ANALIZA OBWODÓW DLA PRZEBIEGÓW SINUSOIDALNYCH METODĄ LICZB ZESPOLONYCH

Podobne dokumenty
Politechnika Wrocławska Instytut Maszyn, Napędów i Pomiarów Elektrycznych. Materiał ilustracyjny do przedmiotu. (Cz. 2)

ĆWICZENIE NR 2 POMIARY W OBWODACH RLC PRĄDU PRZEMIENNEGO

Pracownia Automatyki i Elektrotechniki Katedry Tworzyw Drzewnych Ćwiczenie 3. Analiza obwodów RLC przy wymuszeniach sinusoidalnych w stanie ustalonym

Metody analizy obwodów


Obwody prądu zmiennego

Teoria Sygnałów. II rok Geofizyki III rok Informatyki Stosowanej. Wykład 5 ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) ( ) Transformacja Hilberta. sgn( + = + = + lim.

Podstawy elektrotechniki

9. METODY SIECIOWE (ALGORYTMICZNE) ANALIZY OBWODÓW LINIOWYCH

Elementy i Obwody Elektryczne

ĆWICZENIE NR 2 BADANIA OBWODÓW RLC PRĄDU HARMONICZNEGO

Analiza obwodów elektrycznych

Szeregowy obwód RC - model matematyczny układu

cos(ωt) ω ( ) 1 cos ω sin(ωt)dt = sin(ωt) ω cos(ωt)dt i 1 = sin ω i ( 1 cos ω ω 1 e iωt dt = e iωt iω II sposób: ˆf(ω) = 1 = e iω 1 = i(e iω 1) i ω

W przypadku przepływu potencjalnego y u z. nieściśliwego równanie zachowania masy przekształca się w równanie Laplace a: = + + t

( t) UKŁADY TRÓJFAZOWE

Wykład 2 Metoda Klasyczna część I

Elektroniczne systemy bezpieczeństwa mogą występować w trzech rodzajach struktur. Są to struktury typu: - skupionego, - rozproszonego, - mieszanego.

E3. ZJAWISKO REZONANSU W SZEREGOWYM OBWODZIE PRĄDU PRZEMIENNEGO Jadwiga Szydłowska i Marek Pękała

LABORATORIUM PODSTAW ELEKTROTECHNIKI Badanie obwodów prądu sinusoidalnie zmiennego

1 T. Sygnały. Sygnał okresowy f(t) Wartość średnia sygnału okresowego f(t) Sygnały f(t) Stałe. Zmienne f(t) const. Pulsujące Inne.

Twierdzenia o przyrostach

Teoria Sygnałów. II rok Geofizyki III rok Informatyki Stosowanej. Wykład 4. iωα. Własności przekształcenia Fouriera. α α

1.7 Zagadnienia szczegółowe związane z równaniem ruchu Moment bezwładności i moment zamachowy

Służą opisowi oraz przewidywaniu przyszłego kształtowania się zależności gospodarczych.

Politechnika Wrocławska Instytut Maszyn, Napędów i Pomiarów Elektrycznych. Materiał ilustracyjny do przedmiotu. (Cz. 2)

Wykład 7 Transformata Laplace a oraz jej wykorzystanie w analizie stanu nieustalonego metodą operatorową część II

PROTOKÓŁ POMIAROWY LABORATORIUM OBWODÓW I SYGNAŁÓW ELEKTRYCZNYCH Grupa Podgrupa Numer ćwiczenia

Wykład lutego 2016 Krzysztof Korona. Wstęp 1. Prąd stały 1.1 Podstawowe pojęcia 1.2 Prawa Ohma Kirchhoffa 1.3 Przykłady prostych obwodów

ROZDZIAŁ 6. Elektrotechnika podstawowa 109

Równania różniczkowe cz astkowe rzȩdu pierwszego

Pracownia fizyczna i elektroniczna

R w U R + R R V = U1. grr2 = V U U. P pobiera energię + R. R 1 g V s U 2 U 1. I z

Prąd sinusoidalny. najogólniejszy prąd sinusoidalny ma postać. gdzie: wartości i(t) zmieniają się w czasie sinusoidalnie























