Sposób na ortografię systemowe działania skierowane na poprawę umiejętności ortograficznych uczniów, świadomość językową oraz zainteresowanie językiem ojczystym. I. Termin realizacji działań: X 2013 VI 2014 II. Odbiorcy: Uczniowie klas I-VI III. Cele: poznanie i prawidłowe stosowanie norm i zasad ortograficznych w praktyce językowej; wytworzenie u uczniów nawyków ortograficznego pisania; ćwiczenie nawyków spostrzegawczości, czujności ortograficznej; doskonalenie pamięci wzrokowej, słuchowej i motorycznej jako środków prowadzących do opanowania poprawnego wzoru; wyrobienie poprawności posługiwania się w mowie i w piśmie zasadami obowiązującymi w ortografii; wdrażanie do samokształcenia nauczenie uczniów posługiwania się słownikiem ortograficznym, wyćwiczenie tej umiejętności oraz wyrobienie nawyków korzystania z niego; wyrobienie czujności ortograficznej nie tylko na lekcjach języka polskiego, ale także na innych przedmiotach i w życiu codziennym; rozwijanie ogólnej sprawności językowej uczniów. IV. Propozycje metodycznych rozwiązań: Prowadzenie zeszytów, słowniczków ortograficznych przez uczniów; Korzystanie z algorytmów ortograficznych i samodzielne tworzenie schematów. Samodzielne tworzenie zasad ortograficznych na podstawie obserwacji. Ćwiczenia ( przepisywanie, pisanie z pamięci, ze słuchu, itp.). Stosowanie ortograficznego okienka w przypadku wątpliwości ortograficznych, jako metody zapobiegania wzrokowemu utrwalaniu niewłaściwej formy ortograficznej. Wykorzystywanie zasad kolorowej ortografii. Wykorzystanie mnemotechnik; Zakreślanie błędów czarnym kolorem, aby ich nie utrwalać. Posługiwanie się słownikiem ortograficznym. Stosowanie metody fiszek; Zaznaczanie i omawianie trudności pojawiających się podczas lekcji, np. na bocznej tablicy. Wypisywanie trudności ortograficznych na marginesie (w zeszycie do języka polskiego) w celu wyjaśnienia podczas pracy indywidualnej. Gry i zabawy ortograficzne. Wykorzystanie programów komputerowych i stron www z ćwiczeniami ortograficznymi.
Tworzenie i wykorzystanie ćwiczeń interaktywnych. V. Wykorzystanie w nauczaniu ortografii metody nauczania programowanego, opartego na poniższych zasadach: 1. Zasada małych kroków. Zgodnie z nią materiał nauczania należy dzielić na możliwe małe dawki (kroki, mikroinformcje), gdyż są one łatwiejsze do opanowania przez uczniów aniżeli dawki duże (makroinformacje). 2. Zasada natychmiastowego potwierdzenia odpowiedzi. W myśl tej zasady natychmiast po udzieleniu odpowiedzi na zawarte w tekście programowym (programie) pytanie lub po wykonaniu zadania, uczeń powinien sprawdzić, czy dobrze odpowiedział. W tym celu musi on porównać własną odpowiedź z odpowiedzią właściwą. Trzeba podkreślić, że tylko w przypadku pełnej zgodności obu odpowiedzi uczeń może przejść do studiowania kolejnej trudności. 3. Zasada indywidualizacji tempa uczenia się. Wymaga ona, by uczniowie, przechodząc kolejno przez wszystkie zadania, pracowali w stosownym dla każdego z nich tempie, gdyż tylko wtedy mogą oni uzyskać odpowiednie efekty uczenia się. 4. Zasada stopniowania trudności. Następstwem jej respektowania jest to, iż znaczna w pierwszym etapie uczenia się liczba tzw. wskazówek naprowadzających, polega stopniowemu ograniczeniu, wskutek czego zwiększa się stopień trudności zadań. 5. Zasada zróżnicowanego utrwalania wiadomości. Trudności ortograficzne należy parokrotnie powtórzyć w różnych kontekstach treściowych, a ponadto zilustrować za pomocą odpowiednio licznych, stosowanie dobranych przykładów. 6. Zasada ujednoliconego toku uczenia się instrumentalnego. Uczeń styka się tylko z poprawnym zapisem. Jeśli nawet uczeń popełni błąd, musi go natychmiast skorygować. Tekst zawarty np. w ramkach funkcjonuje na prawach wzoru. Porównywania zapisu z zapisem poprawnym, skutecznie oddziałują na analizator wzrokowy odgrywający w nauczaniu ortografii rolę pierwszoplanową. Taka sytuacja wpływa korzystnie na efekty uczenia się. W nauce poprawnej pisowni za pomocą metody programowania liniowego angażuje się pamięć wzrokową i motoryczną, które determinują ortograficzną sprawność. VI. Proponowane środki dydaktyczne: zestawy ćwiczeń ortograficznych do danej klasy wraz z schematem odpowiedzi; gry, puzzle, domina ortograficzne, karty ortograficzne; suwaki ortograficzne; zestaw: 7 walizek. Inteligencje wielorakie w nauczaniu ortografii; program: Ortofrajda; zestawy ortogramów dla danego etapu i klasy; ćwiczenia online; słowniki ortograficzne, poradniki językowe; programy do tworzenia interaktywnych ćwiczeń: np.: platforma Edusience, program Zondle, Learning Apps, TaskMagic i inne.
