Rysunek 1. Piramida obrazów

Podobne dokumenty
Przetwarzanie sygnaªów

Dyskretyzacja i kwantyzacja obrazów

1 Bª dy i arytmetyka zmiennopozycyjna

Lokalne transformacje obrazów

x y x y x y x + y x y

Metody numeryczne. Wst p do metod numerycznych. Dawid Rasaªa. January 9, Dawid Rasaªa Metody numeryczne 1 / 9

Lab. 02: Algorytm Schrage

Ukªady równa«liniowych

wiczenie nr 3 z przedmiotu Metody prognozowania kwiecie«2015 r. Metodyka bada«do±wiadczalnych dr hab. in». Sebastian Skoczypiec Cel wiczenia Zaªo»enia

Bash i algorytmy. Elwira Wachowicz. 20 lutego

Ekonometria. wiczenia 1 Regresja liniowa i MNK. Andrzej Torój. Instytut Ekonometrii Zakªad Ekonometrii Stosowanej

Lekcja 3 Banki i nowe przedmioty

Przeksztaªcenia punktowe i geometryczne

Zasilacz stabilizowany 12V

Proste metody segmentacji

Uczenie Wielowarstwowych Sieci Neuronów o

Wyznaczanie krzywej rotacji Galaktyki na podstawie danych z teleskopu RT3

Wykªad 7. Ekstrema lokalne funkcji dwóch zmiennych.

2. L(a u) = al( u) dla dowolnych u U i a R. Uwaga 1. Warunki 1., 2. mo»na zast pi jednym warunkiem: L(a u + b v) = al( u) + bl( v)

Algorytmy zwiazane z gramatykami bezkontekstowymi

Funkcje wielu zmiennych

Aproksymacja funkcji metod najmniejszych kwadratów

Macierze. 1 Podstawowe denicje. 2 Rodzaje macierzy. Denicja

Lekcja 3 - BANKI I NOWE PRZEDMIOTY

POLITECHNIKA WROCŠAWSKA WYDZIAŠ ELEKTRONIKI PRACA DYPLOMOWA MAGISTERSKA

Opis matematyczny ukªadów liniowych

PRZYPOMNIENIE Ka»d przestrze«wektorow V, o wymiarze dim V = n < nad ciaªem F mo»na jednoznacznie odwzorowa na przestrze«f n n-ek uporz dkowanych:

Metody numeryczne i statystyka dla in»ynierów

Programowanie wspóªbie»ne

1. Odcienie szaro±ci. Materiaªy na wiczenia z Wprowadzenia do graki maszynowej dla kierunku Informatyka, rok III, sem. 5, rok akadem.

1 Metody iteracyjne rozwi zywania równania f(x)=0

Podziaª pracy. Cz ± II. 1 Tablica sortuj ca. Rozwi zanie

Interpolacja funkcjami sklejanymi

stopie szaro ci piksela ( x, y)

c Marcin Sydow Przepªywy Grafy i Zastosowania Podsumowanie 12: Przepªywy w sieciach

Wst p do sieci neuronowych 2010/2011 wykªad 7 Algorytm propagacji wstecznej cd.

Wska¹niki, tablice dynamiczne wielowymiarowe

Metody dowodzenia twierdze«

Temat: Co to jest optymalizacja? Maksymalizacja objętości naczynia prostopadłościennego za pomocą arkusza kalkulacyjngo.

Lekcja 12 - POMOCNICY

Metody numeryczne i statystyka dla in»ynierów

4.3. Struktura bazy noclegowej oraz jej wykorzystanie w Bieszczadach

CAŠKOWANIE METODAMI MONTE CARLO Janusz Adamowski

Konstruowanie Baz Danych Wprowadzenie do projektowania. Normalizacja

3. (8 punktów) EGZAMIN MAGISTERSKI, Biomatematyka

Wektory w przestrzeni

Przetwarzanie sygnaªów

ANALIZA NUMERYCZNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Zagadnienia na wej±ciówki z matematyki Technologia Chemiczna

Arytmetyka zmiennopozycyjna

i, lub, nie Cegieªki buduj ce wspóªczesne procesory. Piotr Fulma«ski 5 kwietnia 2017

mgr inż. Grzegorz Kraszewski SYSTEMY MULTIMEDIALNE wykład 6, strona 1. Format JPEG

Ekonometria Bayesowska

Macierz A: macierz problemów liniowych (IIII); Macierz rozszerzona problemów liniowych (IIII): a 11 a 1m b 1 B = a n1 a nm b n

ALGORYTMY SORTOWANIA DANYCH

Listy Inne przykªady Rozwi zywanie problemów. Listy w Mathematice. Marcin Karcz. Wydziaª Matematyki, Fizyki i Informatyki.

