(86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego: , PCT/EP02/ (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) OPIS PATENTOWY (19) PL (11) (21) Numer zgłoszenia: (13) B1 Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (22) Data zgłoszenia: (86) Data i numer zgłoszenia międzynarodowego: , PCT/EP02/ (87) Data i numer publikacji zgłoszenia międzynarodowego: , WO03/ (51) Int.Cl. A61K 8/896 ( ) A61K 8/891 ( ) A61K 8/892 ( ) A61Q 5/00 ( ) (54) Wodna kompozycja do traktowania włosów i sposób nadawania włosom masy (73) Uprawniony z patentu: UNILEVER NV, Rotterdam, NL (30) Pierwszeństwo: , US, 09/968,214 (43) Zgłoszenie ogłoszono: BUP 08/05 (45) O udzieleniu patentu ogłoszono: WUP 12/11 (72) Twórca(y) wynalazku: MRUNALINI DHAMDHERE, Chicago, US TREFOR ANTHONY EVANS, Chicago, US YUN SHAN, San Diego, US PAWEL WLODZIMIERZ MILCZAREK, Chicago, US CHERYL ANNE TAYLOR, Bebington, GB ELENA MARIA GABRIELLA BARBUZZI, Bebington, GB STEPHEN WIRE, Bebington, GB WOLFGANG ROBERT BERGMANN, Chicago, US (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Jolanta Hawrylak PL B1

2 2 PL B1 Opis wynalazku Wynalazek dotyczy spłukiwanych, wodnych kompozycji do traktowania włosów i sposobu nadawania włosom masy (objętości). Na ogół, kompozycje szamponów formułuje się z bardzo skutecznymi myjącymi środkami powierzchniowo czynnymi, zazwyczaj anionowymi środkami powierzchniowo czynnymi, i one same nie zapewniają znaczących korzyści kondycjonowania lub stylizowania (układania) włosów. Faktycznie, bazowe szampony, które nie zostały uzupełnione specyficznymi środkami kondycjonującymi lub stylizującymi, mają tendencje do pozostawiania włosów w stanie niezadowalającym z kosmetycznego punktu widzenia, w sensie ich ułożenia i podatności na stylizowanie. Włosy mają skłonność do stawania się szorstkimi, matowymi i dają wrażenie przesuszonych, co często określa się jako skrzypiące, często są trudne do rozczesywania, zarówno na mokro jak i na sucho, zazwyczaj źle się szczotkują i mają słabą podatność na układanie. Dlatego używa się produktów zawierających specyficzne środki kondycjonujące i/lub stylizujące (pozwalające na układanie włosów). Na ogół, takie środki nakłada się oddzielnie, po umyciu włosów szamponem i ich spłukaniu, na przykład w postaci kompozycji kondycjonujących (odżywek), lub pianek stylizujących (pianek do układania włosów), itp. Alternatywnie, środki kondycjonujące i/lub stylizujące wprowadza się do kompozycji szamponu. Chociaż to ostatnie podejście zapewnia korzyść w postaci unikania konieczności oddzielnego nakładania odżywki lub kompozycji stylizującej, to jednak środki kondycjonujące i/lub stylizujące nie zawsze są kompatybilne ze składnikami szamponu, zwłaszcza z anionowymi środkami powierzchniowo czynnymi. Może to skutkować osłabieniem działania myjącego i/lub dostarczania korzyści kosmetycznych. Jedną z najbardziej powszechnych metod zapewniania korzyści w postaci stylizacji włosów jest stosowanie środków ustalających ich ułożenie, jak polimery o dużym ciężarze cząsteczkowym. Problemem związanym ze stosowaniem takich środków jest to, że mają one tendencje do ujemnego wpływania na takie cechy kondycjonowania jak stan włosów w stanie suchym i na mokro, oraz ich gładkość. Faktycznie, mogą powodować sklejanie się włosów. Konwencjonalne stylizujące polimery zazwyczaj są rozpuszczalne w wodzie. Oznacza to, że po ich wprowadzeniu do kompozycji szamponu, albo do kompozycji kondycjonującej, która ma być spłukiwana z włosów, następuje wypłukiwanie stylizującego polimeru w większym lub mniejszym zakresie, razem z kompozycją szamponu/odżywki. Dlatego produkty przeznaczone do stylizowania włosów najczęściej są produktami pozostawianymi na włosach (typu leave-on) które nakłada się na włosy po ich umyciu szamponem/potraktowaniu odżywką. Problemem rozwiązywanym przez niniejszy wynalazek jest dostarczenie spłukiwanych kompozycji do traktowania włosów, które zapewniają korzyści stylizowania, a w szczególności korzyść zwiększania masy (objętości) włosów, ale które nie mają osłabionego działania myjącego szamponu, i nie wpływają ujemnie na kondycjonowanie włosów. W szczególności, korzyści zwiększenia masy włosów, lub innych cech wynalazku, poszukuje się w nadaniu podniesienia nasady włosów, zwiększeniu objętości włókien włosów, regulowaniu splątania (tj. łatwości układania) i ogólnie podatności włosów na układanie tj. utrzymywanie ułożenia bez nadmiernego usztywniania i ujemnych wrażeń sensorycznych. Takie cechy zwiększenia masy są szczególnie atrakcyjne dla osób o cienkich albo długich, ciężkich włosach. Jednym ze sposobów, w jaki ten problem rozwiązywano w przeszłości, jest wprowadzanie do kompozycji środków kondycjonujących, na przykład silikonów i kationowych środków powierzchniowo czynnych, dla przeciwdziałania szkodliwym efektom powodowanym przez stosowanie środków stylizujących. Jednak takie środki kondycjonujące stosowane dla zapewnienia zasadniczej poprawy, na przykład właściwości czesania włosów na mokro lub na sucho, i gładkości włosów, mogą ujemnie wpływać na cechy związane z masą (objętością) włosów. Alternatywnym podejściem jest stosowanie różnych postaci środków stylizujących, jak materiały w silnie rozdrobnionym stanie. Takie podejście opisano, na przykład w naszym międzynarodowym zgłoszeniu PCT/GB00/ Ten dokument opisuje stosowanie małych twardych cząstek, szczególnie koloidalnej krzemionki, w kompozycjach do traktowania włosów dla nadawania włosom zwiększonej masy i objętości. Chociaż zapewnia to znaczne korzyści stylizowania to używanie takich materiałów może prowadzić do sensorycznie odbieranych negatywnych wrażeń, jak na przykład odczuwanie przesuszenia włosów.

