XXI Konferencja SNM UKŁADY RÓWNAŃ. Kilka słów o układach równań.

Podobne dokumenty
DZIAŁANIA NA UŁAMKACH DZIESIĘTNYCH.

POMIAR DYDAKTYCZNY Z MATEMATYKI

UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH

12.Rozwiązywanie równań i nierówności liniowych oraz ich układów.

PRZEKSZTAŁCANIE WZORÓW!

KRYTERIA OCEN Z MATEMATYKI DLA KLASY I GIMNAZJUM

WYRAŻENIA ALGEBRAICZNE

UKŁADY RÓWNAŃ LINIOWYCH

Funkcje wymierne. Jerzy Rutkowski. Działania dodawania i mnożenia funkcji wymiernych określa się wzorami: g h + k l g h k.

CIĄGI wiadomości podstawowe

Przypomnienie wiadomości dla trzecioklasisty C z y p a m i ę t a s z?

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY III

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY VI ROK SZKOLNY 2015/2016 PROGRAM NAUCZANIA MATEMATYKA 2001 DLA KLAS 4 6 SZKOŁY PODSTAWOWEJ

Mariusz Pielucha nauczyciel nauczania początkowego Szkoła Podstawowa w Kaźmierzu

Algebra I sprawozdanie z badania

Dydaktyka matematyki (II etap edukacyjny) II rok matematyki Semestr letni 2018/2019 Ćwiczenia nr 7

Kryteria oceniania z matematyki dla klas V- VI w Szkole Podstawowej nr 3 w Jastrzębiu Zdroju.

Dydaktyka matematyki (II etap edukacyjny) II rok matematyki Semestr letni 2016/2017 Ćwiczenia nr 8

Dydaktyka matematyki (II etap edukacyjny) II rok matematyki Semestr letni 2016/2017 Ćwiczenia nr 7

Pendolinem z równaniami, nierównościami i układami

EGZAMIN W KLASIE TRZECIEJ GIMNAZJUM W ROKU SZKOLNYM 2017/2018 CZĘŚĆ 2. MATEMATYKA ZASADY OCENIANIA ROZWIĄZAŃ ZADAŃ

WYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO UZYSKANIA ŚRÓDROCZNYCH I ROCZNYCH OCEN KLASYFIKACYJNYCH Z MATEMATYKI W KLASIE II GIMNAZJUM

Przedmiotowy system oceniania

Rozwiązania zadań z kolokwium w dniu r. Zarządzanie Licencjackie, WDAM, grupy I i II

WYMAGANIA EDUKACYJNE z MATEMATYKI ucznia kl. VI

Zadanie 3 Oblicz jeżeli wiadomo, że liczby 8 2,, 1, , tworzą ciąg arytmetyczny. Wyznacz różnicę ciągu. Rozwiązanie:

Przykładowe zadania na kółko matematyczne dla uczniów gimnazjum

SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA UCZNIÓW W ZAKRESIE TREŚCI PROGRAMOWYCH Z MATEMATYKI W KLASACH IV i V ZESPOŁU SZKÓŁ W ŚWILCZY

PLAN WYNIKOWY Z MAEMATYKI DLA KLASY II GIMNAZJUM do podręcznika MATEMATYKA 2001

PLAN WYNIKOWY Z MATEMATYKI DLA I KL. GIMNAZJUM do podręcznika GWO Matematyka z plusem. PODSTAWOWE Uczeń zna:

SCENARIUSZ LEKCJI. 4.Integracja: Wewnątrzprzedmiotowa.

Wymagania na poszczególne oceny szkolne

Modelowanie wybranych pojęć matematycznych. semestr letni, 2016/2017 Wykład 10 Własności funkcji cd.

1. A 2. A 3. B 4. B 5. C 6. B 7. B 8. D 9. A 10. D 11. C 12. D 13. B 14. D 15. C 16. C 17. C 18. B 19. D 20. C 21. C 22. D 23. D 24. A 25.

