Ćwiczenie N 14 KAWITACJA

Podobne dokumenty
Ćwiczenie N 13 ROZKŁAD CIŚNIENIA WZDŁUś ZWĘśKI VENTURIEGO

ĆWICZENIE NR 7 SKALOWANIE ZWĘśKI

Wyznaczanie profilu prędkości płynu w rurociągu o przekroju kołowym

LABORATORIUM INŻYNIERII CHEMICZNEJ, PROCESOWEJ I BIOPROCESOWEJ. Ćwiczenie nr 7

Straty energii podczas przepływu wody przez rurociąg

SZEREGOWY SYSTEM HYDRAULICZNY

PRZEPŁYW CIECZY W KORYCIE VENTURIEGO

J. Szantyr Wykład nr 26 Przepływy w przewodach zamkniętych II

INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 4 OKREŚLENIE WSPÓŁCZYNNIKA STRAT LOEKALNYCH

MECHANIKA PŁYNÓW LABORATORIUM

Zastosowania Równania Bernoullego - zadania

MECHANIKA PŁYNÓW Płyn

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW

PROFIL PRĘDKOŚCI W RURZE PROSTOLINIOWEJ

Wojskowa Akademia Techniczna Katedra Pojazdów Mechanicznych i Transportu

WYZNACZANIE KRYTYCZNEGO STĘŻENIA MICELIZACJI PRZEZ POMIAR NAPIĘCIA POWIERZCHNIO- WEGO METODĄ MAKSYMALNEGO CIŚNIENIA BANIEK

WYZNACZENIE WSPÓŁCZYNNIKA OPORU LINIOWEGO PRZEPŁYWU LAMINARNEGO

Mechanika płynów Fluid mechanics. Inżynieria Środowiska I stopień (I stopień / II stopień) ogólnoakademicki (ogólno akademicki / praktyczny)

Ćwiczenie 6. Pomiary wielkości elektrycznych za pomocą oscyloskopu

Laboratorium. Hydrostatyczne Układy Napędowe

instrukcja do ćwiczenia 3.4 Wyznaczanie metodą tensometrii oporowej modułu Younga i liczby Poissona

J. Szantyr Wykład 27bis Podstawy jednowymiarowej teorii wirnikowych maszyn przepływowych

(równanie Bernoulliego) (15.29)

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW

ĆWICZENIE I POMIAR STRUMIENIA OBJĘTOŚCI POWIETRZA. OPORY PRZEPŁYWU PRZEWODÓW WENTYLACYJNYCH

Rys.1. Zwężki znormalizowane: a) kryza, b) dysza, c) dysza Venturiego [2].

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW

WYKŁAD 8B PRZEPŁYWY CIECZY LEPKIEJ W RUROCIĄGACH

RÓWNANIE MOMENTÓW PĘDU STRUMIENIA

OGRZEWNICTWO. 5.Zagadnienia hydrauliczne w instalacjach ogrzewania wodnego. Spadek ciśnienia w prostoosiowych odcinkach rur (5.1)

8. Hydrostatyka i hydrodynamika

WPŁYW POWŁOKI POWIERZCHNI WEWNĘTRZNEJ RUR PRZEWODOWYCH NA EKSPLOATACJĘ RUROCIĄGU. Przygotował: Dr inż. Marian Mikoś

Gęstość i ciśnienie. Gęstość płynu jest równa. Gęstość jest wielkością skalarną; jej jednostką w układzie SI jest [kg/m 3 ]

prędkości przy przepływie przez kanał

SPRĘŻ WENTYLATORA stosunek ciśnienia statycznego bezwzględnego w płaszczyźnie

Pomiar stopnia suchości pary wodnej

(1.1) (1.2) (1.3) (1.4) (1.5) (1.6) Przy opisie zjawisk złożonych wartości wszystkich stałych podobieństwa nie mogą być przyjmowane dowolnie.

Pompy i układy pompowe

WYKŁAD 10 METODY POMIARU PRĘDKOŚCI, STRUMIENIA OBJĘTOŚCI I STRUMIENIA MASY W PŁYNACH

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW

PROCEDURA DOBORU POMP DLA PRZEMYSŁU CUKROWNICZEGO

Mechanika płynów : laboratorium / Jerzy Sawicki. Bydgoszcz, Spis treści. Wykaz waŝniejszych oznaczeń 8 Przedmowa

Mechanika Płynów Fluid Mechanics

Zadanie 1. Zadanie 2.

