Podstawowe własności grafów. Wykład 3. Własności grafów

Podobne dokumenty
Kolorowanie wierzchołków Kolorowanie krawędzi Kolorowanie regionów i map. Wykład 8. Kolorowanie

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /14

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /15

MATEMATYKA DYSKRETNA - MATERIAŁY DO WYKŁADU GRAFY

KURS MATEMATYKA DYSKRETNA

WYŻSZA SZKOŁA INFORMATYKI STOSOWANEJ I ZARZĄDZANIA

Graf. Definicja marca / 1

SPÓJNOŚĆ. ,...v k. }, E={v 1. v k. i v k. ,...,v k-1. }. Wierzchołki v 1. v 2. to końce ścieżki.

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /14

Matematyczne Podstawy Informatyki

Przykłady grafów. Graf prosty, to graf bez pętli i bez krawędzi wielokrotnych.

Matematyczne Podstawy Informatyki

Teoria grafów podstawy. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak

Drzewa spinające MST dla grafów ważonych Maksymalne drzewo spinające Drzewo Steinera. Wykład 6. Drzewa cz. II

Kolorowanie wierzchołków grafu

Suma dwóch grafów. Zespolenie dwóch grafów

WYŻSZA SZKOŁA INFORMATYKI STOSOWANEJ I ZARZĄDZANIA

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, A/14

Zad. 1 Zad. 2 Zad. 3 Zad. 4 Zad. 5 SUMA

Wykłady z Matematyki Dyskretnej

SKOJARZENIA i ZBIORY WEWN. STABILNE WIERZCH. Skojarzeniem w grafie G nazywamy dowolny podzbiór krawędzi parami niezależnych.

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, B/14

Algorytmiczna teoria grafów

Matematyka dyskretna

Kolorowanie wierzchołków

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /15

E ' E G nazywamy krawędziowym zbiorem

Digraf. 13 maja 2017

Drzewa. Jeżeli graf G jest lasem, który ma n wierzchołków i k składowych, to G ma n k krawędzi. Własności drzew

Znajdowanie skojarzeń na maszynie równoległej

Czy istnieje zamknięta droga spaceru przechodząca przez wszystkie mosty w Królewcu dokładnie jeden raz?

6. Wstępne pojęcia teorii grafów

(4) x (y z) = (x y) (x z), x (y z) = (x y) (x z), (3) x (x y) = x, x (x y) = x, (2) x 0 = x, x 1 = x

Matematyczne Podstawy Informatyki

Struktury danych i złożoność obliczeniowa Wykład 7. Prof. dr hab. inż. Jan Magott

Spis treści Podstawowe definicje Wielomian charakterystyczny grafu Grafy silnie regularne

Zadania z ćwiczeń #18 (pon. 7 maja) Matematyka Dyskretna

Sortowanie topologiczne skierowanych grafów acyklicznych

Algorytmiczna teoria grafów

Opracowanie prof. J. Domsta 1

Grafy. Graf ( graf ogólny) to para G( V, E), gdzie:

Reprezentacje grafów nieskierowanych Reprezentacje grafów skierowanych. Wykład 2. Reprezentacja komputerowa grafów

Grafy (3): drzewa. Wykłady z matematyki dyskretnej dla informatyków i teleinformatyków. UTP Bydgoszcz

KURS MATEMATYKA DYSKRETNA

Algebrą nazywamy strukturę A = (A, {F i : i I }), gdzie A jest zbiorem zwanym uniwersum algebry, zaś F i : A F i

Ilustracja S1 S2. S3 ściana zewnętrzna

6d. Grafy dwudzielne i kolorowania

Wykład 8. Drzewo rozpinające (minimum spanning tree)

Grafem nazywamy strukturę G = (V, E): V zbiór węzłów lub wierzchołków, Grafy dzielimy na grafy skierowane i nieskierowane:

MATEMATYKA DYSKRETNA - KOLOKWIUM 2

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /15

Droga i cykl Eulera Przykłady zastosowania drogi i cyku Eulera Droga i cykl Hamiltona. Wykład 4. Droga i cykl Eulera i Hamiltona

Wykład 4. Droga i cykl Eulera i Hamiltona

10. Kolorowanie wierzchołków grafu

Struktury danych i złożoność obliczeniowa Wykład 5. Prof. dr hab. inż. Jan Magott

Wprowadzenie Podstawy Fundamentalne twierdzenie Kolorowanie. Grafy planarne. Przemysław Gordinowicz. Instytut Matematyki, Politechnika Łódzka

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /10

Ścieżki w grafach. Grafy acykliczne i spójne

Grafy dla każdego. dr Krzysztof Bryś. Wydział Matematyki i Nauk Informacyjnych Politechnika Warszawska.

Matematyka dyskretna - 5.Grafy.

Algorytmy i Struktury Danych.

