KOMUNIKACJA INTERPERSONALNA. Maria Marciniak Kraśko logopeda



Podobne dokumenty
KOMUNIKACJA INTERPERSONALNA

KOMUNIKACJA INTERPERSONALNA

Komunikacja społeczna. Opracowanie: Aneta Stosik

Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy

KOMUNIKACJA MIĘDZYLUDZKA. mjr Danuta Jodłowska

Komunikacja na poziomie, interpersonalnym, indywidualnym i międzygrupowym.

Ja- inni- Nawiązywanie relacji z otoczeniem

KOMUNIKACJA INTERPERSONALNA MOWA CIAŁA

Komunikacja interpersonalna w zespole

KOMUNIKACJA INTERPERSONALNA SZUKAJ POROZUMIENIA Z DZIECKIEM

BARIERY W KOMUNIKACJI I SPOSOBY ICH PRZEŁAMYWANIA

Komunikacja interpersonalna

Umiejętności psychologiczne w pracy doradcy cz 2. komunikacja interpersonalna. dr Małgorzata Artymiak

O czym będziemy mówić?

Proces komunikacji - materiały szkoleniowe

Podstawy komunikacji interpersonalnej. Poznań 2013 Copyright by Danuta Anna Michałowska

WPROWADZENIE DO KOMUNIKACJI MOWA CIAŁA

Komunikacja. mgr Jolanta Stec-Rusiecka

KOMUNIKACJA INTERPERSONALNA

Zarządzanie stosunkami interpersonalnymi i komunikowaniem się

1 Dziecko partnerem w komunikacji Justyna Mach

KOMUNIKACJA N A S Z E

KOMUNIKACJA INTERPERONALNA

Empatia to uświadamianie sobie odczuć, potrzeb i motywów działania

Copyright by Danuta Anna Michałowska. Poznań

Komunikacja interpersonalna. Szczecin, r.

Temat 3: Czy ciało może przekazywać informacje? Wprowadzenie do komunikacji niewerbalnej

Warsztaty grupowe z zakresu kluczowych umiejętności społeczno - zawodowych istotnych z punktu widzenia rynku pracy

Komunikacja interpersonalna w świetle rozwiązywania konfliktów. Barlinek, r.

Psychologiczne aspekty mediacji

(imię i nazwisko nauczyciela) (przedmiot) (numer programu)

Dziecko z zespołem Aspergera w przedszkolu. Dorota Kalinowska - psycholog

Co to jest konflikt, kiedy mówimy o konflikcie, co jest jego przyczyną?

1.1.4 Zasady skutecznego porozumiewania się

Na podstawie art. 69 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 157, poz ze zm.

Mówić, nie mówić, czyli o różnych sposobach komunikacji

SPOSÓB REALIZACJI METODY

Model autokratyczny Model liberalny Model demokratyczny. Pozytywne i negatywne skutki

PROGRAM SOCJOTERAPEUTYCZNY - ZAJĘCIA ROZWIJAJĄCE KOMPETENCJE EMOCJONALNO - SPOŁECZNE

werbalna i niewerbalna Komunikacja dr hab. inż. arch. Zbigniew Bromberek, prof. nadzw. PP informacja w założeniu ma adresta

Negocjacje. Komunikacja perswazyjna Negocjacje jako metoda rozwiązywania sporu vs negocjacje jako walka Bez komunikacji nie ma negocjacji

Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy

CZYNNIKI SPRZYJAJĄCE NAWIĄZYWANIU I PODTRZYMYWANIU POZYTYWNYCH RELACJI WYCHOWAWCY KLASY Z RODZICAMI UCZNIÓW

Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy. Psychologia potrzeb. Dr Monika Wróblewska EKONOMICZNY UNIWERSYTET DZIECIĘCY

Alkohol w rodzinie zaburzone więzi

Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy

Komunikacja niewerbalna: uwarunkowania kulturowe

Akademia Młodego Ekonomisty

Temat 1: Ja i inni, czyli komunikacja interpersonalna

Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy

Techniki efektywnej prezentacji i autoprezentacji w biznesie

Komunikacja społeczna od dotyku do podzielania znaczeń i wartości

ROZMOWA DYSCYPLINUJĄCA. Rozmowa dyscyplinująca. Rozmowa dyscyplinująca etapy.

