Kombinowanie o nieskończoności. 2. Wyspy, mosty, mapy i kredki materiały do ćwiczeń

Podobne dokumenty
MATEMATYKA DYSKRETNA - MATERIAŁY DO WYKŁADU GRAFY

Matematyczne Podstawy Informatyki

Kolorowanie wierzchołków Kolorowanie krawędzi Kolorowanie regionów i map. Wykład 8. Kolorowanie

Wprowadzenie Podstawy Fundamentalne twierdzenie Kolorowanie. Grafy planarne. Przemysław Gordinowicz. Instytut Matematyki, Politechnika Łódzka

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, B/14

Matematyka dyskretna

Grafy co o ich rysowaniu wiedzą przedszkolaki i co z tego wynika dla matematyków

MATEMATYKA DYSKRETNA - KOLOKWIUM 2

Geometrie Wszechświata. 5. Czwarty wymiar materiały do ćwiczeń

Geometrie Wszechświata. 3. Punkty w nieskończoności 4. Czy Wszechświat jest nieskończony? materiały do ćwiczeń

WYŻSZA SZKOŁA INFORMATYKI STOSOWANEJ I ZARZĄDZANIA

Rzut oka na współczesną matematykę spotkanie 9-10: Zagadnienie czterech barw i teoria grafów

Kolorowanie wierzchołków

Kombinowanie o nieskończoności. 3. Jak policzyć nieskończone materiały do ćwiczeń

KURS MATEMATYKA DYSKRETNA

Drzewa. Jeżeli graf G jest lasem, który ma n wierzchołków i k składowych, to G ma n k krawędzi. Własności drzew

Wojciech Guzicki. Konferencja SEM(Kolory matematyki) Sielpia, 26 października 2018 r.

Ilustracja S1 S2. S3 ściana zewnętrzna

Graf. Definicja marca / 1

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /15

Suma dwóch grafów. Zespolenie dwóch grafów

Elementy teorii grafów Elementy teorii grafów

Algorytmiczna teoria grafów

Wykłady z Matematyki Dyskretnej

Teoria grafów dla małolatów. Andrzej Przemysław Urbański Instytut Informatyki Politechnika Poznańska

Grafy dla każdego. dr Krzysztof Bryś. Wydział Matematyki i Nauk Informacyjnych Politechnika Warszawska.

Geometrie Wszechświata. 2. Problem z Euklidesem materiały do ćwiczeń

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /14

Teoria grafów podstawy. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak

Teoria grafów II. Materiały pomocnicze do wykładu. wykładowca: dr Magdalena Kacprzak

Podstawowe własności grafów. Wykład 3. Własności grafów

WYŻSZA SZKOŁA INFORMATYKI STOSOWANEJ I ZARZĄDZANIA

w jednym kwadrat ziemia powietrze równoboczny pięciobok

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /15

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /14

Czy istnieje zamknięta droga spaceru przechodząca przez wszystkie mosty w Królewcu dokładnie jeden raz?

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, /15

SKOJARZENIA i ZBIORY WEWN. STABILNE WIERZCH. Skojarzeniem w grafie G nazywamy dowolny podzbiór krawędzi parami niezależnych.

Badania operacyjne: Wykład Zastosowanie kolorowania grafów w planowaniu produkcji typu no-idle

Przykłady grafów. Graf prosty, to graf bez pętli i bez krawędzi wielokrotnych.

XI Olimpiada Matematyczna Gimnazjalistów

Zad. 1 Zad. 2 Zad. 3 Zad. 4 Zad. 5 SUMA

Treści zadań Obozu Naukowego OMG

Opracowanie prof. J. Domsta 1

Rzut oka na współczesną matematykę spotkanie 10: Zagadnienie czterech barw i teoria grafów, cz. 2

XIII Olimpiada Matematyczna Juniorów

6d. Grafy dwudzielne i kolorowania

6a. Grafy eulerowskie i hamiltonowskie

Zbiór zadań z geometrii przestrzennej. Michał Kieza

Złożoność obliczeniowa klasycznych problemów grafowych

Kolorowanie płaszczyzny, prostych i okręgów

Matematyczne Podstawy Informatyki

X Olimpiada Matematyczna Gimnazjalistów

Matematyka dyskretna. Andrzej Łachwa, UJ, A/14

V Konkurs Matematyczny Politechniki Białostockiej

Grafy. Graf ( graf ogólny) to para G( V, E), gdzie:

Geometrie Wszechświata. 9. O rozmaitościach 10. Geometrie wewnętrzne 11. Masa zakrzywia materiały do ćwiczeń

Digraf. 13 maja 2017

XIII Olimpiada Matematyczna Juniorów

Znajdowanie skojarzeń na maszynie równoległej

Matematyczne Podstawy Informatyki

SPÓJNOŚĆ. ,...v k. }, E={v 1. v k. i v k. ,...,v k-1. }. Wierzchołki v 1. v 2. to końce ścieżki.