3 PL B1 3 W JP (Toshiba Silicone) ujawniono kosmetyczne kompozycje zawierające cząstki składające się z rdzenia z koloidalnej krzemionki otoczonego silikonową osłonką, które to kompozycje mogą być stosowane na skórę lub włosy. Lotiony do układania włosów, kremy do włosów i kompozycje do mycia, jak szampony, płukanki i odżywki, ujawniono jako kompozycje kosmetyczne, w których takie cząstki mogą być zastosowane. W publikacji WO 93/23446 ujawniono kompozycje do układania włosów zawierające kationowy środek powierzchniowo czynny i akrylowy polimer. Obecnie stwierdziliśmy, że wprowadzenie pewnej ilości silikonowego przylepcowego (wrażliwego na ciśnienie) środka klejącego (silikonowego PSA - pressure sensitive adhesive) do kompozycji do traktowania włosów zapewnia znaczne korzyści stylizowania, szczególnie w odniesieniu do cech nadających włosom masę. Ponadto, cechy kondycjonowania włosów nie pogarszają się przez stosowanie kompozycji do włosów zawierających te silikonowe PSA-y i nie ma konieczności wprowadzania dodatkowych środków kondycjonujących, albo stosowania specyficznego układu środków powierzchniowo czynnych. Kompozycje według wynalazku są także trwałe. Wprowadzenie silikonowych PSA-ów do kompozycji do traktowania włosów według wynalazku prowadzi do znacznej poprawy masy umytych i ewentualnie potraktowanych odżywką włosów, zwłaszcza, jeżeli następnie układa się włosy. Kompozycja zapewnia nadawanie cech zwiększenia masy włosów, jak podniesienie nasady włosów, objętość, ułożenie i podatność na układanie, przy braku (lub zasadniczo przy braku) stylizującego polimeru, co prowadzi do otrzymywania kompozycji zapewniających korzyść stylizowania, ale nie oddziałujących negatywnie (np. nie dających wrażenia kleistości i/lub suchości), które są związane ze stosowaniem wcześniej znanych kompozycji do układania włosów opartych na, np. stylizującym polimerze. Przedmiotem wynalazku jest wodna kompozycja do traktowania włosów, która zawiera: a) co najmniej jeden silikonowy przylepcowy środek klejący obejmujący gumę polidimetylosiloksanową zakończoną grupami hydroksylowymi o temperaturze przejścia szklistego Tg poniżej -20 C sieciowaną żywicą silikonową o temperaturze przejścia szklistego Tg powyżej 0 C, a stosunek gumy do żywicy mieści się w zakresie od 25:75 do 75:25, a silikonowy przylepcowy środek klejący jest inny niż kopolimer silikon-akrylan; i b) środek kondycjonujący włosy wybrany z grupy składającej się z kationowych środków powierzchniowo czynnych i kationowych polimerów; przy czym silikonowy przylepcowy środek klejący występuje w ilości od 0,01% do 10% a środek kondycjonujący włosy występuje w ilości od 0,05% do 10%. Korzystnie silikonowy przylepcowy środek klejący jest produktem zmieszania 30 do 60 części wagowych polidiorganosiloksanu zakończonego grupami silanolowymi o temperaturze przejścia szklistego Tg poniżej -20 C i lepkości 0, Pa.s w 25 C, lekko sieciowanego od 40 do 70 częściami wagowymi żywicy silikonowej zawierającej silanol o temperaturze przejścia szklistego Tg powyżej 0 C zawierającej monowartościowe (M) grupy triwęglowodorowosiloksylowe o wzorze R" 3 SiO 1/2 i czterofunkcjonalne (Q) grupy Si04/2, gdzie R" oznacza monowartościową grupę węglowodorową o od 1 do 6 atomach węgla, a stosunek liczbowy grup M do Q mieści się w zakresie od 0,5:1 do 1,2:1. Korzystnie przylepcowy środek klejący jest zdyspergowany jako emulsja zawierająca zdyspergowaną silikonową fazę zemulgowaną w ciągłej fazie wodnej w obecności środka powierzchniowo czynnego, przy czym dyspersja silikonowej fazy zawiera 40% do 80% wagowych silikonowego przylepcowego środka klejącego, który jest lekko sieciowanym produktem zmieszania polidiorganosiloksanu zakończonego grupami silanolowymi o temperaturze przejścia szklistego Tg poniżej -20 C z żywicą silikonową zawierającą silanol o temperaturze przejścia szklistego Tg powyżej 0 C, zdyspergowanym w 60% do 20% wagowych lotnego silikonowego płynu mającego temperaturę wrzenia poniżej 300 C, a emulsja jest zasadniczo wolna od jakiegokolwiek lotnego materiału organicznego niezawierającego silikonu. Korzystnie kompozycja według wynalazku zawiera środek kondycjonujący włosy wybrany z grupy składającej się z: chlorku oktylotrimetyloamoniowego, chlorku dodecylotrimetyloamoniowego, chlorku heksadecylorimetyloamoniowego, chlorku cetylotrimetyloamoniowego, chlorku oktylodimetylobenzyloamoniowego, chlorku decylodimetylobenzyloamoniowego, chlorku stearylodimetylobenzyloamoniowego, chlorku didodecylodimetyloamoniowego, chlorku dioktadecylodimetyloamoniowego, chlorku łojotrimetyloamoniowego, chlorku kokotrimetyloamoniowego, chlorku cetylopirydyniowego, Quaternium-5, Quaternium-31, Quaternium-18; oraz ich mieszanin, a zwłaszcza kompozycja która

4 4 PL B1 ponadto zawiera środek myjący włosy wybrany z grupy składającej się dodecylobenzenosulfonianu sodowego, laurylosiarczanu sodowego, lauryloeterosiarczanu sodowego neo, gdzie n wynosi od 1 do 20; oktylofenoloeterosiarczanu neo, gdzie n wynosi od 1 do 20, dioktylosulfobursztynianu sodowego, etoksylanu neo nonylofenolu, gdzie n wynosi od 1 do 50, etoksylanów alkoholu, alkoholu laurylowego neo, gdzie n wynosi od 1 do 50, monostearynianu polioksyetylenowego gdzie liczba jednostek oksyetylenowych wynosi od 1 do 30. Przedmiotem wynalazku jest także sposób nadawania włosom masy, który obejmuje kontaktowanie włosów z kompozycją zawierającą: a) gumę polidimetylosiloksanową zakończoną grupami hydroksylowymi o temperaturze przejścia szklistego Tg poniżej -20 C sieciowaną żywicą silikonową o temperaturze przejścia szklistego Tg powyżej 0 C, a stosunek gumy do żywicy wynosi 25:75 do 75:25, a silikonowy przylepcowy środek klejący jest inny niż kopolimer silikon-akrylan; i b) środek kondycjonujący włosy wybrany z grupy składającej się z kationowych środków powierzchniowo czynnych i kationowych polimerów; przy czym silikonowy przylepcowy środek klejący występuje w ilości od 0,01% do 10% a środek kondycjonujący włosy występuje w ilości od 0,05% do 10%. Korzystnie sposobem