PODEJŚCIE FISKUSA I SĄDÓW JEST KLUCZOWE DLA BIZNESU Do Krajowej Informacji Podatkowej miesięcznie wpływa ponad 100 tys. pytań dotyczących interpretacji przepisów podatkowych. Zazwyczaj są to wątpliwości związane z rozliczeniami prowadzonej działalności gospodarczej. Regulacje prawne są bowiem na tyle nieprecyzyjne, że przedsiębiorca zazwyczaj woli zapytać o wykładnię fiskusa niż narażać się na nieprawidłowości w płaceniu podatków czy konflikt ze skarbówką. Wiele problemów, które są prezentowane w wydawanych interpretacjach, dotyczy w istocie nie jednego, indywidualnego podatnika, który z pytaniem występuję, a całych sektorów, czy branż. Dlatego, aby ułatwić Państwu poruszanie się w interpretacjach podatkowych, raz w miesiącu będziemy wybierać najciekawsze odpowiedzi izb skarbowych, pogrupowane tematycznie. Nie bez znaczenia są też orzeczenia sądów administracyjnych. W praktyce coraz częściej zdarzają się bowiem przypadki, gdy organ podatkowy wydaje interpretację niekorzystną dla podatnika, która następnie jest uchylana przez sąd administracyjny. Dlatego w naszym zestawieniu będziemy także uwzględniać orzecznictwo. Zestawienie przygotowane przez Ekspertów BDO zawsze będzie dotyczyć miesiąca poprzedniego. Pozwoli to Państwu śledzić podejście interpretacyjne administracji podatkowej oraz sądów do konkretnego zagadnienia praktycznie na bieżąco. RAFAŁ KOWALSKI Partner w Dziale Doradztwa Podatkowego tel.: +48 22 543 16 93 Rafal.Kowalski@bdo.pl Podatek u źródła Gross-up dotyczący podatku u źródła może być zaliczony w ciężar kosztów CIT Umowa pożyczki zawarta między spółką polską (pożyczkobiorca) a podmiotem zagranicznym (pożyczkodawcą) przewiduje, że odsetki wypłacane pożyczkodawcy nie podlegają żadnym potrąceniom (także wynikającym z regulacji dot. podatku u źródła ). Spółka stosuje zatem mechanizm gross-up/ubruttowienia płatności, przez co powiększa kwotę płaconych odsetek tak, aby wartość finalnie zapłacona pożyczkodawcy, po odprowadzeniu obligatoryjnego podatku u źródła, była równa kwocie odsetek określonej pierwotnie w umowie z pożyczkodawcą. Zapłacone lub skapitalizowane odsetki uwzględniające to powiększenie (tj. ubruttowienie, gross-up) nie są wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT oraz są ponoszone w związku z działalnością prowadzoną przez spółkę. Dlatego też do kosztów podatkowych spółki można zaliczyć całą kwotę zapłaconych odsetek, nawet jeżeli zawiera ona w sobie równowartość podatku u źródła. Interpretacja indywidulana dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 1 grudnia 2014 r., nr ILPB3/423-444/14-2/PR. Płatności dla zagranicznych kancelarii świadczących usługi w Polsce nadal są opodatkowane Organy podatkowe niezmiennie podtrzymują, że sam fakt zrealizowania płatności z Polski/przez polskiego rezydenta podatkowego prowadzi do powstania po stronie zagranicznego usługodawcy dochodu w Polsce, o jakim mowa w art. 3 ust. 2 ustawy o CIT. Powyższego nie zmienia nawet fakt fizycznego wykonywania usługi w całości poza terytorium Polski. Jeżeli taka płatność podlega dodatkowo podatkowi u źródła (np. na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT), to wówczas powinno nastąpić odpowiednie rozliczenie z organem podatkowym w tym zakresie (tzn. spółka dokonując wypłat na rzecz podmiotów zagranicznych będzie zobowiązana jako płatnik, na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o CIT, do odprowadzenia zryczałtowanego podatku dochodowego od dokonanych wypłat). Interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 23 grudnia 2014 r., nr IBPBI/ 2/423-1129/14/BG.
