Masy atomowe izotopów. turalabundance.pdf

Podobne dokumenty
Fizyka promieniowania jonizującego. Zygmunt Szefliński

Podstawy fizyki subatomowej

+ + Rozważmy jadra o nieparzystych A (odd-even, δ=0) Np. A=101, minimum paraboli abo dla: Więcej neutronów mają:

Elementy Fizyki Jądrowej. Wykład 3 Promieniotwórczość naturalna

Promieniowanie jonizujące

Promieniowanie jonizujące

Ekscytony Wanniera Motta

Oddziaływania. Diagramy Feynmana. Równanie Diraca. Symetrie. Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED) D. Kiełczewska, wykład4

Podstawowe własności jąder atomowych

Izotopy stabilne lub podlegające samorzutnym rozpadom

w rozrzedzonych gazach atomowych

Źródła promieniotwórcze. Zjawisko promieniotwórczości

Promieniowanie jonizujące

Zastosowanie promieniowania synchrotronowego w spektroskopii mössbauerowskiej. Artur Błachowski

Cząstki elementarne i ich oddziaływania III

Symetrie. D. Kiełczewska, wykład9

Poziom nieco zaawansowany Wykład 2

2008/2009. Seweryn Kowalski IVp IF pok.424

Rozpad alfa. albo od stanów wzbudzonych (np. po rozpadzie beta) są to tzw. długozasięgowe cząstki alfa

Odkrycie jądra atomowego - doświadczenie Rutherforda 1909 r.

ĆWICZENIE J15. Celem ćwiczenia jest zbadanie efektu Comptona poprzez pomiar zależności energii rozproszonych kwantów gamma od kąta rozproszenia.

Symetrie. D. Kiełczewska, wykład 5 1

pobrano z serwisu Fizyka Dla Każdego - - zadania z fizyki, wzory fizyczne, fizyka matura

Model Atomu Bohra. Część 2

Fizyka jądrowa. Podstawowe pojęcia. Izotopy. budowa jądra atomowego przemiany promieniotwórcze reakcje jądrowe. jądra atomowe (nuklidy) dzielimy na:

Wykład 4: Termy atomowe

Zad Sprawdzić, czy dana funkcja jest funkcją własną danego operatora. Jeśli tak, znaleźć wartość własną funkcji.

Obserw. przejść wymusz. przez pole EM tylko, gdy różnica populacji. Tymczasem w zakresie fal radiowych poziomy są ~ jednakowo obsadzone.

OCHRONA RADIOLOGICZNA PACJENTA. Promieniotwórczość

gdzie: E ilość energii wydzielona z zamiany masy na energię m ubytek masy c szybkość światła w próŝni (= m/s).

Zjawisko Zeemana (1896)

Symetrie. D. Kiełczewska, wykład 5 1

Zjonizowana cząsteczka wodoru H 2+ - elektron i dwa protony

Wykład 2 Wahadło rezonans parametryczny. l+δ

Obserwacje świadczące o dyskretyzacji widm energii w strukturach niskowymiarowych

W2. Struktura jądra atomowego

3. Struktura pasmowa

Dynamika relatywistyczna

Energetyka Jądrowa. Wykład 3 14 marca Zygmunt Szefliński Środowiskowe Laboratorium Ciężkich Jonów

Podstawowym prawem opisującym przepływ prądu przez materiał jest prawo Ohma, o makroskopowej postaci: V R (1.1)

Rozpady β - Możliwe gdy M(Z,A) > M(Z+1,A) (Zauważmy, że uwzględniliśmy masę elektronów w atomie - Z*m e ) mają. Rozpady β +

Mechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki?

