Zadanie 2. Obliczyć rangę dowolnego elementu zbioru uporządkowanego N 0 N 0, gdy porządek jest zdefiniowany następująco: (a, b) (c, d) (a c b d)



Podobne dokumenty
Matematyka dyskretna. 1. Relacje

Relacje. opracował Maciej Grzesiak. 17 października 2011

Korzystając z własności metryki łatwo wykazać, że dla dowolnych x, y, z X zachodzi

ZALICZENIE WYKŁADU: 30.I.2019

Indukcja. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak

1 Działania na zbiorach

Matematyka dyskretna

KURS MATEMATYKA DYSKRETNA

2 Rodziny zbiorów. 2.1 Algebry i σ - algebry zbiorów. M. Beśka, Wstęp do teorii miary, rozdz. 2 11

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /15

Teoria miary i całki

Matematyka dyskretna

Zasada indukcji matematycznej

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ BAZY PRZESTRZENI WEKTOROWYCH

1. Wykład NWD, NWW i algorytm Euklidesa.

1 Określenie pierścienia

Algebrą nazywamy strukturę A = (A, {F i : i I }), gdzie A jest zbiorem zwanym uniwersum algebry, zaś F i : A F i

Rozdział 6. Ciągłość. 6.1 Granica funkcji

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /10

Rozdział 4. Ciągi nieskończone. 4.1 Ciągi nieskończone

Matematyka Dyskretna Zestaw 2

Wykład 4. Określimy teraz pewną ważną klasę pierścieni.

LX Olimpiada Matematyczna

Algebra abstrakcyjna

1. R jest grupą abelową względem działania + (tzn. działanie jest łączne, przemienne, istnieje element neutralny oraz element odwrotny)

Matematyka dyskretna. Wykład 5: Funkcje multiplikatywne. Gniewomir Sarbicki

Temperatura w atmosferze (czy innym ośrodku) jako funkcja dł. i szer. geogr. oraz wysokości.

Algebra liniowa z geometrią. wykład I

(4) x (y z) = (x y) (x z), x (y z) = (x y) (x z), (3) x (x y) = x, x (x y) = x, (2) x 0 = x, x 1 = x

Egzamin z logiki i teorii mnogości, rozwiązania zadań

Indukcja matematyczna, zasada minimum i maksimum. 17 lutego 2017

I. Podstawowe pojęcia i oznaczenia logiczne i mnogościowe. Elementy teorii liczb rzeczywistych.

Zbiory, relacje i funkcje

Podstawowe struktury algebraiczne

Część wspólna (przekrój) A B składa się z wszystkich elementów, które należą jednocześnie do zbioru A i do zbioru B:

Przykładami ciągów, które Czytelnik dobrze zna (a jeśli nie, to niniejszym poznaje), jest ciąg arytmetyczny:

Skończone rozszerzenia ciał

Ciała i wielomiany 1. przez 1, i nazywamy jedynką, zaś element odwrotny do a 0 względem działania oznaczamy przez a 1, i nazywamy odwrotnością a);

Wykład 3. Miara zewnętrzna. Definicja 3.1 (miary zewnętrznej) Funkcję µ przyporządkowującą każdemu podzbiorowi

IMIĘ NAZWISKO... grupa C... sala Egzamin ELiTM I

KONGRUENCJE. 1. a a (mod m) a b (mod m) b a (mod m) a b (mod m) b c (mod m) a c (mod m) Zatem relacja kongruencji jest relacją równoważności.

Dlaczego nie wystarczają liczby wymierne

Wyk lad 9 Podpierścienie, elementy odwracalne, dzielniki zera

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /10

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /14

Twierdzenie Li-Yorke a Twierdzenie Szarkowskiego

Uzupełnienia dotyczące zbiorów uporządkowanych (3 lutego 2011).