Nieodpłatne nabycie nakładów na infrastrukturę energetyczną nie jest przychodem Podatek dochodowy od osób prawnych Spółka A w ramach działalności dostarcza energię elektryczną. Jednocześnie Spółka A jest właścicielem infrastruktury energetycznej (urządzeń doprowadzających energię do Spółki B), znajdującej się na nieruchomościach należących do tego ostatniego podmiotu. Spółka B planuje przeprowadzenie inwestycji, polegającej na wybudowaniu nowej hali na potrzeby prowadzonej przez nią działalności produkcyjnej. Na skutek planowanej inwestycji wzrośnie zapotrzebowanie Spółki B na energię elektryczną dostarczaną przez Spółkę A. W związku z tym, Spółka B poniesie określone/częściowe nakłady na rozbudowę infrastruktury energetycznej. Planowane jest, że po zakończeniu prac elementy sfinansowane przez Spółkę B zostaną przekazane nieodpłatnie na rzecz firmy dostarczającej energię elektryczną (tj. Spółki A), na potrzeby realizacji zobowiązania do dostarczenia na rzecz Spółki B energii elektrycznej, ale o zwiększonej niż dotychczas mocy. Spółka A i B są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11 ustawy o CIT. Mimo tego, nieodpłatne przekazanie nie spowoduje powstania przychodu po stronie Spółki A. Interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 1 grudnia 2014 r., nr IBPBI/2/423-1068/14/MO. Można samodzielnie kształtować udział w zyskach wspólników spółki komandytowej Spółka z o.o. planuje utworzenie spółki komandytowej, w której zostanie komplementariuszem. Komandytariuszem będzie osoba fizyczna. Spółka w ramach swojej działalność miałaby świadczyć obsługę administracyjno-księgowo-kadrową. Wspólnikom spółki komandytowej będzie przysługiwało roszczenie o zwrot wniesionych uprzednio wkładów w momencie wystąpienia ze spółki, rozwiązania spółki lub jej likwidacji, ich decyzją podział zysków ukształtowany zostanie niezależnie od wniesionych wkładów. Spółka nie wiedziała czy organ może szacować dochody w zakresie tak ukształtowanego podziału zysku spółki komandytowej (niezależnie od wniesionego wkładu). Organ podatkowy stwierdził, że nie ma przeszkód prawnych aby wspólnicy spółki komandytowej ustalili wysokość udziałów poszczególnych wspólników w zysku spółki w sposób niezależny od wysokości wniesionych wkładów. Stanowisko to jak się wydaje może być również pomocne przy ustalaniu odmiennych udziałów w przychodach i kosztach w ramach prowadzonego wspólnego przedsięwzięcia lub konsorcjum. Interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 18 grudnia 2014 r., nr IBPBI/1/423-21/14/KB. Wypłata nagród z zysku netto nie będzie kosztem Spółka wypłaciła nagrody brutto (tj. łącznie ze składkami ubezpieczeniowymi itp.) pracownikom za poszczególne lata. Nagrody te zostały wypłacone z wypracowanego zysku netto i ujęte w księgach jako koszty uzyskania przychodów. Był to błąd. Zdaniem organu podatkowego wydatki finansowane z zysku netto (tj. po opodatkowaniu CIT), nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów, bowiem w ogóle nie mają charakteru kosztowego. Interpretacja indywidulana dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 3 grudnia 2014 r., nr IBPBI/2/423-1087/14/AP. Nabycie wierzytelności pożyczkowej zmienia jej charakter (prawny?) Wnioskodawca planuje nabyć wierzytelność pożyczkową od Spółki X, której dłużnikiem jest spółka