Modelowanie systemów dynamicznych z wykorzystaniem transmitancji hybrydowych niecałkowitego rzędu

Podobne dokumenty
Teoria sterowania - studia niestacjonarne AiR 2 stopień

ANALIZA WŁAŚCIWOŚCI FILTRU PARAMETRYCZNEGO I RZĘDU

ANALIZA TRÓJELEMENTOWEGO OBWODU MEMRYSTOROWEGO NIECAŁKOWITEGO RZĘDU

ANALIZA DYNAMIKI PROSTEGO OBWODU ELEKTRYCZNEGO NIECAŁKOWITEGO RZĘDU Z MEMRYSTOREM

Transmitancje układów ciągłych

Procedura modelowania matematycznego

Sposoby modelowania układów dynamicznych. Pytania

Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Sterowanie ciągłe. Teoria sterowania układów jednowymiarowych

Automatyka i robotyka ETP2005L. Laboratorium semestr zimowy

Część 1. Transmitancje i stabilność

Podstawy Automatyki. Wykład 2 - matematyczne modelowanie układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

PODSTAWY AUTOMATYKI. Analiza w dziedzinie czasu i częstotliwości dla elementarnych obiektów automatyki.

Optymalizacja parametryczna regulatora niecałkowitego rzędu typu PD a

Regulacja adaptacyjna w anemometrze stałotemperaturowym

ZASTOSOWANIE RACHUNKU OPERATORÓW MIKUS- IŃSKIEGO W PEWNYCH ZAGADNIENIACH DYNAMIKI KONSTRUKCJI

WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI, AUTOMATYKI I INFORMATYKI INSTYTUT AUTOMATYKI I INFORMATYKI KIERUNEK AUTOMATYKA I ROBOTYKA STUDIA STACJONARNE I STOPNIA

Podstawy Automatyki. Wykład 2 - modelowanie matematyczne układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Superdyfuzja. Maria Knorps. Wydział Fizyki Technicznej i Matematyki stosowanej, Politechnika Gdańska

Automatyka i robotyka

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania. Podstawy Automatyki

Ćwiczenie nr 1 Odpowiedzi czasowe układów dynamicznych

ELEMENTY AUTOMATYKI PRACA W PROGRAMIE SIMULINK 2013

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Katedra Automatyzacji Laboratorium Podstaw Automatyzacji Produkcji Laboratorium Podstaw Automatyzacji

Podstawy Automatyki. Wykład 2 - modelowanie matematyczne układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

STEROWANIE STRUKTUR DYNAMICZNYCH Model fizyczny semiaktywnego zawieszenia z tłumikami magnetoreologicznymi

1. Regulatory ciągłe liniowe.

Podstawy Automatyki. Wykład 2 - podstawy matematyczne. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

przy warunkach początkowych: 0 = 0, 0 = 0

1. Transformata Laplace a przypomnienie

Tematyka egzaminu z Podstaw sterowania

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

MODELOWANIE I APROKSYMACJA FUNKCJI PRZENOSZENIA MASZYNEK STEROWYCH RAKIETY PRZECIWLOTNICZEJ

Projektowanie układów regulacji w dziedzinie częstotliwości. dr hab. inż. Krzysztof Patan, prof. PWSZ

Systemy. Krzysztof Patan

Porównanie wyników symulacji wpływu kształtu i amplitudy zakłóceń na jakość sterowania piecem oporowym w układzie z regulatorem PID lub rozmytym

DODATNIA POCHODNA GRÜNWALDA-LETNIKOVA JAKO POCHODNA FUNKCJI DROGI

TEORIA OBWODÓW I SYGNAŁÓW LABORATORIUM

Kryteria optymalizacji w systemach sterowania rozmytego piecami odlewniczymi

Kompensacja wyprzedzająca i opóźniająca fazę. dr hab. inż. Krzysztof Patan, prof. PWSZ

Właściwości dynamiczne kolektora słonecznego a efektywność instalacji grzewczej

PEWNE ZASTOSOWANIA TEORII DYSTRYBUCJI I RACHUNKU OPERATOROWEGO W TEORII RÓWNAŃ RÓŻNICZKOWYCH

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Całkowanie numeryczne

Matematyka Stosowana na Politechnice Wrocławskiej. Komitet Matematyki PAN, luty 2017 r.