Wymagania edukacyjne z matematyki w klasie IV

Wymagania edukacyjne z matematyki dla klasy I gimnazjum wg programu Matematyka z plusem

Dydaktyka matematyki (II etap edukacyjny) II rok matematyki Semestr letni 2018/2019 Ćwiczenia nr 8

PLAN WYNIKOWY Z MATEMATYKI DLA II KL. GIMNAZJUM do podręcznika GWO Matematyka z plusem. PODSTAWOWE Uczeń zna: POTĘGI I PIERWIASTKI

1 Całki funkcji wymiernych

3a. Wstęp: Elementarne równania i nierówności

DIAGNOZA POZIOMU WIEDZY Z MATEMATYKI UCZNIÓW KLAS I TECHNIKUM

Wymagania edukacyjne z matematyki do programu pracy z podręcznikiem Matematyka wokół nas

PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z MATEMATYKI W KLASIE 4

LUBELSKA PRÓBA PRZED MATURĄ 2018 poziom podstawowy M A T E M A T Y K A 14 MARCA Instrukcja dla zdającego Czas pracy: 170 minut

2. Układy równań liniowych

III. Wstęp: Elementarne równania i nierówności

Propozycje rozwiązań zadań otwartych z próbnej matury rozszerzonej przygotowanej przez OPERON.

Wymagania edukacyjne z matematyki dla kl. 2 Gimnazjum Publicznego im. Jana Pawła II w Żarnowcu w roku szkolnym 2016/2017

Rozwiązania zadań z kolokwium w dniu r. Zarządzanie Inżynierskie, WDAM, grupy I i II

12. ILE TO KOSZTUJE CZYLI OD ZAGADKI DO ZADANIA TEKSTOWEGO, CZ. I

Dydaktyka matematyki (II etap edukacyjny, klasy IV-VI) II rok matematyki Semestr letni 2016/2017 Ćwiczenia nr 12

Funkcje liniowe i wieloliniowe w praktyce szkolnej. Opracowanie : mgr inż. Renata Rzepińska

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI DLA KLASY VI wg podstawy programowej z VIII 2008r.

Skrypt 2. Liczby wymierne dodatnie i niedodatnie. 3. Obliczanie odległości między dwiema liczbami na osi liczbowej

Skrypt 32. Przygotowanie do matury. Równania i nierówności

Wymagania na poszczególne oceny szkolne Klasa VI - matematyka

ROZKŁAD MATERIAŁU NAUCZANIA KLASA 2, ZAKRES PODSTAWOWY

WYPEŁNIA KOMISJA KONKURSOWA

Wymagania na poszczególne oceny szkolne KLASA VI

LISTA 1 ZADANIE 1 a) 41 x =5 podnosimy obustronnie do kwadratu i otrzymujemy: 41 x =5 x 5 x przechodzimy na system dziesiętny: 4x 1 1=25 4x =24

Wymagania dla klasy szóstej Treści na 2 na 3 na 4 na 5 na 6 Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń: Mnożenie ułamków zwykłych

SCENARIUSZ ZAJĘĆ SZKOLNEGO KOŁA NAUKOWEGO Z PRZEDMIOTU MATEMATYKA PROWADZONEGO W RAMACH PROJEKTU AKADEMIA UCZNIOWSKA. Temat lekcji: Liczby firankowe

Dydaktyka matematyki (II etap edukacyjny, klasy IV-VI) II rok matematyki Semestr letni 2018/2019 Ćwiczenia nr 11

ROZKŁAD MATERIAŁU NAUCZANIA MATEMATYKI DLA KLASY III A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ w Publicznym Gimnazjum Integracyjnym nr 47 w Łodzi

Odwrócimy macierz o wymiarach 4x4, znajdującą się po lewej stronie kreski:

KWIECIEŃ klasa 2 MATEMATYKA

PROGRAM ZAJĘĆ WYRÓWNAWCZYCH Z MATEMATYKI DLA UCZNIÓW KLASY IV. Realizowanych w ramach projektu: SZKOŁA DLA KAŻDEGO

Metody numeryczne w przykładach

Wymagania edukacyjne niezbędne do uzyskania poszczególnych śródrocznych ocen klasyfikacyjnych z matematyki klasa 2 (oddział gimnazjalny)

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z MATEMATYKI KLASA I GIMNAZJUM Małgorzata Janik

Tematyka do egzaminu ustnego z matematyki. 3 semestr LO dla dorosłych

3. Macierze i Układy Równań Liniowych

1. LICZBY DZIAŁ Z PODRĘCZNIKA L.P. NaCoBeZu kryteria sukcesu w języku ucznia

EGZAMIN W KLASIE TRZECIEJ GIMNAZJUM W ROKU SZKOLNYM 2017/2018 CZĘŚĆ 2. ZASADY OCENIANIA ROZWIĄZAŃ ZADAŃ

Jak nie zostać niewolnikiem kalkulatora? Obliczenia pamięciowe i pisemne.

Podstawą w systemie dwójkowym jest liczba 2 a w systemie dziesiętnym liczba 10.

SZKOŁA PODSTAWOWA NR 1 W LUBARTOWIE. Równania

Rachunki trudne i nudne? Nie muszą, mogą być ciekawe!