TEORIA GRAFÓW I SIECI

E: Rekonstrukcja ewolucji. Algorytmy filogenetyczne

Wykłady z Matematyki Dyskretnej

Gramatyki grafowe. Dla v V, ϕ(v) etykieta v. Klasa grafów nad Σ - G Σ.

Złożoność obliczeniowa klasycznych problemów grafowych

Grafy i Zastosowania. 5: Drzewa Rozpinające. c Marcin Sydow. Drzewa rozpinające. Cykle i rozcięcia fundamentalne. Zastosowania

Elementy teorii grafów Elementy teorii grafów

G. Wybrane elementy teorii grafów

Znajdowanie maksymalnych skojarzeń przy pomocy eliminacji Gaussa

Wojciech Guzicki. Gdynia, 23 września 2016 r.

Kernelizacja ćwiczenia 1

Niektóre własności 1-diagnozowalnych struktur typu PMC

Teoria grafów dla małolatów. Andrzej Przemysław Urbański Instytut Informatyki Politechnika Poznańska

0. ELEMENTY LOGIKI. ALGEBRA BOOLE A

Egzaminy i inne zadania. Semestr II.

Siedem cudów informatyki czyli o algorytmach zdumiewajacych

Kombinowanie o nieskończoności. 2. Wyspy, mosty, mapy i kredki materiały do ćwiczeń

Algorytmy Równoległe i Rozproszone Część V - Model PRAM II

Rozważmy funkcję f : X Y. Dla dowolnego zbioru A X określamy. Dla dowolnego zbioru B Y określamy jego przeciwobraz:

LI Olimpiada Matematyczna Rozwiązania zadań konkursowych zawodów stopnia trzeciego 3 kwietnia 2000 r. (pierwszy dzień zawodów)

LX Olimpiada Matematyczna

Matematyka dyskretna - 6.Grafy

Procesy stochastyczne WYKŁAD 2-3. Łańcuchy Markowa. Łańcuchy Markowa to procesy "bez pamięci" w których czas i stany są zbiorami dyskretnymi.

Rachunek podziałów i elementy teorii grafów będą stosowane w procedurach redukcji argumentów i dekompozycji funkcji boolowskich.

Rodzinę spełniającą trzeci warunek tylko dla sumy skończonej nazywamy ciałem (algebrą) w zbiorze X.

Marek Miszczyński KBO UŁ. Wybrane elementy teorii grafów 1

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /15

Lista 4. Kamil Matuszewski 22 marca 2016

Zadania do Rozdziału X

- Dla danego zbioru S zbiór wszystkich jego podzbiorów oznaczany symbolem 2 S.

TEORIA GRAFÓW I SIECI

Teoria grafów. Magdalena Lemańska

Teoretyczne podstawy programowania liniowego

Zofia Kruczkiewicz, Algorytmu i struktury danych, Wykład 14, 1

Algebry skończonego typu i formy kwadratowe

a) 7 b) 19 c) 21 d) 34

Rachunek prawdopodobieństwa

Minimalne drzewa rozpinające

Wstęp do programowania. Drzewa. Piotr Chrząstowski-Wachtel

Transkrypt:

Wykład 3. Własności grafów 1 / 87

Suma grafów Niech będą dane grafy proste G 1 = (V 1, E 1) oraz G 2 = (V 2, E 2). 2 / 87

Suma grafów Niech będą dane grafy proste G 1 = (V 1, E 1) oraz G 2 = (V 2, E 2). Wówczas Graf G = (V, E) nazywamy sumą grafów G 1 i G 2 i oznaczamy G = G 1 G 2, gdy V = V 1 V 2 oraz E = E 1 E 2 3 / 87

Suma grafów Niech będą dane grafy proste G 1 = (V 1, E 1) oraz G 2 = (V 2, E 2). Wówczas Graf G = (V, E) nazywamy sumą grafów G 1 i G 2 i oznaczamy G = G 1 G 2, gdy V = V 1 V 2 oraz E = E 1 E 2 G G 1 2 a c d b e 4 / 87

Zespolenie grafów Graf G = (V, E) nazywamy zespoleniem grafów G 1 i oznaczmy G 2 G = G 1 + G 2, gdy V = V 1 V 2 oraz E = E 1 E 2 {{v 1, v 2} : v 1 V 1, v 2 V 2} 5 / 87

Zespolenie grafów Graf G = (V, E) nazywamy zespoleniem grafów G 1 i oznaczmy G 2 G = G 1 + G 2, gdy V = V 1 V 2 oraz E = E 1 E 2 {{v 1, v 2} : v 1 V 1, v 2 V 2} a G+ 1 G 2 c d b e 6 / 87

