LABORATORIUM Z INŻYNIERII ZARZĄDZANIA- MRP II

LABORATORIUM Z INŻYNIERII ZARZĄDZANIA- MRP II Ćwiczenie 3 Temat: Utworzenie fabryki w systemie IFS Opracowali: Sitek Paweł Jarosław Wikarek Kielce 2004 1

Wprowadzanie danych do systemu. Definiowanie kodów ISO System IFS Applications umożliwia obsługę większej liczby przedsiębiorstw rozmieszczonych w różnych regionach kraju lub świata, których dane są umieszczone w jednej bazie danych. Przedsiębiorstwa te mogą mieć różne nazwy, struktury organizacyjne, wytwarzać różnego rodzaju produkty i dokonywać rozliczeń finansowych w różnych walutach. Dlatego pierwszą czynnością jaką należy wykonać rozpoczynając pracę z systemem IFS Applications, jest zdefiniowanie danych podstawowych dla prawidłowego działania systemu. Dane te są wykorzystywane przez wszystkie moduły zainstalowane w systemie. Dane te w systemie IFS Applications nazwane są kodami ISO. Definicje kodów ISO dokonuje się w folderze IFS/Obsługa aplikacji/menadżer/definicja Kodów ISO. Rys.1 Widok okna Nawigator IFS Applications W zakładce Kraj należy wybrać kody państw, które będą używane w aplikacji. Aby wybrany przez nas kraj były dostępne w systemie należy w kolumnie Używane w aplikacji zaznaczyć pole. Niektóre kraje są automatycznie zaznaczane już podczas instalacji systemu. Dla prawidłowego działania programu należy zapewnić, żeby pośród wybranych państw znalazły się kraje należące do Unii Europejskiej, 2

dodatkowo przy nich zaznaczamy pola w kolumnie Członek EU (Rys.2). Po dokonaniu wszystkich zmian należy je zapisać. Rys 2. Widok okna IFS/Applications Services/Menadżer/Def. Kodów ISO - Kraj W zakładce Waluta określamy wszystkie waluty, które mają być używane w systemie (Rys.3). W aplikacji będą dostępne tylko te waluty, dla których zastaną zaznaczone pola w kolumnie Używane w aplikacji. Dokonane zmiany należy zapisać. 3

Rys. 3. IFS/Obsługa aplikacji/menadżer/definicja Kodów ISO.- Waluta Zakładka Język służy do definiowania języków, które mają być dostępne w systemie. Aby języki zdefiniowane przez nas były używane w programie, należy w kolumnie Używane w aplikacji zaznaczyć odpowiednie pola. Dla poprawnego działania systemu w dalszej części wśród wybranych języków musi znajdować się język angielski (Rys.4). Dokonane zmiany należy zapisać. 4

Rys. 4. IFS/Obsługa aplikacji/menadżer/definicja Kodów ISO - Język W ostatniej zakładce Jednostka miar (Rys. 5) można wybrać z dostępnych predefiniowanych jednostek, te które powinny być dostępne w systemie. Istnieje również możliwość konwersji dostępnych już jednostek w nowe. Np. mając dostępną jednostkę podstawową dżul 1[J], można stworzyć nową jednostkę 1[kWh] kilowatogodzinę. W tym celu w kolumnie Kod jednostki wpisujemy 1kWh, w kolumnie Opis wpisujemy kilowatogodzina, w kolumnie Wsp. Przel. wpisujemy 3.6 x 10^16, natomiast w kolumnie jednostka podstawowa 1[J]. Jednostki zdefiniowane przez użytkownika są automatycznie zaznaczone jako używane w aplikacji. Aby jednostki predefiniowane były używane w aplikacji należy zaznaczyć przy nich pole w kolumnie Używane w aplikacji i zapisać dokonane zmiany. 5

Rys. 5. IFS/Obsługa aplikacji/menadżer/definicja Kodów ISO Jednostki miar Tworzenie firmy Kolejnym krokiem po zdefiniowaniu kodów ISO jest utworzenie firmy, dla której zostaną wygenerowane reguły księgowe oraz powiązania z innymi modułami. Stworzenie firmy jest możliwe w dwóch folderach: kontrahenci oraz reguły księgowe. W Instrukcji zostanie przedstawiony tryb postępowania przy tworzeniu firmy tylko dla folderu Kontrahenci. Aby tego dokonać należy otworzyć folder IFS/Kontrahenci/Firma/Instalator automatycznego generowania firmy (Rys.6). 6

