Automatyka i robotyka

Podobne dokumenty
Technika regulacji automatycznej

Projektowanie układów regulacji w dziedzinie częstotliwości. dr hab. inż. Krzysztof Patan, prof. PWSZ

Technika regulacji automatycznej

Kompensacja wyprzedzająca i opóźniająca fazę. dr hab. inż. Krzysztof Patan, prof. PWSZ

Automatyka i robotyka

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Automatyka i robotyka

Sposoby modelowania układów dynamicznych. Pytania

Ćwiczenie nr 6 Charakterystyki częstotliwościowe

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Technika regulacji automatycznej

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawowe człony dynamiczne. dr hab. inż. Krzysztof Patan

Podstawowe człony dynamiczne

układu otwartego na płaszczyźnie zmiennej zespolonej. Sformułowane przez Nyquista kryterium stabilności przedstawia się następująco:

Stabilność. Krzysztof Patan

Podstawy Automatyki. Wykład 3 - charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki

CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE

Teoria sterowania - studia niestacjonarne AiR 2 stopień

Część 1. Transmitancje i stabilność

Podstawy Automatyki. Wykład 3 - Charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 3 - charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki

Projektowanie układów metodą sprzężenia od stanu - metoda przemieszczania biegunów

Języki Modelowania i Symulacji

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

Podstawy Automatyki. Wykład 3 - charakterystyki częstotliwościowe, podstawowe człony dynamiczne. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki

PRZEMYSŁOWE UKŁADY STEROWANIA PID. Wykład 5 i 6. Michał Grochowski, dr inż. Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI, AUTOMATYKI I INFORMATYKI INSTYTUT AUTOMATYKI I INFORMATYKI KIERUNEK AUTOMATYKA I ROBOTYKA STUDIA STACJONARNE I STOPNIA

Automatyka i sterowanie w gazownictwie. Regulatory w układach regulacji

Opis matematyczny. Równanie modulatora. Charakterystyka statyczna. Po wprowadzeniu niewielkich odchyłek od ustalonego punktu pracy. dla 0 v c.

Inżynieria Systemów Dynamicznych (3)

Techniki regulacji automatycznej

TEORIA STEROWANIA I, w 5. dr inż. Adam Woźniak ZTMiR MEiL PW

Badanie stabilności liniowych układów sterowania

Podstawy Automatyki. Wykład 7 - obiekty regulacji. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Laboratorium nr 3. Projektowanie układów automatyki z wykorzystaniem Matlaba i Simulinka

Kompensator PID. 1 sω z 1 ω. G cm. aby nie zmienić częstotliwości odcięcia f L. =G c0. s =G cm. G c. f c. /10=500 Hz aby nie zmniejszyć zapasu fazy

Własności dynamiczne przetworników pierwszego rzędu

Temat ćwiczenia: Wyznaczanie charakterystyk częstotliwościowych podstawowych członów dynamicznych realizowanych za pomocą wzmacniacza operacyjnego

Podstawy Automatyki. Wykład 7 - Jakość układu regulacji. Dobór nastaw regulatorów PID. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki

4. Właściwości eksploatacyjne układów regulacji Wprowadzenie. Hs () Ys () Ws () Es () Go () s. Vs ()

( 1+ s 1)( 1+ s 2)( 1+ s 3)

analogowego regulatora PID doboru jego nastaw i przetransformowanie go na cyfrowy regulator PID, postępując według następujących podpunktów:

Podstawy środowiska Matlab

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki

TEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM

Sterowanie Serwonapędów Maszyn i Robotów

Analiza ustalonego punktu pracy dla układu zamkniętego

Automatyka i robotyka ETP2005L. Laboratorium semestr zimowy

Transmitancja modelu, procesu i regulatora wykorzystana w badaniach. Rzeczywisty regulator PID. Transmitancja regulatora: = sti. Transmitancja modelu:

W celu obliczenia charakterystyki częstotliwościowej zastosujemy wzór 1. charakterystyka amplitudowa 0,