według wynalazku zwiększa się statyczne tarcie na suchych włosach co najmniej 10%, i zwiększa się dynamiczne tarcie na suchych włosach o nie więcej niż 100%, albo je obniża, lub dynamiczne tarcie pozostaje bez zmiany. Korzystnie zwiększa się dynamiczne tarcie na suchych włosach o nie więcej niż 40%. Także korzystnie zwiększa się statyczne tarcie na suchych włosach o co najmniej 20%. Korzystnie kompozycja do pielęgnacji włosów powoduje zwiększenie statycznego tarcia na suchych włosach o co najmniej około 10%, i powoduje zwiększenie dynamicznego tarcia na suchych włosach o nie więcej niż 100% albo pozostawia dynamiczne tarcie bez zmiany lub obniża dynamiczne tarcie. Wynalazek dotyczy stosowania PSA-ów jak tutaj określone, w kompozycjach do traktowania włosów dla nadawania im masy bez umniejszania kondycjonowania. Szczegółowy opis wynalazku Jeżeli nie podano inaczej, wszystkie wartości podane w % wagowych są procentami wagowymi liczonymi na całkowitą wagę kompozycji do traktowania włosów. Kompozycje według wynalazku mogą być wytwarzane znanymi metodami, lub mogą być wytwarzane metodami analogicznymi do znanych. Określenie nierozpuszczalny" oznacza, że materiał nie jest rozpuszczalny w wodzie (destylowanej lub ekwiwalentnej) w stężeniu 0,1%, w temperaturze 25 C. Wodna kompozycja do traktowania włosów może zawierać: a) co najmniej jeden silikonowy przylepcowy środek klejący; b) materiał wybrany z grupy składającej się ze środka zawieszającego, kondycjonującego włosy i myjącego włosy. Korzystnie kompozycja do pielęgnacji włosów zwiększa statyczne tarcie na suchych włosach, co najmniej 10%, albo bardziej korzystnie co najmniej około 15%, najbardziej korzystnie o około 20% i zwiększa dynamiczne tarcie na suchych włosach o nie więcej niż 100%, albo bardziej korzystnie nie więcej niż 60%, albo najbardziej korzystnie nie więcej niż o 40%. Dynamiczne tarcie na suchych włosach może także być obniżone, albo pozostaje bez zmiany. Bardziej korzystnie wynalazek dostarcza wodnej kompozycji do traktowania włosów zawierającej: a) około 0,01% do około 10% co najmniej jednego silikonowego, przylepcowego środka klejącego; i b1) około 0,01% do około 10% co najmniej jednego środka zawieszającego; albo b2) około 0,05% do około 10% co najmniej jednego środka kondycjonującego włosy; albo b3) około 5% do około 40% co najmniej jednego środka myjącego włosy. Poniżej przedstawiono opis materiałów i składników, które można zastosować w kompozycjach według wynalazku. Silikonowe przylepcowe środki klejące Silikonowe przylepcowy środki klejące są używane w szerokiej gamie zastosowań do klejenia. Organiczne PSA-y znalazły zwiększające się używanie głównie do wytwarzania klejących taśm i etykiet. Inne zastosowania PSA-ów obejmują używanie w przemyśle samochodowym, w medycynie i przy wytwarzaniu powłok. Występuje kilka chemicznych typów PSA-ów, w tym klejące naturalne ży-

5 PL B1 5 wice, syntetyczne żywice, typy PSA-ów będące poliwinyloeterami, akrylowe i silikonowe PSA-y. Wynalazek dotyczy używania silikonowych PSA-ów w zastosowaniach do pielęgnacji włosów. Stosowanie PSA-ów wymaga starannego zrównoważenia właściwości lepkości i elastyczności, co zapewnia pożądaną równowagę pomiędzy klejeniem (adhezją), kohezją, siłą odrywania i elastycznością. Głownie działanie PSA zależy od trzech właściwości: zdolności klejącej, wytrzymałości odrywania i wytrzymałości ścinania. Właściwości takie jak wytrzymałość ścinania, kohezja mogą być testowane za pomocą standardowych testów, których szczegółowe opisy można znaleźć w literaturze (patrz: A. Zosel, J. Adhesion 1994, 44 strony 1-6). Adhezja jest siłą połączenia pomiędzy dwoma różnymi materiałami, podczas gdy kohezja jest siłą połączenia pomiędzy dwoma takimi samymi materiałami. Gdy dwa materiały doprowadza się do kontaktu ze sobą to powierzchniowe cząsteczki oddziałują za pomocą sił przyciągania, które mogą być fizyczne, chemiczne lub elektrostatyczne (co odpowiada, odpowiednio, adsorpcji, wiązaniu kowalencyjnemu lub siłom van der Vaals'a). Gdy cząsteczki są podobne, tak jak w przypadku dwóch cząsteczek kleju" siły kohezyjne powodują, że klej przywiera do siebie. Gdy cząsteczki są niepodobne, tak jak w przypadku cząsteczki kleju i cząsteczki podłoża (powierzchni, do której klej się przykleja) siły adhezji utrzymują klej na podłożu. PSA-y zazwyczaj składają się z chemicznych cząsteczek, które wykazują zmienną kleistość i są elastomeryczne. Przez kontrolowanie poziomu lepkości i elastyczności materiałów można uzyskać pożądane właściwości. Stosowane w niniejszym opisie określenie PSA należy odczytywać jako odnoszące się do klejącej kompozycji, która spełnia kryterium Dahlquist'a, to jest: 1-sek. podatność na pełzanie jest większa niż 1 x 10-6 cm 2 /dyna (patrz: Handbook of Pressure Sensitive Adhesive Technology, str.172, D. Satas (edytor) Van Nostrand, NY (1989)). Zazwyczaj przylepcowy środek klejący normalnie klej i się w pokojowej temperaturze i przywiera do powierzchni w kontakcie z tą powierzchnią bez konieczności stosowania większego ciśnienia niż wywoływane przez nacisk palcem, lub dłonią. Posiadając unikalne właściwości chemiczne PSA-y wykazują pewne unikalne właściwości, jak niska temperatura przejścia szklistego (Tg), mała energia powierzchniowa, duża elastyczność, szybkie wiązanie. Wynalazek dotyczy używania silikonowych PSA-ów w zastosowaniach do spłukiwanych kompozycji przeznaczonych do pielęgnacji włosów. Silikonowe PSA-y zawierają dwa główne komponenty, polimer lub gumę i klejącą żywicę. Polimerem jest zazwyczaj polidimetylosiloksan albo polidimetylodifenylosiloksan o dużym ciężarze cząsteczkowym, który zawiera resztkowe grupy funkcjonalne silanolu (SiOH) na końcach polimerowego łańcucha, albo blokowy kopolimer zawierający polidiorganosiloksanowe miękkie segmenty i twarde segmenty zakończone grupami mocznika. Klejąca żywica jest zazwyczaj trójwymiarową krzemianową strukturą, która jest zakończona grupami trimetylosiloksylowymi (OSiMe 3 ) i także zawiera pewne resztkowe silanolowe grupy