Rys. 6 Widok okna Nawigator IFS Applications-Firma Po otworzeniu folderu Instalator automatycznego generowania firmy pojawi się okno, w którym należy wpisać kod firmy oraz jej nazwę. Jeżeli nasza firma została wcześniej utworzona w folderze Kontrahenci możemy wybrać ją z listy (Rys. 7). W procesie tworzenia firmy należy zwrócić uwagę na szczególną staranność. Raz utworzona firma z poziomu systemu jest właściwie nie do usunięcia! 7

Rys. 7. IFS/Kontrahenci/Firma/Instalator automatycznego generowania firmy W systemie IFS Applications 2003 istnieje możliwość utworzenia firmy w oparciu o szablony. Służy do tego wybór opcji Szablon na rys. 8. oraz wybór na rys.9. Rys. 8. IFS/Kontrahenci/Firma/Instalator automatycznego generowania firmy 8

Rys.9. IFS/Kontrahenci/Firma/Instalator automatycznego generowania firmy W następnym oknie, do którego można przejść po wyborze funkcji OK, należy podać takie parametry jak: domyślny język, który będzie używany w tworzonej firmie, kraj, walutę księgowania, datę, od której dana waluta ma obowiązywać oraz typ korekty. Dodatkowo możemy określić rodzaj waluty równolegle używanej w danej firmie wraz z datą, od której ma obowiązywać (Rys. 10). W kolejnym oknie jakie zostanie wyświetlone, po wybraniu funkcji Dalej, zebrane są wszystkie dane jakie wprowadzono wcześniej. Jest to ostatni moment, w którym można dokonać zmian lub poprawek. Aby je dokonać należy cofnąć się do odpowiedniego okna za pomocą funkcji Poprzedni. Jeżeli wszystkie dane są już prawidłowe wracamy do okna jak na rys 9. i wybieramy funkcję Zakończ. W tym momencie system ustawi automatycznie wszystkie połączenie z innymi modułami oraz poinformuje nas o zakończeniu generowania firmy komunikatem. 9

Rys. 10. IFS/Kontrahenci/Firma/Instalator automatycznego generowania firmy Ustawianie zmiennej globalnej Jak zostało już napisane wcześniej w systemie IFS Applications może być zdefiniowane wiele firm, ale w danej chwili można obsługiwać tylko jedną z nich. Dlatego wybraną firmę należy ustawić jako aktualnie aktywną zmienną globalną. Ustawienie zmiennej globalnej dokonuje się w menu Plik/Opcje/Zmienna Globalna. File/Options/Globals W wyświetlonym oknie w kolumnie Wartość z rozwijanej listy dostępnych firm w systemie wybieramy kod firmy, która ma być ustawiona jako domyślna. Po wybraniu kodu firmy wybieramy funkcję Zastosuj i zamykamy okno (Rys. 11). Należy się przelogować. 10

Umiejscowienia Rys.. 11 Widok okna Plik/Opcje/Zmienna Globalna Każda firma wprowadzona do systemu musi posiadać umiejscowienie, które informuje nas w jakim punkcie geograficznym znajduje się dana firma. Rejestrację umiejscowień umożliwia folder IFS/Dane podstawowe Dystrybucja i Produkcjia/Dane systemowe (Rys. 12). Po wejściu do folderu Dane systemowe w wyświetlonym oknie należy uaktywnić zakładkę Umiejscowienie. W zakładce tej wprowadzamy identyfikator umiejscowienia w kolumnie Umiejsc., kod firmy w kolumnie Firma oraz wybieramy z listy kalendarz dystrybucji i kalendarz produkcji. Jeżeli na liście dostępnych kalendarzy nie znajduje się odpowiedni kalendarz, można samemu stworzyć kalendarz dostosowany do potrzeb. W ćwiczeniu należy użyć kalendarza domyślnego (Rys. 13).. 11

Rys.12 Widok okna folder IFS/Dane podstawowe Dystrybucja i Produkcjia/Dane systemowe Umiejscowienie Rys 13 Widok okna na listy dostępnych kalendarzy dystrybucji i produkcji w systemie 12

