Podstawowe pojęcia. Co w matematyce możemy nazwać. węzłem, a co. splotem?

Podobne dokumenty
Teoria węzłów matematycznych - warkocze. Karolina Krzysztoń 10B2

Kodowanie węzłów Warkocze Twierdzenie Aleksandra. Dominika Stelmach gr. 10B2

Julia Radwan-Pragłowska gr. 10B2. Elementy teorii węzłów

Niezmienniki wielomianowe: wielomian Aleksandra, wielomian Jonesa. Justyna Ostrowska 10 B2

TEORIA wiązań Magdalena Pawłowska Gr. 10B2

Projekt matematyczny

TEORIA WĘZŁÓW. Natalia Grzechnik 10B2

Teoria węzłów MAGDA BILUT 10B2

ELEMENTY TEORII WĘZŁÓW

Katarzyna Kukuła gr. 10 B2

SIMR 2016/2017, Analiza 2, wykład 1, Przestrzeń wektorowa

5. Algebra działania, grupy, grupy permutacji, pierścienie, ciała, pierścień wielomianów.

O węzłach słów kilka

Macierze. Rozdział Działania na macierzach

Schemat sprawdzianu. 25 maja 2010

Matematyka dyskretna dla informatyków

WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY MATEMATYKA KLASA 8 DZIAŁ 1. LICZBY I DZIAŁANIA

Węzły, supły i ułamki

Topologia - Zadanie do opracowania. Wioletta Osuch, Magdalena Żelazna, Piotr Kopyrski

DB Algebra liniowa semestr zimowy 2018

Procesy stochastyczne

Grupa klas odwzorowań powierzchni

Matematyka dyskretna

Ciała i wielomiany 1. przez 1, i nazywamy jedynką, zaś element odwrotny do a 0 względem działania oznaczamy przez a 1, i nazywamy odwrotnością a);

domykanie relacji, relacja równoważności, rozkłady zbiorów

Procesy stochastyczne

Geometria analityczna

Podstawowe struktury algebraiczne

ZAGADNIENIA PROGRAMOWE I WYMAGANIA EDUKACYJNE DO TESTU PRZYROSTU KOMPETENCJI Z MATEMATYKI DLA UCZNIA KLASY II

Algebra liniowa z geometrią

Kombinowanie o nieskończoności. 3. Jak policzyć nieskończone materiały do ćwiczeń

n=0 Dla zbioru Cantora prawdziwe są wersje lematu 3.6 oraz lematu 3.8 przy założeniu α = :

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI W KLASIE VIII

Elementy logiki matematycznej

Krzywa uniwersalna Sierpińskiego

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ

LOGIKA I TEORIA ZBIORÓW

TEST A. A-1. Podaj aksjomaty przestrzeni topologicznej według W. Sierpińskiego: aksjomaty

Grupa podstawowa węzła. Sylwia Marek grupa 10B2

Rodzinę spełniającą trzeci warunek tylko dla sumy skończonej nazywamy ciałem (algebrą) w zbiorze X.

Krzywe stożkowe Lekcja II: Okrąg i jego opis w różnych układach współrzędnych

A-1. Podaj aksjomaty przestrzeni topologicznej według W. Sierpińskiego: aksjomaty

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /10

1.1 Definicja. 1.2 Przykład. 1.3 Definicja. Niech G oznacza dowolny, niepusty zbiór.

Relacje. opracował Maciej Grzesiak. 17 października 2011

Dystrybucje. Marcin Orchel. 1 Wstęp Dystrybucje Pochodna dystrybucyjna Przestrzenie... 5

1. Elementy (abstrakcyjnej) teorii grup

; B = Wykonaj poniższe obliczenia: Mnożenia, transpozycje etc wykonuję programem i przepisuję wyniki. Mam nadzieję, że umiesz mnożyć macierze...

WYMAGANIA Z WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI NA POSZCZEGÓLNE STOPNIE SZKOLNE DLA KLASY CZWARTEJ H. zakres rozszerzony. Wiadomości i umiejętności

Funkcje analityczne. Wykład 4. Odwzorowania wiernokątne. Paweł Mleczko. Funkcje analityczne (rok akademicki 2017/2018)

Pochodne cząstkowe i ich zastosowanie. Ekstrema lokalne funkcji

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI KLASA I GIMNAZJUM Małgorzata Janik

Funkcje analityczne. Wykład 2. Płaszczyzna zespolona. Paweł Mleczko. Funkcje analityczne (rok akademicki 2017/2018)

Definicja odwzorowania ciągłego i niektóre przykłady

Rozdział 5. Macierze. a 11 a a 1m a 21 a a 2m... a n1 a n2... a nm

Algebra. Jakub Maksymiuk. lato 2018/19

Funkcje analityczne. Wykład 4. Odwzorowania wiernokątne. Paweł Mleczko. Funkcje analityczne (rok akademicki 2016/2017) dla każdego s = (s.