E ' E G nazywamy krawędziowym zbiorem

GEOMETRIA PRZESTRZENNA (STEREOMETRIA)

Bukiety matematyczne dla gimnazjum

Wokół Problemu Steinhausa z teorii liczb

Struktury danych i złożoność obliczeniowa Wykład 7. Prof. dr hab. inż. Jan Magott

STEREOMETRIA CZYLI GEOMETRIA W 3 WYMIARACH

G. Wybrane elementy teorii grafów

Algorytmy grafowe. Wykład 1 Podstawy teorii grafów Reprezentacje grafów. Tomasz Tyksiński CDV

Z twierdzenia Pitagorasa mamy więc: =1 3 4 =1 4, CE 2 =AC 2 AE 2 =1 2. skądwynika,żece= 1 2.ZatemCD=1.

1. ODPOWIEDZI DO ZADAŃ TESTOWYCH

Graf to nie tylko tytuł szlachecki

Matematyczne kolorowanki. Tomasz Szemberg. Wykład dla studentów IM UP Kraków, 18 maja 2016

Algorytmiczna teoria grafów

Minimalne drzewa rozpinające

Zadania z ćwiczeń #18 (pon. 7 maja) Matematyka Dyskretna

Drzewa spinające MST dla grafów ważonych Maksymalne drzewo spinające Drzewo Steinera. Wykład 6. Drzewa cz. II

Algorytmika Problemów Trudnych

Czy kwadrat da się podzielić na nieparzystą liczbę trójkątów o równych polach? Michał Kieza

XII. GEOMETRIA PRZESTRZENNA GRANIASTOSŁUPY

IX Olimpiada Matematyczna Gimnazjalistów

Matematyczne podstawy informatyki Mathematical Foundations of Computational Sciences. Matematyka Poziom kwalifikacji: II stopnia

Bukiety matematyczne dla gimnazjum

Cała prawda o powierzchniach

Regionalne Koło Matematyczne

Jeśli lubisz matematykę

Twierdzenie Talesa. Adrian Łydka Bernadeta Tomasz. Teoria

Lista 4. Kamil Matuszewski 22 marca 2016

Krzywa uniwersalna Sierpińskiego

Algorytmy z powracaniem

Metoda objętości zadania

Stereometria bryły. Wielościany. Wielościany foremne

Reprezentacje grafów nieskierowanych Reprezentacje grafów skierowanych. Wykład 2. Reprezentacja komputerowa grafów

Siedem cudów informatyki czyli o algorytmach zdumiewajacych

Grafem nazywamy strukturę G = (V, E): V zbiór węzłów lub wierzchołków, Grafy dzielimy na grafy skierowane i nieskierowane:

Matematyka dyskretna - 5.Grafy.

Internetowe Ko³o M a t e m a t yc z n e

6. Wstępne pojęcia teorii grafów

W. Guzicki Zadanie 28 z Informatora Maturalnego poziom rozszerzony 1

Transkrypt:

Kombinowanie o nieskończoności. 2. Wyspy, mosty, mapy i kredki materiały do ćwiczeń Projekt Matematyka dla ciekawych świata spisał: Michał Korch 15 marzec 2018 Szybkie przypomnienie z wykładu Prezentacja multimedialna do wykładu. Wykład 2. Wyspy i mosty Cykle i ścieżki Eulera Ścieżka Eulera to droga (to jest ciąg sąsiadujących krawędzi) w grafie, która przechodzi przez każdą krawędź dokładnie raz. Cykl to ścieżka, która kończy się w tym samym wierzchołku, co się zaczyna (czyli droga zaczynająca i kończąca się w tym samym wierzchołku, ale przechodząca przez każdą krawędź grafu dokładnie raz). Stopień wierzchołka to liczba krawędzi, które z niego wychodzą. Co więcej, umówmy się, że w szczególnym przypadku, jeśli jakiś wierzchołek ma pętlę (krawędź z wierzchołka do niego samego), to krawędź ta wlicza się do jego stopnia jako dwa (czyli liczymy końce krawędzi). Udowodniliśmy twierdzenie Eulera, które mówi, że w grafie jest cykl Eulera wtedy i tylko wtedy, gdy wszystkie jego wierzchołki mają parzysty stopień. W grafie jest ścieżka Eulera wtedy i tylko wtedy, gdy dokładnie zero lub dwa wierzchołki mają nieparzysty stopień. Cykle i ścieżki Hamiltona Sytuacja jest bardziej skomplikowana, gdy rozważymy ścieżki i cykle Hamiltona, czyli odpowiednio ścieżki i cykle, które przechodzą przez każdy wierzchołek dokładnie raz. Nie znamy algorytmu, który potrafiłby poradzić sobie ze stwierdzeniem, czy w grafie jest cykl Hamiltona, w czasie wielomianowym. Co więcej jest to problem NP-zupełny, czyli jeśli da się znaleźć taki algorytm, to wszystkie problemy weryfikowalne w czasie wielomianowym, da się rozwiązać w czasie wielomianowym. Grafy planarne Graf jest planarny, jeśli można go narysować na płaszczyźnie tak, żeby krawędzie się nie przecinały. 1