KOMUNIKOWANIE SIĘ W BIBLIOTECE. Małgorzata Wiśniewska

JAK KOMUNIKOWAĆ SIĘ SŁUCHAĆ I BYĆ WYSŁUCHANYM

KOMUNIKACJA INTERPERSONALNA W RESOCJALIZACJI I PREWENCJI ADOLESCENT (TRENING INTERPERSONALNY) -

Wychowanie jest oddziaływaniem pokoleń dorosłych na te, które jeszcze nie dojrzały do życia społecznego. Zmierza ona do wykształcenia i rozwinięcia w

Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy

Jednostka dydaktyczna 4: Komunikacja i relacje z ludźmi niepełnosprawnymi

Bycie asertywnym łączy się z przekazaniem komunikatu, że nie pozwolimy sobą manipulować, naruszyć własnych granic.

WOS - KLASA I. umieć wyrażać (wypowiadać) własne zdanie w prosty sposób oraz je uzasadniać (chociaż dwoma argumentem)

KOMUNIKOWANIE SIĘ sztuka i umiejętność

KOMUNIKACJA INTERPERSONALNA

Jak zapobiegać przemocy domowej wobec dzieci i młodzieży.

Kompetencje językowe i komunikacyjne dzieci z autyzmem co oceniaćżeby dobrze pomóc?

Specyfika pracy z osobami bezrobotnym perspektywa psychologiczna

Jak się porozumiewać i być zrozumianym - kilka słów o komunikacji niewerbalnej.

Na co dzień nie zastanawiamy się, w jaki sposób komunikujemy się między sobą. Wydaje się nam, że jest to sprawa oczywista.

PROFESJONALNA OBSŁUGA KLIENTA

3. Czy ciało może przekazywać informacje? Wprowadzenie do komunikacji niewerbalnej

Akademia Młodego Ekonomisty

Bunt nastolatka. Przejawy buntu. Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy Akademia Młodego Ekonomisty. dr Paweł Kwas. łamie wcześniejsze zasady

W roku 2015/2016 w przedszkolu

Komunikowanie jest procesem porozumiewania się jednostek, grup lub instytucji. Jego celem jest wymiana myśli, dzielenie się wiedzą, informacjami i

Kurs I PRZYGOTOWANIE PUBLICZNEJ PREZENTACJI ZDOLNOŚCI PERCEPCYJNE SŁUCHACZY, UWARUNKOWANIA TECHNICZNE I PRAWNE. Lekcja 2 AKTUALIZACJA

KOMUNIKACJA W BIZNESIE

Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy

JĘZYK JAKO KOMUNIKAT WYZWANIA I PORADY Z CYKLU: PORADY DYDAKTYKA

Szkoła Podstawowa nr7 im. Jana Pawła II w Oleśnicy Program adaptacyjny dla uczniów klas czwartych Uczę się z radością

Temat 7: Jak dzięki komunikacji niewerbalnej poprawić swój wizerunek?

MANIPULACJA ZA POMOCĄ AKTÓW EMOTYWNYCH

M.2.1 PROFIL KSZTAŁCENIA ogólnoakademicki TYP PRZEDMIOTU FAKULTATYWNY Forma studiów

KOMUNIKACJA SPOŁECZNA

Tematyka szkolenia Zakres szkolenia Forma szkolenia

wychować człowieka mądrego Tutoring w IX Liceum Ogólnokształcącym im. Mikołaja Kopernika w Lublinie

Zarządzanie projektami. Wykład 7 Zarządzanie komunikacją w projekcie

Konstruktywna komunikacja trudnych zagadnień. Karolina Dulnik

PROGRAM SZCZEGÓŁOWY STUDIÓW PODYPLOMOWYCH PSYCHOLOGIA ZARZĄDZANIA

Temat: Moje zasoby moją szansą rozwoju kariery zawodowej i edukacyjnej.

Komunikacja i autoprezentacja

POZNAJ SIEBIE POZNAJ ŚWIAT

ZASADY PREZENTACJI -ANALIZA STRATEGICZNA

Psycholog szkolny Kamila Budzyńska

Przejawy buntu. Bunt nastolatka. Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy. dr Paweł Kwas. łamie wcześniejsze zasady. nie wykonuje poleceń.

