Informacje ogólne na temat samochodów cystern Informacje ogólne na temat samochodów cystern Nadwozia typu cysterna uważane są za bardzo sztywne skrętnie. Konstrukcja Rozstaw osi powinien być możliwie jak najkrótszy, aby ograniczyć ewentualne drgania ramy. Aby kołysanie poprzeczne było jak najmniejsze, środek ciężkości zabudowy powinien znajdować się jak najniżej. Cysterna powinna być oparta na ramie pomocniczej lub pływakach, aby zapewnić równomierne rozłożenie obciążenia ramy podwozia. Umożliwia to także zamontowanie przednich mocowań w prawidłowym położeniu, zgodnie z zaleceniami firmy Scania. 355 097 W celu uzyskania szczegółowych informacji należy skontaktować się z dealerem firmy Scania. Więcej informacji na temat ram pomocniczych zamieszczono w dokumencie pt. Wybieranie ramy pomocniczej i mocowania. Więcej informacji na temat obliczeń i optymalizacji zamieszczono w obliczeniach obciążenia osi. 06:10-02 Wydanie 6 pl-pl 1 (9)
Informacje ogólne na temat samochodów cystern Przegrody w cysternach Ruch cieczy wpływa na właściwości jezdne pojazdu ze względu na to, że środek ciężkości ładunku umieszczonego w zbiorniku może szybko przemieścić się np. na boki podczas pokonywania zakrętów lub wzdłużnie w czasie hamowania. W celu zmniejszenia ryzyka wywrócenia, w cysternach należy zamontować przegrody poprzeczne i wzdłużne. Uwaga: Przegrody wzdłużne powinny być zamontowane we wszystkich cysternach opojemności większej niż 20 m³. Małe cysterny również muszą być wyposażone w przegrody wzdłużne, jeśli mają dużą przednią komorę. Niestabilność pojazdu Unikaj zabudowywania cystern złożonych z jednej dużej przedniej komory i kilku małych umieszczonych za nią. Zależnie od sposobu napełnienia tych komór, może to powodować niestabilność pojazdu podczas jazdy. 315 447 Jeśli nie da się uniknąć takiego układu, należy napełniać komory zaczynając od przedniej, a opróżniać zaczynając od tylnej. 06:10-02 Wydanie 6 pl-pl 2 (9)
Towary niebezpieczne Informacje ogólne na temat samochodów cystern 150 mm WAŻNE! W pojazdach sklasyfikowanych jako pojazdy ADR należy zawsze zachować odstęp 150 mm między tylną ścianą kabiny, włącznie z ekranem cieplnym, jeśli jest zamontowany, a nadwoziem typu cysterna. Jeżeli pojazd jest wyposażony w wysoki wlot powietrza, wspornik złącza przyczepy lub jakiekolwiek inne wyposażenie, odstęp ten należy zachować również między tymi elementami a nadwoziem typu cysterna. W niektórych krajach obowiązuje wymóg przeprowadzenia obliczeń i testów stateczności dla pojazdów przeznaczonych do przewozu materiałów niebezpiecznych. 353 897 06:10-02 Wydanie 6 pl-pl 3 (9)
Celem tych zaleceń jest optymalizacja mocowania na podstawie następujących czynników: Wrażliwość na drgania ramy Podział obciążenia Komfort jazdy Informacje ogólne W przypadku zabudowy sztywnej skrętnie mocowanie nie może być sztywne, aby nie przenosić obciążenia podwozia na zabudowę. Można to osiągnąć na kilka sposobów: Za pomocą wsporników umożliwiających ruch w płaszczyźnie pionowej Wykorzystując ramę pomocniczą ze wspornikami umożliwiającymi ruch w górę Wykorzystując ramę pomocniczą podzieloną na części Szczegółowe informacje o poszczególnych podwoziach można znaleźć na rysunkach (ICDIndividual Chassis Drawing) oraz w specyfikacji podwozia (ICS). Rozwiązanie alternatywne bez wykorzystania ramy pomocniczej lub ramy pomocniczej podzielonej na części pozwala zmniejszyć masę, jednak zwiększa wrażliwość na drgania ramy. Aby zapewnić jak najmniejszy poziom drgań ramy podwozia, zaleca się wykorzystanie ramy pomocniczej. 06:10-02 Wydanie 6 pl-pl 4 (9)
