Oddziaływanie człowieka na środowisko w pomieszczeniach

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "Oddziaływanie człowieka na środowisko w pomieszczeniach"

Transkrypt

1 WENTYLACJA KLIMATYZACJA Oddziałyanie człoiea na środoiso omieszczeniach Dr inż. ANNA BOGDAN Praconia Obciążeń Termicznych CIOP-PIB Mgr inż. MARTA CHLUDZIŃSKA Załad Klimatyzacji i Ogrzenicta Politechnia Warszasa W artyule zebrano inormacje na temat odstaoych rocesó życioych człoiea, tj. metabolizmu, oddychania i rocesó termoregulacji oraz rzedstaiono ich ły na otaczające człoiea środoiso. Znajomość arametró determinujących ształtoanie się środoisa najbliższym otoczeniu człoiea może oazać się rzydatna racach roadzących do oraienia odczualnej jaości oietrza i zięszenia eetyności racy. DOBÓR arametró oietrza omieszczeniu oraz ształtoanie rzełyu oietrza oinno yniać ze znajomości zaróno mechanizmó regulujących odczucia cielne użytonió omieszczenia, ja i ilości cieła, ilgoci i biozanieczyszczeń generoanych rzez człoiea i oddaanych do otoczenia. Zaenienie sutecznej entylacji i eetynego usuania zanieczyszczeń ze strey racy ymaga nie tylo zbadania zasięgu oddziałyania strumienia naieanego, jego temeratury oraz ilgotności, ale rónież eentualnych załóceń tego rozłyu oodoanych, m.in. rzez strumienie onecyjne, czy roces oddychania. Poznanie szystich czynnió łyających na ształtoanie się mirolimatu oół człoiea ozoli na torzenie instalacji o ięszej suteczności i eetyności. Procesy życioe człoiea Na ilość cieła roduoanego i ydatoanego rzez człoiea a zarazem na jego odczucie omortu cielnego mają ły 3 rocesy izjologiczne: 1. Wytarzanie energii/cieła rzemianie metabolicznej,. Proces oddychania, 3. Proces zarządzania energią cielną organizmie roces termoregulacji. Ad.1. Metabolizm Energia ochodząca z rzemian chemicznych rodutó żynościoych rzeznaczana jest na odtrzymanie uncji życioych, ydatoana na racę oraz ięszości usuana z organizmu ostaci cieła. Ilość cieła oddaanego rzez człoiea do otoczenia oraz temeratura sóry, ciała i enętrzna człoiea zależą od metabolicznej roducji cieła, tóra zrasta raz ze zrostem atyności człoiea/intensyności racy. Jednostą metabolicznej roducji cieła jest 1 met (róny 58,W/m ) deinioany jao metabolizm osoby odo- czyającej znajdującej się ozycji siedzącej. W rzyadu zmiany atyności czasie, ystęującej zazyczaj odczas racy izycznej, średnią artość metabolizmu oreśla się na odstaie obliczenia średniej ażonej ze szystich artości metabolizmu dla ażdego cylu raca-odoczyne. Doładne obliczenia artości metabolizmu oierają się na omiarach izjologicznych z udziałem ludzi oreśleniu zużycia tlenu i roducji dutlenu ęgla oietrzu ydychanym. Wynii badań odstaia się nastęnie do nastęującego rónania [1]: M = 350(0,3R + 0,77)V o /A d u W/m R (resiratory quotient) iloraz ilości oietrza ydychanego V CO do ilości dychanego V O, V O objętościoa ilość zużyanego tlenu (dla 0 C, 101,35Pa), l/min., ole oierzchni ciała g Bois, m, Wartość R zależy od atyności człoiea, diety, arunó izycznych i jest oreślana rzez omiar stężenia tlenu oraz dutlenu ęgla oietrzu dychanym i ydychanym. Acetoalnym oszacoaniem R jest rzyjęcie artości średniej, rónej 0,83 dla leiej lub stacjonarnej racy (M <1,5 met) oraz roorcjonalne zięszanie tej artości aż do R = 1,0 dla racy ciężiej (M = 5,0). Zazyczaj artość R jest raczej rzyjmoana na ostaie tej zależności niż doładnie badana, gdyż nie łya ona znacząco na doładność obliczenia artości metabolizmu (10% błąd rzyjęciu R sutuje tylo 3% błędem obliczonej artości M). Kolejną metodą na oreślenie zużycia tlenu jest jego obliczenie na ostaie omiaru częstości surczó serca. W tabeli 1 rzedstaiono zależność między zużyciem tlenu a częstością surczó serca dla różnych oziomó atyności. TABELA 1. Przybliżone artości zużycia tlenu zależności od częstości surczó serca [1] Poziom atyności Zużycie tlenu, l/min Częstość surczó serca, ud./min Lea raca < 0,5 < 90 Praca umiaroana 0, Cięża raca 1 1, Bardzo cięża raca 1, Estremalnie cięża raca > CIEPŁOWNICTWO, OGRZEWNICTWO, WENTYLACJA nr 5/008

2 Rys. 1. Przyładoe artości metabolicznej roducji energii odane met Najczęstszym roziązaniem, szczególnie dla racy oniżej 1,5 met, jest rzyjmoanie artości metabolizmu z tablic i innych oracoań, ja n. rys. 1. Ad.. Oddychanie Z untu idzenia entylacji i limatyzacji istotniejszy jest roces oddychania zenętrznego, olegający na doroadzeniu cząstecze tlenu atmoserycznego do nętrza omóre rzy jednoczesnym usunięciu z omóre dutlenu ęgla []. Ja yazują omiary sirometryczne człoiea znajdującego się stanie soczynu, oddech dzieli się na 3 azy: dechu (trającą o.,5 s), ydechu (,5 s), rzerę (1,0 s). Przy dechu oietrze obierane jest z najbliższego otoczenia nosa i ust, ta ięc rędość odległości 5 cm od ust róna jest 1,5 cm/s. Z tego oodu rzyjmuje się, że strumień oietrza rzy dechu ma mały ły na otoczenie człoiea. Zaobseroano [3], że rzyadu ydechu strumień oietrza yłyający z ust/nosa zaburza najbliższe otoczenie człoiea, gdyż ydychane oietrze (rzy założeniu, że człoie yonuje leą racę izyczną) ma temeraturę 31 o C, ilgotność zględną róną 96% oraz zaiera: 78,09% N, 0,95% O, 0,03% CO i 0,93% Ar. Gęstość ta ogrzanego oietrza ynosi o. 1,156 g/ m 3, stąd oietrze to torzy zazyczaj unoszący się obło (strumień onecyjny) obo głoy człoiea. Prędość oddychania zależna jest od oziomu atyności człoiea (metabolizmu) i masy ciała człoiea, tóre to arametry łyają na ielości salanego ciele O. W rzyadu osoby yonującej leą racę izyczną i o rzeciętnej masie ciała częstotliość oddechó będzie róna 10 od./min, a onieaż objętość ażdego oddechu róna jest 0,6l, to na tej odstaie można rzyjąć, iż czasie oddychania człoie ydycha o. 6 l/min. Strumień objętości oietrza ydychanego róny jest zatem m 3 /s, rzy średniej dla rzeciętnej osoby oierzchni otoró nosoych ynoszącej x 0,65 cm, ta ięc rędość oietrza na ylocie z nosa ynosi 1,85 m/s, natomiast ierune strumienia ydychanego oietrza ynosi o. 45 oniżej oziomu nosa (dla osoby stojącej rosto). Jednoczesny ydech z dóch otoró nosoych ooduje utorzenie dóch strumieni oietrza o ącie rozarcia między nimi ynoszącym 30, rzy czym strumienie te nie ulegają ołączeniu [4]. Przy rozatryaniu łyu człoiea na stan oietrza omieszczeniach należy jedna zasze amiętać, iż może on być zmienny zależności od indyidualnych łaściości człoiea. Ad.3. Termoregulacja Wszystie ssai zostały yosażone mechanizmy utrzymujące stałą temeraturę środoisa enętrznego organizmu, dzięi czemu temeratura ri rzełyającej rzez serce aha się jedynie nieznacznie i ynosi o. 37 C (zmiana ciągu dnia o 0,5-0,7 K). Temeratura ciała jest najniższa czasie snu, e czesnych godzinach rannych a najyższa e czesnych godzinach ieczornych; u obiet temeratura ciała zmienia się zależności od oresu cylu miesiączoego []. Temeratura ciała utrzymyana jest na stałym oziomie za omocą ośroda termoregulacji znajdującego się części rzedniej odzgórza mózgu, tóry działa na zasadzie termostatu ontrolującego inne ośrodi. Wły zmiany temeratury ciała na zachoanie uładu termoregulacji schematycznie oazano na rys.. Rys.. Fizjologiczna reacja człoiea na zmianę temeratury ciała Nadmierne ychłodzenie ciała oreślane jest hiotermią, nadmierny zrost temeratury enętrznej hiertermią. Temeratura sóry yższa niż 45 C oraz niższa niż 18 C yołuje ból. Sade temeratury enętrznej do 8 C może roadzić do zmian sercoo-naczynioych i do śmierci, natomiast temeratura oyżej 46 C ooduje nieodracalne uszodzenia mózgu. Cieło, ytorzone ciele człoiea, transortoane jest rzez re i częścioo rzeodzone rzez tani, aby dotrzeć do sóry i nastęnie być oddane do otoczenia, ielości zależnej od środoisa termicznego, tórym rzebya organizm. System termoregulacji moduluje strumień cieła z nętrza ciała do jego oierzchni TABELA. Oddaanie cieła rzez człoiea ozostającego stanie soczynu temeraturze oietrza ynoszącej 0 C [5] Procent Udziały sosób Oddaanie cieła 100 cieło jane lub romienioanie 45% 80 odczualne s, 60 79% rzeodzenie 40 i oecja 34% 0 cieło jane 0 utajone odaroanie H O 19% oddychanie % droga ymiany cieła rzez sórę 88% rzez łuca 1% CIEPŁOWNICTWO, OGRZEWNICTWO, WENTYLACJA nr 5/008 41

