Terapia pedagogiczna WSB Chorzów - Studia podyplomowe Opis kierunku Terapia Pedagogiczna (3 semestry) - studia na WSB w Chorzowie Praktyka pedagogiczna, wymaga od nauczycieli coraz to nowych umiejętności, nie tylko edukacyjnych ale również wychowawczych i komunikacyjnych. Pakiet nowych rozporządzeń MEN związanych z Pomocą Psychologiczno Pedagogiczną rozszerzył obowiązki nauczyciela o konieczność indywidualizacji pracy na lekcji oraz prowadzenia wsparcia terapeutycznego dla uczniów o zaburzonym lub nieharmonijnym rozwoju. Studia podyplomowe w zakresie terapii pedagogicznej poszerzają wiedzę i kompetencje studentów o metody terapii zaburzeń rozwojowych dziecka. Zwiększają tym samym efektywność pracy pedagogicznej każdego nauczyciela, na każdym przedmiocie oraz przygotowują do prowadzenia zajęć korekcyjno kompensacyjnych. Absolwenci, którzy posiadają kwalifikacje na poziomie studiów zawodowych, będą mogli prowadzić zajęcia korekcyjno-kompensacyjne tylko w szkołach podstawowych i przedszkolach, a mający wykształcenie magisterskie we wszystkich typach szkół i placówek. Cel
Celem studiów jest dostarczenie słuchaczom wiedzy i umiejętności związanych z diagnozą i prowadzeniem zajęć terapeutycznych z dziećmi ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się i funkcjonowaniu społecznym. Uczestnicy nabędą wiedzę i umiejętności w zakresie: Diagnozowania specyficznych trudności w uczeniu się, Opracowywania dostosowanych do potrzeb ucznia programów terapii Doboru właściwych do zaburzenia dziecka metod zajęć korekcyjno- kompensacyjnych Właściwej interpretacji opinii i orzeczeń wydawanych przez poradnie psychologiczno pedagogiczne Podstawowych metod pracy z dzieckiem w ramach wczesnego wspomagania rozwoju Współpracy z rodziną ucznia ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się. Uczestnicy Studia skierowane są do nauczycieli, wychowawców, pedagogów, osób posiadających wykształcenie wyższe magisterskie lub zawodowe z kwalifikacjami pedagogicznymi, zainteresowanych zdobyciem dodatkowych kwalifikacji w zakresie prowadzenia zajęć korekcyjnekompensacyjnych i przygotowania do prowadzenia wczesnego wspomagania rozwoju dziecka (dotyczy tylko osób które ukończyły studia magisterskie na kierunku psychologia, studia wyższe na kierunku pedagogika, pedagogika specjalna).
Korzyści Program studiów przewiduje poznawanie metod i technik terapii pedagogicznej, umiejętności ich stosowania w pracy z indywidualnym przypadkiem i w zespołach dziecięcych. W programie zawarto również treści z zakresu wczesnego wspomagania rozwoju dziecka i prowadzenia zajęć korekcyjno - kompensacyjnych i rewalidacyjnych z uczniem niepełnosprawnym. Studia umożliwią nauczycielom uzyskanie kwalifikacji i umiejętności do pracy korekcyjno kompensacyjnej z dzieckiem ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się (dysleksja, dysgrafia, dysortografia, dyskalkulia ) i do prowadzenia zajęć z wczesnego wspomagania rozwoju ( dotyczy tylko pedagogów, psychologów i pedagogów specjalnych). Absolwenci którzy posiadają kwalifikacje na poziomie studiów zawodowych będą mogli prowadzić zajęcia korekcyjno- kompensacyjne tylko w szkołach podstawowych i przedszkolach, z wykształceniem magisterskim we wszystkich typach szkół i placówek. ( 14 ust.4 Rozporządzenia MEN z dnia 17 kwietnia 2012 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli oraz określenia szkół i wypadków, w których można zatrudnić nauczycieli niemających wyższego wykształcenia lub ukończonego zakładu kształcenia nauczycieli). Praktyczny charakter studiów Zajęcia prowadzone będą w formie: wykładów, ćwiczeń warsztatów, zajęć praktycznych.w trakcie zajęć wykładowcy będą wykorzystywać nowoczesne metody nauczania, materiały multimedialne(filmy, audycje prezentacje). Omawiane treści są bogato ilustrowane przykładami z praktyki pedagogicznej, natomiast zdobyta wiedza rozszerza kompetencje słuchaczy o umiejętność praktycznej pracy z dzieckiem o zaburzonym lub nieharmonijnym rozwoju. Zwiększa tym samym efektywność pracy pedagogicznej każdego nauczyciela, na każdym przedmiocie oraz kompetencje w zakresie umiejętności wychowawczych i komunikacyjnych. Partner Programu RODN "WOM" w Katowicach - największa w Polsce publiczna placówka doskonalenia nauczycieli, prowadzona przez Samorząd Województwa Śląskiego, akredytowana przez Śląskiego Kuratora
