Świąteczny niezbędnik Nie wiem jak jest u Was, ale w mojej rodzinie Wigilia bez śledzia oraz Boże Narodzenie bez chrzanu się po prostu nie liczą, tak więc niniejszym uchylę rąbka rodzinnej tajemnicy No i jeszcze buraczany zakwas. Bez niego też nie da rady. A zatem chrzan.
Niby czym może zaskoczyć nasz chrzan? Ano może. Wszyscy go uwielbiamy, acz daleka od własnoręcznego tarcia pozostawiam tę katorżniczą czynność innym i wybieram sprawdzoną wersję ze słoika. Ale nie może być jakiś byle jaki. W grę wchodzi wyłącznie Polonaise. Tu, przy zakupach, zalecam wzmożoną czujność saperską, bowiem od niedawna również i Krakus ma granatową zakrętkę i łudząco przypomina mojego poloneza, a to nie to samo. Zwykle nie podaję nazw producentów, ale tutaj akurat ma to kolosalne znaczenie Wracając do rzeczy. Kupujemy dowolną ilość chrzanu. Proporcje również są kwestią gustu, ale na zdjęciu dobrze widać, ile czego przypada na jeden słoik. Przekładamy chrzan na gęste sitko i pozostawiamy do czasu aż płyn całkowicie wycieknie. Trwa to długo, więc pomagam, regularnie dociskając łyżką. Następnie przekładam odciśnięty chrzan do miski i dodaję sporą ilość drobniutko posiekanych jaj na twardo. Ugotowane jajka obieram zatem ze skorupek, stawiam garnek na podłodze i bezlitośnie traktuję jajca tłuczkiem do ziemniaków. Następnie dodaję do smaku odrobinę soli i cukru, a na sam koniec trochę tłustej, słodkiej
śmietany. Tu ilość wedle uznania, bowiem śmietanę dodajemy w zależności od oczekiwanej konsystencji. Chrzan przekładamy do słoików i gotowe. W lodówce wytrzymuje nawet do Wielkanocy A teraz nasz rodzinny śledzik. Składniki podaję na oko, proporcje dobrze widać na zdjęciu. śledzie marynowane jajka na twardo cebula/szalotka jabłko kiszony ogórek śmietana musztarda do smaku sól/ pieprz do smaku.
Obieram śledzie ze skóry i kroję je na kawałki. Najlepiej takie na jeden kęs. Zazwyczaj wybieram śledzie łagodne w smaku, ale jak wiadomo, różnie z tym bywa, zatem jeśli czasem zdarzy mi się trafić na wersję ostrzejszą, moczę śledzie w mleku prze kilka godzin. Ogórek, jabłko, jajka i cebulę kroję w całkiem spore kawałki, ponieważ lubię jak wszystko chrupie Na koniec dodaję przyprawy, śmietanę i odrobinę musztardy do smaku, i wstawiam na noc do lodówki, żeby się wszystko porządnie przegryzło do rana. Połączenie różnych struktur i smaków w jednym. Niebo w gębie! Przysięgam!
No i na koniec jeszcze zakwas z buraków. Przygotowuję go od niedawna, ale w mojej kuchni ostatnio słój ma już stałe miejsce. Dobry zakwas potrzebuje trochę czasu, więc warto pomyśleć o nim trochę wcześniej. Zwykle potrzebuje około pięciu dni, ale bywa, że trwa to trochę dłużej. Spryciarze, chcący przyspieszyć proces kiszenia, dodają czasem nieco soku z kiszonej kapusty. Też dobrze Składniki: 2-2,5 kg buraków 6-8 ząbków czosnku kawałek korzenia chrzanu ok. 7 cm kilka listków laurowych lub łyżeczka liści zmielonych kilkanaście ziaren jałowca lub łyżeczka ziaren zmielonych kilka ziaren ziela angielskiego lub ½ łyżeczki ziaren zmielonych kilka lekko rozgniecionych ziarenek pieprzu
3-4 litry solanki Buraki obrać i pokroić w cienkie plastry, czosnek i chrzan pokroić na kawałki, dodać przyprawy. Te których nie macie z łatwością znajdziecie w ofercie sklepu internetowego Swojski Wyrób. Całość przemieszać i na koniec zalać całkowicie wystudzoną solanką. No i poczekać 5 dni, aż w słoju ukażą się lecące do góry bąbelki, a na wierzchu utworzy się biała pianka. Gotowe.