3 rzede szystim rzez zmianę strumienia ciełej ri doroadzanego do sóry. Najażniejszą rolę ymianie cieła miedzy człoieiem a otoczeniem odgrya sóra człoiea [5], tórej artość rzeodzenia może się zmieniać od 8 W/(m K) rzy najmniejszym surczu naczyń, rzez 15 W/(m K) u człoiea znajdującego się arunach omortu cielnego do 50 W/(m K) lub naet ięcej odczas intensynego ocenia się środoisu gorącym [, 5]. W rzyadu obniżenia temeratury enętrznej nastęuje obniżenie temeratury ri rzełyającej rzez odzgórze, tóra hamuje termodetetory, co ooduje zięszone ytarzanie cieła lub zmniejszoną jego utratę za ośrednictem []: ośroda ytarzającego drżenie mięśnioe (rzestaje on być hamoany rzez ośrode termoregulacji, obec czego ojaiają się dreszcze i ytarza się cieło mięśniach szieletoych (termogeneza drżenioa)), środó ontrolujących uład sółczulny obudzenie tego uładu ooduje ydzielanie się z zaończeń neuronó noradrenaliny, od łyem tórej rzyśiesza się metabolizm omóre mięśni szieletoych i omóre tani tłuszczoej, ośrodó ontrolujących ydzielanie gruczołó dorenych, hormonó gruczołu tarczoego, ośroda naczynioego naczynia sórne zężają się i zmniejsza się utrata cieła rzez sórę. W rezultacie obniża się temeratura oierzchni sóry i maleje utrata cieła. Wystęuje to najostrzej na oierzchni eryeryjnych części ciała, a najsłabiej na głónych n. na czole. W zimnym środoisu temeratura rą i stó możne saść o onad 10 K, odczas gdy temeratura czoła tylo o 1 K [5]. W środoisu gorącym natomiast nastęuje rozszerzenie naczyń i zintensyioanie rzełyu ri do sóry. Podyższenie temeratury oierzchni sóry ooduje zrost utraty cieła zaróno rzez romienioanie ja i rzez onecję i rzeodzenie. Pojaia się taże ydzielanie otu, tórego odaroanie z oierzchni rzynosi rónież odciążenie aloryczne []. Oddziałyanie człoiea na otaczające środoiso Organizm człoiea jest uładem o małej sraności, ahającej się od 0 do 0%, a naet rzyjmującej artości ujemne, oresach iedy energia otencjalna zamieniana jest na cieło i oddaana do otoczenia (n. schodzenie ze schodó). Procesy termoregulacji i oddychania ołączeniu z nisą sranością organizmu sraiają, że człoie ma znaczący ły na ształtoanie się arametró oietrza bezośrednim otoczeniu. Strumienie onecyjne W soojnym i omortoym środoisu istnieje oół ciała ludziego ruch onecyjny yołany różnicą temeratury omiędzy oietrzem a oierzchnią ciała. Strumień objętości oietrza strumieniu onecyjnym generoanym rzez człoiea jest zbliżony do strumienia naieanego z instalacji, dlatego oinien być brany od uagę rocesie rojetoania rozdziału oietrza omieszczeniu. Konecyjny rzeły oietrza jest laminarny, z cieną arstą graniczną dolnych częściach ciała ludziego i szybi oraz turbulentny z grubą arstą graniczną na ysoości głoy [7]. Przeły oietrza oół ciała człoiea jest istotnym czynniiem omortu cielnego i odczualnej jaości oietrza, łyającym na artość temeratury sóry. Sobodny onecyjny ruch transortuje oietrze, tóre może być zanieczyszczone yłami, biozanieczyszczeniami lub arą odną ydzielaną rzez ciało człoiea do strey oddychania. Proces oddychania nie łya na rędość oietrza strumieniu onecyjnym ształtującym się nad głoą, jednaże otoczeniu nosa i ust człoiea można zaobseroać ostaanie obłou zmieniającego ształt strumienia onecyjnego tym obszarze lub też torzącego osobny strumień onecyjny [6]. Obło ten nie łya na rędość osi strumienia onecyjnego nad głoą, jednaże rzyadu nisotemeraturych źródeł cieła, jaim jest n. człoie, obło ten oinien być tratoany jao osobny strumień onecyjny. Obliczenia strumienia onecyjnego ształtującego się nad człoieiem odlegają tym samym zasadom, ja strumienie onecyjne ształtujące się nad irtualnym, untoym źródłem cieła (tab.3) TABELA 3. Wzory oisujące strumienie onecyjne rozijające się nad człoieiem Strumień objętości oietrza, V [6, 8] Liczba Archimedesa Ar [8] Pęd strumienia onecyjnego M [6, 8] Strumień energii inetycznej E [6, 8] V = umax r u v max rędość osioa, m/s r v szeroość roilu g t r rędości, m v Armax = β β sółczynni umax rozszerzalności objętościoej M = ρ u oietrza, 1/K max r v g rzysieszenie ziemsie, m/s 3 E = ρ u ρ gęstość oietrza, max r v 3 g/m 3 Zysi ilgoci (ocenie się, oddychanie) Na zysi ilgoci, tórych źródłem jest człoie sładają się da rocesy: oddychanie oraz odaroanie otu i ody z oierzchni sóry. Wielość emisji ilgoci, ochodząca z rocesu oddychania, jest uncją ilości dychanego oietrza oraz różnicy zaartości ilgoci ydychanym i dychanym oietrzu. Strumień inhaloanego oietrza zależy głónie do rocesó metabolicznych, ale nieielim stoniu rónież od rodzaju yonyanej czynności (ruchu ramion i nóg) [9]. Wdychane oietrze, na drodze onecji i odaroania ilgoci z arsty śluzoej dróg oddechoych, ogrzea się i absorbuje arę odną. W yniu tych rocesó oietrze dołyające do łuc osiąga temeraturę róną enętrznej temeraturze organizmu oraz stan nasycenia arą odną. Nastęnie oietrze o nieco zmienionym sładzie jest usuane z organizmu. Podczas tego rocesu oietrze leo ochładza się (co ooduje częścioe yrolenie ilgoci), ale nadal jest cielejsze i ilgotniejsze niż oietrze otoczeniu. Parametry usuanego oietrza enym stoniu zależą od łaściości oietrza dychanego. Zysi ilgoci ochodzące z rocesu oddychania, a doładniej różnica zaartości ilgoci między oietrzem ydychanym i dychanym ynosi [10]: x y x = 0, , t 0,80 x g/g suchego oietrza, x y zaartość ilgoci oietrzu ydychanym, g/g suchego oietrza, 4 CIEPŁOWNICTWO, OGRZEWNICTWO, WENTYLACJA nr 5/008

4 x zaartość ilgoci oietrzu dychanym, g/g suchego oietrza, t temeratura oietrza dychanego, C. Przyjmując średnią temeraturę omieszczeniu na oziomie o. 0 C otrzymuje się zależność nastęującej ostaci: x y x = 0,09 0,80 x g/g suchego oietrza. Wyorzystując oyższą zależność i czyniąc ila dodatoych założeń można oszacoać ilość ydzielonej ilgoci na drodze oddychania. Ja zostało to oisane, człoie o rzeciętnej masie ciała yonujący leą racę izyczną inhaluje o. 6 l/min., co daje 0,36 m 3 /h, zatem omieszczeniu o temeraturze 0 C i o. 50% ilgotności zględniej (x = 0,0073 g/g suchego oietrza) otrzymuje się emisję ilgoci ilości 10 ml/h. Drugie źródło emisji ilgoci do otoczenia to odaroanie otu i ody z oierzchni sóry. Dla arunó omortu cielnego rzyjmuje się, że odaroaniu ulega cała masa ydzielonego otu, a jej ilość zależy od artości metabolizmu. Dyuzja ary odnej rzez sórę stanoi część rocesu aroania utajonego, tóry nie odlega ontroli uładu termoregulacji organizmu [9]. Strumień ary odnej dyundujący do otoczenia jest uncją różnicy ciśnienia nasyconej ary odnej temeraturze sóry oraz ciśnienia cząstoego ary odnej otoczeniu. Proces ten można zaisać rónaniem: m& strumień ilgoci ochodzący z odaroania z oierzchni sóry, g/s, β sółczynni rzeniania masy ary odnej rzez sórę, g/(m s Pa), ole oierzchni ciała g Bois, m, s ciśnienie nasycenia ary odnej temeraturze sóry, Pa, ciśnienie cząstoe ary odnej otaczającym oietrzu, Pa. Na odstaie ynió racy [11] artość sółczynnia rzeniania strumienia ary odnej rzez sórę osoby ozycji siedzącej znajdującej się stanie omortu cielnego ynosi β = 1, g/(m s Pa). Przyjmując odobne aruni otoczenia ja orzednim rzyadu otrzymuje się strumień ary odnej emitoanej do otoczenia ilości o. 3 ml/h. Zysi cieła & = β A ( ) g/s m Ponieaż średnia temeratura oierzchni sóry człoiea jest yższa niż temeratura oietrza umiaroanym środoisu otaczającym go, człoie stanoi rónież źródło janych zysó cieła są one rzeazyane na drodze onecji i romienioania oierzchni sóry i odzieży oraz rocesie oddychania. Zysi cieła ostałe rocesie oddychania można oisać zorem: ( ) W, o = V& c ρ t y t o zysi cieła janego rzeazyane do otoczenia rocesie oddychania, W, V & strumień objętości oietrza ydychanego, m 3 /s, s, c cieła łaście oietrza, J/(g K), ρ gęstość oietrza, g/m 3, t temeratura oietrza dychanego, C, t y temeratura oietrza ydychanego, C. Oreślenie artości cieła rzeazyanego yniu oddychania oiera się na oreśleniu temeratury oietrza usuanego z organizmu, zależnego od arametró oietrza dychanego i oisanego rónaniem [10]: t = 3,6 + 0,066 t + x C, t temeratura oietrza dychanego, C, t y temeratura oietrza ydychanego, C, x zaartość ilgoci oietrzu dychanym, g/g suchego oietrza. Ponieaż jedna zysi cieła janego, ochodzące z rocesu oddychania, są stosunoo nieduże można założyć, że temeratura oietrza usuanego z łuc jest róna 34 C [9]. Wymiana cieła na drodze romienioania i onecji zachodzi dla człoiea odobnie ja rzyadu ażdego ciała izycznego, zatem zysi cieła ochodzące z onecji można oisać nastęującą zależnością: = A α t ) W, cieło rzeazyane do otoczenia na drodze onecji, W, oierzchnia ciała ludziego g Bois, m, sółczynni uzględniający stosune ola oierzchnia ciała orytego odzieżą do ola oierzchni ciała odrytego, α sółczynni rzejmoania cieła rzez onecję, W/(m K), t temeratura oierzchni odzieży, C, t temeratura oietrza dychanego, C. Wartość sółczynnia dużym stoniu zależy od użyanego zestau odzieży jego artość ynosi o. 1,0 dla człoiea bez odzieży oraz o. 1,5 rzyadu ciężiego ubioru olarnego [13]. Rozatrując ły człoiea na środoiso omieszczeniach ogranicza się dużym stoniu ormę stroju, tym samym rónież artość sółczynnia, tórą można rzyjąć tych arunach na oziomie 1,1. Wartość sółczynnia rzejmoania cieła α zależy od rodzaju onecji oół człoiea. W rzyadu małych rędości oietrza ymiana cieła odbya się rzez onecję sobodną, a artość sółczynnia jest uncją różnicy temeratury oierzchni ubrania i otoczenia. Przy ięszych rędościach ystęuje onecja ymuszona i α jest jej uncją. Graniczną artością rędości oietrza otoczeniu, dla tórej należy stosoać zór na onecję sobodną jest 0,1 m/s [9]. Po uzględnieniu tych założeń zależność rzyjmuje ostać: Ostatnim z czynnió jest romienioanie. Jedna z uagi na at, że człoie jest nisotemeraturoym źródłem cieła, jego ilość rzeazyana tym rocesie jest stosunoo nieiela. Zysi cieła rzeazyane na drodze romienioania oisane są zależnością [9]: t ) 1,5 = A,39 W. CIEPŁOWNICTWO, OGRZEWNICTWO, WENTYLACJA nr 5/008 43

