SZKOLNY SYSTEM POMOCY PSYCHOLOGICZNO- PEDAGOGICZNEJ W SZKOLE PODSTAWOWEJ W RADZIĄDZU

Transkrypt

1 SZKOLNY SYSTEM POMOCY PSYCHOLOGICZNO- PEDAGOGICZNEJ W SZKOLE PODSTAWOWEJ W RADZIĄDZU

2 Podstawa prawna Rozporządzenie MEN z dnia 30 kwietnia 2013r.w sprawie zasad udzielania i organizacji pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach (D.U. poz.532) Rozporządzenie MEN z dnia 24 lipca 2015r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym W szkole organizuje się pomoc psychologiczno-pedagogiczną. Pomoc udzielana jest uczniom, rodzicom i nauczycielom. 2. Pomoc psychologiczno-pedagogiczną organizuje dyrektor szkoły. 3. Korzystanie z pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole jest dobrowolne i nieodpłatne Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana w szkole rodzicom uczniów i nauczycielom polega na wspieraniu rodziców i nauczycieli w rozwiązywaniu problemów wychowawczych i dydaktycznych oraz rozwijaniu ich umiejętności wychowawczych w celu zwiększania efektywności pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla uczniów. 2. W szkole pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana rodzicom uczniów i nauczycielom w formie porad, konsultacji, warsztatów i szkoleń Pomoc psychologiczno-pedagogiczna udzielana uczniowi w przedszkolu i szkole polega na rozpoznawaniu i zaspokajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych dziecka/ucznia oraz rozpoznawaniu indywidualnych możliwości psychofizycznych dziecka/ucznia, wynikających w szczególności z: 1) szczególnych uzdolnień 2) specyficznych trudności w uczeniu się; 3) zaburzeń komunikacji językowej; 4) choroby przewlekłej; 5) niepowodzeń edukacyjnych 6) sytuacji kryzysowych lub traumatycznych; 7) zaniedbań środowiskowych związanych z sytuacją bytową ucznia i jego rodziny, sposobem spędzania czasu wolnego i kontaktami środowiskowymi; 8) trudności adaptacyjnych związanych z różnicami kulturowymi lub ze zmianą środowiska edukacyjnego, w tym związanych z wcześniejszym kształceniem za granicą 2. Pomoc psychologiczno pedagogiczna realizowana jest we współpracy z: 1) rodzicami; 2) poradniami psychologiczno-pedagogicznymi; 3) poradniami specjalistycznymi; 4) organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami działającymi na rzecz rodziny i dzieci 5) placówkami doskonalenia nauczycieli. 3. Pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana z inicjatywy: 1) ucznia; 2) rodziców dziecka/ucznia; 3) dyrektora szkoły 4) nauczyciela lub wychowawcy prowadzącego zajęcia z uczniem; 5) specjalisty; 6) pielęgniarki środowiska nauczania i wychowania lub higienistki szkolnej; 7) poradni psychologiczno-pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej; 8) pomocy nauczyciela 9) kuratora sądowego,