W-24 (Jaroszewicz) 22 slajdy Na podstawie prezentacji prof. J. Rutkowskiego. Cząstka w studni potencjału. przykłady efektu tunelowego

Fizyka współczesna. Jądro atomowe podstawy Odkrycie jądra atomowego: 1911, Rutherford Rozpraszanie cząstek alfa na cienkich warstwach metalu

Rozpady promieniotwórcze

Nowości neutrinowe: skąd pochodzą neutrina i jak je rejestrować?

r. akad. 2012/2013 Wykład IX-X Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich Fizyka jądrowa Zakład Biofizyki 1

Wybrane zagadnienia fizyki subatomowej

Zderzenia relatywistyczne

Pψ ψ ψ. r p r p. r r, θ π θ, ϕ π + ϕ. , 1 l m

Energetyka konwencjonalna odnawialna i jądrowa

ZADANIE 122 WYZNACZANIE ZAWARTOŚCI IZOTOPU

Oddziaływania słabe. Bozony pośredniczące W i Z. Sprzężenia leptonowe. Sprzężenia kwarkowe - mieszanie kwarków. D. Kiełczewska, wykład 5

Fizyka 2. Janusz Andrzejewski

WSTĘP DO FIZYKI CZĄSTEK. Julia Hoffman (NCU)

Zadanie 3. (2 pkt) Uzupełnij zapis, podając liczbę masową i atomową produktu przemiany oraz jego symbol chemiczny. Th... + α

CHEMIA LEKCJA 1. Budowa atomu, Izotopy Promieniotwórczość naturalna i sztuczna. Model atomu Bohra

1. Liczby zespolone Zadanie 1.1. Przedstawić w postaci a + ib, a, b R, następujące liczby zespolone (1) 1 i (2) (5)

Spis treści. Trwałość jądra atomowego. Okres połowicznego rozpadu

Mechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki?

A - liczba nukleonów w jądrze (protonów i neutronów razem) Z liczba protonów A-Z liczba neutronów

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Diagramy Faynmana

Atomowa budowa materii

SPEKTROSKOPIA ATOMOWA I MOLEKULARNA LABORATORIUM

Równanie Schrödingera

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Diagramy Faynmana

Fizyka promieniowania jonizującego. Zygmunt Szefliński

Promieniowanie jonizujące i metody radioizotopowe. dr Marcin Lipowczan

Dynamika relatywistyczna

ODKRYCIE PROMIENIOTWÓRCZOŚCI PROMIENIOWANIE JĄDROWE I JEGO WŁAŚCIWOŚCI

WYZNACZANIE PROMIENIOWANIA RADONU Instrukcja dla uczniów szkół ponadpodstawowych

Identyfikacja cząstek

Oddziaływania. Zachowanie liczby leptonowej i barionowej Diagramy Feynmana. Elementy kwantowej elektrodynamiki (QED)

Niezachowanie CP najnowsze wyniki

autor: Włodzimierz Wolczyński rozwiązywał (a)... ARKUSIK 40 FIZYKA JĄDROWA

NEUTRONOWA ANALIZA AKTYWACYJNA ANALITYKA W KONTROLI JAKOŚCI PODSTAWOWE INFORMACJE O REAKCJACH JĄDROWYCH - NEUTRONOWA ANALIZA AKTYWACYJNA

Promieniotwórczość naturalna. Jądro atomu i jego budowa.

Wszechświat Cząstek Elementarnych dla Humanistów Oddziaływania słabe

LNL Legnaro, IFIC Valencia, GSI, ZFJA. Ernest Grodner Weryfikacja hipotezy udziału kolektywnych bozonów w rozpadzie beta 62 Ga

Analiza danych jakościowych

I ,11-1, 1, C, , 1, C

WYKŁAD 8. Maria Krawczyk, Wydział Fizyki UW. Oddziaływania słabe

Autorzy: Zbigniew Kąkol, Piotr Morawski

SYMULACJA GAMMA KAMERY MATERIAŁ DLA STUDENTÓW. Szacowanie pochłoniętej energii promieniowania jonizującego

doświadczenie Rutheforda Jądro atomowe składa się z nuklonów: neutronów (obojętnych elektrycznie) i protonów (posiadających ładunek dodatni +e)

