KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO W WARSZAWIE

Podobne dokumenty
KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO W WARSZAWIE

KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO W WARSZAWIE

KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO W WARSZAWIE

Przygotowanie pracy dyplomowej h sem /2017 KARTA PRZEDMIOTU

KARTA PRZEDMIOTU. jest świadomy działania biologicznego używanych związków organicznych. nakład. 75 godziny 90 uczestnictwo w zajęciach 90

KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO W WARSZAWIE

KARTA PRZEDMIOTU. wykazuje umiejętności nabyte w trakcie ćwiczeń. 75 godziny 30 uczestnictwo w zajęciach 30. nakład

KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO W WARSZAWIE

KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO W WARSZAWIE

KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne

KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO W WARSZAWIE

KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO W WARSZAWIE

KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO W WARSZAWIE

KARTA PRZEDMIOTU. wiedza umiejętności kometencje społeczne. redaguje dokumentację techniczną wykonanego projektu informatycznego

KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO W WARSZAWIE

KARTA PRZEDMIOTU. wyjaśnia podstawy budowy i obsługi komputera. przetwarza dokumenty w formie elektronicznej. nakład

KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO W WARSZAWIE

KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO W WARSZAWIE

KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO W WARSZAWIE

KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO W WARSZAWIE

II WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH

Radiochemia 30 h wykład gr. E KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne

KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne WM-FI-452

KARTA PRZEDMIOTU. wiedza umiejętności kometencje społeczne. definiuje i rozwiązuje standardowe problemy fizyki eksperymentalnej.

KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO W WARSZAWIE

KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO W WARSZAWIE

I WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH

KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO W WARSZAWIE

KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO W WARSZAWIE

KARTA PRZEDMIOTU. definiuje podstawowe potencjały termodynamiczne. wyjaśnia pojęcia równowagi i stabilności faz

KARTA PRZEDMIOTU. Informacje ogólne WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO W WARSZAWIE

Kierunek i poziom studiów: Sylabus modułu: Chemia organiczna (0310-CH-S1-026) Nazwa wariantu modułu (opcjonalnie):

Opis efektów kształcenia dla modułu zajęć

SYLABUS. Wydział Biologiczno-Rolniczy. Katedra Chemii i Toksykologii Żywności

KARTA KURSU. Student posiada podstawową wiedzę z zakresu fizyki, matematyki i chemii nieorganicznej.

Data wydruku: Dla rocznika: 2015/2016. Opis przedmiotu

Uniwersytet Śląski w Katowicach str. 1 Wydział

Kierunek i poziom studiów: Biotechnologia, pierwszy. Nazwa wariantu modułu (opcjonalnie): nie dotyczy

CHEMIA ORGANICZNA. Chemia Organiczna. Zakład Chemii Organicznej. Prof. dr hab. Dorota Maciejewska. pierwszy. drugi. podstawowy TAK.

Sylabus przedmiotu: ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE W OCHRONIE ZDROWIA. Kierunek studiów Poziom kształcenia Forma studiów

SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA... (skrajne daty)

Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Karta przedmiotu. obowiązuje studentów rozpoczynających studia w roku akademickim 2013/2014

CHEMIA ORGANICZNA II nazwa przedmiotu SYLABUS A. Informacje ogólne

Kierunek studiów Poziom kształcenia Forma studiów. Zdrowie publiczne Studia II stopnia Stacjonarne. Dr Anna Jacek. Dr Anna Jacek

SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA... (skrajne daty)

SYLABUS A. Informacje ogólne Opis

Kierunek studiów Poziom kształcenia Forma studiów. Zdrowie publiczne Studia II stopnia Stacjonarne. mgr Maja Wolan. mgr Maja Wolan

Wydział: Finansów. I. Informacje podstawowe. polski. Język prowadzenia przedmiotu. Liczba semestrów/semestr 1/9. Liczba godzin. Liczba punktów ECTS 4