5 ilość cieła rzeazana na drodze romienioania, W, oierzchnia ciała ludziego g Bois, m, sółczynni uzględniający stosune ola oierzchnia ciała orytego odzieżą do ola oierzchni ciała odrytego, t temeratura oierzchni odzieży, C, t mr średnia temeratura romienioania, C. Biorąc od uagę szystie możliości rzeazyania cieła do otoczenia i załadając aruni analogiczne ja rzyadu szacoania emisji ilgoci, jane zysi cieła ochodzące od człoiea oscylują na oziomie 85 W rzeazyanych do oietrza oraz 106 W rzez romienioanie, aumuloanych ścianach i meblach. Przy czym o. 98% zysó rzeazanych do oietrza ochodzi z onecji naturalnej, a jedynie o. % z rocesu oddychania. Zaachy 4 [ + 73 ) ) 4 ] + 8 = 4,0 10 A mr 73 Do otoczenia człoiea, oza zysami cieła i ilgoci, rzeazyane są zanieczyszczenia oodujące odczuanie, rzez inne rzebyające omieszczeniu osoby, zaachó. Za odczuanie zaachó odoiada zmysłu ęchu, zloalizoany jamie nosoej (rys. 3) [7]. Na nieieliej oierzchni jamie nosoej zloalizoane są: recetory chemiczne rażlie na onad 100 tys. bodźcó (z yjątiem nietórych ziązó n. tlenu ęgla czy radonu) oraz termorecetory rażlie na temeraturę i zględną ilgotność oietrza W, atyność duża, 6 met 11 oló, osoba aląca, odczas alenia 5 oló, osoba aląca, średnio 6 oló. Podsumoanie Coraz ięcej uagi rzyiązuje się do jaości środoisa racy i yoczynu. Jest to sute nie tylo rosnącej śiadomości, ale rónież coraz częściej ojaiających się tz. chorób cyilizacyjnych, ja n. alergie, tóre ymuszają odnoszenie jaości oietrza enętrznego. Doładna znajomość mechanizmó ształtujących mirolimat otaczający człoiea umożliia storzenie środoisa omortoego i zdroego dla człoiea. Publiacja oracoana na odstaie ynió uzysanych ramach I etau rogramu ieloletniego t. Poraa bezieczeństa i arunó racy inansoanego latach rzez Ministersto Naui i Szolnicta Wyższego/Narodoe Centrum Badań i Rozoju. Głóny oordynator: Centralny Instytut Ochrony Pracy Państoy Instytut Badaczy. L I T E R A T U R A [1] ASHRAE, HVAC Fundamentals Handboo, 001 [] Traczy W, Z., Trzebsi A.: Fizjologa człoiea z elementami izjologii linicznej i stosoanej. PZWL, Warszaa 004 [3] Goodello H. D., Tahti E.: Industrial ventilation design guideboo. USA, ACADEMIC PRESS, 001 [4] Hyldgaard C.E.: Human as a Source o Heat and Air Pollution, Proc. o the 4 th International Conerence on Air Distribution in Rooms Roomvent 94, Kraó 1994, Vol. 1, [5] Śliosi L.: Mirolimat nętrz i omort cielny ludzi omieszczeniach, Wrocła, 000, Oicyna Wydanicza Politechnii Wrocłasiej [6] Hyldgaard, C.E.: Thermal Plumes Above a Person, Proceedings o the 6th International Conerence on Air Distribution in Rooms, ROOM- VENT 98, eds. E. Mundt, T.-G. Malmström, Stocholm 1998, Vol. 1, [7] Fanger P. O., Poiołe Z., Wargoci P.: Środoiso enętrzne. Wły na zdroie, omort i ydajność racy. Gliice, 003 [8] Mierzinsi, S.: Air motion and temerature distribution above a human body in result o natural convection., KTH, Stocholm1980 [9] Fanger P.O.: Komort cielny, Arady 1974 [10] McCutchan J. W., Taylor C. L.: Resiratory heat Exchange Edith varying temeratur es and humidity o insired air. J. Al. Physiol. 4: , 1951 [11] Inouye T., Hic F. K., Telser S. E., Keeton R. W.: Eect o relative humidity on heat loss o men exose to environments o 80, 76 and 7 F. ASHRAE Trans. 59: , 1953 [1] Nielsen M., Pedersen L.: Studies on the heat loss by radiation and convection rom the othed human body. Acta Physiol. Scand. 7: 7, 195 [13] Herasic L.P.: Procedure in the calculation o the heat exchange o the othed human body. Yale Jour.. Biol. And Med. 19: march 1947 Czasoismo Rys. 3. Rozmieszczenie recetoró jamie nosoej [7] Do oceny jaości oietrza odczualnej rzez człoiea stosuje się jednostę ol Ol z łac. olactus (oonienie). Charateryzuje ona ogólną ilość zanieczyszczeń odczuanych rzez ludzi, ydzielanych rzez 1 zorcoą osobę (czyli dorosłego człoiea, ieu średnim, o standardzie higienicznym 0,7 ąieli/dzień i codziennie zmieniającego bieliznę, racującego biurze lub innym budynu użyteczności ublicznej, ozycji siedzącej, arunach omortu cielnego). Wartości olach, zanieczyszczeń ydzielanych rzez człoiea, odane racy [7] ynoszą: odoczyne ostaie siedzącej, 1 met 1 ol, umiaroana atyność, 4 met 5 oló, CIEPŁOWNICTWO, OGRZEWNICTWO, WENTYLACJA rou 008 jest doinansoane rzez Ministersto Naui i Szolnicta Wyższego 44 CIEPŁOWNICTWO, OGRZEWNICTWO, WENTYLACJA nr 5/008

Laboratorium Fizykochemiczne podstawy inżynierii procesowej. Pomiar wilgotności powietrza

Laboratorium Fizykochemiczne podstawy inżynierii procesowej. Pomiar wilgotności powietrza Zakład Inżynierii Biorocesoej i Biomedycznej Politechniki Wrocłaskiej Laboratorium Fizykochemiczne odstay inżynierii rocesoej Pomiar ilgotności oietrza Wrocła 2016 Dr inż. Michał Araszkieicz 1 Wstę 1.

Bardziej szczegółowo

A - przepływ laminarny, B - przepływ burzliwy.

A - przepływ laminarny, B - przepływ burzliwy. PRZEPŁYW CZYNNIK ŚCIŚLIWEGO. Definicje odstaoe Rys... Profile rędkości rurze. - rzeły laminarny, B - rzeły burzliy. Liczba Reynoldsa Re D [m/s] średnia rędkość kanale D [m] średnica enętrzna kanału ν [m

Bardziej szczegółowo

11. Termodynamika. Wybór i opracowanie zadań od 11.1 do Bogusław Kusz.

11. Termodynamika. Wybór i opracowanie zadań od 11.1 do Bogusław Kusz. ermodynamia Wybór i oracowanie zadań od do 5 - Bogusław Kusz W zamniętej butelce o objętości 5cm znajduje się owietrze o temeraturze t 7 C i ciśnieniu hpa Po ewnym czasie słońce ogrzało butelę do temeratury

Bardziej szczegółowo

4.3. Obliczanie przewodów grzejnych metodą elementu wzorcowego (idealnego)

4.3. Obliczanie przewodów grzejnych metodą elementu wzorcowego (idealnego) .3. Obliczanie rzeodó grzejnych metodą elementu zorcoego (idealnego) Wzorcoy element grzejny jest umieszczony iecu o doskonałej izolacji cielnej i stanoi ciągłą oierzchnię otaczającą ad (rys..3). Rys..3.