Rozdział 4 Zasady zachowania w fizyce cząstek Zachowanie zapachów: S, C, B, T Wnioski z zasady zachowania izospinu w oddziaływaniach silnych

Szczególna i ogólna teoria względności (wybrane zagadnienia)

WYKŁAD 6. Oddziaływania kolorowe cd. Oddziaływania słabe. Wszechświat cząstek elementarnych dla przyrodników

Mechanika Kwantowa. Maciej J. Mrowiński. 24 grudnia Funkcja falowa opisująca stan pewnej cząstki ma następującą postać: 2 x 2 )

Fizyka cząstek elementarnych i oddziaływań podstawowych

E 2 E = 2. Zjawisko Mössbauera. Spoczywające jądro doznaje przejścia e-m z emisją fotonu γ. Zastosujmy zasadę zachowania energii i pędu:

α - stałe 1 α, s F ± Ψ taka sama Drgania nieliniowe (anharmoniczne) Harmoniczne: Inna zależność siły od Ψ : - układ nieliniowy,

Neutrina. Źródła neutrin: NATURALNE Wielki Wybuch gwiazdy atmosfera Ziemska skorupa Ziemska

Unifikacja elektro-słaba

Fizyka jądrowa. Podstawowe pojęcia

Własności jąder w stanie podstawowym

Generalna idea: Jeśli strumień cząstek pada na tarczę to tylko część oddziałuje związek między nimi ustala tzw. przekrój czynny. m m s.

Optyka. Wykład V Krzysztof Golec-Biernat. Fale elektromagnetyczne. Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017

Efekt Comptona. Efektem Comptona nazywamy zmianę długości fali elektromagnetycznej w wyniku rozpraszania jej na swobodnych elektronach

Dynamika relatywistyczna

Transkrypt:

Rozpady

Masy atomow izotopów https://chmistry.scincs.ncsu.du/msf/pdf/isotopicmass_na turalabundanc.pdf

Rozpady radioaktywn dn = λndt N( t) = N 0 λt A(t) aktywność = dddd dddd λ ilość rozpadów na skundę [Bq] 1 Ci =37 GBq radioaktywność 1 g 6 Ra Stała rozpadu = 1/τ [1/s] τ- śrdni czas życia T 1/ czas połowiczngo zaniku : N(T 1/ ) =1/ N 0 T 1/ = lllll λ N 0 ilość początkowa rozpadających się cząstk, jądr,.. Prawo rozpadu radioaktywngo Wytworzni produktów rozpadu A B N B = N 0 A (1 λ t A )

Rozpady skwncyjn A B C λ A, λ B t B t t A B A A B t A A B B A A B B B B B A A N N N N N N N dt dn λ λ λ λ λ λ λ λ λ λ λ + = + = + = 0 0 0 ) ( Czas τ B = 5 τ A Cwicznia: proszę wykazać powyższy wzór

Rozpady cząstk Przyjmijmy ż cząstka o masi M jst opisana funkcją falową: Znaczni wilkości Γ poznajmy przz transformatę Fourira części funkcji falowj zalżnj od czasu 4 / ) ( 1 ) ( / ) ( 1 ) ( ) / ( 0 + Γ = Γ = = Γ M A M i A dt A it t i M i ψ ψ Rozkład Brita-Wignra nrgia

Szrokości, czasy życia cząstk Parę przykładów z własności cząstk http://pdg.lbl.gov/017/listings/contnts_listings.html cząstka Masa [MV] Szrkość Γ lub cτ Główny rozpad oddziaływani π 140 7.8 m µ ν słab ρ 760 150 MV 1.3 fm Λ 1115 7.89 cm Nπ słab J/ψ 3096 93 kv +- lktromagntyczn/sil anihilacja kwarków ππ siln

Czas życia cząstk.. Mion prominiowani kosmiczn: =.19 µs, γ=5, τ = γ τ 0, L = βc τ 0 / γ Układ własny T 0 =1.56 µs Układ lab+dyl. czasu T =7.8 µs I I 0 = / t T 1/

