Doświadczalne wyznaczanie współczynnika sztywności (sprężystości) sprężyn i współczynnika sztywności zastępczej

Podobne dokumenty
Doświadczalne wyznaczanie współczynnika sztywności (sprężystości) sprężyny

Wyznaczanie współczynnika sztywności sprężyny. Ćwiczenie nr 3

Doświadczalne badanie drugiej zasady dynamiki Newtona

Podstawy niepewności pomiarowych Ćwiczenia

Wyznaczanie współczynnika sprężystości sprężyn i ich układów

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 11: Moduł Younga

Doświadczalne sprawdzenie drugiej zasady dynamiki ruchu obrotowego za pomocą wahadła OBERBECKA.

Wyznaczanie współczynnika sztywności zastępczej układu sprężyn

Ćw. 32. Wyznaczanie stałej sprężystości sprężyny

Źródło: Komitet Główny Olimpiady Fizycznej A. Wysmołek; Fizyka w Szkole nr 1, Andrzej Wysmołek Komitet Główny Olimpiady Fizycznej, IFD UW.

Doświadczalne wyznaczanie ogniskowej cienkiej soczewki skupiającej

O 2 O 1. Temat: Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego

LIV OLIMPIADA FIZYCZNA 2004/2005 Zawody II stopnia

PLAN REALIZACJI MATERIAŁU NAUCZANIA FIZYKI W GIMNAZJUM WRAZ Z OKREŚLENIEM WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH

02. WYZNACZANIE WARTOŚCI PRZYSPIESZENIA W RUCHU JEDNOSTAJNIE PRZYSPIESZONYM ORAZ PRZYSPIESZENIA ZIEMSKIEGO Z WYKORZYSTANIEM RÓWNI POCHYŁEJ

Ćw. nr 31. Wahadło fizyczne o regulowanej płaszczyźnie drgań - w.2

Sprawozdanie Ćwiczenie nr 14 Sprężyna

Opracowanie wyników pomiarowych. Ireneusz Mańkowski

Wyniki pomiarów okresu drgań dla wahadła o długości l = 1,215 m i l = 0,5 cm.

Tutaj powinny znaleźć się wyniki pomiarów (tabelki) potwierdzone przez prowadzacego zajęcia laboratoryjne i podpis dyżurujacego pracownika obsługi

ĆWICZENIE 3 REZONANS AKUSTYCZNY

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne. opis ruchu drgającego a w szczególności drgań wahadła fizycznego

KONSPEKT ZAJĘĆ EDUKACYJNYCH

Zadanie 18. Współczynnik sprężystości (4 pkt) Masz do dyspozycji statyw, sprężynę, linijkę oraz ciężarek o znanej masie z uchwytem.

Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła prostego

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych

BADANIE DRGAŃ TŁUMIONYCH WAHADŁA FIZYCZNEGO

Ćw. nr 1. Wyznaczenie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła prostego

DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu

Uwaga: Nie przesuwaj ani nie pochylaj stołu, na którym wykonujesz doświadczenie.

Wyznaczanie składowej poziomej natężenia pola magnetycznego Ziemi za pomocą busoli stycznych

Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys.

Badanie rozkładu pola magnetycznego przewodników z prądem

MECHANIKA 2. Drgania punktu materialnego. Wykład Nr 8. Prowadzący: dr Krzysztof Polko

DOKŁADNOŚĆ POMIARU DŁUGOŚCI 1

BADANIE EFEKTU HALLA. Instrukcja wykonawcza

BADANIE PROSTEGO I ODWROTNEGO ZJAWISKA PIEZOELEKTRYCZNEGO I JEGO ZASTOSOWANIA

Rozwiązanie: Część teoretyczna

ZJAWISKO PIEZOELEKTRYCZNE.

Rys. 1Stanowisko pomiarowe

BADANIE EFEKTU HALLA. Instrukcja wykonawcza

Przykładowe zadania z działu: Pomiary, masa, ciężar, gęstość, ciśnienie, siła sprężystości

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

PLAN REALIZACJI MATERIAŁU NAUCZANIA FIZYKI W KLASIE PIERWSZEJ GIMNAZJUM WRAZ Z OKREŚLENIEM WYMAGAŃ EDUKACYJNYCH

Rachunek Błędów Zadanie Doświadczalne 1 Fizyka UW 2006/2007

E-doświadczenie wahadło matematyczne

EFEKT FOTOELEKTRYCZNY ZEWNĘTRZNY

Praca, moc, energia. 1. Klasyfikacja energii. W = Epoczątkowa Ekońcowa

T =2 I Mgd, Md 2, I = I o

Ć W I C Z E N I E N R M-2

Scenariusz lekcji fizyki Temat: SIŁA SPRĘŻYSTOŚCI I JEJ ZALEŻNOŚĆ OD BEZWZGLĘDNEGO PRZYROSTU DŁUGOŚCI SPRĘŻYNY.