POMIAR MOCY BIERNEJ W OBWODACH TRÓJFAZOWYCH

KLASYFIKACJA MATERIAŁÓW SYPKICH W ZŁOŻU FLUIDALNYM

Nieustalony wypływ cieczy ze zbiornika przewodami o różnej średnicy i długości

Destylacja z parą wodną

INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 7 BADANIE POMPY II

POLITECHNIKA CZĘSTOCHOWSKA. Poszukiwanie optymalnej średnicy rurociągu oraz grubości izolacji

Ćw. M 12 Pomiar współczynnika lepkości cieczy metodą Stokesa i za pomocą wiskozymetru Ostwalda.

POLITECHNIKA OPOLSKA

Mechanika Płynów. Wzornictwo Przemysłowe I stopień ogólnoakademicki studia stacjonarne wszystkie Katedra Mechaniki Dr hab. inż.

Pomiar pompy wirowej

POMIAR STRUMIENIA PŁYNU ZA POMOCĄ ZWĘŻEK.

LABORATORIUM TEORII STEROWANIA. Ćwiczenie 6 RD Badanie układu dwupołożeniowej regulacji temperatury

Metodyka obliczenia natężenia przepływu za pomocą anemometru skrzydełkowego.

J. Szantyr Wykład nr 27 Przepływy w kanałach otwartych I

Księga Jakości Laboratorium

Zasada działania maszyny przepływowej.

Wykład 9. Stateczność prętów. Wyboczenie sprężyste

Opory przepływu powietrza w instalacji wentylacyjnej

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 13: Współczynnik lepkości

OKREŚLENIE MAKSYMALNEJ WYSOKOŚCI SSANIA POMPY,

Aerodynamika i mechanika lotu

dn dt C= d ( pv ) = d dt dt (nrt )= kt Przepływ gazu Pompowanie przez przewód o przewodności G zbiornik przewód pompa C A , p 1 , S , p 2 , S E C B

Modelowanie rozwoju pożaru w pomieszczeniach zamkniętych. Cz. II. Model spalania.

INSTYTUT KONSTRUKCJI MASZYN POMIAR WSPÓŁCZYNNIKA POCHŁANIANIA DŹWIĘKU METODĄ FAL STOJĄCYCH

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW. Ćwiczenie N 2 RÓWNOWAGA WZGLĘDNA W NACZYNIU WIRUJĄCYM WOKÓŁ OSI PIONOWEJ

WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA Wydział Mechaniczny Katedra Pojazdów Mechanicznych i Transportu LABORATORIUM TERMODYNAMIKI TECHNICZNEJ

Parametry pracy pompy i zjawisko kawitacji

Seminarium AUTOMATYKA CHŁODNICZA I KLIMATYZACYJNA

SYSTEM DO POMIARU STRUMIENIA OBJĘTOŚCI WODY ZA POMOCĄ ZWĘŻKI

AUTOMATYCZNY REGULATOR I STABILIZATOR CIŚNIENIA RÓśNICOWEGO (DPCV) Cim 767

Pomiar natężenia przepływu płynów ściśliwych metodą zwężki pomiarowej

WYKŁAD 11 POMPY I UKŁADY POMPOWE

OPTYMALIZACJA DWUKRYTERIALNA PROCESU CZYSZCZENIA ZIARNA NA SICIE DASZKOWYM

POLITECHNIKA ŁÓDZKA ZAKŁADZIE BIOFIZYKI Ćwiczenie 7 KALORYMETRIA

PRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE

LABORATORIUM Z FIZYKI TECHNICZNEJ Ć W I C Z E N I E N R 7 WYZNACZANIE SPRAWNOŚCI POMPY CIEPŁA

STRATY ENERGII. (1) 1. Wprowadzenie.

Podstawowe narzędzia do pomiaru prędkości przepływu metodami ciśnieniowymi

Badania modelowe przelewu mierniczego

Hydrostatyczne Układy Napędowe Laboratorium

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW

Przewód wydatkujący po drodze

. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest porównanie na drodze obserwacji wizualnej przepływu laminarnego i turbulentnego, oraz wyznaczenie krytycznej licz

PIĘTRZENIE WIATROWE W UJŚCIU RZEKI W WARUNKACH SILNYCH WIATRÓW WIND SWELLING IN RIVER MOUTH DUE TO STRONG WINDS

Urządzenia nastawcze

INSTYTUT INŻYNIERII ŚRODOWISKA ZAKŁAD GEOINŻYNIERII I REKULTYWACJI ĆWICZENIE NR 2

Wykonanie ćwiczenia 3. NAPIĘCIE POWIERZCHNIOWE POMIAR NAPIĘCIA POWIERZCHNIOWEGO CIECZY METODĄ STALAGMOMETRYCZNĄ

Statyka płynów - zadania

W zaleŝności od charakteru i ilości cząstek wyróŝniamy: a. opadanie cząstek ziarnistych, b. opadanie cząstek kłaczkowatych.

