Elementy mechaniki relatywistycznej

Podobne dokumenty
ELEMENTY SZCZEGÓLNEJ TEORII WZGLĘDNOŚCI. I. Zasada względności: Wszystkie prawa przyrody są takie same we wszystkich

teoria wzgl wzgl dności

Elementy szczególnej teorii względności

Albert Einstein SZCZEGÓLNA I OGÓLNA TEORIA WZGLĘDNOŚCI. Szczególna Teoria Względności

Wykład 30 Szczególne przekształcenie Lorentza

Wykład FIZYKA II. 10. Szczególna teoria względności. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Szczególna Teoria Względności

FIZYKA 2. Janusz Andrzejewski

Szczególna i ogólna teoria względności (wybrane zagadnienia)

Czym zajmuje się teoria względności

U.1 Elementy szczególnej teorii względności

MECHANIKA RELATYWISTYCZNA

Fizyka cząstek elementarnych

ELEMENTY MECHANIKI RELATYWISTYCZNEJ

Postulaty szczególnej teorii względności

Podstawy fizyki wykład 9

Mechanika relatywistyczna

Szczególna teoria względności

TRANFORMACJA GALILEUSZA I LORENTZA

Elementy fizyki relatywistycznej

CZAS I PRZESTRZEŃ EINSTEINA. Szczególna teoria względności. Spotkanie I (luty, 2013)

Wykład 3: Kinematyka - względność ruchów. dr inż. Zbigniew Szklarski

Teoria względności Szczególna teoria względności dr Mikołaj Szopa wykład

Zrozumieć Einsteina, czyli jak uczę szczególnej teorii względności

Wykład 4: Względność ruchów. dr inż. Zbigniew Szklarski

Kinematyka, Dynamika, Elementy Szczególnej Teorii Względności

Wyjaśnienie wyników eksperymentu Michelsona-Morleyaa przy pomocy uniwersalnego układu odniesienia

Rys. 1.2 Transformacja Galileusza

Fizyka relatywistyczna

7. Szczególna teoria względności. Wybór i opracowanie zadań : Barbara Kościelska Więcej zadań z tej tematyki znajduje się w II części skryptu.

Kinematyka relatywistyczna

III.1 Ruch względny. III.1 Obserwacja położenia z dwóch różnych układów odniesienia. Pchnięcia (boosts) i obroty.metoda radarowa. Wykres Minkowskiego

Kinematyka relatywistyczna

Czy można zobaczyć skrócenie Lorentza?

Powstanie i rola Szczególnej Teorii Względności (STW)

9.6. Promieniowanie rentgenowskie. Dyfrakcja promieniowania rentgenowskiego (prawo Bragga).

Podstawy fizyki sezon 1 XI. Mechanika relatywistyczna

Fizyka 1 (mechanika) AF14. Wykład 12

XXXV. TEORIA WZGLĘDNOŚCI

KINEMATYKA RELATYWISTYCZNA

III.2 Transformacja Lorentza położenia i czasu.

Fizyka 3. Konsultacje: p. 329, Mechatronika

Elementy dynamiki relatywistycznej r r

Szczególna teoria względności

FALOWA I KWANTOWA HASŁO :. 1 F O T O N 2 Ś W I A T Ł O 3 E A I N S T E I N 4 D Ł U G O Ś C I 5 E N E R G I A 6 P L A N C K A 7 E L E K T R O N

ver teoria względności

Szczególna teoria względności

Powtórzenie wiadomości z klasy I. Temat: Ruchy prostoliniowe. Obliczenia

Temat XXXIII. Szczególna Teoria Względności

Wektor położenia. Zajęcia uzupełniające. Mgr Kamila Rudź, Podstawy Fizyki.

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Własności falowe cząstek. Zasada nieoznaczoności Heisenberga.

Krzywe stożkowe. 1 Powinowactwo prostokątne. 2 Elipsa. Niech l będzie ustaloną prostą i k ustaloną liczbą dodatnią.

I. Przedmiot i metodologia fizyki

3. KINEMATYKA Kinematyka jest częścią mechaniki, która zajmuje się opisem ruchu ciał bez wnikania w jego przyczyny. Oznacza to, że nie interesuje nas

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Interwał, geometria czasoprzestrzeni Konsekwencje tr. Lorentza: dylatacja czasu i kontrakcja długości

Transformacja Lorentza Wykład 14

Transformacja Galileusza ( )

Ruch jednowymiarowy. Autorzy: Zbigniew Kąkol Kamil Kutorasiński

Ziarnista budowa Natury

Z przedstawionych poniżej stwierdzeń dotyczących wartości pędów wybierz poprawne. Otocz kółkiem jedną z odpowiedzi (A, B, C, D lub E).