UKŁADY JEDNOWYMIAROWE. Część III UKŁADY NIELINIOWE


25. RÓWNANIA RÓŻNICZKOWE PIERWSZEGO RZĘDU. y +y tgx=sinx

Obwody elektryczne. Stan ustalony i stan przejściowy. Stan ustalony i stan przejściowy. Stan ustalony i stan przejściowy.

w7 58 Prąd zmienny Generator Napięcie skuteczne Moc prądu Dodawanie prądów zmiennych Opór bierny

Analiza Matematyczna. Zastosowania Całek

w5 58 Prąd d zmienny Generator Napięcie skuteczne Moc prądu Dodawanie prądów w zmiennych Opór r bierny Podstawy elektrotechniki

2009 ZARZĄDZANIE. LUTY 2009

Ćwiczenie 3 BADANIE OBWODÓW PRĄDU SINUSOIDALNEGO Z ELEMENTAMI RLC

8. MOC W OBWODZIE PRĄDU SINUSOIDALNEGO

ĆWICZENIE 5 BADANIE WYBRANYCH STRUKTUR NIEZAWODNOŚCIOWYCH

1. Wymiary główne maszyny cylindrycznej prądu przemiennego d średnica przyszczelinowa, l e długość efektywna. d w średnica wału,

1. Sprawdzanie prawa OHMA i praw KIRCHHOFFA


Pozycjonowanie bazujące na wielosensorowym filtrze Kalmana. Positioning based on the multi-sensor Kalman filter

Całkowanie numeryczne funkcji. Kwadratury Gaussa.

LABORATORIUM PODSTAW ELEKTROTECHNIKI I ELEKTRONIKI. Ćwiczenie 1. Podstawowe prawa obwodów prądu stałego

Przykład 1 modelowania jednowymiarowego przepływu ciepła

Dr inż. Agnieszka Wardzińska Room: 105 Polanka Advisor hours: Tuesday: Thursday:

(4) (b) m. (c) (d) sin α cos α = sin 2 k = sin k sin k. cos 2 m = cos m cos m. (g) (e)(f) sin 2 x + cos 2 x = 1. (h) (f) (i)

1 n 0,1, exp n

Pracownia Fizyczna i Elektroniczna 2014


E3. ZJAWISKO REZONANSU W SZEREGOWYM OBWODZIE PRĄDU PRZEMIENNEGO Jadwiga Szydłowska i Marek Pękała

f = 2 śr MODULACJE

15. CAŁKA NIEOZNACZONA cz. I

Egzamin poprawkowy z Analizy II 11 września 2013

Metody numeryczne. Różniczkowanie. Wykład nr 6. dr hab. Piotr Fronczak

Ą ó Ó Ó ó ó ó ó Ź

Wykład VI. Badanie przebiegu funkcji. 2. A - przedział otwarty, f D 2 (A) 3. Ekstrema lokalne: 4. Punkty przegięcia. Uwaga!

Optyka Fourierowska. Wykład 1 Analiza sygnałów i układów dwuwymiarowych

BADANIE WYBRANYCH STRUKTUR NIEZAWODNOŚCIOWYCH

Podstawy Elektrotechniki i Elektroniki. Opracował: Mgr inż. Marek Staude

Laboratorium Półprzewodniki Dielektryki Magnetyki Ćwiczenie nr 11 Badanie materiałów ferromagnetycznych

MOCE I KOMPENSACJA REAKTANCYJNA W LINIOWYCH OBWODACH TRÓJFAZOWYCH. Leszek S. Czarnecki, IEEE Life Fellow Louisiana State University

Liczby zespolone. Niech C = R 2. Zdefiniujmy dwa działania w C. Dodawanie + : C 2 C zdefiniowane jest przez

MODULACJE ANALOGOWE. Funkcja modulująca zależna od sygnału modulującego: m(t) = m(t) e

12. CZWÓRNIKI PARAMETRY ROBOCZE I FALOWE CZWÓRNIK U

6. OBWODY LINIOWE PRĄDU SINUSOIDALNEGO

RÓWNANIE RÓśNICZKOWE LINIOWE

2. REZONANS W OBWODACH ELEKTRYCZNYCH

Ż Ń

Oddziaływanie elektronu z materią

Pracownia Fizyczna i Elektroniczna 2017

Transkrypt:

