(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (13) T3 (51) Int. Cl. G02C5/22 G02C1/08 ( ) ( ) (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej Europejski Biuletyn Patentowy 2008/42 EP B1 (54) Tytuł wynalazku: Oprawa okularów (30) Pierwszeństwo: DE (43) Zgłoszenie ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 2007/08 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 04/2009 (73) Uprawniony z patentu: Mykita Studio GmbH, Berlin, DE (72) Twórca (y) wynalazku: PL/EP T3 GOTTSCHLING Harald, Berlin, DE KRÜGER Moritz, Berlin, DE HAFFMANS Philipp, Berlin, DE HAFFMANS Daniel, Berlin, DE (74) Pełnomocnik: Przedsiębiorstwo Rzeczników Patentowych Patpol Sp. z o.o. rzecz. pat. Nowakowski Janusz Warszawa 130 skr. poczt. 37 Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 EP B1 Opis [0001] Niniejszy wynalazek dotyczy oprawy okularów i sposobu wytarzania oprawy okularów. [0002] Oprawy okularów są znane w najróżniejszych kształtach i rodzajach. Te kształty podlegają wielokrotnie każdorazowo panującej modzie. Przy tym stosuje się najróżniejsze rodzaje przegubów do okularów, w celu połączenia oprawki szkieł z zausznikami. W wielu przypadkach, połączenie to tworzy się przez połączony śrubami przegub Ma to tę wadę, że przy zbyt mocnym przykręceniu śrubami, przegub daje się tylko ciężko poruszać lub że przegub jest tak luźno wyregulowany, że śruba łatwo wypada. Zablokowanie zauszników w rozłożonej, względnie złożonej pozycji za pomocą tych przegubów okularów nie jest możliwe. [0003] W opisie US 1,779,789 jest opisana oprawa okularów z połączonymi śrubami przegubami do okularów. [0004] Oprawa okularów bez śrub jest opisana w opisie EP A1. [0005] Oprawa okularów z organem mocującym i wychylnym, który pozwala na szybkie usunięcie zauszników i soczewek ocznych z oprawki okularów, połączonej z mostkiem, jest opisana w opisie DE U. [0006] Druga oprawa okularów z drutu jest opisana w opisie DE U1. [0007] W opisie GB 734, 208 jest opisana oprawa okularów, w której zauszniki są przymocowane zdejmowalnie na oprawce okularów. [0008] Kolejna oprawa okularów bez śrub, z blachy ze zintegrowanym już w oprawce, względnie zausznikach systemem zawiasów do składania i rozkładania zauszników jest opisana w opisie EP A1. [0009] Zadaniem niniejszego wynalazku jest zatem opracowanie oprawy okularów, której zauszniki mogą być blokowane w pozycji rozłożonej i złożonej. [0010] Wynalazek jest rozwiązany przez oprawę okularów, składającą się z czołowej oprawki okularów i dwóch zauszników, które są połączone przez klamry łączące (określane następnie jako klamry zamykające ) z czołową oprawką okularów. [0011] Oprawa okularów jest wykonana z płaskiego materiału, takiego jak na przykład metal, karbon albo tworzywo sztuczne, który może być w całości albo częściowo powleczony. Jest zatem możliwe, pokrywanie oprawy okularów całkowicie albo częściowo tworzywami sztucznymi albo przez warstwy lakieru. [0012] Korzystnie, czołowa oprawka okularów jest wykonana do osadzania dwóch szkieł okularowych, przy czym końce czołowej oprawki okularów mają otwory do osadzania szkieł okularowych. Otwory umożliwiają otwieranie oprawki okularów tak dalece, że szkła okularowe mogą zostać zamocowane w wybraniach czołowej oprawki okularów. W tej postaci wykonania, szkło wymaga rowka, który przed umieszczeniem frezuje się przez optyka w szkle. [0013] Czołowa oprawka do okularów tworzy korzystnie w zasadzie płaszczyznę, przy czym nakładki przyłączeniowe na końcach płaszczyzny są ustawione pod kątem. Dalej, korzystnie nakładki przyłączeniowe składają się górnego i dolnego elementu, które wchodzą w siebie. 1