Zespolenie grafów Graf G = (V, E) nazywamy zespoleniem grafów G 1 i oznaczmy G 2 G = G 1 + G 2, gdy V = V 1 V 2 oraz E = E 1 E 2 {{v 1, v 2} : v 1 V 1, v 2 V 2} a G+ 1 G 2 c d b e Twierdzenie Jeśli G = G 1 + G 2, to V = V 1 + V 2 oraz E = E 1 + E 2 + V 1 V 2. 7 / 87

Graf regularny Graf prosty, w którym wszystkie wierzchołki mają ten sam stopień nazywamy grafem regularnym. 8 / 87

Graf regularny Graf prosty, w którym wszystkie wierzchołki mają ten sam stopień nazywamy grafem regularnym. Jeżeli każdy wierzchołek grafu ma stopień r, to graf ten nazywamy grafem regularnym stopnia r lub grafem r-regularnym. Graf regularny stopnia 3 nazywamy grafem kubicznym. 9 / 87

Graf regularny Graf prosty, w którym wszystkie wierzchołki mają ten sam stopień nazywamy grafem regularnym. Jeżeli każdy wierzchołek grafu ma stopień r, to graf ten nazywamy grafem regularnym stopnia r lub grafem r-regularnym. Graf regularny stopnia 3 nazywamy grafem kubicznym. a) b) c) d) e) Własność Graf r-regularny o n wierzchołkach posiada nr 2 krawędzi. 10 / 87

Graf silnie regularny (ang. strongly regular graph) k-regularny graf G nazywamy grafem k-silnie regularnym, jeżeli istnieją nieujemne liczby λ i µ takie, że 11 / 87

Graf silnie regularny (ang. strongly regular graph) k-regularny graf G nazywamy grafem k-silnie regularnym, jeżeli istnieją nieujemne liczby λ i µ takie, że 1 dla każdej pary wierzchołków u i v połączonych krawędzią istnieje dokładnie λ wierzchołków połączonych jednocześnie z u i v, 12 / 87

Graf silnie regularny (ang. strongly regular graph) k-regularny graf G nazywamy grafem k-silnie regularnym, jeżeli istnieją nieujemne liczby λ i µ takie, że 1 dla każdej pary wierzchołków u i v połączonych krawędzią istnieje dokładnie λ wierzchołków połączonych jednocześnie z u i v, 2 dla każdej pary wierzchołków u i v nie połączonych krawędzią istnieje dokładnie µ wierzchołków połączonych jednocześnie z u i v 13 / 87

Graf silnie regularny (ang. strongly regular graph) k-regularny graf G nazywamy grafem k-silnie regularnym, jeżeli istnieją nieujemne liczby λ i µ takie, że 1 dla każdej pary wierzchołków u i v połączonych krawędzią istnieje dokładnie λ wierzchołków połączonych jednocześnie z u i v, 2 dla każdej pary wierzchołków u i v nie połączonych krawędzią istnieje dokładnie µ wierzchołków połączonych jednocześnie z u i v Grafy k-silnie regularne charakteryzuje ciąg (n, k, λ, µ) 14 / 87

Graf silnie regularny (ang. strongly regular graph) k-regularny graf G nazywamy grafem k-silnie regularnym, jeżeli istnieją nieujemne liczby λ i µ takie, że 1 dla każdej pary wierzchołków u i v połączonych krawędzią istnieje dokładnie λ wierzchołków połączonych jednocześnie z u i v, 2 dla każdej pary wierzchołków u i v nie połączonych krawędzią istnieje dokładnie µ wierzchołków połączonych jednocześnie z u i v Grafy k-silnie regularne charakteryzuje ciąg (n, k, λ, µ) 8 1 2 7 3 6 5 4 (8, 4, 0, 4) 15 / 87

Grafy trójkątne Grafem trójkątnym T n nazywamy graf prosty, którego wierzchołki odpowiadają wzajemnie jednoznacznie dwuelementowym podzbiorom zbioru n elementowego oraz każde dwa wierzchołki połączone są krawędzią wtedy i tylko wtedy gdy przecięcie odpowiadających im zbiorów jest niepuste. 16 / 87

Grafy trójkątne Grafem trójkątnym T n nazywamy graf prosty, którego wierzchołki odpowiadają wzajemnie jednoznacznie dwuelementowym podzbiorom zbioru n elementowego oraz każde dwa wierzchołki połączone są krawędzią wtedy i tylko wtedy gdy przecięcie odpowiadających im zbiorów jest niepuste. {1,3} {1,2} {2,3} T 2 T 3 17 / 87

Graf T 4 Dla zbioru czteroelementowego mamy 6 podzbiorów dwuelementowych {1, 2}, {1, 3}, {1, 4}, {2, 3}, {2, 4}, {3, 4} 18 / 87

Graf T 4 Dla zbioru czteroelementowego mamy 6 podzbiorów dwuelementowych {1, 2}, {1, 3}, {1, 4}, {2, 3}, {2, 4}, {3, 4} {1,3} {1,4} {3,4} {1,2} {2,4} {2,3} 19 / 87