VII. Działania systemowe dla wszystkich klas: l. Nazwa p. działania 1 Ortograficzne poniedziałki 2. Zestawy ortogramów 3. 3-minutówki ortograficzne 4. Ortograficzne zadanie domowe Opis Kto realizuje? Monitoring W każdy poniedziałek na zajęciach z edukacji polonistycznej i języku polskim w kl IV-VI nauczyciel przeprowadza dyktanda ortograficzne. Uczniowie dokonują samooceny lub oceny koleżeńskiej według otrzymanego wzoru nacobezu. Uczeń dokonuje poprawy. Każda poprawna odpowiedź jest punktowana. Sumę punktów uczeń zapisuje na karcie zbiorczej z całego miesiąca. Raz w miesiącu zlicza się wszystkie punkty: uczeń otrzymuje ocenę.(forma zależy od etapu edukacyjnego). Karta postępów monitorowana jest przez rodziców poprzez podpis. W każdy wtorek nauczyciel podaje do zeszytu ortogramy lub zasady do nauczenia się i utrwalenia pisowni. Ortogramy lub zasady umieszczone są na gazetkach oraz w zakładce: Dla ucznia na stronie internetowej szkoły. Zestaw ortogramów lub zasad stanowi bazę do przeprowadzenia dyktanda w kolejny poniedziałek. Na każdej lekcji języka polskiego i codziennie na zajęciach edukacji polonistycznej nauczyciel poświecą na ćwiczenia ortograficzne. Schemat ćwiczeń powinien uwzględniać zakres obowiązujących w danym tygodniu trudności ortograficznych. Wskazana jest zasada zróżnicowanego utrwalania wiadomości oraz wykorzystanie różnych form i pomocy dydaktycznych w tym tablicy multimedialnej. Zaleca się również włączanie uczniów do przygotowywania ćwiczeń dla klasy. Codziennie lub na każdej lekcji języka polskiego nauczyciel zadaje zadanie domowe z ortografii. Należy uwzględnić strategie zadawania prac domowych np.: zadania do wyboru, stopniowanie trudności, różne formy zadań z wykorzystaniem pracy online., karty punktowe., gazetki klasowe, materiały na stronie www szkoły., materiały na stronie www szkoły.. 5. Ortograficzne Raz w miesiącu w pierwszym tygodniu Uczniowie wraz z Fotoocena SU -
happeningi 6. Konkurs szkolny Mistrz ortografii 7. Klub Ortografka 8. Polonistyczny blog organizowane są w środy happeningi ortograficzne. Uczniowie otrzymują klasowe zadania do wykonania, prace są punktowane. Zadania dla całej szkoły wymyślają uczniowie wraz z nauczycielem opiekunem. Punkty zlicza i monitoruje SU. Czas trwania happeningu ( termin na wykonanie zadania) określa grupa przygotowująca zadania. W lutym z okazji Światowego Dnia Języka Ojczystego zostanie przeprowadzony szkolny konkurs ortograficzny dla uczniów kl II-III oraz IV -VI. Regulamin i zakres konkursu zostanie opracowany do 15 XI i umieszony na stronie www szkoły. Zajęcia dodatkowe dla uczniów kl I-III. Blog poświęcony poprawnej pisowni i językowi polskiemu prowadzony w ramach Szkoły z klasą 2.0. opiekunem: X- SU/ opiekun SU XI KL VI/ XII KL III/ I Kl II/ III Kl IV/ IV Kl V/ V kl I a / VI -kl I b/ Nauczyciele klas I oraz dyrektor przygotowują konkurs. Nauczyciel prowadzący zajęcia. Nauczyciel prowadzący blog wraz z grupą uczniów. galeria na stronie szkoły. Dokumentacja konkursowa i fotorelacja z konkursu. Dziennik zajęć dodatkowych, fotorelacje na stronie www. Wpisy na blogu. VIII. Wartość dodana działań Wartość dodaną działań stanowić będą wypracowane materiały edukacyjne, badania przyrostu umiejętności orograficznych uczniów i wnioski z tych badan do dalszej pracy. IX. Załączniki: 1. Zestawy ortogramów lub zakres trudności ortograficznej dla danego etapu edukacyjnego oraz klasy. 2. Indywidualne miesięczne karty postępu ucznia. 3. Karty monitorowania umiejętności ortograficznych dla danej klasy i ucznia. 4. Karta punktowa dla klasy za udział happeningu. 5. Regulamin konkursu: szkolny Mistrz Ortografii. X. Bibliografia: 1. Bogdanowicz Marta, Ryzyko dysleksji. Problem i diagnozowanie, Gdańsk 2002.
2. Ewa Kujawa, Maria Kurzyna, Metoda 18 struktur wyrazowych w pracy z dziećmi z trudnościami w czytaniu i pisaniu, Warszawa 2005. 3. Franciszka Dyka, Nauczanie programowane ortografii w edukacji wczesnoszkolnej, Rzeszów 2004. 4. Danuta Gmosińska, Violeta Woźniak,7 WALIZEK Inteligencje wielorakie w nauczaniu ortografii, Warszawa 2009.