3 10) pracownika socjalnego, 11) asystenta rodziny 4. W szkole/przedszkolu pomoc psychologiczno-pedagogiczna jest udzielana w trakcie bieżącej pracy z dzieckiem/uczniem oraz w formie: 1) zajęć rozwijających uzdolnienia; 2) zajęć dydaktyczno-wyrównawczych; 3) zajęć korekcyjno-kompensacyjnych, 4) logopedycznych, 5) warsztatów; 6) porad i konsultacji. Organizacja form pomocy psychologiczno-pedagogicznej 4 1. Zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze organizuje się dla uczniów mających trudności w nauce, w szczególności w spełnianiu wymagań edukacyjnych wynikających z podstawy programowej kształcenia ogólnego dla danego etapu edukacyjnego. 1) Liczba uczestników zajęć wynosi do 8. 2) Godzina zajęć trwa 45 minut 3) Zajęcia prowadzi nauczyciel 4) Udział ucznia w zajęciach dydaktyczno-wyrównawczych i zajęciach specjalistycznych trwa do czasu zlikwidowania opóźnień w uzyskaniu osiągnięć edukacyjnych wynikających z podstawy 5) programowej kształcenia ogólnego dla danego etapu edukacyjnego lub złagodzenia albo wyeliminowania zaburzeń stanowiących powód objęcia ucznia daną formą pomocy psychologiczno-pedagogicznej 2. Zajęcia rozwijające uzdolnienia organizuje się dla uczniów szczególnie uzdolnionych oraz prowadzi się przy wykorzystaniu aktywnych metod pracy 1) Liczba uczestników zajęć wynosi do 8. 2) Godzina zajęć trwa 45 minut 3) Zajęcia prowadzi nauczyciel 3. Zajęcia korekcyjno-kompensacyjne organizuje się dla uczniów z zaburzeniami i odchyleniami rozwojowymi lub specyficznymi trudnościami w uczeniu się. 1) Liczba uczestników zajęć wynosi do 5 2) Godzina zajęć trwa 60 minut 3) Zajęcia prowadzi specjalista 4. Zajęcia logopedyczne organizuje się dla uczniów z zaburzeniami mowy, które powodują zaburzenia komunikacji językowej oraz utrudniają naukę. 1) Liczba uczestników zajęć wynosi do 4 2) Godzina zajęć trwa 60 minut 3) Zajęcia prowadzi specjalista 5. Zajęcia socjoterapeutyczne oraz inne zajęcia o charakterze terapeutycznym organizuje się dla uczniów z dysfunkcjami i zaburzeniami utrudniającymi funkcjonowanie społeczne. 1) Liczba uczestników zajęć wynosi do 10 2) Godzina zajęć trwa 60 minut 3) Zajęcia prowadzi specjalista 5 1. Nauczyciele oraz specjaliści w szkole rozpoznają odpowiednio indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz indywidualne możliwości psychofizyczne uczniów, w tym ich zainteresowania i uzdolnienia. 2. Nauczyciele i specjaliści w szkole prowadzą w szczególności: 1) w przedszkolu obserwację pedagogiczną zakończoną analizą i oceną gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole (diagnoza przedszkolna); 2) w szkole obserwację pedagogiczną, w trakcie bieżącej pracy z uczniami, mającą na celu rozpoznanie u uczniów trudności w uczeniu się, w tym w przypadku uczniów klas I III szkoły podstawowej ryzyka wystąpienia specyficznych trudności w uczeniu się, lub szczególnych uzdolnień.