V OGÓLNOPOLSKI KONKURS Z FIZYKI Fizyka się liczy Eliminacje TEST 27 lutego 2013r.

09P POWTÓRKA FIKCYJNY EGZAMIN MATURALNY Z FIZYKI I ASTRONOMII. POZIOM PODSTAWOWY (dynamika ruchu prostoliniowego)

Transformacja Galileusza ( )

Zasady względności w fizyce

Tak określił mechanikę kwantową laureat nagrody Nobla Ryszard Feynman ( ) mechanika kwantowa opisuje naturę w sposób prawdziwy, jako absurd.

ANEMOMETRIA LASEROWA

SZKIC ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA ROZWIĄZAŃ ZADAŃ W ARKUSZU I. Informacje dla oceniających

SZKIC ODPOWIEDZI I SCHEMAT OCENIANIA ROZWIĄZAŃ ZADAŃ W ARKUSZU I. Informacje dla oceniających

Widmo fal elektromagnetycznych

DYNAMIKA dr Mikolaj Szopa

CZAS I PRZESTRZEŃ EINSTEINA. Szczególna teoria względności. Spotkanie II ( marzec/kwiecień, 2013)

Wykłady z Fizyki. Teoria Względności

Spis treści. Przedmowa PRZESTRZEŃ I CZAS W FIZYCE NEWTONOWSKIEJ ORAZ SZCZEGÓLNEJ TEORII. 1 Grawitacja 3. 2 Geometria jako fizyka 14

Kinematyka: opis ruchu

Kinematyka: opis ruchu

Dr Kazimierz Sierański www. If.pwr.wroc.pl/~sieranski Konsultacje pok. 320 A-1: codziennie po ćwiczeniach

ROZKŁAD MATERIAŁU Z FIZYKI I ASTRONOMII KLASIE PIERWSZEJ W LICEUM PROFILOWANYM

Ruch jednostajnie zmienny prostoliniowy

Masa relatywistyczna niepotrzebny i szkodliwy relikt

Fizyka 1 Wróbel Wojciech. w poprzednim odcinku

Elementy mechaniki kwantowej. Mechanika kwantowa co to jest? Funkcja falowa Równanie Schrödingera

Zasada zachowania pędu

Ruch ładunków w polu magnetycznym

Szczególna teoria względności

WYMAGANIA EDUKACYJNE FIZYKA STOSOWANA II Liceum Ogólnokształcące im. Adama Asnyka w Bielsku-Białej

PODSTAWY FIZYKI - WYKŁAD 2 DYNAMIKA: MASA PED SIŁA MOMENT PEDU ENERGIA MECHANICZNA. Piotr Nieżurawski.

ZASADY DYNAMIKI. Przedmiotem dynamiki jest badanie przyczyn i sposobów zmiany ruchu ciał.

Plan wynikowy. z fizyki dla klasy pierwszej liceum profilowanego

Zagadnienie dwóch ciał

SZCZEGÓŁOWE CELE EDUKACYJNE

IV.5. Promieniowanie Czerenkowa.

Czy da się zastosować teorię względności do celów praktycznych?

Jak ciężka jest masa?

Wykład Zasada względności Galileusza. WARIANT ROBOCZY Względność.

Theory Polish (Poland)

Wykład 5 - całki ruchu zagadnienia n ciał i perturbacje ruchu keplerowskiego

Transkrypt:

Podstawy Proesów i Konstrukji Inżynierskih Elementy mehaniki relatywistyznej 1

Czym zajmuje się teoria względnośi? Teoria względnośi to pomiary zdarzeń ustalenia, gdzie i kiedy one zahodzą, a także jaka odległość dzieli je w zasie i przestrzeni. Ponadto teoria względnośi zajmuje się transformajami wyników pomiarów tego typu pomiędzy poruszająymi się względem siebie układami odniesienia. szzególna teoria względnośi ogólna teoria względnośi relatywistyzny - od ang. "relative" względny

Postulaty Postulat względnośi Dla wszystkih obserwatorów w inerjalnyh układah odniesienia prawa fizyki są takie same. Żaden z układów nie jest wyróżniony Chmura atomów z jądrami gotowymi do rozpadu dryfuje gdzieś we wszehświeie. Pilot każdej z rakiet może zarejestrować ten sam rozpad inazej po pierwsze w innej odległośi od rakiety, atom mógł też poruszać się z różną prędkośią względem każdej z rakiet. 3

Postulaty Postulat stałej prędkośi światła We wszystkih inerjalnyh układah odniesienia i we wszystkih kierunkah światło rozhodzi się w próżni z taką samą prędkośią. 1964 r. - Eksperyment Bertozziego wykazał istnienie ogranizenia prędkośi przyspieszania elektronów. Prędkość granizna jest zdefiniowana jako równa dokładnie: = 99 79 458 m/s 4