Oprócz danych wprowadzonych powyżej, w zakładce Umiejscowienie, należy również określić różnicę o ile godzin, strefa czasowa naszego umiejscowienia różni się od strefy czasowej używanej w bazie danych. Dokonuje się tego w kolumnie Kompen. Stref czas.(godz.). Z punktu widzenia sterowania produkcją ważna jest jeszcze w tej zakładce kolumna Aktualizacja struktury. W kolumnie tej określa się jakie wartości mogą być zmieniane w strukturze produktu ze statusem Wykonawczy. W tym miejscu są do wyboru dwie opcje: Ograniczona: Modyfikować można jedynie: numer operacji, przesunięcie terminu realizacji, planowany termin realizacji, pozycję na rysunku, tekst notatki oraz jednostkę miary na wydruku. Nie ograniczona: Oprócz wyżej wymienionych danych modyfikować można dodatkowo: normę zużycia, stałe straty technologiczne, współczynnik strat technologicznych, typ zużycia pozycji, zużycie jak dla widma oraz pozycję fakturowaną.(można zmienić tylko jeśli do umiejscowienia jest przypisany użytkownik) Po dokonaniu wszystkich zmian w zakładce Umiejscowienia należy je zapisać. Użytkownik w firmach W folderze wifs/reguły księgowe/dane użytkownika/użytkownik w firmach (moduł IFS Finanse) dokonuje się rejestracji, modyfikacji i przeglądu danych na temat użytkowników mających dostęp do systemu IFS Applications. Rys. 14 Widok okna - IFS/Reguł księgowe/dane użytkownika/użytkownik w firmach 13

Po wejściu do folderu Użytkownik w firmie (Rys. 14) wyswietli się okno w krórym z rozwijanego pola Firma należy wybrać kod firmy, dla której definiowani są użytkownicy. Pole Opis zostanie automatycznie przez system. W tabeli poniżej system automatycznie wpisuje pierwszego użytkownika, jest to ten sam użytkownik, który został użyty na samym początku do zalogowania się do systemu. Jeśli chcemy zmienić lub dodać użytkowników w danej firmie, należy zaznaczyć wiersz w tabeli i wybrać polecenie Nowy. Następnie wybrać z listy dostępnych użytkowników, tych, którzy maja być widoczni w firmie oraz zaznaczyć przy nich pole w kolumnie Firma domyślna. Po dokonaniu wszystkich zmian należy je zapisać. Umiejscowienie dla użytkownika. Przyporządkowując użytkownikowi umiejscowienie nadajemy mu równocześnie uprawnienia dostępu tylko do tego umiejscowienia. Użytkownik logując się, używając swojego kodu identyfikacyjnego i hasła, do programu IFS Applications będzie mógł dokonywać zmian tylko w obrębie przypisanego mu umiejscowienia. Jeden użytkownik w systemie IFS Applications może mieć nadane prawa dostępu do wielu umiejscowień. Przyporządkowanie użytkownikowi umiejscowienia dokonuje się w folderze IFS/Dane podstawowe Produkcja i dystrybucja/dane systemowe. Rys. 15 Widok okna Nawigator IFS Applications W folderze Dane systemowe (Rys. 15) uaktywniamy zakładkę Użytkownicy.. W rozwijanym polu Id_Użytkow należy wybrać jednego z dostępnych użytkowników w systemie 14

(jeśli użytkownika nie ma na liście to jego identyfikator należy dopisać) i przyporządkować mu umiejscowienia, do których ma mieć dostęp. Aby tego dokonać należy zaznaczyć wiersz w tabeli i wybierać polecenie Nowy oraz skorzystać z listy podpowiedzi.. Następnie należy w kolumnie Umiejscowienie wybrać polecenie Nowy i za pomocą listy uzyskać kod umiejscowienia. Kolumna Nazwa umiejscowienia zostanie automatycznie uzupełniona. Po dokonaniu wszystkich zmian należy je zapisać. Domyślne użytkownik. W tej samej formatce -IFS/Dane podstawowe Produkcja i dystrybucja/dane systemowe określamy domyślne wartości takie jak: branżysta i koordynator, które będą automatycznie przypisane danemu użytkownikowi w dalszej pracy z programem. Magazyn. Każdy materiał, półprodukt oraz produkt finalny w systemie IFS Applications musi mieć swoją lokalizację magazynową. Obecność magazynów w systemie wymaga m.in. metoda MRP (metoda planowania potrzeb materiałowych), która wykorzystuje dane o stanie zapasów oraz moduły finansowe, których jednym z zadań jest obliczanie kosztów magazynowych. Magazyny definiuje się w folderze IFS/Magazyn/Lokalizacje magazynowe (Rys. 16). Rys. 16 Widok okna Nawigator IFS Applications- Przegląd lokalizacje magazynowe. 15