4 6 Postępowanie w przypadku stwierdzenia, że uczeń ze względu na potrzeby rozwojowe lub edukacyjne oraz możliwości psycho-fizyczne wymaga objęcia pomocą psychologicznopedagogiczną: 1. Nauczyciel lub specjalista niezwłocznie udzielają uczniowi tej pomocy w trakcie bieżącej pracy z uczniem 2. Nauczyciel lub specjalista niezwłocznie informuje o tym pedagoga 3. Pedagog planuje i koordynuje udzielanie uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej, w tym ustala formy udzielania tej pomocy, okres ich udzielania oraz wymiar godzin, w którym poszczególne formy będą realizowane. 4. Pedagog informuje wychowawcę i innych nauczycieli lub specjalistów o potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną w trakcie ich bieżącej pracy z uczniem jeżeli stwierdzi taką potrzebę. 5. Pedagog planując udzielanie uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej, współpracuje z rodzicami ucznia oraz w zależności od potrzeb z innymi nauczycielami, wychowawcami i specjalistami, prowadzącymi zajęcia z uczniem, poradnią lub innymi osobami uprawnionymi. 6. Nauczyciel prowadzący pomoc psychologiczno-pedagogiczną w formach o których mowa w 4 jest obowiązany do opracowania indywidualnych lub grupowych programów pomocy psychologiczno-pedagogicznej dokumentowanej w dzienniku pracy nauczyciela. 7. O potrzebie objęcia ucznia pomocą psychologiczno-pedagogiczną oraz o ustalonych dla ucznia formach, okresie udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz wymiarze godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane, dyrektor szkoły niezwłocznie informuje pisemnie, w sposób przyjęty w szkole rodziców ucznia. 8. W przypadku gdy uczeń był objęty pomocą psychologiczno-pedagogiczną w przedszkolu, szkole planując udzielanie uczniowi pomocy psychologiczno-pedagogicznej, uwzględnia się wnioski dotyczące dalszej pracy z uczniem. 7 W szkole zatrudniony jest pedagog i logopeda. 1. Do zadań pedagoga należy: 1) prowadzenie badań i działań diagnostycznych dotyczących dzieci/uczniów, w tym diagnozowanie indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych, a także wspieranie mocnych stron dziecka/ucznia; 2) diagnozowanie sytuacji wychowawczych w szkole w celu rozwiązywania problemów wychowawczych oraz wspierania rozwoju uczniów; 3) udzielanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej w formach odpowiednich do rozpoznanych potrzeb; 4) podejmowanie działań z zakresu profilaktyki uzależnień i innych problemów dzieci i młodzieży; 5) minimalizowanie skutków zaburzeń rozwojowych, zapobieganie zaburzeniom zachowania oraz inicjowanie różnych form pomocy w środowisku szkolnym i pozaszkolnym uczniów; 6) inicjowanie i prowadzenie działań mediacyjnych i interwencyjnych w sytuacjach kryzysowych; 7) pomoc rodzicom i nauczycielom w rozpoznawaniu i rozwijaniu indywidualnych możliwości, predyspozycji i uzdolnień uczniów; 8) wspieranie nauczycieli i specjalistów w udzielaniu pomocy psychologicznopedagogicznej. 2. Do zadań logopedy należy: 1) diagnozowanie logopedyczne, w tym prowadzenie badań przesiewowych w celu ustalenia stanu mowy uczniów; 2) prowadzenie zajęć logopedycznych oraz porad i konsultacji dla uczniów i rodziców w zakresie stymulacji rozwoju mowy uczniów i eliminowania jej zaburzeń; 3) podejmowanie działań profilaktycznych zapobiegających powstawaniu zaburzeń komunikacji językowej we współpracy z rodzicami uczniów;

5 4) wspieranie nauczycieli, wychowawców grup wychowawczych i innych specjalistów w udzielaniu pomocy psychologiczno-pedagogicznej 8 1. Szczególny rodzaj pomocy psychologiczno-pedagogicznej świadczony jest uczniom/dzieciom wynikający z: 1) niepełnosprawności (niesłyszących, słabosłyszących, niewidomych, słabowidzących, z niepełnosprawnością ruchową w tym z afazją, z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, umiarkowanym lub znacznym, z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera, i z niepełnosprawnościami sprzężonymi) 2) niedostosowania społecznego; 3) zagrożenia niedostosowaniem społecznym; 2 W przypadku ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego w planowaniu i koordynowaniu udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w szkole uwzględnia się zalecenia zawarte w orzeczeniu 9 1 Dla uczniów/dzieci wymienionych w 8 ust.1 opracowuje jest indywidualny program edukacyjnoterapeutyczny, który określa: 1) Zakres i sposób dostosowania programu oraz wymagań edukacyjnych do indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych oraz możliwości psychofizycznych dziecka/ucznia, w szczególności przez zastosowanie odpowiednich metod i form pracy ; 2) Zintegrowane działania nauczycieli i specjalistów, prowadzących zajęcia z dzieckiem/uczniem: a) niepełnosprawnym działania o charakterze rewalidacyjnym, b) niedostosowanym społecznie działania o charakterze resocjalizacyjnym, c) zagrożonym niedostosowaniem społecznym działania o charakterze socjoterapeutycznym. 3) Formy i okres udzielania dziecku lub uczniowi pomocy psychologiczno pedagogicznej oraz wymiar godzin, w którym poszczególne formy pomocy będą realizowane, 4) Działania wspierające rodziców dziecka/ucznia oraz, w zależności od potrzeb, zakres współdziałania z poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym poradniami specjalistycznymi, placówkami doskonalenia nauczycieli, organizacjami pozarządowymi oraz innymi instytucjami działającymi na rzecz dzieci i rodziny, również ze specjalnymi ośrodkami szkolno wychowawczymi, młodzieżowymi ośrodkami wychowawczymi i młodzieżowymi ośrodkami socjoterapii; 5) zajęcia rewalidacyjne, resocjalizacyjne i socjoterapeutyczne oraz inne zajęcia, odpowiednie ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne dziecka/ucznia w tym w szczególności: a) w przypadku dziecka/ucznia niewidomego - naukę orientacji przestrzennej i poruszania się oraz naukę systemu Braille a lub innych alternatywnych metod komunikacji, b) w przypadku dziecka lub ucznia niesłyszącego lub z afazją - naukę języka migowego lub innych alternatywnych metod komunikacji c) w przypadku dziecka lub ucznia z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera - zajęcia rozwijające umiejętności społeczne, w tym umiejętności komunikacyjne 6) zakres współpracy nauczycieli i specjalistów z rodzicami dziecka/ucznia Program edukacyjno-terapeutyczny, zwany dalej programem, opracowuje zespół, który tworzą nauczyciele, wychowawcy i specjaliści, prowadzący zajęcia z dzieckiem lub uczniem, zwany dalej zespołem. 2. Zespół opracowuje program po dokonaniu wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania dziecka/ucznia oraz uwzględniając zalecenia zawarte w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego, we współpracy, w zależności od potrzeb, z poradnią psychologiczno pedagogiczną, w tym poradnią specjalistyczną.