3 EP B1 [0014] Elementy nakładki przyłączeniowej korzystnie wchodzą tak w siebie, że elementy nie są przesuwne względem siebie w co najmniej trzech kierunkach przestrzennych. [0015] W ramach niniejszego wynalazku, jako kierunki przestrzenne rozumie się sześć kierunków w przestrzeni, które ustala się przez ortogonalny układ osi i które wzdłuż osi przestrzeni mają każdorazowo kierunek przestrzenny + i -. W sensie niniejszego wynalazku, trzy osie przestrzenny x, y i z, tworzą zatem sześć kierunków przestrzennych -x, +x, -y, +y, -z i +z. [0016] Można poruszać zarówno górny, jak i dolny element nakładki przyłączeniowej. Podane w niniejszym wynalazku kierunki ruchu odnoszą się jednak tylko do górnego elementu. [0017] W korzystnej postaci wykonania wynalazku, nakładki przyłączeniowe składają się górnego i dolnego elementu, które razem tworzą złącze podobne do jaskółczego ogona. Złącze podobne do jaskółczego ogona ma tę zaletę, że można je wykonać bardzo płasko, a mimo to umożliwia niezawodne połączenie. Takie złącze blokuje przesuwanie elementów nakładki przyłączeniowej w czterech kierunkach przestrzennych. [0018] Elementy nakładek przyłączeniowych mają korzystnie co najmniej jedną część ze zmniejszoną grubością materiału, a przynajmniej jeden z elementów ma co najmniej jedną część o normalnej grubości materiału, przy czym elementy wchodzą w siebie tak, że części ze zmniejszoną grubością materiału leżą każdorazowo jedna na drugiej. Oprawa okularów jest wytwarzana przy tym z płaskiego materiału przez frezowanie, wytrawianie, wycinanie laserem, wykrawanie albo erodowanie. Dalsze odpowiednie sposoby są znane specjaliście. [0019] W tym etapie sposobu, dokonuje się równocześnie zmniejszanie materiału w obszarze górnego i dolnego elementu. Możliwe jest jednak także, dokonanie redukcji materiału górnego i dolnego elementu w oddzielnych etapach roboczych. [0020] Oprawę okularów można tak obrabiać, że górny i dolny element nakładki przyłączeniowej mają zmniejszoną grubość, przy czym grubość górnego elementu i dolnego elementu odpowiada razem normalnej grubość czołowej oprawki do okularów. Przez taką postać wykonania zapobiega się przesuwaniu się nakładki przyłączeniowej w kierunku +z, -z, i y względem siebie. Jeśli zmniejszy się tylko część górnego albo dolnego elementu pod względem jego grubości materiału, a inną część pozostawi z jej normalną grubością materiału a każdorazowo naprzeciwległy element wykona tak, że będzie również zmniejszony pod względem swej grubości materiału, na przykład każdorazowo o 50%, wówczas obydwa elementy wchodzą w siebie tak, że zapobiega się przesuwaniu w kierunku +z, -z, +x i -x, gdyż uderzają o część elementu, która została pozostawiona z normalną grubością czołowej oprawki okularów. W tym przypadku, ruch elementów nakładki przyłączeniowej byłby zablokowany w czterech kierunkach przestrzennych. [0021] Postać wykonania, w której górny i dolny element ma każdorazowo całkowicie zmniejszoną swą grubość materiału, zapobiegałaby jednak tylko przesuwaniu elementów względem siebie w jednym kierunku przestrzennym, tak że taka postać wykonania jest niestabilna. Przez wykonanie dolnego elementu i górnego elementu z wieloma częściami ze zmniejszoną grubością materiału, względnie bez zmniejszania grubości materiału jest możliwe zablokowanie przed przesuwaniem się elementów nakładki przyłączeniowej w kolejnych kierunkach. 2

