Fotonika. Plan: Wykład 15: Elementy plazmoniki: struktury cienkowarstwowe, elementy teorii ośrodków efektywnych

Podobne dokumenty
Fotonika. Plan: Wykład 14: podsumowanie, uzupełnienie

Wykład 13: Elementy plazmoniki: fale powierzchniowe na granicy metali i dielektryków, nadrozdzielczość

Fotonika. Plan: Wykład 11: Kryształy fotoniczne

Wykłady 10: Kryształy fotoniczne, fale Blocha, fotoniczna przerwa wzbroniona, zwierciadła Bragga i odbicie omnidirectional

Wykład 12: prowadzenie światła

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 18, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 18, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Fotonika. Plan: Wykład 9: Interferencja w układach warstwowych

Fotonika. Plan: Wykład 3: Polaryzacja światła

Fotonika. Wykład (30h): Rafał Kotyński, wtorki 15:15-17:00, s. 1.40

Optyka. Optyka geometryczna Optyka falowa (fizyczna) Interferencja i dyfrakcja Koherencja światła Optyka nieliniowa

Optyka. Optyka falowa (fizyczna) Optyka geometryczna Optyka nieliniowa Koherencja światła

Podstawy fizyki wykład 8

Fotonika. Wykład (30h): R. Kotyński Wtorki 15:15-17:00, s. 1.40

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Wykład 6: Reprezentacja informacji w układzie optycznym; układy liniowe w optyce; podstawy teorii dyfrakcji

KATEDRA TELEKOMUNIKACJI I FOTONIKI

Cloaking, czyli czapka niewidka?

Wykład 17: Optyka falowa cz.2.

Dr Piotr Sitarek. Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska

Fale elektromagnetyczne w dielektrykach

Widmo fal elektromagnetycznych

Fotonika kurs magisterski grupa R41 semestr VII Specjalność: Inżynieria fotoniczna. Egzamin ustny: trzy zagadnienia do objaśnienia

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

III. Opis falowy. /~bezet

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 6, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

OPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA

Motywacja Podstawy. Historia Teoria 2D PhC Podsumowanie. Szymon Lis Photonics Group C-2 p.305. Motywacja.

Metody Obliczeniowe Mikrooptyki i Fotoniki

Metody Obliczeniowe Mikrooptyki i Fotoniki

Dielektryki. właściwości makroskopowe. Ryszard J. Barczyński, 2016 Materiały dydaktyczne do użytku wewnętrznego

Różne reżimy dyfrakcji

Wykład XI. Optyka geometryczna

Ćwiczenie: "Zagadnienia optyki"

Fizyka. dr Bohdan Bieg p. 36A. wykład ćwiczenia laboratoryjne ćwiczenia rachunkowe

OPTYKA FALOWA. W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę

ZADANIE 111 DOŚWIADCZENIE YOUNGA Z UŻYCIEM MIKROFAL

Promieniowanie dipolowe

Wykład 16: Optyka falowa

Równania Maxwella. roth t

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Fala EM w izotropowym ośrodku absorbującym

Wykład 16: Optyka falowa

Światło ma podwójną naturę:

Fala elektromagnetyczna o określonej częstotliwości ma inną długość fali w ośrodku niż w próżni. Jako przykłady policzmy:

Wykład 17: Optyka falowa cz.1.

1 Płaska fala elektromagnetyczna

ANALIZA WŁAŚCIWOŚCI ABSORPCJI POLA ELEKTROMAGNETYCZNEGO W WYBRANYCH METAMATERIAŁACH

Elementy optyki relatywistycznej

WSTĘP DO OPTYKI FOURIEROWSKIEJ

Falowa natura światła

Podpis prowadzącego SPRAWOZDANIE

Wykład FIZYKA II. 7. Optyka geometryczna. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Mody sprzężone plazmon-fonon w silnych polach magnetycznych

Transmisja światła i struktura fotoniczna supersieci optycznych

Zastosowania metamateriałów o ujemnym współczynniku refrakcji w technice anten inteligentnych

Wykład 6: Reprezentacja informacji w układzie optycznym; układy liniowe w optyce; podstawy teorii dyfrakcji

PDF stworzony przez wersję demonstracyjną pdffactory

Uniwersytet Warszawski Wydział Fizyki. Światłowody

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

POLARYZACJA ŚWIATŁA. Uporządkowanie kierunku drgań pola elektrycznego E w poprzecznej fali elektromagnetycznej (E B). światło niespolaryzowane