ukraińska (strony postanowiły, że zastosowanie będą miały wyłącznie przepisy prawa polskiego). Wnioskodawca chce zawrzeć porozumienie w wyniku którego spłaci Spółkę X. Porozumienie zostanie przy tym zawarte pomiędzy Wnioskodawcą, a Spółką X. Spółka ukraińska wyrazi zgodę w formie pisemnej na wstąpienie Wnioskodawcy w prawa wierzyciela. W opisanej sytuacji organ wydający interpretację wskazał, że nabycie wierzytelności przez wnioskodawcę (na zasadzie subrogacji) jest czymś innym niż zawarcie umowy pożyczki. W konsekwencji, jej późniejsza spłata będzie stanowić przychód CIT dla nabywającego wierzytelność, podczas gdy poniesione w związku z tym wydatki będą kosztem uzyskania przychodów. Interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 8 grudnia 2014 r., nr IBPBI/2/423-1100/14/MO.
Ograniczenia cienkiej kapitalizacji bada się na moment płatności Spółka zaciągnęła pożyczkę u swojego udziałowca (przed wprowadzeniem nowych regulacji dot. cienkiej kapitalizacji w 2015 r.). Udziałowiec planuje wniesienie aportem ww. wierzytelności pożyczkowej (na którą składają się głównie odsetki, bowiem kwota główna została uprzednio w znacznej części spłacona) do innego podmiotu, stając się tym samym jego udziałowcem. Ostateczny wierzyciel nie będzie przy tym udziałowcem pierwotnego dłużnika. Następnie, spółka (czyli dłużnik) dokona spłaty wierzytelności pożyczkowej na rzecz ostatecznego wierzyciela, przy czym w pierwszej kolejności spłacona zostanie kwota główna, a następnie odsetki. W takiej sytuacji, nie stosuje się ograniczeń cienkiej kapitalizacji (a w szczególności, powinny być one brane pod uwagę w chwili wykonywania płatności przez dłużnika). Interpretacja indywidulana dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 10 grudnia 2014 r., nr IPTPB3/423-300/14-4/IR. Wydatki na uniknięcie kary można uznać za koszty Decyzją UOKiK, na Spółkę została nałożona kara pieniężna. Zapłata kary nie ma związku z uzyskaniem przychodu spółki, ani zabezpieczeniem jego źródła, dlatego nie można jej uznać za koszty uzyskania przychodów. Natomiast, według organu wydającego interpretację, wydatki poniesione na uniknięcie nałożonej kary takie jak koszty: postępowania przed UOKiK, zasądzone wyrokiem sądu ochrony konkurencji i konsumentów, oraz zasądzone przez sąd apelacyjny, mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, ponieważ wiążą się z działalnością Spółki oraz zostały poniesione w celu ochrony jej interesów. Interpretacja indywidulana dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 12 grudnia 2014 r., nr IBPBI/2/423-1251/14/BG. Umorzenie pożyczki nie musi spowodować powstania przychodu u dłużnika Spółka posiada udziały w podmiocie z siedzibą na Cyprze oraz uzyskała od tego podmiotu pożyczkę. Następnie, podmiot cypryjski umorzył udziały posiadane w nim przez pożyczkobiorcę w zamian za wynagrodzenie (w postaci rzeczowej, t.j. w zamian za umorzenie pożyczki uzyskanej uprzednio przez polską spółkę). Skutkiem takiej transakcji, po stronie polskiego pożyczkobiorcy, będzie wygaśnięcie całości zobowiązania z tytułu uzyskanej kwoty głównej pożyczki oraz naliczonych od niej odsetek. Nastąpi zatem konfuzja zobowiązań i wierzytelności dotyczących umowy pożyczki, która nie spowoduje powstania u pożyczkobiorcy przychodu w CIT. Interpretacja indywidulana dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 15 grudnia 2014 r., nr IBPBI/2/423-1227/14/JD. Księgowa wartość sprzedawanej wierzytelności