Departament Zrównoważonego Rozwoju
Po co, skoro są przepisy? podstawa do rozmowy z użytkownikami z wyprzedzeniem, a nie po popełnionym błędzie większy wpływ na warunki brzegowe dla nowych zadań silniejsza pozycja wyjściowa w negocjacjach rozstrzyganie norm konfliktowych promowanie dobrych praktyk uczenie się na podstawie własnego doświadczenia
Dlaczego standardy wystarczająco ogólne, aby nie negatywnych budzić emocji wystarczająco konkretne, aby uniknąć debat filozoficznych
Założenia perspektywa użytkownika dostępność traktowana na równi z bezpieczeństwem formuła podręcznika-katalogu wsparcie dla projektanta przy podejmowaniu decyzji czytelność i przystępność formy także dla nieprofesjonalistów
Założenia metodologiczne miasto podzielone nie tworzymy mapy i nie narzucamy rozwiązań dzielimy miasto funkcjonalnie na obszary: - centrum - śródmieście - zabudowy intensywnej - zabudowy ekstensywnej - peryferyjny - rekreacyjny wewnątrz obszarów dwa rodzaje szlaków: - układ podstawowy (ruch tranzytowy, pierwszeństwo, komunikacja zbiorowa, klasa zbiorcza lub wyższa) - układ uzupełniający (ruch lokalny, równorzędność, brak komunikacji zbiorowej, klasa lokalna lub niższa)
Kształtowanie szlaków i ich szerokości należy kształtować najkrótszymi odcinkami, łagodnymi łukami, z dala od ruchu kołowego, respektować przedepty właściwa obsługa przystanków (zasady sytuowania i integracji) chodnik powinien mieć 2,5 m w układzie podstawowym (jeśli przylega do jezdni) i 2 m w uzupełniającymi; przy dużych natężeniach ruchu powyżej 3000 os./godz./przekrój +25 cm/500 os. przy zwężeniach, ustalono kolejność rezygnacji i zasady łączenia ciągów
Nawierzchnie chodnik wrocławski: z płyt z opaskami z kostki kostka betonowa - gdy przejeżdżają samochody kostka kamienna - gdy wymaga tego otoczenie (zawsze równa) asfalt - gdy korzystamy wspólnie z rowerzystami nawierzchnie przepuszczalne - w pobliżu drzew
Przejścia dla pieszych, sygnalizacja z azylem przez ulice z pierwszeństwem przejazdu wyniesione przez wloty ulic podporządkowanych sygnalizacja w ostateczności, przede wszystkim na ulicach wielojezdniowych, wielopasowych dodatkowe wytyczne dla stosowania niektórych rozwiązań np. wzbudzania przyciskiem, wielokrotne otwarcia w cyklu, opracowywania programów dla stref wyjątkowych (dworzec, stadion, zoo, niedzielne targowisko)
Uspokojenie ruchu uspokojenie nieoczywiste głównie poprzez szerokości i meandrowanie rezygnacja z oznakowania zasada współdzielenia dwie pieczenie uspokojenie przez porządkowanie parkowania stosowanie progów spowalniających rozwiązanie ostateczne przy przebudowach, w układzie uzupełniającym wynoszenie przejść, tarcz skrzyżowań, zawężanie wlotów, stosowanie mini i małych rond
Dostępność krawężniki na 0 cm wytyczne w zakresie kształtowania informacji wizualnej i akustycznej pasy ostrzegawcze i prowadzące zasady stosowania ramp i barierek dostosowanie miejsc postojowych do potrzeb osób niepełnosprawnych dostępność toalet
Najtrudniejsze znieść krytykę zrozumieć drogowców i urzędników zrozumieć naukowców i aktywistów poskromić ambicje kreowania polityki pieszej znaleźć konsensus lub przynajmniej kompromis w punktach styku z innymi branżami
Dziękuję za uwagę Tomasz Stefanicki Urząd Miejski Wrocławia piesi@um.wroc.pl