Grafy trójkątne Własności grafu T n 1 Graf T n ma V = ( ) n 2 = n(n 1) wierzchołków. 2 20 / 87

Grafy trójkątne Własności grafu T n 1 Graf T n ma V = ( ) n 2 = n(n 1) wierzchołków. 2 2 Stopień dowolnego wierzchołka wynosi 2n 4. 21 / 87

Grafy trójkątne Własności grafu T n 1 Graf T n ma V = ( ) n 2 = n(n 1) wierzchołków. 2 2 Stopień dowolnego wierzchołka wynosi 2n 4. 3 n 2 jest liczbą wierzchołków sąsiednich jednocześnie do u i v, jeżeli u i v są sąsiednie. 22 / 87

Grafy trójkątne Własności grafu T n 1 Graf T n ma V = ( ) n 2 = n(n 1) wierzchołków. 2 2 Stopień dowolnego wierzchołka wynosi 2n 4. 3 n 2 jest liczbą wierzchołków sąsiednich jednocześnie do u i v, jeżeli u i v są sąsiednie. 4 4 jest to liczbą wierzchołków sąsiednich do u i v, jeżeli u i v nie są sąsiednie. 23 / 87

Grafy trójkątne Własności grafu T n 1 Graf T n ma V = ( ) n 2 = n(n 1) wierzchołków. 2 2 Stopień dowolnego wierzchołka wynosi 2n 4. 3 n 2 jest liczbą wierzchołków sąsiednich jednocześnie do u i v, jeżeli u i v są sąsiednie. 4 4 jest to liczbą wierzchołków sąsiednich do u i v, jeżeli u i v nie są sąsiednie. Wniosek Grafy trójkątne są grafami silnie regularnymi, które charakteryzuje ciąg (( ) ) n, 2n 4, n 2, 4 2 24 / 87

Graf pełny Graf prosty, w którym każda para wierzchołków jest połączona krawędzią nazywamy grafem pełnym. Graf pełny o n wierzchołkach oznaczmy symbolem K n. 25 / 87

Graf pełny Graf prosty, w którym każda para wierzchołków jest połączona krawędzią nazywamy grafem pełnym. Graf pełny o n wierzchołkach oznaczmy symbolem K n. K 1 K 2 K 3 K 4 K 5 26 / 87

Graf pełny Własność Stopień każdego wierzchołka w grafie pełnym K n wynosi n 1. 27 / 87

Graf pełny Własność Stopień każdego wierzchołka w grafie pełnym K n wynosi n 1. Twierdzenie Graf pełny K n ma krawędzi. E Kn = n (n 1) 2 28 / 87

Graf pusty Grafem pustym nazywamy graf, którego zbiór krawędzi jest pusty (nie jest pusty zbiór wierzchołków, czyli V > 0 oraz E = 0). Graf pusty mający n wierzchołków oznaczamy symbolem N n. 29 / 87

Graf pusty Grafem pustym nazywamy graf, którego zbiór krawędzi jest pusty (nie jest pusty zbiór wierzchołków, czyli V > 0 oraz E = 0). Graf pusty mający n wierzchołków oznaczamy symbolem N n. N 8 30 / 87

Graf pusty Grafem pustym nazywamy graf, którego zbiór krawędzi jest pusty (nie jest pusty zbiór wierzchołków, czyli V > 0 oraz E = 0). Graf pusty mający n wierzchołków oznaczamy symbolem N n. Własność 1 Graf N n składa się z n wierzchołków izolowanych. N 8 31 / 87

Graf pusty Grafem pustym nazywamy graf, którego zbiór krawędzi jest pusty (nie jest pusty zbiór wierzchołków, czyli V > 0 oraz E = 0). Graf pusty mający n wierzchołków oznaczamy symbolem N n. Własność 1 Graf N n składa się z n wierzchołków izolowanych. 2 Graf N n jest grafem regularnym stopnia 0. N 8 32 / 87

Graf cykliczny Graf spójny regularny stopnia 2 nazywamy grafem cyklicznym. Graf cykliczny mający n wierzchołków oznaczamy symbolem C n. 33 / 87

Graf cykliczny Graf spójny regularny stopnia 2 nazywamy grafem cyklicznym. Graf cykliczny mający n wierzchołków oznaczamy symbolem C n. C 5 34 / 87

Graf cykliczny Graf spójny regularny stopnia 2 nazywamy grafem cyklicznym. Graf cykliczny mający n wierzchołków oznaczamy symbolem C n. Własność 1 W grafie cyklicznym każde dwie sąsiednie krawędzie są połączone szeregowo. C 5 35 / 87

