrostatyczny Napór hydrostatyczny na ściany płaskie

Mechanika Gruntów. Część. Druga Właściwości Mechaniczne Gruntu

DWUCZĘŚCIOWE ŁOŻYSKO POROWATE

Badanie transformatora jednofazowego. (Instrukcja do ćwiczenia)

3. Zapas stabilności układów regulacji 3.1. Wprowadzenie

(r) (n) C u. γ (n) kn/ m 3 [ ] kpa. 1 Pπ 0.34 mw ,5 14,85 11,8 23,13 12,6 4,32

>> ω z, (4.122) Przybliżona teoria żyroskopu

2. ELEMENTY TEORII PRĘTÓW SILNIE ZAKRZYWIONYCH (Opracowano na podstawie [9, 11, 13, 34, 51])

PROJEKT STOPY FUNDAMENTOWEJ

TEMAT: Próba statyczna rozciągania metali. Obowiązująca norma: PN-EN :2002(U) Zalecana norma: PN-91/H lub PN-EN AC1

OBLICZENIA STATYCZNE

Document: Exercise-03-manual /12/ :54--- page 1 of 8 INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 3. Optymalizacja wielowarstwowych płyt laminowanych

Równanie Schrödingera dla elektronu w atomie wodoru Równanie niezależne od czasu w trzech wymiarach współrzędne prostokątne

Wprowadzenie do WK1 Stan naprężenia

W takim modelu prawdopodobieństwo konfiguracji OR wynosi. 0, 21 lub , 79. 6

Przykład 3.7. Naprężenia styczne przy zginaniu belki cienkościennej.

Naprężenie w gruncie Stan naprężenia w gruncie Naprężenie geostatyczne (pierwotne) Naprężenia efektywne

MES W ANALIZIE SPRĘŻYSTEJ UKŁADÓW PRĘTOWYCH

Animowana grafika 3D. Opracowanie: J. Kęsik.

Parcie i odpór gruntu. oddziaływanie gruntu na konstrukcje oporowe

Informacje uzupełniające: Wyboczenie z płaszczyzny układu w ramach portalowych. Spis treści

WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z MATEMATYKI W KLASACH I - III GIMNAZJUM. Rok szkolny 2015/16

Badanie transformatora jednofazowego

Sprawdzanie transformatora jednofazowego

Podstawy wytrzymałości materiałów

Funkcje zespolone. 2 Elementarne funkcje zespolone zmiennej zespolonej

Dodawanie i mnożenie liczb zespolonych są działaniami wewnętrznymi tzn., że ich wynikiem jest liczba zespolona.

ZASTOSOWANIE GRANICZNYCH ZAGADNIEŃ ODWROTNYCH DO OKREŚLANIA DOPUSZCZALNYCH STĘŻEŃ SUBSTANCJI CHEMICZNYCH NA POWIERZCHNI TERENU

Wybrane stany nieustalone transformatora:

Podłoże warstwowe z przypowierzchniową warstwą słabonośną.

Tok postępowania przy projektowaniu fundamentu bezpośredniego obciążonego mimośrodowo wg wytycznych PN-EN Eurokod 7

Model numeryczny terenu Wyniki (Faza budowy 1) Dane wejściowe (Faza budowy 2) Soli Boring Polska Warszawa - Otwock

Wykorzystanie wzoru na osiadanie płyty statycznej do określenia naprężenia pod podstawą kolumny betonowej

3. Zapas stabilności układów regulacji 3.1. Wprowadzenie

Ćwiczenie 10. Wyznaczanie współczynnika rozpraszania zwrotnego promieniowania beta.

Funkcje pola we współrzędnych krzywoliniowych cd.

Ekoenergetyka Matematyka 1. Wykład 1.

MATEMATYKA II. znaleźć f(g(x)) i g(f(x)).

Tra r n a s n fo f rm r a m c a ja a na n p a rę r ż ę eń e pomi m ę i d ę zy y uk u ł k a ł d a am a i m i obr b ó r cony n m y i m

NOŚNOŚĆ PALI POJEDYNCZYCH

KORESPONDENCYJNY KURS PRZYGOTOWAWCZY Z MATEMATYKI

Przykład 6.3. Uogólnione prawo Hooke a

Wytrzymałość gruntów organicznych ściśliwych i podmokłych.

