WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA PRZEZ ZGINANIE

Podobne dokumenty
Wyznaczanie modułu Younga metodą zginania pręta

Wyznaczanie modułu Younga metodą zginania pręta MATEMATYKA Z ELEMENTAMI FIZYKI. Ćwiczenie Nr 1 KATEDRA ZARZĄDZANIA PRODUKCJĄ

Wyznaczanie modułu Younga metodą strzałki ugięcia

WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA METODĄ STRZAŁKI UGIĘCIA

SPRAWDZENIE PRAWA HOOKE'A, WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA, WSPÓŁCZYNNIKA POISSONA, MODUŁU SZTYWNOŚCI I ŚCIŚLIWOŚCI DLA MIKROGUMY.

Badanie ugięcia belki

Wyznaczenie reakcji belki statycznie niewyznaczalnej

Wyznaczanie współczynnika sprężystości sprężyn i ich układów

Podstawowe przypadki (stany) obciążenia elementów : 1. Rozciąganie lub ściskanie 2. Zginanie 3. Skręcanie 4. Ścinanie

Politechnika Białostocka

Nazwisko i imię: Zespół: Data: Ćwiczenie nr 11: Moduł Younga

Wyznaczanie modułu sztywności metodą Gaussa

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH. Doświadczalne sprawdzenie zasady superpozycji

Laboratorium wytrzymałości materiałów

Wyboczenie ściskanego pręta

Rodzaje obciążeń, odkształceń i naprężeń

Ć w i c z e n i e K 4

Ćwiczenie M-2 Pomiar przyśpieszenia ziemskiego za pomocą wahadła rewersyjnego Cel ćwiczenia: II. Przyrządy: III. Literatura: IV. Wstęp. l Rys.

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH Z WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW

LABORATORIUM ELEKTROAKUSTYKI. ĆWICZENIE NR 1 Drgania układów mechanicznych

5. Indeksy materiałowe

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

2. Pręt skręcany o przekroju kołowym

Wytrzymałość Materiałów

Liczba godzin Liczba tygodni w tygodniu w semestrze

Defi f nicja n aprę r żeń

LABORATORIUM WYTRZYMAŁOŚCI MATERIAŁÓW. Ćwiczenie 8 WYBOCZENIE PRĘTÓW ŚCISKANYCH Cel ćwiczenia

Wpływ podpory ograniczającej obrót pasa ściskanego na stateczność słupa-belki

STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA

CZUJNIKI I PRZETWORNIKI POJEMNOŚCIOWE

Ćw. nr 31. Wahadło fizyczne o regulowanej płaszczyźnie drgań - w.2

Ćwiczenie 11. Moduł Younga

BADANIE PROSTEGO ZJAWISKA PIEZOELEKTRYCZNEGO POMIAR NAPRĘŻEŃ

ĆWICZENIE 1 STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA METALI - UPROSZCZONA. 1. Protokół próby rozciągania Rodzaj badanego materiału. 1.2.

Ć W I C Z E N I E N R E-15

Z1/7. ANALIZA RAM PŁASKICH ZADANIE 3

Ścinanie i skręcanie. dr hab. inż. Tadeusz Chyży

BADANIE PROSTEGO I ODWROTNEGO ZJAWISKA PIEZOELEKTRYCZNEGO I JEGO ZASTOSOWANIA

Siły wewnętrzne - związki różniczkowe

Zbigniew Mikulski - zginanie belek z uwzględnieniem ściskania

Stropy TERIVA - Projektowanie i wykonywanie

Wyznaczanie modułu sprężystości za pomocą wahadła torsyjnego

Doświadczalne wyznaczanie współczynnika sztywności (sprężystości) sprężyny

STATYCZNA PRÓBA ROZCIĄGANIA

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

Ćw. 3. Wyznaczanie modułu Younga metodą jednostronnego rozciągania

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2014/15

Wytrzymałość Konstrukcji I - MEiL część II egzaminu. 1. Omówić wykresy rozciągania typowych materiałów. Podać charakterystyczne punkty wykresów.

