Norman Jefferis Jeff (1.1.1914-21.7.1983) amerykański biofizyk skonstruował urządzenie rejestrujące EKG przez 24 godziny, tzw. EKG.
W zależności od typu aparatu sygnał EKG zapisywany jest z 2, 3, rzadziej 12 odprowadzeń. W najbardziej popularnych systemach 3kanałowych rejestrację wykonuje się zwykle z odprowadzeń CM5, CS2, IS.
Odprowadzenie Elektroda dodatnia Elektroda ujemna CM5 V międzyżebrze w lewej linii pachowej przedniej rękojeść mostka CS2 IV międzyżebrze w lewej linii przymostkowej prawa strona lewej okolicy podobojczykowej IS lewy kolec biodrowy lewa strona lewej okolicy podobojczykowej
Aby ułatwić interpretację wyniku badania pacjent powinien zapisywać ewentualne objawy.
Wskazania do wykonania24 h monitorowania EKG: 1. ocena objawów, które mogą być skutkiem zaburzeń rytmu serca - omdlenia, stany przedomdleniowe, nawracające kołatania serca lub epizody zawrotów głowy nieustalonego pochodzenia.
2. ocena skuteczności leczenia antyarytmicznego u osób z wyjściową (określoną jeszcze przed rozpoczęciem leczenia) częstością epizodów arytmii, która kwalifikuje się do analizy porównawczej.
3. ocena sprawności sztucznego rozrusznika lub wszczepionego kardiowertera - defibrylatora: A. kontrola sprawności urządzenia, wykluczenie hamowania potencjałami mięśni szkieletowych, wykluczenie napadów częstoskurczu niekończącej się pętli u chorych z często nawracającym kołataniem serca, omdleniami lub stanami przedomdleniowymi oraz uzyskanie danych, które mogą być przydatne w planowanym przeprogramowaniu kardiowertera - defibrylatora lub rozrusznika serca,
B. podejrzenie nieprawidłowego funkcjonowania urządzenia, jeśli wyniki innych testów sprawdzających okazały się niewystarczające, C. ocena odpowiedzi na leczenie farmakologiczne chorych z wszczepionym kardiowerterem defibrylatorem lub rozrusznikiem serca.
Inne wskazania, które nie są powszechnie akceptowane, obejmują również wykrywanie proarytmicznego działania leków antyarytmicznych u chorych z dużym ryzykiem jego wystąpienia oraz diagnostykę bólu w klatce piersiowej u chorych z podejrzeniem dławicy Prinzmetala i u chorych, którzy nie mogą wykonać próby wysiłkowej.
Umownym kryterium rozpoznania rytmu zatokowego w EKG rejestrowanym metodą a z 2 lub 3 odprowadzeń przedsercowych dwubiegunowych jest obecność dodatnich załamków P w odprowadzeniu CM5.
Ponieważ arytmie nadkomorowe i komorowe mogą występować u osób zdrowych - ocena znaczenia klinicznego zarejestrowanych zaburzeń rytmu powinna uwzględniać: - stopień zaawansowania arytmii, - wiek, - rodzaj aktywności życiowej, - stan zdrowia pacjenta.
Zdaniem ekspertów wartość diagnostyczna obniżenia odcinków ST w EKG zarejestrowanym metodą a nie jest wystarczająco udokumentowana i w związku z tym nie ma wskazań do wykonywania tego badania u osób bezobjawowych oraz u chorych z bólem w klatce piersiowej, których stan zdrowia pozwala na wykonanie próby wysiłkowej.
Niemniej jednak wynik każdego badania holterowskiego, niezależnie od wskazań do jego wykonania, obejmuje poza analizą rytmu serca również ocenę ewentualnego przemieszczenia odcinków ST. Kliniczna interpretacja nieprawidłowości dotyczących odcinka ST powinna uwzględniać: - wielkość, - czas trwania, - typ przemieszczenia.
Bezbólowe, długotrwałe uniesienie odcinka ST, które pojawia się podczas snu, równocześnie ze zwolnieniem rytmu zatokowego i wzrostem amplitudy załamków T jest zwykle cechą hyperwagotonii.
Uniesienie odcinka ST połączone z bólem dławicowym lub komorowymi zaburzeniami rytmu, utrzymujące się od kilku do kilkunastu minut i niezwiązane z bradykardią jest charakterystycznym objawem dławicy Prinzmetala.