ANAZA OBWODÓW DA PZBGÓW SNUSODANYH MTODĄ ZB ZSPOONYH. Wprowadzn. Wprowadź fnkcję zspoloną znnj rzczwstj (czas) o następjącj postac: F( t) F F j t j jt t+ Fnkcj tj przporządkj na płaszczźn zspolonj wktor F zaczpon w początk kład wrjąc z prędkoścą kątową w krnk atatczn dodatn (rs.). Mnożnk wrsor obrot wktora F o kąt t w krnk atatczn dodatn. Fnkcję F(t) dla dowolngo czas t rprzntj wktor F dla czas t, obrócon o kąt t - s.. F j t stanow t F jt t F t s.. ntrprtacja F(t) - fnkcj zspolo-nj znnj rzczwstj (czas) Przdstawając fnkcję F(t) w postac trgonotrcznj: F( t) F jt F t+ F [ cos( t + + j sn( t + ] ożna zaważć, ż stnj ścsł zwązk poędz fnkcja snsodaln f(t) g(t), a fnkcją zspoloną F(t): f(t) F sn(t + ) {F(t)} g(t) F cos(t+ {F(t)}

Można wkazać, ż dla fnkcj snsodalnch: f (t) F sn(t + ), f (t) F sn(t + ) spłnon są zalżnośc: t+ ) ) f (t) + f (t) { } { } { } t+ t+ t+ ± F F ± F ) F, df t) d t { F } + d t+ ) F, ( t+ t+ { F } F f ( t) Prawo prznnośc dzałań {*}, {*} n dotcz nożna dzlna, np. t+ ) t+ ) t+ ) j { } { } { } ( t+ F F F F )

. Mtoda sbolczna dla dwójnka szrgowgo,, a) b) (t) U U U (t) s. Obwód szrgow,, : a) dla wartośc chwlowch; b) dla wartośc sktcznch zspolonch Obwód zaslan jst napęc snsodaln: (t) sn(t + ), Szka prąd płnącgo w obwodz: (t) sn(t+β), Ma węc: d ( t) U + U + U + + Wznacz fnkcj zspolon poszczgólnch wlkośc: (t) sn(t + ) { t+) }, Ma węc: (t) sn(t + β) { t+β) }, d d ( + β) { }, ( + β) { }. t+ t+ β ) d t+ β ) t+ β ) { } { } + { } + { }

t+ t+ β ) d t+ β ) t+ β ) { } { } + { } + { } Korzstając z praw prznnośc względ dodawana, różnczkowana całkowana w odnsn do dzałań, a: jt { } jt d jt jt + +, jt ( + j - j ) jt. Dzląc to równan przz zspolonch (rs. b) jt, otrzj prawo Krchhoffa dla wartośc sktcznch ( + j - j ) U + U + U gdz: wartość sktczna zspolona napęca j, wartość sktczna zspolona prąd jβ, wartość sktczna zspolona napęca na rzstorz U, wartość sktczna zspolona napęca na cwc U j, wartość sktczna zspolona napęca na kondnsatorz U - j. (9.3)

Oznacz przz Z pdancję gałęz szrgowj,, : Z + j + jϕ + ( X X ) jϕ Z jϕ gdz: Z + ( X ) X - odł pdancj gałęz szrgowj,,. ϕ arctg X X - argnt pdancj gałęz szrgowj,,. Wkorzstjąc pojęc pdancj zapsz prawo Oha dla gałęz szrgowj,, : Z Szkaną wartość prąd w postac sktcznj zspolonj oblcz z zalżnośc: Z jβ Przbg czasow prąd wznacz z zalżnośc: jt ( t) { } sn( t + β ) ntrprtacja gotrczna - wkrs wktorow dla φ β >. U j U j ϕ ϕ> s. 3. Wkrs wktorow dla gałęz szrgowj,, β U