Chemia organiczna - opis przedmiotu

KARTA MODUŁU KSZTAŁCENIA

UNIWERSYTET MARII CURIE-SKŁODOWSKIEJ W LUBLINIE

Opis modułu kształcenia Podstawy chemii ropy naftowej i produktów naftowych

KARTA PRZEDMIOTU. 1. Informacje ogólne. Ekonomia R.B5

CHEMIA ORGANICZNA I nazwa przedmiotu SYLABUS A. Informacje ogólne

KARTA KURSU. Punktacja ECTS* Prof. dr hab. inż. Jerzy Jura

SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA (skrajne daty)

Programy zdrowotne. Kierunek studiów Poziom kształcenia Forma studiów. Zdrowie publiczne Studia II stopnia stacjonarne. Cele zajęć z przedmiotu

KARTA PRZEDMIOTU. 1. Informacje ogólne. 2. Ogólna charakterystyka przedmiotu. Webdesign D1_16

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA Bieżący sylabus w semestrze zimowym roku 2016/17

CHEMIA ORGANICZNA II nazwa przedmiotu SYLABUS A. Informacje ogólne

SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA... (skrajne daty)

SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA dr inż. n. chem.agnieszka Stępień- ćwiczenia laboratoryjne

Chemia ogólna i analityczna Inorganic and Analitical Chemistry

Psychologia dla przyszłych managerów Kod przedmiotu

KARTA KURSU. Biotechnology in Environmental Protection. Kod Punktacja ECTS* 1

Liczba godzin stacjonarne: Wykłady: 30. niestacjonarne: Wykłady: 18

KARTA PRZEDMIOTU. Techniki przetwarzania sygnałów, D1_3

SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA (skrajne daty)

Mgr Katarzyna Hul. Mgr Katarzyna Hul

PODSTAWY ZARZĄDZANIA II

SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA... (skrajne daty)

Public International Law. Liczba godzin stacjonarne: Wykłady: 30 Ćwiczenia: 30. niestacjonarne: Wykłady: 18 Ćwiczenia: 18

Liczba godzin stacjonarne: Wykłady: 30. niestacjonarne: Wykłady: 18

Chemia lipidów i białek SYLABUS

Liczba godzin stacjonarne: Wykłady: 30 Ćwiczenia: 30. niestacjonarne: Wykłady: 18 Ćwiczenia: 18

KARTA PRZEDMIOTU. dr n biol Henryk Różański dr inż. Małgorzata Źródło-Loda. moduł kształcenia specjalnościowego ograniczonego wyboru

Rok akademicki: 2030/2031 Kod: STC OS-s Punkty ECTS: 4. Poziom studiów: Studia II stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne

SYLABUS. Katedra Biotechnologii i Mikrobiologii

EKONOMIKA TURYSTYKI I REKREACJI SYLABUS. Studia Kierunek studiów Poziom kształcenia Forma studiów TURYSTYKA I REKREACJA STUDIA I STOPNIA STACJONARNE

Liczba godzin stacjonarne: Wykłady: 30. niestacjonarne: Wykłady: (w tym liczba punktów ECTS wynikająca z godzin kontaktowych 2)

Liczba godzin stacjonarne: Wykłady: 30. niestacjonarne: Wykłady: 18. Liczba punktów ECTS 4 (w tym liczba punktów ECTS za godziny kontaktowe: 2)

SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA (skrajne daty)

Polityka społeczna i zdrowotna. Kiernek studiów Poziom kształcenia Forma studiów. Zdrowie Publiczne Studia II stopnia stacjonarne

WYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI 1. Brak

OPIS MODUŁU (PRZEDMIOTU)

SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA... (skrajne daty)

Formularz opisu przedmiotu (formularz sylabusa) na studiach wyższych, doktoranckich, podyplomowych i kursach dokształcających

Liczba godzin stacjonarne: Wykłady: 30 Ćwiczenia: 15. niestacjonarne: Wykłady: 18 Ćwiczenia: 9

SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA (2017/ /2019) (skrajne daty) 1. PODSTAWOWE INFORMACJE O PRZEDMIOCIE/MODULE

SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA

SYLABUS DOTYCZY CYKLU KSZTAŁCENIA... (skrajne daty)

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Liczba godzin stacjonarne: Wykłady: 45. niestacjonarne: Wykłady: 27

KARTA KURSU. Chemia fizyczna I. Physical Chemistry I

Prawo administracyjne część szczegółowa. Liczba godzin stacjonarne: Wykłady: 30 Ćwiczenia: 30. niestacjonarne: Wykłady: 18 Ćwiczenia: 18

KARTA KURSU. Kod Punktacja ECTS* 4. Prof. dr hab. inż. Jerzy Jura

Kierunek studiów Poziom kształcenia Forma studiów. Zdrowie publiczne Studia II stopnia stacjonarne. Dr n. med. Beata Penar-Zadarko

Dokumentacja związana z programem studiów na kierunku CHEMIA prowadzonym na Wydziale Matematyczno-Przyrodniczym. Szkoła Nauk Ścisłych

Odpowiedzialność karna podmiotów zbiorowych. Liczba godzin stacjonarne: Wykłady: 30. niestacjonarne: Wykłady: 18

Transkrypt:

1 4 6 7 8 8.0 Kod przedmiotu Nazwa przedmiotu Jednostka Punkty ECTS Język wykładowy Poziom przedmiotu Symbole efektów kształcenia Symbole efektów dla obszaru kształcenia 8.1 X1A_W01 8. X1A_W01 Symbole efektów kierunkowych CH1_W0, W1-W1, W17 CH1_W0, CH1_W14- W1, WM-NS-A Chemia organiczna II polski średniozawansowany K_W01 K_U01 K_K01 11 KARTA PRZEDMIOTU Informacje ogólne WYDZIAŁ MATEMATYCZNO-PRZYRODNICZY. SZKOŁA NAUK ŚCISŁYCH UNIWERSYTET KARDYNAŁA STEFANA WYSZYŃSKIEGO W WARSZAWIE wiedza umiejętności kompetencje społeczne Efekty kształcenia i opis ECTS celem kształcenia jest uzyskanie podanych tu efektów w zakresie opisanym w punkcie 0. Specyficzne efekty kształcenia nazywa, opisuje syntezę, oraz wymienia właściwości i zastosowania związków organicznych należących do do grup omawianych w trakcie wykładów, rozpoznaje monosacharydy, disacharydy i polisacharydy oraz aminokwasy, objaśnia mechanizmy addycji nukleofilowej do grupy karbonylowej i związane z nimi reakcje kondensacji, rozpoznaje typowe dla omawianych grup związków reakcje utleniania, redukcji, przegrupowania, izomeryzacji i dehydratacji Metody weryfikacji 8. X1A_W01 CH1_W04 8.4 X1A_W01 CH1_W16 charakteryzuje wolne rodniki, karbokationy i karboaniony opisuje budowę podstawowych grup związków organicznych, m. in. makrocząstek biologicznych 8. CH1_U01-U0 posługuje się nomenklaturą związków organicznych 8.6 CH1_U01-U0 przewiduje podstawowe właściwości oraz reaktywność związków organicznych 8.7 CH1_U01-U0 proponuje metody syntezy związków organicznych 8.8 CH1_U01-U0 przewiduje produkty reakcji na podstawie znajomości omówionych mechanizmów reakcji 8.9 X1A_K04, K07 CH1_K0 włącza się w rozwiązywanie problemów podczas ćwiczeń 9 10 11 nakład 0 godziny 0 uczestnictwo w zajęciach 0 szacunkowy nakład pracy studenta przygotowanie do zajęć przygotowanie do weryfikacji 1 1 konsultacje z prowadzącym Informacje o zajęciach w cyklu: sem. 4, rok ak. 016/017 Okres (Rok/Semestr studiów) 1 semestr Typ zajęć, liczba godzin ćwiczenia audytoryjne, 0 Koordynatorzy dr hab. Rafał Szmigielski punkty ECTS 1,1 1,9