Bardziej szczegółowo

Metodyka obliczenia natężenia przepływu za pomocą anemometru skrzydełkowego.

Metodyka obliczenia natężenia przepływu za pomocą anemometru skrzydełkowego. ZAŁĄCZNIK Metoyka obliczenia natężenia rzełyu za omocą anemometru skrzyełkoego. Prękość oietrza osi symetrii kanału oblicza się ze zoru: S max τ gzie: S roga rzebyta rzez gaz ciągu czasu trania omiaru

Bardziej szczegółowo

J. Szantyr - Wykład 3: wirniki i uklady kierownic maszyn wirnikowych. Viktor Kaplan

J. Szantyr - Wykład 3: wirniki i uklady kierownic maszyn wirnikowych. Viktor Kaplan J. Szantyr - Wykład 3: irniki i uklady kieronic maszyn irnikoych Viktor Kalan 1876-1934 Poma odśrodkoa Schemat rzełyu rzez omę odśrodkoą u rzut rędkości bezzględnej na kierunek rędkości unoszenia, rędkość

Bardziej szczegółowo

Katedra Silników Spalinowych i Pojazdów ATH ZAKŁAD TERMODYNAMIKI. Pomiar ciepła spalania paliw gazowych

Katedra Silników Spalinowych i Pojazdów ATH ZAKŁAD TERMODYNAMIKI. Pomiar ciepła spalania paliw gazowych Katedra Silników Salinowych i Pojazdów ATH ZAKŁAD TERMODYNAMIKI Pomiar cieła salania aliw gazowych Wstę teoretyczny. Salanie olega na gwałtownym chemicznym łączeniu się składników aliwa z tlenem, czemu

Bardziej szczegółowo

Stany materii. Masa i rozmiary cząstek. Masa i rozmiary cząstek. m n mol. n = Gaz doskonały. N A = 6.022x10 23

Stany materii. Masa i rozmiary cząstek. Masa i rozmiary cząstek. m n mol. n = Gaz doskonały. N A = 6.022x10 23 Stany materii Masa i rozmiary cząstek Masą atomową ierwiastka chemicznego nazywamy stosunek masy atomu tego ierwiastka do masy / atomu węgla C ( C - izoto węgla o liczbie masowej ). Masą cząsteczkową nazywamy

Bardziej szczegółowo

3. Kinematyka podstawowe pojęcia i wielkości

3. Kinematyka podstawowe pojęcia i wielkości 3. Kinematya odstawowe ojęcia i wielości Kinematya zajmuje się oisem ruchu ciał. Ruch ciała oisujemy w ten sosób, że odajemy ołożenie tego ciała w ażdej chwili względem wybranego uładu wsółrzędnych. Porawny

Bardziej szczegółowo

Kalorymetria paliw gazowych

Kalorymetria paliw gazowych Katedra Termodynamiki, Teorii Maszyn i Urządzeń Cielnych W9/K2 Miernictwo energetyczne laboratorium Kalorymetria aliw gazowych Instrukcja do ćwiczenia nr 7 Oracowała: dr inż. Elżbieta Wróblewska Wrocław,

Bardziej szczegółowo

MODELOWANIE POŻARÓW. Ćwiczenia laboratoryjne. Ćwiczenie nr 1. Obliczenia analityczne parametrów pożaru

MODELOWANIE POŻARÓW. Ćwiczenia laboratoryjne. Ćwiczenie nr 1. Obliczenia analityczne parametrów pożaru MODELOWANIE POŻARÓW Ćwiczenia laboratoryjne Ćwiczenie nr Obliczenia analityczne arametrów ożaru Oracowali: rof. nadzw. dr hab. Marek Konecki st. kt. dr inż. Norbert uśnio Warszawa Sis zadań Nr zadania

Bardziej szczegółowo

Entalpia swobodna (potencjał termodynamiczny)

Entalpia swobodna (potencjał termodynamiczny) Entalia swobodna otencjał termodynamiczny. Związek omiędzy zmianą entalii swobodnej a zmianami entroii Całkowita zmiana entroii wywołana jakimś rocesem jest równa sumie zmiany entroii układu i otoczenia:

Bardziej szczegółowo

Termodynamika 1. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Termodynamika 1. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Termodynamika Projekt wsółfinansowany rzez Unię Euroejską w ramach Euroejskiego Funduszu Sołecznego Układ termodynamiczny Układ termodynamiczny to ciało lub zbiór rozważanych ciał, w którym obok innych

Bardziej szczegółowo

ALTERNATYWNE ĆWICZENIA LABORATORYJNE TECHNOLOGIA WSTRZELIWANIA DWUWARSTWOWYCH FORM I RDZENI

ALTERNATYWNE ĆWICZENIA LABORATORYJNE TECHNOLOGIA WSTRZELIWANIA DWUWARSTWOWYCH FORM I RDZENI 1 ALTERNATYWNE ĆWICZENIA LABORATORYJNE TECHNOLOGIA WSTRZELIWANIA DWUWARSTWOWYCH FORM I RDZENI Józef DAŃKO 1. Wstę W rocesie zagęszczania masy metodami dmuchoymi obseruje się charakterystyczne ziększenie

Bardziej szczegółowo

Jest to zasada zachowania energii w termodynamice - równoważność pracy i ciepła. Rozważmy proces adiabatyczny sprężania gazu od V 1 do V 2 :

Jest to zasada zachowania energii w termodynamice - równoważność pracy i ciepła. Rozważmy proces adiabatyczny sprężania gazu od V 1 do V 2 : I zasada termodynamiki. Jest to zasada zachowania energii w termodynamice - równoważność racy i cieła. ozważmy roces adiabatyczny srężania gazu od do : dw, ad - wykonanie racy owoduje rzyrost energii wewnętrznej

Bardziej szczegółowo

Wykład 2. Przemiany termodynamiczne

Wykład 2. Przemiany termodynamiczne Wykład Przemiany termodynamiczne Przemiany odwracalne: Przemiany nieodwracalne:. izobaryczna = const 7. dławienie. izotermiczna = const 8. mieszanie. izochoryczna = const 9. tarcie 4. adiabatyczna = const

Bardziej szczegółowo

Pomiar stopnia suchości pary wodnej

Pomiar stopnia suchości pary wodnej Katedra Silnió Spalinoych i Pojazdó ATH ZAKŁAD TERMODYNAMIKI Pomiar stopnia suchości pary odnej - - Podstay teoretyczne. Para mora jest uładem dufazoym stanie rónoagi. Stanoi ją mieszaniny drobnych ropele

Bardziej szczegółowo

POLITECHNIKA WROCŁAWSKA INSTYTUT TECHNIKI CIEPLNEJ I MECHANIKI PŁYNÓW ZAKŁAD TERMODYNAMIKI

POLITECHNIKA WROCŁAWSKA INSTYTUT TECHNIKI CIEPLNEJ I MECHANIKI PŁYNÓW ZAKŁAD TERMODYNAMIKI POLITECHNIKA WROCŁAWSKA INSTYTUT TECHNIKI CIEPLNEJ I MECHANIKI PŁYNÓW ZAKŁAD TERMODYNAMIKI Materiały omocnicze do ćiczeń rachunkoych z rzedmiotu Termodynamika tooana CZĘŚĆ 1: GAZY WILGOTNE mr inż. Piotr

Bardziej szczegółowo

Doświadczenie Joule a i jego konsekwencje Ciepło, pojemność cieplna sens i obliczanie Praca sens i obliczanie

Doświadczenie Joule a i jego konsekwencje Ciepło, pojemność cieplna sens i obliczanie Praca sens i obliczanie Pierwsza zasada termodynamiki 2.2.1. Doświadczenie Joule a i jego konsekwencje 2.2.2. ieło, ojemność cielna sens i obliczanie 2.2.3. Praca sens i obliczanie 2.2.4. Energia wewnętrzna oraz entalia 2.2.5.

Bardziej szczegółowo

10. FALE, ELEMENTY TERMODYNAMIKI I HYDRODY- NAMIKI.

10. FALE, ELEMENTY TERMODYNAMIKI I HYDRODY- NAMIKI. 0. FALE, ELEMENY ERMODYNAMIKI I HYDRODY- NAMIKI. 0.9. Podstawy termodynamiki i raw gazowych. Podstawowe ojęcia Gaz doskonały: - cząsteczki są unktami materialnymi, - nie oddziałują ze sobą siłami międzycząsteczkowymi,

Bardziej szczegółowo

Chemia Fizyczna Technologia Chemiczna II rok Wykład 1. Kontakt,informacja i konsultacje. Co to jest chemia fizyczna?

Chemia Fizyczna Technologia Chemiczna II rok Wykład 1. Kontakt,informacja i konsultacje. Co to jest chemia fizyczna? Chemia Fizyczna Technologia Chemiczna II ro Wyład 1 Kierowni rzedmiotu: Dr hab. inż. Wojciech Chrzanowsi Kontat,informacja i onsultacje Chemia A ; oój 307 Telefon: 347-2769 E-mail: wojte@chem.g.gda.l tablica

Bardziej szczegółowo

13) Na wykresie pokazano zależność temperatury od objętości gazu A) Przemianę izotermiczną opisują krzywe: B) Przemianę izobaryczną opisują krzywe:

13) Na wykresie pokazano zależność temperatury od objętości gazu A) Przemianę izotermiczną opisują krzywe: B) Przemianę izobaryczną opisują krzywe: ) Ołowiana kula o masie kilograma sada swobodnie z wysokości metrów. Który wzór służy do obliczenia jej energii na wysokości metrów? ) E=m g h B) E=m / C) E=G M m/r D) Q=c w m Δ ) Oblicz energię kulki

Bardziej szczegółowo

Termodynamika 2. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

Termodynamika 2. Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego ermodynamika Projekt wsółfinansowany rzez Unię Euroejską w ramach Euroejskiego Funduszu Sołecznego Siik ciey siikach (maszynach) cieych cieło zamieniane jest na racę. Elementami siika są: źródło cieła

Bardziej szczegółowo

Wykład 13 Druga zasada termodynamiki

Wykład 13 Druga zasada termodynamiki Wyład 3 Druga zasada termodynamii Entroia W rzyadu silnia Carnota z gazem dosonałym otrzymaliśmy Q =. (3.) Q Z tego wzoru wynia, że wielość Q Q = (3.) dla silnia Carnota jest wielością inwariantną (niezmienniczą).