własnej może być kosztem W przypadku sprzedaży wierzytelności własnych, które nie zostały zaliczone do przychodów należnych podatnika na podstawie art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, podmiot ten może mieć prawo do rozpoznania ich wartości nominalnej (księgowej) jako kosztu podatkowego, jednak w wysokości nieprzekraczającej kwoty wynagrodzenia uzyskanego za zbycie przedmiotowych należności. Wyrok WSA w Warszawie z 28 listopada 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 791/14 (wyłącznie na podstawie ustnego uzasadnienia). ADAM STUŁKA Manager w Działe Doradztwa Podatkowego tel.: +48 22 543 16 91 Adam.Stulka@bdo.pl Kary umowne pomniejszą przychód Spółka stanęła na stanowisku, że kary umowne, którymi obciążają ją kontrahenci stanowią dla niej koszt uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Organ zgodził się ze Spółką w zakresie możliwości zaliczenia określonych kar umownych do kosztów uzyskania przychodów, ale pod warunkiem, że: podatnik działał przy zachowaniu należytej staranności (przed obciążeniem karą), kary wynikają z okoliczności, na które podatnik nie miał wpływu, oraz są związane z uzyskiwanym przychodem w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 16 grudnia 2014 r., nr IBPBI/2/423-1102/14/AP.
Podatek od towarów i usług Obowiązek podatkowy przy odsprzedaży energii powstaje w dniu wystawienia refaktury Podatnik otrzymuje faktury wystawione z tytułu zużycia energii elektrycznej oraz konserwacji urządzeń. W następnej kolejności podatnik obciąża powyższymi kosztami użytkownika należących do niego nieruchomości. W celu udokumentowania tych transakcji wystawia refaktury o takiej samej wartości, jak faktury otrzymane. W przypadku obciążania użytkownika nieruchomości kosztami dostawy energii elektrycznej oraz kosztami jej dystrybucji, obowiązek podatkowy należy ustalać tak jakby od początku odsprzedawany towar był dostarczany, a odsprzedawana usługa (czyli dystrybucja) była wykonywana przez odsprzedającego. W efekcie, w przypadku odsprzedaży kosztów zużytej energii elektrycznej i kosztów dystrybucji energii elektrycznej, obowiązek podatkowy powstanie z datą wystawienia refaktury. Inaczej jest w przypadku odsprzedaży usługi eksploatacji i konserwacji urządzeń. W takim przypadku moment wykonania usługi na rzecz ostatecznego beneficjenta jest tożsamy z momentem wykonania usługi przez pierwotnego usługodawcę. Interpretacja indywidulana dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 11 grudnia 2014 r., nr IPTPP2/443-723/14-4/JSz. Usługa forfaitingu/faktoringu może być zwolniona z VAT Spółka zawiera z swoimi klientami umowy forfaitingu, na mocy której nabywa on wierzytelności od zbywcy bez prawa regresu (wraz z cesją wierzytelności na Spółkę przechodzi ryzyko niewypłacalności dłużnika i w przypadku, gdy dłużnik nie jest w stanie spłacić wierzytelności). Zdaniem NSA, jeśli istotą świadczonej przez podatnika usługi, którą strony nazwały usługą forfaitingu jest szeroko rozumiane zapewnienie finansowania, a nie wprost ściąganie długów/windykacja należności, to wówczas usługa ta może korzystać ze zwolnienia w VAT. O możliwości wykorzystania ww. zwolnienia z VAT nie decyduje to jak dana czynność zostanie nazwana przez strony odpowiedniej umowy (forfaiting, faktoring, inna umowa nienazwana) ale przede wszystkim jej skutek/walor ekonomiczny. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 19 grudnia 2014 r., sygn. akt I FSK 1992/13. Od kredytu kupieckiego nie nalicza się VAT Podatnik oprócz dostawy towarów świadczy również usługę jej finansowania. W związku z tym, odbiorcom są naliczane dodatkowe opłaty (tj. odsetki) związane z odroczeniem terminu płatności. W takim przypadku kwota odsetek od kredytu kupieckiego nie stanowi elementu należności za dostarczony towar w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W efekcie, jak potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej, nie należy doliczać kwoty odsetek do podstawy opodatkowania VAT. Interpretacja indywidulana dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 10 grudnia 2014 r., nr IBPP2/443-891/14/ICz. Nabycie wierzytelności własnych bez podatku Spółka prowadzi działalność leasingową, w ramach której m. in. zawiera z klientami umowy leasingu operacyjnego i finansowego, z których należne jej przychody (poszczególne raty leasingowe) przelewa na Bank w celu wcześniejszego uzyskania kwot objętych umową leasingową. Jednak Spółka dokonała powrotnego przeniesienie wierzytelności leasingowych w formie aportu wierzytelności do Spółki, w wyniku czego Bank objął udziały w spółce w zamian za wkład niepieniężny w postaci wierzytelności. Takie powrotne nabycie od banku wierzytelności własnych (pod warunkiem, że różnica pomiędzy wartością nominalną a ceną przenoszonych wierzytelności odzwierciedla ich wartość ekonomiczną) nie stanowi usługi w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT. W tej sytuacji nie można bowiem zidentyfikować świadczenia, które miałby wykonywać nabywca na rzecz zbywcy. W konsekwencji, nie można mówić o wykonaniu usługi, która miałaby być opodatkowana VAT. Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 grudnia 2014 r., sygn. akt: I FSK 2066/13, I FSK 2067/13. Rekompensata z tytułu przedwczesnego rozwiązania umowy poza VAT Podatnik zawarł umowę z wykonawcą na odbiór i zagospodarowanie odpadów komunalnych z terminem realizacji do końca maja 2015 r. Wykonawca w styczniu 2014 r. złożył pismo, w którym oświadczył o rozwiązaniu niniejszej umowy. W wyniku zawartej ugody ustalono, że wykonawca z tytułu przedwczesnego rozwiązania umowy zapłaci na rzecz zamawiającego rekompensatę. Taka rekompensata z tytułu przedwczesnego rozwiązania umowy nie stanowi wynagrodzenia za usługę wykonaną przez wykonawcę na rzecz zamawiającego w rozumieniu przepisów ustawy o VAT. Tym samym nie podlega ona opodatkowaniu VAT. Nie dochodzi tutaj bowiem do wykonania usługi, gdyż nie występuje realizacja jakiegokolwiek świadczenia. W konsekwencji, rozwiązanie samej umowy, nawet gdy jest związane z odpłatnością bądź odszkodowaniem nie może być traktowane jako wyświadczenie usługi, które podlega opodatkowaniu VAT. Wyrok WSA w Gliwicach z 16 grudnia 2014 r., sygn. akt III SA/Gl 1280/14.
Zakup kawy i herbaty dla pracowników z prawem do odliczenia, ale ciastka już nie Podatnik kupił napoje (kawy, herbaty) oraz drobne słodycze (ciastka) dla swoich pracowników, kontrahentów, przedstawicieli instytucji finansowych oraz inwestorów. Napoje i słodycze są konsumowane podczas spotkań biznesowych oraz w czasie bieżącej pracy pracowników. Podatnik ma prawo do odliczenia VAT z faktur dokumentujących zakup kawy, herbaty, cukru, soków do herbaty, mleka, wody oraz drobnych słodyczy (ciastek) udostępnianych kontrahentom, przedstawicielom instytucji finansowych oraz inwestorom w trakcie spotkań służbowych. Prawo takie przysługuje podatnikowi nawet wówczas