Optyka. Optyka geometryczna Optyka falowa (fizyczna) Interferencja i dyfrakcja Koherencja światła Optyka nieliniowa

Podobne dokumenty
Optyka. Optyka falowa (fizyczna) Optyka geometryczna Optyka nieliniowa Koherencja światła

Optyka kwantowa wprowadzenie

Dr Piotr Sitarek. Instytut Fizyki, Politechnika Wrocławska

Wykład 17: Optyka falowa cz.1.


Wykład FIZYKA II. 8. Optyka falowa

Podstawy fizyki wykład 8

Wykład XIV. wiatła. Younga. Younga. Doświadczenie. Younga

przenikalność atmosfery ziemskiej typ promieniowania długość fali [m] ciało o skali zbliżonej do długości fal częstotliwość [Hz]

Wykład 16: Optyka falowa

Wykład 16: Optyka falowa

Pole elektrostatyczne

Prawa optyki geometrycznej

Natura światła. W XVII wieku ścierały się dwa, poglądy na temat natury światła. Isaac Newton

Fotonika kurs magisterski grupa R41 semestr VII Specjalność: Inżynieria fotoniczna. Egzamin ustny: trzy zagadnienia do objaśnienia

Wykład 17: Optyka falowa cz.2.

Feynmana wykłady z fizyki. [T.] 1.2, Optyka, termodynamika, fale / R. P. Feynman, R. B. Leighton, M. Sands. wyd. 7. Warszawa, 2014.

Ćwiczenie: "Zagadnienia optyki"

OPTYKA FALOWA. W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę

GŁÓWNE CECHY ŚWIATŁA LASEROWEGO

Widmo fal elektromagnetycznych

Przedmiot: Fizyka. Światło jako fala. 2016/17, sem. letni 1

Problemy optyki falowej. Teoretyczne podstawy zjawisk dyfrakcji, interferencji i polaryzacji światła.

18 K A T E D R A F I ZYKI STOSOWAN E J

Plan Zajęć. Ćwiczenia rachunkowe

WŁASNOŚCI FAL ELEKTROMAGNETYCZNYCH: INTERFERENCJA, DYFRAKCJA, POLARYZACJA

Rok akademicki: 2014/2015 Kod: BGG s Punkty ECTS: 6. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: -

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Ponadto, jeśli fala charakteryzuje się sferycznym czołem falowym, powyższy wzór można zapisać w następujący sposób:

Optyka. Wykład V Krzysztof Golec-Biernat. Fale elektromagnetyczne. Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017

Dyfrakcja. Dyfrakcja to uginanie światła (albo innych fal) przez drobne obiekty (rozmiar porównywalny z długością fali) do obszaru cienia

G:\AA_Wyklad 2000\FIN\DOC\FRAUN1.doc. "Drgania i fale" ii rok FizykaBC. Dyfrakcja: Skalarna teoria dyfrakcji: ia λ

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Wstęp do optyki i fizyki materii skondensowanej. O: Wojciech Wasilewski FMS: Mateusz Goryca

Rok akademicki: 2013/2014 Kod: EIB s Punkty ECTS: 5. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Podstawy fizyki sezon 2 8. Fale elektromagnetyczne

Podstawy fizyki kwantowej i budowy materii

ZASADY PRZEPROWADZANIA EGZAMINU DYPLOMOWEGO KOŃCZĄCEGO STUDIA PIERWSZEGO ORAZ DRUGIEGO STOPNIA NA KIERUNKU FIZYKA

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

OPTYKA GEOMETRYCZNA I INSTRUMENTALNA

Optyka falowa. dr inż. Ireneusz Owczarek CMF PŁ 2012/13

Fizyka elektryczność i magnetyzm

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Mateusz Winkowski, Jan Szczepanek

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Rys. 1 Interferencja dwóch fal sferycznych w punkcie P.

Egzamin / zaliczenie na ocenę*

Ćwiczenia z mikroskopii optycznej

WYKŁAD 2 Podstawy spektroskopii wibracyjnej, model oscylatora harmonicznego i anharmonicznego. Częstość oscylacji a struktura molekuły Prof. dr hab.

Światło jako fala Fala elektromagnetyczna widmo promieniowania Czułość oka ludzkiego w zakresie widzialnym

Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] - częstotliwość.