4 EP B1 [0022] Możliwe są jednak również postacie wykonania, w których elementy nakładki przyłączeniowej wchodzą siebie tak, że elementy nie są przesuwne względem siebie we wszystkich sześciu kierunkach przestrzennych. Taką postać wykonania można na przykład otrzymać przez to, że korzystnie górny i dolny element nakładki przyłączeniowej są w sobie zatrzaskiwane. Ma to tę zaletę, że można zrezygnować z zastosowania klamry łączącej, można ją jednak zastosować jako dodatkowe zabezpieczenie, względnie może służyć do osadzania spiralnego końca zauszników. W takiej postaci wykonania, części ze zmniejszoną grubością materiału są tak wykonane, że w kierunku do każdorazowo naprzeciwległego górnego albo dolnego elementu mają konstrukcyjne rozszerzenie. [0023] Nakładka przyłączeniowa ma korzystnie urządzenia, które zapobiegają przesuwaniu się klamry łączącej. Nakładka przyłączeniowa jest łączącym elementem między zausznikami a czołową oprawką okularów. Spełnia ona również, we współpracy z klamrą łączącą, rolę bloku zamykającego, który utrzymuje oprawkę okularów. Ponadto, częściowy odcinek powierzchni nakładki przyłączeniowej (tam, gdzie górny i dolny element wchodzą w siebie), stanowi ważną część składową dla sposobu funkcjonowania zawiasy. [0024] Urządzenia do zapobiegania przesuwaniu się może korzystnie stanowić wzmocnienie na zewnętrznej stronie nakładki przyłączeniowej i/lub wgłębienie w nakładce przyłączeniowej. Przez te elementy jest możliwe niezawodne zatrzaśnięcie klamry zamykającej na nakładce przyłączeniowej. Przez odwracalne przymocowanie klamry łączącej, oprawa okularów może zostać w każdym momencie zdemontowana. Jest jednak także możliwe, żeby klamra zamykająca była trwale zatrzaśnięta, tak że nie jest już możliwe rozłożenie oprawy okularów po wytworzeniu. [0025] Górny i dolny element nakładki przyłączeniowej tworzą płaszczyznę, przy czym górny i dolny element wchodzą w siebie tak, że nie jest możliwe przesuwanie w płaszczyźnie, na przykład w przypadku połączenia podobnego do jaskółczego ogona. [0026] Klamra łącząca obejmuje górny i dolny element tak, że co najmniej jeden bok klamry łączącej sięga zarówno wokół górnego, jak i wokół dolnego elementu. Zapobiega się przez to wysunięciu jednego z elementów z klamry łączącej i osiąga się wyższą stabilność całej oprawy okularów. [0027] W korzystnej postaci wykonania wynalazku, klamra łącząca jest częścią górnego elementu albo dolnego elementu. [0028] Aby zapobiegać wzajemnemu przesuwaniu się górnego i dolnego elementu (górny i dolny element muszą zawsze znajdować się w położeniu w jednej płaszczyźnie), obydwa elementy są złączone ze sobą przez złącze podobne do jaskółczego ogona. Połączenie można jednak wytworzyć także przez inaczej ukształtowane połączenie. Zatem, zamiast złącza podobnego do jaskółczego ogona jest możliwe również koliste, trójkątne, prostokątne, wielokątne albo inne geometryczne wykonanie jednego elementu, który wchodzi w wybranie pasujące do tego wykonania i służy celowi, mianowicie zapobieganiu przesuwaniu się w płaszczyźnie. [0029] W korzystnej postaci wykonania, zausznik posiada spiralny koniec. Zausznik tworzy na swym przednim końcu, zwróconym do czołowej oprawki okularów, schodkowo wykonane wgłębienie, w które węższy, zewnętrzny koniec zausznika jest najpierw odgięty, a następnie spiralnie zwinięty. [0030] Spiralnie zwinięty koniec jest przy tym tak wykonany, że sięga przez otwór między mostkami górnej i solnej części nakładki przyłączeniowej. Przy tym, spiralny koniec zausznika obejmuje 3