Przykład: Projektowanie poŝarowe nieosłoniętego słupa stalowego według standardowej krzywej temperatura-czas

ANALIZA WYTRZYMAŁOŚCIOWA STROPU BĘDĄCEGO W KONTAKCIE DWUPARAMETROWYM Z POKŁADEM PRZY EKSPLOATACJI NA ZAWAŁ

Zastosowanie funkcji inżynierskich w arkuszach kalkulacyjnych zadania z rozwiązaniami

NORMA BRANZOWA Widoczność z miejsca kierowcy przez szybę. przednią. Powierzchnia przezroczysta szyby przedniej. patrząc w kierunku jazdy;

Modelowanie i obliczenia techniczne. Modelowanie matematyczne Metody modelowania

Projekt głębokości wbicia ścianki szczelnej stalowej i doboru profilu stalowego typu U dla uzyskanego maksymalnego momentu zginającego

Fizyka, II rok FS, FiTKE, IS Równania różniczkowe i całkowe, Zestaw 2a

Wyznaczanie reakcji dynamicznych oraz wyważanie ciała w ruchu obrotowym wokół stałej osi 8

Katedra Geotechniki i Budownictwa Drogowego

Ruch kulisty bryły. Kąty Eulera. Precesja regularna

Osiadanie fundamentu bezpośredniego

Zarys geotechniki. Zenon Wiłun. Spis treści: Przedmowa/10 Do Czytelnika/12

ANALIZA KONSTRUKCJI POWŁOKOWEJ. CIENKOŚCIENNY ZBIORNIK CIŚNIENIOWY

KONKURS ZOSTAŃ PITAGORASEM MUM. Podstawowe własności figur geometrycznych na płaszczyźnie

J. Szantyr - Wykład 3 Równowaga płynu

Zadanie 2. Zadanie 4: Zadanie 5:

ANALIZA MATEMATYCZNA 2

Egzamin z MGIF, I termin, 2006 Imię i nazwisko

(8) Oblicz wyznacznik dowolnie wybranej macierzy stopnia czwartego. (9) Rozwi aż podany układ równań stosuj ac wzory Cramera:

DODATEK 6. Pole elektryczne nieskończenie długiego walca z równomiernie rozłożonym w nim ładunkiem objętościowym. Φ = = = = = π

ANALIZA ROZDZIAŁU SIŁ HAMOWANIA POJAZDU HYBRYDOWEGO Z NAPĘDEM NA KOŁA TYLNE W ASPEKCIE REKUPERACJI ENERGII

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 14, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

UKŁADY TENSOMETRII REZYSTANCYJNEJ

A = {dostęp do konta} = {{właściwe hasło,h 2, h 3 }} = 0, (10 4 )! 2!(10 4 3)! 3!(104 3)!

ZADANIE 1 Ciag (a n ), gdzie n 1, jest rosnacym ciagiem geometrycznym. Wyznacz wartość największa 2xa 6 a 2 a 4 a 3 x 2 a 3 a 6. ZADANIE 2 ZADANIE 3

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

Zadania do samodzielnego rozwiązania zestaw 11

Fundamentowanie stany graniczne.

1. Dane : DANE OGÓLNE PROJEKTU. Poziom odniesienia: 0,00 m.

Projekt: Data: Pozycja: A ch = 0,5 20, ,40 = 5091,1 cm 4

Granica i ciągłość funkcji. 1 Granica funkcji rzeczywistej jednej zmiennej rzeczywistej

MODEL MUNDELLA-FLEMINGA

Aerodynamika I. wykład 2: 2: Skośne fale uderzeniowe iifale rozrzedzeniowe. POLITECHNIKA WARSZAWSKA - wydz. Mechaniczny Energetyki i Lotnictwa

SERIA III ĆWICZENIE 3_1A. Temat ćwiczenia: Badanie transformatora jednofazowego. Wiadomości do powtórzenia:

Transkrypt:

Katedra Geotechniki i Budownictwa Drogowego WYDZIAŁ NAUK TECHNICZNYCH Uniwersytet Warmińsko-Maurski Mechanika Gruntów dr inż. Ireneus Dyka http://pracownicy.uwm.edu.pl/i.dyka e-mail: i.dyka@uwm.edu.pl