Laboratorium z podstaw automatyki

Transmitancje i charakterystyki częstotliwościowe. Krzysztof Patan

Układ regulacji automatycznej (URA) kryteria stabilności

Korekcja układów regulacji

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

UKŁADY JEDNOWYMIAROWE. Część II UKŁADY LINIOWE Z OPÓŹNIENIEM

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

Podstawy Automatyki. Wykład 9 - Dobór regulatorów. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

TEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM

WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI, AUTOMATYKI I INFORMATYKI INSTYTUT AUTOMATYKI I INFORMATYKI KIERUNEK AUTOMATYKA I ROBOTYKA STUDIA STACJONARNE I STOPNIA

Ćwiczenie A2 : Filtry bierne

Politechnika Poznańska, Katedra Sterowania i Inżynierii Systemów Wykłady 3,4, str. 1

Transmitancje układów ciągłych

Dynamiczne badanie wzmacniacza operacyjnego- ćwiczenie 8

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

Ćwiczenie 3 Badanie własności podstawowych liniowych członów automatyki opartych na biernych elementach elektrycznych

Sterowanie przekształtników elektronicznych zima 2011/12

Języki Modelowania i Symulacji 2018 Podstawy Automatyki Wykład 4

Analiza właściwości filtrów dolnoprzepustowych

Podstawowe człony dynamiczne

PODSTAWY AUTOMATYKI. Analiza w dziedzinie czasu i częstotliwości dla elementarnych obiektów automatyki.

ĆWICZENIE 6 Transmitancje operatorowe, charakterystyki częstotliwościowe układów aktywnych pierwszego, drugiego i wyższych rzędów

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

1 Wprowadzenie. WFiIS

REGULATORY W UKŁADACH REGULACJI AUTOMATYCZNEJ. T I - czas zdwojenia (całkowania) T D - czas wyprzedzenia (różniczkowania) K p współczynnik wzmocnienia

Charakterystyka amplitudowa i fazowa filtru aktywnego

K p. K o G o (s) METODY DOBORU NASTAW Metoda linii pierwiastkowych Metody analityczne Metoda linii pierwiastkowych

Informatyczne Systemy Sterowania

Ćwiczenie - 1 OBSŁUGA GENERATORA I OSCYLOSKOPU. WYZNACZANIE CHARAKTERYSTYKI AMPLITUDOWEJ I FAZOWEJ NA PRZYKŁADZIE FILTRU RC.

POMIARY WIELKOŚCI NIEELEKTRYCZNYCH

Temat: Wzmacniacze operacyjne wprowadzenie

Lepkosprężystość. Metody pomiarów właściwości lepkosprężystych materii

Wzmacniacz operacyjny zastosowania liniowe. Wrocław 2009

POMIARY WIELKOŚCI NIEELEKTRYCZNYCH

A3 : Wzmacniacze operacyjne w układach liniowych

Katedra Automatyzacji Laboratorium Podstaw Automatyzacji Produkcji Laboratorium Podstaw Automatyzacji

Ćwiczenie nr 1 Odpowiedzi czasowe układów dynamicznych

Filtry aktywne filtr górnoprzepustowy

Laboratorium z podstaw automatyki

Podstawowe zastosowania wzmacniaczy operacyjnych wzmacniacz odwracający i nieodwracający

A-2. Filtry bierne. wersja

4. UKŁADY II RZĘDU. STABILNOŚĆ. Podstawowe wzory. Układ II rzędu ze sprzężeniem zwrotnym Standardowy schemat. Transmitancja układu zamkniętego

III. DOŚWIADCZALNE OKREŚLANIE WŁAŚCIWOŚCI UKŁADÓW POMIAROWYCH I REGULACYJNYCH

ELEKTRONIKA W EKSPERYMENCIE FIZYCZNYM

Podstawowe zastosowania wzmacniaczy operacyjnych wzmacniacz odwracający i nieodwracający

Badanie wpływu parametrów korektora na własności dynamiczne układu regulacji automatycznej Ćwiczenia Laboratoryjne Podstawy Automatyki i Automatyzacji

WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI, AUTOMATYKI I INFORMATYKI INSTYTUT AUTOMATYKI I INFORMATYKI KIERUNEK AUTOMATYKA I ROBOTYKA STUDIA STACJONARNE I STOPNIA