Od tego miejsca będą wykorzystywane dane stałe przygotowywane podczas poprzednich ćwiczeń. W tym ćwiczeniu wprowadzone zostaną dane stałe kartoteki zapasów (pozycji materiałowych) oraz struktury wyrobów. W pierwszej kolejności należy zdefiniować grupy lokalizacji, które skupiają lokalizacje o tym samym typie np. jedna grupa lokalizacji przyjęć, druga dla lokalizacji zapasu stanowiskowego, a trzecia dla lokalizacji wydań. Aby tego dokonać należy w wyświetlonym oknie uaktualnić zakładkę Grupy lokalizacji i wybrać polecenie Nowe. W kolumnie Grupa lokalizacji należy wpisać kod grupy. Kod powinien być łatwy do zapamiętania i kojarzyć się z właściwościami danej grupy lokalizacji. Następnie w kolumnie Nazwa wprowadzić opis lub nazwę grupy. W ostatniej kolumnie definiowany jest typ lokalizacji. Do wyboru jest jeden z dwunastu typów dostępnych w systemie, są to wydanie, zapas stanowiskowy, kontrola jakości, paletowa, składowanie palet, bufor palet, przyjęcie palet, wysyłkowa, linia produkcyjna, rampa, rampa palet oraz kontrola jakości palet. Po utworzeniu grup lokalizacji kolejną czynnością, jaką należy wykonać jest utworzenie lokalizacji magazynowych. W tym celu należy uaktywnić zakładkę Lokalizacje. Z rozwijanego pola Umiejscowienie wybrać kod umiejscowienia, dla którego tworzone są lokalizacje magazynowe. Pole Nazwa umiejscowienia zostaje automatycznie wypełnione przez system. Następnie należy zaznaczyć pierwszy wiersz tabeli i wybrać polecenie Nowe. W kolumnie Nr lokalizacji wpisać kod lokalizacji lub jej numer, po którym będzie można identyfikować dany magazyn. W kolumnie Magazyn nadawana jest nazwa danemu magazynowi. Kolejną kolumną, którą należy wypełnić jest kolumna Grupa lokalizacji. Kolumnę tę wypełnia się za pomocą wyświetlanej listy, z której można wybrać wcześniej zdefiniowaną grupę lokalizacji. Kolumny Typ lokalizacji oraz Nr kolejny lokalizacji zostaną automatycznie uzupełnione prze system. Pozostałe kolumny należy wypełnić w zależności od aktualnych wymagań i potrzeb. Po wprowadzeniu wszystkich niezbędnych danych należy je zapisać (Rys. 17). 16

Rys. 17 Widok okna folder IFS/Magazyny/Lokalizacjie magazynowe Lokalizacje Pozycje magazynowe. Kolejnym etapem jest zarejestrowanie w systemie wszystkich materiałów, półproduktów oraz gotowych produktów wytwarzanych w danej firmie. Rejestracji dokonuje się w folderze IFS/Pozycje magazynowe/pozycja magazynowa (Rys. 18). W folderze Pozycje magazynowe można rejestrować nowe pozycje magazynowe lub wyświetlać dane o już istniejących pozycjach magazynowych w celu ich zmiany lub skasowania. Wprowadzone dane w tym folderze będą w dalszej części ćwiczeń z systemem IFS Applications traktowane jako dane domyślne i większość z nich można będzie modyfikować. Aby zarejestrować nową pozycję magazynową należy w głównym oknie folderu Pozycje magazynowe, zaznaczyć pole Nr pozycji i wybrać polecenie Nowy, a następnie wpisać kod lub numer identyfikacyjny nowej pozycji. W polu Nazwa pozycji należy wpisać nazwę lub opis danej pozycji. Pole Umiejsc. zostanie automatycznie uzupełnione przez system wartością domyślną. 17

Rys. 18 Widok okna Nawigator IFS Applications W zakładce Ogólne określamy ogólne dane pozycji magazynowej, takie jak typ pozycji, planistę i jednostkę magazynową. W rozwijanym polu Typ poz. mamy do wyboru jeden z pięciu typów: Produkowana pozycja jest produkowana w naszej firmie Produk. (receptura) pozycja jest produkowana w naszej firmie i posiada recepturę. Zakupow. (surow) pozycja jest kupowana jako surowiec potrzebny do produkcji Zakupowa pozycja jest kupowana jako półprodukt lub komponent Kosztowa pozycja magazynowa zużywana w procesie produkcyjnym ale nie będąca częścią wytwarzanych wyrobów np. elektrody zużywane w procesie spawania karoserii. W polu Planista należy wybrać za pomocą listy kod osoby, która jest odpowiedzialna za daną pozycję. W polu J/M. określamy za pomocą listy lub wpisujemy kod jednostki magazynowej dla danej pozycji. Pola Klasa aktywów, Status poz., Kod ABC, Data utworzenia i Ostatnia zmiana są automatycznie uzupełniane przez system. Pozostałe pola w tej zakładce można uzupełnić w zależności od potrzeb. Po wprowadzeniu wszystkich potrzebnych danych należy je zapisać (Rys. 18). 18