Automatyka i robotyka

Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Sterowanie ciągłe. Teoria sterowania układów jednowymiarowych

Automatyka i sterowanie w gazownictwie. Regulatory w układach regulacji

1. Opis teoretyczny regulatora i obiektu z opóźnieniem.

Problemy optymalizacji układów napędowych w automatyce i robotyce

PROGRAMOWANIE DYNAMICZNE W ROZMYTYM OTOCZENIU DO STEROWANIA STATKIEM

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

Technika regulacji automatycznej

Technika regulacji automatycznej

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

PRZYCZYNKI DO SYMULACJI KOMPUTEROWEJ KRZEPNIĘCIA ODLEWÓW STOSOWANYCH W PRZEMYŚLE. Instytut Odlewnictwa 2, 3

Podstawy Automatyki. Wykład 5 - stabilność liniowych układów dynamicznych. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Wprowadzenie do technik regulacji automatycznej. prof nzw. dr hab. inż. Krzysztof Patan

Projektowanie układów metodą sprzężenia od stanu - metoda przemieszczania biegunów

Tadeusz SZKODNY. POLITECHNIKA ŚLĄSKA ZESZYTY NAUKOWE Nr 1647 MODELOWANIE I SYMULACJA RUCHU MANIPULATORÓW ROBOTÓW PRZEMYSŁOWYCH

Rok akademicki: 2016/2017 Kod: EEL s Punkty ECTS: 6. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: -

Podstawy Automatyki. Wykład 7 - obiekty regulacji. dr inż. Jakub Możaryn. Warszawa, Instytut Automatyki i Robotyki

Autoreferat Rozprawy Doktorskiej

Metody integracji systemów sterowania z wykorzystaniem standardu OPC

Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki Katedra Inżynierii Systemów Sterowania

Plan wykładu. Własności statyczne i dynamiczne elementów automatyki:

1. POJĘCIA PODSTAWOWE I RODZAJE UKŁADÓW AUTOMATYKI

Automatyka i Regulacja Automatyczna Laboratorium Zagadnienia Seria II

Politechnika Wrocławska, Wydział Informatyki i Zarządzania. Modelowanie

Ćwiczenie 3 Badanie własności podstawowych liniowych członów automatyki opartych na biernych elementach elektrycznych

CHARAKTERYSTYKI CZĘSTOTLIWOŚCIOWE

ZAJĘCIA VII. Zastosowanie estymatora LS do identyfikacji obiektów dynamicznych

Zastosowanie dyskretnej transformaty Laplace a do modelowania przebiegu procesów przejœciowych w przemyœle

POMIARY WIELKOŚCI NIEELEKTRYCZNYCH

KOMPUTEROWY MODEL UKŁADU STEROWANIA MIKROKLIMATEM W PRZECHOWALNI JABŁEK

PIOTR OSTALCZYK. Instytut Informatyki Stosowanej Politechnika Łódzka

Technika regulacji automatycznej

ZASTOSOWANIE RACHUNKU UŁAMKOWEGO RZĘDU DO MODELOWANIA PEWNEJ KLASY GENERATORÓW NIELINIOWYCH

Podstawowe człony dynamiczne. dr hab. inż. Krzysztof Patan

Algorytmy sztucznej inteligencji

Podstawy Automatyki. Wykład 7 - Jakość układu regulacji. Dobór nastaw regulatorów PID. dr inż. Jakub Możaryn. Instytut Automatyki i Robotyki

O pewnych klasach funkcji prawie okresowych (niekoniecznie ograniczonych)

Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Sterowanie ciągłe. Teoria sterowania układów jednowymiarowych

Badanie właściwości dynamicznych obiektów I rzędu i korekcja dynamiczna

POMIARY WIELKOŚCI NIEELEKTRYCZNYCH

Badanie właściwości dynamicznych obiektów I rzędu i korekcja dynamiczna

Rok akademicki: 2014/2015 Kod: EIT s Punkty ECTS: 4. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: -

Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Sterowanie ciągłe. Teoria sterowania układów jednowymiarowych

STEROWANIE ENERGOELEKTRONICZNYM ŹRÓDŁEM PRĄDU Z ZASTOSOWANIEM DYSKRETNYCH REGULATORÓW UŁAMKOWYCH

Badanie wpływu zakłóceń sygnałów wejściowych regulatorów typu PI w układzie sterowania polowo-zorientowanego z silnikiem indukcyjnym

Podstawowe człony dynamiczne

Podstawy Automatyki Zbiór zadań dla studentów II roku AiR oraz MiBM

Inteligentnych Systemów Sterowania

Inżynieria Systemów Dynamicznych (3)

Wpływ nieliniowości elementów układu pomiarowego na błąd pomiaru impedancji

Identyfikacja cieplnych modeli elektrycznych układów napędowych

Obiekt. Obiekt sterowania obiekt, który realizuje proces (zaplanowany).