BADANIE PROSTEGO ZJAWISKA PIEZOELEKTRYCZNEGO POMIAR NAPRĘŻEŃ

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności statystycznych

KONKURS FIZYCZNY DLA UCZNIÓW GIMNAZJÓW WOJEWÓDZTWA MAZOWIECKIEGO

Wyznaczanie oporu elektrycznego właściwego przewodników

Jak ciężka jest masa?

BADANIE STANÓW RÓWNOWAGI UKŁADU MECHANICZNEGO

LVII Olimpiada Fizyczna (2007/2008)

Wyznaczanie momentu magnetycznego obwodu w polu magnetycznym

CZUJNIKI I PRZETWORNIKI POJEMNOŚCIOWE

Prawo Hooke a. Cel ćwiczenia - Badanie zależności siły sprężystości od wydłużenia sprężyny - wprowadzenie prawa Hooke a.

Drgania mechaniczne. Podręcznik metodyczny dla nauczycieli

Opis ćwiczenia. Cel ćwiczenia Poznanie budowy i zrozumienie istoty pomiaru przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Henry ego Katera.

SPRAWDZENIE PRAWA OHMA POMIAR REZYSTANCJI METODĄ TECHNICZNĄ

Funkcja liniowa - podsumowanie

Rozdział 1. Prędkość i przyspieszenie... 5 Rozdział 2. Składanie ruchów Rozdział 3. Modelowanie zjawisk fizycznych...43 Numeryczne całkowanie,

Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego (Katera)

a, F Włodzimierz Wolczyński sin wychylenie cos cos prędkość sin sin przyspieszenie sin sin siła współczynnik sprężystości energia potencjalna

Pracownia Automatyki i Elektrotechniki Katedry Tworzyw Drzewnych Ćwiczenie 1. Połączenia szeregowe oraz równoległe elementów RC

Podstawy opracowania wyników pomiarów z elementami analizy niepewności pomiarowych

WSKAZÓWKI DO WYKONANIA SPRAWOZDANIA Z WYRÓWNAWCZYCH ZAJĘĆ LABORATORYJNYCH

2 K A T E D R A F I ZYKI S T O S O W AN E J

Graficzne opracowanie wyników pomiarów 1

Drgania. O. Harmoniczny

Ruch jednostajnie zmienny prostoliniowy

Automatyka i pomiary wielkości fizykochemicznych. Instrukcja do ćwiczenia III. Pomiar natężenia przepływu za pomocą sondy poboru ciśnienia

EFEKT FOTOWOLTAICZNY OGNIWO SŁONECZNE

przybliżeniema Definicja

Instrukcja do ćwiczenia jednopłaszczyznowe wyważanie wirników

PODSTAWY OPRACOWANIA WYNIKÓW POMIARÓW Z ELEMENTAMI ANALIZY NIEPEWNOŚCI POMIAROWYCH

Temat: SZACOWANIE NIEPEWNOŚCI POMIAROWYCH

Statystyczne Metody Opracowania Wyników Pomiarów

Ćwiczenie nr 31: Modelowanie pola elektrycznego

LABORATORIUM ELEKTROAKUSTYKI. ĆWICZENIE NR 1 Drgania układów mechanicznych

DOKŁADNOŚĆ POMIARU DŁUGOŚCI

Wyznaczanie okresu drgań wahadła informacje ogólne dla nauczyciela

3.5 Wyznaczanie stosunku e/m(e22)

Pomiar rezystancji metodą techniczną

BADANIE PROSTEGO ZJAWISKA PIEZOELEKTRYCZNEGO POMIAR NAPRĘśEŃ BADANIE ODWROTNEGO ZJAWISKA PIEZOELEKTRYCZNEGO METODĄ STATYCZNĄ. POMIAR MAŁYCH DEFORMACJI

Skoki na linie czyli jak TI pomaga w badaniu ruchu

Niepewności pomiarów

Plan metodyczny do lekcji fizyki. TEMAT: Prawo Ohma. Opór elektryczny.