6 3. Program opracowuje się na okres, na jaki zostało wydane orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, nie dłuższy jednak niż etap edukacyjny. 4. Program opracowuje się w terminie: 1) do dnia 30 września roku szkolnego, w którym dziecko/uczeń rozpoczyna od początku roku szkolnego realizowanie wychowania przedszkolnego albo kształcenie albo 2) 30 dni od dnia złożenia orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego, albo 3) 30 dni przed upływem okresu, na jaki został opracowany poprzedni program. 5 Pracę zespołu koordynuje wychowawca albo nauczyciel lub specjalista, prowadzący zajęcia z dzieckiem lub uczniem, wyznaczony przez dyrektora. 6 Spotkania zespołu odbywają się w miarę potrzeb. 7 W spotkaniach zespołu mogą także uczestniczyć: 1) na wniosek dyrektora przedstawiciel poradni psychologiczno pedagogicznej, w tym poradni specjalistycznej, asystent lub pomoc nauczyciela, 2) na wniosek lub za zgodą rodziców dziecka/ucznia inne osoby, w szczególności lekarz, psycholog, pedagog, logopeda lub inny specjalista. 8. Zespół, co najmniej dwa razy w roku szkolnym, dokonuje okresowej wielospecjalistycznej oceny poziomu funkcjonowania dziecka lub ucznia, uwzględniając ocenę efektywności pomocy psychologiczno-pedagogicznej udzielanej dziecku/uczniowi oraz, w miarę potrzeb, dokonuje modyfikacji programu. 1) Oceny poziomu funkcjonowania dziecka/ucznia i modyfikacji programu dokonuje się, w zależności od potrzeb, we współpracy z poradnią psychologiczno pedagogiczną, w tym poradnią specjalistyczną. 9 Rodzice dziecka/ucznia mają prawo uczestniczyć w spotkaniach zespołu, a także w opracowaniu i modyfikacji programu oraz dokonywaniu oceny. 10 Dyrektor zawiadamia rodziców dziecka/ucznia o terminie każdego spotkania zespołu i możliwości uczestniczenia w nim. 11 Rodzice dziecka/ucznia otrzymują, na ich wniosek, kopię programu Wsparcie merytoryczne dla nauczycieli, wychowawców i specjalistów udzielających pomocy psychologiczno-pedagogicznej prowadzą: 1) poradnie psychologiczno-pedagogiczne w tym poradnie specjalistyczne; 2) placówki doskonalenia nauczycieli