Układ regulacji ze sprzężeniem zwrotnym: - układ regulacji kaskadowej - układ regulacji stosunku

SIMATIC S Regulator PID w sterowaniu procesami. dr inż. Damian Cetnarowicz. Plan wykładu. I n t e l i g e n t n e s y s t e m y z e

Transkrypt:

doi:.599/48.27.6.23 Krzysztof OPRZEDKIEWICZ AGH Akademia Górniczo-Hutnicza, Wydział EAIiIB, Katedra AiIB Modelowanie systemów dynamicznych z wykorzystaniem transmitancji hybrydowych niecałkowitego rzędu Streszczenie. W pracy zaproponowano nowe modele transmitancyjne niecałkowitego rzędu w postaci transmitancji hybrydowych, zawierajacych zarówno część całkowitego, jak i niecałkowitego rzędu. Rozważono modele z opóźnieniem i bez opóźnienia. Jako przykłady rozważono doświadczalny obiekt cieplny oraz silnik indukcyjny pradu przemiennego, sterowany częstotliwościowo. Wyniki eksperymentów potwierdziły przydatność proponowanych modeli do opisu rozważanych systemów dynamicznych. Abstract. IN the paper new, transfer function, non integer order models are proposed. The considered models have a form of hybrid transfer functions containing both integer order and non integer order parts. Models with and without delay were discussed. As examples an experimental heat plant and AC motor were tested. Results of experiments show that the proposed hybrid models are useful tool to modeling of dynamic systems. (Modeling of dynamic systems with the use of non integer order, hybrid transfer functions Słowa kluczowe: systemy dynamiczne, systemy niecałkowitego rzędu, transmitancja niecałkowitego rzędu Keywords: Dynamic systems, non integer order systems, non integer order transfer function Uwagi wstępne Jednym z głównych obszarów zastosowań rachunku różniczkowego niecałkowitego rzędu w automatyce jest modelowanie systemów dynamicznych o dynamice trudnej do opisu z użyciem innych metod. Modele niecałkowitego rzędu były analizowane i prezentowane przez wielu Autorów, przykładowo: [6], [5], [2], [4], [9], [8]. Analiza problemu dyfuzji z użyciem podejścia ułamkowego i półpgrup Fellera jest prezentowana przykładowo w pracy: [7]. W niniejszej pracy zaprezentowano proponowane przez autora modele dynamiki systemów w postaci transmitancji hybrydowych. W pierwszej sekcji omówiono podstawowe pojęcia zwiazane z rachunkiem różniczkowym niecałkowitego rzędu, Następnie przypomniano podstawowe aproksymacje ciagłe stosowane w rachunku ułamkowym oraz aproksymację Pade go, stosowana do modelowania elementów opóźniajacych. W dalszej części omówiono proponowane modele niecałkowitego rzędu w postaci transmitancji hybrydowych bez opóźnienia i z opóźnieniem. Na końcu omówiono wyniki eksperymentalne dla doświadczalnego obiektu cieplnego oraz silnika indukcyjnego pradu przemiennego. Podstawowe pojęcia i definicje Na poczatku podane zostana podstawowe definicje i pojęcia niezbędne do przedstawienia pozostałej części pracy. Rozpoczniemy od zdefiniowania pojęcia funkcji Gamma Eulera (zob np. [7]: Definicja funkcja Gamma ( Γ(x = t x e t dt Następnie zdefiniowane zostanie pojęcie funkcji Mittag- Lefflera, która jest uogólnieniem funkcji wykładniczej e λt na układy niecałkowitego rzędu i odgrywa kluczowa rolę w rozwiazaniu równania stanu niecałkowitego rzędu. Jest ona zdefiniowana następujaco: Definicja 2 Jednoparametrowa funkcja Mittag-Lefflera (2 E α (x = k= x k Γ(kα + Z kolei dwuparametrowa funkcja Mittag-Lefflera jest zdefiniowana następujaco: Definicja 3 Dwuparametrowa funkcja Mittag-Lefflera (3 E α,β (x = k= x k Γ(kα + β Zauważmy, że dla β = funkcja dwuparametrowa (3 redukuje się do funkcji jednoparametrowej (2. Operator różniczko-całki niecałkowitego rzędu może być opisany kilkoma definicjami, podanymi przez: Grünvalda i Letnikova (definicja GL, Riemanna i Liouville a (definicja RL oraz Caputo (definicja C. Wszystkie te definicje sa podane poniżej. Przy założeniu, że warunki poczatkowe sa zerowe, definicje Riemanna i Liouville a oraz Caputo sa równoważne (zob np. [], [6]. Definicja 4 Definicja Grünvalda-Letnikova operatora różniczko-całki niecałkowitego rzędu ([2],[4] (4 [ t h ] GL Dt α f(t = lim h α h j= ( j ( α j f(t jh W (4 ( α j jest uogólnieniem symbolu Newtona na liczby rzeczywiste: (5 ( { α, j = = α(α...(α j+ j j!, j > Definicja 5 Definicja Riemanna - Liouville a operatora różniczko-całki niecałkowitego rzędu (6 RL D α t f(t = d N Γ(N α dt N (t τ N α f(τdτ gdzie N < α < N oznacza niecałkowity rzad operacji, a Γ jest funkcja Gamma opisana przez (. Definicja Caputo, najczęściej stosowana obecnie jest zapisana następujaco: Definicja 6 Definicja Caputo operatora różniczko-całki PRZEGLAD ELEKTROTECHNICZNY, ISSN 33-297, R. 93 NR 6/27 95