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Relacj binarn okre±lon w zbiorze X nazywamy podzbiór ϱ X X.

Optyka geometryczna. Soczewki. Marcin S. Ma kowicz. rok szk. 2009/2010. Zespóª Szkóª Ponadgimnazjalnych Nr 2 w Brzesku

AUTO-ENKODER JAKO SKŠADNIK ARCHITEKTURY DEEP LEARNING

Politechnika Świętokrzyska. Laboratorium. Cyfrowe przetwarzanie sygnałów. Ćwiczenie 8. Filtracja uśredniająca i statystyczna.

Podstawy modelowania w j zyku UML

Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI Zastosowanie eliptycznych równa«ró»niczkowych

1 Przeksztaªcenia morfologiczne

Koªo Naukowe Robotyków KoNaR. Plan prezentacji. Wst p Rezystory Potencjomerty Kondensatory Podsumowanie

1 Trochoidalny selektor elektronów

Algorytmy grafowe 2. Andrzej Jastrz bski. Akademia ETI. Politechnika Gda«ska Algorytmy grafowe 2

KLASYCZNE ZDANIA KATEGORYCZNE. ogólne - orzekaj co± o wszystkich desygnatach podmiotu szczegóªowe - orzekaj co± o niektórych desygnatach podmiotu

Analiza obrazów - sprawozdanie nr 2

1 Klasy. 1.1 Denicja klasy. 1.2 Skªadniki klasy.

Interpolacja Lagrange'a, bazy wielomianów

2 Liczby rzeczywiste - cz. 2

Rozdziaª 13. Przykªadowe projekty zaliczeniowe

Filtracja w domenie przestrzeni

ARYTMETYKA MODULARNA. Grzegorz Szkibiel. Wiosna 2014/15

Wstawianie gotowych rysunków w texu - informacje podstawowe.

System zarządzania bazą danych (SZBD) Proces przechodzenia od świata rzeczywistego do jego informacyjnej reprezentacji w komputerze nazywać będziemy

REGULAMIN X GMINNEGO KONKURSU INFORMATYCZNEGO

JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1. JAO - J zyki, Automaty i Obliczenia - Wykªad 1

Programowanie wspóªbie»ne

Operacje morfologiczne

Ekonometria - wykªad 8

Programowanie i struktury danych

Materiaªy do Repetytorium z matematyki

SVN - wprowadzenie. 1 Wprowadzenie do SVN. 2 U»ywanie SVN. Adam Krechowicz. 16 lutego Podstawowe funkcje. 2.1 Windows

ANALIZA MATEMATYCZNA Z ALGEBR

Ekonometria. wiczenia 2 Werykacja modelu liniowego. Andrzej Torój. Instytut Ekonometrii Zakªad Ekonometrii Stosowanej

Listy i operacje pytania

Ekstremalnie fajne równania

det A := a 11, ( 1) 1+j a 1j det A 1j, a 11 a 12 a 21 a 22 Wn. 1 (Wyznacznik macierzy stopnia 2:). = a 11a 22 a 33 +a 12 a 23 a 31 +a 13 a 21 a 32

Macierze i Wyznaczniki

Rozdział 6. Pakowanie plecaka. 6.1 Postawienie problemu

Zbiory i odwzorowania

Wojewódzki Konkurs Matematyczny

Stacjonarne szeregi czasowe

Proste modele o zªo»onej dynamice

Statystyka matematyczna

LXV OLIMPIADA FIZYCZNA ZAWODY III STOPNIA

Macierze i Wyznaczniki

ELEMENTARNA TEORIA LICZB. 1. Podzielno±

Transkrypt:

