METODYKA WYCHOWANIA FIZYCZNEGO Autor: Tomasz Frołowicz
TOŻSAMOŚĆ METODYKI WYCHOWANIA FIZYCZNEGO Wychowanie jest to sztuka, której nikt dotąd nie umie, jest to kurs, który jakaś dobra głowa dopiero ma ułożyć. Jędrzej Śniadecki
1. Dydaktyka jako teoria nauczania-uczenia się. 2. Metodyka przedmiotowa (dydaktyka szczegółowa) jako technologia nauczania-uczenia się. 3. Metodyka wychowania fizycznego: - Co robić? - Dlaczego to robić? - Jak to robić? - Jak sprawdzać efekty tego co się robi? (w odniesieniu do wychowania fizycznego).
Relacja między dydaktyką a metodyką: Dydaktyka (teoria nauczania-uczenia się) pozwala opisać, wyjaśnić i zrozumieć nauczanie-uczenie się. Metodyka (technologia nauczania-uczenia się) pozwala zaplanować, zrealizować i ocenić efekty nauczania-uczenia się.
Po co studiować dydaktykę i metodykę? By znać i rozumieć (Co, dlaczego i jak robić?) By móc działać (Bez studiowania metodyki wychowania fizycznego nie można zostać nauczycielem tej specjalności.)
Po co studiować dydaktykę WF? Kształcenie nauczycieli w Polsce obejmuje obowiązkowo: Moduł 1: Przygotowanie w zakresie merytorycznym do nauczania przedmiotu (prowadzenia zajęć), np. matematyki, wychowania fizycznego, Moduł 2: Przygotowanie w zakresie psychologicznopedagogicznym: - ogólne przygotowanie psychologiczno-pedagogiczne (min. 90 godz.), - przygotowanie psychologiczno-pedagogiczne do nauczania na danym etapie edukacyjnym lub etapach edukacyjnych (min. 60 godz.), - praktyka (min. 30 godz.). Moduł 3: Przygotowanie w zakresie dydaktyczny: - podstawy dydaktyki (min.30 godz.), - dydaktyka przedmiotu (rodzaju zajęć) na danym etapie edukacyjnym lub etapach edukacyjnych (min. 90 godz.), - praktyka (min. 120 godz.).
Dydaktyka tradycyjna teoria nauczania (akcentowanie aktywności nauczającego - NAUCZYCIELA) Dydaktyka współczesna teoria uczenia się (akcentowanie aktywności uczącego się UCZNIA) Uczenie się to efekt takiej aktywności człowieka, która prowadzi do względnie trwałej zmiany w jego zachowaniu, dzięki gromadzeniu i przetwarzaniu przez uczącego się doświadczeń, np. poznawczych, społecznych, motorycznych, a nauczanie to organizowanie uczenia się.
Pojęcia kluczowe dla Metodyki wychowania fizycznego: AKTYWNOŚĆ I DOŚWIADCZENIE UCZĄCEGO SIĘ Pamiętaj o tym, gdy np. planujesz lekcję wychowania fizycznego.
Jeśli: To: Główne problemy metodyki wychowania fizycznego: Czy uczący się jest wystarczająco aktywny? Jaka jest wartość tego, co doświadcza uczący się?
Czym różni się uczenie się czynności motorycznych przez człowieka, np. ucznia w szkole w trakcie wychowania fizycznego, od nauczania (tresowania) zwierząt?
Różne rodzaje uczenia się: Zmiana nawyku (np. oduczenie się jedzenia słodyczy) Zapamiętanie informacji (np. przyswojenie sobie przepisów gry) Opanowanie umiejętności (np. zdolność do przepłynięcia 25 metrów) Zrozumienie związków (np. wyjaśnienie uwarunkowań zdrowia)
Jeśli: nie ma jednej teorii uczenia się, czyli odmienne teorie opisują, wyjaśniają i pozwalają zrozumieć różne przejawy uczenia się, to: nie można nauczyć wszystkiego w ten sam sposób.
Efekty uczenia się jako efekt działania Wiedza (jako przejaw uczenia się) to: informacje zdobyte, poddane analizie i włączone we własne struktury poznawcze. Umiejętność (jako przejaw uczenia się) to: zdolność zastosowania posiadanego doświadczenia w działaniu. Sprawność (jako przejaw uczenia się) to: zdolność do działania na poziomie adekwatnym do warunków, w których jest podejmowane.
Uczenie się to rozwój kompetencji, rozwój potencjału człowieka! Zadaniem nauczyciela jest wspieranie (pobudzanie) rozwoju kompetencji (potencjału) ucznia.
Uczenie się to rozwój kompetencji, rozwój potencjału człowieka! Metodyka wychowania fizycznego to dyscyplina nauki, której przedmiotem są: cele wychowania fizycznego (Jakie działania mają sens? Jakie przejawy rozwoju należy wspierać? Jakie kompetencje powinien rozwijać uczeń?) oraz warunki podmiotowe i przedmiotowe niezbędne do osiągania celów (Jakie działania są skuteczne? W jakich warunkach mogą przebiegać działania? Kto może wspierać rozwój kompetencji?).
Koniec