Wyk lad 12. (ii) najstarszy wspó lczynnik wielomianu f jest elementem odwracalnym w P. Dowód. Niech st(f) = n i niech a bedzie

domykanie relacji, relacja równoważności, rozkłady zbiorów

LXIX Olimpiada Matematyczna Rozwiązania zadań konkursowych zawodów stopnia trzeciego 18 kwietnia 2018 r. (pierwszy dzień zawodów)

Zdzisław Dzedzej. Politechnika Gdańska. Gdańsk, 2013

Chcąc wyróżnić jedno z działań, piszemy np. (, ) i mówimy, że działanie wprowadza w STRUKTURĘ ALGEBRAICZNĄ lub, że (, ) jest SYSTEMEM ALGEBRAICZNYM.

F t+ := s>t. F s = F t.

Wykład 1. Na początku zajmować się będziemy zbiorem liczb całkowitych

. : a 1,..., a n F. . a n Wówczas (F n, F, +, ) jest przestrzenią liniową, gdzie + oraz są działaniami zdefiniowanymi wzorami:

Metalogika (1) Jerzy Pogonowski. Uniwersytet Opolski. Zakład Logiki Stosowanej UAM

LOGIKA I TEORIA ZBIORÓW

5. Algebra działania, grupy, grupy permutacji, pierścienie, ciała, pierścień wielomianów.

Przykładowe zadania z teorii liczb

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /15

ALGEBRA Z GEOMETRIĄ CIAŁO FUNKCJI WYMIERNYCH

Indukcja matematyczna. Zasada minimum. Zastosowania.

Rodzinę spełniającą trzeci warunek tylko dla sumy skończonej nazywamy ciałem (algebrą) w zbiorze X.

Podstawowe pojęcia teorii podzielności.

Problemy Decyzyjne dla Systemów Nieskończonych

9 Przekształcenia liniowe

Teoria ciała stałego Cz. I

Wyk lad 14 Cia la i ich w lasności

WYŻSZA SZKOŁA INFORMATYKI STOSOWANEJ I ZARZĄDZANIA

Teoria miary. Matematyka, rok II. Wykład 1

LV Olimpiada Matematyczna

B jest liniowo niezależny V = lin (B) 1. Układ pusty jest bazą przestrzeni trywialnej {θ}. a i v i = i I. b i v i, (a i b i ) v i = θ.

W. Guzicki Zadanie IV z Informatora Maturalnego poziom rozszerzony 1

Działania Definicja: Działaniem wewnętrznym w niepustym zbiorze G nazywamy funkcję działającą ze zbioru GxG w zbiór G.

1 Zbiory. 1.1 Kiedy {a} = {b, c}? (tzn. podać warunki na a, b i c) 1.2 Udowodnić, że A {A} A =.

Uwaga 1.2. Niech (G, ) będzie grupą, H 1, H 2 < G. Następujące warunki są równoważne:

Wyk lad 5 Grupa ilorazowa, iloczyn prosty, homomorfizm

MNRP r. 1 Aksjomatyczna definicja prawdopodobieństwa (wykład) Grzegorz Kowalczyk

1. Określenie pierścienia

Grupy. Permutacje 1. (G2) istnieje element jednostkowy (lub neutralny), tzn. taki element e G, że dla dowolnego a G zachodzi.

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /10

Indukcja matematyczna

Zbiory. Specjalnym zbiorem jest zbiór pusty nie zawierajacy żadnych elementów. Oznaczamy go symbolem.

Kongruencje pierwsze kroki

Wykładowcy. Podstawy matematyki dla informatyków. Różne książki dla dociekliwych. Materiały. Books in English. Zaliczenie. Klasówka.