Światło nośnikiem informaji Z punktu widzenia teorii względnośi światło jest istotne jeszze z jednego powodu, nie wynikająego bezpośrednio z fizyznyh właśiwośi. Jest nim fakt, że światło (a bardziej ogólnie - fala elektromagnetyzna) jest nośnikiem informaji o zdarzeniu x wysłania sygnału = x odbioru sygnału + droga jaką przebył sygnał t wysłania sygnału = t odbioru sygnału + t lotu sygnału 5

Prędkość światła Światło nie podlega klasyznemu prawu dodawania prędkośi W doświadzeniu wykonanym przez fizyków amerykańskih przez Mihelsona i Morleya - próbowano sprawdzić prędkość rozhodzenia się światła w układzie związanym z Ziemią. Wykrywana prędkość światła względem Ziemi jest niezależna od tego, zy jest skierowana zgodnie, zy przeiwnie względem prędkośi naszej planety. 6

Transformaje Istnieje aparat matematyzny, który po podstawieniu lizb do odpowiednih równań pozwala na śisłe ustalenie o zmierzy obserwator w innym układzie odniesienia. Taki układ równań tłumaząy świat jednego obserwatora, na świat innego, nazywany jest transformają. Transformaja Galileusza jest to transformaja współrzędnyh przestrzennyh i zasu z jednego układu odniesienia do innego, poruszająego się ruhem jednostajnym prostoliniowym względem pierwszego. W transformaji tej zas i odległośi pomiędzy dwoma dowolnymi punktami pozostają stałe, zyli są niezależne od układu odniesienia. Transformaja Lorentza (przekształenie Lorentza) umożliwiająe oblizenie wielkośi fizyznyh w pewnym układzie odniesienia, jeśli znane są te wielkośi w układzie poruszająym się względem pierwszego. Przekształeniu temu podlegają np. współrzędne w zasoprzestrzeni, energia i pęd,, pole elektryzne i magnetyzne. Wzory transformayjne zostały wyprowadzone przez Lorentza w opariu o założenie, że prędkość światła jest stała i niezależna od prędkośi układu. 7

Zdarzenie Podstawowym pojęiem obu transformaji jest zdarzenie. Zdarzenie jednozesne określenie zasu i położenia ZDARZENIE = CZAS + POŁOŻENIE W teorii względnośi przestrzeń i zas są wzajemnie powiązane, dlatego współrzędne zasu i położenia nazywa się współrzędnymi zasoprzestrzennymi. Dla małyh prędkośi układów odniesienia - transformaja Galileusza = Lorentza... Dla prędkośi porównywalnyh z prędkośią światła: wydłużenie zasu Skróenie długośi 8

Dylataja zasu AGATA zwieriadło JACEK zwieriadło Kierunek ruhu D L D L zdarzenie 1 zdarzenie B zdarzenie 1 zdarzenie vδt Δ Δ t t o Δt o 9

Dylataja zasu AGATA D Δ t o Korzystają z równania Agaty L JACEK L D vδt L Δ t o Δ t t 1 1 ( vt) ( to ) Agata mierzy odstęp zasu Δt o między dwoma zdarzeniami D t o Odstęp zasu Δt między zdarzeniami, które zmierzył Jaek L gdzie t L 1 ( vt) D t o 1 ( v / ) 10

Dylataja zasu t t o 1 ( v / ) / v Współzynnik Lorentza 1 1 1 v 1 ( ) t t o Dylataja zasu Dylataja zasu zjawisko różni w pomiarze zasu dokonywanym równolegle w dwóh różnyh układah odniesienia, z któryh jeden przemieszza się względem drugiego. Pomiar dotyzy zasu trwania tego samego zjawiska 11

JACEK L o vt Skróenie długośi AGATA L v t o L Lo vt vt L 0 1 L o Skróenie długośi Prędkość Skróenie l=s-s' [m] 1 m/s 5,563* 10-18 0,1 0,0050 0,9 0,564 0,999 0,9553 Skróenie długośi wzór na skróenie odległośi (skróenie Lorentza) mierzonej w kierunku ruhu, w układzie odniesienia poruszająym się. Efekty są tym donioślejsze, im prędkość względna układów odniesienia jest bliższa prędkośi światła. 1

Transformaja Lorentza Transformaja Galileusza x` t` t x vt prawdziwa dla małyh prędkośi y S vt y` v S` x` zdarzenie Transformaja Lorentza x x x` x` ( x) vt) y` z` y z prawdziwa dla wszystkih fizyznie dozwolonyh prędkośi t` ( t vx/ 13

E Równoważność masy i energii E m spozynkowa m spozynkowa E ałałkowi m spozynkowa E k p E k m E ałałkowi m spozynkowa 4 p gdzie m rel m sp v 1 14