niecałkowitego rzędu (7 C D α t f(t = Γ(N α f (N (τ dτ (t τ α+ N W przypadku definicji RL lub C można zdefiniować transformatę Laplace a (zob np [6] i jest ona uogólnieniem transformaty Laplace a dla pochodnej i całki rzędu całkowitego: Definicja 7 Transformata Laplace a dla operatora Riemann - Liouville a L( RL Dt α f(t = s α F (s, α < n (8 L( RL Dt α f(t = s α F (s s k Dt α k f(, k= α>, n <α n N Definicja 8 Trasformata Laplace a dla operatora Caputo (9 L( C Dt α f(t = s α F (s, α < n L( C Dt α f(t = s α F (s s α k Dt k f(, k= α>, n <α n N Można podać również definicję odwrotnej transformaty Laplace a (zob np. [7] s.299: ( L [s α F (s] = D α t f(t+ n k= t k Γ(k α + f (k ( + n <α<n, n Z Następnie rozważmy system dynamiczny niecałkowitego rzędu, którego wejściem jest funkcja czasu u(t, a wyjściem jest funkcja czasu y(t, pokazany w uproszczeniu na rysunku. gdzie α...α n oraz β...β m oznaczaja niecałkowite rzędy równania, a...a n oraz b...b m s a współczynnikami, β m < α n, D... jest operatorem różniczkowania niecałkowitego rzędu opisanym przez (9 lub (8 i wszystkie warunki poczatkowe na sygnały u(t oraz y(t sa zerowe. Po przyjęciu powyższych założeń transmitancja operatorowa niecałkowitego rzędu dla obiektu opisanego przez ( jest zdefiniowana analogicznie, jak w przypadku systemów dynamicznych całkowitego rzędu. Jest to stosunek transformat Laplace a sygnałów: wyjściowego i wejściowego: Definicja 9 Transmitancja operatorowa niecałkowitego rzędu (2 G(s = Y (s U(s = b ms βm +... + b s β + b a n s αn +... + a s α + a Transmitancja (2 może być modelowana w środowisku MATLAB wyłacznie z użyciem skończenie wymiarowych aproksymacji całkowitego rzędu. Przykłady dwóch typowych aproksymacji używanych do tego celu sa podane w następnej sekcji. Aproksymacje ciagłe transmitancji niecałkowitego rzędu Aproksymacje całkowitego rzędu podstawowych elementów ułamkowych były prezentowane w wielu pracach, np [2], W tym miejscu zostana przypomniane dwie typowe, zbliżone do siebie aproksymacje, zaproponowane przez Charefa (zob. [3], oraz Oustaloupa (zob [5],[8]. Idea obu tych metod jest bardzo zbliżona do siebie i polega na przybliżeniu charakterystyki Bodego modułu transmitancji ułamkowej poprzez charakterystykę elementu aproksymuj acego. Aproksymacja Charefa Aproksymacja Charefa jest stosowana do przybliżenia transmitancji podstawowego elementu inercyjnego ułamkowego rzędu o postaci: (3 G(s = (Ts+ α gdzie T jest stała czasowa, <α < jest ułamkowym rzędem obiektu. Aproksymacja skończenie wymiarowa elementu (3 zaproponowana przez Charefa ma następujac a postać: (4 G(s = N Ch i= N Ch i= ( + s z i ( + s p i gdzie z i oraz p i s a zerami i biegunami aproksymacji, N Ch jest rzędem aproksymacji. Zera i bieguny aproksymacji sa zdefiniowane następujaco: (5 p = T Rys.. System dynamiczny Załóżmy, że zależność pomiędzy wyjściem i wejściem systemu opisana jest liniowym równaniem różniczkowym niecałkowitego rzędu o postaci (: (6 (7 (8 gdzie: p i = p (ab i z i = ap (ab i p = p b i =...N i =...N ( a n D αn y(t+... + a D α y(t+a y(t = b m D βm u(t+... + b D β u(t+b u(t (9 (2 a = Δ ( α b = Δ α 96 PRZEGLAD ELEKTROTECHNICZNY, ISSN 33-297, R. 93 NR 6/27