Bardziej szczegółowo

Temperatura i ciepło E=E K +E P +U. Q=c m T=c m(t K -T P ) Q=c przem m. Fizyka 1 Wróbel Wojciech

Temperatura i ciepło E=E K +E P +U. Q=c m T=c m(t K -T P ) Q=c przem m. Fizyka 1 Wróbel Wojciech emeratura i cieło E=E K +E P +U Energia wewnętrzna [J] - ieło jest energią rzekazywaną między układem a jego otoczeniem na skutek istniejącej między nimi różnicy temeratur na sosób cielny rzez chaotyczne

Bardziej szczegółowo

Własności koligatywne

Własności koligatywne Własności koligatyne Własnościami koligatynymi nazyamy łasności roztorach rozcieńczonych zależne yłącznie od liczby cząsteczek (a naet szerzej indyiduó chemicznych) substancji rozuszczonej a nie od ich

Bardziej szczegółowo

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Teoria kinetyczna INZYNIERIAMATERIALOWAPL. Kierunek Wyróżniony przez PKA

Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich. Teoria kinetyczna INZYNIERIAMATERIALOWAPL. Kierunek Wyróżniony przez PKA Podstawy Procesów i Konstrukcji Inżynierskich Teoria kinetyczna Kierunek Wyróżniony rzez PKA 1 Termodynamika klasyczna Pierwsza zasada termodynamiki to rosta zasada zachowania energii, czyli ogólna reguła

Bardziej szczegółowo

TERMODYNAMIKA. Termodynamika jest to dział nauk przyrodniczych zajmujący się własnościami

TERMODYNAMIKA. Termodynamika jest to dział nauk przyrodniczych zajmujący się własnościami TERMODYNAMIKA Termodynamika jest to dział nauk rzyrodniczych zajmujący się własnościami energetycznymi ciał. Przy badaniu i objaśnianiu własności układów fizycznych termodynamika osługuje się ojęciami

Bardziej szczegółowo

TERMODYNAMIKA. Przedstaw cykl przemian na wykresie poniższym w układach współrzędnych przedstawionych poniżej III

TERMODYNAMIKA. Przedstaw cykl przemian na wykresie poniższym w układach współrzędnych przedstawionych poniżej III Włodzimierz Wolczyński 44 POWÓRKA 6 ERMODYNAMKA Zadanie 1 Przedstaw cykl rzemian na wykresie oniższym w układach wsółrzędnych rzedstawionych oniżej Uzuełnij tabelkę wisując nazwę rzemian i symbole: >0,

Bardziej szczegółowo

LABORATORIUM Z KATALIZY HOMOGENICZNEJ I HETEROGENICZNEJ KINETYKA POLIKONDENSACJI POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY

LABORATORIUM Z KATALIZY HOMOGENICZNEJ I HETEROGENICZNEJ KINETYKA POLIKONDENSACJI POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY KATEDA FIZYKOCHEMII I TECHNOLOGII POLIMEÓW Prowadzący: Joanna Strzezi Miejsce ćwiczenia: Załad Chemii Fizycznej, sala 5 LABOATOIUM Z KATALIZY HOMOGENICZNEJ I HETEOGENICZNEJ

Bardziej szczegółowo

FIZYKA METALI - LABORATORIUM 2 Wyznaczenie ciepła właściwego c w metali i stopów

FIZYKA METALI - LABORATORIUM 2 Wyznaczenie ciepła właściwego c w metali i stopów L2 Wyznaczenie cieła łaściego c metali i stoó FIZYKA METALI - LABORATORIUM 2 Wyznaczenie cieła łaściego c metali i stoó 1. CEL ĆWICZENIA Celem laboratorium jest zdobycie umiejętności i iedzy zaresie yznaczenia

Bardziej szczegółowo

Efektywność energetyczna systemu ciepłowniczego z perspektywy optymalizacji procesu pompowania

Efektywność energetyczna systemu ciepłowniczego z perspektywy optymalizacji procesu pompowania Efektywność energetyczna systemu ciełowniczego z ersektywy otymalizacji rocesu omowania Prof. zw. dr hab. Inż. Andrzej J. Osiadacz Prof. ndz. dr hab. inż. Maciej Chaczykowski Dr inż. Małgorzata Kwestarz

Bardziej szczegółowo

Analiza porównawcza metod obliczeniowych szacowania wymaganej wydajności podawania wody niezbędnej do efektywnego gaszenia pożaru

Analiza porównawcza metod obliczeniowych szacowania wymaganej wydajności podawania wody niezbędnej do efektywnego gaszenia pożaru GAŁAJ Jerzy 1 DRZYMAŁA Tomasz 2 Analiza orónacza metod obliczenioych szacoania ymaganej ydajności odaania ody niezbędnej do efektynego gaszenia ożaru WSTĘP Jedną z najażniejszych ielkości, od której zależy

Bardziej szczegółowo

Pracownia Dydaktyki Fizyki i Astronomii, Uniwersytet Szczeciński. Kalorymetr V 4-4. Rys. 1. J ;

Pracownia Dydaktyki Fizyki i Astronomii, Uniwersytet Szczeciński. Kalorymetr V 4-4. Rys. 1. J ; Praconia Dydatyi Fizyi i Astronoii, Uniersytet Szczecińsi KALORYMETR Rys Kaloryetr służy do oiaró ilości cieła Słada się on z dóch naczyń aluinioych, ięszego i niejszego Na dnie naczynia ięszego (), zanego

Bardziej szczegółowo

Termodynamika techniczna

Termodynamika techniczna Termodynamika techniczna Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska Ekologiczne Źródła Energii II rok Pomiar wilgotności owietrza Instrukcja do ćwiczenia Katedra Systemów Energetycznych i Urządzeń

Bardziej szczegółowo

Kody Huffmana oraz entropia przestrzeni produktowej. Zuzanna Kalicińska. 1 maja 2004

Kody Huffmana oraz entropia przestrzeni produktowej. Zuzanna Kalicińska. 1 maja 2004 Kody uffmana oraz entroia rzestrzeni rodutowej Zuzanna Kalicińsa maja 4 Otymalny od bezrefisowy Definicja. Kod nad alfabetem { 0, }, w tórym rerezentacja żadnego znau nie jest refisem rerezentacji innego

Bardziej szczegółowo

POLITECHNIKA ŁÓDZKA ZAKŁADZIE BIOFIZYKI Ćwiczenie 7 KALORYMETRIA

POLITECHNIKA ŁÓDZKA ZAKŁADZIE BIOFIZYKI Ćwiczenie 7 KALORYMETRIA POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTRUKCJA Z LABORATORIUM W ZAKŁADZIE BIOFIZYKI Ćiczenie 7 KALORYMETRIA I. WSTĘP TEORETYCZNY Kalorymetria jest działem fizyki zajmującym się metodami pomiaru ciepła ydzielanego bądź

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie nr 3. Wyznaczanie współczynnika Joule a-thomsona wybranych gazów rzeczywistych.

Ćwiczenie nr 3. Wyznaczanie współczynnika Joule a-thomsona wybranych gazów rzeczywistych. Termodynamika II ćwiczenia laboratoryjne Ćwiczenie nr 3 Temat: Wyznaczanie wsółczynnika Joule a-tomsona wybranyc gazów rzeczywistyc. Miejsce ćwiczeń: Laboratorium Tecnologii Gazowyc Politecniki Poznańskiej

Bardziej szczegółowo

Sposoby badania filtracyjno- -sprężystych właściwości struktur włóknistych

Sposoby badania filtracyjno- -sprężystych właściwości struktur włóknistych Właściości filtracyjno-srężyste stęg łóknistych charakteryzują rzede szystkim: sółczynnik rzeuszczalności ody rzez strukturę łóknistą oraz moduł ściśliości (moduł odkształcenia objętościoego). Parametry

Bardziej szczegółowo

Technika cieplna i termodynamika Rok BADANIE PARAMETRÓW PRZEMIANY IZOTERMICZNEJ I ADIABATYCZNEJ

Technika cieplna i termodynamika Rok BADANIE PARAMETRÓW PRZEMIANY IZOTERMICZNEJ I ADIABATYCZNEJ Technia cielna i termodynamia Ro 8..009 Ćwicz. laboratoryjne nr 7 BADANIE PARAMETRÓW PRZEMIANY IZOTERMICZNEJ I ADIABATYCZNEJ Katedra Inżynierii Procesów Odlewniczych (oracował: A. Gradowsi) (R- Termod-Adia-Izoter

Bardziej szczegółowo

MODELE PROCESU EKSPLOATACJI POJAZDÓW MECHANICZNYCH

MODELE PROCESU EKSPLOATACJI POJAZDÓW MECHANICZNYCH Stanisła Niziński, Krzysztof Ligier MODELE PROCESU EKSPLOATACJI POJAZDÓW MECHANICZNYCH Streszczenie. W racy rzedstaiono modele matematyczne, których kryterium oceny efektyności funkcjonoania systemó eksloatacji

Bardziej szczegółowo

= 2 + f(n-1) - n(f-1) = n + 2 - f

= 2 + f(n-1) - n(f-1) = n + 2 - f . Hofan, Wyłay z eroynaii technicznej i cheicznej, Wyział Cheiczny PW, ierune: echnologia cheiczna, se.3 05/06 WYKŁAD 5-6. F. Konseencje zasa teroynaii, c.. G. Maszyny cielne H. Oziałyania ięzycząsteczoe

Bardziej szczegółowo

Pomiar wilgotności względnej powietrza

Pomiar wilgotności względnej powietrza Katedra Silników Salinowych i Pojazdów ATH ZAKŁAD TERMODYNAMIKI Pomiar wilgotności względnej owietrza - 1 - Wstę teoretyczny Skład gazu wilgotnego. Gazem wilgotnym nazywamy mieszaninę gazów, z których

Bardziej szczegółowo

ZEROWA ZASADA TERMODYNAMIKI

ZEROWA ZASADA TERMODYNAMIKI ERMODYNAMIKA Zerowa zasada termodynamiki Pomiar temeratury i skale temeratur Równanie stanu gazu doskonałego Cieło i temeratura Pojemność cielna i cieło właściwe Cieło rzemiany Przemiany termodynamiczne

Bardziej szczegółowo

= T. = dt. Q = T (d - to nie jest różniczka, tylko wyrażenie różniczkowe); z I zasady termodynamiki: przy stałej objętości. = dt.