Datowani mtodą 1111 CC izotopy węgla 14 CC powstają tylko w procsi inicjowanym przz prominiowani kosmiczn i są absorbowan przz organizmy żyw z takim samym prawdopodobiństwm jak inn izotopy C TT 14CC 1/ = 5730 lat

Datowani mtodą 1111 CC pppppppppppppppp Mtoda zakłada znajomość ilości 14 CC w danym momnci czasu w atmosfrz (kwilibrium)! Stosunk 14 CC/ 1 CC w matrial w chwili śmirci jst stały i taki jak w atmosfrz ~ 10-1!! Czy tak zawsz było? 1. Potop (ukryci dużj ilości 14 C w zimi)?. Natężni prominiowania kosmiczngo Cwicznia: dla okrślnia wiku przdmiotu z drwna zmirzono aktywność 14 C otrzymując.1± 0.01 rozpadu na minutę. Z świżgo drwna próbka daj 5.3±0.0 rozpadów na minutę. Proszę oszacować wik badango przdmiotu i dokładność. T 1/ 14 C wynosi 5730 lat. 3. Pol magntyczn zimi 4. rupcj wulkanów 5. Ociplni klimatu- procs spalania(?)

Cząstka α (jądra 4 HHHH), J=0, P=+ Rozpady α A(Z,A) A(Z-, A-4) Q α = [ M ( A 4, Z ) M ( A, Z) M ] c α > 0 Rozpad odbywa się jżli bilans nrgtyczny na to pozwala. Szybkość rozpadu (λ) zalży od nrgii rozpadu oraz prawdopodobiństwa pntracji bariry kulombowskij Rguły wyboru J A = J A- + L α, parzystość P(A)= P(A-)(-1) L A,Z α α α A-4,Z-

Rozpad 38 PPPP Pntracja bariry kulombowskij f częstotliwość pojawiania się α przy barirz

Szrgi Prominiotwórcz w przyrodzi: rozpady α uranowo-radowy 38 U 06 Pb T 1/ =4.5 Mld lat! uranowo-aktynowy 35 U 07 Pb T 1/ =700 Mln Wik najstarszych skał na zimi datowani aktywnością uranu Wik zimi > 4.3 Mld lat!

Szrgi Prominiotwórcz w przyrodzi: rozpady α Torowy 3 Th 08 Pb T 1/ =14 Mld lat! Nptunowy (sztuczny) 37 Np 09 Bi T 1/ =700 Mln lat!

Parabola mass : równani stabilności- rozpad β B( A, Z) Z B( A, Z) A = Z daj A= const = 0 Z = / 3 Z 1.98 + 0.015A A const = 0 = k + k3 A - niparzyst B( A, Z) = k A + k Z + k Z ±δ k są stałymi (a V, a S, a C ) 1 3 A parzyst : Z,N niparzyst lub Z,N parzyst parabol odpowiadają ± a p Rozpady β - : A(Z,N) A(Z+1, N-1) + - + ν β + : A(Z,N) A(Z-1, N+1) + + + ν

Rozpad β ± - oddziaływani słab Rozpad β - : (A,Z) (A,Z+1) + + νν Q β = [ M ( A, Z) M ( A, Z + 1)] c > 0 Rozpad β + : (A,Z) (A,Z-1) + + + νν (tylko w jądrz) Q β + = [ M ( A, Z) M ( A, Z 1) m ] c > 0 lub wychwyt lktronu + AA, ZZ = AA, ZZ 1 + νν Rozpad β - (nutronu) : Modl Stand. oddziaływani słab! rakcja νν + AA ZZ, AA + + AA(ZZ 1, AA) została wykorzstana do okdrycia nutrina w 1953 (Cowan,Rins) Nagroda Nobla g Propagator ~ q 1 1 + M W M w M W = 80 GV/c! Dla małych nrgii oddziaływani jst punktow a stała odziaływania ~ 1/M w

Odkryci nutrina x 00 litrów Cowan,Rins Wykład z wręcznia Nagrody Nobla 1953 rakcja νν + pp + + nn tylko 3 zdarznia/godzin! 1. ) + + γ ) n + 113 CCCC 114 CCCC 114 CCCC + γ (T 1/ = 15µs!)