W (9 i (2 Δ jest maksymalnym błędem aproksymacji, wyrażonym w [db]. Dobór wielkości tego parametru niezależnie od modelowanego obiektu może być wykonany doświadczalnie z użyciem podejścia omówionego w pracy []. Aproksymacja Oustaloupa (ORA Aproksymacja ORA (zob [5], [8] jest dedykowana do zapisu elementarnej transmitancji niecałkowitego rzędu o postaci (2. (2 G(s =s α2 Transmitancja aproksymujaca ma postać zbliżona aproksymacji Charefa (4: do Charefa (4. W przypadku rozważanego obiektu można też zaproponować model niecałkowitego rzędu z opóźnieniem, opisany następujac a transmitancja operatorowa: (3 G 3 (s = e τs T α3 s α3 + W równaniu (3 T α3 jest stała czasowa, τ jest czasem martwym modelu. Odpowiedź skokowa każdej z powyższych transmitancji jest opisana następujaco: (3 y i (t =L { s G i(s}, i =, 2, 3 (22 G ORA = N ORA n= N ORA n= ( + s μ n ( + s ν n W równaniu (22 N ORA oznacza rzad aproksymacji, μ i ν s a zerami i biegunami transmitancji aproksymujacej, zdefiniowanymi następujaco: (23 μ = ω l η (24 ν n = μ n γ n =...N (25 μ n+ = ν n η n =...N gdzie: γ =( ω h ( α 2 N (26 ω l η =( ω h ( α 2 (27 N ω l W (26 i (27 ω l oraz ω h oznaczaja zakres pulsacji, dla jakiej aproksymacja ma być zastosowana. W praktycznej sytuacji zakres pulsacji powinien być jak najwęższy, gdyż gwarantuje to dobra dokładność aproksymacji (zob []. Przykłady Model hybrydowy obiektu cieplnego Jako pierwszy przykład rozważmy eksperymentalny obiekt cieplny pokazany na rysunku 2. Jego głównaczęści a jest miedziany pręt długości 26[mm]. W celu uproszczenia dalszych rozważań zakładamy, że jego długość wynosi. i długości pozostałych elementów (grzałka i czujniki temperatury Pt będa odnoszone do długości jednostkowej. Pręt jest ogrzewany grzałka długości Δx =.4 zlokalizowana na jednym z końców.temperatura pręta jest odczytywana z wykorzystaniem czujników Pt o długości Δx zamocowanych w punktach:.29,.5 and.73 długości pręta. Sygnałem wejściowym jest znormalizowany analogowy sygnał pradowy z zakresu 2[mA], podawany z wyjścia analogowego sterownika PLC. Sygnał ten jest następnie wzmacniany do zakresu.5[a] i podawany na grzałkę. Sygnały z czujników Pt sa odczytywane bezpośrednio przez wejścia analogowe sterownika PLC. Dane ze sterownika sa odczytywane przez aplikację SCADA, połaczon aze sterownikiem za pośrednictwem sieci PROFINET. W dalszej części rozdziału zakładamy, że rozważamy tylko wyjście nr 2 z obiektu. Odpowiedź skokowa układu na tym wyjściu pokazana jest na rysunku 3. Proponowe modele w postaci transmitancji hybrydowej Wyniki wcześniejszych prac autora (zob np.[3], [] wskazuja, że model o dobrej dokładności i niezbyt wysokiego rzędu może być otrzymany jako połaczenie modelu całkowitego rzędu z modelem ułamkowym. Można tu zaproponować następujace modele: (28 G (s = (T α s α +(T n s + n gdzie: T α i T n s a stałymi czasowymi części ułamkowej i całkowitej, <α < oraz n Z s arzędami części ułamkowej i całkowitej. Element ułamkowego rzędu s α w transmitancji (28 może być opisany z użyciem aproksymacji ORA (zob. np.[5]. Drugi model hybrydowy model proponowany przez autora ma postać następujac a: (29 G 2 (s = (T α2 s + α2 (T n2 s + n2 gdzie: T α2 i T n2 s a również stałymi czasowymi części ułamkowej i całkowitej, <α 2 < i n 2 oznaczaja rzędy tych części. Element inercyjny ułamkowego rzędu (T α2 s+ α 2 w (29 jest aproksymowany z wykorzystaniem aproksymacji Rys. 2. System eksperymentalny z obiektem cieplnym Opisany powyżej obiekt może być opisany wieloma modelami matematycznymi całkowitego rzędu, zarówno w przestrzeni stanu, jak też w postaci transmitancji operatorowej (zob np [3]. Wyniki wcześniejszych badań wskazuja, że wszystkie rozważane wcześniej modele całkowitego rzędu moga być uogólnione do modeli rzędu niecałkowitego. Eksperymenty wykonano z wykorzystaniem układu doświadczalnego pokazanego na rysunku 2. Odpowiedź skokowa była testowana w przedziale czasu T f = 3[s] z PRZEGLAD ELEKTROTECHNICZNY, ISSN 33-297, R. 93 NR 6/27 97