SZCZEGÓŁOWE CELE EDUKACYJNE

Mgr Sławomir Adamczyk Konspekt lekcji fizyki w klasie I gimnazjum

Statystyczne Metody Opracowania Wyników Pomiarów

Wyznaczanie momentu magnetycznego obwodu w polu magnetycznym

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW

( Wersja A ) WYZNACZANIE PROMIENI KRZYWIZNY SOCZEWKI I DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ PIERŚCIENI NEWTONA.

Analiza zderzeń dwóch ciał sprężystych

Transkrypt:

Doświadczalne wyznaczanie (sprężystości) sprężyn i zastępczej Statyczna metoda wyznaczania. Wprowadzenie Wartość użytej można wyznaczyć z dużą dokładnością metodą statyczną. W tym celu należy zawiesić pionowo sprężynę i najpierw zmierzyć jej długość początkową (bez obciążenia, liczoną od punktu zawieszenia do jej swobodnego końca). Po jej obciążeniu obciążnikiem o znanej masie, jej długość (mierzona między tymi samymi punktami układu, jak przy pomiarze wartości ) wzrośnie do. Jeżeli sprężyna była nieruchoma, to ciężar był równoważony przez siłę sprężystości (zgodnie z pierwszą zasadą dynamiki Newtona). Prawdziwa jest zatem zależność: Wartość ciężaru można obliczyć wprost z zależności: gdzie jest wartością przyspieszenia ziemskiego. Po doświadczalnym zbadaniu zależności wydłużenia od wartości siły ją rozciągającej (tzn. ciężaru obciążników), można się przekonać, że są to wartości do siebie wprost proporcjonalne. Wynika stąd, że również wartość siły sprężystości jest wprost proporcjonalna do wydłużenia (licząc to wydłużenie od położenia, gdy była ona nieobciążona). Zatem wartość tej siły można wyrazić następująco: Współczynnik proporcjonalności jest nazywany współczynnikiem sprężystości (). Jego wartość zależy od liczby zwojów, średnicy zwoju, rodzaju materiału, z której wykonano sprężynę i średnicy drutu. Podstawiając zależności wyrażające siłę sprężystości i siłę rozciągającą sprężynę do związku wynikającego z pierwszej zasady dynamiki, otrzymuje się zależność wyznaczyć szukaną wartość : Ponieważ pomiar taki jest obarczony pewną niepewnością, to w celu jej zminimalizowania należy wyznaczyć wartość tego dla kilku różnych mas, a następnie obliczyć jego wartość średnią oraz maksymalną niepewność średniej arytmetycznej. Doświadczalne wyznaczanie i układu sprężyn Strona 1

Pomiary i obliczenia Zamocuj w statywie pierwszą z badanych sprężyn. Odczytaj położenie jej końca Zanotuj tę wartość w tabeli nr 1, dla wszystkich sześciu użytych mas obciążników. Dla kolejnych zadanych mas obciążników odczytaj położenie końca obciążonej badanej. Zanotuj te wartości w tabeli nr 1 dla wszystkich sześciu mas użytych obciążników. Oblicz wartości ciężarów użytych obciążników (do drugiego miejsca po przecinku), przyjmując, że: Wartości ciężarów obciążników zapisz w odpowiednim miejscu w tabeli Oblicz wartości wydłużeń odpowiadających odpowiednim ciężarom obciążników dla każdej z badanych sprężyn. Wartości te zapisz w odpowiednim miejscu w tabeli Przepisz wartości użytych ciężarów obciążników i odpowiadających im wydłużeń do tabeli nr Dla każdej z użytych sprężyn i dla każdego ciężaru oblicz wartość (sprężystości) badanej. Wartości te zaokrąglij do drugiego miejsca po przecinku. Wynik zapisz w odpowiednim miejscu w tabeli nr 7. Oblicz wartość średnią badanej oraz wartość jego maksymalnej niepewności bezwzględnej. (patrz: NT. Niepewność pomiaru bezpośredniego). Zapisz wynik końcowy pomiaru dla każdej z badanych sprężyn (patrz: NT. Zasady zaokrąglania wyników pomiarów i ich niepewności). 8. Narysuj wykres zależności wartości siły rozciągającej badaną sprężynę (ciężaru obciążników) od wywołanego przez działanie tej siły wydłużenia badanej, tzn. wykres:. Na jednym układzie współrzędnych narysuj tę zależność dla obu badanych sprężyn. Zaznacz prostokąty niepewności pomiarowych. Przyjmij, że: 9. Korzystając z regresji liniowej oblicz: wartość kierunkowego otrzymanej prostej i wartość maksymalnej niepewności bezwzględnej tego. Ustal sens fizyczny tego. Zapisz wynik końcowy dla każdej z badanych sprężyn. Porównaj te wartości. Porównaj te wartości z otrzymanymi w punkcie 7. Doświadczalne wyznaczanie i układu sprężyn Strona 2