Oświaty. Misją RODN WOM jest wspieranie ustawicznego rozwoju zawodowego nauczycieli i pracowników oświaty zgodnie z potrzebami oświatowymi regionu i według standardów europejskich. Formy organizowane przez RODN "WOM" w Katowicach to: warsztaty dla nauczycieli różnych przedmiotów i różnych typów szkół konferencje, seminaria konsultacje zbiorowe i indywidualne dla nauczycieli spotkania Klubów Nauczyciela współpraca z najliczniejszą w kraju grupą doradców metodycznych zapewnienie wykwalifikowanej kadry
Program kierunku Program studiów podyplomowych na kierunku Terapia Pedagogiczna w WSB w Chorzowie miesiące nauki: 15 liczba godzin: 350 w tym 60 praktyki liczba zjazdów: 17 Program I. PRZYGOTOWANIE W ZAKRESIE MERYTORYCZNYM I PSYCHOLOGICZNO PEDAGOGICZNYM (75 godz.) 1. Psychologiczne podstawy procesów uczenia się 10 godz. Natura uczenia się;, uczenie się w ujęciu poznawczym, uczenie się przez obserwację * zjawisko transferu w uczeniu się * interrioryzacja* Uczenie się szkolne: wymiary subiektywnego środowiska szkolnego, uczenie się roli ucznia * wyznaczniki powodzenia w nauce szkolnej * style oddziaływania dydaktyczno-wychowawczego, relacje nauczyciel-uczeń, rozumienie przez ucznia sensu wymagań szkolnych, przekonanie o własnych możliwościach,oczekiwania rodziców, uczestnictwo w życiu grupy rówieśniczej itp. Charakterystyka uczenia się szkolnego w młodszym wieku szkolnym: psychologiczna analiza czynności czytania i pisania * psychologiczna analiza warunków szkolnego uczenia się matematyki. Problemy rozwoju spostrzegania istotne z punktu widzenia nauki szkolnej: spostrzeganie rozumiane jako zdolność do rozróżniania bodźców wzrokowych i ich interpretacji przez skojarzenie z uprzednim doświadczeniem * znaczenie doświadczeń ruchowych i sensorycznych w rozwoju spostrzegania; rola integracji sensorycznej * koordynacja wzrokowo ruchowa; spostrzeganie położenia przedmiotów w przestrzeni * spostrzeganie stosunków przestrzennych. Rozumowanie dziecka: dziecięce teorie rzeczywistości * dostrzeganie i rozwiązywanie problemów * rozumienie sensu poleceń dorosłych * niepowodzenia w komunikacji * otwarta i obronna postawa dziecka wobec problemu. Cechy indywidualne dziecka istotne z punktu widzenia uczenia się szkolnego: temperament (poziom reaktywności, zapotrzebowanie na stymulację, odporność psychiczna) * style pracy ucznia wynikające z cech temperamentu, stylów poznawczych, emocjonalności Problem dojrzałości szkolnej; gotowość do nauki czytania i pisania,
gotowość do szkolnego uczenia się matematyki. Dzieci wolniej uczące się; problemy w uczeniu się szkolnym dzieci na granicy normy i upośledzenia umysłowego 2. Organizacja procesu diagnostyczno - terapeutycznego 10 godz. ogólna charakterystyka procesu terapeutycznego: główne orientacje terapeutyczne: terapia behawioralna, psychoanalityczna i humanistyczna * elementy procesu terapeutycznego: nawiązanie dobrego kontaktu, rozpoznanie problemu, właściwe postępowanie terapeutyczne, wsparcie po zakończeniu terapii * formy terapii: indywidualna i grupowa, autoterapia. Organizacja form pomocy dzieciom napotykających na trudności w uczeniu się szkolnym: terapia indywidualna, zespoły korekcyjno kompensacyjne, zespoły wyrównawcze, klasy wyrównawcze, klasy terapeutyczne * organizacja pomocy uczniom w świetle obowiązujących przepisów. Warunki dobrego kontaktu nauczyciela terapeuty z dziećmi: autentyczność i otwartość, empatia, bezwarunkowa aprobata, wiara w możliwości ucznia, bycie razem z dzieckiem wsparcie psychologiczne, osobowość nauczyciela terapeuty. Atmosfera w zespole dziecięcym: problem rywalizacji, obawa przed oceną ze strony grupy, współdziałanie dzieci. Problemy diagnozy w przebiegu procesu terapeutycznego: wstępna diagnoza psychologiczna i pedagogiczna * interpretacja opinii poradni psychologiczno