SYLABUS/OPIS PRZEDMIOTU 1. Nazwa przedmiotu/ moduł (w języku polskim) Niepowodzenia szkolne - czynniki ryzyka, objawy i skutki./ Moduł 155..: Modelowy system profilaktyki i pomocy uczniom ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi 2. Nazwa przedmiotu w języku angielskim The school misfortunes - risk factors, symptoms and effects 3. Jednostka prowadząca przedmiot Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych, Instytut Psychologii, Zakład Psychologii Ogólnej, Psychologii Rozwoju, Psychologii Edukacji i Wychowania. 4. Kod przedmiotu/modułu (nie wypełniać) 5. Rodzaj przedmiotu (obowiązkowy lub fakultatywny) Fakultatywny 6. Kierunek studiów Psychologia 7. Poziom studiów (I lub II stopień lub jednolite studia magisterskie) Jednolite studia magisterskie 8. Rok studiów V Tryb studiów (SS/SN) SN 9. Semestr (zimowy lub letni) zimowy 10. Forma zajęć i liczba godzin (dotyczy nazw różnych typów zajęć) Forma zajęć: wykład, 15 godzin 11. Imię, nazwisko, tytuł/stopień naukowy osoby prowadzącej zajęcia Dagmara Łupicka-Szczęśnik, dr; Ewa Okręglicka-Forysiak, mgr 1
12. Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności i kompetencji społecznych dla przedmiotu/modułu oraz zrealizowanych przedmiotów brak 13. Cele przedmiotu C1 Przybliżenie studentom modelu psychologa - aktywnego uczestnika procesu prawidłowej edukacji, nastawionej na optymalizowanie szans aktualizacji potencjałów rozwojowych jednostki ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. Zapoznanie z pracą psychologa jako diagnosty i terapeuty dziecka C2 Uporządkowanie wiedzy na temat czynników, warunków i mechanizmów rozwoju dzieci od urodzenia do okresu adolescencji oraz ich wpływu na funkcjonowanie szkolne. Dostarczenie wiedzy na temat prawidłowości procesu uczenia się; jego zaburzeń i ich przyczyn wewnętrznych i zewnętrznych oraz psychoprofilaktyki i terapii trudności edukacyjnych (CP) C3 Przekazanie wiedzy na temat procesu diagnozy specjalnych trudności edukacyjnych (ze szczególnym uwzględnieniem trudności specyficznych) oraz praktycznych umiejętności w obszarze metod diagnozy funkcji poznawczo-emocjonalnych w wieku szkolnym. C4 Pogłębienie samowiedzy studenta w zakresie wspomagania rozwoju jednostki. Przekazanie wiedzy na temat norm i zasad etyki pracy z dziećmi i młodzieżą z trudnościami edukacyjnymi. Kształtowanie wrażliwości na zachowania dzieci i młodzieży. C5 Rozwijanie kompetencji niezbędnych w celu porozumiewania się z rodzicami, nauczycielami i innymi specjalistami, zobowiązanymi do udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej i dostosowania wymagań edukacyjnych do potrzeb i możliwości dziecka. 14. Zakładane efekty kształcenia (dla przedmiotu) EK_W_01 Rozwijanie kompetencji niezbędnych w celu porozumiewania się z rodzicami, nauczycielami i innymi specjalistami, zobowiązanymi do udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej i dostosowania wymagań edukacyjnych do potrzeb i możliwości dziecka.. EK_W_03 Ma uporządkowaną wiedzę na temat problemów i zaburzeń emocjonalnych dzieci i młodzieży jako wtórnych konsekwencji niepowodzeń szkolnych oraz modyfikującej roli nauczyciela i rodziców. Symbole kierunkowych efektów kształcenia, np.: K_W01*, K_U05, K_K03 (symbole dla kierunku) 2
EK_U_01 Potrafi wykorzystywać i integrować wiedzę teoretyczną z zakresu psychologii oraz powiązanych z nią dyscyplin w celu analizy złożonych problemów psychologicznych, wychowawczych, pomocowych i terapeutycznych, a także diagnozowania i projektowania działań praktycznych. Posiada rozwinięte umiejętności badawcze, ma pogłębioną orientację w metodologii badań psychologicznych w obszarze psychologii edukacji.. EK_K_01 Ma pogłębioną świadomość poziomu swojej wiedzy i umiejętności, rozumie potrzebę ciągłego rozwoju osobistego i zawodowego oraz budowania warsztatu pracy psychologa. EK_K_04 Jest uwrażliwiony na problemy etyczne związane z prowadzeniem badań diagnostycznych dziecka. Jest zorientowany na współpracę z rodzicami, nauczycielami dziecka oraz innymi specjalistami wchodzącymi w skład zespołu interdyscyplinarnego. 