Mechanika Gruntów podstawy wajemnego oddiaływania konstrukcji i podłoża gruntowego Program ćwiceń:. Naprężenia w ośrodku gruntowym od siły skupionej. Zadanie domowe nr.. Naprężenia w ośrodku gruntowym od obciążenia ciągłego. 3. Naprężenia geostatycne. Odprężenie gruntu w wykopie. 4. Osiadania fundamentu bepośredniego. 5. Konsolidacja słabego podłoża. 6. Prepływ wody w gruncie adania. 7. Kolokwium nr 8. Opór granicny podłoża - nośność podłoża. 9. Nośność podłoża uwarstwionego. 0.Parcie i odpór gruntu adania.. Analia statecności skarp i bocy.. Nośność pali fundamentowych. 3. j.w. 4.Kolokwium nr 5. Kolokwium poprawkowe. Zalicenie ćwiceń. dr inż. Ireneus Dyka http://pracownicy.uwm.edu.pl/i.dyka e-mail: i.dyka@uwm.edu.pl

Naprężenie w gruncie stan naprężenia w gruncie graficna interpretacja naprężenia naprężenie geostatycne naprężenie powstałe wskutek diałania obciążeń ewnętrnych

Stan naprężenia w gruncie Naprężenie - granicna wartość stosunku siły diałającej na nieskońcenie mały element pola prekroju ciała do wymiaru tego pola: lim A 0 N A gdie: - naprężenie N - siła A - pole prekroju Prekrój ciała stywnego (Glaer, 985) Wartość naprężenia w dowolnym punkcie prekroju ależy od kierunku prekroju naprężenie wielkość tensorowa stan naprężenia

Graficna Interpretacja Naprężenia W każdym punkcie ciała istnieją try wajemnie prostopadłe płascyny (naywane głównymi), w których wartość naprężeń stycnych równa się eru, a naprężenia normalne naywane są naprężeniami głównymi, wyróżniamy: najwiękse naprężenie główne najmniejse naprężenie główne 3 pośrednie naprężenie główne Gdy K <, v, h 3 i 3 h. Gdy K > h, v 3 i h. Gdy K v h 3 występuje iotropowy stan naprężenia. Naprężenia stycne w każdych dwóch wajemnie prostopadłych płascynach są licbowo sobie równe τ h τ v.

Kierunek 3 a) τ θ C A τ θ 3 θ B Kierunek θ Koło Mohra Znając wartość i kierunek składowych naprężenia i 3, można wynacyć naprężenia normalne i stycne w dowolnym kierunku, stosując następujące wiąki: A (współrędne θ, τ θ ) 3 b) + 3 θ θ θ Koło Mohra Graficne predstawienie stanu naprężenia a pomocą koła Mohra: a) naprężenie diałające na element gruntu, + 3 3 0 cos θ + 3 sin θ + cos θ τ θ b) wykres Mohra dla stanu naprężenia w danym punkcie A. 3 ( ) sin θ cos θ sin. 3 θ

Każde naprężenie możemy rołożyć na dwie składowe: prostopadłą do płascyny prekroju naywaną naprężeniem normalnym w płascyźnie prekroju naywaną naprężeniem stycnym τ

Naprężenie geostatycne Wartość pionowej składowej naprężenia geostatycnego γ wynaca się e woru: n gdie: γ ρ gh i ρ - gęstość objętościowa gruntu w każdej warstwie i h i - miążsość poscególnych warstw i g - pryspiesenie iemskie Wartość poiomej składowej naprężenia geostatycnego γx oblica się e woru: γ x γ y K0 γ i gdie: K 0 - współcynnik parcia bocnego w spocynku, γ - pionowa składowa naprężenia pierwotnego.

γ Składowe naprężenia pierwotnego. γy γx γy γx γ γ γ γx γy K 0 γ Wartość współcynnika K 0 ależy od rodaju gruntu i historii jego naprężenia i mienia się w akresie 0, 0,6 dla gruntów normalnie skonsolidowanych i 0,8,0 dla gruntów prekonsolidowanych.

Naprężenie pierwotne lub geostatycne γ to naprężenie istniejące w gruncie od ciężaru wyżej leżących warstw. Zgodnie asadą superpoycji naprężenie całkowite w gruncie jest sumą naprężenia pierwotnego γ i naprężenia od obciążenia ewnętrnego q : γ + q W prypadku pryłożenia obciążenia nie na powierchni półprestreni, lec na pewnej głębokości po wykonaniu wykopu, naprężenie całkowite w dowolnym punkcie wynaca się jako sumę naprężenia pierwotnego geostatycnego γ mniejsonego o odciążenie wykopem γ : ( ) γ γ + q

Zasady superpoycji pry wynacaniu wielu sił skupionych. Q Q q Q M M q f(q) M q f(q) Naprężenie od dwóch sił skupionych. Naprężenie od obciążenia ciągłego.