Zachowania organizacyjne. Ćwiczenia V

Ekonomiczny Uniwersytet Dziecięcy

Program autorski Poznaję uczucia

Spis treści. Księgarnia PWN: Dale G. Leathers - Komunikacja niewerbalna. Przedmowa... 11

Załącznik nr 1 do Specyfikacji. tel faks ops@rzekun.

Transkrypt:

KOMUNIKACJA INTERPERSONALNA Maria Marciniak Kraśko logopeda

Komunikacja to wymiana informacji między żywymi istotami. Komunikacja daje nam szansę na wymianę myśli, współdziałanie, przekazywanie informacji, wiadomości, podążanie w tym samym kierunku. Dzięki komunikacji dowiadujemy się, co czują i myślą inni, a także możemy wyrazić siebie.

W procesie komunikacji wyróżniamy nadawcę, odbiorcę, kanał komunikacyjny i szumy.

szum szum szum szum szum Kanał komunikacyjny szum szum szum szum szum

Nadawca to osoba, która formułuje komunikat i ma określony cel w przekazaniu go innej osobie. Nadawca dokonuje zakodowania wiadomości, czyli tłumaczy treść na symbole, a więc słowa, rysunki, gesty itp.. Odbiorca odczytuje znaczenie wiadomości poprzez jej dekodowanie. Kanał komunikacyjny to droga kontaktu, to środek przekazywania informacji, fale akustyczne lub świetlne. Szum to wszystko co zakłóca proces komunikacji, zarówno na poziomie nadawcy, odbiorcy jak i kanału komunikacyjnego

Szum może mieć związek z postawami, uprzedzeniami, przekonaniami, poglądami, doświadczeniami, przeżywanymi aktualne emocjami. Szum stanowią również różnego rodzaju zaburzenia mowy. W kanale komunikacyjnym szumem może być hałas z otoczenia, np.. ruch uliczny, głośne rozmowy osób trzecich, włączone radio lub telewizor.

Komunikacja interpersonalna zachodzi na podstawie sprzężenia zwrotnego. Może przyjmować formy zarówno bezpośrednie - ustne potwierdzenie przyjęcia komunikatu, jak też pośrednie - wyrażone przez działanie czy dokumentację. Efektywność komunikacji uzależniona jest od podobieństwa umiejętności komunikacyjnych, postaw, wykształcenia, doświadczeń społecznych i kultury uczestników tego procesu. Im większe różnice w obrębie wymienionych cech, tym większe prawdopodobieństwo niepowodzenia w komunikacji. Niepowodzenie komunikacji oznacza, że znaczenie wiadomości, stworzone przez odbiorcę, będzie różnić się od znaczenia przyjętego przez nadawcę. Skuteczne komunikowanie się zachodzi, zatem wówczas, gdy wiadomość zostanie właściwie zrozumiana.

Najczęściej wskazuje się trzy zasadnicze rodzaje komunikacji: 1. Komunikacja werbalna. 2. Komunikacja niewerbalna. 3. Komunikacja pisemna.

Rozkład procentowy komunikacji interpersonalnej mowa ciała gesty 65% sposób mówienia intonacja 28% treść słowa 7% 7% 28% 65% mowa ciała sposób mówienia treść

Formy komunikacji werbalnej: - przemówienia, - rozmowy: indywidualne, grupowe, - nieformalne sieci plotek i pogłosek. Zaletą tego rodzaju komunikacji jest szybkość i łatwość uzyskania sprzężenia zwrotnego. Wadą jest podatność na zniekształcenia. Nie zawsze komunikujemy to co mamy na myśli. Odbiorca rozumie informację inaczej, niż to było rozumiane przez nadawcę. Przyczyną rozbieżności mogą być emocjonalne i społeczne źródła szumów.