15. Treści programowe 1. Cele i modele edukacji szkolnej. Czynniki determinujące efektywność pracy nauczyciela z uczniami. Rola nauczyciela w procesie edukacyjnym. 2. Strategie funkcjonowania przyjmowane przez nauczycieli i uczniów i ich negatywne konsekwencje dla procesu edukacji. 3. Polietiologia trudności szkolnych. czynniki biologiczne, wpływy środowiskowe i indywidualne tempo rozwoju. 4. Dysfunkcje intelektu stopnia lekkiego. Opóźnienie rozwoju intelektualnego. Sylwetka ucznia pogranicza normy intelektualnej". 5. Opóźnienia i dysharmonie rozwoju percepcji słuchowej, wzrokowej i sprawności ruchowej oraz integracji wzrokowo-słuchowo-ruchowej. 6. Zasady dostosowania wymagań edukacyjnych do potrzeb i możliwości ucznia ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi. 7. Zaburzenia zachowania, ADHD, zaburzenia lękowe, zaburzenia umiejętności szkolnych - przykład specyficznych i najczęstszych zaburzeń, wymagających wypracowania właściwego podejścia w procesie edukacji. Przedstawienie właściwych sposobów oddziaływania i 16. Zalecana literatura 3
Obowiązkowa: 1. Bogdanowicz M., Bućko A., Czabaj R. (2008). Modelowy system profilaktyki i pomocy psychologiczno-pedagogicznej uczniom z dysleksją, Gdynia: Operon 2. Bogdanowicz M., Adryjanek A. (2009), Uczeń z dysleksją w szkole. Poradnik nie tylko dla polonistów, Gdynia: Wydawnictwo Pedagogiczne Operon 3. Borkowska A. R., Domańska Ł. (red.) (2007), Neuropsychologia kliniczna dziecka. Warszawa:PWN 4. Brzezińska A.I. (red.) (2005), Psychologiczne portrety człowieka. R 9 i 10. Gdańsk: GWP 5. Chomczyńska Miliszkiewicz M., Pankowska D. (1995). Polubić szkołę. Warszawa: WSiP. 6. Fontana D. (1998). Psychologia dla nauczycieli. Poznań: Zysk i S-ka. 7. Marcelli D. (2013). Psychopatologia wieku dziecięcego. R 5,6,21. Wrocław: Elsevier Urban & Partner 8. Popek L. (2005), Specyficzne zaburzenia rozwoju funkcji motorycznych. W: Namysłowska I.(red), Psychiatria dzieci i młodzieży, Warszawa: Wyd. Lekarskie PZWL. Uzupełniająca: 1. Gruszczyk-Kolczyńska E. (1992). Dzieci ze specjalnymi trudnościami w uczeniu się matematyki. Przyczyny, diagnoza, zajęcia korekcyjnowyrównawcze. Warszawa: WSiP 2. Kochan-Wójcik M., Piskorz J. (2010) Wykorzystanie koncepcji motywów poznawania świata i uczenia się ucznia w efektywnej komunikacji w szkole [w:] red. Czerwiński K., Fiedor M., Kubiczek J.. Komunikowanie społeczne w edukacji. Zagrożenia podmiotowe i psychospołeczne. Toruń: Wyd. Adam Marszałek, s. 204-222 3. Kendall P.C. (2004). Zaburzenia okresu dzieciństwa i adolescencji. Gdańsk: GWP 4. Reid G., Wearmouth J.(red.) (2008), Dysleksja. Teoria i praktyka, Gdańsk: GWP 17. Forma zaliczenia poszczególnych komponentów przedmiotu, sposób sprawdzenia osiągnięcia zamierzonych efektów kształcenia - wykład: egzamin - ćwiczenia: - laboratorium: - konwersatorium: - warsztat:.. - inne: 18. Język wykładowy język polski 19. Obciążenie pracą studenta 4
Forma aktywności studenta Średnia liczba godzin na zrealizowanie aktywności Godziny zajęć (wg planu studiów) z nauczycielem: - wykład: 15 godzin - ćwiczenia: godzin - laboratorium:. godzin - konwersatorium: godzin - warsztat: godzin - inne: godzin 15 godzin Praca własna studenta np.: (podać tylko te, które dotyczą danego przedmiotu. Praca własna wyliczona z uwzględnieniem ECTS - patrz: opis pod tabelą**) - przygotowanie do zajęć: 10 godzin - opracowanie wyników: godzin - czytanie wskazanej literatury: 50 godzin - napisanie raportu z zajęć: godzin - przygotowanie do egzaminu: 50 godzin - przygotowanie do kolokwium: godzin 110 godzin Suma godzin 125 godzin Liczba punktów ECTS 5 5