Automatyka i robotyka

Podobne dokumenty
Inżynieria Systemów Dynamicznych (5)

Technika regulacji automatycznej

Automatyka i robotyka

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Projektowanie układów regulacji w dziedzinie częstotliwości. dr hab. inż. Krzysztof Patan, prof. PWSZ

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Techniki regulacji automatycznej

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

1. Regulatory ciągłe liniowe.

Automatyka i robotyka

PAiTM. materiały uzupełniające do ćwiczeń Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych studia inżynierskie prowadzący: mgr inż.

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

Stabilność. Krzysztof Patan

Badanie stabilności liniowych układów sterowania

Automatyka i robotyka ETP2005L. Laboratorium semestr zimowy

Część 1. Transmitancje i stabilność

Opis matematyczny. Równanie modulatora. Charakterystyka statyczna. Po wprowadzeniu niewielkich odchyłek od ustalonego punktu pracy. dla 0 v c.

4. UKŁADY II RZĘDU. STABILNOŚĆ. Podstawowe wzory. Układ II rzędu ze sprzężeniem zwrotnym Standardowy schemat. Transmitancja układu zamkniętego

Układ regulacji automatycznej (URA) kryteria stabilności

Transmitancje układów ciągłych

4. Właściwości eksploatacyjne układów regulacji Wprowadzenie. Hs () Ys () Ws () Es () Go () s. Vs ()

1. POJĘCIA PODSTAWOWE I RODZAJE UKŁADÓW AUTOMATYKI

Podstawy Automatyki. Wykład 2 - podstawy matematyczne. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Regulatory o działaniu ciągłym P, I, PI, PD, PID

Technika regulacji automatycznej

układu otwartego na płaszczyźnie zmiennej zespolonej. Sformułowane przez Nyquista kryterium stabilności przedstawia się następująco:

Politechnika Warszawska Wydział Samochodów i Maszyn Roboczych Instytut Podstaw Budowy Maszyn Zakład Mechaniki

Kompensator PID. 1 sω z 1 ω. G cm. aby nie zmienić częstotliwości odcięcia f L. =G c0. s =G cm. G c. f c. /10=500 Hz aby nie zmniejszyć zapasu fazy

REGULATORY W UKŁADACH REGULACJI AUTOMATYCZNEJ. T I - czas zdwojenia (całkowania) T D - czas wyprzedzenia (różniczkowania) K p współczynnik wzmocnienia

Laboratorium z podstaw automatyki

Projektowanie układów metodą sprzężenia od stanu - metoda przemieszczania biegunów

Podstawy Automatyki. Wykład 2 - modelowanie matematyczne układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Tematyka egzaminu z Podstaw sterowania

K p. K o G o (s) METODY DOBORU NASTAW Metoda linii pierwiastkowych Metody analityczne Metoda linii pierwiastkowych

Sterowanie napędów maszyn i robotów

Politechnika Wrocławska, Wydział Informatyki i Zarządzania. Modelowanie

INSTRUKCJA Regulacja PID, badanie stabilności układów automatyki

Sposoby modelowania układów dynamicznych. Pytania

Podstawy Automatyki. Wykład 6 - Miejsce i rola regulatora w układzie regulacji. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Podstawy Automatyki. Wykład 7 - Jakość układu regulacji. Dobór nastaw regulatorów PID. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki

Obiekt. Obiekt sterowania obiekt, który realizuje proces (zaplanowany).

Plan wykładu. Własności statyczne i dynamiczne elementów automatyki:

Kompensacja wyprzedzająca i opóźniająca fazę. dr hab. inż. Krzysztof Patan, prof. PWSZ

Technika regulacji automatycznej

Automatyka i sterowanie w gazownictwie. Regulatory w układach regulacji

Technika regulacji automatycznej

Podstawy Automatyki. Wykład 7 - obiekty regulacji. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Automatyka i pomiary wielkości fizykochemicznych. Instrukcja do ćwiczenia VI Dobór nastaw regulatora typu PID metodą Zieglera-Nicholsa.