.35.35 wyjscie z toru pomiarowego nr 2.3.25.2.5..5 5 5 2 25 3 Rys. 3. odpowiedź skokowa na wyjściu nr 2 obiektu cieplnego okresem próbkowania równym T s =[s], parametry wszystkich rozważanych modeli były wyznaczane poprzez minimalizację typowego wskaźnika średniokwadratowego (MSE: (32 MSE = K s (e + (k 2 K s k= W (32 K s oznacza ilość zebranych próbek, a e + (k oznacza różnicę pomiędzy wartościa sygnału zmierzonego y(t i wyliczonego z użyciem modelu y m (t w k tej chwili czasu: (33 e ( k=y(kt s y m (kt s Identyfikacja parametrów dla wszystkich omówionych powyżej modeli została przeprowadzona poprzez minimalizację funkcji kosztu (32. Wyniki sa podane w tabelach:, 2, 3 oraz pokazane na rysunkach: 4, 5, 6. W przypadku Tablica. Parametry modelu hybrydowego (28 dla obiektu cieplnego Parametr n α T α T n MSE N ORA P Value 3.856 5.263 2.54.9984e-6 8 5 odpowiedÿ obiektu i modelu hybrydowego nr.35.3.25.2.5..5 5 5 2 25 3 Rys. 4. Odpowiedzi skokowe: obiektu cieplnego i modelu hybrydowego (28 odpowiedÿ obiektu i modelu hybrydowego nr 2.3.25.2.5..5 5 5 2 25 3 Rys. 5. Odpowiedzi skokowe: obiektu cieplnego i modelu hybrydowego (29 odpowiedÿ obiektu i modelu z opoznieniem.3.25.2.5..5.5 5 5 2 25 3 Rys. 6. Odpowiedzi skokowe: obiektu cieplnego i modelu z opóźnieniem (3 rozważanego obiektu cieplnego najdokładniejszym modelem w sensie funkcji kosztu (32 jest model bez opóźnienia, opisany przez transmitancję (28. Model hybrydowy sterowania prędkościa obrotowa silnika indukcyjnego Jako drugi przykład rozważmy system sterowania prędkościa obrotowa silnika elektrycznego, pokazany na rysunku 7. Jego główna częścia jest 3 fazowy silnik elektryczny pradu przemiennego 3SG9L-4,,5kW, 23/4V, 44 /min, którego prędkość obrotowa jest sterowana za pośrednictwem falownika Schneider Electric Telemecanique Altivar 28. Prędkość obrotowa wału silnika mierzona jest z użyciem tachopradnicy, której sygnał wyjściowy jest zbierany przez środowisko DasyLab za pośrednictwem karty przemysłowej Advantech PCL88HD. Prędkość obrotowa wału silnika przy Tablica 2. Parametry modelu hybrydowego (29 dla obiektu cieplnego Parametr n 2 α 2 T α2 T n2 MSE N CH Δ Wartość 3.494.2 2.3329.3426e-5 8. Tablica 3. Parametry modelu hybrydowego z opóźnieniem (3 dla obiektu cieplnego Parametr α 3 T α3 τ MSE N ORA M P Wartość.37 5.4737 2.59 8.48e-6 8 Rys. 7. Układ doświadczalny z silnikiem asynchronicznym skokowej zmianie częstotliwości sygnału zasilajacego z 2 98 PRZEGLAD ELEKTROTECHNICZNY, ISSN 33-297, R. 93 NR 6/27