W zakładce Zaopatrzenie wprowadzamy dane o metodzie zaopatrzenia, czasach realizacji oraz innych tego typu danych. W polu Kod czasu realizacji zostaje automatycznie wyświetlony typ pozycji Zakupowa czy Produkcyjna. Od wyświetlonego typu zależy czy dla danej pozycji należy wprowadzić czas realizacji produkcji czy zakupu. W polu Czas zakupu, które jest aktywne, gdy typ pozycji jest zakupowy, określany jest czas realizacji zakupu, który obejmuje: Czas produkcji przez głównego dostawcę w rejestrze dostawcy pozycji zakupowych Czas dostawy głównego dostawcy w rejestrze dostawcy Czas wewnętrzny dostawy dla pozycji zakupu w rejestrze dostawcy Czas wewnętrznej kontroli jakości pozycji w rejestrze dostawcy pozycji zakupowych. W polu Czas produkcji jest określany dla wybranej pozycji czas jej wytworzenia. Na czas ten składa się: Czas oczekiwania Czas przezbrojenia Czas marszruty Czas transportu W polu Oczekiw. czas realizacji określamy w dniach czas po jakim pozycja jest dostępna w magazynie. Czas podany w tym polu może różnić się w niektórych przypadkach od czasu podanego w polu Czas produkcji. Ma to miejsce wtedy kiedy jeden z komponentów produkowanej przez nas elementu nie jest zarejestrowany w magazynie. Oczekiwany czas realizacji uwzględnia czas potrzebny na sprowadzenie tego komponentu, natomiast czas produkcji nie. Pole Okres ważn. (tyg.) jest automatycznie liczony na podstawie pola Okres ważn. (dni), w którym określamy okres ważności danej pozycji. W polu Poz. zastępowana wprowadzamy pozycję, która może być zastąpiona daną pozycją, natomiast w polu Poz. zastępująca określamy jaka pozycja może zastąpić daną pozycję. W rozwijanym polu Domyślna met. Zaopatrz. wybieramy jedną z dwóch metod Zam. Magazynowe czy Zam. Zakupu. Wybrana tutaj metoda będzie domyślną przy zamawianiu pozycji zakupowych. Pozostałe pola wypełniamy w zależności od aktualnych potrzeb. Po wprowadzeniu wszystkich danych należy je zapisać (Rys. 19). 19

Rys. 19 Widok okna folder IFS/Pozycje magazynowe/pozycja magazynowa Zapytania W zakładce Dane uzupełn. pozycji (Rys.20) wprowadzane są dane o kosztach dla pozycji magazynowych i inwentaryzacjach. Okno tej zakładki podzielone jest na dwie części: informacje o kosztach i informacje o inwentaryzacjach. Opisana zostanie tylko pierwsza część, która może sprawić większy problem. Wypełnianie danych o inwentaryzacji jest bardzo proste i intuicyjne. W polu Koszt zerowy określmy czy może istnieć koszt zerowy dla przesunięć między magazynami. Są w tym polu trzy możliwości: Zabroniony koszt zerowy, Dozwolony koszt zerowy lub Tylko koszt zerowy. W polu Szacowany koszt mat określa się szacowany koszt danej pozycji. Jeśli dana pozycja jest nowa to wartość z tego pola jest automatycznie kopiowana do pola Mag. koszt poz., w którym określa lub aktualizuje się dokładny koszt pozycji. W polach Ostatnia cena zakupu i Średnia cena zakupu należy wpisać po jakich cenach kupowane są dane pozycje. Po wprowadzeniu wszystkich danych należy je zapisać. 20