5 EP B1 korzystnie klamrę łączącą i nakładkę przyłączeniową: Schodkowe wykonanie na przednim końcu zausznika ma przy tym funkcję niezawodnego utrzymywania zausznika w jego zmontowanej pozycji, oraz zapobiegania luzowi zausznika w płaszczyźnie poziomej, w stanie rozłożonym. [0031] Klamra łącząca obejmuje korzystnie nakładkę przyłączeniową, tak że jest zamknięte połączenie między górnym i dolnym elementem. Klamra łącząca ma przy tym dwie funkcje, po pierwsze służy do utrzymywania czołowej oprawki okularów po umieszczeniu szkieł, a po drugie służy do prowadzenia i stabilizacji zausznika w płaszczyźnie poziomej, zarówno w stanie złożonym jak i rozłożonym. [0032] Obydwa zwinięte boki klamry łączącej tworzą korzystnie kanał, w którym jest ustawiona sprężyna spiralna zausznika. Klamra łącząca jest w tym celu wsuwana na nakładkę przyłączeniową i zatrzaskuje się tam. Obydwa zwinięte boki klamry tworzą wówczas kanał, w którym jest ustawiona sprężyna spiralna zausznika po montowaniu zausznika. [0033] W korzystnej postaci wykonania wynalazku, nakładka przyłączeniowa tworzy klamrę łączącą, a spiralny koniec zausznika tworzy spiralny przegub sprężynowy. Ten spiralny przegub sprężynowy umożliwia łatwo przeprowadzalne odginanie zauszników. Ponadto, spiralne przeguby sprężynowe zapobiegają niekontrolowanemu raptownemu otworzeniu się zauszników, jak może to się zdarzyć na przykład przy noszeniu okularów w kieszonce koszuli. [0034] Ponadto, zadanie niniejszego wynalazku rozwiązuje się przez sposób wytwarzania oprawy okularów, przy czym w pierwszym etapie umieszcza się szkła okularowe w czołowej oprawce okularów, nasuwa się klamry zamykające na nakładki przyłączeniowe aż do zatrzaśnięcia, następnie przeprowadza się zauszniki ich wąskimi, zewnętrznymi, spiralnie zwiniętymi końcami w pozostające szczeliny nakładek przyłączeniowych czołowej oprawki do okularów, zamkniętych już przez klamry łączące, a zauszniki pociąga się do tyłu, w stronę odwróconą od oprawki okularów i tam zatrzaskuje. Przy tym jest możliwy montaż bez użycia narzędzia. [0035] Następnie, niniejszy wynalazek zostanie bliżej opisany na podstawie figur i przykładu. Szczegółowo pokazują: fig.1a i 1b składniki niniejszego wynalazku, fig.2a i 2b czołową oprawę okularów z nasuniętą klamrą łączącą, fig.3a i 3b przegub do okularów w zmontowanym stanie, fig.4a i 4b przegub do okularów w zmontowanym, złożonym stanie, fig.5a i 5b złącze w kształcie jaskółczego ogona, fig.6 klamrę łączącą, fig.7 koniec zausznika ze spiralnie zgiętym końcem, fig. 8a, 8b i 8c przegub spiralny w różnych pozycjach przy zginaniu zausznika, fig.9 nakładkę przyłączeniową z klamrą łączącą, fig.10 różne postacie wykonania górnego i dolnego elementu, fig.11a i b przednią i tylną stronę czołowej oprawki okularów, 4

6 EP B1 fig.12a i b przednią i tylną stronę kolejnego wykonania czołowej oprawki okularów, fig.13 a-c widok nakładki przyłączeniowej, fig.14 a i b nakładkę przyłączeniową z fig.13a-c z innego kąta widzenia, fig.15 a-e perspektywiczny widok postaci wykonania elementów nakładki przyłączeniowej, ffg.16 a-e kolejny perspektywiczny widok postaci wykonania elementów nakładki przyłączeniowej, fig.17 a-e jeszcze jeden kolejny perspektywiczny widok postaci wykonania elementów nakładki przyłączeniowej, a fig.18 a-e kolejny perspektywiczny widok postaci wykonania nakładki przyłączeniowej. [0036] Fig. 1a i 1b pokazują oprawę 1 okularów, składającą się z czołowej oprawki 2 okularów, dwóch zauszników 3 i klamry łączącej 4. Na oprawce 2 okularów znajdują się dwie odgięte nakładki przyłączeniowe 5. [0037] Fig.2a i 2b pokazują oprawę 1 okularów z dwóch różnych kątów widzenia. Tutaj, klamry łączące 4 są już wetknięte poprzez nakładkę przyłączeniową 5. Powyżej, względnie poniżej połączenia podobnego do jaskółczego ogona, na górnej oraz na dolnej krawędzi nakładki przyłączeniowej, znajduje się każdorazowo zagłębienie, które daje niezawodne zamocowanie klamrze łączącej, która prowadzi do utrzymywania górnego i dolnego elementu. Zagłębienia na nakładkach przyłączeniowych mają działanie zapadki, która przy montowaniu klamry łączącej prowadzi do tego, aby nie mogła przesuwać się ona z oprawki. [0038] Fig.3a i 3b pokazują w perspektywie widoki oprawy 1 okularów, w której czołowa oprawka 2 okularów z zausznikami 3 są ze sobą połączone przez klamrę łączącą 4. Przy tym, spiralny koniec 6 zausznika 3 obejmuje nakładkę przyłączeniową 5 i klamrę łączącą 4. [0039] Fig. 4a i 4b pokazują jednakowe widoki jak fig. 3a i 3b, jednak przy złożonych okularach. [0040] Fig.5a i 5b pokazują nakładkę przyłączeniową 5 z otworem 7. Otwór 7 czołowej oprawki 2 okularów jest zamknięty przez złącze 8 w kształcie jaskółczego ogona. Złącze 8 w kształcie jaskółczego ogona jest utworzone przez górny element 9 i dolny element 10 nakładki przyłączeniowej 5. Nakładka przyłączeniowa 5 ma urządzenia, które umożliwiają zatrzaskiwanie klamry łączącej 4. Te urządzenia mogą chronić na różne sposoby nakładkę przyłączeniową 5 przed wysunięciem, zatem nakładka przyłączeniowa 5 może być wykonana ze wzmocnieniem 12 materiału i/lub przez wgłębienie 13. [0041] Fig.6 pokazuje klamrę łączącą 4, która ma dwa zwinięte boki 14. Boki 14 tworzą kanał 15, w który wsuwa się spiralny koniec 6 zausznika 3. [0042] Fig.7 pokazuje spiralny koniec 6 zausznika 3. Zausznik 3 tworzy na swym przednim końcu, zwróconym do oprawki 2 okularów, schodkowe zagłębienie 16, w które jest najpierw odgięty węższy, zewnętrzny koniec zausznika 3, a następnie spiralnie zwinięty. Schodkowe wykonanie na przednim końcu zausznika 3 ma ponadto funkcję niezawodnego utrzymywania zausznika 3 w jego zmontowanej pozycji. [0043] Fig.8a pokazuje zausznik 3 w otwartej pozycji. Złącze 8 w kształcie jaskółczego ogona, przedstawione na fig. 5a i 5b tworzy w połączeniu z częścią klamry łączącej 4 płaszczyznę 5