Obsrwacja sygnałów na oscyloskopach 9 Prompt: +- anihilacja, opóźniona misja fotonów po wyłapaniu nutronu ( 3 10 µs)

Rodzaj rozpadu β Frmi : 1934 : analogia do oddz. lktromagntyczngo prąd lptonowy: tylko lwoskrętny -, νν LL, prawoskrętn +, νν RR Złota Rguła Frmigo Skrętność ν L : spin pęd - p G n ν M if = const dla tzw. przjść dozwolonych Frmigo i Gammowa- Tllra M = GJ fi prąd nuklonowy lpton G g = 8M w J nuklon Rozpad Frmigo L=0,S=0 Rozpad Gammowa-Tllra L=0, S=1 L=0 L=0 S=0 F G-T

Rguły wyboru rozpad β Rozpad Frmigo Przjścia z L=0 dozwoln ( M fi =const), L wzbronion (mnij prawdopodobn) J f = J P( f ) = P( i) l = i 0 przjścia dozwolon J Rozpad Gammowa-Tllra f = J + 0,1 P( f ) = P( i) l = i 0 Przjścia z L=0 dozwoln (M fi =const), L wzbronion (mnij prawdopodobn) przjścia dozwolon

Rozkład β- rozkład nrgii mitowanych β 0 6 0 6 0 6 ) ( ), ( 1 ) ( 16 ) ( 16 1 16 o fi fi o o o p Z F M d d d M d dp p d h V d d h d d p V d c p dp d p h dp p dp p V d = = = = = = = = ρ π π ρ π ρ π ρ ν ν ν ν ν h Gęstość stanów końcowych w przstrzni fazowj pędu i położnia dla jdnj cząstki to w mch. kwantowj: Funkcja F(Z, ) opisuj oddziaływani z jądrm oraz stał. Wartości są stablicowan Zakładamy z nutrina ni mają masy.. 3 4 h dp p V d π ρ = Ilość rozpadów = dddd dddd nrgia kintyczna cząstki β 0

/(FF ZZ, pppp) dddd dddd Wykrs Kuri rozpadu β dp d λ = 0 0 /( F( Z, d nrgia β llllll 10 1 MMMM ii = llllll 10 [(F Z, T 1/ ] dp d ) p M fi ) M fi ( F( Z, ) o ) 1 M fi F( Z, ) λ F( Z, ) T 1/ W przypadku przjść dozwolonych wykrs Kuri jst linią prostą Wykrs Kuri Odstępstwa od liniowości wskazują na zalżność lmntu macirzowgo M fi nrgii β poziom wzbroninia (L=1,,..) Wartość F(Z,)T 1/ jst miarą szybkości przjścia. Używa się : log 10 (F(,Z)T 1/ ) (suprdozwolon) od 3.5 do 1 od

Pomiar masy nutrina w rozpadzi β Przykład: Rozpad 3 HH 3 HHHH + + νν TT1 =1.3 llllll 0 = 18.57 KKKKKK (ssssssssss dddddddddddddddddd) ksprymnt KATRIN (Nimcy) Tylko *10-13 z całkowitj liczby rozpadów jst intrsująca z punktu widznia masy nutrina Obcna górna granica na masę m ν <. V

Karlsruh Tritium Nutrino xprimnt planowana prcyzja na masę <0. V ksprymnt KATRIN

Łamani przystości P rozpadzi β - 60 60 S. Wu 1957 Rozpad 7Co 8Ni + + ν Przjści Gammowa-Tllra J=1 Pomiar natężnia lktronów względm spinu jądra 60 CCCC spolaryzowango przz zwnętrzn pol magntyczn B dla dwóch antyrównolgłych kirunków Obsrwowana asymtria (ilość rozpadów z B oraz B -dolny rysunk) wskazuj na złamani I(θ ) = + v I( θ ) = 1 cos( θ ) c parzystości (symtrii względm r - r ) Zanikani asymtrii z czasm było związan z ogrzanim próbki (T=0.01 K!) i zaniknięcim polaryzacji po czasi ~ 10 minut