Graf cykliczny Graf spójny regularny stopnia 2 nazywamy grafem cyklicznym. Graf cykliczny mający n wierzchołków oznaczamy symbolem C n. Własność 1 W grafie cyklicznym każde dwie sąsiednie krawędzie są połączone szeregowo. 2 Graf cykliczny C n posiada n krawędzi. C 5 36 / 87

Graf liniowy Jeżeli z grafu C n usuniemy dokładnie jedną krawędź, to otrzymany graf nazywamy grafem liniowym o n wierzchołkach i oznaczamy symbolem P n. 37 / 87

Graf liniowy Jeżeli z grafu C n usuniemy dokładnie jedną krawędź, to otrzymany graf nazywamy grafem liniowym o n wierzchołkach i oznaczamy symbolem P n. P 6 38 / 87

Graf liniowy Jeżeli z grafu C n usuniemy dokładnie jedną krawędź, to otrzymany graf nazywamy grafem liniowym o n wierzchołkach i oznaczamy symbolem P n. Własność 1 Graf P n nie jest grafem regularnym. P 6 39 / 87

Graf liniowy Jeżeli z grafu C n usuniemy dokładnie jedną krawędź, to otrzymany graf nazywamy grafem liniowym o n wierzchołkach i oznaczamy symbolem P n. P 6 Własność 1 Graf P n nie jest grafem regularnym. 2 Graf P n posiada zawsze 2 wierzchołki stopnia pierwszego, a pozostałe n 2 wierzchołki są stopnia drugiego. 40 / 87

Koło Kołem W n nazywamy graf W n = C n 1 + N 1. 41 / 87

Koło Kołem W n nazywamy graf W n = C n 1 + N 1. N 1 C 5 W 6 W 6 = C 5 + N 1 42 / 87

Graf dwudzielny Niech G = (V, E) będzie grafem prostym. Graf G jest grafem dwudzielnym, jeśli zbiór wierzchołków V jest sumą dwóch niepustych zbiorów rozłącznych V 1 i V 2, takich, że każda krawędź tego grafu łączy wierzchołek ze zbioru V 1 z wierzchołkiem ze zbioru V 2. 43 / 87

Graf dwudzielny Niech G = (V, E) będzie grafem prostym. Graf G jest grafem dwudzielnym, jeśli zbiór wierzchołków V jest sumą dwóch niepustych zbiorów rozłącznych V 1 i V 2, takich, że każda krawędź tego grafu łączy wierzchołek ze zbioru V 1 z wierzchołkiem ze zbioru V 2. x 1 x 2 x 3 x3 y 2 y 3 x 2 x 1 y 1 y 1 y 2 44 / 87

Graf dwudzielny Twierdzenie Jeżeli graf G jest grafem dwudzielnym, to każdy cykl w G ma długość parzystą. 45 / 87

Graf dwudzielny Twierdzenie Jeżeli graf G jest grafem dwudzielnym, to każdy cykl w G ma długość parzystą. Dowód. Niech V = V 1 V 2 oraz niech v 0v 1v 2... v mv 0 będzie cyklem w G. Załóżmy, bez straty ogólności, że v 0 V 1, wtedy v 1 V 2, v 2 V 1, itd. (Wierzchołki o indeksach parzystych należą do zbioru V 1, a o indeksach nieparzystych do zbioru V 2). Ponieważ cykl jest długości m oraz v m V 2, więc cykl ma długość parzystą. 46 / 87

Graf pełny dwudzielny Graf dwudzielny jest pełnym grafem dwudzielnym, jeśli każdy wierzchołek zbioru V 1 jest połączony z każdym wierzchołkiem zbioru V 2 dokładnie jedną krawędzią. Graf pełny dwudzielny, w którym V 1 = r i V 2 = s oznaczamy symbolem K r,s. 47 / 87

Graf pełny dwudzielny Graf dwudzielny jest pełnym grafem dwudzielnym, jeśli każdy wierzchołek zbioru V 1 jest połączony z każdym wierzchołkiem zbioru V 2 dokładnie jedną krawędzią. Graf pełny dwudzielny, w którym V 1 = r i V 2 = s oznaczamy symbolem K r,s. x 3 x 2 x 1 x 2 y 2 x 1 x 2 x 3 x 3 Własność y 1 x 2 x x 1 1 y2 K 1,3 K 2,2 K 2,3 y 1 y 1 y 1 K 2,3 y 2 1 K r,s = N r + N s x 3 y 2 x 1 x 2 x 3 y 3 x 2 x 1 y 1 y K 3,3 y 2 1 K y3 3,3 48 / 87