Przykłady (twierdzenie A. Castigliano)

Sprawozdanie Ćwiczenie nr 14 Sprężyna

Wydział Elektryczny Katedra Elektroenergetyki, Fotoniki i Techniki Świetlnej

SPRAWDZANIE NARZĘDZI POMIAROWYCH

WYMAGANIA EDUKACYJNE Z PRZEDMIOTU: KONSTRUKCJE BUDOWLANE klasa III Podstawa opracowania: PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU TECHNIK BUDOWNICTWA

LABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE. Ćwiczenie nr 3 Temat: Wyznaczenie ogniskowej soczewek za pomocą ławy optycznej.

INSTRUKCJA DO CWICZENIA NR 5

1. Projekt techniczny Podciągu

wiczenie 15 ZGINANIE UKO Wprowadzenie Zginanie płaskie Zginanie uko nie Cel wiczenia Okre lenia podstawowe

PAŃSTWOWA WYŻSZA SZKOŁA ZAWODOWA W TARNOWIE INSTYTUT POLITECHNICZNY LABORATORIUM METROLOGII

Katedra Inżynierii Materiałów Budowlanych

BADANIE PODŁUŻNYCH FAL DŹWIĘKOWYCH W PRĘTACH

ZJAWISKO PIEZOELEKTRYCZNE.

9. Mimośrodowe działanie siły

CZUJNIKI POJEMNOŚCIOWE

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

Rys. 1. Elementy zginane. KONSTRUKCJE BUDOWLANE PROJEKTOWANIE BELEK DREWNIANYCH BA-DI s.1 WIADOMOŚCI OGÓLNE

instrukcja do ćwiczenia 3.4 Wyznaczanie metodą tensometrii oporowej modułu Younga i liczby Poissona

SERIA II ĆWICZENIE 2_3. Temat ćwiczenia: Pomiary rezystancji metodą bezpośrednią i pośrednią. Wiadomości do powtórzenia:

INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

Dobór materiałów konstrukcyjnych cz. 4

Doświadczalne wyznaczanie współczynnika sztywności (sprężystości) sprężyn i współczynnika sztywności zastępczej

STATYCZNA PRÓBA SKRĘCANIA

INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 21

Przykład 1 Dany jest płaski układ czterech sił leżących w płaszczyźnie Oxy. Obliczyć wektor główny i moment główny tego układu sił.

WYZNACZANIE MODUŁU SZTYWNOŚCI METODĄ DYNAMICZNĄ

WYZNACZANIE PROMIENIA KRZYWIZNY SOCZEWKI I DŁUGOŚCI FALI ŚWIETLNEJ ZA POMOCĄ PIERŚCIENI NEWTONA

Ćwiczenie 42 WYZNACZANIE OGNISKOWEJ SOCZEWKI CIENKIEJ. Wprowadzenie teoretyczne.

Wyznaczanie momentu magnetycznego obwodu w polu magnetycznym

MECHANIKA PRĘTÓW CIENKOŚCIENNYCH

BADANIE DRGAŃ TŁUMIONYCH WAHADŁA FIZYCZNEGO

LIV OLIMPIADA FIZYCZNA 2004/2005 Zawody II stopnia

Dr inż. Janusz Dębiński

Politechnika Białostocka INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH

Rozkład normalny, niepewność standardowa typu A

ĆWICZENIE 7 Wykresy sił przekrojowych w ustrojach złożonych USTROJE ZŁOŻONE. A) o trzech reakcjach podporowych N=3

Wyznaczanie współczynnika załamania światła za pomocą mikroskopu i pryzmatu

Osiadanie kołowego fundamentu zbiornika

Informacje ogólne. Rys. 1. Rozkłady odkształceń, które mogą powstać w stanie granicznym nośności