Rys. 20 Widok okna uzupełnienia folder IFS/Pozycje magazynowe/pozycja magazynowa Dane do W zakładce Dane planistyczne (Rys. 21) wprowadzane są dane planistyczne dla pozycji magazynowych, które są wykorzystywane w procesie planowania potrzeb materiałowych (MRP) oraz przy kalkulacji propozycji zamówień. W polu Kod zamówienia MRP, w którym za pomocą listy określane są, według jakiej metody będzie zamawiana dana pozycja magazynowa. W polach Min. wielkość partii. Maks. wielkość partii i Podst. wielkość partii określamy minimalną, maksymalną i podstawową wielkość partii, jaka może być zakupiona. W przypadku, kiedy kod zamówienia MRP jest typu D i zamówienie przekroczy maksymalną wielkość partii system podzieli zamówienia na odpowiednią ilość partii. Natomiast dla kodu zamówienia MRP A, D, G, K lub P minimalny poziom zamówienia nie może być mniejszy od określonego w polu Min. wielkość partii. W polu Wsp. złomow. (%) określa się skorygowaną procentową wartości po złomowaniu, po uwzględnieniu kontroli uszkodzeń, złej jakości, itp. W polu Wsp. osługi (%) podaje prawdopodobieństwo, że nie wystąpią braki pozycji w cyklu zamówieniowym. Pozycja otrzymuje domyślny współczynnik obsługi w zależności od grupy kosztowej. Jeśli nie określono dla pozycji grupy kosztowej, wtedy system sugeruje współczynnik w wysokości 50%. W polu Stand. wielk. Partii wpisuje się współczynnik, który służy do obliczania czasu realizacji pozycji. Wartość tego współczynnika jest wykorzystywana jako wielkość szacunkowa w kalkulacji kosztów operacji, jeśli nie została podana żadna inna wartość. W polu Narzut transp/magaz. Należy wpisać wskaźnik według, którego 21

jest liczony koszt magazynowania danej pozycji. W polu Zapas bezpieczeństwa określa się wielkość zapasów danej pozycji, po przekroczeniu którego zostaje utworzona propozycja zakupu lub produkcji. Propozycja zakupu powstaje tylko wtedy, gdy stan zapasów jest równy bądź mniejszy od określonego poziomu bezpieczeństwa i są już zaplanowane czynności, które spowodują dalsze zmniejszenie tych zapasów, kiedy żadne operacje nie są zaplanowane, to mimo nie przekroczenia zapasów bezpieczeństwa propozycja zakupów lub produkcji nie zostanie utworzona. Po określeniu wszystkich potrzebnych parametrów należy je zapisać. Rys. 21 Widok okna folder IFS/Pozycje magazynowe/pozycja magazynowa Dane planistyczne. W zakładce Domyślne lokalizacje (Rys. 22) definiowane są lokalizacje magazynowe, w których ma być przechowywana określona pozycja magazynowa. W systemie IFS Applications jeden typ pozycji magazynowych może być składowany w kilku lokalizacjach magazynowych. Aby przyporządkować danej pozycji lokalizację magazynową należy zaznaczyć wiersz w tabeli i wybrać polecenie Nowy. W kolumnie Nr lokalizacji za pomocą listy wybrać dostępne w systemie lokalizacje magazynowe. Pozostałe kolumny zostaną automatycznie uzupełnione wartościami wcześniej zdefiniowanymi dla wybranej lokalizacji magazynowej. Po przyporządkowaniu wszystkich lokalizacji do wybranej pozycji magazynowej należy wprowadzone dane zapisać. 22

Rys. 22 Widok okna folder IFS/Pozycje magazynowe/pozycja magazynowa Domyślna lokalizacja W zakładce Cechy (Rys. 23) łączymy poszczególne pozycje z trybutami szablony cech. W tej zakładce można też wyszukiwać pozycje o określonych cechach. W polu Szablon cech należy wybrać za pomocą listy kod identyfikacyjny szablony cech. Pole obok zostanie automatycznie uzupełnione wartością przypisaną do wybranego kodu. Tabela w dolnej części okna tej zakładki jest automatycznie wypełniana wartościami zapisanymi w wybranym szablonie. Opis tworzenia własnych szablonów cech został przedstawiony w dodatku. Po wybraniu odpowiedniego szablony cech należy wprowadzone dane zapisać. 23

Rys. 23 Widok okna folder IFS/Pozycje magazynowe/pozycja magazynowa Cechy W zakładce Wersje (Rys. 24) folderu IFS/Magazyn/Pozycje magazynowe/pozycja magazynowa modułu IFS Przygotowanie produkcji i konstruowania rejestrujemy i przeglądamy informacje o wersjach pozycji magazynowych. Aby zarejestrować nową wersję wybranej pozycji należy zaznaczyć wiersz w tabeli i wybrać polecenie Nowy. W kolumnie Nr wersji podajemy numer tworzonej wersji, jeśli dana pozycja miała już wcześniej utworzoną wersję, numer nowej wersji jest dopisywany automatycznie. W kolumnach Ważna od i Ważna do określamy przedział czasu, którym ma obowiązywać dana wersja. W polu Opis wersji wpisujemy dowolny opis wersji. Pola Status produkcyjny i Status napraw są automatycznie uzupełniane przez system wartością Nie obowiązujący, wartości te możemy zmienić na Obowiązujący. Pozostałe pola należy uzupełnić według potrzeb. Po wprowadzeniu wszystkich potrzebnych danych należy je zapisać. 24