Graf pełny dwudzielny Graf dwudzielny jest pełnym grafem dwudzielnym, jeśli każdy wierzchołek zbioru V 1 jest połączony z każdym wierzchołkiem zbioru V 2 dokładnie jedną krawędzią. Graf pełny dwudzielny, w którym V 1 = r i V 2 = s oznaczamy symbolem K r,s. x 3 x 2 x 1 x 2 y 2 x 1 x 2 x 3 x 3 Własność y 1 x 2 x x 1 1 y2 K 1,3 K 2,2 K 2,3 y 1 y 1 y 1 y 2 K 2,3 x 3 y 2 x 1 x 2 x 3 1 K r,s = N r + N s 2 Każdy graf K r,s ma r + s wierzchołków. y 3 x 2 x 1 y 1 y K 3,3 y 2 1 K y3 3,3 49 / 87

Graf pełny dwudzielny Graf dwudzielny jest pełnym grafem dwudzielnym, jeśli każdy wierzchołek zbioru V 1 jest połączony z każdym wierzchołkiem zbioru V 2 dokładnie jedną krawędzią. Graf pełny dwudzielny, w którym V 1 = r i V 2 = s oznaczamy symbolem K r,s. x 3 x 2 x 1 x 2 y 2 x 1 x 2 x 3 x 3 Własność y 1 x 2 x x 1 1 y2 K 1,3 K 2,2 K 2,3 y 1 y 1 y 1 y 2 K 2,3 x 3 y 2 x 1 x 2 x 3 1 K r,s = N r + N s 2 Każdy graf K r,s ma r + s wierzchołków. y 3 x 2 3 Każdy graf K r,s ma r s krawędzi. x 1 y 1 y K 3,3 y 2 1 K y3 3,3 50 / 87

Algorytm testowania dwudzielności grafu BIPART(G, s; S, T, bip) Algorytm 1 Q 0, bip true, S Dane: G spójny graf, dowolny 2 for każdy v V wierzchołek s grafu G 3 do Wynik: jeżeli graf jest dwudzielny, 4 d(v) wówczas bip ma wartość true oraz 5 d(s) 0, s Q generowane są zbiory S i T, takie, 6 while Q and bip = true że S T = V i S T = 7 do 8 u head[q] 9 for każdy v Adj[u] 10 do 11 if d(v) = then d(v) d(u) + 1; v Q 12 else if d(u) = d(v) then bip false 13 if bip = true 14 then 15 for v V 16 do 17 if d(v) = 0(mod2) then S S {v} 18 T V \ S 51 / 87

Kostki Graf, którego wierzchołki odpowiadają ciągom binarnym (a 1, a 2,..., a n), oraz którego krawędzie łączą ciągi różniące się dokładnie jednym wyrazem nazywamy n kostką Q n. 52 / 87

Kostki Graf, którego wierzchołki odpowiadają ciągom binarnym (a 1, a 2,..., a n), oraz którego krawędzie łączą ciągi różniące się dokładnie jednym wyrazem nazywamy n kostką Q n. 100 101 110 111 010 011 000 001 53 / 87

W trakcie przyjęcia pan Szaradek udał się do toalety. W tym czasie goście rozłożyli na stole w jednym rzędzie (w losowy sposób) n > 1 monet i podali liczbę ze zbioru {1,..., n}. Pani Szaradkowa odwróciła do góry nogami dokładnie jedną monetę. Czy patrząc na układ monet na stole Pan Szaradek, który wrócił z toalety już po odwróceniu monet, jest w stanie odpowiedzieć na pytanie jaką liczbę podali goście? Wskazówka: Rozstrzygnąć, dla jakich n jest to możliwe. 54 / 87

Graf krawędziowy Grafem krawędziowym L(G) grafu G, nazywamy graf, którego wierzchołki odpowiadają wzajemnie jednoznacznie krawędziom G oraz dowolne dwa wierzchołki w grafie L(G) są sąsiednie wtedy i tylko wtedy, gdy odpowiadające im krawędzie są sąsiednie w G. 55 / 87

Graf krawędziowy Grafem krawędziowym L(G) grafu G, nazywamy graf, którego wierzchołki odpowiadają wzajemnie jednoznacznie krawędziom G oraz dowolne dwa wierzchołki w grafie L(G) są sąsiednie wtedy i tylko wtedy, gdy odpowiadające im krawędzie są sąsiednie w G. 56 / 87

Dopełnienie grafu Dopełnieniem grafu G = (V, E) nazywamy graf G, którego zbiór wierzchołków jest taki sam, jak grafu G oraz w którym dwa wierzchołki są sąsiednie wtedy i tylko wtedy, gdy nie są sąsiednie w grafie G. 57 / 87

Dopełnienie grafu Dopełnieniem grafu G = (V, E) nazywamy graf G, którego zbiór wierzchołków jest taki sam, jak grafu G oraz w którym dwa wierzchołki są sąsiednie wtedy i tylko wtedy, gdy nie są sąsiednie w grafie G. u u y v y v x w x w Własność 1 Dopełnieniem grafu pełnego K n jest graf pusty N n. 58 / 87