7 EP B1 przegubową spiralnego przegubu sprężynowego 17. Wokół tej powierzchni 18 obraca się przedni koniec 6 zausznika 3, który jest utworzony przez spiralny koniec 6 i schodkowe zagłębienie 16. [0044] Powierzchnia złącza 8 w kształcie jaskółczego ogona jest zaciskana między schodkowo wykonanym zagłębieniem 16 a zewnętrznym końcem 6 zausznika 3, spiralną sprężyną za względu na posiadaną przez nią siłę sprężyny. W tej statycznej pozycji, zausznik 3 jest trwale utrzymywany na nakładce przyłączeniowej 5. [0045] Fig.8b pokazuje zausznik 3 w momencie odgięcia. Spiralny koniec 6 zausznika 3 z zagłębieniem 16 musi skręcić się wokół powierzchni, utworzonej przez złącze 8 w kształcie jaskółczego ogona, aby przyjąć stan zamknięty, pokazany na fig.8c. Przy tym procesie, spiralna sprężyna jest wypierana z powierzchni 18 (płaszczyzny przegubowej). Gdy osiągnie się określony punkt przy wyginaniu zausznika 3, zausznik 3 zaskakuje do złożonej pozycji, która jest pokazana na fig.8c. [0046] Fig.8c pokazuje zausznik 3 w złożonym stanie. Na fig.8c zausznik 3 znajduje się ponownie w statycznym stanie. Spiralna sprężyna rozprężyła się i skręciła wokół powierzchni 18. Teraz, ponownie występuje stan jak na fig.8a. Powierzchnia 18 złącza 8 w kształcie jaskółczego ogona jest zaciśnięta między schodkowo wykonanym zagłębieniem 16 a skrajnym końcem zausznika 3 spiralnej sprężyny, ze względu na posiadaną przez nią siłę sprężyny, z tą różnicą, że zausznik 3 nie jest już rozłożony, lecz przylega złożony do czołowej oprawki 2 okularów. [0047] Fig.9 pokazuje czołową oprawkę 2 okularów z nakładką przyłączeniową 5, na którą jest nasadzona klamra zamykająca 4. Obydwa boki 14 klamry zamykającej obejmują nakładkę przyłączeniową 5 i zapobiegają przemieszczaniu się górnego i dolnego elementu 9, 10. [0048] W celu ustalenia klamry zamykającej 4, na końcach górnego i dolnego elementu 9, 10, znajdują się wzmocnienia 12, które zapobiegają przesuwaniu się klamry łączącej 4. [0049] Fig.10a, 10b i 10c pokazują różne postacie wykonania połączenia między górnym elementem 9 a dolnym elementem 10 nakładki przyłączeniowej 5. [0050] Na fig.10a jest przedstawiona klamra łącząca 4, wetknięta poprzez nakładkę przyłączeniową 5. Jeden z obydwu zwiniętych boków 14 przykrywa przy tym zarówno górny element 9, jak i dolny element 10, jak pokazuje dolna kreskowana linia na fig.10a. Jest jednak również możliwe, aby obydwa boki 14 pokrywały zarówno górny element 9, jak i dolny element 10. Przez to przykrycie obydwu elementów 9, 10 osiąga się stabilne połączenie. [0051] Jeśli przez jeden z boków 14 zostanie przykryty tylko górny element 9 albo tyko dolny element 10, wówczas połączenie może rozłączyć się przez wysunięcie się jednego z elementów 9 albo 10. [0052] Na fig.11a jest pokazana tylna strona, a na fig. 11b przednia strona postaci wykonania oprawy 1 okularów, w przypadku której dolny element 10 został zmniejszony po jednej stronie o 50% pod względem swej grubości materiału, tak że powstaje część ze zmniejszoną grubością materiału 19. Górny element 9 jest tak wykonany, że ma na swym środku również część ze zmniejszoną grubością materiału 19, do której pasuje część ze zmniejszoną grubością materiału 19 elementu 10. Część ze zmniejszoną grubością materiału 19 jednego elementu 10 jest przy tym tak wykonana, że natrafia na części z normalną grubością materiału górnego elementu 9. Dzięki temu przesuwanie się obydwu elementów 9 i 10 w kierunku +z i z jest uniemożliwione. Jeśli nasunie się klamrę łączącą 4 na 6