= T. = dt. Q = T (d - to nie jest różniczka, tylko wyrażenie różniczkowe); z I zasady termodynamiki: przy stałej objętości. = dt. ieło właściwe gazów definicja emiryczna: Q = (na jednostkę masy) T ojemność cielna = m ieło właściwe zależy od rocesu: Q rzy stałym ciśnieniu = T dq = dt rzy stałej objętości Q = T (d - to nie jest różniczka,

Bardziej szczegółowo

Instrukcja do laboratorium z fizyki budowli. Ćwiczenie: Pomiar i ocena hałasu w pomieszczeniu

Instrukcja do laboratorium z fizyki budowli. Ćwiczenie: Pomiar i ocena hałasu w pomieszczeniu nstrukcja do laboratorium z fizyki budowli Ćwiczenie: Pomiar i ocena hałasu w omieszczeniu 1 1.Wrowadzenie. 1.1. Energia fali akustycznej. Podstawowym ojęciem jest moc akustyczna źródła, która jest miarą

Bardziej szczegółowo

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ INSYUU ECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGEYKI POLIECHNIKI ŚLĄSKIEJ INSRUKCJA LABORAORYJNA emat ćwiczenia: WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA WNIKANIA CIEPŁA DLA KONWEKCJI WYMUSZONEJ W RURZE

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenia do wykładu Fizyka Statystyczna i Termodynamika

Ćwiczenia do wykładu Fizyka Statystyczna i Termodynamika Ćwiczenia do wykładu Fizyka tatystyczna i ermodynamika Prowadzący dr gata Fronczak Zestaw 5. ermodynamika rzejść fazowych: równanie lausiusa-laeyrona, własności gazu Van der Waalsa 3.1 Rozważ tyowy diagram

Bardziej szczegółowo

POLITECHNIKA KRAKOWSKA Instytut Inżynierii Cieplnej i Procesowej Zakład Termodynamiki i Pomiarów Maszyn Cieplnych

POLITECHNIKA KRAKOWSKA Instytut Inżynierii Cieplnej i Procesowej Zakład Termodynamiki i Pomiarów Maszyn Cieplnych Laboratorium Termodynamiki i Pomiarów Maszyn Cielnych Przeływomierze zwężkowe POLITECHNIKA KRAKOWSKA Instytut Inżynierii Cielnej i Procesowej Zakład Termodynamiki i Pomiarów Maszyn Cielnych LABORATORIUM

Bardziej szczegółowo

P O L I T E C H N I K A W A R S Z A W S K A

P O L I T E C H N I K A W A R S Z A W S K A P O L I T E C H N I K A W A R S Z A W S K A WYDZIAŁ BUDOWNICTWA, MECHANIKI I PETROCHEMII INSTYTUT INŻYNIERII MECHANICZNEJ LABORATORIUM NAPĘDÓW I STEROWANIA HYDRAULICZNEGO I PNEUMATYCZNEGO Instrkcja do

Bardziej szczegółowo

[ ] 1. Zabezpieczenia instalacji ogrzewań wodnych systemu zamkniętego. 1. 2. Przeponowe naczynie wzbiorcze. ν dm [1.4] 1. 1. Zawory bezpieczeństwa

[ ] 1. Zabezpieczenia instalacji ogrzewań wodnych systemu zamkniętego. 1. 2. Przeponowe naczynie wzbiorcze. ν dm [1.4] 1. 1. Zawory bezpieczeństwa . Zabezieczenia instalacji ogrzewań wodnych systemu zamkniętego Zabezieczenia te wykonuje się zgodnie z PN - B - 0244 Zabezieczenie instalacji ogrzewań wodnych systemu zamkniętego z naczyniami wzbiorczymi

Bardziej szczegółowo

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ INSTRUKCJA LABORATORYJNA Temat ćwiczenia: KONWEKCJA SWOBODNA W POWIETRZU OD RURY Konwekcja swobodna od rury

Bardziej szczegółowo

1. Definicje podstawowe. Rys Profile prędkości w rurze. A przepływ laminarny, B - przepływ burzliwy. Liczba Reynoldsa

1. Definicje podstawowe. Rys Profile prędkości w rurze. A przepływ laminarny, B - przepływ burzliwy. Liczba Reynoldsa . Defncje odstaoe Rys... Profle rędkośc rurze. rzeły lamnarny, B - rzeły burzly. Lczba Reynoldsa D Re [m /s] - sółczynnk lekośc knematycznej Re 3 - rzeły lamnarny Re - rzeły burzly Średna rędkość masoa

Bardziej szczegółowo

Analiza konstrukcji i cyklu pracy silnika turbinowego. Dr inż. Robert Jakubowski

Analiza konstrukcji i cyklu pracy silnika turbinowego. Dr inż. Robert Jakubowski Analiza konstrukcji i cyklu racy silnika turbinowego Dr inż. Robert Jakubowski CO TO JEST CIĄG? Równanie ciągu: K m(c V) 5 Jak silnik wytwarza ciąg? Silnik śmigłowy silnik odrzutowy Silnik służy do wytworzenia

Bardziej szczegółowo

Stan wilgotnościowy przegród budowlanych. dr inż. Barbara Ksit

Stan wilgotnościowy przegród budowlanych. dr inż. Barbara Ksit Stan wilgotnościowy rzegród budowlanych dr inż. Barbara Ksit barbara.ksit@ut.oznan.l Przyczyny zawilgocenia rzegród budowlanych mogą być nastęujące: wilgoć budowlana wrowadzona rzy rocesach mokrych odczas

Bardziej szczegółowo

5. Jednowymiarowy przepływ gazu przez dysze.

5. Jednowymiarowy przepływ gazu przez dysze. CZĘŚĆ II DYNAMIKA GAZÓW 9 rzeływ gazu rzez dysze. 5. Jednowymiarowy rzeływ gazu rzez dysze. Parametry krytyczne. 5.. Dysza zbieżna. T = c E - back ressure T c to exhauster Rys.5.. Dysza zbieżna. Równanie

Bardziej szczegółowo

Opis techniczny. Strona 1

Opis techniczny. Strona 1 Ois techniczny Strona 1 1. Założenia dla instalacji solarnej a) lokalizacja inwestycji: b) średnie dobowe zużycie ciełej wody na 1 osobę: 50 [l/d] c) ilość użytkowników: 4 osób d) temeratura z.w.u. z sieci

Bardziej szczegółowo

WYZNACZANIE CIEPŁA WŁAŚCIWEGO POLIMERU BIOKOMPATYBILNEGO METODĄ STANDARDOWEJ SKANINGOWEJ KALORYMETRII RÓŻNICOWEJ (DSC).

WYZNACZANIE CIEPŁA WŁAŚCIWEGO POLIMERU BIOKOMPATYBILNEGO METODĄ STANDARDOWEJ SKANINGOWEJ KALORYMETRII RÓŻNICOWEJ (DSC). Ćwiczenie WYZNACZANIE CIEPŁA WŁAŚCIWEGO POLIMERU BIOKOMPATYBILNEGO METODĄ STANDARDOWEJ SKANINGOWEJ KALORYMETRII RÓŻNICOWEJ (DSC). I. Cel ćwiczenia: W ramach zajęć zalanowano: otrzymywanie i analizę termogramów

Bardziej szczegółowo

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ

LABORATORIUM TECHNIKI CIEPLNEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ INSTYTUTU TECHNIKI CIEPLNEJ WYDZIAŁ INŻYNIERII ŚRODOWISKA I ENERGETYKI POLITECHNIKI ŚLĄSKIEJ INSTRUKCJA LABORATORYJNA Temat ćwiczenia: WYZNACZANIE WILGOTNOŚCI WZGLĘDNEJ I STOPNIA ZAWILŻENIA POWIETRZA HIGROMETREM

Bardziej szczegółowo

KFBiEO dr hab. inż. Jerzy Piotrowski, prof. PŚk dr hab. inż. Jerzy Piotrowski, prof. PŚk

KFBiEO dr hab. inż. Jerzy Piotrowski, prof. PŚk dr hab. inż. Jerzy Piotrowski, prof. PŚk Załącznik nr 7 do Zarządzenia Rektora nr10/12 z dnia 21 lutego 2012r. KARTA MODUŁU / KARTA PRZEDMIOTU Kod modułu Naza modułu Budonicto i fizyka budoli Naza modułu języku angielskim Civil engineering and

Bardziej szczegółowo

WYMAGANIA TECHNICZNE DLA PŁYTOWYCH WYMIENNIKÓW CIEPŁA DLA CIEPŁOWNICTWA

WYMAGANIA TECHNICZNE DLA PŁYTOWYCH WYMIENNIKÓW CIEPŁA DLA CIEPŁOWNICTWA WYMAAA TECHCZE DLA PŁYTOWYCH WYMEKÓW CEPŁA DLA CEPŁOWCTWA iniejsza wersja obowiązuje od dnia 02.11.2011 Stołeczne Przedsiębiorstwo Energetyki Cielnej SA Ośrodek Badawczo Rozwojowy Ciełownictwa ul. Skorochód-Majewskiego