Procesy stochastyczne WYKŁAD 2-3. Łańcuchy Markowa. Łańcuchy Markowa to procesy "bez pamięci" w których czas i stany są zbiorami dyskretnymi.

1 Zbiory. 1.1 Kiedy {a} = {b, c}? (tzn. podać warunki na a, b i c) 1.2 Udowodnić, że A {A} A =.

Działania Definicja: Działaniem wewnętrznym w niepustym zbiorze G nazywamy funkcję działającą ze zbioru GxG w zbiór G.

Grupy. Permutacje 1. (G2) istnieje element jednostkowy (lub neutralny), tzn. taki element e G, że dla dowolnego a G zachodzi.

0 + 0 = 0, = 1, = 1, = 0.

WYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO UZYSKANIA ŚRÓDROCZNYCH I ROCZNYCH OCEN KLASYFIKACYJNYCH Z MATEMATYKI W KLASIE I GIMNAZJUM

zaznaczymy na osi liczbowej w ten sposób:

Rozkład materiału z matematyki dla II klasy liceum i technikum zakres podstawowy (37 tyg. 3 godz. = 111 godz.)

KLUCZ PUNKTOWANIA ODPOWIEDZI

Wymagania edukacyjne niezbędne do otrzymania poszczególnych śródrocznych i rocznych ocen klasyfikacyjnych z matematyki dla klasy VIII

Wstęp do przestrzeni metrycznych i topologicznych oraz ich zastosowań w ekonomii

LX Olimpiada Matematyczna

Informatyka Stosowana. a b c d a a b c d b b d a c c c a d b d d c b a

Zastosowania twierdzeń o punktach stałych

Grupy, pierścienie i ciała

dr Mariusz Grządziel 15,29 kwietnia 2014 Przestrzeń R k R k = R R... R k razy Elementy R k wektory;

WYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO UZYSKANIA ŚRÓDROCZNYCH I ROCZNYCH OCEN KLASYFIKACYJNYCH Z MATEMATYKI W KLASIE III GIMNAZJUM

0.1. Logika podstawowe pojęcia: zdania i funktory, reguły wnioskowania, zmienne zdaniowe, rachunek zdań.

Podstawowe struktury algebraiczne

macierze jednostkowe (identyczności) macierze diagonalne, które na przekątnej mają same

Wprowadzenie Podstawy Fundamentalne twierdzenie Kolorowanie. Grafy planarne. Przemysław Gordinowicz. Instytut Matematyki, Politechnika Łódzka

Zadania do Rozdziału X

1 Relacje i odwzorowania

Zad.3. Jakub Trojgo i Jakub Wieczorek. 14 grudnia 2013

1. Wykład NWD, NWW i algorytm Euklidesa.

Procesy stochastyczne WYKŁAD 2-3. Łańcuchy Markowa. Łańcuchy Markowa to procesy "bez pamięci" w których czas i stany są zbiorami dyskretnymi.

Ciągi Podzbiory Symbol Newtona Zasada szufladkowa Dirichleta Zasada włączania i wyłączania. Ilość najkrótszych dróg. Kombinatoryka. Magdalena Lemańska

5. Rozwiązywanie układów równań liniowych

Wymagania edukacyjne z matematyki dla klasy I gimnazjum wg programu Matematyka z plusem

Cała prawda o powierzchniach

Liczby zespolone. x + 2 = 0.

PODSTAWY AUTOMATYKI. MATLAB - komputerowe środowisko obliczeń naukowoinżynierskich - podstawowe operacje na liczbach i macierzach.

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, 2017 Zadania 1

PODSTAWY RACHUNKU WEKTOROWEGO

3. FUNKCJA LINIOWA. gdzie ; ół,.

Indukcja matematyczna. Zasada minimum. Zastosowania.

Lista. Algebra z Geometrią Analityczną. Zadanie 1 Przypomnij definicję grupy, które z podanych struktur są grupami:

Lokalna odwracalność odwzorowań, odwzorowania uwikłane

1 Logika. 1. Udowodnij prawa logiczne: 3. (p q) (p q) 2. (p q) ( q p) 2. Sprawdź, czy wyrażenie ((p q) r) (p (q r)) jest tautologią.

Topologia Algebraiczna 2 Zadania egzaminacyjne

Zadania z algebry liniowej - sem. I Struktury algebraiczne

GIMNAZJUM WYMAGANIA NA POSZCZEGÓLNE OCENY Z MATEMATYKI

Uwaga 1.2. Niech (G, ) będzie grupą, H 1, H 2 < G. Następujące warunki są równoważne:

Transkrypt:

Magdalena Czarna

Podstawowe pojęcia Co w matematyce możemy nazwać węzłem, a co splotem?