8 EP B1 obydwa elementy 9 i 10 nakładki przyłączeniowej 5, zahamowuje się wówczas przesuwanie się elementów 9 i 10 względem siebie we wszystkich sześciu kierunkach przestrzennych. [0053] Na fig.12a i 12b jest pokazana postać wykonania, podobna do postaci wykonania pokazanej na fig.11a i 11b. Fig.12a pokazuje przy tym tylną stronę, a fig.12b przednią stronę tej postaci wykonania, w przypadku której obydwa elementy 9, 10 mają dwie części ze zmniejszoną grubością materiału 19, które są umieszczone nieznacznie przesunięte względem siebie, tak że części częściowo pokrywają się. Zahamowuje się przez to przesuwanie się elementów 9, 10 w kierunkach przestrzennych +x i x, -y, +z i z. [0054] Fig.13a-c i fig.14a i b pokazują postać wykonania nakładki przyłączeniowej 5, w której pozostawiono grubość materiału, jak czołowa oprawka 2 do okularów, blokuje się przy tym przesuwanie się górnego względem dolnego elementu 9, 10 w kierunkach przestrzennych z, -y, +x i x. [0055] Na fig.13b jest pokazana jednakowa postać wykonania nakładki przyłączeniowej 5, jak pokazano na fig.13a, w której górny i dolny element 9, 10 leżą jeden na drugim. [0056] Fig.13c pokazuje jednakową postać wykonania jak na fig.13b, w której górny i dolny element 9, 10 są przedstawione odsunięte od siebie w kierunku y. [0057] Fig.14a i 14b pokazują każdorazowo widok z tyłu postaci wykonania nakładki przyłączeniowej 5, przedstawionej na fig.13b i 13c. [0058] Na fig.15a-e jest pokazana kolejna postać wykonania nakładki przyłączeniowej 5. W tej postaci wykonania górny element 9 i dolny element 10 są tak ukształtowane, że jest zablokowane przesuwanie w pięciu kierunkach przestrzennych. Nie jest zatem możliwe, przesuwanie górnego i dolnego elementu 9, 10 na osi x i y. Przesuwanie na osi y jest możliwe tylko w jednym kierunku przestrzennym, odsuwając mianowicie obydwa elementy od siebie (+y), jak przedstawiono na fig.15c i 15e. Stopień swobody w kierunku przestrzennym y jest potrzebny, aby móc otwierać czołową oprawkę 2 okularów, w celu umieszczenia szkieł okularowych. [0059] Na fig. 16a do 16e jest pokazany perspektywiczny widok nakładki przyłączeniowej 5, w przypadku której górny i dolny element 9, 10 nakładki przyłączeniowej składa się każdorazowo z trzech części o zmniejszonej grubości materiału, które są umieszczone przesunięte tak, że zapobiegają przesuwaniu się elementów 9, 10 w kierunku przestrzennym +x, -x, +z i z oraz y. W tej postaci wykonania nakładki przyłączeniowej 5, co najmniej jeden kierunek przestrzenny (+y) nie jest zablokowany, tak że można otwierać czołową oprawkę okularów, aby umożliwić prostą wymianę szkieł okularowych. Aby ten ostatni pozostający kierunek przestrzenny był także zablokowany, na nakładkę przyłączeniową 5 nasuwa się klamrę zamykającą 4, która jest zabezpieczona przed wysuwaniem przez wzmocnienia 12, umieszczone na zewnętrznych końcach nakładki przyłączeniowej 5. [0060] Na fig.17 a-e i 18 a-e są pokazane postacie wykonania nakładki przyłączeniowej 5, które, gdy górny element 9 naciska na dolny element 10, zatrzaskują się ze sobą. Ta postać wykonania nakładki przyłączeniowej 5 umożliwia zatem zrezygnowanie z zastosowania klamry zamykającej 4. Jest jednak także możliwe, umieszczenie klamry zamykającej jako dodatkowego zabezpieczenia. [0061] Fig.17 a-e pokazują postać wykonania nakładki przyłączeniowej, w przypadku której zarówno dolny element 10, jak i górny element 9 mają każdorazowo dwie części o zmniejszonej grubości 7