Inżynieria Systemów Dynamicznych (4)

przy warunkach początkowych: 0 = 0, 0 = 0

Wprowadzenie do technik regulacji automatycznej. prof nzw. dr hab. inż. Krzysztof Patan

Laboratorium z podstaw automatyki

Podstawy Automatyki. Wykład 2 - modelowanie matematyczne układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Analiza ustalonego punktu pracy dla układu zamkniętego

Podstawy Automatyki. Wykład 2 - matematyczne modelowanie układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Sterowanie ciągłe. Teoria sterowania układów jednowymiarowych

Podstawy środowiska Matlab

Regulator P (proporcjonalny)

Podstawy Automatyki. Wykład 9 - Dobór regulatorów. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Badanie wpływu parametrów korektora na własności dynamiczne układu regulacji automatycznej Ćwiczenia Laboratoryjne Podstawy Automatyki i Automatyzacji

Politechnika Warszawska Instytut Automatyki i Robotyki. Prof. dr hab. inż. Jan Maciej Kościelny PODSTAWY AUTOMATYKI

SIMATIC S Regulator PID w sterowaniu procesami. dr inż. Damian Cetnarowicz. Plan wykładu. I n t e l i g e n t n e s y s t e m y z e

Dobór parametrów regulatora - symulacja komputerowa. Najprostszy układ automatycznej regulacji można przedstawić za pomocą

Systemy. Krzysztof Patan

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Automatyka i Regulacja Automatyczna Laboratorium Zagadnienia Seria II

Katedra Automatyzacji Laboratorium Podstaw Automatyzacji Produkcji Laboratorium Podstaw Automatyzacji

Automatyzacja. Ćwiczenie 9. Transformata Laplace a sygnałów w układach automatycznej regulacji

3. WRAŻLIWOŚĆ I BŁĄD USTALONY. Podstawowe wzory. Wrażliwość Wrażliwość transmitancji względem parametru. parametry nominalne

Podstawy Automatyki Zbiór zadań dla studentów II roku AiR oraz MiBM

WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI, AUTOMATYKI I INFORMATYKI INSTYTUT AUTOMATYKI I INFORMATYKI KIERUNEK AUTOMATYKA I ROBOTYKA STUDIA STACJONARNE I STOPNIA

Dobór typu regulatora i jego nastaw w procesie syntezy układu regulacji automatycznej Ćwiczenia Laboratoryjne Podstawy Automatyki i Robotyki

Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej

ELEMENTY AUTOMATYKI PRACA W PROGRAMIE SIMULINK 2013

Laboratorium z podstaw automatyki

Politechnika Warszawska Instytut Automatyki i Robotyki. Prof. dr hab. inż. Jan Maciej Kościelny PODSTAWY AUTOMATYKI

Politechnika Wrocławska, Wydział Informatyki i Zarządzania. Modelowanie

Teoria sterowania - studia niestacjonarne AiR 2 stopień

VII. Elementy teorii stabilności. Funkcja Lapunowa. 1. Stabilność w sensie Lapunowa.

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

REGULATORY W UKŁADACH REGULACJI AUTOMATYCZNEJ

III. Układy liniowe równań różniczkowych. 1. Pojęcie stabilności rozwiązań.

LINIOWE UKŁADY DYSKRETNE

Języki Modelowania i Symulacji

Sterowanie w programie ADAMS regulator PID. Przemysław Sperzyński

Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Sterowanie ciągłe. Teoria sterowania układów jednowymiarowych

KRYTERIA ALGEBRAICZNE STABILNOŚCI UKŁADÓW LINIOWYCH

I. KARTA PRZEDMIOTU CEL PRZEDMIOTU

Realizacja regulatorów analogowych za pomocą wzmacniaczy operacyjnych. Instytut Automatyki PŁ

Korekcja układów regulacji

Procedura modelowania matematycznego

( 1+ s 1)( 1+ s 2)( 1+ s 3)

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Stabilność II Metody Lapunowa badania stabilności

Podstawy Automatyki. Wykład 4 - algebra schematów blokowych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Opis systemów dynamicznych w przestrzeni stanu. Wojciech Kurek , Gdańsk