Graf jest prosty, jeśli nie ma multikrawędzi (każde dwa wierzchołki łączy co najwyżej jedna krawędź) oraz nie ma pętli (krawędzi które łączą wierzchołek z nim samym). Kliką nazywamy graf prosty, w którym każde dwa wierzchołki są połączone krawędzią. Klikę o n wierzchołkach oznaczamy K n. Graf jest dwudzielny, jeśli zbiór wszystkich wierzchołków można podzielić na dwa zbiory A i B, takie że żadne dwa wierzchołki należące do A nie są połączone krawędzią, oraz żadne dwa wierzchołki należące do B nie są połączone krawędzią. Graf dwudzielny jest pełny, jeśli poza tym każdy wierzchołek z A jest połączony z każdym wierzchołkiem z B dokładnie jedną krawędzią. Pełny graf dwudzielny oznaczamy K n,m, gdzie n to liczba elementów w zbiorze A, natomiast m to liczba elementów w zbiorze B. K 5 oraz K 3,3 to standardowe przykłady grafów nieplanarnych. Co więcej, twierdzenie Kuratowskiego stanowi, że graf jest nieplanarny wtedy i tylko wtedy, gdy można w nim znaleźć K 5 lub K 3,3. Wzór Eulera Udowodniliśmy, że dla każdego spójnego (czyli takiego, że pomiędzy każdymi dwoma wierzchołkami istnieje droga) grafu planarnego zachodzi w k + s = 2, gdzie w to liczba jego wierzchołków, k to liczba jego krawędzi, a s to liczba jego ścian. Ściany to elementy, na które rozpadłaby się płaszczyzna, gdybyśmy przecięli ją wzdłuż krawędzi grafu. Czyli w szczególności liczymy też obszar na zewnątrz grafu jako ścianę. Wykład 3. Mapy i kredki Kolorowanie map Zagadnienie kolorowania map to pytanie ile kolorów potrzeba, by pokolorować mapę tak, żeby kraje sąsiadujące (odcinkiem granicy, a nie tylko punktem) były różnych kolorów. To zadanie odpowiada zadaniu polegającym na znalezieniu liczby kolorów potrzebnych do pokolorowania grafu planarnego tak, żeby każde dwa wierzchołki połączone krawędzią były różnych kolorów. Łatwo udowodnić, że wystarczy 6 kolorów. Nieco trudniej udowodnić, że wystarczy 5 kolorów. Tak naprawdę wystarczą 4 kolory, ale fakt ten przez długo był pytaniem otwartym. Dowód skonstruowano dopiero w drugiej połowie XX wieku, i wymagał rozważenie ponad 2000 przypadków, co było możliwe tylko przy użyciu komputera. Twierdzenie Ramseya (Skończone) twierdzenie Ramseya stanowi, że mając dane k kolorów oraz liczbę m, istnieje takie n, że jeśli pokoloruję krawędzie K n w dowolny sposób k kolorami, to znajdę m wierzchołków, że wszystkie krawędzie pomiędzy nimi są pokolorowane na ten sam kolor (czyli takie, że K m im odpowiadająca jest cała w jednym kolorze). 1 Zadania łatwe 1. Udowodnij, następujący fakt zwany twierdzeniem o uściskach rąk. W każdym grafie liczba wierzchołków nieparzystego stopnia musi być parzysta. 2

