BIOMECHANIKA KRĘGOSŁUPA. Stateczność kręgosłupa

Podobne dokumenty
Podstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie

Wytrzymałość Konstrukcji I - MEiL część II egzaminu. 1. Omówić wykresy rozciągania typowych materiałów. Podać charakterystyczne punkty wykresów.

Wyboczenie ściskanego pręta

Drgania poprzeczne belki numeryczna analiza modalna za pomocą Metody Elementów Skończonych dr inż. Piotr Lichota mgr inż.

Zakres wiadomości na II sprawdzian z mechaniki gruntów:

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2014/15

Analiza fundamentu na mikropalach

Defi f nicja n aprę r żeń

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2015/16

Osiadanie kołowego fundamentu zbiornika

Podstawowe pojęcia wytrzymałości materiałów. Statyczna próba rozciągania metali. Warunek nośności i użytkowania. Założenia

SPRAWDZENIE PRAWA HOOKE'A, WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA, WSPÓŁCZYNNIKA POISSONA, MODUŁU SZTYWNOŚCI I ŚCIŚLIWOŚCI DLA MIKROGUMY.

Wytrzymałość Materiałów

KONSTRUKCJE DREWNIANE I MUROWE

Przykład obliczeniowy wyznaczenia imperfekcji globalnych, lokalnych i efektów II rzędu P3 1

Metoda elementów skończonych w badaniach zestawu stabilizującego segment kręgosłupa

Projektowanie elementów z tworzyw sztucznych

Analiza stateczności zbocza

Rozdział 5 WYBRANE ZAGADNIENIA Z WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW W ODNIESIENIU DO TKANEK CZŁOWIEKA

Symulacja procesu wtrysku - Obudowa miernika

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 11: Moduł Younga

6. ZWIĄZKI FIZYCZNE Wstęp

STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA

WPŁYW STABILIZACJI PRZEDNIEJ NA BIOMECHANIKĘ ODCINKA SZYJNEGO KRĘGOSŁUPA CZŁOWIEKA

Modele materiałów

Opis efektów kształcenia dla modułu zajęć

Rys Przykładowe krzywe naprężenia w funkcji odkształcenia dla a) metali b) polimerów.

POŁĄCZENIA KRĘGOSŁUPA

Rodzaje obciążeń, odkształceń i naprężeń

Analiza stanu przemieszczenia oraz wymiarowanie grupy pali

Fizyczne właściwości materiałów rolniczych

ZMĘCZENIE MATERIAŁU POD KONTROLĄ

Modelowanie Wspomagające Projektowanie Maszyn

FIZYKA METALI - LABORATORIUM 6 Wyznaczanie modułu sztywności metodą wahadła torsyjnego

Nauka o Materiałach. Wykład VIII. Odkształcenie materiałów właściwości sprężyste. Jerzy Lis

STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA

STATYCZNA PRÓBA SKRĘCANIA

WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA METODĄ STRZAŁKI UGIĘCIA

Mechanika i Budowa Maszyn

Spis treści. Wstęp Część I STATYKA

CIEPLNE I MECHANICZNE WŁASNOŚCI CIAŁ

Wytrzymałość Materiałów

Wyznaczanie modułu sprężystości za pomocą wahadła torsyjnego

Rys. 32. Widok perspektywiczny budynku z pokazaniem rozmieszczenia kratownic

ANALIZA OBCIĄŻEŃ KRĘGOSŁUPA SZYJNEGO W PRZYPADKU ZASTOSOWANIA STABILIZACJI

BIOMECHANIKA NARZĄDU RUCHU CZŁOWIEKA

11. WŁASNOŚCI SPRĘŻYSTE CIAŁ

Wytrzymałość Materiałów

Przykłady obliczeń belek i słupów złożonych z zastosowaniem łączników mechanicznych wg PN-EN-1995

Spis treści Rozdział I. Membrany izotropowe Rozdział II. Swobodne skręcanie izotropowych prętów pryzmatycznych oraz analogia membranowa

SPRAWOZDANIE Z BADAŃ

PRZEPISY PUBLIKACJA NR 19/P ANALIZA STREFOWEJ WYTRZYMAŁOŚCI KADŁUBA ZBIORNIKOWCA

SPRAWOZDANIE Z BADAŃ

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z PRZEDMIOTU: KONSTRUKCJE BUDOWLANE klasa III Podstawa opracowania: PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK BUDOWNICTWA

Materiały do laboratorium Przygotowanie Nowego Wyrobu dotyczące metody elementów skończonych (MES) Opracowała: dr inŝ.