funkcjonalne. Wytwarzanie typowego silikonowego PSA jest opisane w patencie USA US (Dexter). Inne materiały można dodawać w specjalnych celach, w tym pigmenty, plastyfikatory i wypełniacze. Silikonowe PSA-y są cytowane w publikacjach US , US i US Korzystny silikonowy PSA może być mieszaniną gumy polidimetylosiloksanowej zakończonej grupami hydroksylowymi o wartości Tg poniżej -20 C z żywicą silikonową, która ma wartość Tg, albo punkt mięknięcia, powyżej 0 C. Guma jest lekko sieciowana żywicą. Żywica zawiera co najmniej 30% jednostek wybranych z jednostek RSiO 3/2 (jednostki T) i jednostek SiO 4/2 (jednostki Q), ewentualnie razem z jednostkami R 3 SiO 1/2 (jednostki M) i/lub jednostek R 2 SiO 2/2 (jednostki D), w których podstawnik R oznacza jednowartościowy rodnik węglowodorowy, korzystnie metyl, i na ogół ma średnio co najmniej jedną grupę R na atom Si. Na ogół wartość Tg mieszanki żywicy i gumy znajduje się między -15 a 15 C (T przy maksymalnej wartości delta tan). Żywica obniża plateau modułu żywicy układu. Żywicą jest korzystnie trimetylowana żywica krzemianowa zawierająca silanol, to jest żywica zawierająca jednostki Q i M, w których pewne grupy trimetylosililowe zostały zastąpione grupami dimetylohydroksysililowymi. Opisane powyżej PSA-y mogą być dostarczane jako roztwory, albo w postaci zemulgowanej, do stosowania w kompozycjach do pielęgnacji włosów według wynalazku. Korzystna emulsja silikonowego PSA może być przygotowana przez mieszanie silikonowego PSA w lotnym silikonowym płynie. Silikonowy PSA razem z lotnym silikonowym płynem o temperaturze wrzenia poniżej 300 C emulguje się w wodzie z użyciem jednego lub więcej środka powierzchniowo czynnego. Korzystne środki powierzchniowo czynne to anionowe lub niejonowe środki powierzchniowo czynne, zwłaszcza mieszanki anionowych i niejonowych. Silikonowy płyn może być liniowym polidiorganosiloksanem, jak heksametylodisiloksan, oktametylotrisiloksan, dekametylotetrasiloksan, dodekametylopentasiloksan albo polidimetylosiloksan o lepkości 0,01 cm 2 /s (1 cst), albo może być cyklicznym siloksanem, jak dekametylocyklopentasiloksan albo oktametylocyklotetrasiloksan, albo

6 6 PL B1 może być mieszaniną jednego lub więcej niż jednego liniowego polidimetylosiloksanu z jednym lub więcej cyklicznym siloksanem. Silikonowe PSA-y można wytwarzać w szerokiej gamie właściwości klejenia, właściwości adhezji odrywania i właściwości kohezji. W kompozycjach do pielęgnacji włosów według wynalazku jest korzystne aby silikonowe PSA-y miały kleistość i adhezję mieszczące się w poniższych zakresach. Kleistość (g) mała kleistość (LT) < średnia kleistość (MT) duża kleistość (HT) Adhezja (g/cm) W kompozycjach do pielęgnacji włosów według wynalazku korzystne jest aby silikonowe PSA-y miały kleistość między około 40 g do około 750 g, albo bardziej korzystnie od 50 g do 600 g; adhezję między około 1600 g/cm do 200 g/cm, albo bardziej korzystnie 1000 g/cm do 300 g/cm. Silikonowy PSA, który może być użyty w kompozycjach według wynalazku może mieć stosunek żywicy do polimeru w zakresie od około 25 do 75 do około 75 do 25, bardziej korzystnie od około 55 do 45 do 65 do 35. W kompozycjach do pielęgnacji włosów według wynalazku silikonowe PSA-y mogą powodować to, że kompozycje maksymalnie zwiększają dynamiczne tarcie na suchych włosach o 100% albo 60%, albo najbardziej korzystnie o 40%; i mogą powodować że statyczne tarcie na suchych włosach zwiększa się o co najmniej 10% albo 15%, albo najbardziej korzystnie o 20%. Wynalazek nie obejmuje PSA-ów typu silikonowego akrylanu, jak kopolimer akrylan dimetikon cytowany w US , albo kopolimer akrylany/metakrylan dimetikonu, który był wcześniej używany w zastosowaniach do pielęgnacji włosów. Kompozycje do traktowania włosów Kompozycje według wynalazku mogą być formułowane jako kompozycje przeznaczone do traktowania włosów a potem spłukiwane. Kompozycje wytworzone ze środkiem zawieszającym Kompozycje według wynalazku mogą być formułowane jako zawiesiny przeznaczone do traktowania włosów a potem spłukiwane. Takie kompozycje będą wymagały obecności silikonowych PSA-ów i środka zawieszającego. Środki zawieszające W korzystnym wykonaniu wynalazku kompozycja do traktowania włosów ponadto zawiera od 0,01 do 10% wagowych środka zawieszającego silikonowy, przylepcowy środek klejący środek klejący. Odpowiednie środki zawieszające są wybrane z kwasów poliakrylowych, sieciowanych polimerów kwasu akrylowego, kopolimerów kwasu akrylowego z hydrofobowym monomerem, kopolimerów monomerów zawierających kwas karboksylowy i estrów akrylowych, sieciowanych kopolimerów kwasu akrylowego i estrów akrylanu, gum heteropolisacharydowych i ich krystalicznych pochodnych z długim łańcuchem acylowym. Korzystne pochodne z długim łańcuchem acylowym są wybrane ze stearynianu etylenoglikolu, alkanoloamidów kwasów tłuszczowych mających od 16 do 22 atomów węgla, oraz ich mieszanin. Korzystnymi pochodnymi z długim łańcuchem acylowym są distearynian etylenoglikolu i distearynian polietylenoglikolu(3). Kwas poliakrylowy jest handlowo dostępny jako Carbopol 420, Carbopol 488 albo Carbopol 493. Także mogą być stosowane polimery kwasu akrylowanego sieciowane wielofunkcjonalnym środkiem, są one handlowo dostępne jako Carbopol 910, Carbopol 934, Carbopol 940, Carbopol 941 oraz Carbopol 980. Przykładem odpowiedniego kopolimeru z monomeru zawierającego kwas karboksylowy i estrów kwasu akrylowego jest Carbopol Wszystkie Carbopole (znak towarowy) są materiałami dostępnymi z firmy Goodrich. Odpowiednio sieciowane polimery kwasu akrylowego i akrylanowych estrów to produkty Pemulen TR1 albo Pemulen TR2. Odpowiednią heteropolisacharydową gumą jest guma ksantanowa, na przykład dostępna jako Kelzan mu. Kompozycje wytworzone ze środkiem kondycjonującym Kompozycje według wynalazku mogą także być formułowane jako środki kondycjonujące (odżywki) przeznaczone do traktowania włosów, zazwyczaj po ich umyciu szamponem, a potem spłukiwane. Takie kompozycje wymagają obecności silikonowych PSA-ów i środka kondycjonującego.