Statyczne badanie wzmacniacza operacyjnego - ćwiczenie 7

Transkrypt:

Automatyka i robotyka Wykład 6 - Odpowiedź częstotliwościowa Wojciech Paszke Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych, Uniwersytet Zielonogórski 1 z 37

Plan wykładu Wprowadzenie Podstawowe człony dynamiczne Kształtowanie charakterystyki częstotliwościowej Pasmo przenoszenia 2 z 37

Plan wykładu Wprowadzenie Podstawowe człony dynamiczne Kształtowanie charakterystyki częstotliwościowej Pasmo przenoszenia 2 z 37

Plan wykładu Wprowadzenie Podstawowe człony dynamiczne Kształtowanie charakterystyki częstotliwościowej Pasmo przenoszenia 2 z 37

Plan wykładu Wprowadzenie Podstawowe człony dynamiczne Kształtowanie charakterystyki częstotliwościowej Pasmo przenoszenia 2 z 37

Koncepcja odpowiedzi częstotliwościowej Fakt W stanie ustalonym, sinusoidalny sygnał wejściowy układu liniowego generuje odpowiedź sinusoidalną o tej samej częstotliwości ale o innej amplitudzie i przesunięciu fazowym. Zmiana amplitudy i fazy zależy od częstotliwości Odpowiedź częstotliwościowa - wyrażenie analityczne G(jω) = G(s) s jω 3 z 37

Koncepcja odpowiedzi częstotliwościowej Dla układu gdzie G(s) = L(s) M(s) G(jω) = L(jω) M(jω) = G(jω) = L(jω) M(jω) = arctg mamy G(jω) = L(ω) M(jω) = G(jω) G(jω) Re(L(jω) 2 + Im(L(jω) 2 ) Re(M(jω) 2 + Im(M(jω) 2 ) ( ) Im(L(jω)) arctg Re(L(jω)) ( ) Im(M(jω)) Re(M(jω)) 4 z 37

Odpowiedź częstotliwościowa Przykład Narysuj charakterystykę częstotliwościową układu G(s) = L(s) M(s) = s + 5 s + 10 G(jω) = jω + 5 jω + 10) Wyznaczamy moduł i przesuniecie fazowe G(jω) = L(ω) ω M(jω) = 2 + 25 ω 2 + 100 ( ω ) ( ω G(jω) = L(jω) M(jω) = arctg arctg 5 10) 5 z 37

Odpowiedź częstotliwościowa Przykład 1 0.95 0.9 0.85 0.8 0.75 0.7 skrypt Matlab a 0.65 [rad] 0.6 0.55 0.5 0 20 40 60 80 100 [rad/sec] 0.35 0.3 0.25 0.2 0.15 w=0:0.2:100; s=tf( s ); sys=(s+5)/(s+10) y=freqresp(sys,w); plot(w,squeeze(abs(y))) plot(w,squeeze(angle(y))) 0.1 0.05 6 z 37 0 0 20 40 60 80 100 [rad/sec]

Odpowiedź częstotliwościowa Przykład Wykres Bode go (polecenie bode(sys) w Matlab ie) 1 Bode Diagram 0.9 Magnitude (abs) 0.8 0.7 0.6 0.5 0.4 0.3 Phase (rad) 0.2 0.1 7 z 37 0 10 1 10 0 10 1 10 2 Frequency (rad/sec)

Odpowiedź częstotliwościowa Dla dowolnej transmitancji G(s) posiadającej m zer i n biegunów mamy G(s) = K (s z 1)(s z 2 )...(s z m 1 )(s z m ) (s p 1 )(s p 2 )...(s p n 1 )(s p n ) i dlatego G(jω) =K (jω z 1)(jω z 2 )...(jω z m 1 )(jω z m ) (jω p 1 )(jω p 2 )...(jω p n 1 )(jω p n ) =K(jω z 1 )(jω z 2 )...(jω z m 1 )(jω z m ) 1 1 (jω p 1 ) (jω p 2 )... 1 1 (jω p n 1 ) (jω p n ) 8 z 37