Podstawowe pojęcia Węzeł to krzywa zamknięta (splątany okrąg) w przestrzeni 3-wymiarowej. W związku z tym węzłem (matematycznym) nie jest, jak powszechnie uważa się zawiązana sznurówka, tylko okrąg, czyli sznurek z zlepionymi końcami, który jest splątany.

Podstawowe pojęcia Przykłady węzłów Zazwyczaj to co jest nazywane węzłem posiada wolne końce, ale sytuacja taka sprawia, że węzeł ten zawsze możemy rozwiązać, wtedy wszystkie węzły byłyby ze sobą równoważne. Dlatego ważne jest by końce te były ze sobą połączone.

Podstawowe pojęcia Splot jest to suma skończonej ilości węzłów wzajemnie rozłącznych, zwanych składowymi splotu, które mogą być zasupłane i splecione ze sobą. Węzeł jest splotem o jednej składowej. Jeśli weźmiemy kilka różnych węzłów i je wzajemnie poplączemy otrzymamy splot.

Podstawowe pojęcia Przykłady splotów

Podstawowe pojęcia Grupa jest to struktura (G, ), spełniającą warunki: działanie jest łączne, tzn. x (y z) = (x y) z dla wszelkich x, y, z G; istnieje element neutralny, tj. taki element e G, że x e = e x = x dla każdego x G; każdy element x G ma element odwrotny, tj. taki element x 1 G, że x x 1 = e = x 1 x. P Przykładem takiej grupy może być grupa warkoczy!!!

Grupa podstawowa Grupa podstawowa jest niezmiennikiem topologicznym. Jako niezmiennik węzła rozumiemy daną jego własność, która nie ulega zmianie podczas żadnego z trzech ruchów Reidemeistera. Grupa podstawowa jest więc własnością węzła.

Jeżeli dwa sploty są równoważne to niezmiennik jest zgodny dla obu splotów. Zazwyczaj stwierdzenie odwrotne nie jest prawdziwe, gdyż istnieją sploty nierównoważne o zgodnych niezmiennikach. Jeżeli niezmiennik różni się dla dwóch splotów, to sploty te nie są ze sobą równoważne. Rolą niezmienników jest więc wykazanie, że dane sploty nie są ze sobą równoważne.

Przypomnienie Kiedy dwa węzły bądź sploty są ze sobą równoważne? Dwa węzły (sploty) są równoważne, jeżeli jeden na drugi można przekształcić za pomocą skończonej liczby następujących trzech ruchów opisanych przez Reidemeistera.

Grupa węzła jest to niezmiennik zdefiniowany dla dowolnego węzła K jako: π 1 S 3 K Czyli grupa podstawowa, tego co zostaje po usunięciu węzła z przestrzeni. Popularnym przykładem grupy jest grupa warkoczy.

Grupa warkoczy B n Niech n N. Symbol B n oznacza zbiór wszystkich warkoczy, złożonych z n strun rozpiętych pomiędzy n punktami położonymi na dwóch równoległych płaszczyznach. Warkocze utożsamiamy homeomorficznie. B 3 B 4

Wszystkie 24-permutacje 4-elementowej grupy warkocza

Działania na grupie warkoczy Warkocze możemy do siebie dodawać. Dodawanie polega na naturalnym złożeniu. Warkocz a Warkocz B Warkocz ab

Działania na grupie warkoczy Branie elementu odwrotnego do danego warkocza polega na odbiciu symetrycznym względem dolnej płaszczyzny: Warkocz abb Warkocz abbbba = e (jedynka grupy B3) Warkocz bba=(abb) -1

Jak przejść od węzłów do warkoczy? Spróbujmy przekształcić ósemkę.

Tak wygląda węzeł A tak warkocz Czy oba rysunki przedstawiają to samo?

Przekształcenie takiego węzła jest proste i opiera się przede wszystkim na 4 ruchach przedstawionych poniżej

1 1 1 2 1 2 2 2 1-1 1 3-1 1-1 3-1 2 1 2 Diagram ten posiada kod: 1 1 2 2 1-1 3-1 2 1

Domknięty warkocz Cechy charakterystyczne: Generator typu występuje tylko na początku; Generator typu występuje zawsze na końcu; 1 1 2 2 1-1 3-1 Jeśli taki warkocz dodatkowo zorientujemy czyli na pasmach diagramu zostaną zaznaczone strzałki, to taki szczególny diagram nazywać będziemy domkniętym warkoczem

Twierdzenia Teoria węzłów zajmuje się w znacznej mierze zorientowanymi węzłami i wielkie znaczenie ma dla niej fakt, że każdy zorientowany węzeł można przedstawić w postaci domkniętego warkocza. Jest to tak zwane twierdzenie Alexandra.