[Hz] na 5 [Hz] pokazana jest na rysunku 8. Opisany powyżej.7 Odpowiedzi skokowe obiektu i modelu z opóznieniem.6.5.4.3.2. Rys. 8. Prędkość obrotowa silnika w funkcji częstotliwości sygnału zasilajacego model sterowania prędkościa został opisany z wykorzystaniem transmitancji hybrydowej (28. Metodyka identyfikacji parametrów tej transmitancji dla rozważanego przykładu bazuje również na wykorzystaniu funkcji kosztu (32 i została dokładnie omówiona w pracy []. Parametry modelu (28 dla rozważanego silnika elektrycznego sa podane w tabeli 4, porównanie odpowiedzi skokowych: obiektu i modelu (28 pokazane sa na rysunku 9. Z kolei model z opóźnieniem (3 dla rozważanego silnika elektrycznego został zaprezentowany w tabeli 3 oraz na rysunku. Tablica 4. Parametry modelu hybrydowego (28 dla silnika elektrycznego Parametr α T α T n N ORA n MSE Wartość.729.68.656 2 3.679e-5 Odpowiedzi obiektu i modelu hybrydowego.7.6.5.4.3.2...2.4.6.8.2.4 Rys. 9. Odpowiedzi skokowe: silnika i modelu hybrydowego (28 Tablica 5. Parametry modelu hybrydowego z opóźnieniem (3 dla silnika elektrycznego Parametr α T α3 τ N ORA N P MSE Wartość.667.54.52 8 2.955e-4 Na podstawie analizy wyników doświadczalnych dla rozważanego modelu sterowania prędkościa silnika można stwierdzić, że model hybrydowy nie zawierajacy opóźnienia jest znacznie dokładniejszy od modelu z opóźnieniem, podobnie, jak w wypadku procesu cieplnego rozważanego w poprzednim przykładzie. Uwagi końcowe Jako podsumowanie niniejszej pracy można stwierdzić, że wszystkie proponowane modele niecałkowitego rzędu poprawnie i z dobra dokładnościa opisuja rozważane systemy dynamiczne. Należy też zauważyć, że w przypadku stosowania modeli niecałkowitego rzędu dodanie do modelu..2.4.6.8.2.4 Rys.. Odpowiedzi skokowe: silnika i modelu hybrydowego z opóźnieniem (3 członu opóźniajacego nie poprawia w znaczacy sposób jego dokładności. Istotnym problemem który jest aktualnie badany przez autora jest możliwość wystapienia kompensacji biegunów i zer aproksymacji niecałkowitego rzędu oraz części całkowitego rzędu, które to zjawisko może wystapić przy szczególnych wartościach parametrów modelu i aproksymacji. Jego wyst apienie może spowodować znaczne pogorszenie dokładności modelu. Podobny problem w przypadku modelowania transmitancji niecałkowitego rzędu z biegunami i zerami był oraz aproksymacji Charefa był rozważany w pracy [2]. W ramach dalszych badań planuje się także zastosowanie prezentowanych modeli do konstrukcji specjalnych algorytmów sterowania niecałkowitego rzędu, np. regulatora redukcyjnego lub predyktora Smitha niecałkowitego rzędu. Praca została zrealizowana w ramach działalności statutowej AGH, umowa nr..2.85. Author: dr hab inż. Krzysztof Oprzędkiewicz, AGH Akademia Górniczo-Hutnicza, Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Inżynierii Biomedycznej, Katedra Automatyki i Inżynierii Biomedycznej, al. A. Mickiewicza 3, 3-59 Kraków, Polska email: kop@agh.edu.pl, LITERATURA [] A. Bhrawy, M. Zaky, D. Baleanu, and M. Abdelkawy. A novel spectral approximation for two-dimensional fractional sub-diffusion problems. Romanian Journal of Physics, 6(3:344 359, 25. [2] R. Caponetto, G. Dongola, L. Fortuna, and I. Petráš. Fractional order systems: Modeling and control applications. In L. O. Chua, editor, Series on Nonlinear Science, pages 78. University of California, Berkeley, 2. [3] A. Charef, H. Sun, Y. Tsao, and B. Onaral. Fractional system as represented by singularity function. IEEE Transactions on Automatic Control, 37(9:465 47, 992. [4] S. Das. Functional Fractional Calculus for System Identyfication and Control. Springer, Berlin, 2. [5] A. Dzielinski, D. Sierociuk, and G. Sarwas. Some applications of fractional order calculus. Bulletin of the Polish Academy of Sciences, Technical Sciences, 58(4:583 592, 2. [6] T. Kaczorek. Selected Problems of Fractional Systems Theory. Springer, Berlin, 2. [7] T. Kaczorek and K. Rogowski. Fractional Linear Systems and Electrical Circuits. Bialystok University of Technology, Bialystok, 24. [8] F. Merrikh-Bayat. Rules for selecting the parameters of oustaloup recursive approximation for the simulation of linear feedback systems containing pi α d μ controller. Commun Nonlinear Sci Numer Simulat, 7(:852 86, 22. [9] A. Obraczka. Control of heat processes with the use of noninteger models. PhD thesis, AGH University, Krakow, Poland, 24. [] K. Oprzędkiewicz and T. Kołacz. A non integer order model of PRZEGLAD ELEKTROTECHNICZNY, ISSN 33-297, R. 93 NR 6/27 99