Odpowiedź częstotliwościowa Dla wysokich czestotliwości ω możemy na podstawie liczby zer (m) i biegunów (n) wyznaczyć końcowe wzmocnienie oraz przesunięcie fazowe lim G(jω) = K 1 ω ω n m lim ω G(jω) = (n m)π 2 9 z 37

Skala [db] Określenie stosunku dwóch poziomów mocy - jednostka [Bel] zbyt duża w praktyce dlatego używamy [db] ( ) ( ) Pwy Pwy Q = log 10 [Bel] = 10log P 10 [db] we P we Ponieważ moc sygnału jest proporcjonalna do () 2 amplitudy sygnału to ( ) 2 Awy Q = 10log 10 = 20log A 10 we ( Awy A we ) [db] 10 z 37

Skala [db] [db] stosunek mocy stosunek amplitud -40 0.0001 0.01-20 0.010 0.1-10 0.1 0.3162-6 0.25 0.5-3 0.5 0.7071 0 1.0 1.0 3 2.0 1.414 6 4.0 2.0 10 10.0 3.162 20 100.0 10.0 40 10000.0 100.0 11 z 37

Skala [db] Dla transmitancji G(s) mamy oraz Najważniejsza właściwość 20log 10 G(jω) = 20log 10 Y (jω) U(jω) G(jω) = Y (jω) U(jω) 20log 10 G 1 (jω)g 2 (jω)/g 3 (jω) =20log 10 G 2 (jω) + 20log 10 G 1 (jω) 20log 10 G 3 (jω) G 1 (jω)g 2 (jω)/g 3 (jω) = G 1 (jω) + G 2 (jω) G 3 (jω) 12 z 37

Podstawowe człony dynamiczne Człon całkujący Transmitancja Odpowiedź częstotliwościowa G(s) = 1 s G(jω) = 1 ω, G(jω) = π 2 lub 90o 13 z 37

Podstawowe człony dynamiczne Człon całkujący 5 Bode Diagram 0 Magnitude (db) 5 10 15 20 89 Phase (deg) 89.5 90 90.5 14 z 37 91 10 0 10 1 Frequency (rad/sec)

Podstawowe człony dynamiczne Człon inercyjny Transmitancja członu inercyjnego G(s) = 1 s + a = 1 a ( s a + 1 ) (LF) Dla s 0 mamy 20log 10 G(jω) = 20log 10 (1/a) (MF) Punkt przegięcia dla s = a[rad/sec] (HF) Dla s mamy 1 20log 10 G(jω) =20log 10 a 20log 10 G(jω) = 90 o ω a 20log 10 ω 15 z 37

Podstawowe człony dynamiczne Człon inercyjny Bode Diagram 10 G(s)=1/(s+5) 15 20 Magnitude (db) 25 30 35 40 0 Phase (deg) 45 90 10 1 10 0 10 1 10 2 Frequency (rad/sec) 16 z 37

Podstawowe człony dynamiczne Człon różniczkujący Transmitancja Odpowiedź częstotliwościowa G(jω) = ω, G(s) = s G(jω) = π 2 lub + 90o 17 z 37

Podstawowe człony dynamiczne Człon różniczkujący 20 Bode Diagram 15 Magnitude (db) 10 5 0 5 91 Phase (deg) 90.5 90 89.5 18 z 37 89 10 0 10 1 Frequency (rad/sec)

Podstawowe człony dynamiczne Rzeczywiste zero Transmitancja układu to ( s ) G(s) = (s + a) = a a + 1 (LF) Dla s 0 mamy 20log 10 G(jω) = 20log 10 (a) (MF) Punkt przegięcia dla s = a[rad/sec] (HF) Dla s mamy 20log 10 M(jω) =20log 10 a+20log 10 ω a 20log 10 ω G(jω) =90 o 19 z 37

Podstawowe człony dynamiczne Rzeczywiste zero Bode Diagram 10 G(s)=1/(s+5) 15 20 Magnitude (db) 25 30 35 40 0 Phase (deg) 45 90 10 1 10 0 10 1 10 2 Frequency (rad/sec) 20 z 37