7 PL B1 7 Środki kondycjonujące Środek kondycjonujący będzie zawierał co najmniej jeden silikonowy, przylepcowy środek klejący i jeden lub więcej niż jeden środek kondycjonujący, który jest kosmetycznie dopuszczalny i odpowiedni do zewnętrznego stosowania na włosy. Odpowiednie środki kondycjonujące są wybrane spośród kationowych środków powierzchniowo czynnych, stosowanych pojedynczo albo w mieszaninie. Użyteczne w kompozycjach według wynalazku kationowe środki powierzchniowo czynne zawierają hydrofilowe ugrupowania aminowe lub czwartorzędowe amoniowe, które są dodatnio naładowane po rozpuszczeniu w wodnej kompozycji według wynalazku. Przykładami odpowiednich kationowych środków powierzchniowo czynnych są związki o wzorze: [N(R 1 )(R 2 )(R 3 )(R 4 )] + (X) - gdzie R 1, R 2, R 3 i R 4 są niezależnie wybrane z (a) alifatycznych grup o od 1 do 22 atomach węgla, albo (b) aromatycznych, alkoksylowych, polioksyalkilenowych, alkiloamidowych, hydroksyalkilowych, arylowych albo alkiloarylowych grup mających do 22 atomów węgla; a X oznacza anion tworzący sól, jak wybrany z halogenu, (na przykład chlorek, bromek), octanu, cytrynianu, mleczanu, glikolanu, fosforanu, azotanu, siarczanu i rodników alkilosiarczanowych. Alifatyczne grupy mogą zawierać, obok atomów węgla i wodoru, połączenia eterowe i inne grupy, jak aminowe. Grupy o dłuższych łańcuchach alifatycznych, np. mające około 12 atomów węgla, albo więcej, mogą być nasycone lub nienasycone. Najbardziej korzystne do stosowania w kompozycjach kondycjonujących według wynalazku kationowe środki powierzchniowo czynne to monoalkilowe czwartorzędowe związki amoniowe, w których długość łańcucha alkilowego wynosi C8 do C14. Odpowiednimi przykładami tych materiałów są związki o wzorze: [N(R 5 )(R 6 )(R 7 )(R 8 )] + (X) - gdzie R 5 oznacza łańcuch węglowodorowy o od 8 do 14 atomach węgla, albo funkcjonalizowany łańcuch węglowodorowy o 8 do 14 atomach węgla i zawierający ugrupowania eterowe, estrowe, amidowe, albo aminowe jako podstawniki, albo jako połączenia w łańcuchu rodnika, a R 6, R 7 i R 8 są niezależnie wybrane z (a) łańcuchów węglowodorowych mających od 1 do około 4 atomów węgla, albo (b) funkcjonalizowanych łańcuchów węglowodorowych mających od 1 do około 4 atomów węgla i zawierających jedno lub więcej niż jedno aromatyczne, eterowe, estrowe, amidowe albo aminowe grupowanie jako podstawniku albo jako połączenia w łańcuchu rodnika, a X oznacza anion tworzący sól, taki jak wybrany z halogenu, (na przykład chlorek, bromek), octanu, cytrynianu, mleczanu, glikolanu, fosforanu, azotanu, siarczanu i rodników alkilosiarczanowych. Funkcjonalizowane łańcuchy węglowodorowe (b) mogą korzystnie zawierać jedno lub więcej hydrofilowe ugrupowanie wybrane z grup alkoksylowych (korzystnie C1-C3 alkoksylowych), polioksyalkilenowych (korzystnie C1-C3 polioksyalkilenów) alkiloamidowych, hydroksyalkilowych, alkiloestrowych, oraz ich kombinacji. Korzystnie łańcuchy węglowodorowe R 1 mają 12 do 14 atomów węgla, najbardziej korzystnie mają 12 atomów węgla. Ich źródłem mogą być oleje, które zawierają znaczne ilości kwasów tłuszczowych mających pożądane długości łańcucha węglowodorowego. Na przykład, kwasy tłuszczowe z oleju z ziaren palmowych, albo z oleju kokosowego mogą być stosowane jako źródło łańcuchów węglowodorowych C8 do C12. Typowe monoalkilowe czwartorzędowe związki amoniowe o powyższym wzorze ogólnym, odpowiednie do stosowania w kompozycjach szamponów według wynalazku obejmują: (i) chlorek laurylotrimetyloamoniowy (handlowo dostępny jako Aerquad C35 z firmy Akzo); chlorek kokodimetylobenzyloamoniowy (handlowo dostępny jako Arquad DMCB-80 z firmy Akzo) (ii) związki o wzorze [N(R 1 )(R 2 )((CH 2 CH 2 O) x H)((CH 2 CH 2 O) y H)] + (X) - gdzie x + y oznacza liczbę całkowitą od 2 do 20; R 1 oznacza łańcuch węglowodorowy mający od 8 do 14 korzystnie od 12 do 14, a najbardziej korzystnie 12 atomów węgla, albo funkcjonalizowany łańcuch węglowodorowy mający od 8 do 14, korzystnie od 12 do 14, najbardziej korzystnie 12 atomów węgla i zawierający ugrupowania eterowe, estrowe, amidowe albo aminowe występujące jako podstawniki, albo połączenia w rodnikowym łańcuchu; R 2 oznacza grupę alkilową C1-C3 albo grupę benzylową, korzystnie grupę metylową, a X oznacza anion tworzący sól, taki jak wybrany z halogenu (na przykład chlorek, bromek), octanu, cytrynianu, mleczanu, glikolanu, fosforanu, azotanu, siarczanu i rodników alkilosiarczanowych.

8 8 PL B1 Odpowiednimi przykładami są chlorki PEG-n lauryloamoniowe (gdzie n oznacza długość łańcucha PEG), jak chlorek PEG-2 kokoamoniowy (handlowo dostępny jako Ethoquad C12 z firmy Akzo Nobel); chlorek PEG-2 kokobenzyloamoniowy (handlowo dostępny jako Ethoquad CB/12 z firmy Akzo Nobel); metosiarczan PEG-5 kokoamoniowy (handlowo dostępny jako Rewoquat CPEM z firmy Rewo); chlorek PEG-15 kokoamoniowy (handlowo dostępny jako Ethoquad C/25 z firmy Akzo) (iii) związki o wzorze [N(R 1 )(R 2 )(R 3 )((CH 2 ) n OH)] + (X) - gdzie n oznacza liczbę całkowita od 1 do 4, korzystnie 2; R 1 oznacza łańcuch węglowodorowy mający od 8 do 14, korzystnie od 12 do 14, najbardziej korzystnie 12 atomów węgla; R 2 i R 3 są niezależnie wybrane z grup alkilowych C1-C3, i korzystnie oznaczają grupy metylowe; a X - oznacza anion tworzący sól, taki jak wybrany z halogenu (na przykład chlorek, bromek), octanu, cytrynianu, mleczanu, glikolanu, fosforanu, azotanu, siarczanu i rodników alkilosiarczanowych. Odpowiednim przykładem jest chlorek laurylodimetylohydroksyetyloamoniowy (handlowo dostępny jako Prapagen HY z firmy Clariant). Także mogą być odpowiednie mieszaniny dowolnych z wyżej wymienionych kationowych środków powierzchniowo czynnych Przykłady odpowiednich kationowych środków powierzchniowo czynnych obejmują: - chlorki czwartorzędowych związków amoniowych, na przykład chlorki alkilotrimetyloamoniowe, w których grupa alkilowa ma od około 8 do 22 atomów węgla, na przykład chlorek oktylotrimetyloamoniowy, chlorek dodecylotrimetyloamoniowy, chlorek heksadecylorimetyloamoniowy, chlorek cetylotrimetyloamoniowy, chlorek oktylodimetylobenzyloamoniowy, chlorek decylodimetylobenzyloamoniowy, chlorek stearylodimetylobenzyloamoniowy, chlorek didodecylodimetyloamoniowy, chlorek dioktadecylodimetyloamoniowy, chlorek łojotrimetyloamoniowy, chlorek kokotrimetyloamoniowy, i odpowiadające im sole na przykład bromki, wodorotlenki. Chlorek cetylopirydyniowy lub jego sole, na przykład chlorek Quaternium-5, Quaternium-31, Quaternium-18; oraz ich mieszaniny. W kompozycjach kondycjonujących według wynalazku ilość kationowego środka powierzchniowo czynnego korzystnie wynosi od 0,01 do 10%, bardziej korzystnie od 0,05 do 5%, najbardziej korzystnie od 0,1 do 2% wagowych, liczone na całą kompozycję. Ewentualne materiały kondycjonujące Materiał tłuszczowego alkoholu Kondycjonujące kompozycje według niniejszego wynalazku korzystnie dodatkowo zawierają materiał alkoholu tłuszczowego. Łączne stosowanie materiałów alkoholu tłuszczowego i kationowego środka powierzchniowo czynnego w kondycjonujących kompozycjach jest uważane za szczególnie korzystne, ponieważ prowadzi do tworzenia fazy lamelarnej, w której kationowy środek powierzchniowo czynny jest zdyspergowany. Określenie materiał tłuszczowego alkoholu" oznacza alkohol tłuszczowy, alkoksylowany alkohol tłuszczowy, albo ich mieszaninę. Reprezentatywne tłuszczowe alkohole zawierają od 8 do 22 atomów węgla, bardzo korzystnie od 16 do 20. Przykłady odpowiednich tłuszczowych alkoholi obejmują alkohol cetylowy, alkohol stearylowy, oraz ich mieszaniny. Stosowanie tych materiałów jest także korzystne, ponieważ przyczyniają się one do ogólnych kondycjonujących właściwości kompozycji według wynalazku. Alkoksylowane (na przykład etoksylowane lub propoksylowane) tłuszczowe alkohole mające od około 12 do około 18 atomów węgla w alkilowym łańcuchu mogą być używane zamiast, albo obok, samych tłuszczowych alkoholi. Odpowiednie przykłady obejmują eter cetylowy etylenoglikolu, eter polioksyetyleno(2)stearylowy, eter polioksyetyleno(4)cetylowy, oraz ich mieszaniny. Ilość materiału tłuszczowego alkoholu w kompozycjach kondycjonujących według wynalazku korzystnie wynosi od 0,01 do 15%, korzystniej od 0,1 do 10%, a bardziej korzystnie od 0,1 do 5% wagowych. Stosunek wagowy kationowego środka powierzchniowo czynnego do tłuszczowego alkoholu korzystnie wynosi od 10:1 do 1:10, korzystniej od 4:1 do 1:8, a optymalnie od 1:1 do 1:7, na przykład 1:3.