pedagogicznych * diagnozowanie możliwości uczenia się dziecka * sfery aktualnego i najbliższego rozwoju * obserwacja i analiza zmian w zachowaniu dziecka w procesie terapii * pomiar efektywności po zakończeniu terapii. Programowanie pracy terapeutycznej: opracowywanie programów indywidualnych, możliwości ich modyfikacji w czasie trwania terapii. Współpraca z nauczycielami uczącymi dziecko oraz rodzicami: zasady prowadzenia rozmów, angażowanie nauczycieli i rodziców w proces terapeutyczny 3. Wybrane zagadnienia z psychologii wychowawczej, rozwojowej i klinicznej 20 godz. rozwój psychiczny człowieka, pojęcie rozwoju: procesy dojrzewania i uczenia się rozwoju, okresy wrażliwości * osiągnięcia rozwojowe człowieka na poszczególnych etapach rozwoju. Środowiskowe i wychowawcze uwarunkowania rozwoju psychicznego: zaspokojenie potrzeb emocjonalnych dziecka, symulacja aktywności dziecka, swoboda doświadczeń, relacje emocjonalne w rodzinie, scenariusze rodzinne. Teoria adaptacji rozwojowej Piageta: procesy asymilacji i akomodacji, dążenie do równowagi * stadia rozwoju poznawczego dziecka Wpływ mowy na rozwój specyficznie ludzkich form poznania: (koncepcja L.S. Wygotskiego) * znaczenie mowy w rozwoju kierowania procesami poznawczymi, rozwój refleksyjności, rola mowy w procesie internalizacji działań przedmiotowych, rola mowy jako czynnika pośredniczącego między sytuacja a działaniem,
porozumiewanie się dziecka z dorosłym jako ważny czynnik rozwoju umysłowego. Psychiczna reprezentacja rzeczywistości: (Teoria J. Brunera) pojecie reprezentacji psychicznej, poziomy reprezentacji; enaktywna, ikoniczna, symboliczna. Charakterystyka rozwoju ruchowego dziecka z zaznaczeniem związków między rozwojem ruchowym a rozwojem poznawczym, emocjonalnym i społecznym dziecka * uczenie się sprawności motorycznych * proces lateralizacji * sprawności ruchowe istotne z punktu widzenia wymagań szkolnych. Zachowanie dzieci w trudnych sytuacjach szkolnych; unikanie problemów, bezradność, lęk, dziecięce próby pokonywania trudności szkolnych. Nieprawidłowości i opóźnienia rozwoju psychoruchowym dziecka jako przyczyna specyficznych trudności w nauce szkolnej; biologiczne i społeczne przyczyny zaburzeń rozwoju psychoruchowego dziecka. Specjalne trudności w nauce czytania i pisania wynikające z: niedojrzałości dziecka do podjęcia nauki szkolnej w zakresie percepcji wzrokowej, słuchowej, motoryki, lateralizacji, orientacji przestrzennej, orientacji w schemacie ciała, koordynacji w funkcji percepcyjno motorycznych oraz z zaburzeń rozwoju obraz kliniczny dysleksji, dysgrafii, dysortografii. Specjalne trudności w uczeniu się matematyki wynikające z: niedojrzałości dziecka do rozpoczęcia uczenia się szkolnego matematyki, z zaburzeń rozwoju-dyskalkulia rozwojowa, akalkulia, oligokalkulia. Zaburzenia dynamiki procesów nerwowych: nadpobudliwość i zahamowania psychoruchowe, problem koncentracji uwagi, rozwój uwagi dowolnej. Nerwice dziecięce: geneza, analiza symptomów; trudności w uczeniu się jako jeden z czynników wpływających na rozwój nerwicy 4. Współpraca z rodziną dziecka z zaburzeniami rozwojowymi 10 godz. niepełnosprawność i zaburzenia w rozwoju dziecka a funkcjonowanie rodziny * mechanizmy obronne jako forma pozornego przystosowania się rodziny do niepełnosprawności dziecka * postawy rodzicielskie a możliwości rozwojowe dziecka * formy, metody i sposoby wsparcia rodziny dziecka z problemami rozwojowymi i niepełnosprawnością 5. Warsztaty umiejętności wychowawczych 15 godz. rola uczuć w życiu człowieka * granice i asertywność * trudne zachowania dziecka * jak mówić, żeby dzieci nas słuchały, rozwiązywanie konfliktów * rola matki, rola ojca w życiu dziecka * rodzeństwo w życiu dziecka * moje dziecko jest niezwykłe 6. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna w szkole 10 godz. podstawy prawne * uczeń o specjalnych potrzebach edukacyjnych w szkole * praca zespołów d/ s pomocy psychologiczno pedagogicznej * dokumentacja pracy zespołów IPET * przygotowywanie
wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania dziecka * praca z uczniem zdolnym w ramach pomocy psychologiczno pedagogicznej II. METODYKA PROWADZENIA ZAJĘĆ TERAPEUTYCZNYCH (215 godz.) 1. Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka diagnoza i terapia 25 godz. Założenia prawne organizacji wczesnego wspomagania rozwoju. Wczesne wspomaganie rozwoju dziecka niepełnosprawnego podstawowe pojęcia, cele, zadania * organizacja pracy zespołów standardy, procedury, osoby uczestniczące w pracach zespołów * akty ustawodawcze i wykonawcze regulujące pracę zespołów wczesnego wspomagania rozwoju dziecka* Art. 71b pkt 2a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty z późn. zmianami (pierwszy zapis o wczesnym wspomaganiu z 2004r. Dziennik Ustaw z 2004 r. Nr 256 poz. 2572 * Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 4 kwietnia 2005 r. w sprawie organizowania wczesnego wspomagania rozwoju dzieci (Dz. U. Nr 68, poz. 587) * Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 3 lutego 2009 r. w sprawie organizowania wczesnego wspomagania rozwoju dzieci. (Dz. U. z dnia 12 lutego 2009 r.) Procedury wydawania opinii o wczesnym wspomaganiu rozwoju dziecka, regulacje prawne w tym zakresie * Opracowywanie druków dokumentów niezbędnych do efektywnej pracy zespołu wczesnego wspomagania rozwoju dziecka. Symptomy niepełnosprawności różnego rodzaju u dziecka od jego urodzenia do końca wieku przedszkolnego. Rozwój psychomotoryczny i poznawczy małego dziecka; narzędzia diagnozy funkcjonalnej, pedagogicznej, które może wykorzystać terapeuta małego dziecka do jego diagnozy. Metody stymulacji rozwoju małego dziecka niepełnosprawnego: stymulacji polisensorycznej np. masaż sensoryczny, sala doświadczania świata, metoda integracji zmysłów, metody rozwijające somatognozję programy aktywności M.Ch. Knill, ruch rozwijający W. Sherborne, metody doskonalące komunikację, socjalizację, samoobsługę, motorykę dużą i małą oraz rozwijające funkcje poznawcze u małych dzieci zabawy plastyczne, muzyczne, metoda niedyrektywnej terapii zabawowej, dobrego startu, metody rozwijające percepcję słuchowa i wzrokową np. wzory i obrazki Frostig, Metoda Wideotreningu Komunikacji w pracy z małym dzieckiem i jego rodziną 2. Elementy logopedii i fonetyki z metodyką terapii zaburzeń mowy 15 godz. Mowa, składniki mowy: język, mówienie, tekst, rozumienie. Czynniki anatomiczne warunkujące wykształcenie się mowy: mózgowe mechanizmy nadawania i odbioru mowy, aparat słuchowy, aparat oddechowy, fonacyjny, artykulacyjny. Nauka mowy: okres prenatalny, czynniki zewnętrzne
hamujące kształtowanie się mowy; przyczyny endo i egzogenne zaburzeń mowy. Klasyfikacja zaburzeń mowy: diagnoza przyczynowa * przyczyny, objawy i terapia zaburzonego rozwoju mowy, opóźnienia rozwoju mowy, alalia, autyzm, afazje dziecięce. Przyczyny i objawy zaburzeń artykulacji: dyslalie rodzaje dyslalii. * terapia logopedyczna. Przyczyny i objawy jąkania: podstawowe zasady postępowania w przypadku zaburzeń płynności mowy. Inne zaburzenia mowy i głosu: rozszczepy podniebienia, chrypki, dysforie, afonie, niedosłuchy, mutyzm. Zaburzenia mowy, a trudności w uczeniu się szkolnym 3. Wybrane zagadnienia z metodyki nauczania początkowego 15 godz. wybrane zagadnienia z metodyki nauczania języka polskiego w klasach I III: Kształtowanie sprawności mówienia: wdrażanie do poprawnej wymowy * prawidła poprawnej wymowy polskiej * wymowa a pisownia * sposoby rozwijania słownictwa i wdrażania do poprawnej wymowy * sposoby wdrażania do wypowiedzi rozwiniętej i uporządkowanej w formie * kształtowanie świadomości językowej przez wprowadzanie elementów wiedzy o języku. Kształtowanie umiejętności czytania: przygotowanie do nauki czytania i pisania * symbolika pisma * analiza porównawcza stosowanych obecnie metod nauki czytania i pisania, metod syntetycznych, metod analitycznych, globalnych i metod analityczno syntetycznych, koncepcje metodyczne prezentowane w elementarzach: M. Falskiego, H. Meterowej oraz E. i F. Przyłubskich * znaczenie analizy i syntezy słuchowej i wzrokowej w procesie czytania, kształcenie słuchu fonematycznego: wyróżnianie