Komunikacja pisemna Podstawowe formy to: - notatki, - listy, - telefaksy, - e-maile, - zaświadczenia, - inne metody przekazywania słów czy symboli na piśmie. Komunikaty pisemne mają tę przewagę nad ustnymi, że są materialne, sprawdzalne i mogą być przechowywane przez długi okres czasu. Komunikaty pisemne nie mają mechanizmu sprzężenia zwrotnego, nie mamy pewności, że wiadomość dotarła do odbiorcy oraz, że została właściwie zinterpretowana.

Komunikacja niewerbalna. Komunikacji werbalnej zwykle towarzyszy forma niewerbalna, na którą składa się : - kontakt wzrokowy, - wyraz mimiczny twarzy, - gestykulacja i postawa ciała, - dystans fizyczny między rozmówcami, - kanał wokalny,

Kontakt wzrokowy określa wzajemny stosunek do siebie negatywny lub pozytywny, bliski lub z dystansem. Spojrzenia komunikują, czy jesteśmy uważni i zainteresowani partnerem. Aby mieć dobre odczucia (otwartości, szczerości, zaufania w rozmowie) nasze spojrzenie ze spojrzeniem rozmówcy powinno się spotkać w około 60 70% czasu trwania rozmowy. Kontakt wzrokowy krótszy np. 30% może być odczytany przez partnera jako niechęć, nieufność. Osoby, które unikają kontaktu wzrokowego mogą być traktowane jako: napięte, nerwowe, niegodne zaufania.

Kanał wokalny intonacja, akcentowanie, barwa głosu, rytm mówienia, szybkość mówienia, wysokość głosu. Komunikat będzie wiarygodny i zrozumiały dla odbiorcy, gdy będzie zgodność między słowami, a ich niewerbalnym przekazem. Jeśli zależy nam na nawiązaniu i podtrzymaniu kontaktu, dostosowujemy swój ton, rytm do głosu partnera. Niespójną wypowiedzią może być zdanie wyrażające pozytywną ocenę np. to ciekawe co Pani mówi ale wyrażone ironicznym, sarkastycznym tonem

Wyraz mimiczny twarzy to bogactwo możliwości przekazywania zarówno stanów psychicznych, jak i informacji obiektywnych. Dzięki mimice komunikujemy przeżywane przez nas emocje. Twarzą można przekazać radość, gniew, zdumienie, strach, wstręt, pogardę, przygnębienie, znudzenie, zniechęcenie, itp..

Gestykulacja, a więc ruchy rąk, dłoni, palców, nóg, stóp, głowy i całego ciała. Gestykulujemy po to, by podkreślić ważność naszych słów, coś zaakcentować, pokazać kolejność, określić kształt, rozmiar czegoś, wskazać jakiś obiekt lub osobę. Swobodna gestykulacja, otwarta, adekwatna do treści wypowiedzi podnosi atrakcyjność i skuteczność wypowiedzi. Chaotyczna gestykulacja utrudnia słuchanie, wybija słuchacza z treści wypowiedzi, budzi śmieszność, groteskowość.

Dystans fizyczny między rozmówcami (odległość między nimi w trakcie rozmowy) jest ważną informacją m.in. o wzajemnych postawach, poziomie intymności, sympatii. Istnieje granica określająca na jaką ludzie powinni się do siebie zbliżać. To jaka odległość będzie odpowiednia, zależy od tego, kim są nasi partnerzy w rozmowie. Im bardziej oficjalne stosunki, tym dalej od siebie stoimy. Zbyt mała odległość może wywoływać silne emocje, niepokój, zażenowanie, lęk u drugiej osoby.

Strefy w komunikacji interpersonalnej Amerykański psycholog społeczny Granville Stanley Hall, wyróżnił cztery strefy, które nazwał i scharakteryzował w następujący sposób: Strefa intymna przestrzeń najbliższa człowiekowi do około 45 cm wokół ciała. Do tej strefy mają dostęp osoby silnie związane z nami emocjonalnie. Strefa osobista odległość między 45 120 cm wokół ciała, która zarezerwowana jest dla znajomych. Strefa społeczna odległość od 120-360 cm Jest najwłaściwsza dla kontaktów typu przełożony podwładny, pracownik klient. Strefa publiczna dystans powyżej 360 cm utrzymywany zwykle przez osoby pozostające ze sobą w relacjach oficjalnych oraz wystąpień publicznych.

