OPIS PATENTOWY. Patent dodatkowy do patentu, Zgłoszono: (P ) Pierwszeństwo: dla zastrz dla zastrz.

Transkrypt

1 POLSKA RZECZPOSPOLITA LUDOWA OPIS PATENTOWY Patent dodatkowy do patentu, Zgłoszono: (P ) MKP B60b 21/12 URZĄD PATENTOWY PRL Pierwszeństwo: dla zastrz dla zastrz. 2 Wielka Brytania Zgłoszenie ogłoszono: Opis patentowy opublikowano: Int. Cl2. B60B 21/12 CZYTELNIA Urzędo Pcrtefit#*«go i Twórcawynalazku: Uprawniony z patentu: Avon Rubber Company Limited, Melksham (Wielka Brytania) Obręcz koła przystosowana do osadzania na niej opony bezdętkowej Przedmiotem wynalazku jest obręcz koła przystosowana do osadzania na niej opony bezdętkowej. Znane są obręcze kół do opon pneumatycznych, zawierające dwa obrzeża, które utrzymywane są na części zasadniczej i dociskane za pomocą pierścieni oporowych. «Znane obręcze kół składają się z niepodzielnej obręczy o przekroju wklęsłym lub obręczy płaskich ze zdejmowanymi jednym lub dwoma obrzeżami nasuwanymi swobodnie na obręcz i zamocowanymi sprężynowym rozciętym pierścieniem umieszczonym w rowku obręczy. W celu zdjęcia ogumienia z koła, wypuszcza się powietrze z opony, przesuwa się obrzeże głębiej na obręcz, rozsuwa się końce pierścienia i zdejmuje się go z obręczy, po czym zdejmuje się obrzeże i ogumienie. < Wadą znanych obręczy przystosowanych do osadzania na nich bezdętkowych opon jest to, że w przypadku uszkodzenia opony lub jej przebicia istnieje niebezpieczeństwo wykolejenia pojazdu, szczególnie przy jego wysokiej szybkości jazdy. Wynika to z tego, że po przebiciu opony i ucieczce z niej powietrza, jedno lub oba obrzeża opony zostają wyparte za pomocą siły działającej na obręcz koła i oponę. Przyczyną wyparcia obrzeży z obręczy jest naprężenie boczne wywołane przez spłaszczoną pod wpływem uszkodzenia oponę działającą na obrzeże i sprężynowy pierścień, który nie wytrzymując nadmiernej siły nacisku opony i obrzeża, zostaje wyparty na zewnątrz koła, co przyczynia się do natychmiastowego wypadnięcia z obręczy obrzeża i opony. Stan taki, w przypadku uszkodzenia opony, Uniemożliwia kontrolowanie przez kierowcę dalszego ruchu pojazdu. Celem wynalazku jest usunięcie tych wad. Aby uzyskać ten cel postanowiono wykonać z metalowej taśmy opornik opasujący wgłębienie utworzone na całym obwodzie obręczy, który to opornik przylega do części podstawy i stożkowego odcinka obręczy, a ponadto jest on zaopatrzony w śruby zabezpieczające przed obwodowym przesuwem opornika po powierzchni obręczy. < Przedmiot wynalazku uwidoczniony jest w przykładach wykonania na rysunku, na którym fig. 1 przedstawia poprzeczny przekrój obręczy koła, fig. 2 - przekrój wzdłuż linii I I-I I z fig. 1; fig. 3 - widok górny obręczy koła oznaczony strzałką III na fig. 2/ fig.4«- przekrój poprzeczny obręczy koła w drugim układzie, fig. 5*-przekrój schematyczny obręczy koła w trzecim układzie, fig. 6- powiększoną część obręczy koła uwidocznionego na fig. 5/ fig. 7 powiększony wycinek części obręczy koła z fig. 5/ fig. 8a, 9a i 10a przedstawiają

2 dalsze przykłady wykonania oporowych wgłębień obręczy koła, przy czym fig. a przedstawia widok boczny, fig. b i widok górny obręczy koła i fig. 11 przedstawia poszczególne etapy mocowania opony i ustawiania jej w oporowym wgłębieniu obręczy koła. Obręcz koła 1 wykonana z walcowanej stali w postaci jednolitej części zawierającej część zasadniczą 2 i dwa obrzeża 3 i 4 w postaci kołnierzy. Część zasadnicza 2 obręczy koła 1 zawiera stożkowe odcinki 5, o kącie nachylenia 4 do 5. Stopy opony 6 i 7 umieszczone są w pobliżu obrzeży 3 i 4 łączących się ze stożkowymi odcinkami 5. W pobliżu obrzeża 4 wykonano zwężające się ku dołowi, zamknięte od dołu, wgłębienie 6. Ściana boczna 9 wgłębienia 8 połączona jest z częścią zasadniczą 2 obręczy, podczas gdy ściana boczna 10 połączona jest ze stożkowym odcinkiem 5, znajdującym się między tą ścianą a obrzeżem 4. Przystosowany do przesuwu we wgłębieniu 8 opornik 11 umieszczony jest w tym wgłębieniu w sposób taki, że górna jego powierzchnia znajduje się na jednakowym poziomie w stosunku do poziomu wewnętrznej powierzchni części zasadniczej 2. Opornik 11 utworzony jest w postaci dzielonego metalowego