Ocena struktury geometrycznej powierzchni

Ćwiczenie 3: Wyznaczanie gęstości pozornej i porowatości złoża, przepływ gazu przez złoże suche, opory przepływu.

BADANIE WYPŁYWU CIECZY ZE ZBIORNIKA

W NACZYNIU WIRUJĄCYM WOKÓŁ OSI PIONOWEJ

HYDROGEOLOGIA I UJĘCIA WODY. inż. Katarzyna Wartalska

J. Szantyr - Wykład 3: wirniki i uklady kierownic maszyn wirnikowych. Viktor Kaplan

Transkrypt:

LABORATORIUM MECHANIKI PŁYNÓW Ćiczenie N 1 KAWITACJA

1. Cel ćiczenia ośiadczalne yznaczenie ciśnienia i strumienia objętości kaitacji oraz charakterystyki przepłyu zęŝki, której postaje kaitacja.. Podstay teoretyczne: Analizując rónanie Bernoulliego, nietrudno zauaŝyć, Ŝe zrost prędkości strugi pooduje spadek ciśnienia. W ustalonej temperaturze ciecz rze przy określonym ciśnieniu p zanym ciśnieniem paroania. W miejscach, gdzie ciśnienie osiągnie artość mniejszą od p pojaiają się pęcherzyki par cieczy. Znikają one gałtonie po przejściu obszar yŝszego ciśnienia i poodują mikrouderzenia cieczy o ścianę. Zjaisko to nazya się kaitacją, a pooduje niszczenie materiału rury (tz. korozja kaitacyjna) na skutek ielkiej częstości uderzeń i duŝej ich energii jednostkoej. Objaia się ono rónieŝ intensynym charakterystycznym dźiękiem. Ocenę moŝliości postania kaitacji poziomej rurze z przeęŝeniem umoŝliia rónanie Bernoulliego, uzupełnione członem reprezentującym straty energetyczne zdłuŝ strugi cieczy lepkiej. Rónanie to, dla przekroju 1 i (rys. 1) i poziomu porónaczego na ysokości przeęŝenia, jest następujące p ρg υ α g pb = ρg υ h α g h s 1 (1) gdzie: p, p b ciśnienie odpoiednio przeęŝeniu i przekroju, υ, υ prędkość przeęŝeniu i przekroju, α, α spółczynnik Coriolisa uzględniający pły rozkładu prędkości na artość energii kinetycznej przeęŝeniu i przekroju, h s 1 ysokość strat energetycznych na odcinku 1-, które składają się e strat linioych i miejscoych. Straty energetyczne moŝna przedstaić jako s λl υ υ h1 = ζ () g g gdzie: λ - spółczynnik oporu linioego rury o średnicy i długości l, ζ - suma spółczynnikó oporó miejscoych na odcinku 1-. Wśród oporó miejscoych znajduje się zaór regulacyjny R x, którego spółczynnik oporu ζ x jest zmienny (nastaialny), natomiast suma pozostałych spółczynnikó oporu ynosi ζ. Wóczas Rónanie ciągłości przepłyu jest następujące ζ = ζ x ζ (3)

q πd π = υ = υ () gdzie q strumień objętości, d średnica przeęŝenia. Po uporządkoaniu rónania (1) i uzględnieniu zoró () () moŝńa obliczyć ysokość ciśnienia przeęŝeniu p ρ g pb = ρ g h * * * ( R R ) q R q X d (5) gdzie stałe R * * *, RX, Rd, zane opornościami hydraulicznymi, są następujące: R λ * l 8 = α ζ * 8 R X α gπ = (6) g π * 8 R d = α g π d Kaitacja ystąpi tylko tedy, gdy * * * R R R < 0 (7) X d tzn. gdy ze zrostem q maleje p, osiągając przy penym q =q _cr artość p=p. Natomiast dla * * * R R R 0 (8) X d Kaitacja ogóle nie ystąpi, gdyŝ ciśnienie p przeęŝeniu nie maleje ze zrostem strumienia przepłyu q. Nie kaŝde zatem przeęŝenie rury moŝe spoodoać kaitację. Mianoicie z (7) po uzględnieniu (3) i (6) ynika, Ŝe kaitacja moŝe ystąpić, gdy d < α λl ζ ζ (9) Natomiast jeśli kaitacja przeęŝeniu ystępuje, to moŝna ją zlikidoać, umieszczając za przeęŝeniem opór hydrauliczny taki, Ŝe spełniony będzie arunek (8), tzn.