Rys. 24 Widok okna folder IFS/Pozycje magazynowe/pozycja magazynowa Wersja W zakładce Produkcja folderu IFS/Magazyn/Pozycje magazynowe/pozycja magazynowa (Rys. 25) modułu IFS Przygotowanie produkcji i konstruowania można wprowadzać lub modyfikować atrybuty dotyczące produkcji. W polu Łączny czas realiz. Określany jest łączny czas produkcji dla komponentów wchodzących w skład danej pozycji. W polu Okres między zlec. podajemy czas odstępu między zleceniami powstałymi w wyniku podzielenia zlecenia produkcyjnego stworzonego za pomocą propozycji zleceń produkcyjnych. Pole Gęstość należy uzupełnić współczynnikiem gęstości, jeśli jednostka magazynowa danej pozycji, jeśli jest podana w formie objętościowej. W polu Najniższy poziom podajemy najniższy poziom w strukturze wyrobów na jakim znajduje się dana pozycja. W polu J/M na wydruku należy podać na jaką jednostkę należy zmienić jednostki magazynowe podczas drukowania struktury. W polu Technolog należy wprowadzić za pomocą listy osobę odpowiedzialną za zmiany konstrukcyjne w danej pozycji. W polu Rozlicz. poz. ex post wybieramy jedno z dwóch dostępnych miejsc Wszystkie lokalizacje i Tylko zapas stanowiskowy, w których powinno nastąpić rozliczenia pozycji ex post. W polu Info o wersji kom. informujemy system czy użytkownik musi wprowadzać zmianę konstrukcyjną przy ręcznym tworzeniu nowej wersji danej pozycji. W polach Kryt. ważn. strukt. i Kryt. ważn. marszr. Należy określić czy kryterium ważności struktury i marszruty ma być data czy numer seryjny. Po wprowadzeniu wszystkich danych należy je zapisać. 25

Rys. 25 Widok okna folder IFS/Pozycje magazynowe/pozycja magazynowa Produkcja Struktura wyrobów Strukturę wyrobów określa się w folderze IFS/Standardy produkcji/struktury/struktura produktu. Strukturę wyrobów należy określać w momencie wprowadzenia danych o wszystkich pozycjach magazynowych. Struktura wyrobów jest budowana tylko dla wyrobów produkowanych. 26

Rys. 26 Widok okna Nawigator IFS Applications Pierwszą czynnością jaką należy wykonać po otworzeniu folderu Struktura produktowa (Rys. 26) jest wczytanie bazy danych. Wczytanie bazy danych spowoduje, że w rozwianym polu Nr pozycji będą dostępne wszystkie kody pozycji magazynowych dla firm do których ma dostęp dany użytkownik. W polu Nr pozycji są widoczne także pozycje zakupowe, ale dla nich system nie pozwala stworzyć struktury wyrobów Z rozwijanego pola Nr pozycji wybieramy, za pomocą myszki lub kursorów z klawiatury, kod pozycji magazynowej, dla której chcemy stworzyć strukturę produkową.. Pola Nazwa pozycji, Umiejscowienie, Nazwa umiejscowienia, Nr wersji, Opis wersji, Planista, Typ struktury zostaną automatycznie wypełnione przez system. Również automatycznie zostaje uaktywniona zakładka Struktura produktowa, w której są wypełnione pola Wariant i Status. Uwaga! Jeżeli po wczytaniu bazy danych zaznaczymy pole Nr pozycji i wybierzemy polecenie Nowy, a następnie sami wpiszemy lub wybierzemy z listy nr pozycji magazynowej dla której chcemy stworzyć strukturę wyrobu, zapisanie w ten sposób stworzonej struktury będzie niemożliwe. System IFS Applications wyświetli następujący komunikat obędzie. 27