Bardziej szczegółowo

Przepływ płynów ściśliwych

Przepływ płynów ściśliwych . Wiadoości odstaoe Wykład 6 Przeły łynó ściśliych W terodynaice rzełyó zakłada się, że rzeły jest jednoyiaroy, tj. araetry łynu zieniają się tylko kierunku rzełyu. Przeiana łynu układzie o rzełyie ustalony

Bardziej szczegółowo

II zasada termodynamiki

II zasada termodynamiki TERMODYNAMIKA: DRUGA ZAADA TERMODYNAMIKI ą rocesy zgodne z zasadą zachowania energii, tóre nigdy nie wystęują w rzyrodzie. Przyład: długois leżący na stole Druga zasada termodynamii odowiada na ytanie,

Bardziej szczegółowo

Ć W I C Z E N I E N R C-5

Ć W I C Z E N I E N R C-5 INSTYTUT FIZYKI WYDZIAŁ INŻYNIERII PRODUKCJI I TECHNOLOGII ATERIAŁÓW POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA PRACOWNIA ECHANIKI I CIEPŁA Ć W I C Z E N I E N R C-5 WYZNACZANIE CIEPŁA PAROWANIA WODY ETODĄ KALORYETRYCZNĄ

Bardziej szczegółowo

Układ termodynamiczny

Układ termodynamiczny Uład terodynaiczny Uład terodynaiczny to ciało lub zbiór rozważanych ciał, w tóry obo wszelich innych zjawis (echanicznych, eletrycznych, agnetycznych itd.) uwzględniay zjawisa cieplne. Stan uładu charateryzuje

Bardziej szczegółowo

INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 3

INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 3 INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI Laboratorium z mechanii łynów ĆWICZENIE NR 3 CECHOWANIE MANOMETRU NACZYNIWEGO O RURCE POCHYŁEJ 2 1. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest

Bardziej szczegółowo

Materiały szkoleniowe

Materiały szkoleniowe Materiały szkoleniowe Projekt I.N.05 Opracowanie modelu obciążenia cieplnego organizmu człowieka przebywającego w warunkach środowiskowych odpowiadających głęboko położonym oddziałom kopalni węgla i miedzi.

Bardziej szczegółowo

Kuratorium Oświaty w Katowicach KONKURS PRZEDMIOTOWY Z FIZYKI I ASTRONOMII DLA UCZNIÓW SZKÓŁ GIMNAZJALNYCH. Etap III 13 marca 2009 r.

Kuratorium Oświaty w Katowicach KONKURS PRZEDMIOTOWY Z FIZYKI I ASTRONOMII DLA UCZNIÓW SZKÓŁ GIMNAZJALNYCH. Etap III 13 marca 2009 r. NMER KODOWY Kuratorium Ośiaty Katoicach KONKRS PRZEDMIOTOWY Z FIZYKI I ASTRONOMII DLA CZNIÓW SZKÓŁ GIMNAZJALNYCH Eta III 13 marca 9 r. Drogi uczestniku Konkursu Gratulacje! Przeszedłeś rzez da etay konkursu

Bardziej szczegółowo

Do Szczegółowych Zasad Prowadzenia Rozliczeń Transakcji przez KDPW_CCP

Do Szczegółowych Zasad Prowadzenia Rozliczeń Transakcji przez KDPW_CCP Załączni nr Do Szczegółowych Zasad Prowadzenia Rozliczeń Transacji rzez KDPW_CCP Wyliczanie deozytów zabezieczających dla rynu asowego (ozycje w acjach i obligacjach) 1. Definicje Ileroć w niniejszych

Bardziej szczegółowo

Wykład 4 Gaz doskonały, gaz półdoskonały i gaz rzeczywisty Równanie stanu gazu doskonałego uniwersalna stała gazowa i stała gazowa Odstępstwa gazów

Wykład 4 Gaz doskonały, gaz półdoskonały i gaz rzeczywisty Równanie stanu gazu doskonałego uniwersalna stała gazowa i stała gazowa Odstępstwa gazów Wykład 4 Gaz doskonały, gaz ółdoskonały i gaz rzeczywisty Równanie stanu gazu doskonałego uniwersalna stała gazowa i stała gazowa Odstęstwa gazów rzeczywistych od gazu doskonałego: stoień ściśliwości Z

Bardziej szczegółowo

Wyznaczenie prędkości pojazdu na podstawie długości śladów hamowania pozostawionych na drodze

Wyznaczenie prędkości pojazdu na podstawie długości śladów hamowania pozostawionych na drodze Podstawy analizy wypadów drogowych Instrucja do ćwiczenia 1 Wyznaczenie prędości pojazdu na podstawie długości śladów hamowania pozostawionych na drodze Spis treści 1. CEL ĆWICZENIA... 3. WPROWADZENIE...

Bardziej szczegółowo

Mechanika płynów. Wykład 9. Wrocław University of Technology

Mechanika płynów. Wykład 9. Wrocław University of Technology Wykład 9 Wrocław University of Technology Płyny Płyn w odróżnieniu od ciała stałego to substancja zdolna do rzeływu. Gdy umieścimy go w naczyniu, rzyjmie kształt tego naczynia. Płyny od tą nazwą rozumiemy

Bardziej szczegółowo

RUCH DRGAJĄCY. Ruch harmoniczny. dt A zatem równanie różniczkowe ruchu oscylatora ma postać:

RUCH DRGAJĄCY. Ruch harmoniczny. dt A zatem równanie różniczkowe ruchu oscylatora ma postać: RUCH DRGAJĄCY Ruch haroniczny Ruch, tóry owtarza się w regularnych odstęach czasu, nazyway ruche oresowy (eriodyczny). Szczególny rzyadie ruchu oresowego jest ruch haroniczny: zależność rzeieszczenia od

Bardziej szczegółowo

Metody probabilistyczne Rozwiązania zadań

Metody probabilistyczne Rozwiązania zadań Metody robabilistyczne Rozwiązania zadań 6. Momenty zmiennych losowych 8.11.2018 Zadanie 1. Poaż, że jeśli X Bn, to EX n. Odowiedź: X rzyjmuje wartości w zbiorze {0, 1,..., n} z rawdoodobieństwami zadanymi

Bardziej szczegółowo

(1.1) (1.2) (1.3) (1.4) (1.5) (1.6) Przy opisie zjawisk złożonych wartości wszystkich stałych podobieństwa nie mogą być przyjmowane dowolnie.

(1.1) (1.2) (1.3) (1.4) (1.5) (1.6) Przy opisie zjawisk złożonych wartości wszystkich stałych podobieństwa nie mogą być przyjmowane dowolnie. 1. Teoria podobieństa Figury podobne geometrycznie mają odpoiadające sobie kąty róne, a odpoiadające sobie boki są proporcjonane 1 n (1.1) 1 n Zjaiska fizyczne mogą być podobne pod arunkiem, że zachodzą

Bardziej szczegółowo

BADANIE PROCESU POLIMORFIZMU LOSARTANU METODAMI KALORYMETRY

BADANIE PROCESU POLIMORFIZMU LOSARTANU METODAMI KALORYMETRY Ćwiczenie BADANIE PROCESU POLIMORFIZMU LOSARTANU METODAMI KALORYMETRY I. Cel ćwiczenia: W ramach zajęć zalanowano: otrzymywanie i analizę termogramów DSC dla Losartanu. interretację danych doświadczalnych

Bardziej szczegółowo

J. Szantyr - Wykład nr 30 Podstawy gazodynamiki II. Prostopadłe fale uderzeniowe

J. Szantyr - Wykład nr 30 Podstawy gazodynamiki II. Prostopadłe fale uderzeniowe Proagacja zaburzeń o skończonej (dużej) amlitudzie. W takim rzyadku nie jest możliwa linearyzacja równań zachowania. Rozwiązanie ich w ostaci nieliniowej jest skomlikowane i rowadzi do nastęujących zależności

Bardziej szczegółowo

Bilans cieplny suszarni teoretycznej Termodynamika Techniczna materiały dla studentów

Bilans cieplny suszarni teoretycznej Termodynamika Techniczna materiały dla studentów Bilans cieplny suszarni teoretycznej Termodynamika Techniczna materiały dla studentó K. Kyzioł, J. Szczerba Bilans cieplny suszarni teoretycznej Na rysunku 1 przedstaiono przykładoy schemat suszarni jednostopnioej

Bardziej szczegółowo

1. Parametry strumienia piaskowo-powietrznego w odlewniczych maszynach dmuchowych

1. Parametry strumienia piaskowo-powietrznego w odlewniczych maszynach dmuchowych MATERIAŁY UZUPEŁNIAJACE DO TEMATU: POMIAR I OKREŚLENIE WARTOŚCI ŚREDNICH I CHWILOWYCH GŁÓWNYCHORAZ POMOCNICZYCH PARAMETRÓW PROCESU DMUCHOWEGO Józef Dańko. Wstę Masa wyływająca z komory nabojowej strzelarki

Bardziej szczegółowo

prawa gazowe Model gazu doskonałego Temperatura bezwzględna tościowa i entalpia owy Standardowe entalpie tworzenia i spalania 4. Stechiometria 1 tość

prawa gazowe Model gazu doskonałego Temperatura bezwzględna tościowa i entalpia owy Standardowe entalpie tworzenia i spalania 4. Stechiometria 1 tość 5. Gazy, termochemia Doświadczalne rawa gazowe Model gazu doskonałego emeratura bezwzględna Układ i otoczenie Energia wewnętrzna, raca objęto tościowa i entalia Prawo Hessa i cykl kołowy owy Standardowe

Bardziej szczegółowo

Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne

Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne Wydział PRACOWNA FZYCZNA WFi AGH mię i nazwiso 1.. Temat: Ro Grupa Zespół Nr ćwiczenia Data wyonania Data oddania Zwrot do popr. Data oddania Data zaliczenia OCENA Ćwiczenie nr 1: Wahadło fizyczne Cel

Bardziej szczegółowo

L.Kowalski zadania z rachunku prawdopodobieństwa-zestaw 1 ZADANIA - ZESTAW 1. . (odp. a)