Mody sprzęŝone plazmon-fonon w silnych polach magnetycznych

3. Materiały do manipulacji wiązkami świetlnymi

Informatyka kwantowa i jej fizyczne podstawy Rezonans spinowy, bramki dwu-kubitowe

Optyka. Wykład V Krzysztof Golec-Biernat. Fale elektromagnetyczne. Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017

Agata Saternus piątek Dwójłomność kryształów, dwójłomność światłowodów, dwójłomność próżni (z ang. vacuum birefringence)

Rozważania rozpoczniemy od fal elektromagnetycznych w próżni. Dla próżni równania Maxwella w tzw. postaci różniczkowej są następujące:

I. PROMIENIOWANIE CIEPLNE

Wprowadzenie do optyki nieliniowej

Optyka geometryczna. dr inż. Ireneusz Owczarek CMF PŁ 2012/13

Równania Maxwella. Wstęp E B H J D

- Strumień mocy, który wpływa do obszaru ograniczonego powierzchnią A ( z minusem wpływa z plusem wypływa)

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Optyka geometryczna MICHAŁ MARZANTOWICZ

Mody sprzęŝone plazmon-fonon w silnych polach magnetycznych

Równanie Fresnela. napisał Michał Wierzbicki

IV. Transmisja. /~bezet

Optyka. Wykład IX Krzysztof Golec-Biernat. Optyka geometryczna. Uniwersytet Rzeszowski, 13 grudnia 2017

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Wykład XIV. wiatła. Younga. Younga. Doświadczenie. Younga

Prawa optyki geometrycznej

Interferencja. Dyfrakcja.

Treści nauczania (program rozszerzony)- 25 spotkań po 4 godziny lekcyjne

Podstawy Fizyki III Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 19, Mateusz Winkowski, Łukasz Zinkiewicz

Metody Obliczeniowe Mikrooptyki i Fotoniki

ĆWICZENIE 6. Hologram gruby

OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki

OPTYKA. Leszek Błaszkieiwcz

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 19, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Mateusz Winkowski, Jan Szczepanek

Fizyka elektryczność i magnetyzm

Elektrostatyka, cz. 1

Laboratorium techniki laserowej. Ćwiczenie 5. Modulator PLZT

Photovoltaics

Wyznaczanie wartości współczynnika załamania

Zjawisko interferencji fal

Przedmowa do wydania drugiego Konwencje i ważniejsze oznaczenia... 13

Optyka kwantowa wprowadzenie. Początki modelu fotonowego Detekcja pojedynczych fotonów Podstawowe zagadnienia optyki kwantowej

Charakteryzacja właściwości elektronowych i optycznych struktur AlGaN GaN Dagmara Pundyk

Transkrypt:

Fotonika Wykład 15: Elementy plazmoniki: struktury cienkowarstwowe, elementy teorii ośrodków efektywnych S. Maier Plasmonics fundamentals and applications (Springer, 2007). Plan: Elementy plazmoniki i metamateriały optyczne metaliczno-dielektryczne struktury warstwowe soczewka Pendrego; nadrozdzielczość

Optyka geometryczna Warunek stosowalności: a λ - Światło rozchodzi się w postaci promieni - W ośrodku jednorodnym promienie są proste, a na granicy ośrodków załamują się zgodnie z prawem Snella - pomija się efekty falowe (dyfrakcja, interferencja), a najczęściej także związane z polaryzacją - Modelowanie: śledzenie promieni (ray-tracing) http://renderman.pixar.com/view/raytracing-fundamentals http://www.optics-lab.com/

Kryształy Naturalne kryształy dla światła z zakresu widzialnego stanowią ośrodek jednorodny (często anizotropowy) a λ Można przypisać im dodatni, lub zespolony, współczynnik załamania, bądź tensor przenikalności elektrycznej.

Kryształy fotoniczne a λ - Kryształy fotoniczne są periodycznymi strukturami złożonymi z dielektryków. - Okres sieci jest tego samego rzędu, co długość fali. - Występują w przyrodzie, ale można je także projektować i wytwarzać sztucznie. - Propagacja światła w kryształach fotonicznych ma miejsce w postaci fal Blocha (modów kryształu fotonicznego) - Własnościwości kryształu opisuje się poprzez wyznaczenie struktury modowej, która ma charakter pasmowy. - W krysztale fotonicznym może występować częściowa, lub całkowita fotoniczna przerwa wzbroniona.