Podstawy logiki i teorii mnogości Informatyka, I rok. Semestr letni 2013/14. Tomasz Połacik

Wyk lad 2 Podgrupa grupy

= b i M i [x], gdy charf = p, to a i jest pierwiastkiem wielomianu x n i

Indukcja matematyczna. Matematyka dyskretna

O pewnych związkach teorii modeli z teorią reprezentacji

A i. i=1. i=1. i=1. i=1. W dalszej części skryptu będziemy mieli najczęściej do czynienia z miarami określonymi na rodzinach, które są σ - algebrami.

i=0 a ib k i, k {0,..., n+m}. Przypuśćmy, że wielomian

G. Plebanek, MIARA I CAŁKA Zadania do rozdziału 1 28

Weronika Siwek, Metryki i topologie 1. (ρ(x, y) = 0 x = y) (ρ(x, y) = ρ(y, x))

System BCD z κ. Adam Slaski na podstawie wykładów, notatek i uwag Pawła Urzyczyna. Semestr letni 2009/10

Łatwy dowód poniższej własności pozostawiamy czytelnikowi.

Relacje binarne. Def. Relację ϱ w zbiorze X nazywamy. antysymetryczną, gdy x, y X (xϱy yϱx x = y) spójną, gdy x, y X (xϱy yϱx x = y)

Algebra konspekt wykladu 2009/10 1. du na dzialanie na zbioze G, jeśli dla dowolnych elementów x, y S, x y S. S jest zamkniety ze wzgle

Liczby pierwsze. Kacper Żurek, uczeń w Gimnazjum nr 1 im. Jana Pawła II w Giżycku.

Transkrypt:

Matemaryka dyskretna - zadania Zadanie 1. Opisać zbiór wszystkich elementów rangi k zbioru uporządkowanego X dla każdej liczby naturalnej k, gdy X jest rodziną podzbiorów zbioru skończonego Y. Elementem najmniejszym, a więc o randze 0, jest zbiór pusty - jako zawarty w każdym innym podzbiorze zbioru Y. Elementami o randze 1 będą wszystkie podzbiory jednoelementowe, elementami o randze 2 będą podzbiory dwuelementowe. Ogólnie elementami o randze k będą te podzbiory zbioru Y, których moc jest równa k. Zadanie 2. Obliczyć rangę dowolnego elementu zbioru uporządkowanego N 0 N 0, gdy porządek jest zdefiniowany następująco: (a, b) (c, d) (a c b d) Elementem o randze 0 będzie oczywiście element najmniejszy, czyli para (0, 0). Dalej, zgodnie z definicją porządku, elementami o randze 1 będą elementy (0, 1) i (1, 0). Elementami o randze 2 będą pary postaci (0, 2), (2, 0) oraz (1, 1). Ogólnie ranga dowolnej pary (a, b) N 0 N 0 jest równa: a + b. Zadanie 3 Pokazać, że zbiór elementów ustalonej rangi jest antyłańcuchem. Niech (X, ) będzie zbiorem uporządkowanym. Niech T X będzie zbiorem elementów o ustalonej randze k. Weźmy dwa dowolne elementy a i b tego zbioru. Gdyby a i b należały do jednego łańcucha, to byłoby a b lub b a, ale to znaczyłoby, że elementy a i b nie są tej samej rangi. Więc a i b są nieporównywalne. Wobec dowoloności wyboru elementów a i b wnioskujemy, że każde dwa elementy ze zbioru T są nieporównywalne, ale to oznacza, że zbiór T jest antyłańcuchem. Zadanie 4. Pokazać, że jeśli (L, <) jest kratą, to działania i są łączne, przemienne oraz a a = a i a a = a. Jeśli krata jest skończona, to istnieją elementy najmniejszy i największy i są one elementami neutralnymi względem działań w tej kracie. Działania i są przemienne, gdyż a b = sup{a, b} = sup{b, a} = b a oraz a b = inf{a, b} = inf{b, a} = b a. Działania i są łączne, gdyż a (b c) = sup{a, sup{b, c}} = sup{a, b, c} oraz a (b c) = inf{a, inf{b, c}} = inf{a, b, c}. Ponadto a a = sup{a, a} = a oraz a a = inf{a, a} = a. Zakładamy, że krata jest skończona, czyli L <. Niech L = {x 1,..., x n }. Elementem najmniejszym jest element 0 = x 1... x n, elementem największym - 1 = x 1... x n. Niech teraz x i L. Wówczas: 0 = x 1... x n x i x i x i x 1... x n x i x i = x i a więc x i x 1... x n = x i. Analogicznie dla działania : x i x 1... x n = 1 x i = x i x i x i (x 1... x n ) x i bo a b a. A więc x i (x 1... x n ) = x i.