7. ILE TO KOSZTUJE CZYLI OD ZAGADKI DO ZADANIA TEKSTOWEGO, CZ. I

Matematyka na przełomie

EGZAMIN W KLASIE TRZECIEJ GIMNAZJUM W ROKU SZKOLNYM 2017/2018 CZĘŚĆ 2. ZASADY OCENIANIA ROZWIĄZAŃ ZADAŃ

rozwiązuje - często przy pomocy nauczyciela - zadania typowe, o niewielkim stopniu trudności

RAPORT. Komputerowe wspomaganie nauczania matematyki-innowacja z matematyki z elementami informatyki. Z realizacji innowacji pedagogicznej

KRYTERIA OCEN DLA KLASY VI. Zespół Szkolno-Przedszkolny nr 1

Sprawdzian diagnozujący umiejętności matematyczne z zakresu gimnazjum. Kartoteka

KONSPEKT LEKCJI MATEMARTKI DLA KLASY 5

Wymagania dla klasy siódmej. Treści na 2 na 3 na 4 na 5 na 6 Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń: Uczeń: DZIAŁ 1. LICZBY

4. Postęp arytmetyczny i geometryczny. Wartość bezwzględna, potęgowanie i pierwiastkowanie liczb rzeczywistych.

Liczby rzeczywiste. Działania w zbiorze liczb rzeczywistych. Robert Malenkowski 1

========================= Zapisujemy naszą funkcję kwadratową w postaci kanonicznej: 2

WYMAGANIA EDUKACYJNE NIEZBĘDNE DO UZYSKANIA ŚRÓDROCZNYCH I ROCZNYCH OCEN KLASYFIKACYJNYCH Z MATEMATYKI W KLASIE III GIMNAZJUM

Katarzyna Bereźnicka Zastosowanie arkusza kalkulacyjnego w zadaniach matematycznych. Opiekun stypendystki: mgr Jerzy Mil

Matematyka Plan wynikowy klasa 6

Wymagania edukacyjne klasa pierwsza.

Końcoworoczne kryteria oceniania dla klasy II z matematyki przygotowały mgr Magdalena Murawska i mgr Iwona Śliczner

Wśród prostokątów o jednakowym obwodzie największe pole. ma kwadrat. Scenariusz zajęć z pytaniem problemowym dla. gimnazjalistów.

EGZAMIN W KLASIE TRZECIEJ GIMNAZJUM W ROKU SZKOLNYM 2016/2017 CZĘŚĆ 2. ZASADY OCENIANIA ROZWIĄZAŃ ZADAŃ

Do gimnazjum by dobrze zakończyć! Do liceum by dobrze zacząć! MATEMATYKA. Na dobry start do liceum. Zadania. Oficyna Edukacyjna * Krzysztof Pazdro

C z y p a m i ę t a s z?

Transkrypt:

1 XXI Konferencja SNM UKŁADY RÓWNAŃ Piotr Drozdowski (Józefów), piotr.trufla@wp.pl Krzysztof Mostowski (Siedlce), kmostows@o.pl Kilka słów o układach równań. Streszczenie. 100 układów równań w 5 min, jak układać i jak rozwiązywać układy równań z dwiema niewiadomymi. Niniejszy artykuł jest skrótem przeprowadzonych przez nas na XXI Konferencji Stowarzyszenia Nauczycieli Matematyki w Krakowie warsztatów. Choć wiemy, że nic nie zastąpi żywego słowa, to staramy się dotrzymać obietnicy złożonej uczestnikom naszych zajęć. W podręczniku Matematyka z plusem kl. II Wodzińskich kupujących wodę. GWO znajduje się zadanie o pp. Zadanie 1. PP. Wodzińscy w jednym miesiącu za 6 m 3 zimnej wody i 7 m 3 ciepłej wody zapłacili 53 zł. W następnym za 7 m 3 zimnej wody i 6 m 3 ciepłej wody 51 zł. Jaka jest cena za 1 m 3 zimnej, a jaka za 1 m 3 ciepłej wody? Po ułożeniu układu równań 6z + 7c = 53 (1) 7z + 6c = 51 () uczniowie przystępują do rozwiązania zadania mnożąc pierwsze równanie przez 7 a drugie przez -6, jak nakazuje metoda przeciwnych współczynników, co doprowadza ich do układu 4z + 49c = 371-4z - 36c = 306 i dalej po dodaniu stronami 13c = 65 c = 5 Po podstawieniu do pierwszego z równań otrzymujemy 6z = 18 czyli z = 3. Rozwiązanie jest poprawne, zgodne z metodą przeciwnych współczynników i podstawiania. Zwracam uwagę na zastosowanie jako niewiadomych liter z i c, kojarzących się z treścią zadania. Pozwala to także oswoić się uczniom z innymi niewiadomymi niż standardowe x i y.