ζ X α d α λl ζ (10) NaleŜy przy tym pamiętać, Ŝe ziększenie oporności hydraulicznej zazyczaj odbya się przez umieszczenie rurociągu zaoró regulacyjnych (oporność zmienna) lub kryz dłaiących (oporność stała). Elementy takie zęŝają strugę i mogą takŝe yołać kaitacje. latego poinny one być odpoiednio dobrane i umieszczone. Ze zoru (5) ynika, Ŝe ciśnienie p przeęŝeniu, przy ustalonym spółczynniku ζ x zaleŝy tylko od strumienia przepłyu q. Zadając róŝne artości ζ xi moŝna dośiadczalnie yznaczyć rodzinę krzyych (charakterystyk) p / ρg = f i ( q ) praz punkty (q _cri, p r ) oznaczające zaobseroany początek kaitacji. Krzye p / ρg = f i ( q ) leŝą pod prostą p / ρ g = pb / ρg h. Znalezione dośiadczalnie artości p r ciśnienia kaitacji róŝnią się od artości ziętych z tablic łasności fizycznych cieczy. Mierzone ciśnienie p r jest iększe od ciśnienia p z tablic, bo pomiaroi podlega ciśnienie mieszaniny gazó (prao altona), składających się z par cieczy i gazó, które zykle są rozpuszczalne cieczach. W tablicach podaane są artości p cieczy specjalnie odgazoanych. Kaitacja jest zjaiskiem bardzo złoŝonym i zaleŝy od parametró cieczy i ruchu, jakim ta ciecz się znajduje. Jak dotąd, nie udało się storzyć zartej teorii zjaiska kaitacji, uzględniającej szystkie łasności cieczy. Przeanalizoano jedynie uproszczone przypadki, które dają pogląd na przebieg tego zjaiska i pły podstaoych czynnikó (ciśnienia, temperatury, prędkości). W technice kaitacja zmniejsza spraność maszyn i urządzeń, poodując erozje kaitacyjną, medycynie ujemnie działa na mięsień sercoy i układ krąŝenia, biologii pooduje rozkład czeronych ciałek kri i bakterii. Zjaisko to jest niekiedy ykorzystyane niektórych procesach technologicznych, np. mieszania i odgazoania. 3. Stanoisko pomiaroe Schemat stanoiska przedstaiono na rys. 1. Rys.1. Schemat stanoiska pomiaroego

. Przebieg i program ćiczenia: Spradzić czy zaór regulacyjny jest zamknięty. Włączyć pompę i poolnym, płynnym ruchem otierać zaór regulacyjnym aŝ do uzyskania na rotametrze przepłyu 300. Odczytać ysokość słupa cieczy manometrycznej manometrze rtęcioym oraz temperaturę cieczy. Następne pomiary ykonać dla strumieni objętości: 350, 00, 50, 500, 550, 600, 650, 700, 750, 780, 800, 80, 80, 860, 880, 900, 90, 90, 960, 980, 1000. Zadanie polega na ykonaniu pomiaró potrzebnych do dośiadczalnego yznaczenia zaleŝności ciśnienia p / ρg od strumienia objętości ody q. Pomiary naleŝy q, q zadając kilka artości ζ xi przy czym naleŝy określić przeproadzić dla ( ) 0 _ max artość q _cri. Wyniki pomiaró posłuŝą do ykreślenia rodziny krzyych p / ρ g = fi ( q ) i = ( 1,..., n) i określenia przedziałó ( 0,q _ cri ) olnych od kaitacji. Po odczytaniu artości p ciśnienia paroania, dla zmierzonej temperatury cieczy, moŝna znaleźć przedziały ( 0, q _ crthi ) i = ( 1,..., n) teoretycznie olne od kaitacji. 5. Przykładoe obliczenia Tabela pomiaroa Wielkość q v z t Jednostka L.p. 1 Wzory do obliczenia ciśnienia panującego przeęŝeniu: p = p ρ gh ρ gh ρ gz b Hg p = 10000 999,1 9,81 0,77 13600 9,81 0,07 999,1 9,81 0,3 = 100787Pa p = p ρ gh ρ gh ρ gz b Hg p = 10000 999,1 9,81 0,77 13600 9,81 0,07 999,1 9,81 0, = 989Pa

Wykres