WESOŁYCH ŚWIĄT! BIGOS
W Święta może zabraknąć różnych rzeczy, ale na pewno nie bigosu. Przynajmniej u mnie. Musi być i koniec. Jak kraj długi i szeroki w każdym domu bigos smakuje nieco inaczej. Pozwólcie, że zdradzę Wam przepis na mój wariant uwielbiany przez całą rodzinę. Oczywiście z kaloriami będzie na bogato. W końcu jak kraść to miliony a jak grzeszyć to bigosem Składniki: 1,5 kg kapusty kiszonej 1 cebula 1 kg wołowiny 4 garście suszonych podgrzybków 30 dkg wędzonego boczku 0,5 kg wiejskiej kiełbasy 0,2 kg wędzonej szynki 2 łyżki miodu 200 ml jasnego piwa 200 ml czerwonego wytrawnego wina 2 łyżki sosu sojowego
2 łyżeczki koncentratu pomidorowego 20 g masła 2 ząbki czosnku sól Przyprawy (po łyżeczce): mielona kolendra, mielony kminek, suszony lubczyk, mielony pieprz, majeranek, kurkuma. No dobra. Mamy kapustę i resztę składników, więc zaczynamy od zalania 3 garści grzybów wodą (1,5 litra max) w garnku. Resztę grzybów na razie odłóżcie na bok. Garnek na gaz, lekko osolić i gotować do miękkości grzybów. Broń boże nie odcedzać ani nie pozbywać się wywaru bo właściwie to o niego nam tu głównie chodzi. W międzyczasie szykujemy spory garnek do którego wrzucamy kapustę. Można ją trochę pokroić, ale nie trzeba. Można nieco odcisnąć, ale co kto lubi. Ja lubię bigos o wyraźnym smaku, więc nie odciskam wcale.
Kapustę zalewamy wywarem grzybowym z zawartością. Grzybów nie kroimy, bo i po co? Dolewamy wino i piwo i wstawiamy garnek na mały gaz. Żadnej wody w bigosie! Boczek, szynkę i cebulę kroimy w kostkę. Smażymy i dorzucamy do garnka z kapustą. Mięso wołowe kroimy w dość dużą kostkę i smażymy prawie do spalenia. Ma być bardzo ciemne. Odda potem dzięki temu kolor kapuście. Kiełbasę kroimy w plasterki i również podsmażamy. Wrzucamy do kapusty. Teraz czas na całą resztę przypraw i składników. Wszystko dokładamy do bigosu i niespiesznie gotujemy na małym ogniu pod przykryciem. To jest ten moment, w którym dorzucamy resztę suszonych grzybów. Spiją nadmiar płynu i dodadzą jeszcze więcej aromatu. Dobry bigos gotuje się trzy dni. Pierwszego dnia około 5 godzin a potem wystawiamy garnek na noc na zewnątrz. Ma się sama dość szybko schłodzić. Idealnie by było, gdyby był lekki mróz Następnego dnia wyciągamy garnek i ponownie przez minimum 5 godzin gotujemy na małym ogniu pod przykryciem. Potem ponownie procedura chłodzenia na zewnątrz i jak się zapewne domyślacie następnego dnia ponowne gotowanie Teraz bigos jest już właściwie gotowy. Można go nieco odparować z nadmiaru sosu gotując jeszcze trochę już bez przykrycia. Niektórzy mówią, że dobry bigos musi się przypalić. Moim zdaniem nie musi. Ale to rzecz jasna opinia subiektywna Wesołych Świąt i smacznego bigosu!
Żabie udka
Nigdy jakoś mi z tą żabą nie było po drodze. Nawet we Francji nie przyszło mi do głowy, żeby zjeść ten osławiony przysmak, bo wolałam ślimaki. Tym bardziej w Polsce żaby nie mieściły się w kręgu moich kulinarnych zainteresowań, a to głównie dlatego, że byłam święcie przekonana, iż ich przyrządzenie musi być arcyskomplikowane. A tu się okazało, że wcale nie. Totalna łatwizna. Przeczytałam kilka przepisów, a właściwie pomysłów, no i tak pokombinowałam, że zrobiłam własny. Być może jest to wynikiem fartu nowicjusza, bo wyszło po prostu genialnie, zatem biegusiem śpieszę do Was z przepisem na osławione żabie udka.