ZASTOSOWANIE PIRAMIDY OBRAZÓW DO ODSZUMIANIA MGR IN. G. SARWAS 1. Wst p Otaczaj cy nas ±wiat ma struktur wieloskalow. To co widzimy zale»y od tego w jakim powi kszeniu oraz rozdzielczo±ci ogl damy dany obraz. Aby komputer mógª dokona analizy obrazu cyfrowego, musi dokona pewnej dekompozycji, która zachodzi tak»e w mózgu czªowieka, podczas analizy zarejestrowanego obrazu. Czªowiek, analizuj c dany obraz, zaczyna od rozpoznania rzeczy jak najbardziej ogólnych, a ko«czy na szczegóªach. Najpierw analizuje tªo, okre±la ilo± przedmiotów, a nast pnie przechodzi do analizy ksztaªtów, kolorów i faktur. Dla komputera obraz cyfrowy to nic innego jak macierz punków. Aby mógª go podzieli na pewne obszary musi tak»e zacz od zbiorów jednorodnych (tªa), by nast pnie doª czy wszystkie elementy znajduj ce si w pa±mie wysokich cz stotliwo±ci (szumy, tekstury). Taki sposób post powania staª si inspiracj do stworzenia piramidy obrazów, która dokonywaªaby wst pnej dekompozycji obrazu poprzez zmian jego rozdzielczo±ci i wydobycie z niego elementów jak najbardziej ogólnych, by nast pnie mo»na byªo zaj si analiz bardziej szczegóªow. 2. Zastosowanie piramidy obrazów do odszumiania Piramida obrazu jest zbiorem obrazów w ró»nej rozdzielczo±ci. Poprzez redukcj rozdzielczo±ci w obrazie wej±ciowym, otrzymuje si struktur hierarchiczn, w której jasno± ka»dego piksela znajduj cego si na danym poziomie piramidy jest funkcj pewnej liczby punktów z poziomu ni»szego. Rysunek 1. Piramida obrazów Ilo± poziomów piramidy ograniczona jest przede wszystkim poprzez rozmiar obrazu wej±ciowego. Kolejne poziomy mog by uzyskiwane, a» do otrzymania poziomu skªadaj cego si z jednego piksela. Nie ma jednak potrzeby tworzenia, a» tak wysokiej piramidy, poniewa» obraz skªadaj cy si z jednego piksela nie daje»adnej mo»liwo±ci analizy, dlatego te» ilo± poziomów okre±lana jest wcze±niej i zale»y od zastosowania konstrukcji piramidalnej. Date: Luty 17, 2010. 1

2 MGR IN. G. SARWAS Jak wida na rysunku 1 na samym dole piramidy znajduje si obraz oryginalny o najwi kszej rozdzielczo±ci. Obraz ten zawiera elementy zarówno o niskiej, jak i o wysokiej cz stotliwo±ci. Wyra¹nie widoczne s tekstury, wszelkie detale oraz szum. Podczas tworzenia kolejnych poziomów piramidy, oprócz redukcji liczby pikseli, cz sto stosuje si tak»e rozmaite ltry. W wyniku przeksztaªce«piramidalnych usuwa si informacje o szczegóªach obrazu. Ka»dy nast pny poziom piramidy b dzie wi c zawieraª elementy bardziej ogólne, znajduj ce si w pa±mie niskich cz stotliwo±ci. B d to jednorodne, rozmazane obszary. 2.1. Rodzaje piramidy obrazów. Poszczególne piramidy ró»ni mi dzy sob sposób otrzymywania kolejnego poziomu. Ze wzgl du na rodzaj przeksztaªcenia, daj cy obraz o ni»szej rozdzielczo±ci, mo»na wyró»ni piramidy liniowe i nieliniowe. Najcz ±ciej stosowanymi piramidami niefalkowymi s : (1) Liniowe: (a) Piramida u±redniaj ca (b) Piramida Gaussa (2) Nieliniowe: (a) Piramida oparta na metodzie najbli»szego s siada (ang. nearest neighbour) (b) Piramida medianowa (c) Piramida morfologiczna Rysunek 2. Schemat dekompozycji i rekonstrukcji piramidalnej 2.2. Dekompozycja piramidalna obrazu. Dowoln dekompozycj piramidaln obrazu f mo»na opisa za pomoc algorytmu [1]: (1) Niech g k = f dla k = 0. (2) Poddanie obrazu g k P rzeksztaªceniu P iramidalnemu w celu uzyskania nast pnego poziomu piramidy g k+1 : g k+1 = REDUKCJA(g k ) (3) Interpolacja obraz g k+1 w celu powrotu do rozmiaru obrazu z poziomu ni»szego: g k = INT ERP OLACJA(g k+1 ) (4) Wyliczenie macierzy wspóªczynników, zdeniowanej jako: ε k = g k g k