Mocowanie Nadwozie typu cysterna zazwyczaj spoczywa na punktach podparcia w ramie podwozia, które jednocześnie służą na punkty mocowania wsporników nadwozia. Nie ograniczaj nadmiernie ruchu skrętnego ramy podwozia, aby nie narażać nadwozia i jego wsporników na działanie zbyt dużych sił skrętnych. Pojazdy bez ramy pomocniczej lub z ramą pomocniczą podzieloną na części Przednią część zabudowy należy zamontować za pomocą wsporników umożliwiających nieznaczny ruch do góry i możliwy nieznaczny ruch do dołu względem ramy podwozia. Wielkość ruchu zależy od warunków eksploatacji i sztywności zabudowy. Podczas jazdy na nierównych nawierzchniach wymagane są wsporniki umożliwiające większy ruch względem ramy podwozia. Punkty mocowania i wsporniki należy zaprojektować tak, aby siły z zabudowy nie narażały podłużnic ramy na działanie zbyt dużych sił skrętnych. Zabudowa powinna spoczywać na podłużnicach ramy tak, by kierunek sił nośnych znajdował się na tej samej płaszczyźnie, co czoła podłużnic ramy. Gdy rama podwozia ugina się, następuje ruch wzdłużny między zabudową a ramą podwozia. Dopilnuj, aby wsporniki prowadziły zabudowę poprzecznie, ale umożliwiały ruch wzdłużny, aby nie zapobiegać uginaniu ramy. Tylną część zabudowy należy zamocować w taki sposób, aby mocowanie kontrolowało ruchy wzdłużne zabudowy i zapewniało wymaganą sztywność ramy podwozia lub części tylnej ramy pomocniczej. Więcej informacji na temat mocowania i wsporników elementów nadwozia zamieszczono w dokumencie pt. Mocowanie zabudowy. Więcej informacji na temat czujników obciążenia i mocowania zabudowy można znaleźć w dokumencie pt. Wyposażenie do pomiaru obciążenia. 06:10-02 Wydanie 6 pl-pl 5 (9)
Wspornik przedni Wspornik przedni elementów nadwozia należy zamontować maks. 875 mm za osią przednią w przypadku pojazdów z osią przednią z zawieszeniem na resorach piórowych lub 600 mm w przypadku pojazdów z osią przednią z zawieszeniem pneumatycznym. Wyjątek dla przedniego wspornika Czasami może zachodzić konieczność umieszczenia przedniego wspornika adaptacyjnego nadwozia za zalecanym wymiarem maksymalnym. Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia drgań ramy, należy wzmocnić ramę przy wsporniku wysuniętym najdalej do przodu lub wykorzystać wspornik o dużej powierzchni styku z ramą w przypadku jednoramowych samochodów ciężarowych. Wykorzystać można np. ramę pomocniczą podzieloną na części. 06:10-02 Wydanie 6 pl-pl 6 (9)
Pojazdy z ramą pomocniczą Użyć wsporników podatnych jako przednie mocowanie dla pojazdów z ramą pomocniczą. W przypadku wykorzystania ramy pomocniczej konieczne może być użycie większej liczby wsporników podatnych niż w przypadku innych zastosowań. Umożliwią one większy ruch pomiędzy podwoziem a ramą pomocniczą. Aby wytłumić wszelkie drgania ramy, należy przesunąć do przodu ramę pomocniczą i przymocować ją do ramy podwozia jak najbliżej przedniej osi. Jest to szczególnie ważne w pojazdach z przednią osią z zawieszeniem pneumatycznym. Maksymalna dopuszczalna odległość między środkiem przedniej osi a przednią krawędzią ramy pomocniczej: Przednie osie z zawieszeniem pneumatycznym: 600 mm Przednie osie z zawieszeniem na resorach piórowych: 800 mm 600 800 327 097 Przednia część pojazdu z zawieszeniem pneumatycznym lub na resorach piórowych. 06:10-02 Wydanie 6 pl-pl 7 (9)
Umiejscowienie wsporników podatnych w pojazdach z ramą pomocniczą Rysunki przedstawiają przykładowe punkty mocowania w różnych typach podwozia. Odległość między wspornikami jest dostosowana do pojedynczej ramy. Wspornik przedni należy zamontować w odległości maks. 875 mm od osi przedniej w przypadku pojazdów z osią przednią z zawieszeniem na resorach piórowych lub 700 mm w przypadku pojazdów z osią przednią z zawieszeniem pneumatycznym. Wsporniki elementów nadwozia należy umieścić wodległości maksymalnie 1500 mm od środka. Wsporniki elementów nadwozia należy połączyć ze wspornikami resorów lub belkami poprzecznymi podwozia. 06:10-02 Wydanie 6 pl-pl 8 (9)
06:10-02 Wydanie 6 pl-pl 9 (9)