Dopełnienie grafu Dopełnieniem grafu G = (V, E) nazywamy graf G, którego zbiór wierzchołków jest taki sam, jak grafu G oraz w którym dwa wierzchołki są sąsiednie wtedy i tylko wtedy, gdy nie są sąsiednie w grafie G. u u y v y v x w x w Własność 1 Dopełnieniem grafu pełnego K n jest graf pusty N n. 2 Dopełnieniem grafu pełnego dwudzielnego K r,s są dwa grafy pełne K r i K s. 59 / 87

Podgraf grafu Graf H = V H, E H, γ H jest podgrafem grafu G = V G, E G, γ G wtedy i tylko wtedy, gdy spełnione są warunki: V H V G E H E G γ H = γ G EH x 5 x 5 g e x 3 x 4 f x 3 x 4 b g e d a f x 5 x 1 x 1 c x 2 G G G 2 1 x 3 a b c d x 4 60 / 87

Własności podgrafów Własność 1 Każdy graf jest swoim własnym podgrafem. 61 / 87

Własności podgrafów Własność 1 Każdy graf jest swoim własnym podgrafem. 2 Podgraf G podgrafu G grafu G jest podgrafem grafu G tzn ( G G G G ) G G. 62 / 87

Własności podgrafów Własność 1 Każdy graf jest swoim własnym podgrafem. 2 Podgraf G podgrafu G grafu G jest podgrafem grafu G tzn ( G G G G ) G G. 3 Pojedynczy wierzchołek grafu G jest podgrafem grafu G. 63 / 87

Własności podgrafów Własność 1 Każdy graf jest swoim własnym podgrafem. 2 Podgraf G podgrafu G grafu G jest podgrafem grafu G tzn ( G G G G ) G G. 3 Pojedynczy wierzchołek grafu G jest podgrafem grafu G. 4 Pojedyncza krawędź grafu G łącznie z jej końcami jest podgrafem grafu G. 64 / 87

Własności podgrafów Własność 1 Każdy graf jest swoim własnym podgrafem. 2 Podgraf G podgrafu G grafu G jest podgrafem grafu G tzn ( G G G G ) G G. 3 Pojedynczy wierzchołek grafu G jest podgrafem grafu G. 4 Pojedyncza krawędź grafu G łącznie z jej końcami jest podgrafem grafu G. 5 Każdy graf prosty G o n-wierzchołkach jest podgrafem grafu pełnego K n. 65 / 87

Własności podgrafów Własność 1 Każdy graf jest swoim własnym podgrafem. 2 Podgraf G podgrafu G grafu G jest podgrafem grafu G tzn ( G G G G ) G G. 3 Pojedynczy wierzchołek grafu G jest podgrafem grafu G. 4 Pojedyncza krawędź grafu G łącznie z jej końcami jest podgrafem grafu G. 5 Każdy graf prosty G o n-wierzchołkach jest podgrafem grafu pełnego K n. 6 Liczba wszystkich różnych grafów prostych zawierających n wierzchołków jest równa 2 n(n 1) 2 66 / 87

grafu Niech dany będzie graf G = V, E, γ i krawędź e E. G e oznacza podgraf otrzymany z grafu G przez usunięcie krawędzi e. Niech F będzie dowolnym podzbiorem zbioru krawędzi grafu G (F E), wówczas G F oznacza podgraf grafu G powstały przez usunięcie wszystkich krawędzi należących do zbioru F. v u f e g x z z d z u d u f f c v e v e b c g g c y a y x a y x a G G - b G - {d,b} 67 / 87

grafu Niech dany będzie graf G = V, E, γ i niech wierzchołek v V. G v oznacza podgraf grafu G otrzymany z G przez usunięcie wierzchołka v i wszystkich krawędzi do niego incydentnych. Jeżeli S jest dowolnym podzbiorem zbioru wierzchołków V grafu G (S V S V ), to G S oznacza graf, który otrzymamy z grafu G przez usunięcie wszystkich wierzchołków należących do zbioru S i wszystkich krawędzi incydentnych do dowolnego wierzchołka ze zbioru S. u u f v e v g g a a v y y y x x G - z G - {z,u} G - {z,x} 68 / 87

Graf częściowy Graf H nazywamy grafem częściowym lub grafem spinającym grafu G jeżeli jest podgrafem G i V H = V G. x 5 x 5 x 4 x 3 x 4 x 3 x 1 x G 2 x 1 x H 2 69 / 87

Klika Kliką nazywamy podgraf, w którym każde dwa wierzchołki są połączone krawędzią. 70 / 87

Klika Kliką nazywamy podgraf, w którym każde dwa wierzchołki są połączone krawędzią. 71 / 87

Klika Klikę nazywamy maksymalną, jeśli nie da się dodać do niej wierzchołka tak, aby razem z nią również tworzył klikę. 72 / 87