Fizyka - opis przedmiotu

Oddziaływanie promieniowania X z materią. Podstawowe mechanizmy

TECHNIKI OBSERWACYJNE ORAZ METODY REDUKCJI DANYCH

Wykład FIZYKA II. 11. Optyka kwantowa. Dr hab. inż. Władysław Artur Woźniak

Ćwiczenie 4. Doświadczenie interferencyjne Younga. Rys. 1

Pomiar długości fali świetlnej i stałej siatki dyfrakcyjnej.

OPTYKA FALOWA I (FTP2009L) Ćwiczenie 2. Dyfrakcja światła na szczelinach.

ZADANIE 111 DOŚWIADCZENIE YOUNGA Z UŻYCIEM MIKROFAL

Oscylator wprowadza lokalne odkształcenie s ośrodka propagujące się zgodnie z równaniem. S 0 amplituda odkształcenia. f [Hz] -częstotliwość.

Własności światła laserowego

Opis efektów kształcenia dla modułu zajęć

Zjawisko interferencji fal

Optyka kwantowa wprowadzenie. Początki modelu fotonowego Detekcja pojedynczych fotonów Podstawowe zagadnienia optyki kwantowej

Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 22, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek

Zagadnienie do ćwiczeń na 2 Pracowni Fizycznej Dr Urszula Majewska

Spektroskopia Ramanowska

Rok akademicki: 2017/2018 Kod: CIM s Punkty ECTS: 9. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: -

Wykład 6: Reprezentacja informacji w układzie optycznym; układy liniowe w optyce; podstawy teorii dyfrakcji

Wykład III. Interferencja fal świetlnych i zasada Huygensa-Fresnela

Podstawy fizyki kwantowej i budowy materii

Program nauczania dla szkół ponadgimnazjalnych z fizyki z astronomią o zakresie rozszerzonym K. Kadowski Operon 593/1/2012, 593/2/2013, 593/3/2013,

Ciało doskonale czarne absorbuje całkowicie padające promieniowanie. Parametry promieniowania ciała doskonale czarnego zależą tylko jego temperatury.

BADANIE INTERFEROMETRU YOUNGA

Falowa natura materii

Treści nauczania (program rozszerzony)- 25 spotkań po 4 godziny lekcyjne

ZESTAW PYTAŃ I ZAGADNIEŃ NA EGZAMIN Z FIZYKI sem /13

Optyka. Wykład XII Krzysztof Golec-Biernat. Dyfrakcja. Laser. Uniwersytet Rzeszowski, 17 stycznia 2018

Wykład 9: Fale cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski

Interferencja. Dyfrakcja.

Wykład I Krzysztof Golec-Biernat Optyka 1 / 16

Kwantowe własności promieniowania, ciało doskonale czarne, zjawisko fotoelektryczne zewnętrzne.

Karta (sylabus) modułu/przedmiotu Transport Studia I stopnia

Wykład 9: Fale cz. 1. dr inż. Zbigniew Szklarski

Wstęp do astrofizyki I

ZAGADNIENIA DO EGZAMINU Z FIZYKI W SEMESTRZE LETNIM 2010/11

Pytania do ćwiczeń na I-szej Pracowni Fizyki

Wprowadzenie do optyki nieliniowej

Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej

Wstęp do astrofizyki I

Podstawy fizyki kwantowej

I. PROMIENIOWANIE CIEPLNE

LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE

Efekt fotoelektryczny. 18 października 2017

Opis efektów kształcenia dla modułu zajęć

Materiał jest podany zwięźle, konsekwentnie stosuje się w całej książce rachunek wektorowy.

Rozważania rozpoczniemy od fal elektromagnetycznych w próżni. Dla próżni równania Maxwella w tzw. postaci różniczkowej są następujące:

Wykład VI Dalekie pole

ŚWIATŁO. Czym jest światło? 8.1. Elementy optyki geometrycznej odbicie, załamanie światła

Podstawy fizyki IV - Optyka, Fizyka wspólczesna - opis przedmiotu

Transkrypt:

Optyka Optyka geometryczna Optyka falowa (fizyczna) Interferencja i dyfrakcja Koherencja światła Optyka nieliniowa 1

Optyka falowa Opis i zastosowania fal elektromagnetycznych w zakresie widzialnym i bliskim widzialnemu Podstawowe zasady zasada superpozycji interferencja fal interferencja konstruktywna interferencja destruktywna zasada Huyghensa( Fresnela): Każdy punkt ośrodka, do którego dotarło czoło fali, można uważać za źródło nowej fali kulistej Dyfrakcja 2