PIRAMIDA OBRAZÓW 3 (5) Niech k = k + 1. Je±li k < S, gdzie S - ilo± poziomów piramidy, id¹ do kroku 2. Macierz wspóªczynników jest ró»nic pomi dzy obrazem z ni»szego poziomu piramidy, a obrazem z poziomu wy»szego, zinterpolowanym do rozmiarów obrazu wej±ciowego. Macierz ta nie mo»e by jednak nazwana obrazem, poniewa» obrazem nazywamy macierz dwuwymiarow o wspóªczynnikach wi kszych b d¹ równych zero. W przypadku dekompozycji piramidalnej nie ma mo»liwo±ci okre±lenia, czy macierz wspóªczynników b dzie obrazem. Wi kszo± przeksztaªce«piramidalnych nie jest bowiem antyekstensywna. Sposobem na otrzymanie obrazu ró»nicowego z macierzy wspóªczynników jest policzenia jej warto±ci bezwzgl dnej O ró»nicowy = ε k 1. Obraz taki znakomicie przedstawia wszystkie elementy, które zostaªy usuni te z obrazu w procesie powstawania piramidy. Ró»nice te nie wynikaj jednak tylko z transformaty piramidalnej ale s tak»e zale»ne od rodzaju interpolacji obrazu, która dopasowuj cej jego rozmiar do wykonania operacji odejmowania. Obraz taki pozwala znale¹ sposoby zastosowa«ró»nych przeksztaªce«piramidalnych. Nale»y jednak pami ta,»e wykonanie rekonstrukcji przy pomocy obrazu ró»nicowego mo»e doprowadzi do powstania artefaktów. 2.3. Rekonstrukcja obrazu. Jak wida na rysunku 2 wystarczaj c wiedz do rekonstrukcji obrazu g S, znajduj cego si na S-owym poziomie piramidy, do obrazu oryginalnego, jest dany obraz oraz macierze wspóªczynników ε k, gdzie k {0,..., S 1}. Rekonstrukcj obrazu mo»na przedstawi za pomoc algorytmu [1]: (1) Niech g k = g S, dla k = S (2) Interpolacja obrazu z poziomu g k do wielko±ci obrazu na poziomie k 1 : g k 1 = INT ERP OLACJA(g k ) (3) Wyliczenie obrazu na poziomie piramidy k 1 : g k 1 = g k 1 + ε k 1 (4) Niech k = k 1. Je±li k > 0 id¹ do kroku 2. Aby mo»liwy byª powrót z dowolnego poziomu piramidy, do obrazu oryginalnego nale»y w procesie restauracji u»y takiego samego algorytmu interpolacji, jak ten który zostaª u»yty w procesie dekompozycji. 2.4. Zmodykowany algorytm dekompozycji. Inn metod znalezienia obrazu ró»nicowego jest niewielka modykacja algorytmu dekompozycji i podziaª przeksztaªcenia piramidalnego na dwie operacje. Pierwasz operacj jest przeltrowanie obrazu ltrem zale»nym od rodzaju piramidy. W wyniku otrzymuje si obraz b d cy obrazem przeltrowanym lecz o rozmiarze równym rozmiarowi obrazu wej±ciowego. Nast pnie posiadaj c dwa obrazy tych samych rozmiarów mo»na dokona odejmowania otrzymuj c macierz wspóªczynników. Przej±cie do nast pnego poziomu piramidy wi»e si z u»yciem piramidy opartej na metodzie najbli»szego s siada, czyli wybraniu co drugiego piksela w wierszu i kolumnie. W przypadku zmodykowanego algorytmu dekompozycji, macierz wspóªczynników jest obrazem ró»nicowym pod warunkiem,»e ltr u»yty w tym procesie byª antyekstensywny. Filtrem takim jest ltr otwarcia u»ywany w piramidzie morfologicznej. Podstawow wad zastosowania zmodykowanego algorytmu dekompozycji jest niedokªadno± rekonstrukcji, wynikaj ca z faktu, i» macierz wspóªczynników nie uwzgl dnia bª du wprowadzonego poprzez interpolacj obrazu.