gdy te produkty są udostępniane pracownikom w ramach spotkań służbowych. Jeżeli jednak wyroby te są do dyspozycji pracowników w trakcie bieżącej pracy, w takiej sytuacji VAT należnego nie wolno pomniejszyć o podatek naliczony od nabycia drobnych słodyczy (ciastek). Interpretacja indywidulana dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 9 grudnia 2014 r., nr IPTPP4/443-663/14-2/MK. Magazynowanie wraz z usługami dodatkowymi nie są związane z nieruchomością Podatnik świadczy na rzeczy swojego kontrahenta kompleksową usługę magazynowania odzieży roboczej stanowiącej własność tego podmiotu. Zakres usługi obejmuje oprócz samego magazynowania, także rozładowywanie i załadowywanie towarów, pakowanie ich oraz przygotowanie do transportu. Kompleksowa usługa magazynowania, na którą składa się również rozładowywanie i załadowywanie towarów, pakowanie ich oraz przygotowanie do transportu, nie ma charakteru usługi bezpośrednio związanej z nieruchomością, która sama stanowi odrębny przedmiot świadczenia. Dlatego też miejscem świadczenia, a tym samym opodatkowania VAT, usługi na rzecz podatnika zgodnie z zasadami ogólnymi będzie siedziba usługobiorcy. W konsekwencji w przypadku, gdy taka usługa (t.j. magazynowania wraz z usługami pobocznymi) jest świadczona na rzecz podmiotu z zagranicy wówczas nie będzie podlegała opodatkowaniu w Polsce. Interpretacja indywidulana dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 11 grudnia 2014 r., nr IBPP4/443-444/14/PK. Można przechowywać faktury tylko w formie elektronicznej Podatnik z tytułu świadczenia usług w zakresie sprzedaży podstawowej, tj. dostawy i dystrybucji ciepła oraz sprzedaży pomocniczej wystawia co miesiąc dużą liczbę faktur sprzedaży dla odbiorców swoich towarów i usług w systemie komputerowym, a później drukuje je w dwóch egzemplarzach, z których jeden dostarcza odbiorcy, a drugi zachowuje dla siebie, oraz część z nich na życzenie odbiorców przesyła elektronicznie. Podatnik przechowuje egzemplarze faktury wyłącznie w formie elektronicznego zapisu w informatycznym systemie finansowo-księgowym. W przypadku, w którym podatnik prowadzi elektroniczny system archiwizowania wystawianych w formie papierowej faktur oraz faktur korygujących, to wówczas może przechowywać kopię faktur oraz kopię faktur korygujących wystawionych przy użyciu systemu finansowo-księgowego (których jeden egzemplarz wydawany/przesyłany będzie do odbiorców w formie papierowej), wyłącznie w formie elektronicznego zapisu na informatycznych nośnikach danych, bez konieczności drukowania i przechowywania egzemplarzy w formie papierowej. Interpretacja indywidulana dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 8 grudnia 2014 r., nr IBPP2/443-831/14/ICz. Należy opodatkować towary przekazane nieodpłatnie Podatnik jest producentem wyrobów z branży alkoholowej, w szczególności piwa. W ramach podejmowanych działań marketingowych przekazuje swoim kontrahentom wytwarzane przez siebie piwo. Takie nieodpłatne przekazanie towarów kontrahentom polega VAT niezależnie od tego czy podatnik nabył przekazywane towary, czy wytworzył je w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Przy opodatkowaniu nieodpłatnego przekazania towaru istotne jest bowiem jedynie prawo do odliczenia podatku naliczonego, które przysługiwało podatnikowi w związku z towarem, który ma być następnie przedmiotem nieodpłatnego przekazania. Wyrok WSA w Poznaniu z 17 grudnia 2014 r., sygn. akt