9 EP B1 materiału, które zapobiegają przesuwaniu się we wszystkich sześciu kierunkach przestrzennych. Dodatkowo, części o zmniejszonej grubości materiału 19 są konstrukcyjnie rozprzestrzenione w postaci podobnej jaskółczego ogona, tak że, jeśli górny element 9 i dolny element 10 wetknie się jeden w drugi, mogą one zostać ponownie rozsunięte tylko przez wprowadzenie podwyższonej siły. [0062] Również fig.18 a-e pokazują postać wykonania, w przypadku której jest zablokowane przesuwanie się elementów 9, 10 nakładki przyłączeniowej 5 we wszystkich kierunkach przestrzennych. W postaci wykonania, pokazanej na fig.18 a-e, górny element 9 i dolny element 10 mają każdorazowo trzy części o zmniejszonej grubości materiału 19. Przykład montażu składników: [0063] Najpierw umieszcza się szkło okularowe zaopatrzone w rowek, w czołowej oprawce 2 okularów, i nasuwa się klamrę łączącą 4 na tyle, że zatrzaśnie się we wgłębieniu 13 (zagłębieniach) nakładki przyłączeniowej 5. Przeprowadza się następnie zausznik 3 jego wąskim, skrajnym, spiralnie zwiniętym końcem 6, w pozostającą szczelinę nakładki przyłączeniowej 5 czołowej oprawki 2 okularów, zamkniętej już przez klamrę łączącą 4. Gdy to nastąpi, ciągnie się zausznik 3 do tyłu w stronę odwróconą od ramki okularów. Rozpiera się przy tym spiralnie zwinięty koniec 6 zausznika 3 lekko od trapezowo wykonanego zagłębienia 16, aż osiągnie ono tylny koniec nakładki przyłączeniowej 5 i tam zatrzaskuje się. Teraz integralny spiralny przegub sprężynowy 17 jest gotowy do użycia. Nie są potrzebne do montażu żadne narzędzia. Lista oznaczników: [0064] 1 oprawa okularów 2 czołowa oprawka okularów 3 zausznik 4 klamra zamykająca 5 nakładka przyłączeniowa 6 spiralny koniec 7 otwór 8 złącze w kształcie jaskółczego ogona 9 górny element 10 dolny element 11 wybranie (dla szkieł okularowych) 12 wzmocnienie 13 wgłębienie 14 bok 8