Składniki żabie udka ok. 40 dkg sok z 1 cytryny ½ główki czosnku sól/pieprz łyżka mąki do oprószenia pęczek natki pietruszki 2 solidne łyżki masła klarowanego
Udka wymoczyć w mleku przez kilka godzin, następnie umyć i odsączyć. Posypać solą, pieprzem i na chwilę odstawić. Czosnek przecisnąć przez praskę i wymieszać z sokiem z cytryny. Udka umieścić w tak przygotowanej zaprawie i odstawić przynajmniej na godzinę, od czasu do czasu mieszając. No, czyli już większość roboty za nami Teraz odpalamy piekarnik na full, masło klarowane rozgrzewamy na patelni i bierzemy się do pracy. Udka wyjąć z zaprawy, delikatnie oprószyć mąką i smażyć na patelni po kilka minut z każdej strony, aż się zrumienią. Przy odwracaniu uważamy, żeby się nie rozpadły. Zasadniczo na tym etapie można by było poprzestać, ale nie bójmy się pójść jeszcze o krok dalej Ostrożnie przekładamy usmażone żabie udka do małej brytfanki i posypujemy drobno posiekaną natką. Do masła oraz resztek,
które zostały na patelni, wlewamy pozostałość z wcześniejszej marynaty, czyli sok z cytryny z czosnkiem. Szybko całość podgrzewamy, po czym polewamy tym nasze udka. W sensie, że żabie, nie własne I do piekarnika. Mniej więcej na 15-20 minut. Brakowało mi jakiegoś fajnego dodatku, więc w połowie pieczenia dorzuciłam do środka cienkie kromki z bagietki, spryskane mgiełką oleju czosnkowego i posypane mieszanką ziół. No i tyle. Palce lizać. Smacznego! Ja kumam
Kebson Wersja domowa jest doskonałą alternatywą dla kebabów kupowanych, o których jakości krążą legendy. Nie będziemy się tu rzecz jasna spierać, czy kupowane kebaby jeść, czy nie. Przyjmijcie do wiadomości, że wariant wykonany w domy jest smaczny i zdrowy. A co z tą wiedzą zrobicie to już Wasza sprawa Żeby kebab był kebabem potrzebne jest mięcho, sos tzatziki i pita, w którą to wszystko zawiniemy. Plus nieco warzyw. I nie, nie chodzi tu o kapustę, którą bez pojęcia są nadziewane buły kebabopodobne kupowane w ulicznych budkach. Pomidory i cebula wystarczą No dobra, to najpierw mięso, bo będzie potrzebowało najwięcej czasu.
Składniki na mięso: 600 g mięsa z kurczaka (z piersi i innych części) 4 łyżki jogurtu greckiego 1 mała cebula 2 ząbki czosnku Sól i pieprz do smaku Przyprawy (po łyżeczce): harissa, shoarma czerwona, kmin rzymski, oregano. I od razu wyjaśniam, że wszystkie potrzebne przyprawy kupicie w sklepie Swojski Wyrób
Piekarnik rozgrzewamy do 170 stopni. Mięso kroimy w nieduże paski. Cebulę i czosnek drobno siekamy. W misce mieszamy wszystkie składniki, czyli mięso, cebulę z czosnkiem, jogurt i przyprawy. Wykładamy do naczynia żaroodpornego i zapiekamy przez 25 minut. Po tym czasie nie wyłączamy piekarnika, a wręcz przeciwnie, podnosimy temperaturę do 220 stopni. Upieczony kurczak zacznie nam się teraz ładnie przyrumieniać. Potrwa to około 10 minut. Składniki na pity (8 sztuk) 400 g mąki pszennej 4 g suszonych drożdży Łyżeczka cukru Spora szczypta soli Łyżeczka oliwy z oliwek 200 ml ciepłej wody 4 łyżki jogurtu greckiego
Przepis jest banalny. Na dno miski wlewamy ciepłą wodę. Dodajemy drożdże i cukier. Mieszamy i czekamy chwilę aż zaczną pracować. Następnie dodajemy pozostałe składniki i mieszamy. Gdy składniki się połączą to posypujemy blat mąką i wykładamy ciasto. Wyrabiamy do momentu, gdy stanie się elastyczne. Wkładamy do miski, nakrywamy ściereczką i zostawiamy na 20 minut do wyrośnięcia. No dobrze. Kurczak się piecze, ciasto wyrasta, więc mamy chwilę, żeby zająć się tzatziki. Składniki: 400 g jogurtu greckiego Ząbek czosnku Pół zielonego ogórka Kilka kropli soku z cytryny Szczypta soli
Gałązka mięty Ogórka obieramy i usuwamy gniazdo nasienne. Pozostałą część trzemy na grubych oczkach tarki. Teraz ogórka trzeba dłonią odsączyć z soku. Ząbek czosnku ścieramy a miętę siekamy. W misce łączymy wszystkie składniki. Sos warto schłodzić w lodówce przed podaniem. Wracamy do naszego ciasta. Dzielimy je na 8 części. Z każdej formujemy małą kulkę. Wałkujemy na względnie równe placki. Pieczemy po kolei na suchej teflonowej patelni przez około 2-3 minuty na każdej stronie. Do dekoracji: Pokrojony pomidor Pokrojona cebula Opcjonalnie: upieczone frytki Mięso wyciągamy z piekarnika. Układamy je na upieczonych
plackach, dodajemy tzatziki, nieco pomidora i cebuli. Możemy dodać po parę frytek. Zawijamy nasze kebsony w papier i z miną dumnego właściciela domowej budki z kebabami wydajemy przygotowane przez nas danie