Naprężenie powstałe wskutek diałania obciążeń ewnętrnych Rokład naprężenia w gruncie od pionowej siły skupionej (rowiąanie Boussinesq a w półprestreni sprężystej: jednorodnej, iotropowej, γ0) R R τ x R R t A A R R R cosβ R R A cosβ cosβ τ R x R sinβ Naprężenie wbudone siłą skupioną.

naprężenie radialne w punkcie M o współrędnych R, β równa się: R k Q cos β naprężenie pionowe normalne w tym samym punkcie wynosi: 3 Q cos β R cos β k R Podstawiając cos β, otrymuje się: R R Q k 5 R 3 k ora 3 π

Uyskuje się naprężenie radialne R równe: cos 3 R Q R π β i naprężenie pionowe normalne (w układie współrędnych walcowych po podstawieniu wartości k i R + r ) 5 3 + r Q π

Rokład naprężenia w gruncie od diałania obciążenia ciągłego Zastosowanie superpoycji do wynacania naprężenia od obciążenia ciągłego. LmL i Q Obsar obciążony dieli się na mniejse elementy, w środku elementów prykłada się astępce siły skupione. Wartość naprężenia pionowego normalnego w dowolnym punkcie ośrodka gruntowego obciążonego wynaca się na podstawie woru Boussinesqa: Q BnB i R r QqL i B i π 3Q + r 5

Wynacanie naprężenia pod narożem prostokątnego obsaru obciążonego 0 r dx B dq dy y x L Na danym obsare A wydiela się nieskońcenie mały element o polu da dx dy; elementarna siła dq qda wywołuje w ropatrywanym punkcie M na głębokości poniżej powierchni półprestreni elementarne naprężenie: d π 3 dq + r 5 M d Wynacanie naprężeń pionowych od obciążenia ciągłego a pomocą elementarnych astępcych sił skupionych. Naprężenie pionowe w ropatrywanym punkcie M od obciążenia ciągłego diałającego w obsare A wynosi: L B 0 0 π 3qdxdy x + y + 5

Metoda punktów narożnych umożliwia wynacanie naprężenia pionowego ora sumy naprężeń głównych pod narożem prostokątnego obciążonego obsaru według worów: n q ( LB L + B + ) ( )( ) L + B + L + B + + arc tg L LB + B + qη n gdie: η n - współcynnik wynacany nomogramu w ależności od stosunku L:B (długość obsaru obciążonego do jego serokości) ora od stosunku :B (agłębienie punktu poniżej powierchni do serokości), q - obciążenie ciągłe.

0 0,05 0,00 0,50 0,00 0,50 η n A a) F B,0 E M G 4,0 q D H C AFME FBGM EMHD MGCH ( η + η + η + ) q η n n n n 6,0 b) A B E 8,0 D C F H G M 0,0 /B Nomogram do wynacania współcynnikaη n q AEMH BEMG DFMH CFMG ( η η η + ) q η n n Zastosowanie metody punktów narożnych do oblicania naprężeń w dowolnym punkcie podłoża: a) naroże wewnątr obciążonego obsaru, b) naroże na ewnątr obciążonego obsaru. n n

Metodą punktów środkowych można wynacyć naprężenie pionowe pod środkiem prostokątnego obsaru obciążonego, posługując się worem: 0 0, 0,4 0,6 0,8,0 η 0 η q 0,0,0 3,0 4,0 Wartość można również wynacyć, stosując superpoycję naprężeń pod wspólnym narożem cterech obciążonych prostokątów o bokach L i B. 5,0 /B Nomogram do wynacania współcynnika η 0.

Metoda pól wpływowych umożliwia wynacanie rokładu naprężenia pod dowolnie obciążoną powierchnią, którą dieli się współśrodkowymi okręgami o promieniach r i na n promieni równoważnych pod wględem wartości wbudonego pre każde nich naprężenia pionowego pod środkiem tych kół. Pry r,η, q, pry r 0,η0, 0; pryjmującη /n, można wynacyć promień okręgu pierwsego wewnętrnego koła wywołującego naprężenie e woru: r i n 3 Następnie można dobrać takie wartości promieni kolejnych okręgów, aby różnica współcynników η η ηconst /η.