Metamateriały optyczne a λ /10 Shelby,Smith, Schultz, Science 292, 77, 2001. - Metamateriałami nazywa się sztuczne struktury o niespotykanych w naturze właściwościach (nie ma jednej precyzyjnej definicji terminu). - Zwykle używa się tej nazwy w odniesieniu do sztucznych periodycznych struktur metaliczno-dielektrycznych, którym można przypisać własności efektywne (jednorodne). - Przykładowe własności metamateriałów (niejednocześnie): - własności magnetyczne, pomimo braku własności magnetycznych składników - efektywny współczynnik załamania równy 0, 1, albo ujemny - różny znak różnych składowych efektywnego tensora przenikalności elektrycznej - chiralność, pomimo użycia jednorodnych składników

Materiały o efektywnych własnościach magnetycznych ' ' ' ' ' E ' H Z' Z'' n '' n' P. Markos and C. M. Soukoulis, Transmission properties and effective electromagnetic parameters of double negative metamaterials, Opt. Express 11, 649-661 (2003),

Materiały o efektywnych własnościach magnetycznych Dla częstości mikrofalowych: 2D Shelby et al. Experimental Verification of a Negative Index of Refraction, Science 292, 77 (2001) Dla częstości optycznych: S. Linden et al., Magnetic Response of Metamaterials at 100 Terahertz, Science 306, 1351 (2004) 3D C. G. Parazzoli, R. B. Greegor, K. Li, B. E. C. Koltenbah, M. Tanielian, Experimental verification and simulation of negative index of refraction using Snell's law, Phy. Rev. Lett. 90, 107401, (2003). Grigorenko et. al, Nanofabricated media with negative permeability at visible frequencies Nature 438, 335, 2005

Jak światło zachowuje się w strukturach o różnych własnościach efektywnych? μ ϵ<0 μ> 0 ϵ>0 μ> 0 Tunelowanie metale ϵ<0 μ< 0 Propagacja Propagacja 1 dielektryki 1 ϵ>0 μ< 0 Tunelowanie Większość miejsca na tym wykresie pozostaje dla metamateriałów... ϵ

Własności efektywne ośrodka warstwowego (EMT) Struktury cienkowarstwowe: śr. arytmetyczna i ϵi d i ϵ = i d i d i λ śr. harmoniczna i d i ϵ = i d i /ϵi Dla samych warstw dielektrycznych: min i (ϵi ) ϵ ϵ max i (ϵi ) Natomiast z warstw metaliczno-dielektrycznych można uzyskać metamateriał, np. ϵ =, ϵ =0, ϵ =1 itp.!

Przezroczyste metale - Można wykonać metaliczno-dielektryczną periodyczną strukturę warstwową przezroczystą w zakresie widzialnym, podczerwonym, lub nadfioletowym, czyli tzw. przezroczysty metal - wyniki doświadczalne są zgodne z przewidywaniami - zastosowania: elektrody kom. LCD, ekrany termiczne, okulary ochronne, przezroczyste materiały przewodzące M. Scalora, M. J. Bloemer, A. S. Pethel, J. P. Dowling, C. M. Bowden et al."transparent, metallo-dielectric, one-dimensional, photonic bandgap structures," J. Appl. Phys. 83, 2377 (1998); M. J. Bloemer, M. Scalora, "Transmissive properties of Ag/MgF2 photonic band gaps," Appl. Phys. Lett. 72, 1676 (1998);

Przezroczyste metale Przewidywane widmo transmisyjne Idea działania (metaliczny FP) M. Scalora, M. J. Bloemer, A. S. Pethel, J. P. Dowling, C. M. Bowden et al."transparent, metallo-dielectric, one-dimensional, photonic bandgap structures," J. Appl. Phys. 83, 2377 (1998)

Rezonansowe tunelowanie d λ=633 nm, n1 =1, n Au=0.180+ 3.44 i, d Au =20 nm d λ=633 nm, n1 =1.5, n 2 =1, k 0 d gap =1, θ=asin ( n 2 /n 1) 1.05

Struktury cienkowarstwowe materiały o zerowej przenikalności elektrycznej Optical materials with a dielectric constant near zero have the unique property that light advances with almost no phase advance. Although such materials have been made artificially in the microwave and far-infrared spectral range, bulk three-dimensional epsilon-near-zero (ENZ) engineered materials in the visible spectral range have been elusive. Here, we present an optical metamaterial composed of a carefully sculpted parallel array of subwavelength silver and silicon nitride nanolamellae that shows a vanishing effective permittivity, as demonstrated by interferometry. Good impedance matching and high optical transmission are demonstrated. The ENZ condition can be tuned over the entire visible spectral range by varying the geometry, and may enable novel micro/nanooptical components, for example, transmission enhancement, wavefront shaping, controlled spontaneous emission and superradiance.