10. Sformułuj następujące wnioski: a. Pomiar, której z wielkości fizycznych należałoby przede wszystkim poprawić, aby zmniejszyć wartość niepewności bezwzględnej pomiaru badanych sprężyn? b. Oblicz wartość korelacji pomiędzy wydłużeniem a siłą ją rozciągającą. Co wynika z wartości tego? c. Czy zależność pomiędzy wydłużeniem badanych sprężyn a siłą je rozciągających jest liniowa? d. Która z badanych sprężyn miała większą wartość? e. Ile teoretycznie powinna wynieść wartość wydłużenia każdej z badanych sprężyn, gdyby użyto o masie 1 kilogram? f. Oblicz wartość pracy jaką należy wykonać, aby każdą z badanych sprężyn rozciągnąć o 20 cm. Dynamiczna metoda wyznaczania zastępczej układu dwóch sprężyn połączonych szeregowo. Wprowadzenie W przypadku układu kilku sprężyn ze sobą połączonych, można mu przypisać tzw. współczynnik zastępczej k z. W skrajnych przypadkach mogą być ze sobą połączone szeregowo lub równolegle (w przypadkach pośrednich mamy do czynienia z tzw. połączeniem mieszanym). Przy połączeniu szeregowym, odwrotność zastępczej jest sumą odwrotności współczynników poszczególnych sprężyn w tym połączeniu, tzn.: Połącz ze sobą szeregowo, zawieś na statywie i obciąż niewielką masą. Wychyl układ sprężyn (o około 2 3 cm) z położenia równowagi i zmierz stoperem czas 10 pełnych drgań układu sprężyn. Pomiary czasów drgań (dla danej masy ) powtórz 5 razy. Wyniki pomiarów zapisz w tabelce nr Zwiększ masę obciążników i powtórz czynności wymienione w punkcie Zbadaj połączenie szeregowe dla 5 6 różnych mas obciążników. Doświadczalne wyznaczanie i układu sprężyn Strona 3

Pomiary i obliczenia Znając wartości współczynników użytych sprężyn (wyznaczonych metodą statyczną) oblicz przewidywaną wartość zastępczej połączenia szeregowego: Na podstawie przeprowadzonych pomiarów okresów drgań układu sprężyn, oblicz współczynnik zastępczej badanego układu dla każdej z użytych mas obciążników: Oblicz średnią wartość zastępczej badanego układu sprężyn ś i maksymalnej niepewności bezwzględnej takiego pomiaru. Zapisz poprawnie wynik końcowy pomiaru. Oblicz, o ile procent różnią się wartości współczynników ś wyznaczoną z wzoru teoretycznego. (wyznaczona doświadczalnie) z wartością Doświadczalne wyznaczanie i układu sprężyn Strona 4

Tabela Badanie zależności wydłużenia od wartości siły ją rozciągającej. pomiaru Masa obciążników Siła rozciągająca sprężynę (ciężar obciążników) Położenie końca nieobciążonej Położenie końca po jej obciążeniu Wydłużenie po jej obciążeniu użytej 1 2 --- g kg N mm mm mm m Doświadczalne wyznaczanie i układu sprężyn Strona 5

Tabela Wyznaczenie badanych sprężyn. pomiaru Siła rozciągająca sprężynę (ciężar obciążników) Wydłużenie po jej obciążeniu Obliczona wartość Średnia wartość wyznaczonego użytej 1 2 --- N mm m N/m N/m Doświadczalne wyznaczanie i układu sprężyn Strona 6

Tabela Wyznaczenie zastępczej połączenia szeregowego sprężyn. pomiaru Masa Zmierzony czas 10 pełnych drgań badanego układu sprężyn dla i tej masy Średni zmierzony czas 10 pełnych drgań badanego układu sprężyn dla i tej masy Zmierzony średni okres drgań badanego układu sprężyn dla i tej masy Obliczona wartość zastępczej badanego układu sprężyn dla i - tej masy Średnia wartość zastępczej badanego układu sprężyn ś [ - ] [g] [kg] [s] [s] [s] [N/m] [N/m] Doświadczalne wyznaczanie i układu sprężyn Strona 7