Klika Klikę nazywamy maksymalną, jeśli nie da się dodać do niej wierzchołka tak, aby razem z nią również tworzył klikę. Klikę nazywamy największą (najliczniejszą), jeśli nie ma w grafie kliki o większej liczbie wierzchołków. 73 / 87

Klika Klikę nazywamy maksymalną, jeśli nie da się dodać do niej wierzchołka tak, aby razem z nią również tworzył klikę. Klikę nazywamy największą (najliczniejszą), jeśli nie ma w grafie kliki o większej liczbie wierzchołków. Ilość wierzchołków największej kliki oznaczamy przez ω(g). 74 / 87

Klika Klikę nazywamy maksymalną, jeśli nie da się dodać do niej wierzchołka tak, aby razem z nią również tworzył klikę. Klikę nazywamy największą (najliczniejszą), jeśli nie ma w grafie kliki o większej liczbie wierzchołków. Ilość wierzchołków największej kliki oznaczamy przez ω(g). 75 / 87

Klika Klikę nazywamy maksymalną, jeśli nie da się dodać do niej wierzchołka tak, aby razem z nią również tworzył klikę. Klikę nazywamy największą (najliczniejszą), jeśli nie ma w grafie kliki o większej liczbie wierzchołków. Ilość wierzchołków największej kliki oznaczamy przez ω(g). 76 / 87

Podgraf indukowany Podgrafem indukowanym H = (V H, E H ) grafu G = (V, E), nazywamy graf, w którym V H V oraz E H = {{u, v} : u, v V H oraz {u, v} E} podgraf indukowany G[1, 2, 3, 5, 7, 10] 77 / 87

Składowe spójne grafu Każdy spójny podgraf G 1 grafu G (G 1 G), który nie jest zawarty w większym (w sensie relacji zawierania zbioru wierzchołków oraz zawierania zbioru krawędzi) spójnym podgrafie grafu G nazywamy składową spójną grafu G. 78 / 87

Składowe spójne grafu Każdy spójny podgraf G 1 grafu G (G 1 G), który nie jest zawarty w większym (w sensie relacji zawierania zbioru wierzchołków oraz zawierania zbioru krawędzi) spójnym podgrafie grafu G nazywamy składową spójną grafu G. a x y b c w z d x 6 x x 3 79 / 87

Składowe spójne grafu Każdy spójny podgraf G 1 grafu G (G 1 G), który nie jest zawarty w większym (w sensie relacji zawierania zbioru wierzchołków oraz zawierania zbioru krawędzi) spójnym podgrafie grafu G nazywamy składową spójną grafu G. a x y b c w z d Oczywiście każdy wierzchołek izolowany danego grafu jest jego spójna składową. x 6 x x 3 80 / 87

Twierdzenie Spójny graf o n wierzchołkach, posiada co najmniej n 1 krawędzi. 81 / 87

Twierdzenie Spójny graf o n wierzchołkach, posiada co najmniej n 1 krawędzi. Twierdzenie Ilość krawędzi m w grafie prostym i spójnym o n wierzchołkach, spełnia zależność n(n 1) n 1 m 2 82 / 87

Twierdzenie Spójny graf o n wierzchołkach, posiada co najmniej n 1 krawędzi. Twierdzenie Ilość krawędzi m w grafie prostym i spójnym o n wierzchołkach, spełnia zależność n(n 1) n 1 m 2 Twierdzenie Niech G będzie grafem prostym o n wierzchołkach. Jeżeli graf G ma k składowych, to liczba m jego krawędzi spełnia nierówność n k m 1 (n k) (n k + 1) 2 Każdy graf prosty, który ma n wierzchołków i więcej niż (n 1)(n 2) 2 krawędzi jest spójny. 83 / 87

Lemat Acykliczny graf o n wierzchołkach posiada co najwyżej n 1 krawędzi. 84 / 87

Lemat Acykliczny graf o n wierzchołkach posiada co najwyżej n 1 krawędzi. Twierdzenie Niech G będzie grafem o n wierzchołkach. Wówczas dowolne dwa warunki implikują trzeci. 1 G jest spójny 2 G jest acykliczny 3 G posiada dokładnie n 1 krawędzi 85 / 87

Algorytm sprawdzający spójność grafu Dane: graf G = (V, E) Spojny(G) 1 for wszystkie v V 2 do 3 odwiedzony[v] = false 4 v - dowolny wierzchołek grafu 5 S v 6 while istnieje wierzchołek w S dla którego odwiedzony[v] = false 7 do 8 N zbiór wszystkich sąsiadów wierzchołka v 9 S S N 10 odwiedzony[v] = true 11 if S = V 12 then graf spójny 13 else graf niespójny 86 / 87

Dziękuję za uwagę!!! 87 / 87