10 EP B1 15 kanał 16 zagłębienie 17 spiralny przegub sprężysty 18 powierzchnia 19 część o zmniejszonej grubości materiału Zastrzeżenia patentowe 1. Oprawa (1) okularów, składająca się z czołowej oprawki (2) okularów, klamer łączących (4) i dwóch zauszników (3), znamienna tym, że czołowa oprawka (2) okularów ma nakładki przyłączeniowe (5), przy czym nakładki przyłączeniowe (5) składają się z górnego elementu (9) i dolnego elementu (10), które wchodzą w siebie, klamry łączące (4) są wetknięte poprzez nakładki przyłączeniowe (5), a zauszniki (3) mają spiralnie zwinięty koniec (6), którym obejmują nakładkę przyłączeniową (5) i klamrę łączącą (4). 2. Oprawa (1) okularów według zastrzeżenia 1, znamienna tym, że zausznik (3) ma na swym przednim końcu, zwróconym do czołowej oprawki okularów schodkowo wykonane zagłębienie (16), w które węższy, zewnętrzny koniec (6) zausznika (3) jest najpierw odgięty, a następnie spiralnie zwinięty. 3. Oprawa (1) okularów według jednego z zastrzeżeń 1 albo 2, znamienna tym, że czołowa oprawka (2) okularów tworzy w zasadzie płaszczyznę, przy czym nakładki przyłączeniowe (5) są ustawione pod kątem względem oprawki (2) okularów. 4. Oprawa (1) okularów według jednego z zastrzeżeń 1 do 3, znamienna tym, że elementy (9, 10) nakładki przyłączeniowej (5) wchodzą w siebie tak, że elementy (9, 10) nie są przesuwne względem siebie w co najmniej trzech kierunkach przestrzennych. 5. Oprawa (1) okularów według jednego z zastrzeżeń 1 do 4, znamienna tym, że nakładki przyłączeniowe (5) składają się z górnego i dolnego elementu (9, 10), które razem tworzą złącze (8) podobne do jaskółczego ogona. 6. Oprawa (1) okularów według jednego z zastrzeżeń 1 do 4, znamienna tym, że elementy (9, 10) nakładki przyłączeniowej (5) mają co najmniej jedną część ze zmniejszoną grubością materiału (19), a przynajmniej jeden z elementów (9, 10) ma co najmniej jedną część z normalną grubością materiału, przy czym elementy (9, 10) wchodzą w siebie tak, że części ze zmniejszona grubością materiału (19) leżą każdorazowo jedna na drugiej. 9

11 EP B1 7. Oprawa (1) okularów według jednego z zastrzeżeń 1 do 4, znamienna tym, że górny i dolny element (9, 10) nakładki przyłączeniowej (5) są zatrzaskiwane ze sobą. 8. Oprawa (1) okularów według jednego z zastrzeżeń 1 do 7, znamienna tym, że nakładka przyłączeniowa (5) ma urządzenia, poprzez które zapobiega się przesuwaniu się klamry łączącej (4). 9. Oprawa (1) okularów według zastrzeżenia 8, znamienna tym, że urządzenia stanowi wzmocnienie (12) na zewnętrznej stronie nakładki przyłączeniowej (5) i/lub wgłębienie (13) w nakładce przyłączeniowej (5). 10. Oprawa (1) okularów według jednego z zastrzeżeń 1 do 9, znamienna tym, że klamra łącząca (4) obejmuje nakładkę przyłączeniową (5), tak że elementy (9, 10) nakładki przyłączeniowej (5) nie są przesuwne we wszystkich sześciu kierunkach przestrzennych. 11. Oprawa (1) okularów według jednego z zastrzeżeń 1 do 10, znamienna tym, że obydwa zwinięte boki (14) klamry łączącej (4) tworzą kanał (15), w którym jest ustawiona spiralna sprężyna zausznika (3). 12. Oprawa (1) okularów według jednego z zastrzeżeń 1 do 11, znamienna tym, że nakładka przyłączeniowa (5), klamra łącząca (4) i spiralny koniec (6) zausznika (3) tworzą spiralny przegub sprężynowy (17). 13. Sposób wytwarzania oprawy (1) okularów według jednego z poprzednich zastrzeżeń, znamienny tym, że w pierwszym etapie umieszcza się szkła okularowe w czołowej oprawce (2) okularów, nasuwa się klamry łączące (4) na nakładki przyłączeniowe (5) aż do wzębienia, następnie przeprowadza się zauszniki (3) ich wąskimi, zewnętrznymi, spiralnie zwiniętymi końcami (6) w pozostające szczeliny nakładek przyłączeniowych (5) czołowej oprawki (2) do okularów, zamkniętych już przez klamry łączące (4), a zauszniki (3) pociąga się do tyłu, w stronę odwróconą od oprawki (2) do okularów. 10

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

22

23

24

25

26

27

28

29

30

31

32

33

34

35

36