Zadanie 5. Pokazać, że jeśli (L, <) jest kratą rozdzielną, to każdy element może mieć co najwyżej jedno uzupełnienie. Załóżmy, że krata jest skończona. Niech a L i niech elementy e, f będą uzupełnieniami elementu a, czyli: a e = 1, a e = 0, a f = 1, a f = 0. e = e 0 = e (a f) = (e a) (e f) = 1 (e f) = e f f = f 0 = f (a e) = (f a) (f e) = 1 (f e) = f e skąd wynika, że e = f. Zadanie 6. Pokazać, że krata (30) jest izomorficzna (jako zbiór uporządkowany) z kratą P (3). (30) = {1, 2, 3, 5, 6, 10, 15, 30} P (3) = {Ø, {1}, {2}, {3}, {1, 2}, {1, 3}, {2, 3}, {1, 2, 3}}. Aby pokazać izomorficzność obu zbiorów należy określić odpowiednią funkcję zachowującą porządki w obu zbiorach. Funkcję f: (30) P (3) definujemy następująco: f(1) = Ø, f(2) = {1}, f(3) = {2}, f(5) = {3}, f(6) = {1, 2} f(10) = {1, 3}, f(15) = {2, 3}, f(30) = {1, 2, 3} Zadanie 7. Wyznaczyć wartości funkcji Möbiusa zbioru (12) = {1, 2, 3, 4, 6, 12} µ(i, i) = 1, i {1, 2, 3, 4, 6, 12}, µ(1, 2) = µ(2, 2) = 1 µ(1, 3) = µ(3, 3) = 1, µ(2, 6) = µ(3, 6) = µ(6, 6) = 1 µ(1, 6) = (µ(2, 6) + µ(3, 6) + µ(6, 6)) = 1 µ(2, 4) = µ(4, 4) = 1, µ(1, 4) = (µ(2, 4) + µ(4, 4)) = 0 µ(4, 12) = µ(12, 12) = 1, µ(6, 12) = µ(12, 12) = 1 µ(2, 12) = (µ(4, 12) + µ(6, 12) + µ(12, 12)) = 1 µ(3, 12) = (µ(6, 12) + µ(12, 12)) = 0 µ(1, 12) = (µ(2, 12) + µ(3, 12) + µ(4, 12) + µ(6, 12) + µ(12, 12)) = 0 Zadanie 8. Ile jest liczb naturalnych niepodzielnych przez 2, 3 i 5 w przedziałach: (0, 901), (0, 1001), (16, 1219) A = {x (0, 901): 2 x}, B = {x (0, 901): 3 x}, C = {x (0, 901): 5 x}. Wówczas: A = 450, B = 300, C = 180, A B = 150, A C = 90, B C = 60, A B C = 30. Stąd {x (0, 901): (x A B C)} = 240 Dla pozostałych przedziałów postępujemy analogicznie. A więc {x (0, 1001): (x A B C)} = 266 oraz {x (16, 1219): (x A B C)} = 321