Zadanie to pozwala nam na pokazanie uczniom także innych metod rozwiązania, wykorzystujących równania równoważne. Metoda II Po dodaniu obu równań do siebie otrzymujemy 13z + 13c = 104 i po podzieleniu przez 13 z + c = 8 c = 8 z i dalej przez podstawienie 6z + 7( 8 z) = 53 6z + 56 7z = 53 z = 3 c = 5 Metoda III Można także równania stronami odjąć! Otrzymamy wtedy -z + c = a zatem c = z + i dalej jak poprzednio przez podstawienie 6z + 7( z + ) = 53 co prowadzi nas do wyniku jak wyżej. Metoda IV Jest to połączenie metody II i III. Po dodaniu równań i podzieleniu przez 13 otrzymujemy z + c = 8. Po odjęciu stronami -z + c =. Jeżeli teraz równania raz do siebie dodamy a raz odejmiemy to uzyskamy odpowiedni: c = 10 i z = 6 czyli c =5 i z = 3. Jak widać metody II, III, IV nie wprowadzają nas w świat liczb większych od 100, nie wymagają skomplikowanych dzieleń, co jak każdy z nas uczących w gimnazjum wie, coraz większej liczbie uczniów sprawia kłopot ( jeżeli nie używamy kalkulatorów). Zwracam także uwagę na fakt odejmowania równań stronami. Metoda przeciwnych współczynników pokazuje uczniom, że równania można do siebie stronami dodawać, nie mówiąc nic o innych działaniach. A przecież równania w układzie można także odejmować, mnożyć bądź dzielić stronami.

3 Zadanie Pole boczne walca jest równe 96π cm, a objętość 19π cm 3. Podaj wymiary walca. Rozwiązując otrzymujemy układ równań: πrh = 96π πr h = 19π. Po podzieleniu równania drugiego przez pierwsze otrzymamy: r/ = czyli r = 4 i dalej h = 1. Dzielenie układu równań stronami wykorzystuje się częściej w szkole średniej w zadaniach o ciągu geometrycznym. Większość przykładów w podręcznikach i zbiorach zadań dla gimnazjum jest tak skonstruowanych, by odpowiedziami były liczby całkowite, a jeżeli już ułamki, to są to dziesiętne lub o mianownikach, 3, 4,5. Powoduje to, że większość układów rozwiązujemy metodą mieszaną. Najpierw metodą przeciwnych współczynników a następnie podstawiania, np.: 3x + y = / 6x + 4y = 4 x 5y = 14 /(-3) -6x +15y = 4 19y = - 38 y = - i dalej podstawianiem 3x + (-) = 3x = 6 x = Kłopoty zaczynają się, gdy otrzymamy w pierwszej odpowiedzi ułamek o stosunkowo dużym mianowniku, np.: 7x 3y = 9 / 5 35x 15y = 45 5x + 8y = 3 /(-7) -35x - 56y = - 161-71y = - 116 y = 116/71 Co wtedy? Zaproponujmy uczniom dalsze rozwiązywanie już użytą metodą. 7x 3y = 9 / 8 56x 4y = 7 5x + 8y = 3 / 3 15x + 4y = 69 71x = 141 x = 141/71 i już.

4 Zwracam uwagę na wartość 71. Jeżeli mnożymy przez współczynniki stojące przy niewiadomych w początkowym układzie to w tych miejscach musimy otrzymać takie same wartości z dokładnością do znaku. Na koniec chciałbym przypomnieć metodę stosowaną przeze mnie w nauczaniu uczniów słabszych, mających kłopoty zarówno z metodą przeciwnych współczynników jak i z czystym podstawianiem. Rozwiązując układ 3x + y = x 5y = 14 mnożymy pierwsze równanie przez, a drugie przez 3, otrzymując 6x + 4y = 4 i dalej 6x = 4 4y 6x 15y = 4 6x = 4 +15y Ponieważ lewe strony są równe to i prawe muszą być równe czyli 4 4y = 4 + 15y - 38 = 19y y = - a dalej 6x = 4 4(-) 6x = 1 x =. Pracuję w gimnazjum. W każdej klasie są uczniowie bardzo słabi, średni oraz potencjalni geniusze. Uważam, że jest moim obowiązkiem pokazanie uczniom jak największej liczby możliwych sposobów rozwiązania zadania, tak by każdy mógł wybrać tę metodę, która mu najbardziej pasuje. Nie jest dla mnie ważne, jaką metodą uczeń rozwiązał zadanie. Ważne, by metoda ta była logicznie poprawna. Magia równań O układach równań napisano już wiele, ale o super nowoczesnej metodzie mało. Nie sztuką jest rozwiązywanie dwóch równań z dwiema niewiadomymi, sztuką jest rozwiązanie jednego równania z zadanym rozwiązaniem. Przypadkowe równanie 5x + 7y = 9 ma to rozwiązanie. Jest nim(-1, ).