wyrazów, kontrola wymowy dzieci wg ustalonego zestawu wyrazów zawierające głoski łatwiejsze (b, p, m, w, t,. d, f, n), trudniejsze(s, z, c) i najtrudniejsze (ż, cz, r, sz), ćwiczenia w wyróżnianiu samogłosek oraz spółgłosek (ustnych, nosowych, dźwięcznych, bezdżwięcznych, twardych i miękkich) * głoska a litera, poznawanie liter oznaczających samogłoski i spółgłoski, trudności występujące u niektórych dzieci w wyróżnianiu głosek i liter, początki nauki czytania, sposoby aktywizowania ucznia podczas nauki czytania (głośnego, cichego), środki dydaktyczne ułatwiające naukę czytania * utrwalanie i doskonalenie nauki czytania, czytanie poprawne, płynne i wyraziste. Kształtowanie umiejętności pisania: rola spostrzegawczości, zapamiętywania kształtów oraz koordynacji ruchów w procesie nauki pisania * ćwiczenia w pisaniu: pokaz czynności pisania, kształtowanie prawidłowych nawyków oraz utrwalanie umiejętności pisania * typowe trudności i błędy występujące podczas nauki pisania, błędy wynikające z niewiedzy i utrwalenie złych nawyków oraz braku stopniowania trudności * inne rodzaje błędów, problemy ortograficzne w języku polskim: pisownia a wymowa, dwuznaki, zmiękczenia, wyrazy z ó, rz i h * ćwiczenia ortograficzne i ich
stopniowanie w nauczaniu początkowym: zapoznanie z pisownią (rola ortogramu), przepisywanie, pisania z pamięci, pisanie ze słuchu * środki dydaktyczne ułatwiające naukę pisania. Wybrane zagadnienia z metodyki nauczania matematyki w klasach I III. Metody i organizacja nauczania matematyki w klasach I III ze szczególnym uwzględnieniem nauczania czynnościowego: zbiory w nauczaniu początkowym matematyki: określenie zbiorów, część wspólna, złączenie i różnica zbiorów * kształtowanie pojęć matematycznych: istota pojęć matematycznych, proces kształtowania pojęć, dobór i wykorzystanie środków dydaktycznych w procesie kształtowania pojęć matematycznych, pojęcia liczb w zakresie 10 * poszerzenie zakresów liczbowych * rozumienie związków między liczbami i działań na liczbach * specyfika kształtowania pojęć geometrycznych zadania z treścią w klasach I-III: istota zadań z treścią, typy i rodzaje zadań z treścią, sposoby rozwiązywania zadań z treścią, zadania o treści otwartej, zastosowanie równań do rozwiązywania zadań, dobór i wykorzystanie środków dydaktycznych w układaniu i rozwiązywaniu zadań z treścią * kontrola i ocena stanu wiedzy i umiejętności z matematyki uczniów klas I-III 4. Metodyka zajęć korekcyjno kompensacyjnych dla dzieci z zaburzeniami rozwoju ruchowego 15 godz. programowanie ćwiczeń korekcyjno kompensacyjnych w oparciu o diagnozę dotyczącą rozwoju ruchowego dziecka: sprawności motoryki dużej i motoryki rąk (szybkości, precyzji i koordynacji ruchów) oraz koordynacji wzrokowo ruchowej. Ćwiczenia ogólnej sprawności ruchowej i orientacji przestrzennej: ćwiczenia równowagi (chodzenie po narysowanej linii, ławeczce gimnastycznej, równoważni) * skłony i skręty tułowia z określeniem kierunku * chody i marsze ze zmianą kierunku ruchu na określony sygnał (dźwiękowy, wzrokowy) * ćwiczenia orientacji kierunkowej związane z percepcją słuchową. Ćwiczenia zwinnościowe i zręcznościowe: zabawy ruchowe zręcznościowe na odkrytym terenie (toczenie, rzucanie do celu, i chwytanie przedmiotów) * zabawy zręcznościowe w sali (pchełki, latające czapeczki, stołowa koszykówka i serso, bilard, kręgle, bierki). Ćwiczenia sprawności manualnej i koordynacji wzrokowo ruchowej: ćwiczenia rozmachowe (rozluźniające napięcie mięśni ramienia i przedramienia) * ćwiczenia usprawniające precyzję ruchów dłoni, nadgarstka i palców (malowanie, wycinanie, modelowanie itp.) * ćwiczenia graficzne usprawniające drobne ruchy ręki w pozycji jak przy pisaniu (obrysowanie szablonów, kopiowanie, zamalowywanie, rysowanie szlaczków). Ćwiczenia w pisaniu: (przepisywanie, pisanie z pamięci i ze słuchu: kreślenie dużych liter ręką w powietrzu, palcem na ławce, kredą na tablicy oraz farbą na dużych arkuszach papieru, pisanie liter za pomocą szablonów i wodzenie po wzorze w zeszycie, samodzielne pisanie