Wyznaczanie współczynnika sprężystości sprężyn i ich układów

(R) przy obciążaniu (etap I) Wyznaczanie przemieszczenia kątowego V 2

Metoda Elementów Skończonych - Laboratorium

Egzamin z MGIF, I termin, 2006 Imię i nazwisko

15. Przedmiot: WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW Kierunek: Mechatronika Specjalność: Elektroautomatyka okrętowa Rozkład zajęć w czasie studiów Liczba godzin

MECHANIKA KRĘGOSŁUPA

Projekt belki zespolonej

Temat: Mimośrodowe ściskanie i rozciąganie

WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA PRZEZ ZGINANIE

WSTĘP DO TEORII PLASTYCZNOŚCI

Recenzja rozprawy doktorskiej

DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu

Liczba godzin Liczba tygodni w tygodniu w semestrze

J. Szantyr - Wykład 3 Równowaga płynu

LABORATORIUM ELEKTROAKUSTYKI. ĆWICZENIE NR 1 Drgania układów mechanicznych

Symulacja Analiza_stopa_plast

OBLICZENIA STATYCZNE konstrukcji wiaty handlowej

Analiza osiadania terenu

Wytrzymałość Materiałów

Olga Kopacz, Adam Łodygowski, Krzysztof Tymber, Michał Płotkowiak, Wojciech Pawłowski Poznań 2002/2003 MECHANIKA BUDOWLI 1

Dr inż. Janusz Dębiński

Metoda Elementów Skończonych

9. PODSTAWY TEORII PLASTYCZNOŚCI

Obciążenia. Wartość Jednostka Mnożnik [m] oblicz. [kn/m] 1 ciężar [kn/m 2 ]

Obliczanie sił wewnętrznych w powłokach zbiorników osiowo symetrycznych

Symulacja Analiza_belka_skladan a

Naprężenia, przemieszczenia, odkształcenia Właściwości materiałów. dr hab. inż. Tadeusz Chyży Katedra Mechaniki Konstrukcji

Analiza I i II rzędu. gdzie α cr mnożnik obciążenia krytycznego według procedury

Pręt nr 1 - Element żelbetowy wg. PN-B-03264

Symulacja Analiza_moc_kosz_to w

Politechnika Białostocka

Ć W I C Z E N I E N R M-2

Materiały pomocnicze do wykładów z wytrzymałości materiałów 1 i 2 (299 stron)

- Celem pracy jest określenie, czy istnieje zależność pomiędzy nośnością pali fundamentowych, a temperaturą ośrodka gruntowego.

BIOMECHANICZNE PARAMETRY CHODU CZŁOWIEKA PO REKONSTRUKCJI WIĘZADŁA KRZYŻOWEGO PRZEDNIEGO. Sławomir Winiarski

Drgania - zadanka. (b) wyznacz maksymalne położenie, prędkość i przyspieszenie ciała,

Politechnika Poznańska Wydział Budowy Maszyn i Zarządzania

PROJEKT TECHNICZNY MECHANIZMU CHWYTAKA TYPU P-(O-O-O)

SYMULACJA NUMERYCZNA ZAGADNIENIA KONTAKTU NA PRZYKŁADZIE PRÓBY ZGINANIA RURY

MECHANIKA PRĘTÓW CIENKOŚCIENNYCH

Przykład Łuk ze ściągiem, obciążenie styczne. D A

ĆWICZENIE 1. (8.10) Rozciąganie statycznie wyznaczalne, pręty o skokowo zmiennym przekroju, kratownice, Obciążenia termiczne.

α k = σ max /σ nom (1)

Andrzej Marynowicz. Konstrukcje budowlane Budownictwo drewniane

MATERIAŁOZNAWSTWO vs WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW

Transkrypt:

BIOMECHANIKA KRĘGOSŁUPA Stateczność kręgosłupa

Wstęp

Pojęcie stateczności

Małe zakłócenie kątowe Q Q k 1 2 2 spadek energii potencjalnej przyrost energii w sprężynie V Q k 1 2 2 Q Stabilna równowaga występuje gdy energia potencjalna układu osiąga minimum

Energia potencjalna układu Q k Q V 2 2 1 a asin h 2 2 1 ) ( ) cos (1 sin h a h a 2 2 1 2 2 2 2 1 2 2 1 ) ( ) ( ) ( ) ( h Q ka ka h Q V 2 ka Qh 2 a h Q k kryt

Układ obrócony o kąt k kryt Q h cos a 2 a sin

Mięsień w rozważanym układzie k kryt Q h 2 a sztywność mięśnia q współczynnik sztywności mięśnia q 40 k q F L siła w mięśniu długość mięśnia