dr inż. Arkadiusz Listkowski 1 Prowadzący grup 1 14 1 Typ protokołu Typ przedmiotu Wymagania wstępne zaliczeniowy na ocenę obligatoryjny Przedmioty wprowadzające* Chemia organiczna I - W Zajęcia powiązane* Chemia organiczna II - W 16 17 18 18.1.0 Typ zajęć Liczba godzin Literatura Zakłada się, że studenci uzyskali punkty ECTS z przedmiotów wprowadzających i zaliczają zajęcia powiązane Zajęcia: Chemia organiczna II. Informacje wspólne dla wszystkich grup ćwiczenia audytoryjne 0 Literatura podstawowa 18.1.1 18.1. 18.1. 18.1.4 18..0 18..1 18.. 18.. 19 A. Zwierzak, Zadania i ćwiczenia z chemii organicznej, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 1997 A. Zwierzak, Zwięzły kurs chemii organicznej, Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej, 007 J. McMurry, Chemia organiczna, PWN, Warszawa 00, 007, 010 S. McMurry, Chemia organiczna. Rozwiązania problemów, PWN, Warszawa 01 Literatura uzupełniająca G. Patrick, Chemia organiczna, Krótkie wykłady, PWN, Warszawa 008 D. Buza, W. Sas, P. Szczeciński, Chemia organiczna. Kurs podstawowy, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 006 J. Clayden, N. Greeves, S. Warren, P. Wothers, Chemia organiczna, WNT, Warszawa 009-011 Kryteria oceniania weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć nazywa, opisuje syntezę, oraz wymienia właściwości i zastosowania 19.1 związków organicznych należących do do grup omawianych w trakcie wykładów, rozpoznaje monosacharydy, disacharydy i polisacharydy oraz aminokwasy, weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie nazywa, opisuje syntezę, oraz wymienia właściwości i zastosowania 19.1 związków organicznych należących do do grup omawianych w trakcie wykładów, rozpoznaje monosacharydy, disacharydy i 4, polisacharydy oraz aminokwasy,, ale nie spełnia weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie nazywa, opisuje syntezę, oraz wymienia właściwości i zastosowania 19.1 związków organicznych należących do do grup omawianych w trakcie wykładów, rozpoznaje monosacharydy, disacharydy i 4 polisacharydy oraz aminokwasy,, ale nie spełnia weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie nazywa, opisuje syntezę, oraz wymienia 19.1 właściwości i zastosowania związków organicznych należących do do grup omawianych w trakcie wykładów, rozpoznaje, monosacharydy, disacharydy i polisacharydy oraz aminokwasy,, ale nie spełnia weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych nazywa, opisuje syntezę, oraz wymienia właściwości i 19.1 zastosowania związków organicznych należących do do grup omawianych w trakcie wykładów, rozpoznaje monosacharydy, disacharydy i polisacharydy oraz aminokwasy,, ale nie spełnia weryfikacja nie wykazuje, że nazywa, opisuje syntezę, oraz wymienia właściwości i zastosowania związków organicznych 19.1 należących do do grup omawianych w trakcie wykładów, rozpoznaje monosacharydy, disacharydy i polisacharydy oraz aminokwasy,, ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę strona z 7

weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć objaśnia mechanizmy addycji nukleofilowej do grupy karbonylowej i 19. związane z nimi reakcje kondensacji, rozpoznaje typowe dla omawianych grup związków reakcje utleniania, redukcji, przegrupowania, izomeryzacji i dehydratacji weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie objaśnia mechanizmy addycji nukleofilowej do grupy karbonylowej i 19. związane z nimi reakcje kondensacji, rozpoznaje typowe dla omawianych grup związków reakcje utleniania, redukcji, 4, przegrupowania, izomeryzacji i dehydratacji, ale nie spełnia weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie objaśnia mechanizmy addycji nukleofilowej do grupy karbonylowej i 19. związane z nimi reakcje kondensacji, rozpoznaje typowe dla omawianych grup związków reakcje utleniania, redukcji, 4 przegrupowania, izomeryzacji i dehydratacji, ale nie spełnia weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie objaśnia mechanizmy addycji nukleofilowej do 19. grupy karbonylowej i związane z nimi reakcje kondensacji, rozpoznaje typowe dla omawianych grup związków reakcje, utleniania, redukcji, przegrupowania, izomeryzacji i dehydratacji, ale nie spełnia weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych objaśnia mechanizmy addycji nukleofilowej do grupy 19. karbonylowej i związane z nimi reakcje kondensacji, rozpoznaje typowe dla omawianych grup związków reakcje utleniania, redukcji, przegrupowania, izomeryzacji i dehydratacji, ale nie spełnia weryfikacja nie wykazuje, że objaśnia mechanizmy addycji nukleofilowej do grupy karbonylowej i związane z nimi reakcje 19. kondensacji, rozpoznaje typowe dla omawianych grup związków reakcje utleniania, redukcji, przegrupowania, izomeryzacji i dehydratacji, ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę 19. weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć charakteryzuje wolne rodniki, karbokationy i karboaniony weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie charakteryzuje wolne rodniki, karbokationy i karboaniony, ale nie spełnia 19. 4, weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie charakteryzuje wolne rodniki, karbokationy i karboaniony, ale nie 19. 4 spełnia weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie charakteryzuje wolne rodniki, karbokationy i 19., karboaniony, ale nie spełnia weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych charakteryzuje wolne rodniki, karbokationy i karboaniony, ale 19. nie spełnia 19. weryfikacja nie wykazuje, że charakteryzuje wolne rodniki, karbokationy i karboaniony, ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć opisuje budowę podstawowych grup związków organicznych, m. in. 19.4 makrocząstek biologicznych strona z 7

weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie opisuje budowę podstawowych grup związków organicznych, m. in. 19.4 4, makrocząstek biologicznych, ale nie spełnia weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie opisuje budowę podstawowych grup związków organicznych, m. in. 19.4 4 makrocząstek biologicznych, ale nie spełnia weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie opisuje budowę podstawowych grup związków 19.4, organicznych, m. in. makrocząstek biologicznych, ale nie spełnia weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych opisuje budowę podstawowych grup związków organicznych, 19.4 m. in. makrocząstek biologicznych, ale nie spełnia weryfikacja nie wykazuje, że opisuje budowę podstawowych grup związków organicznych, m. in. makrocząstek biologicznych, 19.4 ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę 19. weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć posługuje się nomenklaturą związków organicznych weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie posługuje się nomenklaturą związków organicznych, ale nie spełnia 19. 4, weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie posługuje się nomenklaturą związków organicznych, ale nie spełnia 19. 4 weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie posługuje się nomenklaturą związków 19., organicznych, ale nie spełnia weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych posługuje się nomenklaturą związków organicznych, ale nie 19. spełnia 19. weryfikacja nie wykazuje, że posługuje się nomenklaturą związków organicznych, ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć przewiduje podstawowe właściwości oraz reaktywność związków 19.6 organicznych weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie przewiduje podstawowe właściwości oraz reaktywność związków 19.6 4, organicznych, ale nie spełnia strona 4 z 7

weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie przewiduje podstawowe właściwości oraz reaktywność związków 19.6 4 organicznych, ale nie spełnia weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie przewiduje podstawowe właściwości oraz 19.6, reaktywność związków organicznych, ale nie spełnia weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych przewiduje podstawowe właściwości oraz reaktywność 19.6 związków organicznych, ale nie spełnia weryfikacja nie wykazuje, że przewiduje podstawowe właściwości oraz reaktywność związków organicznych, ani że spełnia 19.6 kryteria na wyższą ocenę 19.7 weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć proponuje metody syntezy związków organicznych weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie proponuje metody syntezy związków organicznych, ale nie spełnia 19.7 4, weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie proponuje metody syntezy związków organicznych, ale nie spełnia 19.7 4 weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie proponuje metody syntezy związków 19.7, organicznych, ale nie spełnia weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych proponuje metody syntezy związków organicznych, ale nie 19.7 spełnia 19.7 weryfikacja nie wykazuje, że proponuje metody syntezy związków organicznych, ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć przewiduje produkty reakcji na podstawie znajomości omówionych 19.8 mechanizmów reakcji weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie przewiduje produkty reakcji na podstawie znajomości omówionych 19.8 4, mechanizmów reakcji, ale nie spełnia weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie przewiduje produkty reakcji na podstawie znajomości omówionych 19.8 4 mechanizmów reakcji, ale nie spełnia strona z 7

weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie przewiduje produkty reakcji na podstawie 19.8, znajomości omówionych mechanizmów reakcji, ale nie spełnia weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych przewiduje produkty reakcji na podstawie znajomości 19.8 omówionych mechanizmów reakcji, ale nie spełnia weryfikacja nie wykazuje, że przewiduje produkty reakcji na podstawie znajomości omówionych mechanizmów reakcji, ani że 19.8 spełnia kryteria na wyższą ocenę 19.9 weryfikacja wykazuje, że bez uchwytnych niedociągnięć włącza się w rozwiązywanie problemów podczas ćwiczeń weryfikacja wykazuje, że niemal w pełni poprawnie włącza się w rozwiązywanie problemów podczas ćwiczeń, ale nie spełnia 19.9 4, weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie włącza się w rozwiązywanie problemów podczas ćwiczeń, ale nie 19.9 4 spełnia weryfikacja wykazuje, że w znacznym stopniu poprawnie lecz niekonsystentnie włącza się w rozwiązywanie problemów 19.9, podczas ćwiczeń, ale nie spełnia weryfikacja wykazuje, że w większości przypadków testowych włącza się w rozwiązywanie problemów podczas ćwiczeń, ale nie 19.9 spełnia 19.9 weryfikacja nie wykazuje, że włącza się w rozwiązywanie problemów podczas ćwiczeń, ani że spełnia kryteria na wyższą ocenę 19.10 Ocena końcowa x jest wyznaczana na podstawie wartości PRAWDA st(w)=, jeśli 4, < w; st(w)= 4,, jeśli 4, < w 4,; st(w)= 4, jeśli,7 < w 4,; st(w)=,, jeśli, < w,7; st(w)=, jeśli,7 < w,; st(w)=, jeśli w,7 oraz na bazie podanej niżej reguły: jeśli każda z ocen końcowych za zajęcia powiązane jest pozytywna i ich średnia wynosi y, to x wyznacza się ze wzoru x=st((y+z)/), gdzie z jest średnią ważoną ocen z przeprowadzonych weryfikacji, w których wagi ocen z egzaminów wynoszą, a wagi ocen z innych form weryfikacji są równe 1 jeśli choć jedną oceną końcową z zajęć powiązanych jest lub nzal, to x=. 0 0.0 Zakres tematów Opis Czas 0.1 Alkohole i tiole. 0. Etery, epoksydy i sulfidy. h 0. Aldehydy i ketony. 0.4 Kwasy karboksylowe. 0. Kolokwium. h 0.6 Pochodne kwasów karboksylowych. 0.7 Nitryle i nitrozwiązki. h 0.8 Aminy. 0.9 Podsumowanie. h strona 6 z 7

0.10 Kolokwium. h metoda ćwiczebna 1 Metody dydaktyczne * Symbole po nazwach przedmiotów oznaczają: - K konwersatorium, - W wykład, - A ćwiczenia audytoryjne, - R zajęcia praktyczne, - P ćwiczenia projektowe, x - L ćwiczenia laboratoryjne, - E e-zajęcia, - T zajęcia towarzyszące. strona 7 z 7