liter, sylab, wyrazów i zdań). Zasady postępowania z dzieckiem leworęcznym. System stymulacji i korekcji zaburzeń rozwoju ruchowego i koordynacji wzrokowo ruchowej: metoda Dobrego Startu w opracowaniu Marty Bogdanowicz * metoda Newella C. Kepharta * metoda Marianny Frostig 5. Metodyka zajęć korekcyjno kompensacyjnych i wyrównawczych dla dzieci ze specyficznymi trudnościami w nauce czytania i pisania w przedszkolu i klasach I-III 20 godz. diagnoza społeczno metodyczno psychologiczno pedagogiczna jako podstawa planowania pracy z dzieckiem: omówienie podstawowych narzędzi diagnozy pedagogicznej * interpretacja orzeczeń psychologicznych oraz wyników badań pedagogicznych * formułowanie zaleceń do pracy korekcyjno kompensacyjnej. Zasady terapii pedagogicznej: (ćwiczeń korekcyjno kompensacyjnych, ukierunkowanie na likwidowanie zaburzeń oraz ćwiczeń wyrównawczych stymulujących opóźnione w rozwoju funkcje, a także ćwiczeń w zakresie czytania i pisania, usprawniających te czynności) * zasada indywidualizacji środków i metod oddziaływania korekcyjnego * zasada powolnego stopniowania trudności w nauce czytania i pisania, uwzględniającego złożoność tych czynności i wyuczalność dziecka * zasada korekcji zaburzeń: ćwiczenie przede wszystkim funkcji najgłębiej zaburzonych i najsłabiej opanowanych umiejętności * zasada kompensacji zaburzeń: łączenie ćwiczeń funkcji zaburzonych z ćwiczeniami funkcji niezaburzonych, celem tworzenia właściwych mechanizmów kompensacyjnych * zasada systematyczności * zasada ciągłości oddziaływania psychoterapeutycznego. Ćwiczenia percepcji i pamięci wzrokowej w oparciu o materiał konkretny (obrazkowy, geometryczny) i abstrakcyjny (literowy): ćwiczenia analizy i syntezy, różnicowanie bodźców wzrokowych * ćwiczenia pamięci wzrokowej, pamięci wzrokowo słuchowej * ćwiczenia koordynacji wzrokowo-ruchowej, pamięci wzrokowo-słuchowej, orientacji wzrokowo przestrzennej. Ćwiczenia percepcji i pamięci słuchowej w oparciu o werbalny i niewerbalny materiał: ćwiczenia analizy, syntezy i różnicowania bodźców słuchowych * ćwiczenia słuchu fonematycznego tj. różnicowania fonemów (słuch fonemowy), analizy i syntezy głoskowej (fonemowej), sylabowej, słownej zdań, słów, sylab * ćwiczenia koordynacji słuchowo ruchowej (ćwiczenia rytmiczne), orientacji czasowo przestrzennej (odtwarzanie dżwiękowe struktur przestrzennych, odtwarzanie przestrzenne układów dżwiękowych) * ćwiczenia pamięci słuchowej, pamięci wzrokowo słuchowej. Ćwiczenia percepcji: pamięci i koordynacji wzrokowej i słuchowej na materiale literowym (22 litery alfabetu z wyłączeniem:a, e, j, ó,zmiękczeń, dwuznaków oraz głosek tracących dźwięczność w środku i na
końcu wyrazów) z przechodzeniem stopniowo do ćwiczeń w czytaniu i pisaniu sylab, wyrazów, zdań. Ćwiczenia poprawnego czytania i pisania mające na celu przezwyciężenie charakterystycznych błędów popełnianych przez dzieci dyslektyczne oraz ćwiczenia uwzględniające głoski specyficzne dla języka polskiego: dwuznaki, zmiękczenia, różnicowanie i i j, głoski z utratą dźwięczności, samogłoski nosowe ż, rz, h. Omówienie i demonstracja pomocy do poszczególnych rodzajów ćwiczeń. Programowanie zajęć korekcyjno kompensacyjnych w oparciu o zalecenia postadiagnostyczne i zasady terapii pedagogicznej. Planowanie jednostki metodycznej zajęć korekcyjno kompensacyjnych. Omówienie wzorcowych konspektów zajęć. Rola nauczyciela w wykrywaniu zaburzeń rozwojowych i zapobieganiu trudnościom w nauce :obserwacja ukierunkowana * współpraca z psychologiem, logopedą i innymi specjalistami w zakresie określania przyczyn trudności dziecka i wyrównywania stwierdzonych odchyleń i braków rozwojowych * współdziałanie z rodziną dziecka mające na celu ujednolicenie zabiegów wychowawczo terapeutycznych 6. Metodyka prowadzenia zajęć korekcyjno kompensacyjnych z języka polskiego w klasach starszych 10 godz. kształtowanie umiejętności poprawnego czytania i pisania mające na celu przezwyciężenie charakterystycznych błędów popełnianych przez dzieci i młodzież dyslektyczną oraz ćwiczenia uwzględniające głoski specyficzne dla języka polskiego: (dwuznaki, zmiękczenia, różnicowanie i i j,głoski z utratą dźwięczności, samogłoski nosowe ż, rz, h ). * wykształcenie umiejętności słuchania i zapamiętywania instrukcji, poleceń, przypominania sobie nazw, nazwisk, właściwego używania wyrazów w odpowiednim znaczeniu * opracowywanie planów i pisanie wypracowań * organizacja terapii dysleksji w szkole i w domu * dyktando w 10 punktach * wykorzystanie metod aktywnych i metod neuropedagogiki w podniesieniu sprawności czytania i pisania *ortografii i programy komputerowe dla uczniów starszych 7. Metodyka zajęć korekcyjno kompensacyjnych i wyrównawczych dla dzieci ze specyficznymi trudnościami w nauce matematyki 20 godz. niepowodzenie w uczeniu się matematyki na poziomie klas I III: niepowodzenia w uczeniu się matematyki jako konsekwencja niepełnej dojrzałości operacyjnej rozumowania na poziomie konkretnym u dzieci z klas początkowych * zadania matematyczne jako sytuacje trudne intelektualnie a także społecznie i emocjonalnie * problem odporności emocjonalnej na pokonanie trudności zawartych w zadaniu * mała odporność emocjonalna na pokonanie trudności oraz
tendencja do zachowań frustracyjnych, jako przyczyna niepowodzeń w uczeniu się matematyki * poziom rozwoju funkcji percepcyjno motorycznych a niepowodzenia w uczeniu się matematyki * zaburzenia w tworzeniu się u dzieci obrazu własnego ja jako przyczyna i skutek niepowodzeń w uczeniu się matematyki. Praca dydaktyczno wyrównawcza dla dzieci, które doznają niepowodzeń w uczeniu się matematyki na poziomie klas początkowych: psychologiczne i pedagogiczne podstawy prowadzenia zajęć dydaktyczno wyrównawczych * realne możliwości stymulacji rozwoju i korekty zaburzeń rozwojowych u dzieci * zagadnienia strefy warunkiem dobrej terapii *wykorzystanie w terapii mechanizmów interioryzacji, modelowania i naśladowania oraz systemu wzmocnień * zasady prowadzenia terapii z dziećmi, które doznają niepowodzeń w uczeniu się matematyki * zasada stawiania zadań oraz wymagań w miarę strefy najbliższego rozwoju * zasada bezwzględnej akceptacji i dobrego kontaktu z dzieckiem * zasada pełnej opieki wychowawczej i współpracy ze środowiskiem szkolnym i rodzinnym dziecka * sposoby konstruowania programów terapii dla dzieci z niepowodzeniami w uczeniu się matematyki stosownie do indywidualnych potrzeb i możliwości tych dzieci * metody oddziaływania terapeutycznego w przypadkach niepowodzeń w uczeniu się matematyki * kształtowanie operacji intelektualnych z wykorzystaniem modelowania i interioryzacji * modelowanie odporności emocjonalnej oraz nawyków racjonalnego zachowania się dzieci w sytuacjach trudnych * wykorzystanie metod czynnościowych w rozwijaniu myślenia oraz rekonstruowania systemu wiadomości i umiejętności matematycznych dzieci * przykłady ćwiczeń gier i zabaw szczególnie przydatnych w prowadzeniu zajęć dydaktyczno wyrównawczych dla dzieci z niepowodzeniami w uczeniu się matematyki 8. Metodyka zajęć terapeutycznych dla dzieci z zaburzeniami rozwoju emocjonalnego i społecznego 20 godz. Relacje emocjonalne w rodzinie: systemy kontroli oraz stosunek do dziecka (osobowy przedmiotowy) jako zasadnicze źródła zaburzeń w rozwoju emocjonalnym i społecznym. Kompensacyjne możliwości szkoły w zakresie równoważenia niekorzystnych z punktu widzenia rozwoju dziecka cech środowiska rodzinnego. Negatywny obraz własnej osoby i niska ocena własnych możliwości, zanegowanie wartości nauki szkolnej jako główne konsekwencje błędów wychowawczych rodziców i nauczycieli. Zadanie zajęć terapeutycznych: zaspokojenie podstawowych potrzeb emocjonalnych dziecka, rozładowywanie napięć emocjonalnych, rozwijanie samowiedzy, rozwijanie wrażliwości na innych ludzi, kształcenie umiejętności rozwiązywania własnych problemów, uczenie rozwiązywania sytuacji konfliktowych w sposób akceptowany