4 MGR IN. G. SARWAS 2.5. Algorytm odszumiania. Dziaªanie algorytmu odszumiaj cego opiera si o podwójne progowanie macierzy wspóªczynników. Poprzez odpowiednie dobranie operacji REDU KCJI i IN T ERP OLACJI, w procesie dekompozycji piramidalnej, otrzymuje si macierze wspóªczynników zawieraj ce informacje o detalach obrazu oraz szum, który jest tak»e skªadnikiem wysokocz stotliwo±ciowym. Zaszumione piksele obrazu ró»nicowego odznaczaj si wysok luminancj. Poprzez u»ycie mi kkiego progowania mo»na z macierzy wspóªczynników wyeliminowa informacj o szumie, dzi ki czemu w procesie rekonstrukcji obrazu zostan przywrócone jego detale. 2.5.1. Algorytm progowania macierzy wspóªczynników. p ε k (i, j) p ε k (i, j) = p ε k (i, j) p ε k (i, j) w innym przypadku, gdzie p-próg W przypadku odszumiania obrazu wystarczy wykona dekompozycj piramidaln o wysoko±ci 3. Wy»sze poziomy nie zawieraj informacji o szumie. Dziaªanie algorytmu mo»na poprawi poprzez zró»nicowane progowanie. Im macierz wspóªczynników jest na wy»szym poziomie tym próg mo»e by wi kszy. 2.6. Filtr piramidalny. Bardzo dobre wªasno±ci ltrowania obrazu posiada ltr w dekompozycji którego zostaªa zastosowana piramida medianowa i interpolacja biliniowa. 2.6.1. Algorytm dekompozycji z zastosowaniem piramidy medianowej. (1) Niech g k = f, gdzie k = 0, f - obraz wej±ciowy. (2) Wyliczenie nast pnego poziomu: g k+1 (i, j) = med(g k (2i + m, 2j + n), s), gdzie 0 < i C k+1, 0 < j R k+1, a funkcja med(f(i, j), s) zdeniowana jest jako mediana otoczenia piksela o wspóªrz dnych i, j z j drem o wymiarach (2s + 1) (2s + 1) (3) g k = INT ERP OLACJA(g k+1 ) (4) Wyliczenie macierzy wspóªczynników: ε k = g k g k (5) k = k + 1. Je±li k < S, gdzie S - ilo± poziomów piramidy, to id¹ do kroku 2. 2.6.2. Zmodykowany algorytm dekompozycji. Algorytm ten opiera si o ltr medianowy i piramid opart na metodzie najbli»szego s siada. Na ka»dym poziomie piramidy nale»y napierw wykona ltracj obrazu za pomoc ltru medianowego. Nast pnie na przeltrowanym obrazie wykonuje si opracj REDU KCJI za pomoc algorytmu najbli»szego s siada: (1) Niech g k = f, gdzie k = 0, f - obraz wej±ciowy. (2) Filtracja obrazu g k na k-tym poziomie piramidy (3) Wyliczenie nast pnego poziomu: g k = med(g k ) g k+1 = dec(g k), gdzie dec jest operacj polegaj c na zast pieniu wszystkich czwórek pikseli, jednym z nich. (4) g k = INT ERP OLACJA(g k+1 ) (5) Wyliczenie macierzy wspóªczynników: ε k = g k g k