frequency speed control in ac motor. In M. K. Roman Szewczyk, Cezary Zieliński, editor, Advances in Intelligent Systems and Computing vol. 44, page 287 298. Springer, Switzerland, 26. [] K. Oprzędkiewicz, W. Mitkowski, and E. Gawin. An estimation of accuracy of oustaloup approximation. In M. K. Roman Szewczyk, Cezary Zieliński, editor, Advances in Intelligent Systems and Computing vol. 44, pages 299 37. Springer, Switzerland, 26. [2] K. Oprzedkiewicz. Approximation method for a fractional order transfer function with zero and pole. Archives of Control Sciences, 24(4:49 425, 24. [3] K. Oprzedkiewicz, W. Mitkowski, and E. Gawin. Application of fractional order transfer functions to modeling of high order systems. In MMAR 25 : 2 th international conference on Methods and Models in Automation and Robotics : 24 27 August 25, Międzyzdroje, Poland : program, abstracts, proceedings, 25. (CD-ROM. [4] P. Ostalczyk. Equivalent descriptions of a discrete-time fractional-order linear system and its stability domains. International Journal of Applied Mathematics and Computer Science, 22(3:533 538, 22. [5] A. Oustaloup, F. Levron, B. Mathieu, and F. Nanot. Frequencyband complex noninteger differentiator: characterization and synthesis. IEEE Transactions on Circuits and Systems I: Fundamental Theory Applications, 47(:25 39, 2. [6] I. Podlubny. Fractional Differential Equations. Academic Press, San Diego, 999. [7] E. Popescu. On the fractional cauchy problem associated with a feller semigroup. Mathematical Reports, 2(2:8 88, 2. [8] D. Sierociuk, T. Skovranek, M. Macias, I. Podlubny, I. Petras, A. Dzielinski, and P. Ziubinski. Diffusion process modeling by using fractional-order models. Applied Mathematics and Computation, 257(:2, 25. PRZEGLAD ELEKTROTECHNICZNY, ISSN 33-297, R. 93 NR 6/27