L.Kowalski zadania z rachunku prawdopodobieństwa-zestaw 1 ZADANIA - ZESTAW 1. . (odp. a) ZADANIA - ZESTAW 1 Zadanie 11 Rzucamy trzy razy monetą A i - zdarzenie polegające na tym, że otrzymamy orła w i - tym rzucie Oreślić zbiór zdarzeń elementarnych Wypisać zdarzenia elementarne sprzyjające

Bardziej szczegółowo

ZASTOSOWANIE IpDFT DO DIAGNOSTYKI SILNIKÓW ASYNCHRONICZNYCH

ZASTOSOWANIE IpDFT DO DIAGNOSTYKI SILNIKÓW ASYNCHRONICZNYCH Zeszyty Problemoe Maszyny Eletryczne Nr 3/214 (13) 293 Przemysła Krzy, Maciej Sułoicz, Natalia Pragłosa Ryło Politechnia Kraosa ZASTOSOWANIE IDFT DO DIAGNOSTYKI SILNIKÓW ASYNCHRONICZNYCH APLICATION OF

Bardziej szczegółowo

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI DLA KL.III

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI DLA KL.III WYMAGANIA EDUKACYJNE Z FIZYKI DLA KL.III 1.Metody oceny osiągnięć ucznia Kontroloanie i ocenianie osiągnięć ucznia odgrya szczególną rolę rocesie dydaktycznym. Dokonując oceny osiągnięć ucznia nauczyciel

Bardziej szczegółowo

WIELOKRYTERIALNE OPTYMALNE PROJEKTOWANIE PRZEPŁYWU CIEPŁA W WALE KALANDRA

WIELOKRYTERIALNE OPTYMALNE PROJEKTOWANIE PRZEPŁYWU CIEPŁA W WALE KALANDRA Zeszyty Naukoe WSInf vol 0, nr 2, 20 Jan Turant Katedra Mechaniki i Informatyki Technicznej Politechnika Łódzka WIELOKRYTERIALNE OPTYMALNE PROJEKTOWANIE PRZEPŁYWU CIEPŁA W WALE KALANDRA Streszczenie W

Bardziej szczegółowo

PGC 9000 / PGC 9000 VC

PGC 9000 / PGC 9000 VC Książka serwisowa PGC 9000 / PGC 9000 VC Gazowy Chromatograf Procesowy Wydanie: Sierień 1998 Gazomet S. z o.o ul. Sarnowska 2 63-900 Rawicz PGC 9000 / PGC 9000 VC Książka serwisowa Książka serwisowa PGC

Bardziej szczegółowo

D. II ZASADA TERMODYNAMIKI

D. II ZASADA TERMODYNAMIKI WYKŁAD D,E D. II zasada termodynamiki E. Konsekwencje zasad termodynamiki D. II ZAADA ERMODYNAMIKI D.1. ełnienie I Zasady ermodynamiki jest warunkiem koniecznym zachodzenia jakiegokolwiek rocesu w rzyrodzie.

Bardziej szczegółowo

WPŁYW MODYFIKACJI POLIETYLENU WODOROTLENKIEM GLINU NA WARTOŚĆ SWOBODNEJ ENERGII POWIERZCHNIOWEJ

WPŁYW MODYFIKACJI POLIETYLENU WODOROTLENKIEM GLINU NA WARTOŚĆ SWOBODNEJ ENERGII POWIERZCHNIOWEJ Teka Kom. Bu. Eksl. Masz. Elektrotech. Bu. OL PAN, 2008, 153 158 WPŁYW MODYFIKACJI POLIETYLENU WODOROTLENKIEM GLINU NA WARTOŚĆ WOBODNEJ ENERGII POWIERZCHNIOWEJ Bronisła amujło *, Anna Ruaska ** *Katera

Bardziej szczegółowo

WARUNKI RÓWNOWAGI UKŁADU TERMODYNAMICZNEGO

WARUNKI RÓWNOWAGI UKŁADU TERMODYNAMICZNEGO WARUNKI RÓWNOWAGI UKŁADU ERMODYNAMICZNEGO Proces termodynamiczny zachodzi doóty, doóki układ nie osiągnie stanu równowagi. W stanie równowagi odowiedni otencjał termodynamiczny układu osiąga minimum, odczas

Bardziej szczegółowo

Zarządzanie populacjami zwierząt. Czynniki zaburzające równowagę Wykład 2

Zarządzanie populacjami zwierząt. Czynniki zaburzające równowagę Wykład 2 Zarządzanie oulacjami zierząt Czynniki zaburzające rónoagę Wykład Czynniki łyające na rónoagę genetyczną oulacji - SELEKCJA Zróżnicoane radoodobieństo ozostaienia otomsta Wskaźnik rerodukcji netto R =

Bardziej szczegółowo

ZAWARTOŚĆ INFORMACYJNA WYNIKÓW KONTROLOWANYCH POMIARÓW GŁĘBOKOŚCI

ZAWARTOŚĆ INFORMACYJNA WYNIKÓW KONTROLOWANYCH POMIARÓW GŁĘBOKOŚCI ZEZYTY NAUKOWE AKADEMII MARYNARKI WOJENNEJ ROK IV NR (9) tanisław Kołaczyńsi Aademia Marynari Wojennej Wydział Nawigacji i Uzbrojenia Orętowego Instytut Nawigacji i Hydrograii Morsiej 8- Gdynia ul. J.

Bardziej szczegółowo

Projekt 9 Obciążenia płata nośnego i usterzenia poziomego

Projekt 9 Obciążenia płata nośnego i usterzenia poziomego Projekt 9 Obciążenia łata nośnego i usterzenia oziomego Niniejszy rojekt składa się z dwóch części:. wyznaczenie obciążeń wymiarujących skrzydło,. wyznaczenie obciążeń wymiarujących usterzenie oziome,

Bardziej szczegółowo

Modelowanie przepływu cieczy przez ośrodki porowate

Modelowanie przepływu cieczy przez ośrodki porowate Modelowanie rzeływu cieczy rzez ośrodi orowate Wyład IV Model D dla rzyadu rzeływu cieczy nieściśliwej rzez ory nieodształcalnego szieletu. 4.. Funcja otencjału rędości. Rozwiązanie onretnego zagadnienia

Bardziej szczegółowo

Uchwała Nr 75/14. Zarządu KDPW_CCP S.A. z dnia 16 września 2014 r. w sprawie zmiany Szczegółowych Zasad Prowadzenia Rozliczeń Transakcji (obrót

Uchwała Nr 75/14. Zarządu KDPW_CCP S.A. z dnia 16 września 2014 r. w sprawie zmiany Szczegółowych Zasad Prowadzenia Rozliczeń Transakcji (obrót Uchwała Nr 75/14 Zarządu KDPW_CCP S.A. z dnia 16 września 2014 r. w srawie zmiany Szczegółowych Zasad Prowadzenia Rozliczeń Transacji (obrót zorganizowany) Na odstawie 2 ust. 1 i 4 Regulaminu rozliczeń

Bardziej szczegółowo

Tabela 1-1. Warunki środowiska zewnętrznego podczas badania i charakterystyka osoby badanej

Tabela 1-1. Warunki środowiska zewnętrznego podczas badania i charakterystyka osoby badanej Ćwiczenie 3 Klasyfikacja wysiłków fizycznych. Sprawność zaopatrzenia tlenowego podczas wysiłków fizycznych I Analiza zmian wybranych wskaźników układu krążenia i oddychania podczas wysiłku o stałej intensywności

Bardziej szczegółowo

Mechanika płynp. Wykład 9 14-I Wrocław University of Technology

Mechanika płynp. Wykład 9 14-I Wrocław University of Technology Mechanika łyn ynów Wykład 9 Wrocław University of Technology 4-I-0 4.I.0 Płyny Płyn w odróŝnieniu od ciała stałego to substancja zdolna do rzeływu. Gdy umieścimy go w naczyniu, rzyjmie kształt tego naczynia.

Bardziej szczegółowo

Ćw. 11 Wyznaczanie prędkości przepływu przy pomocy rurki spiętrzającej

Ćw. 11 Wyznaczanie prędkości przepływu przy pomocy rurki spiętrzającej Ćw. Wyznaczanie rędkości rzeływu rzy omocy rurki siętrzającej. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zaoznanie się z metodą wyznaczania rędkości rzeływu za omocą rurek siętrzających oraz wykonanie charakterystyki

Bardziej szczegółowo

Katedra Silników Spalinowych i Pojazdów ATH ZAKŁAD TERMODYNAMIKI. Wyznaczanie ciepła właściwego c p dla powietrza

Katedra Silników Spalinowych i Pojazdów ATH ZAKŁAD TERMODYNAMIKI. Wyznaczanie ciepła właściwego c p dla powietrza Katedra Silików Saliowych i Pojazdów ATH ZAKŁAD TERMODYNAMIKI Wyzaczaie cieła właściweo c dla owietrza Wrowadzeie teoretycze Cieło ochłoięte rzez ciało o jedostkowej masie rzy ieskończeie małym rzyroście

Bardziej szczegółowo

ZWILŻALNOŚĆ I INFILTRACJA ELEMENTÓW ZBROJĄCYCH W ODLEWNICZYCH KOMPOZYTACH Z OSNOWĄ METALICZNĄ

ZWILŻALNOŚĆ I INFILTRACJA ELEMENTÓW ZBROJĄCYCH W ODLEWNICZYCH KOMPOZYTACH Z OSNOWĄ METALICZNĄ 46/18 ARCHIWUM ODLEWNICTWA Ro 006, Roczni 6, Nr 18 (1/) ARCHIVES OF FOUNDRY Year 006, Volume 6, N o 18 (1/) PAN Katoice PL ISSN 164-508 ZWILŻALNOŚĆ I INFILTRACJA ELEMENTÓW ZBROJĄCYCH W ODLEWNICZYCH KOMPOZYTACH

Bardziej szczegółowo