Pry ałożeniu const mienny jest promień r i : r i ( η ) i 3 Nomogram Newmarka umożliwia wynacenie wartości naprężenia pionowego od obciążenia równomiernie rołożonego q na dowolnej powierchni wg woru: 0 3 4 5 6 7 8 9 M I P W w q w w 0,005 Nomogram Newmarka. n gdie: I P - licba pól wpływu W w Q - współcynnik wpływu - obciążenie ciągłe

Pry wynacaniu naprężenia punktowego, pod którym wynaca się naprężenie, należy umieścić w środku nomogramu kontur obciążonego obsaru w skali odpowiadającej danemu agłębieniu: : (/ n ). Następnie oblica się licbę pól akrytych na nomogramie obsarem obciążonym. wg woru: I I + P c I c gdie: I c - licba pól miescących się całkowicie wewnątr konturów fundamentów I c - licba pól prykrytych cęściowo obsarem obciążonym.

Rokład naprężenia pod fundamentami stywnymi a) b) q max S S q Recywisty rokład naprężeń pry q max S >S Z Teoretycny rokład naprężeń Z Rokład naprężenia pionowego w poiomie posadowienia absolutnie stywnego fundamentu a) w pocątkowym okresie obciążenia, b) pry obciążeniu granicnym. Teoretycny rokład naprężenia w poiomie posadowienia wynaca się e woru q gdie: ρ - odległość ropatrywanego punktu od ρ środka fundamentu r r - promień podstawy fundamentu

Naprężenia pionowe na głębokości (poniżej poiomu posadowienia) wynaca się jako naprężenia średnie (całkowe) w obrębie prostokąta najdującego się pod obsarem obciążanym wg woru: s q da A BL A L B L B n ( x, y ) dxdy qη s η gdie: η s - współcynnik rokładu naprężenia q s L Rokład naprężenia i naprężenie średnie s na głębokości pod obsarem prostokątnym obciążonym równomiernie

0,0 0, 0,4 0,6 0,8,0 η s,0,0 3,0 4,0 5,0 /B Nomogram do wynacania współcynnika η

Rokład Naprężenia Pod Nasypami a) b) b) Schemat do wynacania naprężenia pionowego w podłożu gruntowym pod nasypem: a) schemat nasypu, b) nomogram do wynacania współcynnika η.

Obciążenie od nasypu można podielić na równomierne pasmowe pasmowe trójkątne Naprężenie w dowolnym punkcie podłoża jest równe sumie naprężeń od obciążenia równomiernego pasmowego i obciążenia pasmowego w postaci dwóch prostokątnych trójkątów a mianowicie: ( )q + + + + η η η 3 3 gdie: η - współcynnik odpowiadający obciążeniu pasmowemu o rokładie prostokątnym, η i η 3 q - współcynnik odpowiadające obciążeniu pasmowemu o rokładie trójkątnym - obciążenie od nasypu (q γ h).

Odworowanie Stanu Naprężenia w Układie p q Predstawienie na jednym wykresie wielu stanów naprężenia dokonuje się popre nanosenie punktu, którego współrędne są równe: p + 3 W więksości prypadków naprężenia główne występują na pionowych bądź na poiomych płascynach, a atem równania można napisać w postaci: p + v h Ten sposób predstawienia stanu naprężenia w gruncie sprowada się do naniesienia jednego najwyżej leżącego punktu dla q dodatniego lub najniżej leżącego punktu dla q ujemnego na kole Mohra. q q v 3 h

Ścieżki Naprężenia Ścieżka naprężenia to linia prosta lub krywa powstała w wyniku połącenia seregu punktów stanu naprężenia naniesionych na wykres, predstawia ciągłość kolejnych stanów naprężenia. a) b) τ θ A B C D E q Ścieżka naprężenia B C D E θ A p Predstawienie kolejnych stanów naprężenia pry więkseniu pionowej składowej naprężenia i stałej wartości składowej 3;, a) koło Mohra, b) b) wykres p q.

a) b) c) q v 0 h <0 F E 5 h - v v >0 h 0 C 3 A B h /4 v p q v 0 h <0 E v >0 h 0 C p q K 0 K< K Obciążenie dla h / v K p v h K> Prykładścieżek naprężeń: a) pocątkowo v h, b) pocątkowo v > h > 0 c) pocątkowo v h 0.