I SA/Po 717/14. Korzystanie z patentu podlega VAT Podatnik jest współuprawnionym do wielu patentów chroniących technologię wytwarzania różnych wyrobów chemicznych. Podpisał umowę z polskim przedsiębiorcą (także współuprawnionym do tych patentów), który w ramach kontraktu z nabywcą rosyjskim odpłatnie udzieli licencji na korzystanie z patentów stanowiących ich współwłasność, oraz sprzeda dokumentację techniczną. W efekcie podatnik umożliwiając korzystanie wykonawcy z udziału we współwłasności patentu, celem realizacji umowy z kontrahentem rosyjskim, będzie świadczył na rzecz głównego wykonawcy usługę podlegającą VAT. Interpretacja indywidulana dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 8 grudnia 2014 r., nr IPTPP2/443-700/14-5/JSz.
Podatek od czynności cywilnoprawnych Sprzedaż wierzytelności za granicą może być objęta PCC w Polsce Za granicą została zawarta umowa sprzedaży między spółką mającą siedzibę poza granicami RP (zbywca) oraz osobą fizyczną będącą polskim podatnikiem (nabywca). Przedmiotem umowy była wierzytelność, z której dłużnikiem jest podmiot mający siedzibę w Polsce. Źródłem wierzytelności jest sprzedaż akcji SKA mającej siedzibę na terytorium RP. Mimo że umowa została zawarta za granicą, a stroną umowy jest spółka mająca siedzibę poza terytorium RP, ostateczna spłata wierzytelności, wynikłej ze sprzedaży akcji polskiej SKA, nastąpi między polskimi podmiotami, co oznacza, że sprzedaż wierzytelności będzie opodatkowana PCC. Interpretacja indywidulana dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 15 grudnia 2014 r., nr IPTPB2/436-123/14-4/KK. Podział spółek jest nieopodatkowany Spółka planuje podział przez wydzielenie z niej zespołu składników majątkowych. Podatkiem od czynności cywilnoprawnych objęte są zmiany umowy spółek wymienione w art. 1 ust. 3 ustawy o PCC. Wyliczenie zawarte w tym artykule stanowi katalog zamknięty. Podział spółki, również przez wydzielenie z niej zespołu składników majątkowych (związanego z podstawową działalnością wnioskodawcy) i przeniesienie go do innej spółki akcyjnej, nie znajduje się w omawianym przepisie. W związku z tym, czynność ta nie będzie opodatkowana PCC. Interpretacja indywidulana dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 31 grudnia 2014 r., nr IBPBII/1/436-305/14/MZ. MARIUSZ WACHALA Konsultant w Działe Doradztwa Podatkowego tel.: +48 22 543 16 87 Mariusz.Wachala@bdo.pl Niniejszy materiał nie stanowi wyczerpującej informacji o wprowadzonych zmianach legislacyjnych, ani nie stanowi opinii podatkowej. Przed podjęciem jakichkolwiek decyzji prosimy o zasięgnięcie szczegółowej porady podatkowej. W zakresie szczegółowych informacji, zapraszamy do kontaktu z Działem Doradztwa Podatkowego BDO. BDO to międzynarodowa sieć niezależnych firm audytorsko-doradczych, których współpraca koordynowana jest z centralnego biura w Brukseli. Początki BDO sięgają 1963 roku. W Polsce BDO działa od 1991 roku. Mamy 5 biur, w: Warszawie, Krakowie, Poznaniu, Wrocławiu, Katowicach. BDO zajęło 5 miejsce w Rankingu Najlepszych Firm Audytorskich 2013 r. Rzeczpospolita, 5 miejsce w Rankingu Audytorów Spółek Giełdowych 2013 r. Parkiet. Od 2004 roku jesteśmy członkiem najwyższej kategorii A PCAOB Public Company Accounting Oversight Board organizacji zrzeszającej firmy audytorskie obsługujące podmioty notowane w USA. BDO Warszawa, ul. Postępu 12, 02-676 Warszawa; tel.: +48 22 543 16 00, fax: +48 22 543 16 01, e-mail: office@bdo.pl