Stateczność stawu skokowego

P

Zmiana energii potencjalnej 2 2 1 ) ( V Q M V ] cos ) ( sin [ )] cos( [cos 2 2 1 l l V 2! cos sin cos ) cos( 2 a x a x a x a

Zmiana energii potencjalnej V M Q V ( 1 2 2 ) V l[ sin 1 2 ( ) cos ] 2 ozn. a l sin h l cos V V 1 V 2 V ( M Q ) V 1 a 1 2 2 ( Q h ) 2 ( )

Warunek równowagi V V 1 V 2 V ( M Q ) 1 a V ( Q h ) ( 1 2 2 2 ) V 0 dla 0 czyli V 1 0 zatem dla 0 M Q a

Równowaga stateczna V V 1 V 2 ( M Q ) 2 V1 a 1 V2 ( Q h ) 2 ( ) V 0 dla 0 V 0 2 dla 0 kryt kryt Q h

Stateczność wahadła Warunek równowagi M Q a Q l sin Warunek stateczności kryt Q h Q l cos kryt

Sztywność stawu skokowego kryt Q h Bendix i in. zbadali 18 kobiet, średni wzrost 166 cm, średnia waga 55,7 (2Q 550 N), a = 63 mm kryt h 1 5500,9 248 Nm/ rad Q 2 M 2 1 Qa 5500,06317, 3 Nm

Sztywność stawu skokowego kryt Q h 248 Nm/ rad 0 M 0 = 35 Nm/rad, = 12,4 rad -1 0 M 3512,417,3 252 Nm/rad Hunter i Kearney

Model przestrzenny F= Q

F= Q Wykres stateczności modelu przestrzennego

Model kręgosłupa

Siły działające w przekroju przez krążek międzykręgowy

Siła w mięśniach prostownika grzbietu F= Q

Mięsień wielodzielny

Wyniki

BIOMECHANIKA KRĘGOSŁUPA Poro-sprężysty model segmentu ruchowgo kręgosłupa siła poosiowa moment gnący siła ścinająca z płaszczyzna środkowa dysku y x

Skład krążka międzykręgowego Względna zawartość trzech głównych składników w: jądrze miażdżystym, pierścieniu włóknistym oraz płytce chrzęstnej końcowej

Model segmentu ruchowego

Ciało poro-sprężyste porowatość V p - objętości płynu V - całkowita objętość ciała V s - objętość fazy stałej

Konsolidacja próbki ziemi

Model MES 1D

Rozwiązanie

Konsolidacja próbki

Model matematyczny

Forma słaba zagadnienia

Równania MES Metoda Newmarka

Model osiowo-symetryczny

Model MES 2D

Obciążenie dowolne Model osiowo-symetryczny, obciążenia rozwijane w szeregi Fouriera

Wyniki dla ściskania 1000 N

Zmiana wysokości w czasie

Ścinanie siłą 100 N

Zginanie t =

Ściskanie dla czasu t = 1000 s Rozkład ciśnienia płynu Przemieszczenia promieniowe

Weryfikacja wyników z danymi eksperymentalnymi

Model MES dysku 3D

Przemieszczenia w płaszczyźnie strzałkowej t = 0 t =

Przemieszczenia dysku w skłonie do przodu deformacja x 5 Przemieszczenia w kierunku osi strzałkowej (przednio - tylne)

Deformacja dysku L4-L5 (powiększona 5 razy) a) t = 0 b) t = a) w chwili przyłożenia siły b) w stanie końcowym (bez ciśnienia płynu)

MODELOWANIE I BADANIE SEGMENTU RUCHOWEGO KRĘGOSŁUPA Z UWZGLĘDNIENIEM POROSPRĘŻYSTOŚCI TKANEK Najważniejsze zagadnienia uwzględnione w modelu 1. ciśnienie w płynie 2. anizotropowa struktura pierścienia włóknistego 3. ciśnienie wchłaniania (osmotyczne)

Model dysku Założenia dotyczące materiału poro-sprężystego: a) jednorodność; b) skończone odkształcenia; c) anizotropię, materiał podlega prawu Hooke'a; d) że przepływem płynu rządzi liniowe prawo Darcy'ego; e) zależność przepuszczalności ośrodka od porowatości (deformacji); f) nielepkość płynu; g) nieściśliwość faz; h) równowagę wolnych jonów w płynie.