5 Nowa metoda zmniejszania współczynników, polega na tym, że każdy współczynnik zmniejszamy o 1. Na przykład: 4x + 6y = 8 3x + 5y = 7 x + 4y = 6 x + 3y = 5 y = 4 (y = ) -x + y = 3 -x = (x = - 1) -3x y = 1-4x y = 0 itd. Zauważmy, że dowolne dwa równania dają rozwiązanie (-1, ). Oczywiście jeśli chcę rozwiązanie (-, 3) zaczynam od równania 5x + 7y = 11 4x + 6y = 10 3x + 5y = 9 x + 4y = 8 x + 3y = 7 y = 6 (y = 3) Dalej -x + y = 5 -x = 4 (x = -), czy równanie: 4x 3y = - 17 3x 4y = - 18 x 5y = -19 x 6y = -0

6-7y = -1 (y = 3) itd. A teraz zwiększamy współczynniki pierwszego równania: 5x y = -16 6x y = -15 7x = -14 (x = -) Zmniejszanie, lub zwiększanie o 1 współczynników daje zadane rozwiązanie. Dowolne dwa wybrane równania tworzą układ o zadanym rozwiązaniu. Jeśli chcemy inne rozwiązanie, zmieniamy algorytm działania. Znowu każde dwa równania dają zadane rozwiązanie. Czasami oszukujemy, ale umiejętność układania układów równań jest na wyższym poziomie wiedzy o układach równań, niż ich rozwiązywanie. Tu oczywiście drugie równanie jest ukryte (x + y = 1); zmniejszanie współczynników o 1 to odejmowanie tego równania od początkowego. Czasami skrót myślowy (zmniejszenie współczynników o 1) ukrywa działanie matematyczne, które wykonujemy. Ułamki skracamy, a nie dzielimy licznik i mianownik przez tą samą liczbę. Daje to nam możliwość indywidualizacji, każdy uczeń ma swój indywidualny układ równań, a wszyscy mają to samo rozwiązanie. Łatwo widać, że możemy zawsze, w zależności od algorytmy, odpowiedniego zmniejszania współczynników, uzyskać zadane rozwiązanie. Zadanie na 6 dla uczniów gimnazjum Uzasadnij, że gdy współczynniki w układzie równań: ax 1 by 1 c 1 ax by c a 1, b 1, c 1 oraz a, b i c tworzą dowolne ciągi arytmetyczne, (lub środkowy wyraz jest średnią arytmetyczną skrajnych) to rozwiązanie jest (-1, ) albo nie istnieje. Układ x 5y 49 30x 17y 4 ma znane rozwiązanie (-1, ) chociaż wygląda na przypadkowy. Nie trudno dojrzymy (-1, ) w ciągu (średniej) arytmetycznym. Gdy środkowy współczynnik jest średnią arytmetyczną skrajnych współczynników to: a c b a + c = b

7 c = -1a +b i wszystko widać. Mając wyrazy ciągu arytmetycznego łatwo możemy uzyskać trzeci, mnożąc pierwszy przez -1, a drugi przez dwa i dodając. Jeśli chcemy inne rozwiązanie, zmieniamy algorytm działania. Rozwiązanie (5, 5) uzyskamy odejmując od wyrazu wolnego 10 4x + 3y = 35 3x + y = 5 x + y = 15 x = 5 (x = 5) -y = -5 (y = 5) -x y = -15 Następne zadanie na 6 dla zdolnych uczniów: Jaki jest związek między rozwiązaniem a współczynnikami tworzącymi ciągi geometryczne w układach równań? Co zrobią egzaminatorzy, gdy uczniowie zaczną zgadywać rozwiązania? Czy to duża wiedza, czy oszustwo? Często nasi uczniowie mają Dużą wiedzę, ale obcy weryfikator egzaminator tego nie wie. Piotr Drozdowski, nauczyciel Gimnazjum Nr 1 w Józefowie Krzysztof Mostowski, Uniwersytet Przyrodniczo Humanistyczny w Siedlcach