Podstawowe człony dynamiczne Człon 2-ego rzędu Transmitancja członu to 1 G(s)= s 2 +2ζ ω n s+ωn 2 = ω 2 n ( s 2 ω 2 n 1 ) +2ζ ω s n +1 (LF) Dla s 0 mamy 20log 10 G(jω) = 20log 10 ω 2 (MF) Punkt przegięcia dla s = ω n [rad/sec] (HF) Dla s mamy 20log 10 G(jω) 20log 10 ω 2 = 40log 10 ω G(jω) = 180 o 21 z 37

Podstawowe człony dynamiczne Człon 2-ego rzędu Bode Diagram 20 30 40 50 Magnitude (db) 60 70 80 90 100 110 120 0 45 Phase (deg) 90 135 180 10 1 10 0 10 1 10 2 10 3 Frequency (rad/sec) 22 z 37

Podstawowe człony dynamiczne Sprzężone zera Transmitancja członu to G(s)=s 2 +2ζ ω n s+ω 2 n =ω 2 n ( s 2 ω 2 n +2ζ s ) +1 ω n (LF) Dla s 0 mamy 20log 10 G(jω) = 20log 10 ω 2 (MF) Punkt przegięcia dla s = ω n [rad/sec] (HF) Dla s mamy 20log 10 G(jω) 20log 10 ω 2 = 40log 10 ω G(jω) =180 o 23 z 37

Podstawowe człony dynamiczne Sprzężone zera Bode Diagram 120 s 2 +10s+100 110 100 90 Magnitude (db) 80 70 60 50 40 30 20 180 135 Phase (deg) 90 45 0 10 1 10 0 10 1 10 2 10 3 Frequency (rad/sec) 24 z 37

Podstawowe człony dynamiczne - podsumowanie Opis G(s) punkt Nachylenie przegięcia HF ([db/dec]) Stała K - 0 Biegun w 0 1 s - -20 Zero w 0 s - +20 1 1 Rzecz. biegun τs+1 τ -20 1 Rzecz. zero τs + 1 τ +20 ω 2 n s 2 +2ζ ω n s+ω 2 n Sprzężone bieguny ω n -40 1 Sprzężone zera (s 2 +2ζ ω ωn 2 n s+ωn) 2 ω n +40 25 z 37

Kształtowanie char. częstotliwościowej Transmitancja układu zamkniętego G cl (s) = C(s)G(s) 1 + C(s)G(s) = G o(s) 1 + G o (s) gdzie G o (s) = C(s)G(s). Rysując wykres Bode go dla G o (s) dodajemy (graficznie) charakterystyki częstotliwościowe regulatora C(s) i obiektu G(s), gdyż 20log 10 G o (jω) =20log 10 C(jω)G(jω) =20log 10 C(jω) + 20log 10 G(jω) oraz G o (jω) = C(jω) + G(jω) 26 z 37

Projektowanie regulatorów w dziedzinie częstotliwości Metody projektowania w dziedzinie częstotliwości mają wiele zalet: Stabilność i wymagania jakościowe są prezentowane na tym samym wykresie. Możemy używać rzeczywistych pomiarów (FRF) zamiast modelu w formie transmitancji. Projektowanie jest niezależne od rzędu układu. Regulatory dla układów z opóźnieniami też możemy projektować bez większych trudności. Metody graficzne (analiza i synteza z użyciem odpowiednich diagramów) jest relatywnie łatwa. 27 z 37

Zapas wzmocnienia i fazy Zapas wzmocnienia Zmiana wzmocnienia w układzie otwartym (K(s)G(s)) potrzebna aby układ zamknięty był niestabilny. Układy z większym zapasem wzmocnienia są bardziej odporne (ang. robust) na zmiany parametrów układu zanim układ zamknięty będzie niestabilny. 28 z 37

Zapas wzmocnienia i fazy Zapas fazy Zmiana fazy w układzie otwartym (K(s)G(s)) potrzebna aby układ zamknięty był niestabilny. Zapas fazy określa tolerancję układu na opóźnienia. Opóźnienia większe niż 180/ω pc (ω pc - częstotliwość przy którym przesunięcie fazowe = 180 o ) w pętli powodują niestabilność układu zamkniętego. 29 z 37