Twierdzenia Twierdzenie mówi o tym, że wszystko da się przedstawić w postaci bardzo szczególnych, regularnych diagramów. Domknięty warkocz, według innej definicji to taki diagram, który daje się po prostu zdeformować do domkniętego warkocza według pierwotnej definicji.

W jaki sposób sprawdzić czy mamy do czynienia z domkniętym warkoczem?

Twierdzenia Wystarczy wygładzić wszystkie skrzyżowania diagramu i zobaczyć co nam wyszło. Wygładzić skrzyżowania to znaczy do każdego skrzyżowania zastosować operację przedstawioną poniżej:

Twierdzenia Jeżeli otrzymamy pewną liczbę okręgów rozcinających sferę na dwa koła i pewną liczbę pierścieni o zgodnie zorientowanych składowych brzegu to znaczy, że mieliśmy do czynienia z domkniętym warkoczem. Pierścienie Seiferta Domknięty warkocz Niedomknięty warkocz

Inne twierdzenia związane z warkoczami Twierdzenie Jonesa Jones przypisał każdemu splotowi zorientowanemu L wielomian Laurenta V L (t) zmiennej t. Twierdzenie jego mówi, że wielomian V L (t) jest niezmiennikiem splotów V L (t) = V L (t), tj. c i (L) = c i (L), gdy sploty L oraz L są ze sobą równoważne

Inne twierdzenia związane z warkoczami Wielomian Jonesa splotu zorientowanego L: V L t = t 1 n+e β t 1 n 1 trace p β β - jest warkoczem o n pasmach, którego zamknięciem jest L. e β - e β - jest sumą wykładników w przedstawieniu warkocza β za pomocą generatorów σ 1,..., σ n 1 grupy n-warkoczy, n 2. trace ρ(β) - trace ρ(β)- jest śladem macierzy Burau ρ(β) warkocza β

Jak otrzymać warkocz, którego domknięciem jest dany splot???

Warkoczowa postać splotu

Warkoczowa postać splotu

Warkoczowa postać splotu

Warkoczowa postać splotu

Warkoczowa postać splotu

Warkoczowa postać splotu Ostatecznie z węzła dochodzimy do warkocza

Twierdzenie Alexandera i Markowa Każdy węzeł ( splot) ma postać zamkniętego warkocza; Twierdzenie Markowa Dwa warkocze, być może o różnej ilości pasm po zamknięciu są równoważne jak węzły (sploty) wtedy i tylko wtedy, gdy warkocze te powstają jeden z drugiego przez skończoną ilość dwóch typów ruchów, zwanych dziś ruchami Markowa β αβα 1 β βσ ±1 n

Warkocze Była mowa o domkniętych warkoczach, czym natomiast są zwykłe warkocze? Są to diagramy, które powstają przez składanie tylko dwóch z wcześniej podanych pasków. Dozwolone jest również używanie generatora trywialnego, czyli wiązki równoległych pasm.

Najprostsza definicja mówi, że jest to zbiór pasm pomiędzy dwoma równoległymi płytami. Warkocze

Warkocze Dwa różne warkocze możemy traktować tak samo jeśli można je deformować jeden w drugi, bez obcinania nici oraz utrzymując stałe punkty końcowe. Podstawowym warkoczem będziemy nazywać taki warkocz, który ma tylko jedno skrzyżowanie. Wszystkie inne warkocze mogą być traktowane jako połączenie podstawowego warkocza.

Warkocze

Warkocze Tak samo jak w przypadku domkniętych warkoczy, warkocze te opisujemy za pomocą specjalnych kodów.

Ciekawostka W wielu krajach z Niemiecką kulturą popularne są tańce maypole. Polega to na przywiązaniu różnokolorowych wstążek do drążka stojącego na środku, następnie każda osoba bierze jedną wstążkę i tańcząc tworzą oni bardzo ciekawe sploty. Śledząc ruchy jakie wykonują tancerze, jesteśmy w stanie uzyskać warkocz. Natomiast na podstawie zaplecionego warkocza możemy odtworzyć taniec, który był wykonywany.

Warkocze w życiu codziennym

Warkocze w życiu codziennym

Literatura Traczyk P., Od węzłów do warkoczy pierwszy krok, Warszawa Bojanowska A., Jackowski J., Topologia II, 2008 Murasugi K., Knot Theory and its applications, Birkhauser Hummel S., Rozstrzygalność problemu rozpoznawania węzła trywialnego, 2005 Adamaszek M., Topologia i podzbiory czyli historia jednego twierdzenia, Coventry http://matematita.science.unitn.it/braids/summary.html http://www.ms.unimelb.edu.au/publications/chiodo.pdf http://www.impan.pl/~tkoch/talks/pi_%282012%29.pdf http://www.marynka.edu.pl/images/files/pdf/innowacje/matematyka_wiel omiany.pdf

Dziękuje za uwagę