9 PL B1 9 Kationowe polimery Kondycjonujące kompozycje według wynalazku mogą także zawierać kationowy polimer. Odpowiednie kationowe polimery są opisane poniżej w odniesieniu do kompozycji szamponów. Kompozycje wytworzone ze środkiem myjącym włosy (kompozycje szamponów) Szczególnie korzystnie kompozycja do traktowania włosów według wynalazku jest kompozycją szamponu, zawierającego co najmniej jeden silikonowy PSA i co najmniej jeden środek myjący. Takie kompozycje szamponów będą zawierały co najmniej jeden silikonowy, przylepcowy środek klejący środek klejący i jeden lub więcej myjący środek powierzchniowo czynny, który jest kosmetycznie dopuszczalny i odpowiedni do zewnętrznego stosowania na włosy. Dalsze środki powierzchniowo czynne mogą występować jako składniki dodatkowe, jeśli odpowiednie właściwości czyszczące nie są zapewniane przez stosowanie środka powierzchniowo czynnego jako emulgatora dla silikonowego komponentu. Korzystne jest aby kompozycje szamponów według wynalazku zawierały co najmniej jeden dalszy środek powierzchniowo czynny (obok stosowanego jako środek emulgujący silikonowy komponent) dla zapewnienia korzyści myjących. Odpowiednie środki myjące (czyszczące), które mogą być stosowane pojedynczo, albo w kombinacji, są wybrane spośród anionowych, niejonowych, amfoterycznych i obojniaczojonowych środków powierzchniowo czynnych, oraz ich mieszanin. Środek czyszczący może być tym samym środkiem powierzchniowo czynnym co emulgator, albo może być innym. Środki myjące Anionowy myjący środek powierzchniowo czynny Kompozycje szamponów według wynalazku zazwyczaj zawierają jeden lub więcej anionowy myjący środek powierzchniowo czynny, który jest kosmetycznie kompatybilny i odpowiedni do zewnętrznego stosowania na włosy. Przykładami odpowiednich anionowych myjących środków powierzchniowo czynnych są alkilosiarczany, alkiloeterosiarczany, alkarylosulfoniany, alkanoiloizetioniany, alkilobursztyniany, alkilosulfobursztyniany, N-alklilosarkozyniany, alkilofosforany, alkiloeterofosforany, alkiloeterokarboksylany i sulfoniany alfa-olefin, zwłaszcza ich sole sodowe, magnezowe, amoniowe i mono-, di- i trietanoloaminowe. Na ogół grupy alkilowe i acylowe zawierają od 8 do 18 atomów węgla i mogą być nienasycone. Alkiloeterosiarczany, alkiloeterofosforany i alkiloeterokarboksylany mogą zawierać od 1 do 10 jednostek tlenku etylenu, lub propylenu, na cząsteczkę. Typowe do stosowania w kompozycjach szamponu według wynalazku anionowe myjące środki powierzchniowo czynne obejmują oleilobursztynian sodu, laurylosulfobursztynian amonu, laurylosiarczan amonu, dodecylobenzenosulfonian sodu, dodecylobenzenosulfonian trietanoloaminy, kokoiloizetionian sodu, lauryloizetionian sodu i L-laurylosarkozynian sodu. Najbardziej korzystne anionowe środki powierzchniowo czynne to laurylosiarczan sodu, lauryloeterosiarczan(n)eo sodu (gdzie n mieści się w zakresie od 1 do 3), laurylosiarczan amonu i lauryloeterosiarczan(n)eo amonu (gdzie n wynosi od 1 do 3). Także odpowiednie mogą być mieszaniny dowolnych z wyżej wymienionych anionowych czyszczących środków powierzchniowo czynnych. Całkowita ilość anionowego myjącego środka powierzchniowo czynnego w kompozycjach szamponu według wynalazku na ogół wynosi od 5 do 30%, korzystnie od 6 do 20%, bardziej korzystnie od 8 do 16% wagowych. Amfoteryczne środki powierzchniowo czynne Kompozycja szamponu może zawierać inne myjące środki, dla wspomagania jej estetycznych, fizycznych lub czyszczących właściwości. Korzystnym przykładem jest amfoteryczny lub obojniaczo-jonowy środek powierzchniowo czynny, który może być wprowadzony w ilości w zakresie od 0 do około 8%, korzystnie od 1 do 4% wagowych. Przykłady amfoterycznych i obojniaczojonowych środków powierzchniowo czynnych obejmują aminotlenki alkili, alkilo-betainy, alkiloamidopropylobetainy, alkilosulfobetainy (sultainy), alkiloglicyniany, alkilokarboksyglicyniany, alkiloamfopropioniany, alkiloamfoglicyniany, alkiloamidopropylohydroksysultainy, acylotairyniany i acyloglutaminiany, w których grupy alkilowe i acylowe mają od 8 do 19 atomów węgla. Typowe do stosowania w szamponach według wynalazku amfoteryczne i obojniaczojonowe środki powierzchniowo czynne obejmują aminotlenek laurylu, kokodimetyloasulfopropylobetainę i korzystnie laurylobetainę, kokoamidopropylobetainę i kokoamfopropionian sodu.

