KONSPEKT ZAJĘĆ ŚWIETLICOWCYCH Prowadząca: Radosława Langer- Skorupa Temat: Jak radzić sobie ze złością - zabawy rozwijające umiejętność radzenia sobie ze złością. Cel ogólny: Rozwijanie umiejętności rozpoznawania i nazywania uczuć. Cele operacyjne: Dziecko: - wypowiada się na temat ilustracji, - uświadamia sobie zmienność uczuć, - rozpoznaje i obserwuje różne emocje, - utrwala nazwy emocji: radość, smutek, złość, zdziwienie, - lepiej rozumie samego siebie, - rozładowuje napięcie emocjonalne, - uspokaja się poprzez skupienie uwagi na oddechu, - wyzwala swobodne zachowania i nagromadzoną energię, - zaspokaja potrzebę ruchu w sposób kontrolowany, Metody: Formy: Pomoce: słowna, czynna, oglądowa praca z całą grupą, indywidualna magnetofon, ilustracje przedstawiające emocje, muzyka relaksacyjna, kolorowe paski bibuły, kontury mandali formatu A4, muzyka: dowolny rytmiczny utwór, Tritsch-Tratsch- Polka J. Strauss, Taniec boliwijski PSPiA Klanza, plastikowe butelki wypełnione kaszą, aby wydawały dźwięk, kolorowe chusty. Przebieg zajęcia: I 1. Pokaż swój ruch - każde dziecko ma za zadanie pokazać w środku koła swój ruch do dźwięków muzyki trzymając w ręku kolorowe chusty- reszta dzieci powtarza. 2. Wprowadzenie nauczyciela do tematu emocji. Rozmowa na temat emocji na ilustracjach na tablicy- dziecko podchodzi, wybiera ilustrację, wspólnie z nauczycielem nazywa emocję i próbuje naśladować mimiką twarzy. ( załącznik nr 1)
II 1. Start rakiety - ekspresja ruchowa. Nauczyciel prosi dzieci, aby tupały nogami, zaczynając najpierw powoli i delikatnie, a następnie przechodząc do ciężkich, głośnych kroków. 2. Nauczyciel prosi, aby dzieci wybrały taki kolor kartki, który kojarzy im się ze złością. Następnie dzieci mają za zadanie: a. zgnieść kartkę w kulkę b. rozprostowywać pomiętą kartkę 3. Praca zespołowa- partytura z kartkami (Tritsch-Tratsch-Polka J. Strauss) Podział dzieci na trzy zespoły- nauczyciel jest dyrygentem: I Pierwszy zespół- ma za zadanie rytmicznie drzeć kartkę, II Drugi zespół- ma za zadanie rytmicznie wystukiwać rytm dłonią uderzając o kartkę do dźwięków utworu, III Trzeci zespół- ma za zadanie rytmicznie zgniatać kartkę. 4. Ekspresja taneczna z plastikowymi butelkami- Taniec boliwijski PSPiA Klanza Dzieci mają do dyspozycji wykonane wcześniej na zajęciach instrumenty ( wykonane z plastikowych butelek, które są wypełnione kaszą). Następnie w kole wygrywają rytmy do dźwięków muzyki i naśladują ruchy za nauczycielem. 5. Ćwiczenie oddechowe- dmuchanie na paski bibuły, tak aby jak najdłużej utrzymały pozycję wychylną. 6. Praca przy stole: Nauczyciel prosi o wyklejenie przez dzieci gotowych konturów mandali kółkami do origami oraz wysypanie piasku na wcześniej pokrytą klejem centralną część mandali.
III 1. Wyciszenie przy muzyce relaksacyjnej na materacach- trening autogenny Schultza ( w wersji A. Polender). Nauczyciel czyta bajkę: o motylku: Dziecko- motylek jest zmęczone tańcem, więc postanawia odpocząć. Leży sobie wygodnie na wybranym przez siebie kwiatuszku. Jest piękny, upalny dzień. Motylek słucha śpiewu ptaków, wygrzewa się na słoneczku. Leżąc myśli sobie: moja prawa rączka jest coraz cięższa, nie mogę jej podnieść, moja lewa nóżka też chce odpocząć, moja lewa rączka też chce odpocząć, a moja prawa nóżka jest też bardzo zmęczona. Ułożę je sobie wygodnie, aby odpoczęły. Moja główka chce także odpocząć. Słonko ogrzewa moją główkę, szyję, moje rączki, nóżki i skrzydełka. Jest cieplutko, przyjemnie, milutko. Czuję się bezpiecznie, spokojnie, zasypiam. 2. Omówienie i umieszczenie ukończonych prac na wystawie. 3. Zakończenie zajęć. Opracowała: Radosława Langer- Skorupa
Załącznik nr 1