Zadanie 9. Pokazać, że zbiór (n) wszystkich dzielników naturalnych liczby naturalnej n, uporządkowany przez relację podzielności jest kratą rozdzielną. Pokazać, że (n) jest algebrą Boole a wtedy i tyklo wtedy, gdy n jest liczbą bezkwadratową (tzn. niepodzielną przez kwadrat żadnej liczby pierwszej). 1 Mamy pokazać, że zbiór ( (n), ) jest kratą rozdzielną. Zauważmy, że w tej kracie a b = NW W (a, b) oraz a b = NW D(a, b). Niech a, b, c (n) = {k N: k n}. Wówczas: a (b c) = NW D(a, NW W (b, c)) = = NW W (NW D(a, b), NW D(a, c)) = (a b) (a c) a (b c) = NW W (a, NW D(b, c)) = = NW D(NW W (a, b), NW W (a, c)) = (a b) (a c) 2 ( ) Załóżmy, że (n) jest algebrą Boole a i przypuśćmy, że n nie jest liczbą bezkwadratową, tzn: p n p 2 n P zbiór liczb pierwszych p P Ponieważ (n) jest algebrą Boole a, to każdy element ma swoje uzupełnienie, a więc istnieje taki element a (n), że a p = 1 oraz a p = 0. A więc (NW W (p, a) = n oraz NW D(p, a) = 1, skąd wynika następujący fakt: NW W (p, a) = pa = n a = n p = pk gdzie k jest liczbą naturalną (ostatnia równość wynika z faktu, że p 2 n). A więc NW D(p, a) = NW D(p, n/p) = p i dostajemy sprzeczność, gdyż NW D(p, a) 1 ( ) Załóżmy, że n jest liczbą bezkwadratową, czyli n = p 1... p s. Niech k (n) co oznacza, że k n. Pokażemy, że uzupełnieniem elementu k jest element k = n/k. Oczywiście NW D(k, k ) = 1, gdyż liczby pierwsze wystepujące w rozkładzie liczby k są różna (żadna się nie powtarza) od liczb z rozkładu k (co wynika z faktu, że n jest liczbą bezkwadratową). A więc NW W (k, k ) = k k = n. Zadanie 10. Łańcuch (C i ), i = 1,..., n podzbiorów pewnego skończonego zbioru nazywamy zupełnym, jeśli C i = i. Wyznaczyć liczbę łańcuchów zupełnych zawartych w P (n). Wyznaczyć liczbę łańcuchów zupełnych w P (n) zawierających ustalony zbiór k- elementowy. Dla n = 3, P = {0, 1, 2} przykładem łańcucha zupełnego jest: {0}, {0, 1}, {0, 1, 2}. Łatwo zauważyć, że ilość wszystkich łańcuchów zupełnych w zbiorze P (n) wynosi n!. Ilość wszystkich łańcuchów zupełnych zawierających ustalony zbiór k-elementowy wynosi k!(n k)!.

Zadanie 11. Udowodnić, że jeżeli przedziały [a, b] i [c, d] zawarte w pewnym lokalnie skończonym zbiorze uporządkowanym są izomorficzne, to µ(a, b) = µ(c, d) Załóżmy, że [a, b] = [c, d]. Niech f: [a, b] [c, d] będzie izomorfizmem. A więc dla każdych x, y [a, b] prawdziwa jest równoważność: x [a,b] y f(x) [c,d] f(y) Niech k = [a, b] = [c, d]. Indukcja względem k. Jeśli k = 1, to a = b i c = d. A więc µ(a, a) = µ(c, c) = 1. Załóżmy, że dowodzona implikacja zachodzi dla k = n 1. Niech [a, b] = [c, d] = n. A więc µ(a, b) = µ(a, z) = µ(c, f(z)) = µ(c, d) a z<b gdyż [a, z] < n i [c, f(z)] < n. c f(z)<d Zadanie 12. Wskazać pokrycie minimalną liczbą łańcuchów zbioru uporządkowanego: a) P (5) b) I 4 I 5, gdzie I n = {1,..., n} z naturalnym porządkiem. (a) Minimalna ilość łańcuchów potrzebna do pokrycia zbioru P (5) wynosi 10, gdyż taka jest ilość elementów w maksymalnym antyłańcuchu zbioru P (5) (b) Minimalna ilość łańcuchów potrzebna do pokrycia zbioru I 4 I 5 wynosi 4: ((1, 1), (1, 2), (1, 3), (1, 4), (1, 5), (2, 5), (3, 5), (4, 5)) ((1, 1), (2, 1), (2, 2), (2, 3), (2, 4), (2, 5), (3, 5), (4, 5)) ((1, 1), (2, 1), (3, 1), (3, 2), (3, 3), (3, 4), (3, 5), (4, 5)) ((1, 1), (2, 1), (3, 1), (4, 1), (4, 2), (4, 3), (4, 4), (4, 5)) Zadanie 13. Czy każdy łańcuch w zbiorze A = {(x, y) Z Z: x 0 x + y 0} jest skończony. Czy długości łańcuchów w tym zbiorze są wspólnie ograniczone. Dla każdej liczby naturalnej n podać przykład nieskończonego podzbioru zbioru A, w którym maksymalna długość łańcucha wynosi n. Nie każdy łańcuch w zbiorze A jest skończony, np. nieskończony jest łańcuch (0, 0), ( 1, 0), ( 2, 0),.. Wobec tego długość łańcuchów w zbiorze A nie może być wspólnie ograniczona. Nieskończony podzbiór zbioru A, w ktorym maksymalna długość łańcucha wynosi 1, to na przykład: P 1 = ((0, 1), (1, 2),..., (n, n 1),...) Nieskończony podzbiór zbioru A, w ktorym maksymalna długość łańcucha wynosi 2, to na przykład: P 2 = P 1 (0, 2), (1, 3),..., (n, n 2),...) Ostatecznie nieskończony podzbiór P n A, w ktorym maksymalna długość łańcucha wynosi n, to na przykład: P n = P 1... P n 1 (0, n), (1, n 1),..., (n, 2n),...)