10 10 PL B1 Niejonowe środki powierzchniowo czynne Innym korzystnym przykładem jest niejonowy środek powierzchniowo czynny, który można wprowadzać w ilości w zakresie od 0 do 8%, korzystnie od 2 do 5% wagowych. Na przykład, reprezentatywne przykłady niejonowego środka powierzchniowo czynnego, który można wprowadzać do kompozycji szamponów według wynalazku obejmują produkty kondensacji alifatycznych (C8-C18) pierwszorzędowych i drugorzędowych liniowych lub rozgałęzionych łańcuchów alkoholi lub fenoli z tlenkami alkilenu, zazwyczaj tlenkiem etylenu, na ogół mające od 6 do 30 grup tlenku etylenu. Inne reprezentatywne niejonowe środki powierzchniowo czynne obejmują mono- lub dialkiloalkanoloamidy. Przykłady obejmują kokomono- lub dietanoloamid i kokomonoizopropyloamid. Dalsze niejonowe środki powierzchniowo czynne, które można wprowadzać do kompozycji szamponów według wynalazku to alkilopoliglikozydy (APG-y). Zazwyczaj APG jest związkiem, który zawiera grupę alkilową przyłączoną (ewentualnie przez grupę mostkującą) do bloku jednej lub więcej grupy glikozylowej. Korzystne APG-y są przedstawione wzorem: RO - (G) n gdzie R jest grupą alkilową o rozgałęzionym lub prostym łańcuchu, która może być nasycona lub nienasycona, a G oznacza grupę sacharydu. R może mieć średnią długość łańcucha alkilowego od około C5 do około C20. Korzystnie podstawnik R ma średnią długość łańcucha alkilowego od około C8 do około C12, najbardziej korzystnie wartość R mieści się między około 9,5 a około 10,5. G może być wybrany z monosacharydowych reszt C5 lub C6, i korzystnie oznacza glukozyd. G może być wybrany z grupy obejmujących glukozę, ksylozę, laktozę, fruktozę, mannozę oraz ich pochodne. Korzystnie G oznacza glukozę. Stopień polimeryzacji n może mieć wartość od około 1 do około 10, lub więcej. Korzystnie wartość n jest w zakresie od około 1,1 do około 2. Najbardziej korzystnie wartość n jest w zakresie od około 1,3 do około 1,5. Odpowiednie do stosowania w wynalazku alkilopoliglikozydy są handlowo dostępne i obejmują, np. materiały identyfikowane jako Oramix NS10 z firmy Seppic; Plantaren 1200 i Plantaren 2000 z firmy Henkel. Inne pochodzące z cukrów niejonowe środki powierzchniowo czynne, które można wprowadzać do kompozycji szamponów według wynalazku obejmują amidy kwasów C10-C18 N-alkilo(C1-C6)polihydroksytłuszczowych, jak C12-C18 N-metyloglukamidy, jak opisane w np. WO 92/06154 i US , i amidy kwasów N-alkoksypolihydroksytłuszczowych, jak C10-C18 N-(3-metoksypropylo)glukamid. Ewentualne składniki szamponów Kationowe środki powierzchniowo czynne Kompozycje szamponów mogą także ewentualnie zawierać jeden lub więcej kationowy wspomagający środek powierzchniowo czynny (kosurfaktant) w ilości w zakresie od 0,01 do 10%, bardziej korzystnie od 0,05 do 5%, najbardziej korzystnie od 0,05 do 2% wagowych. Użyteczne kationowe środki powierzchniowo czynne są opisane powyżej w odniesieniu do kompozycji kondycjonujących. Na ogół całkowita ilość środka powierzchniowo czynnego (w tym wspomagającego środka powierzchniowo czynnego i/lub emulgatora) w kompozycjach szamponów według wynalazku wynosi od 5 do 50%, korzystnie od 5. Kationowy polimer Kationowy polimer jest korzystnym składnikiem kompozycji szamponów według wynalazku, stosowanym dla zwiększenia działania kondycjonującego szamponu. Kationowy polimer może być homopolimerem, albo może być utworzony z jednego lub więcej typu monomerów. Na ogół ciężar cząsteczkowy polimeru jest między 5000 a , zazwyczaj wynosi co najmniej a korzystnie jest w zakresie do około Polimery mają grupy zawierające kationowy atom azotu, jak czwartorzędowe grupy amoniowe, albo sprotonowane grupy aminowe, albo ich mieszaniny. Na ogół grupy zawierające kationowy atom azotu występują jako podstawnik na frakcji wszystkich jednostek monomerowych kationowego polimeru. Zatem, gdy polimer nie jest homopolimerem to może zawierać rozdzielające niekationowe jednostki monomerowe. Takie polimery są opisane w publikacji CTFA Cosmetic Ingredient Directory, wydanie 3-cie. Stosunek kationowych do niekationowych monomerowych jednostek jest dobrany tak aby otrzymać polimer mający kationową gęstość ładunku mieszczącą się w wymaganym zakresie.

11 PL B1 11 Odpowiednie kationowe kondycjonujące polimery obejmują, np. kopolimery monomerów winylowych o funkcjonalności kationowych amin lub czwartorzędowych związków amoniowych, z rozpuszczalnymi w wodzie oddzielającymi monomeramim, jak (met)akryloamid, alkilo- i dialkilo(met)akrylo- -amidy, alkilo(met)akrylany, winylokaprolakton i winylopirolidyna. Alkilo- i dialkilo podstawione monomery korzystnie mają grupy alkilowe C1-C7, bardziej korzystnie grupy alkilowe C1-C3. Inne odpowiednie jednostki oddzielające obejmują winylowe estry, winylowe alkohole, bezwodnik maleinowy, glikol propylenowy i glikol etylenowy. Kationowe aminy mogą być aminami pierwszo-, drugo- lub trzeciorzędowymi, w zależności od danych jednostek oddzielających i wartości ph kompozycji. Na ogół, korzystne są drugo-i trzeciorzędowe aminy, zwłaszcza trzeciorzędowe. Aminy podstawione winylowymi monomerami i aminami można polimeryzować w postaci aminowej, a potem przekształcać do związków amoniowych przez czwartorzędowanie. Kationowe kondycjonujące polimery mogą zawierać mieszaninę jednostek monomerowych pochodzących z monomerów podstawionych amino- i/lub czwartorzędowo amoniowych i/lub kompatybilnych rozdzielających; monomerów. Odpowiednie kationowe kondycjonujące polimery obejmują, np.: - kopolimery 1-winylo-2-pirolidyny i 1-winylo-3-metylo-imidazoliowe sole (np. chlorki), określane w przemyśle przez Cosmetic, Toiletry and Fragrance Association (CTFA) jako Polyquaternium-16. Ten materiał jest handlowo dostępny z firmy BASF Wyandotte Corp. (Parsippany, NJ, USA) pod znakiem towarowym LUVIQUAT (na przykład LUVIQUAT FC 370); - kopolimery 1-winylo-2-pirolidyny i dimetyloaminoetylometakrylanu, określane w przemyśle (CTFA) jako Polyquaternium-11. Ten materiał jest handlowo dostępny z firmy Gaf Corporation (Wayne, NJ, USA) pod znakiem towarowym GAFQUAT (na przykład GAFQUAT 755N); - kationowe polimery zawierające diallilo czwartorzędowe amoniowe, na przykład homopolimer chlorku dimetylodialliloamoniowego i kopolimery akrylamidu i chlorku dimetylodialliloamiowego, określane w przemyśle (CTFA) odpowiednio jako Polyquaternium-6 i Polyquaternium-7; - sole mineralnych kwasów amino-alkilowych estrów homo- i kopolimerów nienasyconych kwasów karboksylowych mających od 3 do 5 atomów węgla (jak opisane w US ); - kationowe poliakrylamidy (jak opisane w WG 95/22311). Inne kationowe kondycjonujące polimery, które mogą być użyte obejmują kationowe polisacharydowe polimery, jak kationowe pochodne celulozy, kationowe polimery skrobi i kationowe pochodne gumy guar. Korzystnie kationowe polisacharydowe polimery mają gęstość ładunku w zakresie od 0,1 do 4 meq/g. Kationowe polisacharydowe polimery odpowiednie do stosowania w kompozycjach według wynalazku obejmują związki o wzorze: A-O-[R-N + (R 1 )(R 2 )(R 3 )(X) - ] gdzie A oznacza resztkową grupę jednostki glukozowej, jak jednostka glukozowa skrobi lub celulozy. R oznacza grupę alkilenową, oksyalkilenową, polioksyalkilenową lub hydroksylakilenową, albo ich kombinację. R 1, R 2 i R 3 niezależnie oznaczają grupę alkilową, arylową, alkiloarylową, alkoksyalkilową lub alkoksyarylową, a każda grupa zawiera aż do około 18 atomów węgla. Całkowita liczba atomów węgla dla każdego kationowego ugrupowania (tj. suma atomów węgla w R 1, R 2 i R 3 ) korzystnie wynosi około 20 lub mniej, a X - oznacza anionowy przeciwjon. Kationowe celulozy są dostępne z firmy Amerchol Corp. (Edison, NJ, USA) w seriach polimerów Polymer JR (znak towarowy) i LR (znak towarowy), jako sole hydroksyetylocelulozy poddane reakcji z epoksydem podstawionym grupą trimetyloamoniową, oznaczane w przemyśle (CTFA) jako Polyquaternium 10. Inne typy kationowych celuloz obejmują polimeryczne czwartorzędowe sole amoniowe hydroksyetylocelulozy poddanej reakcji z epoksydem podstawionym grupą laurylodimetyloamoniową, oznaczane w przemyśle (CTFA) jako Polyquaternium 24. Takie materiały są dostępne z firmy Amerchol Corp. (Edison, NJ, m USA) pod znakiem towarowym Polymer LM-200. Inne odpowiednie kationowe polisacharydowe polimery obejmują etery celulozowe zawierające czwartorzędowy atom azotu (np. opisane w US ) i kopolimery eteryfikowanej celulozy i skrobi (np. opisane w US ). Szczególnie odpowiednim typem kationowego polisacharydowego polimeru, który może być zastosowany w wynalazku jest kationowa pochodna gumy guar, jak chlorek guarohydroksypropylotrimoniowy (handlowo dostępny z firmy Rhone-Poulenc w serii oznaczonej znakiem towarowym JAGUAR).