Doskonała soczewka płaska D. Melville, R Blaikie, C. Wolf, Submicron imaging with a planar silver lens, Appl. Phys. Lett. 84, 4403, 2004 =360nm J.B. Pendry, Phys. Rev. Lett. 85, 3966, (2000)

Hipersoczewka do obrazowania z powiększeniem obiektów o rozmiarach poniżej kryterium dyfrakcyjnego Zhaowei Liu, et al., "Far-Field Optical Hyperlens Magnifying Sub-Diffraction-Limited Objects," Science 315, 1686 (2007); Wielowarstwa ułozona na brzegu cylindra pozwala na obrazowanie z powiększeniem - dzięki temu obraz obiektu o rozmiarach subfalowych może zostać zmierzony w polu dalekim

Doskonała soczewka płaska RHM =1, =1 d1 LHM RHM = 1, = 1 =1, =1 d 1 d2 d2

Dygresja: (meta)materiały left-handed (LHM) Hipoteza postawiona teoretycznie blisko 50 lat temu przez Wiktora Veselago: Załóżmy, że istnieje ośrodek o jednocześnie ujemnej przenikalności elektrycznej i magnetycznej: (ϵ< 0,μ < 0) V. G. Veselago, The electrodynamics of substances with simultaneously negative values of permittivity and permeability, Sov. Phys. Usp. 10, 509, (1968). Jak wygląda propagacja fali EM w takim ośrodku? Równanie Helmoltza: 2 2 2 0 ( + n k ) Ψ =0 2 n =ϵ μ Wniosek: propagacja wygląda podobnie jak w dielektryku, bo równanie Helmoltza nie widzi oddzielnie znaków obu przenikalności

Dygresja: (meta)materiały left-handed (LHM) μ E=k ϵ E Wektorowe równanie falowe: zachowuje się przy transformacji Wobec tego zachowują się pola E Skrętność układu (E,H,k): exp ( i ω t) k 0 =ω / c η0= μ 0 /ϵ0 ϵ ϵ μ μ oraz D=ϵ0 ϵ E Zmienia się natomiast znak dla: Dla fali płaskiej mamy: 2 0 1 E=E 0 exp (i k r ) H= H 0 exp(i k r ) i B= ω E 1 1 S= E H H=μ 0 μ B k E0 =k 0 η0 μ H 0 E dielektryk (RHM): k H S metamateriał (LHM): E S H k

Materiały LHM ujemne załamanie (ϵ1, μ 1) n 1= ϵ1 μ 1 RHM (ϵ2, μ 2) k n 1= ϵ2 μ 2 RHM r k tr θ1 θ2 θ1 k inc y sin(θ 1) = sin (θ 2 ) n 1 x Dla wszystkich trzech wiązek zachowane są: n2 (ω, k y )

Materiały LHM ujemne załamanie (ϵ2, μ 2) (ϵ1, μ 1) n 1= ϵ1 μ 1 RHM k n 2 = ϵ2 μ 2 η2= μ 2 /ϵ2 LHM r θ1 θ2 θ1 k inc k tr y x sin(θ 1) n 2 = sin (θ 2 ) n1 Jeśli przepływ energii jest przeciwny do k to wygodnie jest przyjąć ujemny znak w definicji współczynnika załamania bo taka konwencja pozwala pozostawić niezmienioną formę prawa Snella

Własności efektywne ośrodka (EMT) Wzory Maxwella-Garnetta Przybliżony wzór na efektywną przenikalność elektryczną struktury o przenikalności ϵ e domieszkowanej małymi d-wymiarowymi sferami o przenikalności ϵ i ϵeff ϵe ϵi ϵe = f ϵeff +(d 1) ϵe ϵi +(d 1) ϵe d =1, 2, lub 3 f - udział objętościowy domieszek Trzeba pamiętać, że to są jedynie wyniki przybliżone. Sfery muszą być małe, tak żeby można było założyć stałe pole w ich wnętrzu. Zastosowanie: struktury domieszkowane małymi nanocząstkami (także metalicznymi), struktury złożone z nanopręcików Kompendium wzorów (i teorii) opisujących mieszanie w różnych geometriach układu można znaleźć w książce: A. Shivola, Electromagnetic micing formulas and applications, IEE 1999