Zadanie 14. Niech (P, ) będzie zbiorem uporządkowanym. Określmy dwie funkcje: η(a, b) = ζ(a, b) = Wyznaczyć wartości funkcji η ζ oraz ζ η Rozwiązanie. Załóżmy, że a b. Niech a = b, wtedy: Jeśli [a, b] = 2, to { 1, [a, b] = 2 0, ( [a, b] = 2) { 1, a b 0, (a b) η ζ(a, b) = η(a, a)ζ(a, a) = 0 ζ η(a, b) = ζ(a, a)η(a, a) = 0 η ζ(a, b) = η(a, a)ζ(a, b) + η(a, b)ζ(b, b) = 1 ζ η(a, b) = ζ(a, a)η(a, b) + ζ(a, b)η(b, b) = 1 Niech teraz [a, b] > 2. Zauważmy, że dla wszystkich c [a, b] jest c b, a więc dla wszystkich c jest ζ(c, b) = 1. Stąd η(a, c)ζ(c, b) = η(a, c) W przedziale [a, b] istnieje co najmniej jeden element c, taki że [a, c] = 2. Stąd wartość powyższej sumy jest równa mocy zbioru: {c [a, b]: [a, c] = 2} Rozpatrzmy teraz splot ζ η. Dla wszystkich c [a, b] mamy a c, a więc ζ(a, c) = 1, dla c [a, b]. Stąd ζ(a, c)η(c, b) = η(c, b) W przedziale [a, b] istnieje co najmniej jeden element c, taki że [c, b] = 2. Stąd wartość powyższej sumy jest równa mocy zbioru: {c [a, b]: [c, b] = 2}

Zadanie 15. Pokazać, że krata X = (a k(1) 1... a k(n) n ), jako zbiór uporządkowany przez relację podzielności (a 1,..., a n są liczbami pierwszymi), jest izomorficzna z iloczynem kartezjańskim Z = (a k(1) 1 )... (a k(n) n ). Niech Zauważmy najpierw, że ilość elementów w obu zbiorach jest taka sama. Ponadto jeśli x X, to x = a u(1) 1... a u(n). Określmy funkcję f: X Z następująco: n f(x) = f(a u(1) 1... a u(n) n ) = (a u(1) 1,..., a u(n) n ) Tak określona funkcja zachowuje porządki w obu zbiorach. Niech x, y X i niech x = a u(1) 1... a u(n) n, y = a v(1) 1... a v(n) n. Załóżmy, że x y. Wtedy u(1) v(1),..., u(n) v(n). Zatem f(x) f(y). Copyright c Grzegorz Gierlasiński