Rys. 27. Okno z komunikatem o błędnym utworzeniu struktury. Aby zdefiniować komponenty wchodzące w skład wybranej pozycji magazynowej należy zaznaczyć wiersz tabeli i wybrać polecenie Nowy. Kolumna Lp. pozycji służy do numerowania kolejnych komponentów. W kolumnie Komponent wpisujemy lub wybieramy z listy kod pozycji magazynowej tworzącej pozycję nadrzędną. Sąsiednia kolumna jest automatycznie wypełniana, tak samo jak kolumna J/M.. W kolumnie Norma zużycia należy wprowadzić ilość danego komponentu potrzebną do wyprodukowania jednej pozycji nadrzędnej. Następną kolumną jest Nr operacji, kolumna ta służy do powiązania materiałów z określoną operacją. W kolumnie Stały odpad technologiczny należy wprowadzić stałą ilość komponentu, która za każdym razem stanowi odpad technologiczny. Jest to koszt przezbrojenia dla materiału. W kolumnie Współ. Strat technologicznych określamy procentowy współczynnik strat technologicznych. Ten odsetek określa ilość komponentu stanowiący odpad technologiczny przypadający na jednostkę wyprodukowanej pozycji nadrzędnej W kolumnie Typ zużycia pozycji system automatycznie wpisuje dla pozycji kosztowych Nie zużywana, dla pozostałych pozycji typ ten ustawiany jest na Zużywana. Użytkownik może zmienić te wartości według potrzeb. Po wprowadzeniu wszystkich niezbędnych danych do struktury wyrobów należy je zapisać. Uwaga! Aby wprowadzona struktura wyrobu była widoczna w systemie podczas wystawiania zleceń produkcyjnych, należy zmienić jej status z Wstępny na Wykonawczy. Po zmianie statusu na wykonawczy możemy dokonywać zmian w strukturze produktu w ograniczony sposób. Sposób ten został wybrany wcześniej przy definiowaniu Umiejscowienia. Niemożliwe jest natomiast dodawanie lub usuwanie komponentów z istniejącej struktury przy statusie wykonawczym. Dlatego zaleca się dokładne sprawdzenie struktury przed zmianą statusu. Aby zmienić status na wykonawczy należy zaznaczyć pole Status i przycisnąć prawy klawisz myszy. Zostanie wyświetlone okno, z którego wybieramy funkcję Wykonawczy. System poinformuje nas o zmianie statusu wyświetlając komunikat. Rys. 28 Okno z komunikatem informacyjnym o zmianie statusu. 28

W zakładce Struktura produktowa jest również możliwość definiowania kilku wersji struktury wyrobu. Jest to konieczne, kiedy produkt nadrzędny posiada dwie lub więcej struktury różniące się komponentami wchodzącymi w ich skład lub chcemy zmodyfikować istniejącą już strukturę wyrobu ze statusem wykonawczym. Aby utworzyć nowy wariant struktury wyrobu należy w zakładce Struktura produktowa zaznaczyć pole Wariant i wybrać polecenie Nowy. W polu Wariant wpisujemy numer lub kod nowego wariantu, a w polu Nazwa wariantu jego nazwę lub opis. Nową strukturę wyrobu tworzymy w identyczny sposób jak zostało to opisane wcześniej. Aby nowa struktura była widoczna w systemie zamiast starej, należy jej status ustawić na Wykonawczy, a w pozostałych wariantach wybrać status Wycofany. W zakładce Zapytania Gdzie używana mamy możliwość zobaczenia w jakich pozycjach nadrzędnych jest wykorzystywana pozycja wskazana przez użytkownika jako komponent bezpośredni. Rys.29. Widok okna folder IFS/Standary produkcji/stryktury/struktura produktowa Zapytania Gdzie używana. W zakładce Zapytania Strukt. Wielopoz. można przeprowadzić analizę struktury wybranej pozycji, łącznie z częściami składowymi poszczególnych komponentów. 29

Rys.Rys. 30 Widok okna folder IFS/Standary produkcji/stryktury/struktura produktowa Zapytania Struk. wielopoz. W zakładce tej w formie tabeli przedstawiona jest cała struktura produktu nadrzędnego zawierająca następujące dane: poziom, na którym znajduje się dana pozycja, kod pozycji magazynowej wraz z nazwą, nr wersji, typ struktury, wariant danej struktury, komponent wchodzący w skład pozycji nadrzędnej i jego nazwa oraz normę jego zużycia Bardziej czytelny obraz struktury wyrobu jest przedstawiony w folderze IFS/Standarty produkcji/zapytania struktury/struktura produktowa graficznie w module IFS Przygotowanie produkcji i konstruowania (rys. 31). 30