Niweleta 42
Niweleta to linia, jaką wyznaczają rzędne projektowanej drogi (na drodze dwu- lub jednojezdniowej są to rzędne osi jezdni) Niweleta składa się z odcinków prostych oraz łuków wklęsłych i wypukłych 43
Zapewnienie warunków widoczności (par. geometryczne) Niweleta możliwie blisko terenu, korzystnie w niewielkim nasypie Optymalizacja robót ziemnych (na drogach niższych klas zalecany bilans na zero) Unikanie łuków wklęsłych w wykopach, szczególnie tam, gdzie utrudnione będzie odprowadzenie wody 44
Powiązanie z punktami stałymi Wymagane wyniesienie nad poziom wód gruntowych i powierzchniowych Zapewnienie widoczności pionowej dobór odpowiednich promieni łuków wypukłych i wklęsłych (DU43) 45
Maksymalne pochylenie niwelety (DU43) Zalecane unikanie dużych pochyleń i długich odcinków o pochyleniu zbliżonym (>2/3 p.maks.) do maksymalnego (WPD-2) Minimalne pochylenie niwelety 0,3% z zastrz.(du43) 46
Zalecane wyniesienie krawędzi korony drogi ponad teren 0,8-1,0 w gruntach wysadzinowych i wątpliwych oraz 0,6-0,8 w gruntach niewysadzinowych Odpowiednie wyniesienie ponad teren w miejscach zalewowych i narażonych na zaśnieżenie (zaspy) 0,5 m + grubość pokrywy śnieżnej DzU: minimalne promienie łuków wklęsłych i wypukłych 47
Minimalne odległości między załamaniami niwelety 48
Minimalne zalecane pochylenie w obrębie rampy drogowej wynosi 0,7% Pochylenie podłużne większe o 0,2% (korzystnie 0,5%) od dodatkowego pochylenia podłużnego jezdni (warunek zgodnego ze spadkiem niwelety kierunku spływu wód opadowych 49
KOORDYNACJA 50
Wierzchołki łuków poziomych i pionowych powinny leżeć w tym samym przekroju poprzecznym Dopuszczalne przesunięcie wierzchołków o nie więcej niż ¼ długości łuku pionowego ZASADY OGÓLNE KOORDYNACJI 51
Promienie łuków pionowych powinny być co najmniej 5 razy większe niż poziomych (korzystnie 10 razy) Zaleca się stosowanie łuków poziomych (wraz z KP) dłuższych od pionowych o min. 10% ZASADY OGÓLNE KOORDYNACJI 52
53
Na krzywych przejściowych nie jest pożądane wprowadzanie załamań niwelety Zmiana kierunku trasy od początku krzywej w planie do najwyższego punktu łuku wypukłego była większa od 3. ZASADY OGÓLNE KOORDYNACJI 54
Nie zaleca się: Falistego przekroju podłużnego na prostej lub w obrębie jednej krzywej w planie (rys. a,b) Łuków wypukłych na odcinkach prostych w planie (rys.c) Łączenia elementów planu i niwelety o jednocześnie granicznych wartościach parametrów (np. mały promień łuku poziomego i maksymalne pochylenie niwelety) ZASADY OGÓLNE KOORDYNACJI 55
Niewłaściwa koordynacja 56
Jak przygotowujemy profil podłużny 57
Skala 1:100/1000 (pionowa/pozioma) Format: wysokość: 297 mm, długość? Przygotowanie opisu dolnego Wybór poziomu porównawczego (min. i maks. rzędne terenu) może się zmieniać w trakcie Rzędne terenu: w początku i końcu trasy warstwice na przecięciu z osią rzędne terenu w punktach łuku poziomego (PKP, PŁK, KŁK, KKP) Rzędne terenu w przecięciu z ciekami wodnymi Naniesienie elementów poziomych (proste, łuki, k.p.) Ustalenie położenia niwelety (wg wymagań DU43 i zaleceń ogólnych) 58
Obliczenie pochyleń i zaokrąglenie do 0,1% (0,001) Wprowadzenie łuków pionowych Obliczenie punktów charakterystycznych niwelety Pełne hektometry i kilometry W miejscu przecięcia osi z warstwicami W początku i końcu łuków pionowych Punkty charakterystyczne łuku poziomego Wszystkie odległości są rzutami na poziom 59
Łuk pionowy Ł długość łuku T długość stycznych f strzałka łuku i pochylenie podłużne i=δh/l 100% 60
Łuk pionowy Promień wg DzU T [m] V [km/h] Ł=Rω T=Ł/2 y=x 2 /2R f=t 2 /2R 61
Proszę pamiętać o (najczęstsze błędy): Zaznaczeniu przepustu (ów) Pochyleniu rowów i rzędnych dna Oznaczeniu rowów, terenu i niwelety różnymi liniami Różnicy niweleta - teren Opisie łuków Czytelności Przekrój podłużny 62
63
64