Strefa intymna 45 cm Strefa osobista 45 120 cm Strefa społeczna 120 360 cm Strefa publiczna powyżej 360 cm

Zasady dobrej komunikacji - wytwarzanie klimatu ciepła, bliskości, - okazywanie dzieciom, rodzicom bezwzględnej akceptacji, szacunku, - zapewnienie potrzebnego oparcia fizycznego, psychicznego, - autentyczność (prawdziwość, uczciwość), - otwartość (gotowość do wysłuchania, rozumienie, akceptacja) - zdolność empatii, - dyspozycyjność (pokaż, że masz czas dla dziecka i rodzica), - dostosowanie sposobu komunikacji (mów językiem zrozumiałym dla twojego rozmówcy), - poufność (nigdy nie opowiadaj o sprawach swojego ucznia osobom, które nie biorą udziału w procesie terapeutycznym),

Błędy w komunikacji - oskarżanie, obwinianie, krytykanctwo (szukanie tylko słabych stron, stosowanie szybkich klasyfikacji czyjegoś zachowania, pomysłów), - obrażanie (wyzywanie, przeklinanie, wyśmiewanie), - uciekanie od problemów (zmiana tematu, żartowanie, rozśmieszanie itp.), - pouczanie i decydowanie za innych (dawanie rad, rozkazywanie, moralizowanie, grożenie, zawstydzanie), - pozwalanie sobie na zachowania sarkastyczne, pogardliwe, - ocenianie negatywne rodziny, osądzanie, - niesłuchanie tego, co mówią inni (przerywanie lub jednoczesne mówienie z kimś, pokazywanie braku skupienia uwagi, zadawanie nieadekwatnych pytań), - wypytywanie, przesłuchiwanie dla zaspokojenia własnej ciekawości, - zastraszanie (mówienie, że zastosujesz restrykcje lub przemoc),

Właściwa komunikacja logopedy potrzebna jest w wielu aspektach. Jest z pewnością skuteczna wtedy, gdy: - występuje prawidłowa relacja logopeda dziecko, logopeda rodzic (komunikacja jest na wysokim poziomie), - pracuje się z dzieckiem nie tylko w aspekcie rozwoju mowy ale i komunikacji, - rodzice otrzymują jasne, wyczerpujące informacje, na temat postępów i problemów swojego dziecka, - rodzice są traktowani podmiotowo, zachęcani do współpracy, - wypracowane są zasady współpracy i komunikacji z rodzicami, - logopeda umie skutecznie informować o swoich sukcesach i problemach, dyrektora, radę pedagogiczną, przedstawicieli lokalnej władzy, - logopeda prowadzi badania akceptacji swojej pracy przez rodziców,

Ludzie, którzy umieją dobrze komunikować się z innymi: - potrafią jaśniej precyzować swój przekaz, - trafniej odczytują intencje swoich rozmówców, i przez to są w stanie zapobiec niepowodzeniom, - w czasie rozmowy bardziej świadomie budują prawidłowe relacje z rozmówcą, - są lepiej rozumiani przez otoczenie, - komunikacja interpersonalna jest wtedy bogatsza, skuteczniejsza i korzystniejsza dla dobrego samopoczucia każdego człowieka.

Rola komunikacji w wychowaniu dziecka - daje podstawy rozwoju emocjonalnego, - rozwija intelektualnie dziecko, gdyż otrzymuje nowe informacje ze świata ludzi dorosłych, uczy się zachowań poprzez komunikaty werbalne i niewerbalne, - daje możliwość nawiązywania kontaktów z dalszym otoczeniem, także grupą rówieśniczą, - uczy wchodzenia w określone role życiowe (nastolatka, chłopaka, męża, ojca, pracownika), - uczy pokonywać trudności, rozwiązywać konflikty, - wyrabia samoocenę, - kształtuje osobowość, - wpływa na jakość życia, - czyni człowiekiem.

Literatura: A.Pease: Język ciała - jak czytać myśli ludzi z ich gestów. Kraków, 1992 Z. Nęcki: Komunikacja międzyludzka. Kraków, 1996 M. Argyle: Psychologia stosunków międzyludzkich. Warszawa, 1991

Dziękuję za uwagę