PIRAMIDA OBRAZÓW 5 (6) k = k + 1. Je±li k < S, gdzie S - ilo± poziomów piramidy, to id¹ do kroku 2. 2.6.3. Interpolacja dwuliniowa. Interpolacja dwuliniowa jest podstawow, liniow metod interpolacji obrazów. Nowy piksel wyliczany jest na podstawie czterech s siaduj cych ze sob pikseli [2]. Rysunek 3. Siatka interpolacji dwuliniowej Aby wyliczy warto± piksela f(p ) w punkcie P = (x, y), najpierw trzeba wykona interpolacj wzdªu» osi x, w efekcie której otrzymuje si warto±ci obrazu w punktach R 1 i R 2. Warto± tych punktów wylicza si ze wzoru: (1) f(r 1 ) x 2 x f(q 11 ) + x x 1 f(q 21 ), gdzie R 1 = (x, y 1 ), (2) f(r 2 ) x 2 x f(q 12 ) + x x 1 f(q 22 ), gdzie R 2 = (x, y 2 ). Nast pnie dokonuje si interpolacji wzdªu» osi y: (3) f(p ) y 2 y y 2 y 1 f(r 1 ) + y y 1 y 2 y 1 f(r 2 ). (4) Ostatecznie podstawiaj c wzory na f(r 1 ) i f(r 2 ) otrzymujemy: f(q 11) f(x, y) (x (x 2 x 1)(y 2 y 1) 2 x)(y 2 y) f(q + 21) (x (x x 2 x 1)(y 2 y 1) 1)(y 2 y) f(q + 12) (x (x 2 x 1)(y 2 y 1) 2 x)(y y 1 ) f(q + 22) (x (x x 2 x 1)(y 2 y 1) 1)(y y 1 ). Interpolacja dwuliniowa jest najmniej zªo»on obliczeniowo interpolacj. U±redniaj c piksele s siednie powoduje ona rozmycie obrazu. Interpolacji obrazu zawieraj cego szum o rozkªadzie Gaussa spowoduje jego usuni cie. 2.7. Opis algorytmu. (1) Wykonanie piramidy medianowej z interpolacj dwuliniow (3 poziomy) (2) Wykonanie progowania mecierzy wspóªczynników (3) Rekonstrukcja obrazu

6 MGR IN. G. SARWAS 3. wiczenie laboratoryjne Celem wiczenia jest napisanie algorytmu dekompozycji i rekonstrukcji piramidalnej w oparciu o piramid medianow i interpolacj dwuliniow. Nast pn cz ±ci wiczenia jest zastosowanie algorytmu ltracji piramidalnej do usuwania szumu impulsowego oraz szumu o rozkªadzie Gaussa. Wyniki dziaªania ltru nale»y porówna z wynikami otrzymanymi przy zastosowaniu ltra Gaussa oraz medianowego. 3.1. Plan wiczenia. (1) Napisanie algorytmu interpolacji biliniowej. (2) Napisanie algorytmu REDU KCJI w oparciu o metod najbli»szego s - siada. (3) Stworzenie algorytmu dekompozycji piramidalnej opartej o piramid medianow i interpolacj dwuliniow. (4) Stworzenie algorytmu rekonstrukcji piramidalnej. (5) Wy±wietlenie obrazów ró»nicowych. (6) Wykonanie algorytmu progowania macierzy wspóªczynników. (7) Przetestowanie dziaªania algorytmu odszumiaj cego w przypadku szumu impulsowego oraz o rozkªadzie Gaussa dla ró»nych progów. (8) Porównanie dziaªania ltru piramidalnego z ltrem medianowym i u±redniaj cym. (9) Sprawozdanie z wiczenia (Do wykonania w domu). Literatura [1] J.-L. Starck, F. Murtagh, A. Bijaoui: Image Processing and Data Analysis: The Multiscale Approach, Cambridge University Press, (1998). [2] M. Jiang from School of Mathematical Sciences: Digital Image Processing, Peking University, (2000-2006). [3] M. Kraus, M. Strengert: Pyramid Filters Based On Bilinear Interpolation. [4] J.M. Ogden, E.H. Adelson, J R. Bergen, P.J. Burt Pyramid-based computer graphics, RCA Engineer, (Nov 1985). [5] K.G. Derpanis: The Gaussian Pyramid, Version 1.0, (5 Feb 2005). [6] G. Sarwas: Zastosowania piramidy niefalkowej w przetwarzaniu obrazów, Praca Magisterska broniona w Zakªadzie Sterowania PW, (Sep 2007). E-mail address, G. Sarwas: sarwasg@isep.pw.edu.pl URL: http://www.isep.pw.edu.pl/~sarwasg