Łamani przystości P rozpadzi β - Układ spoczynkowy pary lktron-nutrino B L=1 lktron anty-nutrino spin spin lktron prawoskrętny anty-nutrino lwoskrętn θ = 0 B L=1 lktron anty-nutrino spin spin lktron lwoskrętny anty-nutrino prawoskrętn θ = 180 ksprymnt wskazuj z misja lwoskrętngo lktronu i prawoskrętngo nutrina jst o wil bardzij prawdopodobna Łamani parzystości P! v I( θ ) = 1 cos( θ ) c Dla v =c TYLKO taka konfiguracja możliwa!

Cwicznia: Wychodząc z modlu kroplowgo proszę oszacować nrgi uzyskaną z rozszczpinia jądra 38 U na dwa idntyczn fragmnty. Dla jakich jądr powyższy procs staj się możliwy? Proszę porównać nrgię uzyskana z rozpadu z nrgia bariry kulombowskij utworzonj przz naładowan fragmnty Proszę obliczyć cipło rozpadu β swobodngo nutronu oraz maksymalną nrgię protonu końcowgo. Podać typ przjścia i oszacować czas połowiczngo zaniku. (Wskazówka: skorzystać z wartości log 10 F(Z,) T 1/ =3.5- przjści supr-dozwolon) oraz wartości log 10 F(Z,) przdstawion poniżj Proszę wykazać iż dla niskończni głębokij studni potncjału ilość dozwolonych stanów w przstrzni fazowj pędu i położnia jst okrślona przz wzór wzór na slajdzi 0 (dρ - gęstość stanów) Proszę wyprowadzić wzór końcowy na ilość rozpadów λ dla przjść dozwolonych (M =const) w przybliżniu rlatywistycznym dla lktronów p= (slajd 1) i uwzględniający wszystki stał

Rozpady lktromagntyczn rozkład prominiowania na multipol zalżn od liczby kwantowj krętu (L) oraz typ: magntyczngo i lktryczngo Dipol lktryczny Dipol magntyczny Rguły wyboru γ = = 1 Inn własności względm odbicia w przstrzni!

Prawdopodobiństwo misji dipola Moc prominiowani oscylatora (antny) lktryczngo lub magntyczngo w lktrodynamic Szybkość przjść λ (=1/τ) = P/ γ B(,L) zrdukowan prawd. przjścia zalżn od λ γ 1 L+ B( / M, L) masy jądra, typu i multipolowości L Im większa polowość przjścia tym dla dango typu i nrgii krotność mnijsza Im większa nrgia tym dla dango typu i polowości krotność większa

Przykład : przjścia dla modlu powłokowgo Uwaga: dla przjść kolktywnych częstośc przjść jst znaczni większa

Rzonans gigantyczn nrgia przjść kolktywnych wibracyjnych jst znaczni większa od przjść odpowiadających wzbudzniom jdnocząstkowym rzonansy gigantyczn

Przykład zastosowania rguł wyboru

Dygrsja: rozpady Czarmonium T sam rguły wyboru stosują się do rozpadów pomiędzy stanami wzbudzonymi układów kwarkowych np. w czarmonium! J PC

Cwicznia: Proszę wyjaśnić rguły wyboru dla slajdu 31 oraz podać najbardzij prawdopodobn przjścia Wypisać wszystki możliw multipolowości i typy przjść oraz wskazać najbardzij prawdopodobn przjścia γ dla (i) 3 +, (ii) 5/ + 9/ +, (iii) 1/ + 1/, (iv) 3/ + 7/ +.