AKADEMIA MORSKA W SZCZECINIE WI-ET / IIT / ZTT. Instrukcja do zajęc laboratoryjnych nr 6 AUTOMATYKA

Transkrypt:

Automatyka i robotyka Wykład 5 - Stabilność układów dynamicznych Wojciech Paszke Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych, Uniwersytet Zielonogórski 1 z 43

Plan wykładu Wprowadzenie Stabilność modeli stanowych Uchyb w stanie ustalonym Dobór struktury i parametrów regulatora 2 z 43

Plan wykładu Wprowadzenie Stabilność modeli stanowych Uchyb w stanie ustalonym Dobór struktury i parametrów regulatora 2 z 43

Plan wykładu Wprowadzenie Stabilność modeli stanowych Uchyb w stanie ustalonym Dobór struktury i parametrów regulatora 2 z 43

Plan wykładu Wprowadzenie Stabilność modeli stanowych Uchyb w stanie ustalonym Dobór struktury i parametrów regulatora 2 z 43

Stabilność a niestabilność Fakty Najważniejszy problem do rozwiązania dla układów regulacji automatycznej. W układach z zamkniętą pętlą sprzężenia zwrotnego musimy szczególnie dbać o stabilność Nie możemy określić wymagań jakościowych regulacji dla układów niestabilnych Nie wiemy do jak określić wartość wyjścia układu niestabilnego w stanie ustalonym 3 z 43

Stabilność układów Odpowiedź układu na wymuszenie y(t) = y wymuszona (t) + y naturalna (t) Dla układów liniowych Odpowiedź naturalna zawsze dąży do zera dla t gdy układ jest stabilny. Odpowiedź naturalna zawsze rośnie (bez ograniczenia) dla t gdy układ jest niestabilny. Odpowiedź naturalna nie rośnie ani nie maleje lub oscyluje dla t gdy układ jest na granicy stabilności. 4 z 43

Stabilność układów dynamicznych Warunek konieczny stabilności Równanie charakterystyczne dla G(s) = L(s) M(s) M(s)= n i=1 Można pokazać, że a i s i =a n s n +a n 1 s n 1 +...+a 1 s 1 + a 0 = 0 układ jest stabilny a i > 0 i lub a i < 0 i (czyli współczynniki maja te same znaki) układ jest na granicy stabilności gdy a 0 = 0 5 z 43

Stabilność układów dynamicznych Warunek konieczny stabilności a) M(s) = s 5 + 5s 4 + 3s 3 2s 2 + s + 8 = 0 warunek konieczny nie jest spełniony (a 2 < 0) b) M(s) = s 5 + 5s 4 + 3s 3 + 2s 2 + 8 = 0 warunek konieczny nie jest spełniony (a 1 = 0) c) M(s) = s 5 + 5s 4 + 3s 3 + 2s 2 + s = 0 warunek konieczny nie jest spełniony (a 0 = 0 - na granicy stabilności) d) M(s) = s 5 5s 4 3s 3 2s 2 s 8 = 0 warunek konieczny jest spełniony (a i < 0 i) 6 z 43

Stabilność układów dynamicznych Kryterium Routh a W celu sprawdzenia stabilności korzystamy z algebraicznego warunku Routh a efektywna (tj. szybka) metoda sprawdzenia stabilności bazujemy tylko na współczynnikach wielomianu charakterystycznego. wyznaczamy liczbę biegunów w lewej (prawej) półpłaszczyźnie ale nie ich dokładne położenie ma szerokie zastosowanie jeśli mamy wyznaczyć regiony stabilności (kiedy współczynniki są parametrami o nieznanych wartościach) 7 z 43

Stabilność układów dynamicznych Kryterium Routh a (1877) Wielomian charakterystyczny M(s) = 1 i=n a n s n = 0 0 s n a n a n 2 a n 4 a n 6 1 s n 1 a n 1 a n 3 a n 5 a n 7 2 s n 2 b 1 b 2 b 3 b 4 3 s n 3 c 1 c 2 c 3 c 4 8 z 43...... n-1 s 1 y 1 y 2 n s 0 z 1 b 1 = (a na n 3 a n 1 a n 2 ) a 1 b 2 = (a na n 5 a n 1 a n 4 ) a 1,... c 1 = (a n 1b 2 b 1 a n 3 ) b 1 c 2 = (a n 1b 3 b 1 a n 5 ) b 1,...