Obciążenia. Wartość Jednostka Mnożnik [m] oblicz. [kn/m] 1 ciężar [kn/m 2 ]

3. OBLICZENIA STATYCZNE ELEMENTÓW WIĘŹBY DACHOWEJ

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Kaliszu

Wyznaczanie momentu magnetycznego obwodu w polu magnetycznym

PRACOWNIA FIZYCZNA DLA UCZNIÓW WAHADŁA SPRZĘŻONE

Temat 3 (2 godziny) : Wyznaczanie umownej granicy sprężystości R 0,05, umownej granicy plastyczności R 0,2 oraz modułu sprężystości podłużnej E

DRGANIA SWOBODNE UKŁADU O DWÓCH STOPNIACH SWOBODY. Rys Model układu

INSTRUKCJA MONTAŻU STROPU GĘSTOŻEBROWEGO TERIVA

Pytania przygotowujące do egzaminu z Wytrzymałości Materiałów sem. I studia niestacjonarne, rok ak. 2015/16

Uwaga: Nie przesuwaj ani nie pochylaj stołu, na którym wykonujesz doświadczenie.

Politechnika Białostocka

IX. Rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych. 1. Funkcja dwóch i trzech zmiennych - pojęcia podstawowe. - funkcja dwóch zmiennych,

Transkrypt:

ĆWICZENIE 4 WYZNACZANIE MODUŁU YOUNGA PRZEZ ZGINANIE Wprowadzenie Pręt umocowany na końcach pod wpływem obciążeniem ulega wygięciu. własnego ciężaru lub pod Rys. 4.1. W górnej warstwie pręta następuje ściśnięcie, a w dolnej rozciągnięcie materiału pręta. Cienka warstwa środkowa nie ulega ani ściskaniu ani rozciąganiu i tworzy warstwę "neutralną". Przy dostatecznie małym obciążeniu wydłużenia dolnej warstwy i ściśnięcia górnej podlegają prawu Hooke'a. Załóżmy, że pręt nie obciążony nie ulega ugięciu. Rys. 4.. Strzałka ugięcia λ powstaje pod wpływem obciążenia zewnętrznego. Weźmy pod uwagę element V pręta odległy o x od jego środka. Przed obciążeniem powierzchnie przekroju pręta wycinające element V są równoległe, po obciążeniu i ugięciu pręta tworzą kąt ϕ. Przez punkt A należący do płaszczyzny przekroju P i warstwy Ćwiczenie 4 1

neutralnej W prowadzimy powierzchnię równoległą do powierzchni przekroju P 1. Odległość między tymi płaszczyznami wynosi x. W wyniku ugięcia warstwa W 1 odległa o y od warstwy neutralnej W ulega wydłużeniu o ϕ y. Weźmy pod uwagę element pręta o wymiarach V = x y b odległy o y od warstwy neutralnej W. Przekrój jego powierzchni prostopadłej do długości pręta wynosi b y. Prawo Hooke'a: = - k x można zapisać w równoważnej postaci p = E l /1/ gdzie: p - naprężenie, l l - wydłużenie względne, E - moduł Younga. Naprężenie p = /S, // gdzie: - siła działająca prostopadle do powierzchni S. Ze wzorów /1/ i // łatwo otrzymać związek = ES l. l l Siła ta powoduje odkształcenie pręta. W naszym przypadku powierzchnia elementu V, na który działa siła odkształcająca S = by, wydłużenie względne l yϕ =. l x Zatem siła odkształcająca Eby ϕ = x y. // Moment siły // względem warstwy W wynosi M y Eby ϕ = = x y. /4/ Całkowity moment siły otrzymujemy zastępując przyrosty skończone we wzorze /4/ przyrostami nieskończenie małymi i całkując po całej grubości pręta ( - a/ ; a/ ). dm = ϕ Eby x dy. /5/ A po scałkowaniu a/ ϕ M = E b y dy x. /5 / a/ Ćwiczenie 4