Uwag:. óżnczkowan fnkcj (t) jst równoważn ponożn jj przz j d jt j jt j ( t).. ałkowan fnkcj (t) jst równoznaczn dzln jj przz j jt jt ( t). j j 3. ntrprtacja gotrczna. a) t j (t) (t) β t b) (t) t β t j () t s. 4. lstracja dzałań atatcznch na fnkcj (t): a) różnczkowan fnkcj (t); b) całkowan fnkcj (t)

3. Mtoda sbolczna dla dwójnka równolgłgo,, a) b) (t) s. 5. Obwód równolgł,, : a) dla wartośc chwlowch b) dla wartośc sktcznch zspolonch Obwód zaslan jst napęc snsodaln: Szka prąd płnącgo w obwodz: Ma węc: (t) (t) + (t) + (t) Wznacz fnkcj zspolon napęca prąd: ( t) ( t) (t) sn(t+). (t) sn(t+β), + t + ( ) j t j jt t+ j t jβ jt t+ β ) d(t) Otrzj prawo Krchhoffa dla wartośc sktcznch zspolonch (rs. 5b) + + [G + B - B )] wartość sktczna zspolona prąd rzstora G, wartość sktczna zspolona prąd kondnsatora j B j, wartość sktczna zspolona prąd cwk - j B - j,

aancja dwójnka równolgłgo,, Y G + j (B - B ) jψ Y Z, ) ( + + + X X G B B G Y G arctg G B B arctg ϕ ψ. Prawo Oha dla gałęz równolgłj,, : Y G j j ψ Y s. 6. Wkrs wktorow dla gałęz szrgowj,,

4. Prawa obwodów lktrcznch dla tod sbolcznj Wprowadzn tod sbolcznj, na przkładz analz dzałana w stan stalon dwóch prostch obwodów: szrgowgo równolgłgo dwójnka,,, dla wszń snsodalnch, pozwala na sforłowan zasad dla wartośc sktcznch zspolonch.. Prawa Krchhoffa w postac czasowj są zastąpon równana algbraczn dla wartośc sktcznch zspolonch, któr oż zapsać dla -tgo węzła lb -tgo oczka w postac: prawo Krchhoffa n k k Sa algbraczna wartośc sktcznch zspolonch prądów w węźl jst równa zr. prawo Krchhoffa k U k Sa algbraczna wartośc sktcznch zspolonch napęć źródłowch odbornkowch w oczk jst równa zr.. Mtod analz złożonch kładów lnowch prąd stałgo: a. toda potncjałów węzłowch b. toda prądów oczkowch c. zasada sprpozcj d. zasad Thvnna Nortona. ożna stosować dla wartośc sktcznch zspolonch napęć prądów. Jdna zana polga na zastąpn rzstancj przz pdancję ( Z ), a kondktancj przz aancję ( G Y ).

Tabla. Nktór właścwośc dwójnków,, OPS ZYSTO WKA KONDNSATO ZŁOŻONY DWÓJNK,, Sbol grafczn,, Zalżność napęcowo-prądowa dla dowolnch przbgów (t), (t) w stan stalon d d W ogóln przpadk opsan za poocą lnowgo równana różnczkowo-całkowgo Wszn snsodaln (t) sn(t+β) sn(t+β) U sn(t+β) cos(t+β) U cos(t+β) - cos(t+β) U cos(t+β) (t) sn(t+β), (t) U sn(t+) ϕ-β Przsnęc fazow poędz prąd a napęc (t) sn(t+β) (t) U sn(t+) ϕ β U U ϕπ/ ϕ-βπ/ β β ϕ π ϕ β U U ϕ ϕ U Mjsc gotrczn na płaszczźn (,) prz wszn snsodaln U - - U U U Prawo Oha dla wartośc sktcznch zspolonch Prawo Oha dla wartośc sktcznch zspolonch, wkrs wktorow Zalżność, X, X Z od plsacj U U U U ϕ U U X ( ) U j + ϕ π/ X U -j U ϕ -π/ + f(,) U Z U Z ϕ U -π/ ϕ π/ U Z() + jx() W ogóln prz-padk zarówno część rzczwsta część rojona Z jst fnkcją