Wskazówka: Każda krawędź ma dwa końce. Zatem suma stopni wszystkich wierzchołków musi być parzysta. 2. Drzewem nazywamy spójny graf, w którym nie ma cykli. Narysuj wszystkie możliwe drzewa: a) o trzech wierzchołkach, b) o czterech wierzchołkach, c) o pięciu wierzchołkach, Wskazówka: Różnych drzew o pięciu wierzchołkach jest trzy. d) o sześciu wierzchołkach. 3. Ile jest krawędzi w klice o 5 wierzchołkach? Ile w klice o 6 wierzchołkach? 4. Podaj przykład grafu z wierzchołkami x, y i z, mającego wszystkie 3 następujące własności: ˆ istnieje cykl przechodzący przez wierzchołki x i y, ˆ istnieje cykl przechodzący przez wierzchołki y i z, ˆ nie ma cykli przechodzących przez x i z. 5. Narysuj mapę, której nie da się pokolorować trzema kolorami tak, żeby kraje sąsiadujące (odcinkiem granicy, a nie tylko punktem) były różnych kolorów. 6. Zrób rysunki wszystkich czternastu grafów o trzech wierzchołkach i trzech krawędziach. 7. Zrób rysunki wszystkich prostych grafów (bez krawędzi wielokrotnych i pętli) o czterech wierzchołkach i czterech krawędziach. 8. Graf nazywamy regularnym, jeśli stopnie wszystkich jego wierzchołków są sobie równe. Które grafy z narysowanych w poprzednich dwóch zadaniach są regularne? 9. Zrób rysunki wszystkich pięciu grafów regularnych o czterech wierzchołkach, z których każdy na stopień 2. 10. Zrób rysunki wszystkich prostych grafów regularnych o czterech wierzchołkach, z których każdy na stopień 3. 11. Rozstrzygnij, czy poniższy graf jest planarny? 3

12. Rozstrzygnij, czy powyższy graf ma ścieżkę Eulera. 13. Rozstrzygnij, czy grafy K 3,3, K 5, K 4,4,, K 6 mają ścieżkę Eulera. 14. Czy jest możliwe, aby owad poruszający się po krawędziach sześcianu przeszedł (a) każdą krawędź dokładnie raz? (b) każdy wierzchołek dokładnie raz? 15. Znajdź przykłady grafu, który: a) ma zarówno cykl Eulera, jak i cykl Hamiltona, b) ma cykl Eulera, ale nie ma cyklu Hamiltona, c) ma cykl Hamiltona, ale nie ma cyklu Eulera, d) nie ma ani cyklu Eulera, ani cyklu Hamiltona. 16. Udowodnij, że graf można pokolorować dwoma kolorami (kolorujemy wierzchołki, tak że żadne dwa wierzchołki połączone krawędzią nie są tego samego koloru) wtedy i tylko wtedy, gdy jest dwudzielny. 17. Podaj przykład grafu (z racji rzeczy nieplanarnego), o stopniach wierzchołków mniejszej lub równej 7, który nie da się pokolorować mniej niż 8 kolorami. 2 Zadania trochę mniej łatwe niż łatwe 1. Załóżmy, że sala muzeum ma kształt wielokąta (w tym zadaniu będziemy rozważać wielokąty, które nie są wypukłe). Dyrektor muzeum musi ustawić w sali tylu (nieruchomych) strażników, zaby każdy jej punkt był w zasięgu wzroku chociaż jednego z nich. Znajdź przykład takiego wielokąta o 12 ścianach, że do jego pilnowania potrzeba aż 4 strażników. Ogólniej, zaproponuj, jak znaleźć wielokąt o 3k ścianach, że do jego pilnowania potrzeba aż k strażników. Wskazówka: Zastanów się nad wielokątami kształtem przypominającymi grzebień. 2. Ile jest krawędzi w klice o n wierzchołkach? (patrz też zadanie 3 z zadań łatwych). 3. Rozważmy graf K 8. Ile jest w nim podgrafów takich samych, jak K 5? 4. Ile ścian może mieć wielościan wypukły o n wierzchołkach i m krawędziach? Wskazówka: Przerób go na graf i zastosuj wzór Eulera. 5. Pokaż, że jeśli graf planarny nie zawiera trójkątów oraz ma co najmniej 3 wierzchołki, to k 2w 4, gdzie k to liczba krawędzi w grafie, a w to liczba wierzchołków w grafie. 6. Pokaż, że w każdym prostym grafie planarnym k 3w 6, gdzie k to liczba krawędzi w grafie, a w to liczba wierzchołków w grafie. Wskazówka: Zauważ, zliczając krawędzie wokół ścian, że 2k 3s, gdzie s to liczba ścian. 7. Udowodnij, że jeśli prosty graf jest planarny, to istnieje w nim wierzchołek stopnia co najwyżej 5. Wskazówka: Załóż przeciwnie, że wszystkie wierzchołki mają stopień co najmniej 6 i wykaż, że to daje sprzeczność z wynikiem poprzedniego zadania. 4