Stabilność układów dynamicznych Kryterium Routh a - przykład 1 Sprawdzić stabilność układu, którego wielomian charakterystyczny to Tablica Routh a M(s) = s 4 + s 3 + s 2 + 2s + 3 = 0 0 s 4 1 1 3 1 s 3 1 2 2 s 2-1 3 3 s 1 5 0 4 s 0 3 Wniosek: Dwukrotna zmiana znaku w pierwszej kolumnie = dwa bieguny w prawej półpłaszczyźnie (istotnie, bieguny to 1.074 ± j0.706 i 0.574 ± j1.219) 9 z 43

Stabilność układów dynamicznych Kryterium Routh a - przykład 2 Sprawdzić stabilność układu regulacji, gdzie regulatorem jest regulator proporcjonalny, a transmitancja obiektu regulacji to G(s) = L(s) M(s) = 0.6 0.035s + 1 Transmitancja układu zamkniętego to G cl (s) = a wielomian charakterystyczny to 1513 (s 2 + 55s + 1513) KG(s) 1 + KG(s) 1 + KG(s)=0 0.053s 3 +2.925s 2 +107.955s+1513 + 907.8K =0 Czyli badamy stabilność w odniesieniu do wartości parametru K 10 z 43

Stabilność układów dynamicznych Kryterium Routh a - przykład 2 Tworzymy odpowiednią tablice Routh a 0 s 3 0.035 107.955 1 s 2 2.925 1513+907.8K 2 s 1 89.85-10.86K 0 3 s 0 1513+907.8K 0 Układ będzie stabilny dla K > 0 i K < 89.85/10.86 K < 8.27 11 z 43

Stabilność układów dynamicznych Kryterium Routh a Przypadek szczególny Pojawienie sie wartości 0 w pierwszej kolumnie oznacza niestabilność lub w najlepszym przypadku układ na granicy stabilności. Dalsze tworzenie tabeli jest niemożliwe ponieważ wymagane będzie dzielenie przez 0 - musimy poszukać alternatywnego rozwiązania W przypadku wystąpienia wartości 0 w pierwszej kolumnie dokonuje my wprowadzenia symbolu δ 0 aby kontynuować sprawdzanie zmian znaków 12 z 43

Stabilność układów dynamicznych Kryterium Routh a - przykład 3 Sprawdź stabilność układu, którego wielomian charakterystyczny to M(s) = s 5 + 2s 4 + 2s 3 + 4s 2 + s + 1 = 0 Zaczynamy oczywiście od tworzenia tablicy Routh a 0 s 5 1 2 1 1 s 4 2 4 1 2 s 3 0 0.5 Mamy w pierwszej kolumnie wartość 0 - zastępujemy ją nową zmienną δ 0. 13 z 43

Stabilność układów dynamicznych Kryterium Routh a - przykład 3 Podstawiamy δ i tworzymy dalej tablice Routh a 0 s 5 1 2 1 1 s 4 2 4 1 2 s 3 δ 0.5 3 s 2-1/δ 1 4 s 1 0.5 0 5 s 0 1 Ostatecznie mamy dwie zmiany znaku czyli układ jest niestabilny (istotnie, bieguny układu to: 0.09 ± j0.533, 0.069 ± j1.274 i 1.957). 14 z 43

Stabilność układów dynamicznych Kryterium Routh a Przypadek szczególny Pojawienie się wartości 0 w całym wierszu oznacza istnienie dzielnika wielomianu, którego pierwiastki są symetryczne w odniesieniu do początku układu współrzędnych. Pierwiastki wielomianu to s = ±σ lub s = ±jβ lub σ ± jβ i σ ± jβ Dzielnikiem wielomianu będzie F (s) wzięty z pierwszego niezerowego wiersza powyżej wiersza zerowego. Współczynniki które wpiszemy w wiersz zerowy uzupełniamy z wyrażenia df (s) ds 15 z 43