społecznie. Wybrane metody pracy z dziećmi: gry i zabawy relaksacyjne, metody inscenizacji drama, zajęcia plastyczne i muzyczne, analiza programu edukacyjnego dla klas I III. Współpraca z rodzicami dzieci sprawiających trudności wychowawcze 9. Elementy metodyki zajęć rewalidacyjnych i korekcyjno kompensacyjnych z uczniami niepełnosprawnymi intelektualnie 10 godz. dziecko niepełnosprawne intelektualnie - podstawowe pojęcia * rodzaje upośledzenia umysłowego * możliwości poznawcze dziecka z niepełnosprawnością intelektualną * potrzeba systematycznego diagnozowania i dostosowania ćwiczeń do możliwości wyznaczonych sferą najbliższego rozwoju * psychologiczne podstawy prowadzenia rewalidacji i z osobą niepełnosprawną intelektualnie* występowanie zaburzeń w rozwoju dziecka z upośledzeniem umysłowym na każdym z etapów rozwoju poznawczego wg Piageta 10. Elementy metodyki zajęć rewalidacyjnych z dzieckiem z wadą słuchu 10 godz. dziecko z wadą słuchu - podstawowe pojęcia klasyfikacja wad słuchu * wada słuchu a możliwości rozwoju mowy * charakterystyka dziecka z zaburzeniami słuchu * dostosowywanie wymagań szkolnych do potrzeb dziecka z wada słuchu * audiologia pedagogiczna oraz urządzenia techniczne w rehabilitacji słuchu i mowy * manualne sposoby usprawniania języka * alternatywne sposoby komunikacji 11. Elementy metodyki zajęć rewalidacyjnych z dzieckiem z wadą wzroku 10 godz. dziecko niewidome i słabo widzące wyjaśnienia terminologiczne, klasyfikacja wad wzroku ( zaburzenia ostrości wzroku i pola widzenia) * możliwości poznawcze uczniów z wada wzroku charakterystyka * usprawnianie orientacji przestrzennej, rehabilitacja wzroku, alfabet Braille'a 12. Dziecko przewlekle chore i z dysfunkcją ruchu w szkole masowej 10 godz. wpływ choroby przewlekłej i dysfunkcji ruchu na funkcjonowanie ucznia w klasie * charakterystyka osób z omawianej grupy * potrzeby dzieci z dysfunkcją ruchu i chorobą przewlekłą i możliwości ich zaspokojenia * rodzaje terapii dziecka przewlekle chorego * rozwój ruchowy i manualny dziecka z dysfunkcja ruchu i sposoby jego usprawniania 13. Elementy socjoterapii, teatru terapeutycznego w pracy z uczniem niedostosowanym społecznie, zagrożonym niedostosowaniem i z zaburzeniami zachowania 20 godz. niedostosowanie społeczne i zagrożenie niedostosowaniem, zaburzenia zachowania podstawowe pojęcia, charakterystyka, objawy, przyczyny * cele zajęć * ćwiczenia: uczenie się rozpoznawania emocji; poznawanie mechanizmów uzależnień; poznawanie zasad dobrej komunikacji; uczenie się
pełnienia określonych ról społecznych * techniki i sposoby pracy w trakcie zajęć socjoterapeutycznych 14. Specyfika pracy z uczniem z autyzmem i zespołem Aspergera 10 godz. Autyzm i zespół Aspergera podobieństwa i różnice * podstawowe objawy zachowań autystycznych * dostosowanie warunków i wymagań na lekcji dla ucznia z autyzmem i zespołem Aspergera * metody terapii i stymulacji rozwoju dzieci z tym zaburzeniem * zajęcia korekcyjno kompensacyjne i rewalidacyjne z dzieckiem ze spektrum autyzmu 15. Warsztat kreatywności 5 godz.. III. PRAKTYKA ZAWODOWA (60 godz.) Praktyka ma obejmować: poznanie warsztatu pracy terapeuty pedagogicznego, praktycznego wykorzystania narzędzi diagnostycznych, analizę prowadzonej przez nauczycieli zajęć korekcyjno kompensacyjnych dokumentacji, obserwacja zajęć terapeutycznych i samodzielne ich prowadzenie. Forma zaliczenia: Warunkiem ukończenia studiów jest uzyskanie zaliczenia z praktyk oraz zaliczenie testu sprawdzającego wiedzę teoretyczną po I semestrze i testów z zakresu wiedzy po II i III semestrze.
Wykładowcy Wykładowcy studiów podyplomowych na kierunku Terapia Pedagogiczna w WSB w Chorzowie Wykładowcy na studiach podyplomowych to doświadczeni praktycy o ugruntowanej pozycji w swoim środowisku zawodowym.
Cena studiów Terapia pedagogiczna jest kierunkiem 3 semestralnym. Dopuszczalne systemy płatności czesnego to: 1 rata 3 raty 15 rat 18 rat 12 RAT 10 RAT 2 RATY 1 RATA 18 x 200 zł 15 x 230 zł 3 x 1100 zł 3250 zł 18 x 166 zł 15 x 190 zł 3 x 900 zł 2650 zł
Masz pytanie? Biuro Rekrutacji - Studia podyplomowe INFOLINIA REKRUTACYJNA 32 775 91 50 ul. Sportowa 29 41-506 Chorzów e-mail: rekrutacja.sp@chorzow.wsb.pl PON: 10:00-19:00 WTO - CZW: 08:00-17:00 PIĄ: 10:00-17:00 SOB: 09:00-14:00 NIEDZIELA: - tel. 32 349 84 79, 32 349 84 70 fax /tel.32 349 85 24, 32 349 85 31