3 Zadania trudniejsze 1. Udowodnij, że każdy graf, w którym każdy wierzchołek ma stopień co najmniej 2, zawiera cykl. Wskazówka: Dowód podobny do pierwszej części dowodu twierdzenia Eulera. 2. Udowodnij, że każdy graf o n wierzchołkach i co najmniej n krawędziach zawiera cykl. Wskazówka: Skorzystaj z poprzedniego zadania. 3. Niech będzie dany wielokąt. Dorysowujemy do niego niektóre przekątne, tak żeby podzielić go na trójkąty. Powstał w ten sposób graf, którego wierzchołki to wierzchołki wielokąta, a krawędzie to jego boki oraz dorysowane przekątne. Udowodnij, że wierzchołki takiego grafu można zawsze pokolorować trzema kolorami, tak że żadne dwa sąsiadujące wierzchołki nie są pokolorowane tym samym kolorem. Wskazówka: Jeśli ten wielokąt to trójkąt, to zadanie jest oczywiste. Jeśli nie, to zauważ podziel problem na dwa mniejsze, wybierając przekątną (zawsze dzieli wielokąt na dwa mniejsze) i następnie odpowiednio uzgadniając kolorowanie. 4. Załóżmy, że sala muzeum ma kształt wielokąta (w tym zadaniu będziemy rozważać wielokąty, które nie są wypukłe). Dyrektor muzeum musi ustawić w sali tylu (nieruchomych) strażników, zaby każdy jej punkt był w zasięgu wzroku chociaż jednego z nich (patrz też zadanie 1 z zadań trochę mniej łatwych niż łatwe). Udowodnij, że jeśli sala ma m boków zawsze wystarczy do jej pilnowania m/3 (zaokrąglenie w dół) strażników. Wskazówka: Skorzystaj z poprzedniego zadania. 5. Zaprojektuj algorytm, który mając dany graf, w którym istnieje ścieżka Eulera, znajduje ją. Wskazówka: Należy zacząć od wierzchołka o nieparzystym stopniu, o ile taki istnieje. Za każdym razem wybierając wychodzącą krawędź z wierzchołka trzeba zadbać o to, żeby krawędzie, którymi przeszliśmy do tej pory nie rozspójniają grafu (żeby było czym wrócić). 6. Udowodnij, że graf jest dwudzielny wtedy i tylko wtedy gdy każdy cykl w nim jest parzystej długości. 7. Udowodnij, że jeśli n jest największym stopniem wierzchołka w pewnym grafie, to można go pokolorować (kolorujemy wierzchołki tak, że dwa wierzchołki połączone krawędzią nie są tego samego koloru) n + 1 kolorami. Wskazówka: Postępuj podobnie, jak w dowodzie twierdzenia o 6 barwach. Zadania inspirowane: [2], [6], [8], [3], notatki i pomysły Michała Korcha. Literatura dodatkowa [1] Martin Aigner and Guenter Ziegler. Dowody z Księgi. PWN, Warszawa, 2002. rozdział 21, 22, 23, 24, 27, 28, 29, 30, 31. [2] Wiktor Bartol and Witold Sadowski, editors. O twierdzeniach i hipotezach. Matematyka według Delty. Wydawnictwa UW, Warszawa, 2016. rozdziały 14 i 20. [3] Bogdan Chlebus. Matematyka dyskretna skrypt. rozdziały 10, 11, 12, 14, 15. 5

[4] Thomas Cormen, Charles Leiserson, and Ronald Rivest. Wprowadzenie do algorytmów. WNT, Warszawa, 1997. rozdział: 36. [5] Richard Courant, Herbert Robbins, and Ian Stewart. Co to jest matematyka? Prószyński i S-ka, Warszawa, 1998. rozdział IX.6. [6] Tony Crilly. 50 teorii matematyki. PWN, Warszawa, 2009. rozdział: 29 u 30. [7] Christos Papadimitriou. Złożoność obliczeniowa. WNT, Warszawa, 2002. rozdział: 9.3. [8] Kenneth Ross and Charles Wrigth. Matematyka dyskretna. PWN, Warszawa, 1999. rozdziały 6 i 8. [9] Paweł Strzelecki. Matematyka współczesna dla myślących laików. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawaskiego, Warszawa, 2015. rozdział 2. 6