Plan wykładu (zarys) Wstęp Główne idee optyki klasycznej Podstawowe pojęcia mechaniki kwantowej (?) Przejścia optyczne w półprzewodnikach Kwantowe pole elektromagnetyczne Kwantowanie pola Stany pola Oddziaływanie światła z materią Spektroskopia liniowa i nieliniowa półprzewodników Oscylacje Rabiego; przejścia adiabatyczne itp. Kwantowy opis elementów optycznych Kwantowy opis korelacji i spektroskopia korelacyjna Eksperymenty interferencyjne Kwantowe przetwarzanie informacji Rezonansowa fluorescencja 3

Wavelength Frequency (Hz) Światło fala elektromagnetyczna Gamma-rays Rozwiązanie równań Maxwella fala płaska z 0.1 Å 1019 E 1Å 0.1 nm 1018 1 nm 1017 v x 400 nm X-rays B y 10 nm 1016 500 nm Ultraviolet Parametry: 100 nm 1015 Visible Near IR 1014 1000 nm 1 µm 600 nm 10 µm Infra-red 10 13 Thermal IR 100 µm 1012 Far IR 1000 MHz 10 11 UHF Polaryzacja kołowa 1 cm Microwaves 1010 500 MHz 1000 µm 1 mm 700 nm Polaryzacja liniowa kierunek drgań wektora E Radar 10 cm 10 9 VHF 7-13 100 MHz Radio, TV FM VHF 2-6 50 MHz 1m 10 8 10 m 10 7 100 m 10 6 AM 1000 m Long-waves 4

Interferencja Interferometr Michelsona Interferencja konstruktywna lub destruktywna w zależności od różnicy dróg optycznych 5

Dyfrakcja P Dyfrakcja Fresnela (bliskie pole) i Fraunhofera (dalekie pole) Natężenie fali za przeszkodą Dyfrakcja na szczelinie Pierwsze minimum: 6

Dyfrakcja (c.d.) Dyfrakcja na otworze kołowym dysk Airy'ego Pierwsze minimum J (x) 1.0 0 J (x) 1 J (x) 0.8 2 0.6 0.4 0.2 0.0 0.2 0.4 0 5 10 x 15 20 7

Zdolność rozdzielcza kryterium Rayleigha Obraz dyfrakcyjny dwóch źródeł punktowych po przejściu przez otwór Kryterium Rayleigha: obrazy są rozdzielone, jeśli centralne maksimum pierwszego jest poza pierwszym minimum drugiego Zdolność rozdzielcza http://hyperphysics.phy-astr.gsu.edu/hbase/phyopt/raylei.html 8

Siatka dyfrakcyjna Maksimum natężenia dla Szerokość maksimum 9

Koherencja Idealna fala płaska: Rzeczywiste prążki: długość (droga) koherencji czas koherencji Naturalne światło składa się z krótkich pakietów falowych emitowanych przez różne atomy. Fazy fali w różnych pakietach są przypadkowe. 10

Długość koherencji a poszerzenie linii Poszerzenie Gaussowskie FWHM dla poszerzenia dopplerowskiego: Poszerzenie Lorentza 11

Rozpraszanie światła Rozpraszanie Rayleigha Rozpraszanie elastyczne na atomach lub defektach (gazy, nieuporządkowane ciała stałe) Rozpraszanie Brillouina Rozpraszanie nieelastyczne na fluktuacjach współczynnika załamania (np. fale akustyczne w kryształach) Rozpraszanie Ramana Rozpraszanie nieelastyczne na drganiach atomów w molekułach i ciałach stałych 12

Dyfrakcja jako rozpraszanie Maksimum natężenia dla Zmiana wektora falowego jest związana z okresem struktury, na której następuje rozpraszanie! Dyfrakcja promieni rentgenowskich na kryształach informacja o strukturze. 13

Rozpraszanie na fluktuacjach współczynnika załamania (Brillouina) 14

Zjawiska nieliniowe w optyce Nieliniowa odpowiedź ośrodka (polaryzacja) pole o częstości sumarycznej lub różnicowej Podstawowe procesy 2. rzędu: Generacja częstości sumarycznej lub różnicowej Podwojenie częstości (generacja drugiej harmonicznej) Parametryczne obniżenie częstości Przykładowe procesy 3. rzędu Generacja trzeciej harmonicznej Stymulowane rozpraszanie Brillouina i Ramana 15