Stabilność układów dynamicznych Kryterium Routh a - przykład 4 Dany jest układ regulacji, gdzie regulatorem jest regulator proporcjonalny, czyli transmitancja układu otwartego to G ol (s) = KG(s) = K 1 s(s + 1)(s 2 + s + 1) Znajdź wartość K dla której układ po zamknięciu pętli sprzężenia zwrotnego będzie na granicy stabilności i wyznacz pulsacje oscylacji. Wielomian charakterystyczny układu zamkniętego to M(s) = s 4 + 2s 3 + 2s 2 + s + K = 0 16 z 43

Stabilność układów dynamicznych Kryterium Routh a - przykład 4 Tworzymy odpowiednią tablice Routh a 0 s 4 1 2 K 1 s 3 2 1 2 s 2 1.5 K 3 s 1 1-4K/3 Dla K = 0.75 w wierszu 3 mamy 0. Oznacza to, że dzielnikiem wielomianu charakterystycznego będzie (pobrany z wiersza nr 2) F (s) = 3 2 s2 + 3 4 = 0 F (s) = 2s2 + 1 = 0 17 z 43

Stabilność układów dynamicznych Kryterium Routh a - przykład 4 Równanie charakterystyczne to M(s) = (2s 2 + 1)(0.5s 2 + s + 0.75) i uzupełniamy tablicę Routh a gdzie 3 wiersz wypełniamy współczynnikami df (s)/ds i otrzymujemy (dla K = 0.75) 0 s 4 1 2 0.75 1 s 3 2 1 2 s 2 1.5 0.75 3 s 1 4 4 s 0 0.75 18 z 43

Stabilność układów dynamicznych Kryterium Routh a - przykład 4 Poza wierszem 3 nie ma zmian znaków ani elementów o wartości 0 - nie ma pierwiastków w prawej półpłaszczyźnie. Pierwiastki muszą leżeć na osi urojonej (dla K = 0.75). Wartość pulsacji odnajdziemy gdy s = jω czyli ω = 1 2 [rad/sec] F (jω) = 2ω 2 + 1 = 0 19 z 43

Stabilność modeli stanowych Modele w przestrzeni stanów Wartości własne macierzy A to bieguny układu, które wyznaczamy tak det(si A) = 0 Lokalizacje biegunów możemy wyznaczyć numerycznie (polecenie eig(a) w Matlab ie) Możemy wykorzystać tabele Routh a sprawdzając położenie pierwiastków wielomianu det(si A) 20 z 43

Przykład Rozważmy następujący układ ẋ(t) = 0 3 1 2 8 1 x(t) + 10 0 u(t) 10 5 2 10 gdzie (si A) = y(t) = [ 1 0 0 ] x(t) s 0 0 0 s 0 0 0 s 2 8 1 0 3 1 10 5 2 = s 3 1 2 s 8 1 10 5 s + 2 i dlatego det(si A) = s 3 6s 2 7s 520 21 z 43

Przykład Tworzymy tabelę Routh a s 3 1-7 s 2 6-3 52-26 s 1 3-1 s 0-26 0 0 Układ niestabilny (jedna zmiana w pierwszej kolumnie - jeden biegun w prawej półpłaszczyźnie) 22 z 43

Śledzenie sygnału referencyjnego R(s) E(s) U(s) Y(s) - C(s) G(s) Problem: Jak układ zamknięty śledzi zadany sygnał referencyjny? Podstawowe sygnały referencyjne R(s) = 1 s r(t) = 1(t) (pozycja) R(s) = 1 r(t) = t (prędkość) s 2 R(s) = 1 s 3 r(t) = t2 2 (przyspieszenie) 23 z 43

Uchyb w stanie ustalonym R(s) E(s) U(s) Y(s) - C(s) G(s) E(s) = Uchyb w stanie ustalonym 1 R(s) gdzie L(s) = G(s)C(s) 1 + L(s) s s e ss = lim se(s) = lim R(s) = lim s 0 s 0 1 + L(s) s 0 1 + L(s) 1 s k 24 z 43