Oznaczmy a/ J = b y dy. /6/ a/ wówczas /5'/przybierze postać ϕ M = EJ. /7/ x Siła powodująca zginanie pręta zaczepiona jest w jego środku. Zgodnie z zasadami rozkładania sił działających na ciało sztywne można ją zastąpić dwiema siłami o wartości / przyczepionymi do końców pręta działających zginająco ku górze, wówczas punkt końca strzałki ugięcia można traktować jako minimalny. Moment siły odpowiedzialny za odkształcenie pręta pochodzi od siły zewnętrznej. Dla dowolnej odległości x od środka pręta otrzymujemy M = x. /8/ Z warunku równowagi wynika, że oba momenty opisane wzorami /7/ i /8/ są sobie równe ϕ x = EJ. x Łatwo zauważyć, że stosunek elementu strzałki ugięcia λ od odległości od środka x λ ϕ x =. Zatem x λ = EJ, x stąd λ = 1 EJ x x. Przechodząc do nieskończenie małych i całkując w przedziale od 0 do1/ gdzie: l - jest odległością między podporami ( zakładamy, że l długość pręta), otrzymujemy całkowitą strzałkę ugięcia Po wykonaniu rachunków Dla przekroju prostokątnego λ = 1 EJ l x dx 0 λ = 1 48 EJ l. /9/ a J = b y dy, a gdzie: a - grubość pręta ( w kierunku strzałki ugięcia ).. Ćwiczenie 4

Zatem Podstawiając /10/ do /9/ otrzymujemy Stąd ostatecznie J = 1 ba. /10/ 1 λ = 1 4 l E = 1 4 λba Eba l. /11/ Opis urządzenia. /1/ Urządzenie do wykonania pomiaru modułu Younga metodą ugięcia składa się z dwóch podpór przymocowanych do stołu oraz prętów wymiennych wykonanych z różnych materiałów o różnych przekrojach prostokątnych. W środku między punktami podparcia zawieszamy szalkę na strzemiączku. Szalkę obciążamy odważnikami. Strzałkę ugięcia mierzymy przy pomocy odpowiedniej śruby mikrometrycznej, której ostrze stykamy z górną częścią strzemiączka. Celem ustalenia precyzyjnego styku ostrza śruby mikrometrycznej ze strzemiączkiem włączamy strzemiączko i śrubę do obwodu prądu elektrycznego zawierającego żarówkę. Przyjmujemy, że moment zaświecenia żarówki odpowiada zetknięciu śruby ze strzemiączkiem. Przebieg pomiarów Rys. 4.. 1. Zestawić układ wg. przedstawionego opisu urządzenia i zmontować obwód elektryczny wg. rys. 4... Wykonać wielokrotne pomiary odstępów między środkami podpór l, szerokości b oraz grubości a w różnych miejscach pręta.. Obciążać pręt od 0 do 500 g obciążnikami co 50g i dokonać pomiaru strzałki ugięcia (uwzględniając masę szalki i strzemiączka). 4. Pomiary z punktu powtórzyć zmniejszając obciążenie. 5. Sporządzić wykres λ = f(m), m - masa szalki, strzemiączka i obciążników. 6. Pomiary z punktów,, 4 powtórzyć używając innych prętów. 7. Obliczyć, korzystając ze wzoru /1/, moduł Younga dla różnych materiałów. Ćwiczenie 4 4

8. Błąd maksymalny obliczyć metodą pochodnej logarytmicznej. l λ b a E = E + + + +. l λ b a Błąd pomiaru i λ oszacować na podstawie użytych przyrządów jako błąd maksymalny, wielkości błędu l, a, b oszacować jako błąd maksymalny średni kwadratowy. Przeprowadzić dyskusję błędów. 9. Wyciągnąć wnioski. Porównać otrzymane wartości E dla badanych materiałów z wartościami tablicowymi. Ćwiczenie 4 5