Zapas wzmocnienia i fazy Przykład K(s) = 50,G(s) = 1 s 3 + 9s 2 + 30s + 40 20 Bode Diagram Gm = 13.3 db (at 5.48 rad/sec), Pm = 101 deg (at 1.85 rad/sec) 0 Magnitude (db) 20 40 60 80 100 0 Phase (deg) 90 180 30 z 37 270 10 1 10 0 10 1 10 2 Frequency (rad/sec)

Zapas wzmocnienia i fazy Zmieniając wzmocnienie układu (K(s) = 5000(100 )) nie musimy kreślić nowego wykresu Bode go aby odczytać zapas fazy. Wystarczy na utworzonym już wykresie sprawdzić zapas fazy dla 40dB (40dB odpowiada wzmocnieniu 100 razy). 50 Bode Diagram Gm = 26.7 db (at 5.48 rad/sec), Pm = 59.6 deg (at 16.9 rad/sec) Magnitude (db) 0 50 0 Phase (deg) 90 180 270 10 1 10 0 10 1 10 2 Frequency (rad/sec) 31 z 37

Pasmo przenoszenia Pasmem przenoszenia (ang. bandwidth) - częstotliwość (ω BW ) przy której wzmocnienie układu zamkniętego = 3dB. Jednak korzystając z metod odpowiedzi częstotliwościowej oczekujemy określenia odpowiedzi układu zamkniętego na podstawie odpowiedzi układu otwartego. Na podstawie odpowiedzi układu 2-ego rzędu, możemy przyjąć, iż pasmo przenoszenia odpowiada częstotliwości dla której wzmocnienie układu otwartego jest pomiędzy 6 i 7.5dB (przyjmując, że przesuniecie fazowe dla tego wzmocnienia jest pomiędzy 135 o i 225 o ). 32 z 37

Pasmo przenoszenia Przykład Transmitancja układu zamkniętego G cl = 1 s 2 + 0.5s + 1 20 Bode Diagram 0 Magnitude (db) 20 40 60 80 0 Phase (deg) 45 90 135 ω BW =1.4[rad/sec] 33 z 37 180 10 2 10 1 10 0 10 1 10 2 Frequency (rad/sec)

Pasmo przenoszenia Przykład dla ω < ω BW dla ω > ω BW 1.5 Wyjscie 1.5 Wyjscie Wymuszenie Wymuszenie 1 1 0.5 0.5 0 0 0.5 0.5 1 1 1.5 1.5 50 60 70 80 90 100 90 92 94 96 98 100 34 z 37

Pasmo przenoszenia Relacje ze współczynnikiem tłumienia (ζ ) i czasem ustalania(t S ) ω BW = ω n (1 2ζ 2 ) + 4ζ 4 4 ζ 2 + 2 ω n = 4 T s ζ 140 120 100 ω BW *T S 80 60 40 20 35 z 37 0 0 0.2 0.4 0.6 0.8 1 ζ

Pasmo przenoszenia Relacje ze współczynnikiem tłumienia (ζ ) i czasem max. przeregulowania (T P ) ω BW = ω n (1 2ζ 2 ) + 4ζ 4 4 ζ 2 + 2 π ω n = T p 1 ζ 2 7 6.5 6 ω BW *T P 5.5 5 4.5 36 z 37 4 0 0.2 0.4 0.6 0.8 1 ζ

Wskaźniki jakościowe Określanie wskaźników jakościowych układu zamkniętego: musimy zapewnić stabilność układu otwartego jeśli będziemy używać diagramów Bode go. sprawdzamy czy ω gc < ω pc ) aby stwierdzić czy układ zamknięty będzie stabilny. dla układu 2-ego rzędu, współczynnik tłumienia (układu zamkniętego) jest w przybliżeniu równa PM/100 (jeśli PM= 0 60 o. dla układu 2-ego rzędu, istnieją zależności pomiędzy współczynikiem tłumienia, pasmem przenoszenia i czasem ustalania. w przybliżeniu możemy przyjąć że pasmo przenoszenia będzie równe częstotliwości drgań własnych. 37 z 37