Uchyb w stanie ustalonym Definicja Uchyb w stanie ustalonym to błąd po zaniku odpowiedzi przejściowej Układ otwarty Układ zamknięty E(s) = R(s) Y (s) = (1 G o (s))r(s) E(s) = R(s) Y (s) = G o (s) - transmitancja układu otwartego. 1 1 + G o (s) R(s) 25 z 43

Uchyb w stanie ustalonym Twierdzenie o wartości końcowej Uchyb w stanie ustalonym wyzanczamy z pomocą twierdzenia o wartości końcowej Przykład dla R(s) = A s Układ otwarty e ss = lim s 0 s(1 G o (s)) Układ zamknięty 26 z 43 e ss = lim s 0 s e ss = lim t e(t) = lim s 0 se(s) (skok jednostkowy) ( ( ) A = lim A(1 G o (s))=a(1 G o (0)) s s 0 )( ) 1 A = 1+G o (s) s A 1+G o (0)

Uchyb w stanie ustalonym Przypadek ogólny (dla skoku jednostkowego) Własności: G o (s) = K M i=1 (s + z i) s N Q k=1 (s + p k) Bład ustalony zależy od liczby układów całkujacych N, Dla N > 0 G o (0) i e ss 0, N oznacza typ układu, dla N = 0 1 e ss = 1 + G o (0) = 1 ( ) 1 + K M i=1 (s + z i)/ Q k=1 (s + p k) 27 z 43

Uchyb w stanie ustalonym Zdefiniujmy stałą uchybu pozycyjnego i wtedy Łatwo też sprawdzić, że dla N 1 K p = lim s 0 (G o (s)) e ss = 1 1 + K p e ss = lim ( ) 1 + K M i=1 (s + z i)/s N Q k=1 (s + p k) s 0 1 = lim s 0 s N ( ) = 0 s N + K M i=1 (s + z i)/ Q k=1 (s + p k) 28 z 43

Uchyb w stanie ustalonym Dla sygnału referencyjnego r(t) = A t 1(t) (funkcja liniowo narastająca - prędkość) s(a/s 2 ) e ss = lim s 0 1 + G(s) = lim A s 0 s + sg(s) A = lim s 0 sg(s) 29 z 43

Uchyb w stanie ustalonym Stała uchybu prędkościowego Zdefiniujmy stałą uchybu prędkościowego i wtedy dla N = 1 Oznacza to, że dla N 2 to e ss = 0 dla N = 1 to e ss 0 dla N = 0 to e ss = 30 z 43 K v = lim s 0 s(g(s)) A e ss = ( = K M i=1 (s + z i)/ Q k=1 k)) A (s + p K v

Uchyb w stanie ustalonym Dla sygnału referencyjnego r(t) = A t 2 /2 1(t) (funkcja paraboliczna - przyspieszenie) s(a/s 3 ) e ss = lim s 0 1 + G(s) = lim A s 0 s 2 G(s) 31 z 43

Uchyb w stanie ustalonym Stała uchybu przyspieszeniowego Zdefiniujmy stałą uchybu przyspieszeniowego i wtedy dla N = 2 Oznacza to, że dla N 3 to e ss = 0 dla N = 2 to e ss 0 dla N = 1 to e ss = dla N = 0 to e ss = 32 z 43 K a = lim s 0 s 2 (G 0 (s)) A e ss = ( = K M i=1 (s + z i)/ Q k=1 k)) A (s + p K a

Uchyb w stanie ustalonym Przykład 1 Zadanie Wyznacz uchyb w stanie ustalonym w układzie zamkniętym po podaniu sygnału zadanego o postaci funkcji r(t) = 5t1(t). Transmitancja układu otwartego to 10(s + 1) G o (s) = s(s + 2)(s + 5) Wyznaczamy Transformatę Laplace a sygnału r(t) Transmitancję układu zamkniętego 33 z 43 G z (s) = R(s) = 5 s 2 G o 10s + 1 = 1 + G o s 3 + 7s 2 + 20s + 10