12 12 PL B1 Przykładami są JAGUAR C13S, który ma mały stopień podstawienia kationowymi grupami i dużą lepkość. JAGUAR C15 ma średni stopień podstawienia i małą lepkość, JAGUAR C17 (duży stopień podstawienia, duża lepkość), JAGUAR C16 który jest hydroksypropylowaną kationową pochodną gumy guar o małej ilości grup podstawiających jak też kationowych czwartorzędowych grup amoniowych, i JAGUAR 162 który jest pochodną guaru o dużej przezroczystości, średniej lepkości mającą mały stopień podstawienia. Korzystnie kationowy kondycjonujący polimer jest wybrany z kationowych celuloz i kationowych pochodnych gumy guar. Szczególnie korzystne kationowe polimery to JAGUAR C13S, JAGUAR C15, JAGUAR C17 i JAGUAR C16 i JAGUAR C162. Na ogół kationowy kondycjonujący polimer występuje w kompozycjach według wynalazku w ilościach od 0,01 do 5%, korzystnie od 0,05 do 1%, bardziej korzystnie od 0,08 do 0,5% wagowych. Środki kondycjonujące Kompozycje według wynalazku mogą także zawierać jeden lub więcej środek kondycjonujący wybrany spośród silikonowych środków kondycjonujących i niesilikonowych, olejowych środków kondycjonujących. Gdy środek kondycjonujący występuje w kompozycjach do traktowania włosów w postaci kropelek to kropelki mogą być w swojej naturze cieczami, ciałami półstałymi lub ciałami stałymi, jeżeli tylko są zasadniczo jednorodnie zdyspergowane w całkowicie sformułowanym produkcie. Kropelki olejowego środka kondycjonującego korzystnie występują albo jako kropelki cieczy, albo kropelki ciała półstałego, bardziej korzystnie jako kropelki cieczy. Silikonowe środki kondycjonujące Kompozycje według wynalazku mogą zawierać zemulgowane kropelki silikonowego środka kondycjonującego stosowanego dla zwiększenia działania kondycjonującego włosy. Silikonowy środek kondycjonujący jest nierozpuszczalny w wodnej matrycy kompozycji i jako taki występuje w zemulgowanej postaci z silikonem występującym jako zdyspergowane kropelki. Odpowiednie silikonowe środki kondycjonujące obejmują polidiorganosiloksany, w szczególności polidimetylosiloksany, które zgodnie z oznaczeniem CTFA mają nazwę dimetikon. Także odpowiednie do stosowania w kompozycjach według wynalazku (w szczególności w szamponach i odżywkach) są polidimetylosiloksany mające hydroksylowe końcowe grupy, które mają oznaczenie według CTFA dimetikonol. Także odpowiednie do stosowania w kompozycjach według wynalazku są gumy silikonowe mające nieznaczny stopień sieciowania, jak opisane np. w WO 96/ Takie materiały mogą zwiększać masę, objętość i polepszać stylizowanie włosów, jak też przyczyniać się do dobrego kondycjonowania włosów w stanie na mokro i na sucho. Lepkość, zemulgowanego samego silikonowego środka kondycjonującego (nie emulsji ani końcowej kompozycji kondycjonującej włosy) zazwyczaj wynosi co najmniej 0,01 m 2 /s (10000 cst). Stwierdziliśmy, że na ogół działanie kondycjonujące zwiększa się ze wzrostem lepkości. Zgodnie z tym, lepkość samego silikonowego środka kondycjonującego korzystnie wynosi co najmniej 0,06 m 2 /s (60000 cst), bardziej korzystnie co najmniej 0,5 m 2 /s ( cst), a idealnie co najmniej 1 m 2 /s ( cst). Korzystnie lepkość nie przekracza 1000 m/s (10 9 cst) ze względu na łatwość formułowania. Zemulgowane silikonowe środki kondycjonujące do stosowania w kompozycjach szamponu według wynalazku będą zazwyczaj miały średni wymiar kropelek silikonu w kompozycji mniejszy niż 30, korzystnie mniejszy niż 20, a bardziej korzystnie mniejszy niż 10 mikrometrów. Stwierdziliśmy, że zmniejszanie wymiaru kropelek na ogół poprawia działanie kondycjonujące. Najbardziej korzystnie, średni wymiar silikonowych kropelek zemulgowanego silikonu w kompozycji wynosi mniej niż 2 mikrometry, a idealnie mieści się w zakresie od 0,01 do 1 mikrometra. Silikonowe emulsje mające średni wymiar kropelek silikonu 0,15 mikrometra, są ogólnie określane jako mikroemulsje. Silikonowe emulsje odpowiednie do stosowania w wynalazku są także handlowo dostępne w postaci wstępnie zemulgowanej. Przykłady odpowiednich wstępnie uformowanych emulsji obejmują emulsje DC , DC , i mikroemulsje DC i DC , wszystkie dostępne z firmy Dow Corning. Wszystkie one są emulsjami/mikroemulsjami dimetikonolu. Sieciowane silikonowe gumy są także dostępne w postaci wstępnie zemulgowanej, co jest korzystne ze względu na łatwość formułowania. Korzystnym przykładem jest materiał z firmy Dow Corning o nazwie DC , który jest emulsją sieciowanej gumy dimetikonolu. Dalszym korzystnym przykładem jest materiał dostępny z firmy Dow Corning o nazwie DC , który jest mikroemulsją sieciowanej gumy dimetikonolu. Dalszą korzystna klasą silikonowych środków kondycjonujących odpowiednich do wprowadzania do szamponów i odżywek według wynalazku są aminofunkcjonalizowane silikony. Określenie