pierścienia o grubości równej grubości obręczy koła 1. W bocznej ścianie 10, wykonano otwór 12 przystosowany do umieszczenia w nim powietrznego zaworu. Obrzeża 3 i 4 zawierają odchylone na zewnątrz kołnierze 13. Opornik 11 umieszczony jest w położeniu nieco oddalonym od strony opony przylegającej swą boczną ścianką, po wprowadzeniu na obręcz koła 1, do obrzeża 4. t Położenie zamkniętego wgłębienia 8 ustala się stosownie do grubości stopy opony 7 przylegającej do obrzeża 4. Gdy obie stopy opony zostaną przesunięte w kierunku obrzeża 3, to opornik 11 zostanie ustawiony w określonym położeniu i umocowany za pomocą śruby 17. Dolny koniec 14 opornika 11 wygięty jest w kierunku wewnętrznym wgłębienia i połączony z górnym końcem 16 opornika za pomocą śruby 17. Śruba 17 przechodzi przez wzdłużne wyżłobienie 18 wykonane w górnym końcu 16 opornika 11 i wkręcona jest do - nakrętki 19 przyspawanej do dolnego końca 14 tego opornika. Ukształtowany w ten sposób pierścień opornika 11, utrzymywany jest w swym trwałym położeniu za pomocą śruby 17, przy zachowaniu stałego promienia. Przy nakładaniu opony na obręcz 1 stopy 6, 7 przesuwane są w kierunku obrzeży 3, 4, przy czym stopę 7 przesuwa się początkowo nad opornikiem 11 do położenia T umożliwiającego napełnianie opony powietrzem doprowadzanym przez zawór umieszczony w otworze 12, po czym stopa opony 7, pod wpływem wytworzonego wewnątrz opony ciśnienia powietrza, przesuwa się i przylega do obrzeża 4. < '- W przypadku potrzeby zdjęcia opony z obręczy 1 wypuszcza się z opony w znany sposób powietrze, po czym stopę 7 przesuwa się w kierunku obrzeża 3 i luzuje się śrubę 1, co umożliwia zmniejszenie promienia opornika 11 na skutek przesuwu jego dolnego końca 14 w wyżłobieniu 18 i swobodne zdjęcie opony z obręczy. «W drugim przykładzie wykonania według wynalazku obręcz 20 tworzy integralną część z kołową tarczą 21.. Podstawa 22 kołowej obręczy 20 zawiera stożkowe odcinki 23 i 27, które połączone są z kołnierzami 36 i 26. Obręcz 20 zawiera od strony wewnętrznej dwa obwodowe występy 30 i 31 przeznaczone do utrzymywania we właściwym położeniu na obwodzie obręczy 20 stóp 28, 29 opony. W części odcinka 27 wykonane jest wgłębienie 25, którego część podstawy tworzy promieniową zewnętrzną kołową tarczę 21. Wgłębienie 25 wykonane jest podobnie jak w pierwszym przykładzie w bocznej części od osi P obręczy 20. Kołnierz 36 jest węższy w stosunku do kołnierza 26. Odcinki 23 i 27 przystosowane są do stóp 28, 29 opony, która gdy zostanie napompowana sprężonym powietrzem umieszcza się między kołnierzami 26, 36. Występ 31 umieszczony jest między krawędzią opornika 24 a kołnierzem 26. ' Krawędzie opornika 24 umieszczone są w pierścieniowym wyżłobieniu 35 wykonanym wokół obwodu obręczy 20. Zawór 32, do napełniania opony powietrzem, wkręcony jest do otworu 33 połączonego z wgłębieniem 25 zamkniętym opornikiem 24, w którym to oporniku wykonano jeden lub więcej otworów 34 przeznaczonych do przelotu powietrza do opony lub z opony. < W trzecim przykładzie wykonania według wynalazku kołowa obręcz 40 zawiera wgłębienie 44 dla opornika 41, którego długość i średnica jest nieco większa w stosunku do długości i średnicy obręczy 42, dzięki czemu powierzchnie opornika, po jego skręceniu i obręczy są w stosunku do siebie równoległe. Ukośnie ścięte krawędzie 43 opornika 41 oparte są na bokach wgłębienia 44, utworzonego w obręczy 40. Jeden z końców opornika 41 zawiera nagwintowany otwór 46, do którego wkręcona jest śruba 47, utworzona w postaci trzpienia przechodzącego przez otwór 48, wykonany w podstawie wgłębienia 44. Drugi koniec opornika 41 zawiera otwór 45 bez gwintu. Śruba 47 łączy ze sobą dwa końce opornika 41 i utrzymuje go w określonym położeniu dzięki wprowadzeniu tej śruby przez otwór 48, w podstawie wgłębienia 44 i dociskowi przez nakrętkę 49 nad którą umieszczono uszczelniający pierścień 50 i podkładkę 51. Koniec śruby 47 zawiera gwint 52 przystosowany do nakręcania końcówki powietrznej pompy. Zakończenie 53 śruby 47 wystaje promieniowo na zewnątrz opornika 41 i tworzy zabezpieczenie przed przesuwem stopy 54 opony w przypadku awaryjnego wylotu z niej powietrza.