Model segmentu ruchowego

Model segmentu ruchowego Na rys. pominięto więzadła i jądro miażdżyste

Włókna - specjalny element kompozytowy ZIB - 20

Opracowanie elementu Wszystkie zależności wyznaczone zostały analitycznie, bez stosowania całkowania numerycznego. 3 2 3 1 x *3 v t x *2 1 2 z y x x *1 s Element rodzimy Element dziedziczny

Weryfikacja elementu zbrojonego włóknami Wyniki doświadczalne rozciągania fragmentów pierścienia włóknistego 0,35 0,3 0,25 odkształcenie 0,2 0,15 0,1 eksp. MES 0,05 0 0 1 2 3 4 5 6 7 naprężenie [MPa] E g = 1 MPa - moduł Younga materiału osnowy, g = 0,2 - stała Poissona materiału osnowy, EA = 500 N - parametr określający sztywność włókien, 0 = 42 - początkowy kąt nachylenia włókien.

Model chrząstki stawowej

Ciśnienie osmotyczne FCD 2 c p B efekt. - ciśnienie osmotyczne FCD - gęstość ładunków związanych FCD FCD FCD W W efekt. 0 efekt. FCD 0 0 EF W0 W W C w H O 0 kol ( IF ) 2 FCD 0 - gęstość ładunków związanych odniesiona do całej masy tkanki W 0 ; W H2 O - całkowita masa wody w tkance; W EF - masa wody poza włóknami kolagenowymi; W 0 - całkowita, początkowa masa tkanki; w (IF) - masa wody we włóknach kolagenowych (niedostępna dla PG) na gram kolagenu; C kol - masa kolagenu na gram całkowitej, początkowej masy tkanki. Urban - 1979

. Ciśnienie osmotyczne w c IF 0,76 0,85exp 3,8 p 1 FCDefekt. FCD0 J C w kol ( IF ) W modelu MES ciśnienie osmotyczne uwzględniono p p c p Warunek dodatkowy p p c (1 p { {

Obciążenie siła poosiowa moment gnący siła ścinająca z płaszczyzna środkowa dysku y x

Ciśnienie płynu

Profilogram ciśnienia płynu 2,5 2 1,5 1 0,5 0 0 10 20 30 40 50 3 2 1 0 0 10 20 30 40 a) wynik obliczeń modelu. Czas 2 min. [MPa] b) przykładowy wynik badań eksperymentalnych [1], dla horyzontalnego położenia miernika.

Zmiana ciśnienia płynu w czasie, pod obciążeniem 1000 N CIŒNIENIE CIŚNIENIE PŁYNU P YNU [MPa] t = 1 min t = 10 min t = 60 min

deformacja x 3 Ciśnienie płynu w dysku segmentu ruchowego Obciążenie momentem siły o wartości 10 Nm [MPa] [MPa] Bez uwzględnienia ciśnienia osmotycznego deformacja x3 Z uwzględnieniem ciśnienia osmotycznego deformacja x3

Ścinanie w płaszczyźnie strzałkowej Do górnej powierzchni trzonu kręgu L3 przyłożona została siła pozioma 100 N skierowana do przodu [mm] [mm] model bez włókien Przemieszczenia pionowe model z włóknami

Ścinanie w płaszczyźnie strzałkowej Deformacja segmentu ruchowego kręgosłupa staw międzykręgowy więzadeł nie pokazano

Obciążenie siłą osiową 400 N i momentem gnącym 8 Nm Przemieszczenia poziome przednio-tylne Przemieszczenia pionowe [mm] [mm]

Przemieszczenia płynu. Czas 10 minut w kierunku osi z w kierunku osi x [mm] [mm] Stan fizjologiczny dysk napęczniał

Przemieszczenia poziome Obciążenie w kolejnych krokach Obciążenie siłą osiową 400 N Obciążenie złożone: 400 N i 6 kn Obciążenie złożone: 400 N i 3 kn

Program SPINET

Igły pomiarowe

ig³a ł nr 2 5 4 3 6 7 8 ig³a ł nr 3

Ciśnienie płynu w płaszczyźnie środkowej dysku Rozmieszczenie igieł i numery przetworników ciśnienia ig³a ł nr 3 [MPa] 8 7 6 ig³a ł nr 2 3 4 5 Obciążenie siłą osiową 400 [N] i momentem gnącym 8 [Nm]

Wyniki eksperymentu

Wyniki eksperymentu

Naprężenia całkowite (σ' - ϕp) w płaszczyźnie środkowej dysku [MPa] 8 7 6 3 4 5

Zmiana ciśnienia w dysku

Obciążenie siłą osiową 300 N Zmiana ciśnienia płynu [MPa] w czasie t = 1 min t = 2 min t = 5 min t = 15 min

ciśnienie [MPa] Porównanie wyników obliczeń MES z pomiarami ciśnienia 0,7 0,6 0,5 0,4 0,3 0,2 0,1 0 0 5 10 15 obliczenia MES przetwornik nr 3 przetwornik nr 5 przetwornik nr 8 czas [min] Obciążenie stałą siłą ściskającą 300 N