Uchyb w stanie ustalonym Przykład 1 Obliczenia: Stała uchybu prędkościowego K v = lim s 0 (sg o (s)) = lim Uchyb w stanie ustalonym s 0 s 10(s + 1) s(s + 2)(s + 5) = 1 e ss = A K v = 5 1 = 5 34 z 43

Sterowanie proporcjonalne (P) d(t) r(t) e(t) - P u(t) Obiekt y(t) Regulator: statyczny współczynnik wzmocnienia K p u(t) = K p e(t) = K p (r(t) y(t)) 35 z 43

Sterowanie proporcjonalne (P) Obiekt (przykład): G(s) = K s(s+a) Regulator proporcjonalny: C(s) = K p Bieguny układu zamkniętego: rozwiązanie równania czyli 1 + KK p s(s + a) = 0 s 2 + as + KK p = 0 Wniosek: K p ma niewielki(!!!) wpływ na położenie biegunów 36 z 43

Sterowanie proporcjonalno-różniczkujące (PD) d(t) r(t) e(t) - PD u(t) Obiekt y(t) Regulator: dynamika regulatora: u(t) = K p e(t) + K d de(t) dt Problem: Dobór współczynników wzmocnienia K p i K d 37 z 43

Sterowanie proporcjonalno-różniczkujące (PD) Obiekt (przykład): G(s) = K s(s+a) Regulator proporcjonalny: C(s) = K p + K d s Bieguny układu zamkniętego: rozwiązanie równania czyli 1 + K(K p + K d s) s(s + a) = 0 s 2 + (a + KK d )s + KK p = 0 Wniosek: K p i K d dokładnie określają wszystkie położenia biegunów układu 2-ego rzędu (i tylko takiego!) 38 z 43

Sterowanie proporcjonalno-całkująco-różniczkujące (PID) d(t) r(t) e(t) - PID u(t) Obiekt y(t) Regulator: dynamika regulatora u(t) = K p e(t) + K i t 0 e(τ)dτ + K d de(t) dt Problem: Dobór współczynników wzmocnienia K p, K i i K d 39 z 43

Kiedy używamy akcji całkującej? eliminacja uchybu regulacji podwyższenie rzędu układu otwartego Przykład Układ otwarty: L(s) = G(s)K p = KK p τs+1 Sygnał referencyjny: R(s) = 1 s Wymaganie: brak uchybu czyli e ss = 0 Wniosek: Uchyb w stanie ustalonym 0 - trzeba użyć regulatora PI 40 z 43

Wpływ akcji całkującej Obiekt (przykład): y(t) + bẏ = u(t) (Y (s) + bsy (s) = U(s)) Regulator typu P: u(t) = K p (r(t) y(t)) Równanie układu zamkniętego: y(t) + bẏ = K p r(t) K p y(t) Y (s) + bsy (s) = K p R(s) K p Y (s) Stan ustalony (ẏ = 0) y(t) = K p 1 + K p y(t) r(t) (dlak p 1) Wniosek: Uchyb w stanie ustalonym 0 41 z 43

Regulator PI Obiekt (przykład): y(t) + bẏ = u(t) (Y (s) + bsy (s) = U(s)) Regulator typu PI: u(t) = K p (r(t) y(t)) + K t i 0 (r(τ) y(τ))dτ Równanie układu zamkniętego: Stan ustalony (ẏ = 0, ÿ = 0) ẏ + bÿ = K i r(t) K p ẏ K i y(t) 0 = K i r(t) K i y(t) y(t) = r(t) Wniosek:Brak uchybu w stanie ustalonym! 42 z 43

Wpływ parametrów regulatora PID K p przyspieszenie odpowiedzi ale i większe oscylacje K d zmniejszenie oscylacji ale większa wrażliwość na szumy K i usuwa błąd w stanie ustalonym ale zwiększa przeregulowanie Dobór parametrów regulatora PID Eksperymentalny dobór parametrów K p, K d, K i (często wspomagany komputerowo). Analiza i synteza z użyciem modelu obiektu (procesu). 43 z 43