3 Obręcz koła wykonana z wgłębieniem uniemożliwia w przypadku awarii opony, wejście jej stopy we wgłębienie, co zabezpiecza oponę przed całkowitą ucieczką powietrza i ślizgowym posuwem opony wokół zewnętrznej powierzchni obręczy. ' Na fig. 5 (przedstawiono bezdętkową oponę 57 umieszczoną na obręczy 40 połączonej z tarczą zawierającą piastę 56. Oporniki przystosowane do obręczy kół wykonanych według wynalazku przedstawione są na fig. 8 do 10. Na fig. 8a i 8b uwidoczniono opornik 60, którego końce nałożone są na siebie i połączone za pomocą śruby 61 i nakrętki 62. Różnica opornika 60 w stosunku do opornika 11 polega na tym, że zawiera on zamiast wzdłużnego okrągły otwór o średnicy przystosowanej do wprowadzania śruby 61. Na fig. 9a i 9b uwidoczniono opornik 63, którego końce 64 i 65 są promieniowo i równolegle odchylone ku środkowi opornika. Śruba 66 łącząca końce 64 i 65 opornika wprowadzana jest przez wzdłużny otwór 67 do otworu wykonanego w końcu 64 i wkręcona jest do nagwintowanego otworu wykonanego w końcu 65 opornika. Na fig. 10a i 10b przedstawiono inny opornik 68, w którym jeden koniec 69 odchylony jest promieniowo ku środkowi, a drugi koniec 70 odchylony jest odśrodkowo od utworzonej części cięciwy 71. W przykładach uwidocznionych na fig. 9 * i 10 miejsca, w których oporniki nie są całkowicie zamknięte umożliwiają wejście stóp opony w określone położenie. < Na fig. 11 przedstawiono układy 1 do 5 które przystosowane są do ustawiania opon T, na obręczach koła R i napełnienia ich powietrzem. W układzie 1 do 3 jedna stopa opony ustawiona jest przy lub we wgłębieniu W, podczas gdy druga stopa wciskana jest przez kołnierz na obręcz koła. V\A układzie 4 obie stopy B dociskane są w kierunku umieszczonego na obręczy koła i umocowanego opornika.» W układzie 5 jedna stopa opony przesunięta jest nad opornikiem w kierunku kołnierza, podczas gdy druga stopa znajduje się w pewnym oddaleniu od przeciwległego kołnierza i opona przygotowana jest do napompowania. < Zastrzeżenia patentowe 1. Obręcz koła przystosowana do osadzenia na niej opony bezdętkowej mająca na każdej swej bocznej krawędzi promieniowo odstający kołnierz, a przy każdym kołnierzu utworzone stożkowe odcinki, przystosowane do ustawienia na nich stóp opony, przy czym obręcz posiada rozciągające się promieniowo do wewnątrz wgłębienie, przebiegające wokół obwodu obręczy i usytuowane pomiędzy stożkowymi odcinkami, w którym to wgłębieniu umieszczony jest zawór przystosowany do pompowania powietrza do opony przez 'otwory wykonane w oporniku, znamienna tym że zawiera opornik (11, 24, 41, 60, 63, 68) utworzony z metalowej taśmy, umożliwiający dostęp do wgłębienia (8, 25, 44) od stożkowych odcinków (5), przy czym opornik ten opasuje wgłąbienie, na całym jego obwodzie i przylega do części podstawy (2, 22, 42) i stożkowego odcinka (5) obręczy a ponadto opornik (11, 24, 41, 60, 63, 68) zawiera śruby (17, 47, 61, 66) zabezpieczające ten opornik przed obwodowym przesuwem. 2. Obręcz koła według zastrz.1, znamienna tym, że śruba (17, 61) usytuowana jest promie niowo w stosunku do obręczy i opiera się swym łbem o jeden koniec (16) opornika, a nakrętka (19,62) nakręcona na tę śrubę opiera się o drugi koniec (14) opornika łącząc go promieniowo ze sobą. 3. Obręcz koła według zastrz. 1, z na m i e n n a t y m, że śruba (66) usytuowana jest stycznie do obręczy i opiera się swym łbem o jeden z końców opornika (68) a nakrętka nakręcona na tą śrubę opiera się o drugi konjec opornika łaczac końce (64*.65L6fL70) stycznie zespbo. 4. Obręcz koła według zastrz. 1,znamienna tym, że w bocznych ścianach wgłębienia (25) wyko nane są pierścienie^wyżłobienia (35),w których umieszczono krawędzie opornika (24). 5. Obręcz koła według zastrz.1, - znamienna tym, że pomiędzy stożkowym odcinkiem (23,27) z wgłębieniem (25) w pobliżu kołnierza (26) usytuowany jest występ (31). 6. Obręcz koła według zastrz.1, znamienna tym, że przy drugim kołnierzu (36) usytuowa ny jest drugi występ (30).